แชร์
บทที่ 398
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 399
ในใจโอวหยางจงเฉิงปรากฏความกลัวขึ้นบ้างแล้ว มองดูโทรศัพท์มือถือทองคำขาวที่หุ้มด้วยเพชรซึ่งกำลังส่งเสียงอย่างไพเราะ เขาต้องการทุบโทรศัพท์ให้แตกจริง ๆ ในขณะนี้ เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือกลายเป็นเสียงคำสาปในใจของโอวหยางจงเฉิงไปแล้ว และด้านหน้ามีคนทั้งสามคนถูกคำสาปนี้กลืนกินไปแล้ว รับสาย หรือว่าไม่รับดี? นี่คือปัญหาหนึ่ง “ประธานโอวหยาง คุณรับสายลองฟัง ๆ ดูเถอะครับ บางทีถ้ารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็จะสามารถสามารถจัดการกับมันได้” น้ำเสียงของประธานเฉียนกำลังสั่นเทา โอวหยางจงเฉิงเป็นความหวังสุดท้ายของทั้งสามคน หากว่าโอวหยางจงเฉิงเกิดปัญหาขึ้นด้วยล่ะก็ พวกเขาต่างก็จะล้มละลายไปด้วยกันจริง ๆ แล้ว หลังจากล้มละลายแล้ว ความมั่งคั่งทั้งหมดก็จะหายวับไปกับตา ชีวิตที่หรูหราทั้งหมดจะอยู่ไกลเกินเอื้อม ศัตรูทั้งหมดจะแสดงเขี้ยวออกมา นั่นเป็นชีวิตที่ไม่อาจคาดคิด โอวหยางจงเฉิงยื่นมือออกมาอย่างแข็งทื่อ นิ้วที่กางออกกำลังสั่นบนโทรศัพท์ เรียกได้ว่าไม่กล้าจับโทรศัพท์เลย เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์หยุดกะทันหัน และการแจ้งเตือนสายที่ไม่ได้รับก็เด้งขึ้นมาบนโทรศัพท์ โอวหยางจงเฉิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 400
แตกสลายแล้ว! วิญญาณของโอวหยางจงเฉิงแตกสลายไปแล้ว ทรุดตัวลงบนโซฟาอย่างอ่อนแรง แก้มขึ้นกระตุกอย่างแรง และใบหน้าก็เริ่มบิดเบี้ยว “ประ… ประธานโอวหยาง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?” ประธานเฉียนถามอย่างอ่อนแรง "เกิด… เรื่อง" โอวหยางจงเฉิงกล่าวอย่างอ่อนแรง และสายตามองไปยังหลี่โม่ที่อยู่ไม่ไกล นี่ก็คือคนที่ทำให้เขาทุกคนล้มละลาย และเป็นเรื่องที่ใครเป็นคนผูกกระดิ่ง ก็ต้องให้คนนั้นมาแก้ ถ้าไม่อยากจะล้มละลายและใช้ชีวิตที่หรูหราต่อไป ก็ทำได้เพียงขอร้องอ้อนวอนให้หลี่โม่อภัย! โอวหยางจงเฉิงมองชีวิตอย่างสิ้นหวัง ทันใดนั้นความหวังที่ริบหรี่ก็ปรากฏขึ้น และความหวังนั้นคือการให้อภัยจากหลี่โม่ ร่างกายเคลื่อนไหวอยู่บนโซฟา จากนั้นร่างกายของโอวหยางจงเฉิงก็อ่อนปวกเปียกราวกับเส้นบะหมี่ และเคลื่อนตัวจากโซฟาไปที่พื้นแล้วเข่าทั้งคู่ก็คุกเข่าลงบนพื้นโดยตรง เอวอวบอ้วนโค้งลงอย่างรวดเร็ว และโอวหยางจงเฉิงก็คุกเข่าโขกหัวคพนับกับพื้น จนเกิดเสียงตุ้บขึ้นมา ประธานเฉียนทั้งสามคนต่างสะดุ้งด้วยความตกใจกลัว และยังไม่รู้ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น “ประธานโอวหยาง! คุณ ทำไมคุณถึง…” ประธานเฉียนกล่าวเช่นนั้น และทันใดนั้นเขาก
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 401
ฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าแกคิดจะทำอะไร โอวหยางจงเฉิงคิดในใจแต่ไม่กล้าแสดงออกมา ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ โอวหยางจงเฉิงคงจะถ่มน้ำลายใส่หน้าคนถามไปนานแล้ว แต่สถานการณ์ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ตอนนี้เขาเป็นเพียงแค่ลูกไก่ในกำมือของหลี่โม่ โอวหยางจงเฉิงจึงจำเป็นต้องเชื่อฟังทุกคำสั่งของเขา “ท่านหลี่เป็นผู้สูงส่ง พวกเราที่เป็นเพียงคนโง่เขลา ไม่มีทางคาดเดาความคิดของท่านได้หรอกครับ ท่านช่วยบอกพวกเราหน่อยเถอะครับ” ใบหน้าที่เปื้อนด้วยคราบเลือดของโอวหยางจงเฉิงแสดงรอยยิ้มที่แปลกประหลาดอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ออกมา “คนสติปัญญาระดับแก ใช้ชีวิตอยู่ในสังคมเช่นนี้ แล้วยังมีชีวิตรอดถึงทุกวันนี้ได้ ถือว่าโชคดีจริง ๆ เลยนะ” หลี่โม่พูดประชดประชัน โอวหยางจงเฉิงยิ้มอย่างเขินอายและไม่รู้จะตอบอย่างไร ประธานเฉียนที่มีไหวพริบดี ก็พูดขึ้นเบา ๆ ว่า “ท่านหลี่จะสั่งสอนพวกเราใช่ไหมครับ? พวกเราเป็นพวกไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ท่านช่วยสั่งสอนพวกเราหน่อยนะครับ ต่อไปเราจะไม่กล้าทำอีกแล้วครับ” “เหอะ ๆ” หลี่โม่ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูดด้วยสีหน้าเฉยเมย “สั่งสอนพวกแกอย่างนั้นหรือ? พวกแกคิดว่าตัวเองเป็นลูกหลานฉันหรือไง ฉ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 402
“ถ้าอย่างนั้นก็ขึ้นอยู่กับการแสดงออกของพวกแก ถ้าแสดงออกมาไม่เป็นที่น่าพอใจของฉัน พวกแกก็เตรียมตัวเป็นคนพิการ นั่งขอทานที่ข้างถนนได้เลย” หลี่โม่พูดอย่างเย็นชา จากนั้นก็ลุกขึ้นและเดินออกจากห้องวีไอพีไป โอวหยางจงเฉิงมองหลี่โม่เดินจากไป จากนั้นพวกเขาทั้งหมดก็ค่อย ๆ ทรุดตัวลงบนพื้นทีละคน ๆ เหมือนลูกบอลที่ถูกปล่อยลมออกไป “ให้ตายเหอะ ผ่านพ้นไปได้สักที หลี่โม่คนนี้คือใครกันแน่ ทำไมถึงมีอำนาจขนาดนี้ ถ้าเป็นคนธรรมดาคงทำไม่ได้อย่างแน่นอน” โอวหยางจงเฉิงพูดด้วยความสงสัย “เขาต้องเป็นลูกของมหาเศรษฐีอย่างแน่นอน แต่ทำไมคนประเภทนี้ ยังต้องทนอยู่ที่บ้านตระกูลกู้ด้วย มิหนำซ้ำยังถูกคนตระกูลกู้คอยดูถูกเหยียดหยามแบบนี้ ด้วยความสามารถของเขาแล้ว...น่าจะทำให้คนตระกูลกู้เปลี่ยนทัศนคติได้ตั้งนานแล้ว” ประธานหลินกุมหน้าผากที่เปื้อนเลือดและพูดว่า “จะมัวพูดอะไรมากมาย รีบไปหาหมอกันเถอะ หน้าผากฉันแตกหมดแล้ว เรายังไม่ถือว่าสอบผ่านนะ ยังต้องเตรียมเรื่องการขอขมาในวันพรุ่งนี้อีก” “เรื่องขอขมาเป็นเรื่องใหญ่นะ เราต้องทำให้พวกเขาพอใจให้ได้ ไม่รู้ว่าท่านหลี่ตั้งมาตรฐานไว้ขนาดไหน เกรงว่าถ้าทำไม่ถูกใจ ก็คงต้องลำบากอี
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 403
เช้าวันรุ่งขึ้น กู้หยุนหลานที่นอนไม่หลับทั้งคืน ลุกจากเตียงด้วยสีหน้าซีดเซียว ในใจของเธอเต็มไปด้วยเรื่องของโอวหยางจงเฉิง กู้หยุนหลานจึงนั่งเหม่อลอยอยู่ข้างเตียงด้วยความไม่สบายใจ หลี่โม่เห็นกู้หยุนหลานนั่งอยู่ข้างเตียง เขาจึงยื่นมือออกไปกอดเธอจากด้านหลัง “คุณกังวลอยู่เหรอ?” หลี่โม่ถามเบา ๆ กู้หยุนหลานพยักหน้าแล้วเอียงศีรษะไปพิงบนไหล่ของหลี่โม่ที่อยู่ด้านหลัง “วันนี้คงผ่านไปยากแล้วล่ะ ต้องเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นแน่นอน” กู้หยุนหลานตอบอย่างเศร้าใจ สิ่งที่หลี่โม่พูดเมื่อคืน กู้หยุนหลานไม่ได้คิดจริงจังเลยแม้แต่น้อย เธอไม่คิดว่าหลี่โม่จะจัดการกับคนอย่างโอวหยางจงเฉิงได้แน่นอน อย่าว่าแต่หลี่โม่เลย แม้แต่คนในเมืองฮั่นก็มีเพียงไม่กี่คนที่สามารถต่อกรกับโอวหยางจงเฉิงได้ ดังนั้นครั้งนี้กิจการของตระกูลกู้คงต้องเจอกับวิกฤตครั้งใหญ่แน่นอน “อย่ากังวลไปเลยนะ ผมคอยช่วยคุณอยู่” หลี่โม่พูดเบา ๆ กู้หยุนหลานส่ายหัว แล้วขัดขืนเล็กน้อย จากนั้นจึงผละตัวออกจากอ้อมกอดของหลี่โม่ “ฉันจะเตรียมตัวไปบริษัทก่อนนะ วันนี้ต้องประชุมหารือเรื่องแผนประชาสัมพันธ์เร่งด่วนที่บริษัท” “คุณไปอาบน้ำก่อนสิ ผมจะไปเตรี
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 404
กู้ซิ่งเหว่ยหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วหันมาพูดกับกู้หยุนหลานด้วยความดูถูก “ถึงขั้นนี้แล้ว เธอยังแกล้งทำตัวน่าสงสารอีก จะรอให้ธุรกิจครอบครัวล้มละลายก่อน เธอถึงจะสำนึกใช่ไหม ทั้งหมดนี่ก็เพราะเธอกับสามีไร้ประโยชน์ของเธอนั่นแหละ ถ้ามันไม่มีปัญญาแก้ปัญหาได้เธอก็ต้องออกมาแก้ปัญหาเอง” “ฉันจะพยายามหาทางเอง แต่ไม่ใช่ด้วยวิธีที่พวกคุณพูด” กู้หยุนหลานพูดด้วยสีหน้าขมขื่น รสชาติที่คุ้นเคยและวิธีการข่มเหงที่คุ้นเคยค่อย ๆ ปรากฏขึ้นในความรู้สึกของกู้หยุนหลาน “บ้าเอ๊ย! นี่เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลยใช่ไหม ไฟลนก้นขนาดนี้แล้ว ดีไม่ดีพรุ่งนี้พวกเราทุกคนก็ต้องตกงานกันแล้ว เธอยังจะแสร้งทำตัวเป็นแม่พระอีกหรือ! เธอคิดว่าเธอเป็นพระแม่มารีย์หรือยังไง แม้แต่พระแม่มารีย์เองก็เคยมีความสัมพันธ์กับช่างไม้มาก่อน!” “เธอเองก็ไม่ได้นอนกับผู้ชายเป็นครั้งแรกนี่ หรือว่าเธอไม่ชอบประธานโอวหยางจริง ๆ? ถึงแม้ประธานโอวหยางจะอายุมากไปสักหน่อย แต่เธอก็คิดเสียว่าเป็นความรักแบบพ่อลูกก็ได้นี่ เรียกประธานโอวหยางว่าป๋าสิ ถ้าเขาชอบ เธอก็จะพลอยได้ผลประโยชน์ด้วย” ดูเหมือนกู้ชิงหลินจะแนะนำประสบการณ์ของเธอเองให้กับกู้หยุนหลาน กู้ซิ่งเ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 405
ตอนนี้เมื่อได้ยินคำว่าขบวนรถหรูที่มีป้ายทะเบียนของเมืองฉู่โจว พวกของคุณท่านกู้ก็พอจะนึกถึงโอวหยางจงเฉิงได้เท่านั้น โอวหยางจงเฉิงมาตั้งแต่ช่วงเช้า ทำให้คุณท่านกู้และคนอื่น ๆ ต่างก็คิดว่าเขาต้องมาเอาเรื่องอย่างแน่นอน ไม่มีทางเป็นเรื่องอื่นไปได้ คุณท่านกู้ขมวดคิ้วแล้วมองไปที่กู้หยุนหลานอย่างโกรธเคือง “หยุนหลาน! ตอนนี้ประธานโอวหยางมาถึงที่แล้ว แกต้องทำให้เขายอมรับคำขอโทษของแกให้ได้ รู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง?” “พ่อ จะมัวพูดอ้อมค้อมกับเธอทำไม กู้หยุนหลาน แกต้องอยู่เป็นเพื่อนประธานโอวหยางดี ๆ แกต้องทำทุกอย่างตามที่ประธานโอวหยางต้องการ อย่าทำตัวซื่อบื้ออีกล่ะ!” “เลิกคิดว่าตัวเองสูงส่งได้แล้ว คนเราคิดจะใช้ชีวิตอยู่บนโลกก็ต้องเสียสละตัวเองทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับว่าต้องเสียสละอะไรก็เท่านั้น แค่อยู่กับประธานโอวหยางก็จะได้รับความมั่งคั่ง เรื่องง่าย ๆ แค่นี้ มีคนอีกมากมายที่หวังจะได้รับโอกาสเช่นนี้แต่ไม่มีสิทธิ์” กู้หยุนหลานยิ้มอย่างหดหู่ สองมือของเธอกำแน่นจนซีดเซียวเพราะออกแรง ประตูห้องประชุมถูกเปิดออกอีกครั้ง โอวหยางจงเฉิงพาพวกของประธานเฉียนทั้งสามคน รวมถึงเลขากับเหล่าพนักงานในบริษัท เดิน
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 406
ทำไมกู้หยุนหลานทำผิดต่อประธานโอวหยางขนาดนี้ แต่สุดท้ายประธานโอวหยางกลับซื้อของขวัญมากมายมาขอโทษเธอ! เสื้อผ้าแฟชั่น CHANEL กระเป๋า PRADA ผลิตภัณฑ์บำรุงผิว SK-II นาฬิกา Patek Philippe นอกจากนี้ยังมีเครื่องประดับแบรนด์เนมชั้นนำจากต่างประเทศอีกมากมาย ทั้งหมดนี่เป็นเพราะอะไรกัน! กู้ชิงหลินตะโกนด้วยความโกรธอยู่ในใจ โอวหยางจงเฉิงถึงขั้นต้องใช้ของขวัญที่มีมูลค่าหลายล้านเพื่อแสดงถึงการขอโทษจริงใจอย่างสุดซึ้งของเขา “ผมรีบไปหน่อย ก็เลยเตรียมของกำนัลมาได้แค่นี้ แต่ผมสั่งสินค้าชั้นนำของตะวันตกไว้แล้วบางส่วน อาจจะใช้เวลาในการขนส่งสักหน่อยนะครับ ถึงตอนนั้น เราจะรีบนำส่งให้กับคุณหยุนหลานโดยเร็วนะครับ นี่คือรายการสินค้าที่เราสั่งเอาไว้ครับ” โอวหยางจงเฉิงหยิบรายการสินค้าออกมาแล้วมอบให้กับกู้หยุนหลานด้วยมือทั้งสองข้างของเขา กู้หยุนหลานถึงกับตาลายเมื่อเห็นรายการสินค้าเหล่านั้น กู้ซิ่งเหว่ยเหลือบมองไปที่รายการสินค้าก็คิดว่าตัวเองตาฝาด แล้วมองไปที่โอวหยางจงเฉิงด้วยความตกใจ รายการสินค้าอื่น ๆ กู้ซิ่งเหว่ยมองไม่เห็นรายละเอียดชัดเจนนัก แต่เห็นเพียงรายการแรกบนกระดาษ สมองของกู้ซิ่งเหว่ยก็รู้สึกสั
บทล่าสุด
