กู้ซิ่งเหว่ยหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วหันมาพูดกับกู้หยุนหลานด้วยความดูถูก “ถึงขั้นนี้แล้ว เธอยังแกล้งทำตัวน่าสงสารอีก จะรอให้ธุรกิจครอบครัวล้มละลายก่อน เธอถึงจะสำนึกใช่ไหม ทั้งหมดนี่ก็เพราะเธอกับสามีไร้ประโยชน์ของเธอนั่นแหละ ถ้ามันไม่มีปัญญาแก้ปัญหาได้เธอก็ต้องออกมาแก้ปัญหาเอง” “ฉันจะพยายามหาทางเอง แต่ไม่ใช่ด้วยวิธีที่พวกคุณพูด” กู้หยุนหลานพูดด้วยสีหน้าขมขื่น รสชาติที่คุ้นเคยและวิธีการข่มเหงที่คุ้นเคยค่อย ๆ ปรากฏขึ้นในความรู้สึกของกู้หยุนหลาน “บ้าเอ๊ย! นี่เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลยใช่ไหม ไฟลนก้นขนาดนี้แล้ว ดีไม่ดีพรุ่งนี้พวกเราทุกคนก็ต้องตกงานกันแล้ว เธอยังจะแสร้งทำตัวเป็นแม่พระอีกหรือ! เธอคิดว่าเธอเป็นพระแม่มารีย์หรือยังไง แม้แต่พระแม่มารีย์เองก็เคยมีความสัมพันธ์กับช่างไม้มาก่อน!” “เธอเองก็ไม่ได้นอนกับผู้ชายเป็นครั้งแรกนี่ หรือว่าเธอไม่ชอบประธานโอวหยางจริง ๆ? ถึงแม้ประธานโอวหยางจะอายุมากไปสักหน่อย แต่เธอก็คิดเสียว่าเป็นความรักแบบพ่อลูกก็ได้นี่ เรียกประธานโอวหยางว่าป๋าสิ ถ้าเขาชอบ เธอก็จะพลอยได้ผลประโยชน์ด้วย” ดูเหมือนกู้ชิงหลินจะแนะนำประสบการณ์ของเธอเองให้กับกู้หยุนหลาน กู้ซิ่งเ
ตอนนี้เมื่อได้ยินคำว่าขบวนรถหรูที่มีป้ายทะเบียนของเมืองฉู่โจว พวกของคุณท่านกู้ก็พอจะนึกถึงโอวหยางจงเฉิงได้เท่านั้น โอวหยางจงเฉิงมาตั้งแต่ช่วงเช้า ทำให้คุณท่านกู้และคนอื่น ๆ ต่างก็คิดว่าเขาต้องมาเอาเรื่องอย่างแน่นอน ไม่มีทางเป็นเรื่องอื่นไปได้ คุณท่านกู้ขมวดคิ้วแล้วมองไปที่กู้หยุนหลานอย่างโกรธเคือง “หยุนหลาน! ตอนนี้ประธานโอวหยางมาถึงที่แล้ว แกต้องทำให้เขายอมรับคำขอโทษของแกให้ได้ รู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง?” “พ่อ จะมัวพูดอ้อมค้อมกับเธอทำไม กู้หยุนหลาน แกต้องอยู่เป็นเพื่อนประธานโอวหยางดี ๆ แกต้องทำทุกอย่างตามที่ประธานโอวหยางต้องการ อย่าทำตัวซื่อบื้ออีกล่ะ!” “เลิกคิดว่าตัวเองสูงส่งได้แล้ว คนเราคิดจะใช้ชีวิตอยู่บนโลกก็ต้องเสียสละตัวเองทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับว่าต้องเสียสละอะไรก็เท่านั้น แค่อยู่กับประธานโอวหยางก็จะได้รับความมั่งคั่ง เรื่องง่าย ๆ แค่นี้ มีคนอีกมากมายที่หวังจะได้รับโอกาสเช่นนี้แต่ไม่มีสิทธิ์” กู้หยุนหลานยิ้มอย่างหดหู่ สองมือของเธอกำแน่นจนซีดเซียวเพราะออกแรง ประตูห้องประชุมถูกเปิดออกอีกครั้ง โอวหยางจงเฉิงพาพวกของประธานเฉียนทั้งสามคน รวมถึงเลขากับเหล่าพนักงานในบริษัท เดิน
ทำไมกู้หยุนหลานทำผิดต่อประธานโอวหยางขนาดนี้ แต่สุดท้ายประธานโอวหยางกลับซื้อของขวัญมากมายมาขอโทษเธอ! เสื้อผ้าแฟชั่น CHANEL กระเป๋า PRADA ผลิตภัณฑ์บำรุงผิว SK-II นาฬิกา Patek Philippe นอกจากนี้ยังมีเครื่องประดับแบรนด์เนมชั้นนำจากต่างประเทศอีกมากมาย ทั้งหมดนี่เป็นเพราะอะไรกัน! กู้ชิงหลินตะโกนด้วยความโกรธอยู่ในใจ โอวหยางจงเฉิงถึงขั้นต้องใช้ของขวัญที่มีมูลค่าหลายล้านเพื่อแสดงถึงการขอโทษจริงใจอย่างสุดซึ้งของเขา “ผมรีบไปหน่อย ก็เลยเตรียมของกำนัลมาได้แค่นี้ แต่ผมสั่งสินค้าชั้นนำของตะวันตกไว้แล้วบางส่วน อาจจะใช้เวลาในการขนส่งสักหน่อยนะครับ ถึงตอนนั้น เราจะรีบนำส่งให้กับคุณหยุนหลานโดยเร็วนะครับ นี่คือรายการสินค้าที่เราสั่งเอาไว้ครับ” โอวหยางจงเฉิงหยิบรายการสินค้าออกมาแล้วมอบให้กับกู้หยุนหลานด้วยมือทั้งสองข้างของเขา กู้หยุนหลานถึงกับตาลายเมื่อเห็นรายการสินค้าเหล่านั้น กู้ซิ่งเหว่ยเหลือบมองไปที่รายการสินค้าก็คิดว่าตัวเองตาฝาด แล้วมองไปที่โอวหยางจงเฉิงด้วยความตกใจ รายการสินค้าอื่น ๆ กู้ซิ่งเหว่ยมองไม่เห็นรายละเอียดชัดเจนนัก แต่เห็นเพียงรายการแรกบนกระดาษ สมองของกู้ซิ่งเหว่ยก็รู้สึกสั
เมื่อได้ยินคำตอบของโอวหยางจงเฉิง คุณท่านกู้และคนอื่น ๆ ก็ขมวดคิ้วและสงสัยว่าคุณหลี่ที่ว่านั้นคือใคร ชื่อแรกที่ทุกคนนึกได้ก็คือหลี่โม่ และชื่อแรกที่ทุกคนคิดว่าไม่มีทางใช่ก็คือหลี่โม่เช่นกัน เพราะทั้งครอบครัวตระกูลต่างก็เห็นว่าหลี่โม่เป็นแค่คนไร้ประโยชน์ แม้ว่าเมื่อวานหลี่โม่จะบอกว่า เขาสามารถจัดการกับเรื่องของโอวหยางจงเฉิงได้ แต่นั่นเป็นแค่เรื่องตลกในสายตาของทุกคนในตระกูลกู้ ถ้าหลี่โม่สามารถทำให้โอวหยางจงเฉิงยอมจำนนได้ คนตระกูลกู้คงไม่มีทางกล้าดูถูกเขาเหมือนที่ผ่านมาอย่างแน่นอน แต่ถ้าไม่ใช่หลี่โม่ แล้วคุณหลี่ที่ว่านั่นเป็นใครกันแน่? คุณท่านกู้และคนอื่น ๆ ต่างก็นึกถึงเพื่อนที่มีนามสกุลหลี่ แต่คนนามสกุลหลี่ที่พวกเขารู้จักนั้นไม่มีใครสามารถจัดการกับโอวหยางจงเฉิงได้อยู่หมัดอย่างแน่นอน เมื่อเห็นท่าทีของโอวหยางจงเฉิงที่เป็นเหมือนสุนัขพันธุ์ปั๊ก พวกเขาก็รู้ว่านั่นไม่ใช่แค่การจัดการโอวหยางจงเฉิงได้อยู่หมัดเท่านั้น แต่เป็นการบดขยี้ความเป็นคนของเขาไปแล้ว ดังนั้นโอวหยางจงเฉิงจึงไม่สนใจศักดิ์ศรีของตนเองอีก ไม่เพียงแต่คนในตระกูลกู้ที่ไม่รู้จักคุณหลี่ แม้แต่ตัวของกู้หยุนหลานเองก็ไม่รู้จ
เมื่อนึกถึงหลี่โม่ที่มีความสามารถขนาดนี้ การที่ใช้เงินสองหมื่นล้านเพื่อสร้างความประทับใจให้กับกู้หยุนหลานนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับเขาเลย แต่คุณท่านกู้ไม่ได้คิดเช่นนี้ คุณท่านกู้เหมือนได้เห็นโอกาสทองอยู่ตรงหน้า ถ้าทุกอย่างเป็นเรื่องจริง ขอเพียงกู้หยุนหลานทำให้คุณชายหลี่มีความสุข ตระกูลกู้ของเขาทั้งตระกูลก็จะมีโอกาสได้ดีไปด้วย มีเพียงกู้หยุนหลานเท่านั้นที่ยังสับสนและสงสัยอยู่ว่าคุณชายหลี่คนนี้คือใคร? อะไรคือหยุนจงหลานกรุ๊ป? เธอไม่เคยได้ยินด้วยซ้ำ กู้ซิ่งเหว่ยเหลือบมองไปที่กู้หยุนหลานด้วยสายตารังเกียจแล้วพูดอย่างไม่พอใจ “ที่แท้ก็แลกมาด้วยเรื่องบนเตียงสินะ ถึงได้พูดจาแข็งกร้าวขนาดนี้ คงจะพึ่งพาถูกคนแล้ว ตอนเรียกเขาว่าพ่อคงมีความสุขน่าดูเลยสินะ” “เหอะ ๆ ก็เพราะสามีไม่เอาไหนยังไงล่ะ คงเติมเต็มความสุขให้เธอไม่ได้ เธอถึงได้ออกล่าเหยื่อนอกบ้านแบบนี้ แต่กู้หยุนหลานเธอก็เก่งใช่ย่อยเลยนะ ถึงทำให้คนอย่างคุณชายหลี่ชอบเธอได้ ว่าง ๆ พามาแนะนำให้พวกเราได้รู้จักบ้างสิ” ดวงตาของกู้ชิงหลินเปล่งประกายและมีความคิดแง่ลบมากมายเกิดขึ้นในใจเธอ ถ้าหากเธอสามารถแย่งคุณชายหลี่จากมือของกู้หยุนหลานได้ เธ
“หนูไม่รู้จักเขา และเขาก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับหนูด้วย!” กู้หยุนหลานพูดอย่างลนลาน คุณท่านกู้มองกู้หยุนหลานด้วยความดูถูก เขารู้สึกว่ากู้หยุนหลานจะแสร้งจนเกินจริงไปหน่อยแล้ว เรื่องมันเห็นชัดขนาดนี้เธอยังจะเสแสร้งอะไรอีก แต่เมื่อนึกถึงคำขอโทษของโอวหยางจงเฉิงและนึกถึงเงินสองหมื่นล้านบาทในการก่อตั้งหยุนจงหลานกรุ๊ป คุณท่านกู้ก็เก็บอารมณ์แล้วพูดกับกู้หยุนหลานด้วยความอดทน “หลี่โม่ก็แค่เกาะเธอกิน เขาให้อนาคตที่ดีกับเธอไม่ได้หรอก ในเมื่อเธอมีความสัมพันธ์กับคุณชายเศรษฐีตระกูลหลี่แล้ว เธอต้องฉกฉวยโอกาสนี้ให้ได้ ขอแค่น้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ จากคุณชายหลี่ผู้ร่ำรวย เธอก็อยู่อย่างสบายแล้ว มิหนำซ้ำตระกูลกู้ของเราก็พลอยได้ดีไปด้วย” คุณท่านกู้พูดอย่างไม่สนใจความรู้สึกของกู้หยุนหลาน กู้เจี้ยนกั๋วพยักหน้าหลายครั้ง และคิดว่าคุณท่านเป็นคนที่ฉลาดอย่างมาก ในขณะนี้ความคิดของทุกคนสอดคล้องกันหมด นั่นก็คือการให้กู้หยุนหลานเกาะคุณชายร่ำรวยของตระกูลหลี่ไว้ให้แน่น ๆ ถึงจะเป็นทางเลือกที่ถูกต้องที่สุด “หยุนหลานเอ๋ย เธออย่าไปใส่ใจหลี่โม่ให้มากนัก ศักดิ์ศรีมันกินไม่ได้หรอก เธอต้องมีเงินเท่านั้นถึงจะมีศักดิ์ศรี ถ้า
“รถของเป้าหมายขับออกจากบริษัทแล้วครับ ผมกำลังติดตามเธออยู่” คนขับรถสีเงินพูดกับวิทยุสื่อสารบนรถ “จับตาดูให้ดี จากการสำรวจของเรา สถานที่ที่เป้าหมายจะไปคือบ้าน บริษัท โรงงานและโรงพยาบาล ทิศทางทั้งสี่แห่งนี้แตกต่างกันมาก นายต้องจับทิศทางของเป้าหมายให้ได้” “รับทราบครับ” จากนั้นคนขับรถสีเงินก็วางวิทยุสื่อสารลงแล้วขับตามรถของกู้หยุนหลานอย่างไม่คลาดสายตา กู้หยุนหลานไม่รู้ว่าเธอกำลังตกเป็นเป้าหมายของคนอื่นแล้ว เมื่อขับไปจนถึงโรงพยาบาล กู้หยุนหลานก็จอดรถไว้ที่ลานจอดรถ หลังลงจากรถแล้วเดินเพียงไม่กี่ก้าวก็มีชายสองคนเดินสวนเข้ามาใกล้เธอ กู้หยุนหลานไม่ได้ตระหนักถึงอันตรายที่จะเกิดขึ้นและกำลังจะเดินสวนชายสองคนนั้น แต่ทันใดนั้นชายคนหนึ่งก็ยกมือขึ้นแล้วใช้ผ้าเปียกที่ชุบยาสลบมาปิดปากของกู้หยุนหลานไว้ นั่นเป็นผ้าเปียกที่พ่นยาสลบลงไปเรียบร้อยแล้ว แค่สูดเข้าไปในจมูกเพียงเล็กน้อยก็จะทำให้คนหมดสติได้ทันที กู้หยุนหลานพยายามดิ้นรนอยู่สักพัก แต่ไม่นานหลังจากนั้นดวงตาของเธอก็พร่ามัวและในที่สุดเธอก็หมดสติไป “เหอะ ๆ ผู้หญิงคนนี้ดูดีจริง ๆ ไม่แปลกเลยที่คุณชายซูจะชอบเธอ ปฏิบัติการครั้งนี้เป็นไปอ
หลังจากที่เปิดอ่านข้อความ หลี่โม่ก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที จากนั้นก็กดเข้าไปดูคลิปวิดีโอที่อีกฝ่ายส่งมา เมื่อเปิดดูคลิปวิดีโอนั้น เขาก็เห็นกู้หยุนหลานถูกมัดติดกับเก้าอี้ด้วยสภาพที่หมดสติ กู้หยุนหลานถูกลักพาตัว! หลี่โม่โกรธขึ้นมาทันที จากนั้นเขากดไปที่เบอร์โทรศัพท์แล้วโทรกลับไปตามหมายเลขที่ส่งข้อความมา “ฮัลโหล ภรรยาฉันอยู่ไหน พวกแกต้องการเงินเท่าไหร่ ฉันจะให้พวกแก แต่พวกคุณแกห้ามทำร้ายภรรยาฉัน!” หลี่โม่พูดอย่างร้อนใจ “แหม ดูเหมือนจะเป็นห่วงเมียเสียจริง ๆ เลยนะ แต่เสียใจด้วย คุณชายของเราไม่ต้องการเงิน ถ้าแกไม่อยากให้เมียแกเป็นอะไรไป ก็รีบมาหาเธอที่โกงดัง 502 ที่เขตชานเมืองตะวันตกเดี๋ยวนี้ แต่จำไว้ด้วยว่า แกต้องมาคนเดียว ถ้าแกแอบพาคนมาด้วยล่ะก็ ฉันก็ไม่รับประกันความปลอดภัยของเมียแกล่ะนะ” “ได้ พวกแกรอฉัน ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ แต่พวกแกห้ามแตะต้องเธอโดยเด็ดขาด!” หลี่โม่ตะโกนพูดอย่างประหม่า “อย่าพูดมาก ฉันจะให้เวลาแกยี่สิบนาที ถ้ายังมาไม่ถึง ฉันจะไม่เกรงใจกับเมียแกแล้ว!” ลูกน้องกดวางสายแล้วกลับไปรายงานคุณชายซูด้วยสีหน้ามั่นใจ “คุณชายซูครับ เรียบร้อยแล้วครับ เจ้าคนไร้ประโยชน์คนนั้นรับปา