แชร์
บทที่ 366
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 367
เมื่อได้ยินชื่อหวู่เต้าเหวิน หวงจิงซานก็ตกตะลึงครู่หนึ่ง ได้ยินเกี่ยวกับหลี่โฑม่แบบนั้นก็ค่อนข้างประหลาดใจ เกินความคาดหมายของหวงจิงซานมาก เมื่อหรี่ตามองไปที่หลี่โม่ หวงจิงซานก็ยิ้มอย่างเย้ยหยันและพูดว่า "นายรู้ไหมว่าคนต่ำต้อยนั่นเป็นใคร? ลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของตระกูลกู้ไงล่ะ เป็นแมงดาเกาะผู้หญิงกินประทังชีพชื่อว่าหลี่โม่ นายบอกว่าหวู่เต้าเหวินเป็นคนจองห้องส่วนตัวให้เขา นายแน่ใจนะว่าไม่ได้เล่นตลก?” ผู้จัดการหวังมองหลี่โม่ด้วยสายตาว่างเปล่า เมื่อได้ยินหวงจิงซานแนะนำหลี่โม่แบบนี้ ในใจผู้จัดการหวังก็รู้สึกสงสัยขึ้นมา “แต่ถ้าเขาเป็นคนไร้ประโยชน์จริง ๆ ผมเกรงว่าหวู่เต้าเหวินคงไม่ช่วยจองห้องส่วนตัวให้เขาหรอกนะครับ” “ให้ตายเถอะ! ปกตินายฉลาดมีไหวพริบจะตาย ทำไมครั้งนี้ถึงสับสนแล้วล่ะ หวู่เต้าเหวินบริหารภัตตาคารอาหารหรูด้วยตัวเอง ถ้าหากว่ามีความสัมพันธ์ที่ดีกับหลี่โม่จริง ๆ ล่ะก็ จะยอมปล่อยให้หลี่โม่มาทานอาหารที่นี่เหรอ? คงจะจัดเตรียมอาหารมื้อใหญ่ที่ภัตตาคารอาหารหรูตั้งแต่แรกแล้ว” ผู้จัดการหวังลังเลอยู่ครู่หนึ่ง โดยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ด้วยเหตุผลเดียวกัน แต่เมื่อนึกถึงคำสั่งของหวู่เต้
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 368
"แนะนำได้ดีนี่" หวงจิงซานมองหลี่โม่อย่างดูถูก “คนยากจน แกได้ยินหรือยัง มีมูลค่า 6.5 หมื่นล้านเชียวนะ แกมีเงินมากขนาดนั้นไหม? ถ้าต้องการจะกวาดซื้อยังต้องมีของกำนัลอีก อย่างน้อยแปดหรือเก้าหมื่นล้านในการเจรจา คนยากจนอย่างแกมีเงินมากขนาดนั้นเลย?” “นี่มันน่าตลกมากจริง ๆ ไหนลองบอกฉันซิว่า เมื่อกี้นี้แกโทรหาใคร แกคงไม่ได้โทรเบอร์ 10086 หรอกใช่ไหม ทำทีแค่พูดสองสามคำกับโอเปอเรเตอร์สาว ฉันลองนึก ๆ ดูท่าทีของโอเปอเรเตอร์สาว เดาว่าเธอคงสับสนน่าดู เธอได้ด่านายไหมว่าโง่หรือเปล่า?" หวงจิงซานยิ่งพูดก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นมากขึ้น รู้สึกว่าตัวเองรู้เรื่องและเข้าใจความจริงของเรื่องนี้เป็นอย่างดี หลี่โม่ทำไปเพื่อต้องการแสดง ดังนั้นจึงโทรไปยังหมายเลขว่างหรือหมายเลขบริการ เช่น 10086 หลี่โม่ดึงเก้าอี้แล้วนั่งลงและพูดด้วยรอยยิ้มว่า "ทุกคนนั่งลง อีกสักครู่จะมีการแสดงเด็ด ๆ ให้ชม รบกวนผู้จัดการหวังมาเสิร์ฟน้ำชาตรงนี้หน่อยนะ" เมื่อมองไปยังท่าทีที่ไม่แยแสของหลี่โม่ หวงจิงซานก็หัวเราะเย็นชาขึ้นมา "คนยากจนอย่างแกนี่ค่อนข้างกล้าหาญจริง ๆ ฉันอยากจะดูจริง ๆ เลยว่าอีกสักครู่จะมีการแสดงเด็ด ๆ อะไร ถ้าหากว่าไม่ม
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 369
“นี่ก็ผ่านไปเกือบชั่วโมงแล้ว คนที่คนไร้ค่าอย่างนายเรียกมาอยู่ไหนกันล่ะ คนที่จะกวาดซื้อร้านอาหารถังซ่งอยู่ไหนล่ะ?” หวงจิงซานชี้ไปที่วาเชอรอง คอนสแตนตินบนข้อมือของเขา แล้วถุยน้ำลายใส่หลี่โม่ด้วยท่าทางอวดดี “ก็รู้แล้วว่าคนจน ๆ อย่างนายแค่วางมาดใหญ่เพื่อตบตาคนอื่น ยังมาบอกว่าจะกวาดซื้อร้านอาหารถังซ่ง กว้านซื้อบ้าบออะไรกัน เกรงว่าเงินของนายแค่ก็น่าจะเพียงพอแล้วที่จะไปตลาดผักเพื่อซื้อเต้าหู้กับผักใบเขียวเท่านั้นแหละ กล้ามาแสดงต่อหน้าฉัน ผลจะไม่ใช่แค่โดนตบจนหน้าบวมหรอกนะ" หลี่โม่เหลือบไปที่หวงจิงซาน จากนั้นก็ถือถ้วยชาขึ้นมาและดื่มชาอย่างสงบ โดยไม่ได้ใส่ใจคำพูดของหวงจิงซานเลย ฉินเยว่ต้องการเจรจาอธิบายเหตุผลกับหวงจิงซาน แต่ถูกสายตาของหลี่โม่หยุดไว้ เมื่อเห็นหลี่โม่ไม่พูดจา หวงจิงซานก็บ้าคลั่งมากขึ้นเรื่อย ๆ “ให้ตายเถอะ นี่นายเป็นใบ้ไปแล้วใช่ไหม พาคนมาที่นี่เพื่อผสมชาและดื่มด้วยมันใช่เหรอ ไหนล่ะคนที่นายโทรเรียกน่ะ? คนที่จะกว้านซื้ออยู่ไหนล่ะ? นายให้พวกเขามาสักทีสิ ให้ฉันเห็นหน่อยเถอะว่า คนที่นายเรีบกมาเป็นใคร” “ขยะไร้ค่า ดูเหมือนว่าถ้าฉันไม่จัดการแกดี ๆ แกคงไม่รู้ว่าฉันน่ากลัวแค่ไห
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 370
หานลี่เฉิงตบหวงจิงซานด้วยหลังมือ และตะโกนอย่างโกรธจัดว่า "ฉันจะสั่งสอนแกแทนเหล่าหวงเอง! คนไร้ประโยชน์อย่างแกที่รู้จักแต่กินเที่ยวเล่น กล้ามาสั่งให้การ์ดลงมือกับคุณชายหลี่ นี่แกหวังอยากให้เราตายเร็ว ๆ ใช่ไหม?” “ผมไร้ประโยชน์? คุณชายหลี่?” หวงจิงซานสับสนแล้ว กุมแก้มที่บวมแดงแล้วค่อย ๆ มองไปที่หลี่โม่ หานลี่เฉิงยืนอยู่ตรงหน้าหลี่โม่แล้ว พยักหน้าแล้วโค้งคำนับด้วยรอยยิ้มที่ประจบสอพลอ “คุณชายหลี่ผมมาสายแล้ว หวงจิงซานไม่เคารพคุณ ล้วนเป็นความผิดของเรา เรารู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง และประธานซ่งของเราก็เสียใจอย่างสุดซึ้งเช่นกันครับ คุณอยากสั่งสอนจัดการหวงจินซานอย่างไร ให้เรามาจัดการแทนเถอะครับ” เมื่อหวงจิงวานเห็นฉากนี้ เลือดในร่างก็เย็นขึ้นทันที และรู้สึกว่าตัวเองกำลังหลอนอะไรหรือเปล่า หานลี่เฉิงผู้ซึ่งหยิ่งผยองกับทุกคนในอดีต ทำไมถึงทำตัวราวกับหลานชายที่เชื่อฟังต่อหน้าหลี่โม่ “ลุงหาน… ลุง ลุงเป็นอะไรไปหรือเปล่า หลี่โม่เป็นแค่คนไร้ค่าที่เกาะผู้หญิงกิน ลุงจำคนผิดหรือเปล่า?” หวงจิงซานถามอย่างอ่อนแรง “จะเข้าใจผิดได้อย่างไร คุณชายหลี่สั่งให้คนทำการเจรจาเพื่อกว้านซื้อกิจการและติดต่อประธา
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 371
หวงจินซานรับโทรศัพท์และโทรหาหวงติ้งฟาพ่อของเขา“คุณพ่อ รีบมาที่ร้านอาหารถังซ่งด่วนเลยครับ เมื่อกี้ผมโดนคุณลุงหานตบไปสองครั้ง คุณพ่อต้องมาจัดการเรื่องนี้ให้ผม!”เมื่อหวงติ้งฟาได้ยินเสียงร้องของลูกชาย หัวใจของเขาก็เต้นแรงทันที และเขาพูดอย่างประหม่า "เดี๋ยวก่อน หานลี่เฉิงมันเป็นบ้าไปแล้วหรือไง ฉันจะไปคุยกับมัน!"หวงติ้งฟามีลูกเพียงคนเดียว เขามักจะคิดว่าลูกชายคือสมบัติของเขา เขาไม่แม้แต่จะกล้าตีลูกชายตัวเอง แล้วเขาจะทนให้คนอื่นมาทำอย่างนี้กับลูกชายของเขาได้อย่างไรหวงจินซานไม่กล้าบอกความจริง ดังนั้นเขาจึงพูดเพียงว่าเขาถูกทุบตี เขาไม่ได้บอกว่าทำไมเขาถึงถูกทุบตีหวงจินซานวางโทรศัพท์แล้วพูดด้วยใบหน้าบูดบึ้งว่า "พ่อของผมจะมาที่นี่ในไม่ช้า ลุงหานคิดให้ดี ๆ ว่าจะอธิบายเรื่องนี้กับพ่อของผมยังไง"หานลี่เฉิงยิ้มและนั่งลงข้างหลี่โม่ ถือกาน้ำชาและรินชาให้หลี่โม่หลังจากนั้นไม่นานหวงติงฟาก็วิ่งเข้าไปในร้านอาหาร หลังจากมองไปรอบ ๆ เขาก็รีบตรงไปที่ด้านข้างของหวงจินซาน"จิงซาน ทำไมหน้าแกถึงบวมขนาดนี้"“คุณพ่อ เป็นเพราะพวกมัน ลุงหานกับไอ้สารเลวนั่นร่วมมือกันทำให้ผมอับอาย!”หวงจินซานชี้ไปที่หานลี่เ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 372
หานลี่เฉิงมองไปยังหวงติ้งฟาอย่างโกรธเกรี้ยว บรรยากาศเปลี่ยนเป็นสถานการณ์ตึงเครียดขึ้นมา “ฮ่าฮ่า ตอนที่แกตีลูกชายฉัน ก็เหมือนกับตบหน้าฉันหวงติ้งฟา ตอนนี้เป็นเวลาที่ฉันหวงติ้งฟาจะมาคิดบัญชีกับพวกแก! ไม่งั้นพวกแกก็คุกเข่าให้ลูกชายฉันตบหน้า พอลูกชายผมตบจนพอใจแล้ว ฉันก็จะยกโทษให้พวกแก” หวงติ้งฟาเอ่ย เขาไม่เห็นหานลี่เฉิงอยู่ในสายตาเลยแม้แต่น้อย หานลี่เฉิงโกรธจนแทบหายใจไม่ออก หวงจิงซานหัวเราะขึ้นมา และด่าทอหลี่โม่ “ไอ้ขยะ คงจะเห็นความสุดยอดของตระกูลฉันแล้วสินะ คิดว่านายดีเด่นอะไรจริง ๆ หรือไง พรุ่งนี้ที่นี่ก็ต้องปิดกิจการลง และต้องชดใช้เงินทุกวันแล้ว แกเตรียมตัวขาดทุนย่อยยับได้เลย ฮ่าฮ่าฮ่า” หลี่โม่ยิ้มพลางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วโทรหาเฉียนฝู “มีกรรมการสมาคมจัดเลี้ยงคนหนึ่งกำลังเห่าอยู่ตรงหน้าฉัน” “นายน้อยโปรดรอสักครู่ ผมจะให้ประธานสมาคมจัดเลี้ยงไปจัดการเดี๋ยวนี้เลยครับ” “อืม” หลี่โม่เอ่ยคำพูดง่ายคำหนึ่งจบ ก็วางสายโทรศัพท์ในทันที หานลี่เฉิงมองไปยังหลี่โม่ด้วยสายตาเคารพเลื่อมใส คิดในใจว่าสมแล้วที่เป็นคนที่ทำให้ประธานซ่งหวาดหวั่นได้ แค่โทรศัพท์ก็ยังดูมีอำนาจขนาดนี้ แต่โท
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 373
“ใครมันกล้าพูดแบบนี้กับฉัน!” ขณะที่หวงติ้งฟากำลังพูดพล่ามอยู่นั้น ก็ได้ยินใครคนหนึ่งพูดขึ้นมาทางด้านหลังว่าตนเองนั้นเก่งกาจมาจากไหน ยังไม่ทันได้หันไปมองเขาก็สบถออกมาเสียก่อนเมื่อหวงติ้งฟาหันหลังกลับเพื่อที่จะก่นด่าคนผู้นั้นให้หนำใจ หวงติ้งฟากลับชะงักและยืนนิ่งอยู่ที่เดิมผู้ชายดูมีฐานะและมีท่าทีที่น่าเกรงขามคนหนึ่ง มายืนอยู่ตรงหน้าหวงติ้งฟา แล้วจ้องเขม็งไปที่หวงติ้งฟาด้วยแววตาหงุดหงิด“แกแน่มาก ฉันเพิ่งเคยเห็นแกกล้าวางก้ามขนาดนี้เป็นครั้งแรก ใช้อำนาจบาตรใหญ่แบบนี้จนติดเป็นนิสัยแล้วใช่ไหม ลืมไปแล้วหรือว่าตัวเองเป็นใครและทำอาชีพอะไร? พวกเราต้องรับใช้ประชาชน! ไม่ใช่เอาแต่เที่ยวเล่นและวางอำนาจบาตรใหญ่ไปทั่ว!”เหงื่อชุ่มเต็มหน้าผากของหวงติ้งฟา เขากลัวจนต้องโค้งตัวอย่างนอบน้อมและยิ้มอย่างประจบสอพลอ “หัวหน้าซุนมาได้ยังไงครับ พวกเขาทำร้ายลูกชายของผม ผมโมโหมากจึงพูดอะไรโดยไม่ทันคิดครับ”เมื่อเห็นการมาถึงของหัวหน้าซุน หวงจิงซานก็รู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัว แววตาที่มองหลี่โม่ก็ดูแปลกไปในทันทีหวงจิงซานคิดไม่ออกจริง ๆ ว่า แท้จริงแล้วหลี่โม่เป็นใครกันแน่?ใคร ๆ ก็พูดว่าเขาเป็นคนไร้ค่าที่เกาะผู
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 374
พรึ่บ หวงจิ่งซานคุกเข่าลงบนพื้น แล้วก้มตัวลงเอามือยันกับพื้นเหมือนสัตว์สี่เท้า “หลี่..คุณหลี่ ผมผิดไปแล้ว ผมไม่ควรดูหมิ่นคุณ ไม่ควรดูถูกคุณ คุณเก่งที่สุด คุณเยี่ยมยอดมาก กู้หยุนหลานคู่ควรกับคุณมากกว่าผม ผมรู้ว่าตัวเองเทียบกับคุณไม่ได้ คุณปล่อยครอบครัวผมไปเถอะ ปล่อยพวกเราไปเถอะ” หวงติ้งฟารีบพูดตาม “คุณหลี่ เราสองพ่อลูกสำนึกผิดแล้ว คุณบอกมาเลยว่าจะให้พวกเราชดใช้ยังไง ให้พวกเราไปยืนเห่าเหมือนสุนัขที่ด้านนอกก็ได้ ขอแค่คุณให้โอกาสพวกเรา” พวกของฉินเยว่หันมองหน้ากัน เขารู้สึกว่าตนเองนั้นโชคดีมาก ที่ได้ทำงานกับเจ้านายที่เก่งกาจอย่างหลี่โม่ อย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง เพียงแค่อานุภาพและผลลัพธ์ในการต่อสายโทรศัพท์เพียงสองครั้งของหลี่โม่ ก็ไม่ใช่เรื่องที่คนธรรมดาทั่วไปจะทำได้ อย่าว่าแต่คนทั่วไปเลย ถึงจะเป็นคนที่มีอำนาจในกรุงโซล ก็ยังไม่อาจทำได้สมบูรณ์แบบเช่นนี้ หัวหน้าซุนโค้งตัวลง แล้วยิ้มอย่างประจบสอพลอ “คุณหลี่จะจัดการยังไงครับ” “คุณกลับไปจัดการตามกฎระเบียบเถอะ คนที่ทำให้องค์กรต้องเสื่อมเสียเช่นนี้ คุณยังจะให้อภัยอยู่อีกหรือ” หลี่โม่ย้อนถาม “ไม่แน่นอนครับ ผมไม่มีทางให้อภัยอย่างเด็
บทล่าสุด
