แชร์
บทที่ 110
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 111
เมื่อหลินชิงหานฟังประโยคนี้ ใบหน้าก็ซีดลงทันที เธอเปล่งเสียงออกมาอย่างประชดประชันว่า “เจี่ยงอานหวา ใครให้นายเข้ามา ออกไปนะ!”เธอไม่ชอบเจี่ยงอานหวา ชายวัยกลางคนที่สุดแสนจะอ้วนท้วนคนนี้เอาเสียเลย เพราะอีกฝ่ายมักจะมาหลงไหลในความงามของเธอ และมักจะมาตามจีบเธอหลายหนทีเดียวมีโอกาสเข้าหน่อย ผู้ชายคนนี้ก็จะวิ่งเข้ามาหา ทำท่ายิ้มเขินไปมา และมักชวนเธอไปกินข้าวมิหนำซ้ำ ทั้งมือและเท้าของเจี่ยงอานหวาก็ไม่สะอาดเอาเสียเลย เขาคุ้นเคยกับการลักเล็กขโมยน้อย เดิมทีเขาก็ได้รับการยอมรับจากสังคมอยู่หรอก ทว่าเขามักจะสร้างปัญหา แถมยังเคยพาญาติสาวห่าง ๆ ของเขาเองเข้าไปมีอะไรด้วยกัน ในเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์อีกตัวอย่าง เช่น ซุนเสี่ยวหยา หล่อนถูกเจี่ยงอานหวาพาเข้าไปในนั้น และกระชากลากถูด้วยมือเดียวของเขา“หลินชิงหาน เธอหมายความว่ายังไงกันแน่? ถึงจะดีจะเลวยังไง ฉันเจี่ยงอานหวาก็เป็นหัวหน้าควบคุมของเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์ ดังนั้นฉันจะไม่มีสิทธิ์เข้ามานั่งเลยหรือไง?”เจี่ยงอานหวาค่อย ๆ นั่งบนโซฟา มือของเขาแบออก ขาทำท่าไขว่ห้าง แววตาสะท้อนกลับมา มองเรือนร่างของหลินชิงหาน“ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาทะเลาะกับนายแล้ว ออกไป
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 112
“พี่เจี่ยง พี่พูดอะไรน่ะ” เมื่อซุนเสี่ยวหยาที่อยู่ข้าง ๆ ได้ยินแบบนี้ เธอก็แสดงท่าทางราวกับแมวถูกเหยียบหางทันที เธอจ้องหน้าเจี่ยงอานหวาเจี่ยงอานหวาอธิบายทันที “อุ๊ย ผมก็พูดเล่นไปเรื่อยน่า ในใจของผมก็มีแค่คุณคนเดียวแหละ ถ้างั้นคุณลองคิดซิว่าควรทำยังไงดี?”คราวนี้ ซุนเสี่ยวหยาจึงอาศัยบารมีของเขามาอวดเบ่ง และชี้ไปที่หลี่โม่ด้วยความเย่อหยิ่งทันที เธอเยาะเย้ยและพูดว่า “ฉันต้องการให้หล่อนคุกเข่าลงและก้มหัวขอโทษฉัน!”ซุนเสี่ยวหยาเกลียดเธอมาก เธอรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ ที่ลำพังตัวเธอเองจะทำให้หลินชิงหานขอโทษถ้าอย่างนั้นก็ทำให้ใยนี่อับอายไปเสียเลย!อีกอย่าง แรงงานต่างด้าวคนนี้คงเป็นคนรักของหลินชิงหานไม่อย่างนั้น เธอจะปกป้องเขาแบบนี้ทำไมกัน!หลี่โม่ตะลึงงัน ไฟลุกโชนที่ตัวเขาแล้วใช่ไหม?หลินชิงหานก็ตกใจเช่นกัน จากนั้นจึงหันไปค้อนใส่ซุนเสี่ยวหยาด้วยความโกรธจัด และตะโกนว่า “ซุนเสี่ยวหยา เธอไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้ที่นี่ หุบปากเหม็น ๆ ของเธอซะ!”ต้องการให้คุณหลี่คุกเข่าขอโทษหรือไงกัน?ทำไมเธอถึงไม่รู้สึกรู้สาอะไรเอาเสียเลย?แม้แต่เฉียวเย่ยังให้เกียรติคุณหลี่ ซุนเสี่ยวหยา เธอเป็นบ้าอะไรกัน!“
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 113
หลินชิงหานพยักหน้าด้วยความเคารพและกล่าวว่า “รับทราบค่ะ คุณหลี่ จะดำเนินการเดี๋ยวนี้เลยค่ะ”เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจี่ยงอานหวาก็ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จึงหัวเราะออกมาสองสามครั้ง และพูดอย่างสงสัย “นี่แก เมื่อกี้ว่าไงนะ แกต้องการให้หลินชิงหานเปิดโปงพวกเราทุกคน และยังจะตรวจสอบฉันอีกเหรอ? แกเป็นบ้าอะไร นึกไม่ถึงว่าจะกล้าพูดอวดดีขนาดนี้ รู้ไหมว่าตอนนี้แกอยู่ที่ไหน? และที่บอกว่าจะให้เจ้านายของพวกเราไปพบแกน่ะ อยากรู้จริง ๆ ว่าแกใหญ่มาจากไหนกันเชียว?”เขาถามเป็นชุดตอนนี้ เจี่ยงอานหวารู้สึกเหมือนกับกำลังฟังเรื่องตลกที่สุดของปีเลยทีเดียว ทุกคนต่างก็หัวเราะออกมาซุนเสี่ยวหยาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะด้วยสองสามครั้งและพูดประชดประชันว่า “ฉันก็บอกอยู่ว่าเขาเป็นไอ้กระจอก แถมยังคิดว่าตัวเองเป็นใหญ่เป็นโต ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าคน ๆ นี้ใช้ชีวิตรอดมาได้ยังไง โง่เง่าสิ้นดี!"เจี่ยงอานหวาและซุนเสี่ยวหยาไม่เคยเห็นคนหน้าด้านขนาดนี้มาก่อน หรือว่าที่เขายังคิดว่าตัวเองเจ๋งกว่าเจ้านายของเวียนนา?นั่นคือเฉียวเย่เชียวนะ!เป็นถึงหนึ่งในสี่ราชาชมาเฟียใต้ดินของกรุงโซล!ใครกล้าดีบอกให้เขามาพบ?เท่ากับรนหาที่ตาย!ไร้สาระสิ้น
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 114
“คุณหลี่! ผมขอร้อง ปล่อยผมที ผมกลัวแล้ว!”ภายในห้องพัก เจี่ยงอานหวาดิ้นรนเป็นครั้งสุดท้าย แต่ก็ไม่มีประโยชน์ใด ๆตอนนี้ มีเพียงซุนเสี่ยวหยานั่งอยู่ที่พื้นหลี่โม่เหลือบมองอย่างนิ่งเฉยและลุกจากไปหลินชิงหานตามเขาไป เตรียมส่งเขาโครม!ซุนเสี่ยวหยารีบวิ่งเข้ามา ดึงขากางเกงของเฉินผิง และร้องขอความเมตตา “คุณหลี่คะ ฉันผิดไปแล้วเช่นกัน ฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงอ่อนแอคนหนึ่ง ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะนะคะ ฉันกลัวแล้วค่ะ”หลี่โม่ไม่แม้แต่จะมอง เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “ความอยุติธรรมถึงวาระถึงความพินาศ ไม่มีใครมีสิทธิ์ดูถูกแรงงานข้ามชาติที่ตั้งใจทำงานหนักหรอกนะ! หลินชิงหาน ตำแหน่งที่เธอคนนี้ ขอให้สาวน้อยที่อยู่ตรงประตูคนนั้นเข้ามาทำแทนทีนะ”“รับทราบค่ะ คุณหลี่” หลินชิงหานตอบและปล่อยให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลากคอซุนเสี่ยวหยาออกไปอย่างรวดเร็วเมื่อออกจากห้องพัก หลินชิงหานเหลือบมองหลี่โม่ที่เดินไปทางล็อบบี้และพูดคุยอย่างยิ้มแย้ม แต่คราวนี้ อุบัติเหตุก็เกิดขึ้น“หลี่โม่ แกมาที่นี่ทำไม?”ด้วยน้ำเสียงที่คุ้นเคยนั้น หลี่โม่หันศีรษะและมองไปที่ประตู พบว่าสูเทียนไฮ่กำลังมองมาที่เขาด้วยความสงสัย และความขย
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 115
ทว่าหลินชิงหานเมินเฉยต่อมือที่ยื่นไปของสูเทียนไฮ่ พร้อมเหลือบมองอย่างดูแคลน และตอบคำถามของหลี่โม่ว่า “ไม่เลยค่ะ”สูเทียนไฮ่นี่ นึกไม่ถึงเลยว่าจะกล้าอวดดีขนาดนี้!การทำให้คุณหลี่อับอาย ก็เหมือนการทำให้เวียนนาอับอายไปด้วย ไม่พอแค่นั้น นี่ยังทำให้เฉียวเย่ขายหน้าด้วย!สูเทียนไฮ่ผงะ ใบหน้าของเขาเกิดความสงสัย “ผู้จัดการหลินครับ กฎนี้มีอยู่ในเวียนนามานานแล้วไม่ใช่เหรอครับ?”กฎของเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์ เฉียวเย่กำหนดขึ้นตั้งแต่แรก!ในกรุงโซลไม่มีใครกล้าละเมิดกฎเฉียวเย่เวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์รับเฉพาะผู้ที่มีฐานะดีเท่านั้น“อ้อ นั่นเป็นเมื่อก่อนค่ะ ตอนนี้ไม่มีกฎแบบนั้นแล้ว” หลินชิงหานตอบอย่างนิ่งเฉยว่าไงนะ?ไม่มีแล้วเหรอ!สูเทียนไฮ่ตะลึงอีกครั้งและรู้สึกสับสนมากทีเดียว เขาสงสัยว่าวันนี้หลินชิงหานกินยา แล้วลืมเขย่าขวดหรือเปล่า?หลินชิงหานเป็นผู้จัดการของเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์นึกไม่ถึงว่าเธอก็ช่วยพูดแทนเจ้าหลี่โม่ขยะนี่อย่างเต็มที่“หลินชิงหาน คุณหมายความว่ายังไงครับ…” ตอนนี้สูเทียนไฮ่พูดอะไรไม่ออกเช่นกัน เขาจ้องมองหลี่โม่ด้วยความรังเกียจ จึงตะโกนว่า “ตกลงแกมาทำอะไรที่นี่? หรืออยากให้ผู้จ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 116
“ไม่ไม่ไม่ ผมขอโทษ ผมขอโทษ” สูเทียนไฮ่กล่าวอย่างกังวลใจจากนั้น เขาก็จ้องหลี่โม่ด้วยความโกรธ พลันกัดฟัน และพูดอย่างรวดเร็ว “หลี่โม่ ขอโทษ”“อะไรนะ? ฉันไม่ค่อยได้ยินเลย” หลี่โม่ยิ้มและพูดด้วยรอยยิ้มอารมณ์ไม่ดี ก็ไม่ผ่านนะ“หลี่โม่!” สูเทียนไฮ่ตะโกนออกมา พร้อมกัดฟันของเขา และพูดอย่างโกรธเคือง “แกนี่ ได้คืบจะเอาศอก!”“ผู้จัดการหลินครับ คุณดูสิ…” หลี่โม่ทำแบบนี้ ไม่แฟร์เอาซะเลยหลินชิงหานถอนหายใจอย่างเย็นชาสูเทียนไฮ่ตื่นตระหนกทันที จากนั้นก็กัดฟัน และพูดเสียงดัง “ฉันขอโทษ!”หลี่โม่ส่ายหัวและพูดว่า “ประธานสู ไม่ต้องกังวลหรอก”“แก!” สูเทียนไฮ่ระเบิดออกมาอย่างรวดเร็ว เขาพยายามระงับอารมณ์ หมัดของเขาแทบจะพุ่งออกมาดี หลี่โม่ ไม่นึกเลยว่าจะรอเพื่อทำแบบนี้กับฉันอาศัยบารมีคนอื่นมาอวดเบ่งเหรอ ได้ ฉันจะยอมให้แกครั้งหนึ่งแล้วกัน ครั้งต่อไปแกโดนแน่!หลินชิงหานพูดอย่างเย็นชา “ประธานสูคะ ในเมื่อคุณไม่เต็มใจ ก็ลืมมันไปเถอะค่ะ”สูเทียนไฮ่ตะลึง เขารู้ว่าถ้าเขาทำให้หลินชิงหานไม่พอใจ ก็เท่ากับทำเรื่องเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์พัง และยังทำให้เฉียวเย่ขุ่นเคืองอีกด้วย!ปัญหานี้ใหญ่ทีเดียวดังนั้น ห
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 117
หลี่โม่เห็นกู้หยุนหลานมองเขาด้วยความสงสัย และกำลังจะพูดต่อ ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นกู้หยุนหลานเหลือบมองที่เบอร์โทรดังกล่าว คิ้วก็ขมวดเล็กน้อย และพูดว่า “ไอ้คนน่ารำคาญ”จากนั้น เธอก็รับโทรศัพท์ และถามอย่างสุภาพว่า “อ้าว สูเทียนไฮ่ นายมีเรื่องอะไรเหรอ?”อีกปลายสายของโทรศัพท์ สูเทียนไฮ่รู้สึกตื่นเต้นมาก และพูดว่า “หยุนหลาน คุณได้รับบัตรเชิญแล้วใช่ไหม?”บัตรเชิญเหรอ?กู้หยุนหลานมองไปที่บัตรเชิญสีทองของเวียนนาในมือของเธอ เธอใจแป้ว ปรากฏว่าสูเทียนไฮ่เป็นคนส่งมานี่เองคิดว่าเป็นหลี่โม่เสียอีกแต่คิดแบบนี้ก็ถูกแล้วล่ะ คนอย่างหลี่โม่จะหาบัตรเชิญจากเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์ ให้เธอได้อย่างไรเพราะมันราคาแพงโข“ได้รับแล้วล่ะ ขอบคุณนะ” กู้หยุนหลานยิ้ม แล้วจึงพูด “แต่ว่า ฉันคงไปตามบัตรเชิญนี้ไม่ได้หรอก…”กู้หยุนหลานแค่อยากจะบอกว่า จริง ๆ แล้วเธอไม่สามารถรับบัตรเชิญเอาไว้ได้ ส่วนสูเทียนไฮ่ก็พอจะรู้ว่าเธอจะพูดอะไรทำนองนั้น เขาจึงพูดขัดจังหวะทันที “อื้ม คุณเก็บเอาไว้เถอะ ไม่ได้มากมายอะไรเลย มันก็เป็นสิ่งที่ผมให้คุณด้วยใจ หรือไม่อย่างนั้น ถ้าคุณไม่อยากเก็บมันไว้จริง ๆ ก็ทิ้งไปเลยก็ไ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 118
เพราะเป็นลูกเขยของเขาอย่างไรล่ะ พอปล่อยให้คนนอกมาแสดงความรักต่อลูกสาวของเขา กู้เจี้ยนหมินจึงไม่มีความสุขเล็กน้อยก็ตามความคิดเดิมนั่นแหละ แต่งกับไก่ก็ตามไก่ แต่งกับสุนัขก็ตามสุนัขหลี่โม่ในฐานะสามีของกู้หยุนหลาน อย่างในสถานการณ์เช่นนี้ยังไม่คิดจะทำอะไร ขี้ขลาดเกินไปแล้วเมื่อกู้หยุนหลานได้ยินเรื่องนี้ เธอก็หน้าแดง และรู้สึกผิดต่อหลี่โม่มากถึงอย่างไร เขาก็เป็นสามีของเธอ ทว่าดูเหมือนเธอจะไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของหลี่โม่เลยแต่ว่าเธอก็ตั้งหน้าตั้งตารอคอนเสิร์ตนี้มานานมาก คุณโจ ฮิซาอิชิ คนนี้ ทำให้เธอแทบคลั่ง “หนูอิ่มแล้ว” กู้หยุนหลานวางตะเกียบลง พร้อมกับลุกขึ้น แล้วเดินเข้าห้องนอนไปเมื่อหวังฟางเห็นอย่างนี้ เธอก็จ้องไปที่กู้เจี้ยนหมิน แล้วตะโกนใส่หลี่โม่ว่า “ทั้งหมดนี้ก็เพราะแก ยังจะมาพล่ามอะไรไร้สาระ สภาพแกแบบนี้จะซื้อบัตรเข้าชมเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์ได้หรือไงกัน? ดูสิ นี่ที่นั่งพิเศษสำหรับแขกคนสำคัญเชียวนะ! เป็นตั๋วหายากทีเดียว!” หลี่โม่ไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาทำได้แค่นั่งกินต่อไปตกกลางคืน หลี่โม่นอนที่พื้น แต่ทำอย่างไรเขาก็นอนไม่หลับกู้หยุนหลานที่นอนอยู่ข้าง ๆ ก็นอนไม่หลับเช่นกัน
บทล่าสุด
