คลั่งรักไม่หยุด

บทที่ 1

บนรถโดยสารยามค่ำคืน ทันใดนั้นเองก็มีมือๆหนึ่งยื่นเข้ามาใต้กระโปรงของฉัน ลมหายใจร้อนระอุของชายคนนั้นพ่นใส่หลังใบหูของฉันฉันพยายามแนบตัวเองกับประตูกระจกจนสุด แต่ก็ไม่อาจเห็นใบหน้าของชายคนนั้นได้ ฉันสัมผัสได้เพียงเข่าของเขาที่เบียดชิดต้นขาของฉัน ทำให้ฉันรู้สึกประหม่าอย่างมาก“สาวน้อย นี่คือก้าวแรกสู่จุดตกต่ำของเธอ”ในช่วงกลางฤดูร้อน ความร้อนอบอ้าวและความชื้นแผ่ซ่านไปทั่ว อากาศยามค่ำคืนยังคงอวลไปด้วยความเหนียวเหนอะจากฝนที่เพิ่งตกลงมาฉันขึ้นรถบัสทั้งตัวที่เปียกโชกกลิ่นของน้ำฝนผสมปนเปไปกับกลิ่นเหงื่ออบอวลไปทั่วในรถ ฉันหาที่ว่างใกล้ประตูแล้วยืนอยู่ตรงนั้น หยดน้ำฝนที่กระเด็นมาโดนหน้าของฉันเป็นครั้งคราว ทำให้รู้สึกเย็นวาบฉันสูดหายใจเข้าลึก มองดูเสื้อผ้าที่เปียกแนบติดกับร่างกาย รู้สึกอึดอัดจนอดไม่ได้ที่จะดึงคอเสื้อออกสองสามครั้ง เนื้อผ้าติดแน่นกับผิวหนังนี่มันช่างไม่สบายเอาเสียเลยระแวกนี้มีบริษัทอินเทอร์เน็ตชื่อดังตั้งอยู่ใกล้ๆ รถจึงแน่นไปด้วยผู้คนที่เพิ่งเลิกงาน แต่จู่ๆก็มีบางอย่างมากระทบกับต้นขาของฉันเป็นระยะ จนกระทั่งฉันรู้สึกแปลกใจและหันไปมองกลับเป็นเพียงแค่กระเป๋าถือเท่านั้น...