Share

บทที่ 574

เฉาเหย้าจู่พยักหน้า

“ถึงตอนนั้นให้ขึ้นรถของเขานะ”

“ครับคุณลุง”

หลังจากบอกลาเด็กๆ แล้ว ฉินเย่ก็ออกจากโรงเรียน

หลังจากที่ออกจากรั้วโรงเรียนแล้ว สีหน้าของฉินเย่ก็เปลี่ยนไป เขาเอามือปิดปาก แล้วขมวดคิ้วแน่น

หลี่มู่ถิงรีบยื่นแก้วเก็บความร้อนให้เขา

“ประธานฉิน กระเพาะของคุณยังไม่หายดี คุณกินอาหารขยะแบบนั้นเข้าไปไม่ดีต่อกระเพาะของคุณนะ”

ฉินเย่รับแก้วมา แล้วจิบสองสามทีด้วยสีหน้านิ่งขรึม

หลี่มู่ถิงเห็นดังนั้น ก็หยิบยาออกมา

ฉินเย่เห็นยาพวกนั้นแล้ว ก็ไม่ได้รับมา

“ประธานฉิน กินเถอะครับ ถ้าเกิดไม่สบายขึ้นมา แล้วมาเจอเด็กๆ ไม่ได้จะทำยังไง?”

“…”

เป็นไปตามคาด ฉินเย่เชื่อฟังคำพูดของเขา แล้วกินยาลงไปแต่โดยดี

หลี่มู่ถิงแอบดีใจ

เยี่ยมไปเลย แต่ก่อนไม่ชอบกินยาดีนัก ชอบคิดว่าตัวเองทนไหว พอตอนนี้หาเหตุผลที่ต้องกินยาได้แล้ว ทุกอย่างก็ง่ายขึ้นเยอะ

หลังจากกินยาไป ฉินเย่ก็นั่งพักอยู่บนรถ แต่ก็ยังรู้สึกไม่สบายกระเพาะอยู่

เป็นอาหารขยะสมชื่อจริงๆ ฉินเย่คิด

ครั้งหน้าถ้าจะซื้อของกินให้เด็กๆ ต้องไม่ซื้อของพวกนี้อีก

“ประธานฉิน อาการของคุณดูไม่ดีเท่าไหร่ หรือไม่…เราไปแอดมิดที่โรงพยาบาลสักสองวันดีไหมครับ?
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status