Share

บทที่ 576

“คุณเฉา ฉันได้ยินมาว่าลูกทั้งสองคนของฉันได้เจอคุณแล้ว?”

หลังจากส่งไป อีกฝ่ายก็ไม่ได้ตอบกลับเธอ

สิบนาทีต่อมา เสิ่นหยินอู้เปิดดูโทรศัพท์ของเธออีกครั้ง แต่เย่มู่เฉินจี้ก็ยังไม่ตอบกลับมา

เธอไม่รีบร้อน เพราะลูกบอลถูกโยนไปแล้ว ไม่ว่ายังไงเขาก็ต้องรับมันอยู่ดี

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ เสิ่นหยินอู้ก็เสริมอีกประโยคหนึ่งว่า

“ลูกของคุณก็อยู่โรงเรียนนี้ด้วยเหรอ?”

หลังจากส่งไปแล้ว พี่เลี้ยงเด็กก็เรียกเธอ เสิ่นหยินอู้ขานตอบ กำลังจะวางโทรศัพท์แล้วเดินไป แต่ใครจะรู้ว่าโทรศัพท์กลับสั่น เย่มู่เฉินจี้ตอบกลับมาแล้ว

“ไม่ใช่ลูกผม”

ความเร็วของการตอบกลับในครั้งนี้ ทำให้เสิ่นหยินอู้ประหลาดใจ แล้วเลิกคิ้วขึ้น

ตอบกลับทันทีเลย?

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เขาเห็นข้อความของตนตั้งนานแล้ว แต่แค่ไม่ตอบกลับเท่านั้น?

ทำไมถึงไม่ตอบล่ะ?

เขากำลังปิดบังอะไรอยู่?

ดวงตาที่สวยงามของเสิ่นหยินอู้หรี่ลงเล็กน้อย ทันใดนั้นก็เริ่มอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเย่มู่เฉินจี้ขึ้นมาว่าเขาต้องการอะไรบนโลกนี้?

ไม่นานอีกฝ่ายก็ตอบกลับเธออีกครั้ง

“เป็นลูกของญาติน่ะ ผมแค่แวะไปดูบางโอกาสเท่านั้น”

เสิ่นหยินอู้เบะปาก "งั้นเหรอ? คุณเฉายุ่งมากเหรอคะ?"

บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status