Share

บทที่ 516

“ทำไม กลัวว่าไปที่นั่งชั้นหนึ่งแล้วฉันจะทำอะไรเธองั้นเหรอ?”

เสิ่นหยินอู้เก็บตั๋วนิ่งๆ “ฉันแค่อยากประหยัดเงินน่ะ นายก็รู้ว่าตอนนี้ฉันเปิดบริษัท”

คำพูดนี้ทำเอาฉินเย่ขมวดคิ้วมุ่น

“ลงทุนให้เธอแล้วไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่ แต่บริษัทยังไม่มีกำไรเข้าเลย”

ฉินเย่ “…”

เธอคิดหาเหตุผลสารพัดมาหมดแล้ว

หลังจากนั้น ฉินเย่ก็หัวเราะเยาะ “ก็ดีเหมือนกัน”

หลังจากนั้น เขาก็ไม่พูดกับเธออีกต่อไป เพียงแต่นั่งหลับตาอยู่บนเก้าอี้ สีหน้าดีไม่ดีสุดๆ ริมฝีปากก็ซีดเซียว

ถ้าไม่ใช่เพราะประชดประชัน ความจริงวันนี้เธอก็คงไม่ต้องเร่งกลับเมืองหนานเฉิง

เขายังไม่ทันหายดี ก็ให้เขาเดินทางพร้อมกับตัวเองแบบนี้ ก็คงทรมานแย่เหมือนกัน

ช่างเถอะ ให้บทเรียนเขาซะบ้างก็ดีเหมือนกัน

พวกเขานั่งที่นั่งชั้นหนึ่ง ดังนั้นจึงมีสิทธิ์ขึ้นเครื่องก่อน

เสิ่นหยินอู้ไม่มี ก็เลยต้องไปต่อแถว

คนทั้งสองแถวเริ่มขับเคลื่อน

หลี่มู่ถิงเดินตามหลังฉินเย่ รู้สึกว่าความโกรธในตัวเขาแทบจะฆ่าคนได้ปานนั้น เขาจึงเสนอว่า “ประธานฉิน คุณวางใจได้เลยครับ เดี๋ยวตอนขึ้นเครื่อง ผมจะแลกที่นั่งกับคุณเสิ่นให้”

แต่ว่าสีหน้าของฉินเย่กลับยังคงบูดบึ้ง

หลี่มู่ถิงปลอบเขา “ปร
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status