Share
: ตอนที่ 8 : Crazy About You ผู้ชายเอาแต่ใจ (2)
Related chapter
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 9 : Jealousy Man คนขี้หวง (1)
“แม่ไม่ใช่แม่แท้ๆ ของพุดนะ แม่เป็นแม่ของเปา... พ่อเลี้ยงพุด เคยเจอกันแล้วใช่ไหม?” อนงค์ได้ยินมาจากชายหนุ่มที่เล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้น ในห้องรับแขกกว้างขวางของบ้านหลังใหญ่ธามไทตั้งใจเดินทางมาถามความจริง เพราะมันเป็นสถานที่ ๆ เดียวที่ปรายลดาเคยพามาไหว้ผู้ใหญ่ เขาคงได้แต่หวังว่าจะได้ข่าวคราวของเธอบ้างหลายวันมานี้เธอบล็อกไลน์ บล็อกเฟซ ปิดเครื่องเปลี่ยนเบอร์หนีไปเสียอย่างนั้น ไปตามหาตัวที่คณะก็ไม่เจอทั้งที่เคยส่งเสียงหัวเราะมาตามสายพูดคุยเรื่องสนุก ๆ ทุกคืน ไปรับไปส่งกันตลอดในความสัมพันธ์ที่ไม่มีใครพูดอะไร นอกจากความรู้สึกดี ๆ ผ่านแววตาเศร้าหมองของหญิงสาวที่ดูมีชีวิตชีวิตขึ้นตอนอยู่กับเขา“แล้ว... ตกลงทั้งสองคนเป็นอะไรกันครับ? ปริมบอกผมว่าพ่อเลี้ยงเลี้ยงพุดมา แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกัน”“ตาเปา ลูกชายแม่เป็นน้องชายของพ่อเลี้ยงพุด ก็เป็นอานั่นแหละจ๊ะ เขาเรียกกันแบบนั้น ‘พี่’ ‘พ่อเลี้ยง’ จะให้เรียกอาเลี้ยง มันยังไง ๆ” ในความเข้าใจของอนงค์คือเด็กหญิงพุทราแยกไม่ออกระหว่างพ่อกับอาคืออะไรกันแน่ เมื่อการกระทำของคนทั้งสองสวนทางกัน หล่อนยังเป็นคนบอกเองว่าอาเลี้ยงมันไม่มี...ก็เรียกกันแบบนั้นมาตล
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 9 : Jealousy Man คนขี้หวง (2)
“ไปสิ อาจารย์ให้พี่จัดบูธเอกับน้อง ๆ ปีสาม แกจัดล็อคเอาไว้แล้ว”ธามไทกำลังพูดกับเพื่อนของปรายลดาแต่กลับมองตรงไปที่ใบหน้าสดสวย เธอมีแววตาและท่าทีแตกต่างไปจากคนเมื่อหลายวันก่อน ดูไร้เยื่อใยราวกับเป็นคนละคน“พุดขอโทษนะพี่ธาม... คือ...”“ถ้าเป็นเพื่อนกันก็คุยได้ พี่ให้เวลาทำรายงานสองชั่วโมง... พอไหม?” เสียงเข้มขัดหลังจากที่จอดรถยนต์เรียบร้อยจึงตามมาทีหลัง ปรเมษฐ์ไปรับลูกเลี้ยงด้วยตัวเองยังอาสาพาเพื่อนนักศึกษาที่บอกว่าจะมาทำรายงานด้วยกันกลับมาด้วย“พอค่ะ...”“พี่ไม่อนุญาตให้มีแฟนเข้าใจนะ?” นั่นนับว่าเขาให้เกียรติหญิงสาวในความดูแลมาก ๆ แล้ว ตอนนี้เธอยังอยู่ในสถานะที่เปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนโดยสิ้นเชิง...ปรเมษฐ์มองคนทั้งสองด้วยสีหน้าไม่พอใจ สะกดกลั้นอารมณ์เดือดพล่านเอาไว้เพื่อเดินปึงปังขึ้นห้องไป“พ่อเลี้ยงแกดุอ่า... เมื่อกี้ยังยิ้มหวานอยู่เลย”“พี่เปาแกเป็นแบบนี้แหละ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย บางวันดีก็ดี เวลาหงุดหงิดที... อืม” เธอเงียบไปเพราะไม่อยากนินทาผู้มีพระคุณว่าเขาน่ะเหมือนคนวัยทอง! เขาเพิ่งจะพูดจาดีกับเธอและเพื่อนในรถยนต์แต่เปลี่ยนไปเป็นคนละคนพอถึงบ้าน“แกได้ไปช่วยแม่อนงค์เลี้ยงหลานบ้างป่ะ อ
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 10 : No more Secrets ความลับ(รัก)ของพ่อเลี้ยง (1)
ท้ายที่สุดแล้ว ไม่ว่าจะโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงแค่ไหนเพราะความหึงหวง ปรเมษฐ์ก็พยายามที่จะเป็นผู้ใหญ่ พอวางร่างบางลงบนเตียง และเห็นว่าเธอกำลังป่าวประท้วงเขาทางสายตา เขาจำเป็นต้องตักเตือน“พุดทำไมไม่ระวังตัว ปล่อยให้ผู้ชายมานั่งใกล้ๆ มาถูกเนื้อต้องตัว แทบจะสิงกันเข้าไปในบ้านพี่ แม่อนงค์ไม่เคยสอนหรือยังไง?” ตะคอกด้วยเสียงโกรธขึ้งออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะกักเก็บความรู้สึกทั้งหมดไว้ในเสียงสั่นๆ “พุดไม่ให้เกียรติพี่เลย...”ดวงตาคู่สีฟ้าครามวูบไหวทำให้เธอรู้สึกหายใจไม่ออก เวลาพ่อเลี้ยงดุหรือแม้แต่แม่อนงค์เองก็ตาม ปรายลดาไม่เคยเถียงผู้ใหญ่“ถ้าพี่มีแฟน พี่ไม่บอกเลิกแฟนพี่ พี่มาทำเรื่องแบบนี้กับพุด พุดจะรู้สึกยังไง?”ความอ่อนน้อมถ่อมตนของเธอยังคงอยู่ในการกระทำ ยกฝ่ามือทั้งสองขึ้นประนมแนบอก และน้ำเสียงว่าสำนึกผิด “พุดขอโทษค่ะ คราวหน้าพุดจะระวัง”“ไหว้ทำไม.. พุดยกมือไหว้พี่ทำไม...? พี่ไม่ใช่พ่อเลี้ยงพุดแล้ว!” เสียงตวาดพาร่างบางสะดุ้งเฮือก น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเสียใจ เขาไม่รู้ว่าดังไปถึงไหน แต่พอรู้ว่าตัวเองยืนในห้องนี้ต่อไปไม่ไหว สองขาไร้เรี่ยวแรงกลับก้าววิ่งออกไปปรเมษฐ์ไม่ได้เป็นคนเอาแต่ใจอย่างเดียว
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 10 : No more Secrets ความลับ(รัก)ของพ่อเลี้ยง (2)
“ขึ้นมาเลยห้องวีแปด มาไม่ถูกถามรีเซฟชั่นหรือมาม่าเอานะ...” เมธพนธ์ส่ายหน้าไปมาอย่างเซ็ง ๆ เพราะไม่อยากให้เพื่อนกลับก่อนปรายลดารู้จักเพื่อนของพ่อเลี้ยงทุกคน ยังรู้ว่าผู้ชายชอบไปเที่ยวที่ไหนกันคลับละแวกนี้เปิดตั้งแต่หนึ่งทุ่ม ปิดในเวลาตีสองกว่า เธอสามารถที่จะนั่งเล่นร้านอาหารญี่ปุ่นในบิ๊กซีฝั่งตรงข้าม ไปดูหนังตรงสี่แยกเอกมัยแล้วกลับมาวนเวียนอยู่แถวร้านข้าวต้มโต้รุ่งเพื่อรอ ตีสองตีสามเธอก็รอพ่อเลี้ยงได้ นาน ๆ ครั้งเขาจะเมาจนหลับคาที่จนเธอต้องมาช่วยแบกกลับบ้าน“ปรกติก็รออยู่แถว ๆ นี้ วันนี้นึกครึ้มอะไร ตามถึงที่...” เมธพนธ์บ่น“ตามขนาดนี้ ลูกเลี้ยงหรือเมียวะ?”คนได้ยินถึงกับสำลักน้ำในแก้วที่ไหลผ่านลำคอแห้งผาก กลอกตาซ้ายขวาเหมือนว่ามีความลับบางอย่าง ซึ่งไม่เคยปิดบังอะไรได้จากสายตาอันแหลมคมของจอมพลที่หรี่ตาเล็กลงจนเหยียดตรง“กูว่าท่าทางไอ้เปามันแปลก มันต้องมีเรื่องอะไรที่ไม่บอกเราสองคนแน่”“อืม... กูว่าน่าจะใช่” เมธพนธ์เออออตาม ยกแก้วตาม หมดแล้วก็มีน้อง ๆ คอยบริการชงเหล้าให้เป็นอย่างดี ในช่วงหัวค่ำที่ลูกค้ายังไม่มากนัก มาม่าซังสาวใหญ่ เซลล์ขายเหล้าคอยอยู่เอาใจ รินเหล้าให้พวกเขาด้วยประตูท
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 11 : FWB - Friends with Benefits เพื่อนกัน มันส์ดี (1)
“พุด... ไม่ค่อยสบาย... ค่ะ พุดขอตัวก่อน พี่ ๆ อยู่กันตามสบายนะคะ” เธอตอบแล้วยิ้มกลบเกลื่อน “เจอกันที่บ้านนะพี่เปา...”ปลายเสียงหยุดลงตรงชายหนุ่มที่อ่านความรู้สึกผ่านสีหน้าของปรายลดาออกได้ไม่ยาก เขารู้สึกผิดต่อเธอในหลาย ๆ เรื่อง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องของปิ่นแก้วในอดีต มือหนายังกุมมือน้อยไว้แน่น สั่งด้วยน้ำเสียงวางอำนาจ“พี่ไม่ให้ไป...”แววตาคู่สวยวูบไหวในวินาทีนั้น ขณะที่หญิงสาวอีกคนสงสัยว่าทำไมปรเมษฐ์จึงมีท่าทีแปลกไป ช่วงที่เขาทำงานในไทย ลูกเลี้ยงมารอเขากินเหล้าไม่รู้กี่ชั่วโมง เขาก็สนใจบ้างไม่สนบ้างแล้วแต่อารมณ์หล่อนนั่งอยู่ข้างปรายลดา ชะโงกหน้าไปบ่นว่า “แกน่ะ อยู่คุยกับฉันก่อนเลย ทำไมทิ้งงานมา ฉันต้องทำให้แกตั้งหลายอย่าง ยุ่งเป็นบ้า”“ฉันพาพุดไปส่งบ้านก่อน เหล้ากินเมื่อไรก็ได้ คุยกับแกก็คุยเมื่อไรก็ได้เหมือนกัน” ในถ้อยคำขาด ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนสุดความสูงโดยไม่ปล่อยมือคนตัวเล็ก ที่บอกว่าจะเปิดเหล้าหนึ่งขวดก็ไม่ได้ลืม“เดี๋ยวโอนเงินค่าเหล้าให้นะ ไปก่อน”“อ้าว... ฉันเพิ่งมาถึงเองนะ คนอุตส่าห์มารับ” สาววัยสี่สิบบ่นอุบอิบ เมธพนธ์ จอมพลและเหล่าสาวน้อยใหญ่ก็ไม่อยากให้รีบกลับชายหนุ่มไหวไห
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 11 : FWB - Friends with Benefits เพื่อนกัน มันส์ดี (2)
“FWB ใช่ไหมคะ? พุดได้ยินเพื่อนพูดกันอยู่นะ”“เพื่อนกัน มันส์ดีไงน้อง” ปิ่นแก้วหัวเราะอย่างนึกตลกขบขันกับเรื่องในอดีตเมื่อนานมาแล้วความสัมพันธ์ของคนทั้งสองจนถึงทุกวันนี้ ไม่ว่ามันจะสร้างความเจ็บปวดให้มากมายเท่าไร ปรายลดาพยายามเป็นเด็กดีอยู่เสมอ เธอไม่ทำกริยาให้หญิงสาวอายุมากกว่ารู้สึกว่าเป็นส่วนเกินหรือไม่พอใจอะไรเลย“พุดต้องขอคำปรึกษาจากพี่ปิ่นแล้วล่ะ พุดอยากมีเพื่อนแบบนี้บ้าง”“พี่ว่าระดับพุทราหาไม่ยากมั้ง เอาไว้คุยกัน ปรึกษาพี่ได้เสมอ แต่ว่าเรียนให้จบก่อนนะคะ เรื่องพวกนี้ไว้ทีหลัง”“ขอบคุณนะคะ พี่ปิ่น”“ไม่เป็นไร น้อง” ในแววตาที่มองผ่านกระจกหลังไปยังทั้งสองคน เหมือนคนได้รับชัยชนะ ลึกๆ แล้วหล่อนยังมีความหวงในตัวปรเมษฐ์ ถึงไม่ได้คาดหวังอะไรมาก ก็ใช้ชีวิตไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนโสด“พี่ไม่ได้ยุ่งกับปิ่นเป็นสิบ ๆ ปีแล้ว... พี่กับปิ่นเป็นเพื่อนกัน พุดจะพูดเรื่องนี้ขึ้นมาทำไม?” ไม่จบคำดี มือเรียวขาวสะบัดออกแรง ๆ ตามด้วยเสียงกระแทกประตูใส่หน้าอย่างจัง ชายหนุ่มรีบลงจากรถตามไปไว ๆ ขวางหน้าเอาไว้“พุด... ฟังพี่ก่อน”วงหน้าหวานเชยขึ้นมองกำแพงมนุษย์ ก่อนที่เธอจะก้มหน้าลงล้วงกุญแจในกระเป๋าสะพาย
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 12 : To be a Better Man ทำดีหวังผล NC25+ (1)
รุ่งอรุณแสนหวานที่มีเรือนร่างหอมกรุ่นนุ่มนิ่มหลับใหลอยู่ในอ้อมแขน เช่นทุกราตรีที่ดำเนินศึกรักหนักหน่วงจนสิ้นฤทธิ์ไปในอ้อมกอดกันและกัน ผ่านไปจนถึงกระทั่งช่วงสาย ปรเมษฐ์ลุกก่อนทุกคนในบ้าน ออกไปจ่ายตลาดซื้อกับข้าวมาเตรียมไว้บนโต๊ะอาหาร จากนั้นก็นุ่งกางเกงตัวเดียวเดินไปเดินมาด้วยจุดประสงค์บางอย่างปิ่นแก้วเดินมาถามอยู่สองสามคำว่าคนอื่นรู้เรื่องนี้หรือยัง ยังให้ความเห็นว่าไม่เหมาะสม เขาตอบเท่านั้น“เมียฉัน... ฉันรักของฉัน ใครจะทำไม?”หล่อนจึงใช้เวลาพักผ่อน นั่งเขียนแบบงานอยู่ในบ้านของเขา เพื่อกดดันหรือต้องการอะไรไม่รู้แน่ แม่อนงค์แวะเข้ามาไม่นาน รับรู้เรื่องนี้จากปากของปิ่นแก้ว ก็ทำเฉยเพราะรู้มานานแล้ว และคาดเดาได้ว่าเขาคงจะต้องคบกับลูกเลี้ยงของพี่ชายเข้าสักวันนับวันที่ปรายลดาโตเป็นสาวสวยสะพรั่ง สายตาของเขา... ยิ่งเสียกว่าหมาป่ามองลูกแกะตอนนี้ปรเมษฐ์กำลังพยายามปรับตัวเข้าหาคนป่วย พอเห็นว่าสาวน้อยในความดูแลทานข้าวทานยาเสร็จเรียบร้อยดี แล้วไปนั่งอ่านหนังสือ ทำรายงาน หรือทำอะไรสักอย่างอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ในสวนหลังบ้านกว่าหลายชั่วโมง เขาได้ให้เวลาส่วนตัวกับปรายลดาจนคิดว่าทนไม่ไหวสไตล์การแต
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 12 : To be a Better Man ทำดีหวังผล NC25+ (2)
“พี่เปาเอาใจพุด เพราะอยากได้อะไรหรือเปล่า?”“ก็ต้องอยากได้สิ พุดเป็นเมียพี่ พี่ชอบกอดพุด หอมพุด จูบพุด พี่ชอบทำเรื่องแบบนั้นกับพุด พี่รู้สึกดี... หรือว่าพุดไม่ชอบ?”ในคำถามที่รู้คำตอบดีเขายิ้ม... คนช่างอายหลุบตาหนีครั้งหนึ่งก็เชยดวงตาคู่หวานขึ้น เมื่อเขาไม่ยอมพูดมันขึ้นมาก่อนเหมือนทุกวันเธอจึงเป็นฝ่ายบอก“พุดรักพี่เปานะ... ขอบคุณที่ดูแลพุดค่ะ...”หลายวันมานี้เธอไม่ต้องตื่นแต่เช้ามาทำงานบ้าน เพราะมีแม่บ้านมาทำความสะอาด กับข้าวที่ต้องไปจ่ายตลาดมาทำอาหารไว้ให้แม่อนงค์ทุกเย็น และจะต้องยกหม้อห่อใส่ถุงไปรับประทานกันอีกบ้านหนึ่งซึ่งมีทั้งเด็กผู้ใหญ่อยู่กันเต็มบ้าน เจ้าของบ้านเป็นธุระไปซื้อมาให้ทั้งหมดหรือเธออาจจะคิดไปเองว่าเขาไม่ใช่คนทำดีหวังผล...“พุดไม่ต้องขอบคุณพี่หรอก พุดยังมีหน้าที่ต้องทำตลอด” หน้าที่... ปรากฏผ่านแววตาคู่สวยด้วยเช่นกัน แค่ถูกอาวุธคู่กายชายถูไถไปมา กางเกงตัวจิ๋วเปียกชุ่มพาเลือดทั้งกายร้อนลงไปรวมอยู่ในจุดจุดเดียวเหมือนน้ำมันกับไฟ แค่สัมผัสกันก็คงจะเกิดอารมณ์ประหลาด ๆ“กางเกงในน่ะ วันหลังไม่ต้องใส่ อยู่กับพี่... เดี๋ยวก็ต้องถอดอยู่ดี”“จะให้พุดเดินแก้ผ้าแบบพี่เปาเนี่ยนะ”
Latest chapter
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 24 : Love รักก็คือรัก... (2) - ตอนจบ -
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 24 : Love รักก็คือรัก... (1)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 23 : I miss you คิดถึง.. (NC25+) (2)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 23 : I miss you คิดถึง.. (NC25+) (1)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 22 : Oh...! I’m Sorry หน้าใส ใจดี (2)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 22 : Oh...! I’m Sorry หน้าใส ใจดี (1)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 21 : Bad Girl ยัยเด็กนิสัยเสีย (ร้อนเบา ๆ) (2)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 21 : Bad Girl ยัยเด็กนิสัยเสีย (ร้อนเบา ๆ) (1)
คนนี้... พ่อเลี้ยงขอ! : ตอนที่ 20 : Father's love พ่อก็คือพ่อ (2)
