Share

บทที่ 30 หาทาง

Author: Luffy.g
last update Last Updated: 2024-11-28 14:19:17

บทที่ 30 หาทาง

วินตัดสินใจกลับมาอยู่กับธีร์อีกครั้งด้วยความเป็นห่วง แม้ว่าธีร์จะยังคงหยอกเย้าและฉวยโอกาสกับเขาเช่นเดิม แต่หลาย ๆ ครั้งธีร์กลับเงียบขรึมและเหม่อลอยอย่างเห็นได้ชัด การเปลี่ยนแปลงของธีร์ทำให้วินรู้สึกกังวลใจอย่างมาก

ในระหว่างที่พวกเขาทั้งสองนั่งเล่นอยู่ที่โซฟา เสียงกริ่งดังขึ้นอีกครั้ง ทำเอาวินถึงกับสะดุ้ง ธีร์ยังคงเงียบเฉย เขาเดินกลับเข้าไปในห้องนอนอย่างไม่อยากจะรับรู้สิ่งใด เสียงกริ่งยังคงดังอยู่ไม่หยุด วินจึงเดินไปเปิดประตู

แม่ของธีร์ยืนอยู่ตรงข้างหน้าด้วยสีหน้าเคร่งขรึม "แม่มาหาธีร์ ธีร์อยู่ไหม" วินได้แต่ยิ้มแหย ๆ ให้ก่อนจะตอบกลับ "เอ่อ...ธีร์ยังไม่สะดวกครับ ไว้คุณแม่มาคราวหน้าดีกว่านะครับ"

"ธีร์คงไม่ยอมเจอแม่ใช่ไหม" น้ำเสียงสั่นไหว ทำให้วินรู้สึกลำบากใจยิ่งนัก แม่ของธีร์ยื่นนามบัตรไปที่มือวิน "ไว้ธีร์ยอมเจอแม่ ฝากโทรมาเบอร์นี้ได้ไหม" ยังไม่ทันที่วินจะตอบรับ ธีร์ก็รีบเข้ามากระชากวินเข้ามาข้างหลังเขาทันที

"คุณกลับไปเถอะ ผมไม่ต้องการเจอหน้าคุณอีก หวังว่าต่อไปคุณจะไม่มารบกวนพวกเราอีกแล้ว" ธีร์พูดจบ พร้อมกับปิดประตูเสียงดังลั่น

"ธีร์...." วินพยายามดึงแขนธีร์ไว้

"วิน นายกำ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 31 อุบัติเหตุ

    บทที่ 31 อุบัติเหตุหลังจากเรื่องราวคราวนั้น วินก็หายหน้าไปจากธีร์ทันที ธีร์เองก็ยังคงโกรธวินอยู่ไม่น้อย เขาจึงไม่ตามง้อวินเช่นเคย ความเงียบเหงาและความโกรธทำให้ธีร์ปลีกตัวออกห่างจากทุกคนที่เขาเคยใกล้ชิดห้องนอนของธีร์ยังคงเงียบสงบเหมือนเดิม แต่บรรยากาศกลับเต็มไปด้วยความเศร้า ธีร์นอนมองเพดานห้องอย่างเหม่อลอย พลางนึกถึงเรื่องราวของวินยิ่งทำให้เขารู้สึกเศร้าใจยิ่งนักผ่านไปเกือบเดือน เลขาของวินวิ่งหน้าตื่นเข้ามาภายในห้องทำงานของวิน “คุณวินเห็นข่าวนี้หรือยังคะ”วินเงยหน้าจากกองเอกสาร “มีอะไรงั้นเหรอ” เลขายื่นมือถือให้วินดูข่าวอุบัติเหตุในสนามแข่งรถของธีร์ดังกระฉ่อนไปทั่วประเทศ ธีร์ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนมีผลให้ขาข้างขวาของเขาไม่สามารถขยับได้ ในข่าวรายงานว่าหมอพยายามช่วยเหลืออย่างสุดกำลัง และยังหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์ให้ธีร์กลับมาเดินได้อีกครั้งวินตาเบิกกว้างเมื่อเห็นข่าวนั้น หัวใจเขาเต้นแรงอย่างไม่อาจควบคุมได้ ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นวินก็โกรธธีร์มาก เขาจึงไม่ยอมไปพบธีร์เช่นเคย แต่ก็ยังแอบหวังว่าธีร์จะตามมาง้อตนเหมือนทุกที แต่จนผ่านไปเป็นเดือน ธีร์กลับเงียบหายไป แต่เพราะเขาคิดว่าเขาไม่ได้ทำผิดอ

    Last Updated : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 32: เรื่องที่ปิดบัง

    บทที่ 32: เรื่องที่ปิดบังหลายเดือนผ่านไป วินเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติในพฤติกรรมของธีร์ ธีร์ที่เคยดูเศร้าหมองและหมดกำลังใจ กลับมีท่าทางเปลี่ยนไปอย่างน่าสงสัย เขาเริ่มมีท่าทีสดใสขึ้นและมักหลบสายตาวินเวลาถูกถามถึงอาการบาดเจ็บ ธีร์มักจะอ้อมแอ้มพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่แน่ใจ หรือไม่ก็พยายามเปลี่ยนเรื่องคุยไปเสียทุกครั้งขนาดตอนไปโรงพยาบาลด้วยกัน ธีร์ยังไม่ยอมให้เขาเข้าไปพบแพทย์ด้วย ธีร์เอาแต่อ้างว่าไม่อยากให้วินวิตกกังวล พอออกมาก็บอกเพียงแต่ว่าหมอกำลังพยายามหาทางรักษาอยู่ในช่วงแรก วินก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก เพราะไม่อยากไปกระทบจิตใจของธีร์ แต่พักหลังวินสังเกตเห็นว่าธีร์เริ่มเดินได้คล่องขึ้น ไม่ได้มีท่าทีเจ็บปวดเหมือนเมื่อก่อน แต่กลับแกล้งทำเป็นเจ็บขาทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าวิน ความสงสัยเริ่มก่อตัวในใจของวิน และนั่นทำให้เขาเริ่มจับผิดธีร์มากขึ้นเรื่อย ๆบ่ายวันหนึ่ง ขณะที่ธีร์นั่งดูโทรทัศน์ในห้องนั่งเล่น วินสังเกตเห็นว่าเขาเริ่มขยับขาได้อย่างคล่องแคล่ว วินแกล้งเดินออกไปทำทีว่าจะไปทำงาน แต่เขาแอบอยู่ตรงหน้าห้องอย่างนั้นสักพัก ก่อนจะเปิดประตูเข้ามาอีกครั้งธีร์ที่กำลังลุกขึ้นเดินไปที่ห้องครัวอย่างรว

    Last Updated : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 33 รางวัล

    บทที่ 33 รางวัลธีร์ยังคงคร่อมวินเอาไว้ ก่อนจะปลดเปลื้องเสื้อผ้าของวินออกจนหมด วินถึงกับสะท้านไม่รู้เพราะแอร์ที่เย็นฉ่ำ หรือเพราะมือร้อนที่สัมผัสไปมาร่างกายเปลือยเปล่าของทั้งคู่สัมผัสกันอย่างแนบชิด วินมองลึกเข้าไปในดวงตาของธีร์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา ธีร์โน้มตัวลงไปจูบที่ริมฝีปากของวินอย่างเร่าร้อน ริมฝีปากของเขาบดจูบอย่างเรียกร้องเอาแต่ใจ ลิ้นของเขาแทรกเข้ามาในปากของวิน เริ่มสำรวจทุกซอกทุกมุมอย่างกระหาย ลิ้นร้อนเกี่ยวกระวัดทั้งดุนดัน ทั้งดึงรั้ง อย่างต้องการลงโทษวินให้หลาบจำวินตอบรับจูบนั้นจนหายใจหอบถี่ เขาแทบไม่มีช่องว่างให้หายใจหายคอทีเดียว มือของเขาเกาะกุมบ่ากว้างไว้แน่น อย่างกลัวว่าตัวเองจะหลุดลอยไปไกลเมื่อธีร์ค่อย ๆ ถอนริมฝีปากออก วินถึงกับหายใจหอบถี่อย่างต้องการอากาศเข้าไปในร่างกายธีร์ค่อย ๆ เลื่อนริมฝีปากลงมาขบเม้มที่ติ่งหู ในขณะที่มือของเขาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของวิน ก่อนจะเลื่อนลงไปที่สะโพก เขาบีบสะโพกของวินเบา ๆ ทำเอาวินถึงกับเสียวซ่านไปทั่วร่างกาย“อ่า...” วินสูดปากด้วยความเสียว เขาเงยหน้าแอ่นลำตัวขึ้นตามจังหวะที่ปากและมือของธีร์สัมผัสด้วยความรัญจวนใจ“อ่า...วิ

    Last Updated : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 34 แสงสว่าง

    บทที่ 34 แสงสว่างธีร์ปรือตาตื่นขึ้นมาในตอนสาย เขายืดแขนบิดตัวไล่ความเมื่อยล้าที่มี เมื่อคืนเขาทวงรางวัลจากวินทั้งคืน จนวินถึงกับสะอื้นไห้ร้องขอความเห็นใจจากเขาไม่หยุดธีร์หันมองวินอย่างนึกเอ็นดู ตอนนี้วินยังคงหลับสนิท เสียงกรนดังออกมาเบา ๆ อย่างคนที่เหนื่อยล้าเต็มที่ ธีร์ก้มลงจูบหน้าผากวินอย่างรักใคร่หวงแหน เขานั่งมองหน้าวินอยู่อีกสักพัก ก่อนจะลุกจากเตียงเดินออกไปด้านนอกธีร์หยิบเหล้าขึ้นพร้อมกับแก้วใบหรู สายตาของธีร์เคร่งขรึมและหม่นแสงลงอย่างเห็นได้ชัด เขาไปยืนที่ระเบียงพร้อมเทเหล้าลงในแก้ว ก่อนจะยกกระดกเข้าปากรวดเดียวหมด สายตาของธีร์เหม่อลอยมองออกไปภายนอกอย่างคนใช้ความคิด ดวงตาสั่นไหวระริกเมื่อย้อนคิดถึงภาพในอดีตธีร์ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นโดยไม่ไหวติง ความคิดในหัวตีกันไปมาจนหัวสมองแทบจะระเบิด เขายากจะทำใจยอมรับที่จะเผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนั้นได้อีก แต่เมื่อให้สัญญากับวินแล้ว เขาก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงไปได้ ธีร์หลับตาลงดั่งคนสิ้นแรง หยดน้ำไหลซึมออกมาจากหางตาอีกครั้งโดยที่เขาไม่รู้ตัวเหล้าแก้วแล้วแก้วเล่าถึงรินรดเข้าไปในคอของธีร์ไม่หยุด จนกระทั่งเหล้าเริ่มพร่องไปครึ่งขวดได้ ธีร์จึงเริ่มรู้สึ

    Last Updated : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 35 เผชิญหน้า

    บทที่ 35 เผชิญหน้าตอนบ่ายแก่ ๆ วินปรือตาตื่นขึ้นมาอย่างคนหมดแรง ร่างกายปวดระบมไปหมดทั้งตัว โดยเฉพาะส่วนล่างที่ยังปวดเกร็งไปหมด ตามเนื้อตัวมีแต่รอยจุด จ้ำแดง จ้ำเขียว ไปทั่วแผ่นอก วินลืมตามองเพดานอย่างเหนื่อยอ่อน รางวัลที่เขามอบให้ธีร์ไม่ต่างอะไรกับบทลงโทษอันแสนโหดร้ายของเขา เขาได้แต่นึกเจ็บใจที่ความหวังดีของเขากลายเป็นฝันร้าย แต่ที่น่าเจ็บใจยิ่งกว่าก็คือบทรักอันเร่าร้อนที่ธีร์มอบให้กลับทำให้เขารู้สึกสุขสมไปในคราวเดียวกันวินได้แต่สะบัดหน้าไล่ความคิดฟุ้งซ่านจากหัวสมอง เขาพยุงตัวลุกขึ้นไปจัดการตัวเองอย่างรวดเร็ว เสียงท้องร้องประท้วงออกมาว่าตอนนี้เขาหิวจนแทบจะกินช้างได้ทั้งตัวแล้ววินเดินออกมานอกห้อง เห็นธีร์นั่งอ่านหนังสือเงียบ ๆ ท่าทางอารมณ์ดีของเขาทำให้วินนึกหมั่นไส้อยากจะหยิบแจกันเขวี้ยงใส่หน้าสักทีสองที"ให้ตายเถอะ ยังมาทำหน้าระรื่นอยู่อีก" วินสบถเบา ๆ ออกมาอย่างหงุดหงิดธีร์ปรายตาขึ้นมามองวิน ก่อนจะลุกขึ้นยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์ เขาเดินตรงเข้าหาวินทันที ก่อนจะโน้มตัวกระซิบวินออกไป "รางวัลที่ให้ ฉันชอบมาก"วินถึงกับหน้าเขียวปั๊ด เขาง้างหมัดขึ้นเตรียมจะชกหน้าธีร์แรง ๆ สักหมัด ธีร์ถึ

    Last Updated : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 36 ฉันไม่ให้นายเปลี่ยนใจ

    บทที่ 36 ฉันไม่ให้นายเปลี่ยนใจหลังจากวันนั้น ความสัมพันธ์ของธีร์และครอบครัวก็ดีขึ้นอย่างมาก วินมักจะคะยั้นคะยอชวนธีร์ไปบ้านของแม่ธีร์อยู่เสมอ แม้ธีร์จะตั้งท่าหงุดหงิดและขัดใจไปเสียทุกครั้ง แต่วินก็รู้ดีว่าธีร์นั้นก็อยากไปเช่นกัน เขาจึงไม่สนท่าทีที่ปากไม่ตรงกับใจของธีร์ แล้วทำการบังคับแกมข่มขู่เขาไปเสียทุกครั้งสำหรับแทนนั้น เขาเป็นเด็กฉลาดมากคนหนึ่ง เขาช่างพูด ช่างเจรจา เรื่องยกยอคนอื่นนี่ยกให้เป็นที่หนึ่ง แทนค่อนข้างติดพี่ชายอย่างธีร์และวินมาก เรียกได้ว่าเห่อพี่ชายเสียยิ่งกว่าอะไร แทนจึงเป็นเหมือนกาวที่ช่วยประสานความสัมพันธ์ระหว่างธีร์และแม่ให้ดีมากขึ้น“แม่ ๆ ถ้าแทนโตขึ้น แทนอยากหล่อเท่เหมือนพี่ธีร์ แล้วก็อยากคุยสนุกเหมือนพี่วินด้วย” เสียงเจื้อยแจ้วของแทนดังขึ้นมา เขายกมือถือขึ้นพร้อมชูรูปที่แทนถ่ายกับธีร์และวินให้แม่ดู “ตอนแทนเอารูปพี่ธีร์กับพี่วินไปอวดเพื่อน ๆ มีแต่คนอิจฉาแทนกันใหญ่ บอกว่าพี่ธีร์หล่อเหมือนเทพบุตร แถมยังขับรถเก่งอีกต่างหาก” แทนพยักพเยิดบอกกับแม่ พร้อมเข้าไปกอดธีร์ไว้แน่นอย่างกับเด็กน้อยที่ต้องการประจบเอาใจ ทำเอาทั้งธีร์และวินถึงกับยิ้มตามไปด้วยอีกคน"ปากหวานแต่เด

    Last Updated : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 37 อ้อนวอนฉันสิ

    บทที่ 37 อ้อนวอนฉันสิค่ำคืนนั้น แสงจันทร์ที่สาดส่องกระทบเข้ามาผ่านม่านหน้าต่าง ทำให้บรรยากาศรอบข้างยิ่งดูอบอุ่นและโรแมนติกยิ่งนักเงาร่างของคนทั้งสองที่เปลือยเปล่าทาบทับกันไปมา “วิน...คืนนี้ฉันตามใจนายทุกอย่าง” เสียงหอบถี่ของธีร์ดังขึ้นอย่างอ่อนโยน เขานอนแผ่หลาโดยยอมให้วินขึ้นคร่อมและเป็นฝ่ายควบคุมวินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ดวงตาสบตาธีร์ที่มีแววหวานฉ่ำ "นายแน่ใจนะ ธีร์" วินถามด้วยน้ำเสียงทุ้มพลางลูบไล้ไปตามร่างกายของธีร์อย่างอ่อนโยน แต่แฝงได้ด้วยความยั่วเย้าอยู่ในที"แน่ใจสิ...คืนนี้ฉันให้นายเป็นฝ่ายควบคุม" ธีร์ตอบพร้อมกับหลับตาพริ้ม ปล่อยให้ความรู้สึกนำพาไปตามที่วินต้องการวินจับมือทั้งสองข้างของธีร์ยกขึ้นเหนือหัว “งั้นคืนนี้นายไม่มีสิทธิ์” วินกระซิบบอกธีร์อย่างเอาแต่ใจ ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ ก้มลงจูบที่ริมฝีปากของธีร์อย่างนุ่มนวล ก่อนจะค่อย ๆ แทรกลิ้นเข้าไปในปากของธีร์ สัมผัสที่ร้อนแรงทำให้ธีร์ครางออกมาอย่างอดไม่อยู่ วินกดจูบหนักขึ้น สลับกับการจูบเบา ๆ ที่ทำให้ธีร์สั่นสะท้านไปทั้งร่างมือของวินลูบไล้ไปตามแผงอกของธีร์ มือของวินหมุนวนเขี่ยไปที่ตุ่มไตที่แข็งชันก่อนจะตามด้วยลิ้นร้อนที่เลียไล้ห

    Last Updated : 2024-11-28
  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 38 ข่าวใหญ่

    บทที่ 38 ข่าวใหญ่หลังจากวินตกลงคบกับธีร์ ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นมาก ทว่าธีร์กลับแสดงความเอาแต่ใจและแสดงความเป็นเจ้าของจนวินต้องคอยดุอยู่บ่อยครั้ง ช่วงหลังนี้ วินต้องวิ่งวุ่นออกไปทำงานแต่เช้า เนื่องจากมีโปรเจกต์สำคัญในมือหลายตัวเมื่อวินออกจากห้อง ธีร์ก็มักจะแต่งตัวออกจากห้องไปเช่นกัน แต่ธีร์ก็จะกลับมาถึงห้องก่อนวินเสมอ ทำให้วินไม่ค่อยสงสัยอะไร จนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อวินกลับมาและพบว่าภายในห้องว่างเปล่า วินถึงกับแปลกใจที่ธีร์ไม่อยู่ห้อง เพราะปกติธีร์จะไม่ค่อยออกไปข้างนอก แถมเป็นการออกไปโดยที่ไม่โทรบอกเขาอีกต่างหากวินหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาธีร์ แต่ธีร์กลับไม่รับสาย ความสงสัยเริ่มก่อตัวในใจของวิน วินลงไปด้านล่างเพื่อสอบถามรปภ. และได้รับข้อมูลว่าช่วงนี้ธีร์ออกจากห้องแทบทุกวัน นั่นยิ่งทำให้วินรู้สึกถึงความผิดปกติที่มีเมื่อวินกลับมาที่ห้อง สักพักธีร์ก็เปิดประตูเข้ามาด้วยท่าทางอิดโรย แต่พอเขาเห็นวิน ธีร์ก็ชะงักไปนิดหนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเดินเข้ามาออดอ้อนวินเช่นเคย"วิน นายกลับมาแล้วเหรอ" ธีร์กล่าวด้วยเสียงนุ่มนวล ขณะที่เดินเข้ามาหาวิน ธีร์พยายามทำตัวให้เป็นปกติ เขาโอ

    Last Updated : 2024-11-28

Latest chapter

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 43 บทส่งท้าย

    บทที่ 43 บทส่งท้ายหลังเวลาผ่านไปสักพัก ธีร์ขยับกายหันมองไปที่แทน เขาเห็นแทนที่กำลังหลับสนิทไปแล้ว เขายกยิ้มขึ้นมาอย่างเจ้าเล่ห์ธีร์จึงค่อย ๆ ลุกขึ้นอย่างระมัดระวังเพื่อไม่ให้แทนตื่น จากนั้นเขาจึงเดินไปสะกิดวินที่นอนอยู่ข้าง ๆ วินปรือตาขึ้นมาอย่างงัวเงียและมองธีร์อย่างมีคำถาม ธีร์รีบชี้ไปที่ห้องน้ำเป็นสัญญาณ วินถึงกับเบิกตากว้าง"ธีร์ นายนี่มันจริง ๆ เลยนะ" วินพูดด้วยน้ำเสียงเอือมระอากับความหื่นที่มากเกินคนปกติทั่วไปของธีร์ธีร์ยิ้มแหย ๆ ก่อนจะกระซิบด้วยน้ำเสียงออดอ้อน "วิน...นายช่วยฉันหน่อย...เมื่อกี้ฉันยังไม่เสร็จเลย" สายตาของธีร์เต็มไปด้วยความอ้อนวอนวินมองค้อนธีร์ก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้น เขายังไม่ลืมเหลือบมามองแทนที่ยังคงหลับอยู่อย่างนั้น วินค่อยรู้สึกโล่งใจ ก่อนจะยอมลุกขึ้นเดินตามธีร์เข้าไปในห้องน้ำแต่โดยดี แม้เขาจะไม่ค่อยเห็นด้วยนัก แต่เขาก็ไม่อาจปฏิเสธความต้องการที่มีของพวกเขาได้ ในใจลึก ๆ ของวินก็อดรู้สึกตื่นเต้นและวาบไหวไปด้วยเช่นกันภายในห้องน้ำแสงสลัวจากไฟที่หรี่ลงทำให้บรรยากาศดูโรแมนติกและน่าหลงใหล ธีร์ดึงวินเข้ามาในอ้อมแขนอย่างแนบชิด ริมฝีปากของเขาประกบลงบนริมฝีปากของวินอย่า

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 42 วันใหม่

    บทที่ 42 วันใหม่งานศพจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย บรรยากาศในงานศพเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและความ คนที่มาร่วมงานต่างร่วมแสดงความเสียใจและให้กำลังใจธีร์และแทนธีร์ยืนอยู่ข้างๆ โลงศพของแม่ เขารู้สึกถึงความรับผิดชอบที่แม่ฝากฝังให้ดูแลแทน ธีร์จับมือแทนแน่น แทนกำลังเสียใจอย่างหนักเขาน้ำตาไหลอาบแก้มไม่หยุด"แม่ ผมสัญญาว่าจะดูแลแทนเพื่อแม่เป็นอย่างดี ผมจะไม่ทำให้แม่ผิดหวัง" ธีร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือวินยืนอยู่ข้างๆ ธีร์ เขาวางมือบนไหล่ของธีร์ "ฉันจะอยู่ข้างนายเสมอ”ธีร์เบนหน้าเข้าซบอกของวิน พร้อมกับร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ความอ่อนแอภายในใจพรั่งพรูออกมาเมื่อได้สัมผัสความอบอุ่นของวิน วินเป็นเหมือนกันพื้นที่ปลอดภัยของเขา ที่เขาจะสามารถระบายและปลดปล่อยความรู้สึกต่าง ๆ ออกมาได้โดยไม่ต้องระแวดระวังสิ่งใดหลังจากงานศพ ธีร์ก็พาแทนย้ายมาอยู่ด้วยกัน โดยจัดให้แทนนอนแยกออกไปที่ห้องนอนห้องหนึ่ง ส่วนเขากับวินยังคงนอนห้องเดิม ธีร์ทำหน้าที่พี่ชายของแทนเป็นอย่างดี เขาจัดการทุกอย่างให้แทนอย่างเรียบร้อย แทนเองก็ค่อย ๆ หายจากความโศกเศร้าลง อีกทั้งเมื่อได้อยู่ร่วมกับธีร์และวินที่ต่างมอบความรักให้เขาอย่างเต็มที่

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 41 ข่าวร้าย

    บทที่ 41 ข่าวร้ายวินนั่งมองหน้าธีร์อย่างจริงจัง สองมือกุมมือธีร์ไว้แน่น วินพยายามจะทำความเข้าใจกับธีร์ ทั้งความรู้สึกของเขาและเรื่องการทำงานของเขา“ธีร์ เรามีเรื่องต้องคุยกัน” น้ำเสียงจริงจังของวินทำเอาธีร์ถึงกับนิ่งเงียบ เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่อย่างคนกำลังรู้สึกผิด"ธีร์ ตอนนี้พวกเราคบกันแล้ว และฉันก็ต้องการจริงจังกับความสัมพันธ์นี้ แต่ว่าถ้าพวกเรายังคงต้องคอยมาทะเลาะกันทุกวัน ฉันไม่คิดว่าพวกเราจะไปกันรอด” วินพูดความคิดของเขาออกไป ธีร์ได้แต่มองหน้าวินนิ่ง“ถ้าเราจะใช้ชีวิตร่วมกัน ฉันอยากให้นายมั่นใจและเชื่อใจฉันมากกว่านี้" วินยังคงพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แต่เต็มไปด้วยความจริงจังวินเลื่อนมือมาลูบไล้ที่แก้มของธีร์ พลางมองเข้าไปในดวงตาของเขา "ฉันรู้ว่าบางครั้งฉันจริงจังกับงานมากเกินไปจนทำให้นายรู้สึกน้อยใจ แต่ว่าความรู้สึกของฉันไม่เคยเปลี่ยน และฉันยังคงเป็นของนายคนเดียวเท่านั้น"ธีร์ก้มหน้าอย่างกับเด็กที่กำลังถูกตำหนิ น้ำเสียงของวินทำให้เขารู้สึกละอายใจ "ฉันรู้ ฉันยอมรับว่าช่วงนี้ฉันเองก็ทำตัวงี่เง่ามากเกินไป" ธีร์ตอบเบา ๆ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความสำนึกผิดวินลูบผมธีร์ไปมาอย่างเอ็นดู “ง

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 40 ง้อ

    บทที่ 40 ง้อวินกลับมาถึงห้องตอนดึก ภายในห้องเงียบสงบ วินเดินหาธีร์จนพบว่าธีร์นอนอยู่ในห้องนอนเรียบร้อยแล้ว เขาเลยเดินตรงเข้าไปอาบน้ำ วินได้แต่คิดถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมากที่ธีร์มีท่าทีแบบนี้ เขาเลยตัดสินใจว่าจะต้องทำความเข้าใจกับธีร์เสียใหม่วินออกมาจากห้องน้ำ เห็นธีร์นอนหันหลังให้ก็อดขำไม่ได้ ทำไมผู้ชายตัวใหญ่แต่ใจกลับเล็กเป็นปลาซิวแบบนี้กัน วินทรุดตัวลงบนเตียงก่อนจะโน้มตัวยื่นหน้าไปมองธีร์ ที่ยังคงหลับตา วินรู้ว่าธีร์ยังไม่หลับแต่คงงอนเขาน่าดู วินก้มคางลงมาเกยหัวไหล่ของธีร์อย่างเอาใจ"ธีร์ ยังไม่หลับใช่ไหม" วินกระซิบเสียงนุ่มใกล้หู ธีร์ยังคงนิ่งเงียบอยู่อย่างนั้นวินจึงเอ่ยกระเซ้า "ถ้านายไม่ตอบ ฉันจะลักหลับนายแล้วนะ" วินพูดพร้อมใช้ลิ้นเลียติ่งหูธีร์ไปมา ธีร์ถึงกับขนลุก เขาหันหน้ามาเผชิญหน้ากับวินด้วยใบหน้าหงิกงอ"นายมีอะไร" ธีร์พูดออกมาด้วยน้ำเสียงไม่พอใจวินยิ้มตาหยีใส่ธีร์ "โกรธฉันเหรอ โกรธเรื่องอะไรไหนบอกสิ" วินกล่าวเนิบนาบ คางถูไถไปมาอย่างแมวน้อยอ้อนเจ้าของธีร์ทำเสียงฮึดฮัดอย่างไม่สบอารมณ์ วินทำท่าทางถอนหายใจก่อนจะบ่นออกมา "ถ้านายไม่คุยกับฉัน งั้นฉันนอ

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 39 แง่งอน

    บทที่ 39 แง่งอนหลังจากเรื่องต่าง ๆ คลี่คลายลง วินก็เอาแต่วุ่นอยู่กับโปรเจกต์ในมือ เขาตื่นแต่เช้าและกลับห้องดึกแทบทุกวัน ธีร์เริ่มรู้สึกหงุดหงิดที่วินไม่ค่อยสนใจเขา ธีร์เริ่มแสดงท่าทีน้อยใจใส่วินบ่อย ๆ วินเองที่เหนื่อยจากงานเมื่อเจอท่าทางของธีร์เช่นนี้เขาก็ยิ่งอ่อนใจธีร์เริ่มไปนั่งเฝ้าวินที่บริษัทมากขึ้น แต่เขาก็ได้แต่นั่งแกร่วอยู่คนเดียว ในเมื่อวินเอาแต่ประชุมหรือไม่ก็นั่งอ่านกองเอกสารที่แทบจะล้นโต๊ะเช้าวันหนึ่งวินต้องออกไปดูแลกองถ่าย ธีร์ก็ยังคงติดตามไปด้วย ท่าทางของวินที่ดูสนิทสนมกับทุกคน แถมยังทำตัวเอาอกเอาใจใครต่อใครไปทั่วกองถ่ายอีก ทำเอาธีร์ถึงกับควันออกหู ธีร์หึงวินจนเขาแอบดึงวินเข้ามาในห้องก่อนจะล็อกประตู"ธีร์ นี่นายทำอะไร" วินร้องออกมาด้วยความตกใจธีร์มีสีหน้าเคร่งขรึม เขาจับมือของวินไพล่หลังเอาไว้ ก่อนจะดันวินไปจนชิดกำแพง “นายทำฉันหงุดหงิด”ธีร์พูดจบก็ก้มลงซุกไซ้ตามลำคอของวิน พร้อมขบกัดด้วยความฉุนเฉียว มือข้างหนึ่งค่อย ๆ ดึงชายเสื้อขึ้นจากกางเกงก่อนจะสอดมือเข้าไปลูบไล้แผ่นอก มือหนาบีบเคล้นเอวอย่างหนัก“ธีร์ นายหยุดเดี๋ยวนี้นะ” วินร้องโวยวายออกมาเมื่อธีร์เริ่มทำเรื่องน่าอา

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 38 ข่าวใหญ่

    บทที่ 38 ข่าวใหญ่หลังจากวินตกลงคบกับธีร์ ความสัมพันธ์ของทั้งสองก็พัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นมาก ทว่าธีร์กลับแสดงความเอาแต่ใจและแสดงความเป็นเจ้าของจนวินต้องคอยดุอยู่บ่อยครั้ง ช่วงหลังนี้ วินต้องวิ่งวุ่นออกไปทำงานแต่เช้า เนื่องจากมีโปรเจกต์สำคัญในมือหลายตัวเมื่อวินออกจากห้อง ธีร์ก็มักจะแต่งตัวออกจากห้องไปเช่นกัน แต่ธีร์ก็จะกลับมาถึงห้องก่อนวินเสมอ ทำให้วินไม่ค่อยสงสัยอะไร จนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อวินกลับมาและพบว่าภายในห้องว่างเปล่า วินถึงกับแปลกใจที่ธีร์ไม่อยู่ห้อง เพราะปกติธีร์จะไม่ค่อยออกไปข้างนอก แถมเป็นการออกไปโดยที่ไม่โทรบอกเขาอีกต่างหากวินหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาธีร์ แต่ธีร์กลับไม่รับสาย ความสงสัยเริ่มก่อตัวในใจของวิน วินลงไปด้านล่างเพื่อสอบถามรปภ. และได้รับข้อมูลว่าช่วงนี้ธีร์ออกจากห้องแทบทุกวัน นั่นยิ่งทำให้วินรู้สึกถึงความผิดปกติที่มีเมื่อวินกลับมาที่ห้อง สักพักธีร์ก็เปิดประตูเข้ามาด้วยท่าทางอิดโรย แต่พอเขาเห็นวิน ธีร์ก็ชะงักไปนิดหนึ่ง ก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเดินเข้ามาออดอ้อนวินเช่นเคย"วิน นายกลับมาแล้วเหรอ" ธีร์กล่าวด้วยเสียงนุ่มนวล ขณะที่เดินเข้ามาหาวิน ธีร์พยายามทำตัวให้เป็นปกติ เขาโอ

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 37 อ้อนวอนฉันสิ

    บทที่ 37 อ้อนวอนฉันสิค่ำคืนนั้น แสงจันทร์ที่สาดส่องกระทบเข้ามาผ่านม่านหน้าต่าง ทำให้บรรยากาศรอบข้างยิ่งดูอบอุ่นและโรแมนติกยิ่งนักเงาร่างของคนทั้งสองที่เปลือยเปล่าทาบทับกันไปมา “วิน...คืนนี้ฉันตามใจนายทุกอย่าง” เสียงหอบถี่ของธีร์ดังขึ้นอย่างอ่อนโยน เขานอนแผ่หลาโดยยอมให้วินขึ้นคร่อมและเป็นฝ่ายควบคุมวินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ดวงตาสบตาธีร์ที่มีแววหวานฉ่ำ "นายแน่ใจนะ ธีร์" วินถามด้วยน้ำเสียงทุ้มพลางลูบไล้ไปตามร่างกายของธีร์อย่างอ่อนโยน แต่แฝงได้ด้วยความยั่วเย้าอยู่ในที"แน่ใจสิ...คืนนี้ฉันให้นายเป็นฝ่ายควบคุม" ธีร์ตอบพร้อมกับหลับตาพริ้ม ปล่อยให้ความรู้สึกนำพาไปตามที่วินต้องการวินจับมือทั้งสองข้างของธีร์ยกขึ้นเหนือหัว “งั้นคืนนี้นายไม่มีสิทธิ์” วินกระซิบบอกธีร์อย่างเอาแต่ใจ ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ ก้มลงจูบที่ริมฝีปากของธีร์อย่างนุ่มนวล ก่อนจะค่อย ๆ แทรกลิ้นเข้าไปในปากของธีร์ สัมผัสที่ร้อนแรงทำให้ธีร์ครางออกมาอย่างอดไม่อยู่ วินกดจูบหนักขึ้น สลับกับการจูบเบา ๆ ที่ทำให้ธีร์สั่นสะท้านไปทั้งร่างมือของวินลูบไล้ไปตามแผงอกของธีร์ มือของวินหมุนวนเขี่ยไปที่ตุ่มไตที่แข็งชันก่อนจะตามด้วยลิ้นร้อนที่เลียไล้ห

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 36 ฉันไม่ให้นายเปลี่ยนใจ

    บทที่ 36 ฉันไม่ให้นายเปลี่ยนใจหลังจากวันนั้น ความสัมพันธ์ของธีร์และครอบครัวก็ดีขึ้นอย่างมาก วินมักจะคะยั้นคะยอชวนธีร์ไปบ้านของแม่ธีร์อยู่เสมอ แม้ธีร์จะตั้งท่าหงุดหงิดและขัดใจไปเสียทุกครั้ง แต่วินก็รู้ดีว่าธีร์นั้นก็อยากไปเช่นกัน เขาจึงไม่สนท่าทีที่ปากไม่ตรงกับใจของธีร์ แล้วทำการบังคับแกมข่มขู่เขาไปเสียทุกครั้งสำหรับแทนนั้น เขาเป็นเด็กฉลาดมากคนหนึ่ง เขาช่างพูด ช่างเจรจา เรื่องยกยอคนอื่นนี่ยกให้เป็นที่หนึ่ง แทนค่อนข้างติดพี่ชายอย่างธีร์และวินมาก เรียกได้ว่าเห่อพี่ชายเสียยิ่งกว่าอะไร แทนจึงเป็นเหมือนกาวที่ช่วยประสานความสัมพันธ์ระหว่างธีร์และแม่ให้ดีมากขึ้น“แม่ ๆ ถ้าแทนโตขึ้น แทนอยากหล่อเท่เหมือนพี่ธีร์ แล้วก็อยากคุยสนุกเหมือนพี่วินด้วย” เสียงเจื้อยแจ้วของแทนดังขึ้นมา เขายกมือถือขึ้นพร้อมชูรูปที่แทนถ่ายกับธีร์และวินให้แม่ดู “ตอนแทนเอารูปพี่ธีร์กับพี่วินไปอวดเพื่อน ๆ มีแต่คนอิจฉาแทนกันใหญ่ บอกว่าพี่ธีร์หล่อเหมือนเทพบุตร แถมยังขับรถเก่งอีกต่างหาก” แทนพยักพเยิดบอกกับแม่ พร้อมเข้าไปกอดธีร์ไว้แน่นอย่างกับเด็กน้อยที่ต้องการประจบเอาใจ ทำเอาทั้งธีร์และวินถึงกับยิ้มตามไปด้วยอีกคน"ปากหวานแต่เด

  • คนของข้าใครกล้ามายุ่ง   บทที่ 35 เผชิญหน้า

    บทที่ 35 เผชิญหน้าตอนบ่ายแก่ ๆ วินปรือตาตื่นขึ้นมาอย่างคนหมดแรง ร่างกายปวดระบมไปหมดทั้งตัว โดยเฉพาะส่วนล่างที่ยังปวดเกร็งไปหมด ตามเนื้อตัวมีแต่รอยจุด จ้ำแดง จ้ำเขียว ไปทั่วแผ่นอก วินลืมตามองเพดานอย่างเหนื่อยอ่อน รางวัลที่เขามอบให้ธีร์ไม่ต่างอะไรกับบทลงโทษอันแสนโหดร้ายของเขา เขาได้แต่นึกเจ็บใจที่ความหวังดีของเขากลายเป็นฝันร้าย แต่ที่น่าเจ็บใจยิ่งกว่าก็คือบทรักอันเร่าร้อนที่ธีร์มอบให้กลับทำให้เขารู้สึกสุขสมไปในคราวเดียวกันวินได้แต่สะบัดหน้าไล่ความคิดฟุ้งซ่านจากหัวสมอง เขาพยุงตัวลุกขึ้นไปจัดการตัวเองอย่างรวดเร็ว เสียงท้องร้องประท้วงออกมาว่าตอนนี้เขาหิวจนแทบจะกินช้างได้ทั้งตัวแล้ววินเดินออกมานอกห้อง เห็นธีร์นั่งอ่านหนังสือเงียบ ๆ ท่าทางอารมณ์ดีของเขาทำให้วินนึกหมั่นไส้อยากจะหยิบแจกันเขวี้ยงใส่หน้าสักทีสองที"ให้ตายเถอะ ยังมาทำหน้าระรื่นอยู่อีก" วินสบถเบา ๆ ออกมาอย่างหงุดหงิดธีร์ปรายตาขึ้นมามองวิน ก่อนจะลุกขึ้นยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์ เขาเดินตรงเข้าหาวินทันที ก่อนจะโน้มตัวกระซิบวินออกไป "รางวัลที่ให้ ฉันชอบมาก"วินถึงกับหน้าเขียวปั๊ด เขาง้างหมัดขึ้นเตรียมจะชกหน้าธีร์แรง ๆ สักหมัด ธีร์ถึ

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status