บทที่ 34 แสงสว่าง

บทที่ 34 แสงสว่าง

ธีร์ปรือตาตื่นขึ้นมาในตอนสาย เขายืดแขนบิดตัวไล่ความเมื่อยล้าที่มี เมื่อคืนเขาทวงรางวัลจากวินทั้งคืน จนวินถึงกับสะอื้นไห้ร้องขอความเห็นใจจากเขาไม่หยุด

ธีร์หันมองวินอย่างนึกเอ็นดู ตอนนี้วินยังคงหลับสนิท เสียงกรนดังออกมาเบา ๆ อย่างคนที่เหนื่อยล้าเต็มที่ ธีร์ก้มลงจูบหน้าผากวินอย่างรักใคร่หวงแหน เขานั่งมองหน้าวินอยู่อีกสักพัก ก่อนจะลุกจากเตียงเดินออกไปด้านนอก

ธีร์หยิบเหล้าขึ้นพร้อมกับแก้วใบหรู สายตาของธีร์เคร่งขรึมและหม่นแสงลงอย่างเห็นได้ชัด เขาไปยืนที่ระเบียงพร้อมเทเหล้าลงในแก้ว ก่อนจะยกกระดกเข้าปากรวดเดียวหมด สายตาของธีร์เหม่อลอยมองออกไปภายนอกอย่างคนใช้ความคิด ดวงตาสั่นไหวระริกเมื่อย้อนคิดถึงภาพในอดีต

ธีร์ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นโดยไม่ไหวติง ความคิดในหัวตีกันไปมาจนหัวสมองแทบจะระเบิด เขายากจะทำใจยอมรับที่จะเผชิญหน้ากับผู้หญิงคนนั้นได้อีก แต่เมื่อให้สัญญากับวินแล้ว เขาก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงไปได้ ธีร์หลับตาลงดั่งคนสิ้นแรง หยดน้ำไหลซึมออกมาจากหางตาอีกครั้งโดยที่เขาไม่รู้ตัว

เหล้าแก้วแล้วแก้วเล่าถึงรินรดเข้าไปในคอของธีร์ไม่หยุด จนกระทั่งเหล้าเริ่มพร่องไปครึ่งขวดได้ ธีร์จึงเริ่มรู้สึ