LOGINShare
ตอนที่ 16 ผู้ชนะและ...ลอบสังหาร!!
Last Updated:
2024-12-03 02:41:33Related chapters
ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนที่ 17 ถอนพิษ!!
“หากท่านรอท่านหมอ พิษได้เข้าหัวใจท่านเป็นแน่ อยู่เฉย ๆ!!”“เยว่เฟย…. อย่า!!…”เยว่เฟยก้มลงดูดพิษที่บาดแผลขององค์ชายแปดในทันทีโดยไม่ฟังเสียงทัดทานจากผู้อื่น ฮ่าวจื่อหรงทำตัวไม่ถูกแต่ริมฝีปากที่ดูดเลือดพิษออกจากแผลของเขานั้นช่างนิ่มนวลและทำให้เขารู้สึกบางอย่างที่ห่างไกลกับคำว่า “รังเกียจ” เมื่อเห็นนางที่ไม่ห่วงชีวิตของตัวเองและกำลังดูดพิษออกจากบาดแผลของเขา“คายออกมานี่เยว่เฟย”องค์ชายหกยื่นกระโถนให้นางคายเลือดพิษสีดำออกมา ไม่นานนางก็ดูพิษออกจนหมดและค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมององค์ชายแปดอีกครั้งด้วยลมหายใจที่เริ่มหอบถี่และโรยแรงลง“พิษออกมา…หมดแล้ว”“เยว่เฟยเจ้าไม่ควร…เยว่เฟย!! เร็วเข้าพี่ห้า พี่หกท่านหมอมาหรือยัง!!”""เยว่เฟย!!""ฮ่าวจื่อหรงพยุงนางและดึงเยว่เฟยเข้ามากอดเอาไว้แน่น เขาไม่คิดว่านางจะโง่ถึงเพียงนี้ กล้าแม้แต่จะดูดพิษออกจากบาดแผลของเขาทั้ง ๆ ที่ตัวนางอาจจะโดนพิษไปด้วยแต่กลับไม่สนใจ เมื่อเขาหันไปเห็นแผลที่แขนของนางก็เริ่มตกใจมากกว่าเดิม“พี่ห้า พี่หกเร็วเข้า เยว่เฟยก็ถูกลูกดอกนั่นด้วย นางถูกพิษ!!”“อะไรนะ!!”“พี่ห้าท่านหมอมาแล้ว เร็ว ๆ เข้าท่านหมอดูอาการให้…”“ดูอาการให้เยว่เฟยก่อน
Last Updated : 2024-12-04ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนที่ 18 “เจ้าตื่นเต้นหรือ”
องค์ชายแปดค่อย ๆ เอนกายของนางลงไปที่เตียงช้า ๆ และห่มผ้าให้นางตามเดิม เขาเดินออกมาและให้องครักษ์ส่งคนไปแจ้งข่าวให้เสนาบดีว่านมาดูอาการนางได้แล้ว ส่วนตัวเขากลับไปที่ตำหนักจวนสกุลว่าน “คุณหนู ท่านฟื้นแล้วหรือเจ้าคะ”“ที่นี่…ข้ากลับมาได้เช่นไรกัน องค์ชายแปดเล่าพิษของเขา…”“คุณหนูเจ้าคะท่านใจเย็น ๆ ก่อนเจ้าค่ะ ท่านปลอดภัยแล้วเจ้าค่ะ องค์ชายแปดเองก็ปลอดภัยเช่นกัน พระองค์ยังส่งยาบำรุงและยาสำหรับดื่มหลังจากที่ท่านฟื้นสั่งกำชับมากับท่านหมอว่าให้ท่านดื่มทันทีที่ฟื้นเจ้าค่ะ”อี้ฝูยกยาที่พึ่งเทจากเตาต้มมาให้ว่านเยว่เฟยดื่ม นางค่อย ๆ เป่าและดื่มจนหมดในทันทีแม้ว่าจะร้อนเพราะนางรู้ว่ายาโบราณเหล่านี้หากปล่อยให้เย็นจะดื่มยากมากและรสชาติขมเฝื่อน“ขอน้ำหน่อยสิ โอ๊ย!!”“คุณหนูเจ้าคะ แขนของท่านยังมีแผลอยู่อย่าพึ่งจับอะไรรุนแรงเลยเจ้าค่ะ”เยว่เฟยพึ่งจะสังเกตว่าแขนของนางถูกพันด้วยผ้าพันแผล “ข้านึกออกแล้วในตอนนั้นข้ายกถาดเงินขึ้นมาบังฝ่าบาทเอาไว้ก็เลยโดนอาวุธนั่นเข้า แล้วผู้ใดทำแผลแล้วเอาพิษออกให้ข้ากันล่ะ”“นายท่านบอกว่าหมอหลวงเป็นผู้รักษาให้ท่านเจ้าค่ะ”“งั้นหรือ นั่นสินะจะเป็นผู้ใดไปได้อีกเล่า”“คุณหน
Last Updated : 2024-12-04ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนที่ 19 ข้าเลือกแล้ว
“ข้าเปล่านะ เพียงแต่มัน…. ท่านรีดออกหมดหรือยัง”“หมดแล้ว รอเดี๋ยวก่อนข้าจะทายาให้อาจจะเจ็บนิดหน่อย”“ไม่เป็นไรข้าทนไหวเพคะ”“เหตุใดจึงได้กล้าทำเช่นนั้น เจ้าไม่ห่วงชีวิตเจ้าเลยงั้นหรือ”“แล้วท่านเล่าองค์ชาย เหตุใดท่านจึงได้เอาตัวเองมาบังอาวุธนั้นให้ข้าเพคะทั้ง ๆ ที่ท่านเกลียดข้าถึงเพียงนั้น”มือขององค์ชายแปดที่กำลังทายาให้นางชะงักไปเล็กน้อย นั่นสิเรื่องนี้เขาเองก็ไม่เข้าใจเช่นกัน หากตามปกติแล้วเขาคงไม่สนใจนางและปล่อยให้เป็นเรื่องขององครักษ์หลวงจัดการ แต่เหตุใดเพียงแค่เห็นนางที่กล้าหาญในการช่วยชีวิตฝ่าบาทเอาไว้เขาถึงกับพุ่งตัวออกไปปกป้องโดยไม่ได้คิดถึงชีวิตเช่นกัน“นั่นเพราะข้า…เป็นห่วงเสด็จพ่อ อีกอย่างหากเจ้าซึ่งเป็นบุตรขุนนางใหญ่ได้รับบาดเจ็บในวังหลวงเรื่องนี้เกรงว่าเสด็จพ่อและราชวงศ์คงจะถูกตำหนิไม่น้อย”“แต่ข้าเองก็เป็นหนึ่งในราชวงศ์ เราเป็นญาติกันมิใช่หรือ”จื่อหรงไม่ตอบ เขารู้สึกหงุดหงิดกับคำนี้เป็นครั้งที่สองแล้ว เขาเห็นนางเรียกองค์ชายห้าและหกว่า “ญาติผู้พี่” ซึ่งเขาก็รู้สึกดีที่นางเรียกพวกเขาเช่นนั้นแต่กลับไม่อยากให้นางใช้กับเขา“ญาติผู้…”“เรียกข้าว่าองค์ชายแปด หรือไม่ก็…เรียกว่
Last Updated : 2024-12-05ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนที่ 20 ได้กลิ่นไม่ดี
คนที่กำลังเก็บขวดยาอยู่เผลอกัดกรามแน่นก่อนจะหันมามองหน้าของเยว่เฟยที่กำลังขมวดคิ้วและนึกตามที่สาวใช้พูด“คุณชายลู่…ใครกันนะ แล้วมาเยี่ยมทำไมกัน ลู่…”นางบ่นพึมพำเพราะคิดว่าองค์ชายแปดไม่ได้สนใจฟังแต่เขากลับได้ยินทุกคำ ซึ่งเรื่องนี้ทำเอาเขาแปลกใจระคนดีใจเล็กน้อยที่นางไม่ได้สนใจอีกฝ่ายเท่าใดนัก“เจ้าบอกว่าคุณชายลู่…ลู่!! สกุลลู่งั้นหรือ อ๋อ รองแม่ทัพผู้นั้น เช่นนั้น….เอ่อ..”เยว่เฟยหันมามองหน้าขององค์ชายแปดที่หันมามองนางด้วยท่าทีที่ไม่ค่อยเป็นมิตร แต่นางกับเขาก็มิได้พูดหรือเอ่ยตกลงสิ่งใดกันนี่นาว่าจะเป็นอะไรกัน พวกเขาก็แค่….จูบกันแค่สองครั้งเอง“คุณหนูเจ้าคะ ให้ข้าไปบอกคุณชายลู่ดีหรือไม่เจ้าคะว่าคุณหนูไม่สะดวกออกไปรับแขก”แต่ผู้ที่ตอบกลับไม่ใช่คุณหนูของนาง เป็นองค์ชายแปดที่เอ่ยขึ้นมา“ไม่ต้องหรอก เจ้าเดินไปบอกให้เขารอสักครู่เดี๋ยวข้าจะพาเยว่เฟยไปพบเขาเอง”ว่านเยว่เฟยถึงกับหันมามองหน้าเขาอีกครั้งด้วยความตกใจ แต่ใบหน้าที่มองกลับมานั้นเรียบเฉยจนนางแปลกใจ“ท่าน...จะพาข้าไปพบเขาหมายความว่าอย่างไรเพคะ”“เจ้าออกไปก่อนเถอะ”“เพคะองค์ชายแปด”สาวใช้หันไปมองหน้าคุณหนูก่อนจะรีบเดินออกไป จางจิ้งปิดปร
Last Updated : 2024-12-05ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนที่ 21 นี่เจ้าเข้าข้างเขางั้นหรือ
“อะไรนะ!! ดูดพิษงั้นหรือ”“องค์ชายเพคะ”“ใช่ เยว่เฟยเป็นผู้ดูดเอาพิษจากอาวุธลับออกให้ข้า นางเสี่ยงตายสองครั้งเพื่อปกป้องเสด็จพ่อและยังเสี่ยงดูดยาพิษออกมาให้ข้าดังนั้นที่ข้ามาที่นี่ก็เพราะต้องดูแลนาง ส่วนท่าน…. มาเยี่ยมนางหรือ”“กระหม่อม…”ลู่อี้เทียนแทบจะพูดไม่ออกเมื่อถูกองค์ชายแปดพูดเช่นนี้ เขาน่าจะรออยู่ในงานนั้นเมื่อวานนี้ไม่น่าจะเดินตามลู่ชิงอันออกมาก่อนมิเช่นนั้นผู้ที่อยู่ช่วยว่านเยว่เฟยคงจะเป็นเขามิใช่องค์ชายแปดผู้นี้“แล้วในตอนนี้พิษของพวกท่าน”“รองแม่ทัพไม่ต้องห่วงพิษของข้าถูกขับออกจนหมดแล้วเจ้าค่ะ”“ใช่ พิษของข้าส่วนหนึ่งเยว่เฟยขับออกให้จนหมดและกินยาถอนพิษได้ทันดังนั้นตอนนี้พวกเราจึงปลอดภัยแล้ว”“เช่นนั้นก็ดียิ่งพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อม…จะได้หายกังวล เมื่อวานนี้เหตุการณ์เกิดขึ้นรวดเร็วและไร้คนเฝ้าสังเกตเป็นความผิดพลาดของกององครักษ์หลวง กระหม่อมจึงได้สั่งการให้เข้มงวดมากยิ่งขึ้น”“นั่นสิ ข้าเองก็แปลกใจที่คนร้ายปะปนเข้ามาในงานเลี้ยงได้เช่นไรโดยที่ผ่านกองทหารองครักษ์ในวังมาได้ ท่านรองแม่ทัพคงต้องทำงานให้หนักและตรวจสอบโดยละเอียดมากกว่านี้แล้วล่ะ เมื่อวานนี้หากไม่ได้เยว่เฟยที่ช่วยเสด็จพ
Last Updated : 2024-12-06ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนที่ 22 เถียงคำไม่ตกฟาก
“แต่ว่า!!”“ข้าบอกให้เจ้าเงียบ”ฮ่าวจื่อหรงหยุดและหันมามองคนในอ้อมกอดที่หันมามองหน้าเขาอีกครั้งและรีบเบี่ยงหน้าหนี “ข้ามีเรื่องจะต้องคุยกับเจ้า ยาวสักหน่อยดังนั้นไม่สะดวกคุยข้างนอก”“ข้าอยากกินทับทิม”“ตอนนี้ยังกินไม่ได้”“ท่านโกหกใต้เท้าลู่ ผลไม้นั่นไม่ได้มีผลอะไรกับยาสักหน่อย”“เจ้ารู้ได้เช่นไรข้าเป็นหมอ บอกว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพก็คือไม่ดีเหตุใดต้องเถียง”“ข้าก็เป็น…. ช่างเถอะ”“เถียงคำไม่ตกฟาก”“ก็ท่านทำไม่ถูก”“เจ้ายังจะเถียงอีกงั้นหรือ”“….”นางไม่พูดกับเขา มือเรียวโอบรอบคอเขาเพราะกลัวตกลงไป เมื่อถึงหน้าห้องเสี่ยวชิงต้องตกใจเมื่อเห็นว่าคุณหนูถูกองค์ชายแปดอุ้มกลับมา ภาพนี้เป็นสิ่งที่คนทั้งจวนไม่กล้าแม้แต่จะคิดแต่วันนี้กลับเกิดขึ้น“เปิดประตูแล้วรีบออกไปให้หมด”“เอ่อ….”“ข้าสั่งเจ้าไม่ฟังงั้นหรือ แม้แต่เสนาบดีว่านข้าก็แจ้งไปแล้วเจ้าเป็นผู้ใดกันถึงได้กล้าขัดคำสั่ง”“เพคะ”“เผด็จการ”“เจ้าว่าอย่างไรนะ”“ตามที่ได้ยินนั่นแหละ”“ได้ ตามที่ได้ยินเช่นนั้นข้าก็จะทำตามที่ข้าได้ยินเช่นกัน”“ท่านกล้าหรือ นี่ในจวนเสนาบดีนะ!!”ประตูห้องเปิดออกเมื่อเขาเดินเข้ามาและสาวใช้ก็ต้องรีบปิดตามคำสั่งทันที
Last Updated : 2024-12-06ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนที่ 23 “แค่ฝากรอย”
“อะไรกันไม่ทันไรท่านก็บังคับข้าแล้วเช่นนั้นข้าไม่….”เขาใช้มือสองข้างบีบหน้านางแล้วดึงเข้ามาใกล้ ๆ เยว่เฟยที่ตั้งท่าจะเถียงเริ่มดิ้นทันทีเขาจึงเริ่มขำกับความน่ารักนี้“ไม่มีทางว่านเยว่เฟย คำตอบเดียวที่ข้าต้องการคือ…ตกลง”เมื่อพูดเสร็จจื่อหรงก็ค่อย ๆ ลูบริมฝีปากลงไปที่ริมฝีปากของนางเบา ๆ เพื่อเป็นการเชื้อเชิญ เยว่เฟยที่ถูกรุกเร้าเช่นนั้นก็เริ่มขยับปากรับสัมผัสจนค่อย ๆ รุนแรงขึ้นและจื่อหรงดึงนางมานั่งที่ตัก“ว่าอย่างไร คำตอบรับการหมั้นหมายของเจ้าพร้อมจะให้เมื่อใดข้าก็จะรอ แต่ตอนนี้ห้ามปฏิเสธ”“เผด็จการ”เยว่เฟยจัดการคนเผด็จการโดยการจับใบหน้าเขาเอาไว้และก้มลงจูบเขาแทน คนที่ถูกทำโทษกลับยิ้มด้วยความพอใจเมื่อนางลงโทษด้วยจุมพิตแสนหวานอีกครั้ง“ข้าต้องกลับก่อน ป่านนี้เสด็จพ่อคงอยากไถ่ถามอาการของเจ้าแล้ว อีกสามวันข้าจะรับเจ้าเข้าวัง”“เพคะ”“ไม่ต้องไปส่งข้า เจ้าพักผ่อนเถอะทางที่ดีไม่ต้องออกไปรับแขกแล้ว”“แต่ข้าอยู่แต่ในห้องก็เบื่อนี่เพคะ”“เช่นนั้นก็ไปปรุงครีมที่เจ้ารับเงินจากพวกน้องหญิงของข้าและพระชายาของพวกพี่ ๆ ข้าเสียสิ”“จริงด้วยข้าหลงลืมเรื่องนั้นสนิทไปเลย”“หึ เช่นนั้นข้าไปก่อนนะ เอาไว้
Last Updated : 2024-12-07ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนที่ 24 ของขวัญจากองค์ชาย
เยว่เฟยถึงกับหลุดขำออกมาเมื่อรู้ว่าองค์ชายแปดส่งสิ่งใดมาให้นาง ที่แท้ที่เขาห้ามมิให้นางกินทับทิมนั่นเป็นเพราะใต้เท้าลู่นั่นเอง หาใช่เรื่องการรักษาไม่“ข้าจะกินเลย อี้ฝูปอกให้ข้าทีสิ”“เจ้าค่ะคุณหนู”“เช่นนั้นให้ข้านำชานี้ไปชงเลยนะเจ้าคะท่านจะได้ดื่มพร้อมกับขนมนี่หลังดื่มยา”“ขอบใจนะเสี่ยวชิง เสร็จแล้วก็ยกไปที่ศาลาก็แล้วกันกินเสร็จค่อยกลับมาทำครีมที่เหลือกัน ข้าจะต้องขอให้พวกเจ้าช่วย”""เจ้าค่ะ""ทับทิมที่องค์ชายแปดส่งมาทั้งหอมและหวานดังที่ว่านเยว่เฟยคาดเอาไว้ นางกินมากเสียจนสาวใช้นึกแปลกใจเพราะโดยปกติแล้วแม้ว่าจะชื่นชอบแต่เยว่เฟยมักจะกินแต่น้อยเพราะนางกลัวจะไม่สวย“วันนี้คุณหนูกินได้เยอะเลยนะเจ้าคะสงสัยว่าขนมที่องค์ชายแปดส่งมาให้คงจะอร่อยถูกปาก”“นั่นสิเจ้าคะ ขนมของใต้เท้าลู่เมื่อวานนี้แม้ว่าจะมาจากร้านชื่อดังในเมืองแต่ก็หาเทียบได้กับขนมแห่งรักที่ส่งตรงมาจากตำหนักขององค์ชายแปดไม่ ใช่หรือไม่เจ้าคะ”“พวกเจ้าพูดเรื่องอะไรกันช่างเหลวไหลยิ่งนัก ข้ายังมิได้รับปากเขาไปสักหน่อย”“คุณหนูเจ้าคะ แม้ว่าจะไม่รับปากแต่ท่านก็รับความจริงใจขององค์ชายไปแล้วนะเจ้าคะ” / เสี่ยวชิง“ใช่ที่ไหนกัน นี่ก็แค่….
Last Updated : 2024-12-07
Latest chapter
ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนพิเศษ 6 (ตอนจบ)
“ลู่หนิงลี่” ผลักประตูเข้ามาโดยพลการ หมอฮ่าวและเยว่เฟยที่อยู่ในห้องหันมาและจื่อหรงก็ดึงคู่หมั้นของเขามาใกล้ ๆ ทันที“หนิงลี่ เธอมาทำอะไรที่นี่ พี่บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าหากไม่มีธุระก็ไม่ต้องมา”“พี่จื่อหรง พี่จะแต่งงานกับ...เธองั้นเหรอ”“ใช่ มีอะไรน่าตกใจกันล่ะ”“แล้วฉันล่ะ ฉันละคะพี่เอาฉันไปไว้ที่ไหนพี่จื่อหรงทั้ง ๆ ที่คุณพ่อของพี่ก็บอกว่าเรา…”“แต่พี่ก็บอกคุณพ่อไปแล้วว่าไม่ได้คิดอะไรกับเธอ พูดต่อหน้าเธอด้วยและวันนั้นเราก็คุยกันจบแล้ว คุณพ่อเธอก็รับรู้แล้วคุณพ่อพี่ก็เช่นกันดังนั้นระหว่างเราไม่มีอะไรเกินกว่าคำว่าคนรู้จัก”“แต่ว่าฉันรักพี่นะคะ”“ตายจริงใครมาวิ่งตามผู้ชายถึงที่นี่ล่ะเนี่ยเสียงดังออกไปถึงข้างนอก อ้อ เธออีกแล้วเหรอหนิงลี่”“พี่ชิงอัน!! ฉันเป็นน้องพี่นะ”ชื่อที่ถูกเรียกทำให้ว่านเยว่เฟยหันไปมองทันที “ลู่ชิงอัน” ในชุดกาวน์สีขาวเดินมามองหน้าผู้หญิงอีกคนที่ยืนหน้าประตูและหันเอาแฟ้มมาวางที่โต๊ะของจื่อหรง“พี่หรงนี่รายงานที่ขอไปวันก่อน ไม่มีอะไรผิดปกติวางใจได้ เธอคือ…ว่าที่พี่สะใภ้ของน้องเหรอ”“ใช่แล้วชิงอัน จริงสิเยว่เฟยนี่ลู่ชิงอัน เจ้าหน้าที่เทคนิคการแพทย์ในโรงพยาบาลนี้”“อะไรนะ
ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนพิเศษที่ 5
คอนโดเยว่เฟย “คุณพักที่นี่เหรอ”“ค่ะ ฉันซื้อเอาไว้ตอนที่แม่เสียเมื่อหลายปีก่อน”“หรูจริง ๆ ด้วยแฮะ”“คุณหมอคงไม่รังเกียจคนว่างงานที่เอาแต่เขียนนิยายอย่างฉันหรอกใช่ไหมคะ”“คุณเคยเป็นหมอมาก่อนนี่ หมอศัลยกรรมสมองคนเก่งของโรงพยาบาลชื่อดังเสียด้วยทำไมคุณถึงลาออกล่ะ”“คุณสืบประวัติฉันเหรอคะ อยากโดนลงโทษเหรอคะคุณหมอ”“ไม่ใช่นะ ผมก็แค่… คุ้นชื่อคุณก็เลยไปสืบดูเท่านั้น ทำไมคุณถึงลาออกแล้วไปเป็นแอร์โฮสเตสละครับ”“อืม คงเพราะอยากจะพบคุณมั้งคะ สวรรค์คงจะกำหนดเอาไว้แบบนั้นตั้งแต่แรกแล้ว”“เยว่เฟย คำพูดของคุณทำไมดูโบราณจังเลยล่ะ”“อะไรนะ โบราณงั้นเหรอคะ”“ใช่ ผมว่าจะถามมานานแล้วแต่…”“เจ้าคือบุปผาในฤดู…”“เดี๋ยว!! อย่าพึ่งพูด”“หมอคะ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า”“เปล่า แต่ผมเคยได้ยินประโยคนี้”“อะไรนะคะ”ว่านเยว่เฟยมองดูฮ่าวจื่อหรงที่ยืนขึ้นและจับเธอเอาไว้พร้อมกับสบตาเธออีกครั้ง“เจ้าคือบุปผาในฤดูใบไม้ผลิสำหรับข้าเสมอ เยว่เฟยของข้า”ว่านเยว่เฟยยิ้มทั้งน้ำตาเมื่อมองไปที่เขาอีกครั้ง ฮ่าวจื่อหรงเองก็เผลอร้องไห้ออกมาเช่นกันโดยที่เขาเองก็ไม่เข้าใจแต่เขารู้สึกว่าประโยคนี้ควรจะพูดตอนนี้กับเธอคนนี้เพียงคนเดียว“
ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนพิเศษที่ 4
เธอขยับหนีเขาไม่ได้ ราวกับร่างกายถูกสะกดเอาไว้ให้หยุดนิ่งและเมื่อเขาเริ่มโน้มตัวเข้ามาใกล้ เธอก็เผลอตัวยื่นหน้าขึ้นไปรับสัมผัสที่คุ้นเคยเพราะในชาติก่อนว่านเยว่เฟยและท่านอ๋องฮ่าวจื่อหรงมักจะแสดงความรักต่อกันตลอดเวลาที่มีโอกาส ตลอดเวลาที่แต่งงานและใช้ชีวิตร่วมกันมาเกือบหกสิบปี พวกเขารักกันจนลมหายใจสุดท้ายจริง ๆ“อือ…อ๊ะ หมอคะ”แทนที่เขาจะหยุดแต่กลับเลือกที่จะดันตัวเธอเข้าไปในห้องข้างในและเริ่มยกตัวเธอเข้าไปวางที่เตียงของเขา เสียงหายใจหอบถี่เพราะความตื่นเต้นจนเธอเองก็รู้สึกได้เพราะเธอเองก็เป็นเหมือนกับเขา“ว่านเยว่เฟย คุณเป็นแม่มดเหรอ”“คะ? คุณหมอคุณพูดอะไรนะคะ ฉัน…อื้อ”เธอกำต้นแขนเขาแน่น หมอฮ่าวยังสวมชุดกาวน์สีขาวอยู่ตอนที่วิ่งตามเธอออกมาจากโรงพยาบาลและตอนนี้ก็กำลังจูบเธออย่างกระหายและกำลังซึมซับบางอย่างพร้อมกับความสับสนของเขาที่เริ่มคลี่คลายเมื่อได้เห็นหน้าเธออีกครั้ง“เยว่เฟย”“จื่อหรง…”“คุณต้องการผมหรือเปล่า”“ฉัน…”“เยว่เฟย ผมถามคุณว่า….”“อย่าถามอีกเลยค่ะ ฉันเป็นของคุณ… มาโดยตลอด”เสื้อกาวน์สีขาวและเสื้อโค้ชของเธอถูกโยนทิ้งไปคนละทาง ตอนนี้เขาไม่สนใจแล้วว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพียงแค่เ
ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนพิเศษที่ 3
ว่านเยว่เฟยมองสบตาเขา แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไรเธอจึงขยับหน้าเข้าไปใกล้เขาโดยไม่รู้ตัว ฮ่าวจื่อหรงเองก็ราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่างให้ทำในสิ่งที่เขาไม่เคยทำมาก่อนกับคนไข้ของตัวเอง เมื่อริมฝีปากของทั้งคู่ทาบปิดกันสนิทและเริ่มขยับเข้าหากันอย่างเผลอตัว ภาพในหัวก็เกิดขึ้นในสมองของหมอฮ่าวทันที“เจ้าคือบุปผาในฤดูใบไม้ผลิสำหรับข้าเสมอ… เยว่เฟยของข้า”“อ๊ะ!!”ว่านเยว่เฟยตกใจเมื่อคุณหมอฮ่าวถอยออกและกึ่งผลักเธอออกมาทันทีด้วยท่าทางที่ตกใจเมื่อหันมามองหน้าเธอชัด ๆ อีกครั้ง เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองและทำไมถึงได้เห็นภาพแบบนั้นในหัวเวลาที่เขาจูบเธอ และนี่เป็นสิ่งที่หมอไม่ควรทำกับคนไข้ของตัวเอง“ผม… ผมขอโทษ ขอตัวก่อน”“คุณ…”เยว่เฟยไม่ร้องตามเขาแม้ว่าอยากจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สัมผัสจากริมฝีปากนั้นคุ้นเคยจนทำให้เธอร้องไห้ออกมาอีกครั้ง คงมีเพียงแค่เธอคนเดียวที่จดจำเขาได้ไม่มีวันลืม“จื่อหรง… ท่านช่างใจร้ายนัก เหตุใดต้องปล่อยข้าเอาไว้เช่นนี้ หากรู้ว่าต้องเป็นเช่นนี้ข้าไม่ตามท่านมาหรอกคนใจร้าย ฮือ…”“นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ย!!”ฮ่าวจื่อหรงยืนหน้าแดงอยู่ที่หน้าห้องคนไข้พิเศษของเขา สิ่งที่เขาเห็นตอน
ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนพิเศษที่ 2
แววตาของเธอรื้นไปด้วยน้ำตาทันที ไม่ใช่เพราะยังปรับแสงไม่ได้แต่เพราะชื่อที่พึ่งจะได้ยิน เธอพยายามลุกขึ้นมาและมองเขาใกล้ ๆ ชัด ๆ อีกครั้ง คุณหมอเห็นว่าเธอพยายามจะลุกขึ้นมาซึ่งเป็นเรื่องน่าประหลาดที่คนไข้จะสามารถลุกขึ้นมาได้ทั้ง ๆ ที่หมดสติไปหลายวันอีกทั้งเธอยังบาดเจ็บตามตัวอยู่หลายแห่ง“คุณค่อย ๆ ลุกอย่าพึ่งรีบร้อน…คนไข้ครับ นี่คุณทำอะไร”“จะ…จื่อ…คุณ…. ชื่อ….”สายตาที่หันมามองสบตาเธอนั้นนิ่งไป และเมื่อทั้งคู่สบตากันก็เหมือนจะมีบางอย่างทำให้คุณหมอฮ่าวหยุดนิ่งไปเช่นกัน ทำไมเขาถึงได้รู้สึกคุ้นเคยกับเธอแบบนี้ และรู้สึกเหมือนกับเคยรู้จักเธอมาก่อนทั้ง ๆ ที่เขามั่นใจว่าเขาไม่เคยเจอเธอแน่ ๆ“ตอนนี้คนไข้รู้สึกยังไงบ้างครับ”“จื่อ.... หรง”หมอฮ่าวชะงักไปเมื่อเธอเรียกชื่อเขาเฉย ๆ อย่างคนคุ้นเคย เขาหันไปขมวดคิ้วและมองเธออีกครั้งด้วยความแปลกใจกึ่งสงสัย สีหน้าของเธอซีดเซียวแต่ยังคงสวยมาก ๆ เพราะเธอเป็นแอร์โฮสเตสละมั้งถึงได้มีหน้าตาที่สวยแม้แต่ตอนที่ป่วยก็ยังดูสวยอยู่“คุณ รู้จักผมเหรอครับ”เพียงคำถามนั้นก็ทำเอาเธอปากสั่นและน้ำตาก็เริ่มไหลออกมาไม่หยุดจนเขาตกใจ กล่องทิชชูถูกยกมาวางที่ตรงหน้าและเขาก็รี
ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนพิเศษที่ 1 กลับมาอีกครั้ง
โรงพยาบาล ติ๊ด ติ๊ด….. เสียงของใครคนหนึ่งที่คุยกับคนอีกหนึ่งหรือสองคนไม่แน่ใจเพราะสติที่ยังไม่เข้าที่เข้าทาง เสียงที่ดังขึ้นมาแม้ว่าจะจับใจความอะไรไม่ได้แม้ว่าหูจะเริ่มได้ยินเสียงที่ชัดขึ้นแต่ร่างกายกลับยังไม่ตอบสนองอย่างที่ต้องการ เมื่อค่อย ๆ เริ่มหายใจ ลมเย็น ๆ ที่อยู่ปลายจมูกก็เริ่มรู้สึกว่าไม่ต้องพยายามขนาดนั้น แม้ว่าจะมองไม่เห็นตัวคนพูดแต่เสียงที่เริ่มชัดขึ้นก็ทำให้ร่างที่นอนอยู่ค่อย ๆ กะพริบตาขึ้น ราวกับหลับไปนานแสนนานและแสงที่เริ่มไม่คุ้นเคยนี้ก็ทำให้ “ว่านเยว่เฟย” หลับตาลงไปอีกครั้ง “ข้าอยู่ที่ไหน เกิดใหม่อีกแล้วงั้นหรือ ท่านพี่ท่านพาข้ามาที่ใดข้าไม่อยากจากท่านไป นานเหลือเกินแล้วที่เราจากกัน แม้จะเพียงแค่ปีเดียวที่ท่านด่วนจากไปแต่ข้าไม่มีทางลืมท่าน จื่อหรง…พาข้าไปกับท่านด้วย” “เยว่เฟยยอดรักของข้า อีกไม่นานเราจะได้พบกัน…อีกครั้ง” “อย่าไปเพคะท่านพี่ รอข้าก่อนฮ่าวจื่อหรง อย่าไป!! รอข้าก่อน” “รอ…รอก่อน…หรง…จื่อหรง” เสียงงึมงำนั้นเรียกความสนใจของพยาบาลสาวที่กำลังปรับเครื่องช่วยหายใจอยู่ เมื่อคนไข้มีการตอบสนองเธอจึงเรียกคุณหมอทันที “คุณหมอคะ ดูเหมือนว่าคนไข้จะมีการตอบสนอ
ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนที่ 62 ความรักที่สมบูรณ์ (ตอนจบ)
เยว่เฟยไม่รอช้าเพราะนางเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี นางผลักเขาลงไปและเริ่มใช้ลิ้นกับองค์ชายทันที อกแน่น ๆ ที่นางเฝ้าฝันว่าสักวันจะกัดจนเขาต้องร้องขอความเห็นใจ กล้ามท้องที่เป็นลอนทุกครั้งที่กระแทกเข้าออก ทั้งหมดนี้เป็นของนางเพียงคนเดียว“อ๊าา จื่อหรง อื้อ…”"เยว่เฟยเจ้างดงามยิ่งนัก เมื่อมองเช่นนี้แล้วข้าจะ…เริ่มทนไม่ไหว"“ท่าน…จะทนได้กี่ครั้งกันนะท่านพี่”“เจ้ายั่วข้าเช่นนี้ อย่าหวังว่าคืนนี้จะได้พัก”“อ๊าา ข้าเอง ข้าขยับเองเพคะ อ๊าา ท่านพี่ เสียวมาก อื้อ…”จื่อหรงเองก็เริ่มเกร็งหน้าท้องระหว่างที่นางขย่มเขาอยู่ด้านบน ทั้งท่วงท่าและลีลาที่ยั่วยวนนี้มีหรือเขาจะทนไหว ไม่นานเขาก็แตะทางสวรรค์จนนางสั่งให้เขาเป็นผู้ทำบ้างเพราะนางไม่ยอมหยุด เป็นครั้งแรกที่จื่อหรงรู้สึกว่าเยว่เฟยร้องขอเรื่องแบบนี้ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้เพียงแค่สามรอบนางก็เริ่มอยากจะพักแล้ว“อ๊าา แน่นดีจัง โอ๊วว ท่านพี่ เสียวมาก ลึกมาก อ๊าา…”“รอบนี้จบเราควรจะพักได้แล้ว เจ้าต้องพักแล้วเยว่เฟย”“อื้อ ก็ได้เพคะ อ๊าา เร่งอีกนิดจะ…ไม่ไหวแล้วว อ๊าา”กว่าพายุรักจะสงบลงก็เกือบจะรุ่งสาง คู่บ่าวสาวที่พึ่งเข้าพิธีส่งตัวนอนซุกในอกของกันและกันบนเตี
ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนที่ 61 “ข้ายังไม่เหนื่อย” (NC)
“อย่ามัวแต่พูด เข้ามาเสียทีข้ารอนานแล้ว อ๊าา….”สิ้นเสียงเรียกร้องนั้นเขาก็ตอบสนองนางทันทีเพราะตัวเขาเองก็อดทนรอเวลานี้มาแสนนานแล้วเช่นกัน หลายวันที่เกิดเรื่องขึ้นพวกเขาแทบจะไม่ได้พักผ่อนเลยแม้ว่าจะอยู่ในห้องเดียวกันก็มิอาจทำเรื่องเช่นนี้ได้เพราะเกรงคนจะสงสัย“อาา แน่นมาก...”แรงกระแทกและเสียงครางดังกว่าทุกครั้งและความต้องการของทั้งสองคนก็มีมากเช่นเดียวกัน“อ๊าา ลึกอีกเพคะ อ๊าา เสียวมากเลย อื้อ…”“เยว่เฟยข้าจะทนไม่ไหว ขอแก้ตัวอีกรอบนะไม่ไหวแล้ว อาา…”ไม่นานหลังจากนั้นองค์ชายแปดก็เกร็งตัวขึ้นมา เยว่เฟยเองก็คาดไม่ถึงว่าเขาจะถึงสวรรค์เร็วเช่นนี้ ดูท่าคืนนี้นางคงต้องเหนื่อยอย่างที่เขาพูดเอาไว้จริง ๆ เพราะองค์ชายแปดอัดอั้นมานานหลายวัน คืนนี้คงไม่ปล่อยในนางนอนกอดเขาอย่างเดียวดังเช่นหลายคืนที่ผ่านมาเป็นแน่“จื่อหรง ข้าขอพัก อ๊ะ!! อย่าพึ่งเข้ามา ข้า อ๊าา จื่อหรง”“อีกทีนะ ไม่นานหรอกรอบนี้… เยว่เฟยเจ้ารัดข้าแน่นเกินไปแล้ว”“ก็บอกแล้วว่าขอพักก่อนท่านก็ไม่ยอม อ๊าา ต้องโดนเช่นนี้แหละ”“เจ้ากล้าทำเช่นนี้กับสามี ไม่กลัวว่าข้าจะเอาคืนหรือ อาา เยว่เฟยทนไม่ไหวแล้วข้า…อาา!!”“แฮก แฮก…”“ข้ายังไม่เหนื่อ
ข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน ตอนที่ 60 มันจบแล้วเยว่เฟย
“ชิงอัน… ชิงอัน!! ไม่นะ”องค์ชายแปดจับชีพจรของลู่ชิงอันและค่อย ๆ จับไหล่ของลู่อี้เทียนเป็นเชิงปลอบ เขารู้ทันทีว่านางจะไม่ลืมตาขึ้นมาอีกแล้ว ลู่อี้เทียนกอดร่างน้องสาวเอาไว้แน่น ร่างของซูหลิงถูกยกออกมานอกห้อง บัดนี้เรื่องราวและคดีที่ต้องไขกระจ่างจนหมดสิ้นอีกทั้งตัวผู้บงการ ฆาตกรก็ล้วนแต่จบชีวิตลงที่นี่ในวันนี้จนหมดสิ้น“เยว่เฟย… เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง”“จื่อหรง…”“มันจบแล้วเยว่เฟย มันจบแล้ว”“ข้าส่งนางไปได้แล้ว…”ฮ่าวจื่อหรงกอดเยว่เฟยเอาไว้แน่น นางตัวสั่นไปทั้งตัวเพราะไม่เคยเห็นเรื่องเช่นนี้มาก่อนในชีวิตนี้หรือแม้แต่ชีวิตก่อนหน้านี้เองก็ตาม หลังจากข่าวการตายของซูหลิงแพร่ออกไปราวกับว่านหนิงลี่เองก็จะรับรู้ ไม่นานหลังจากนั้นนางเองก็จากไปอย่างสงบเช่นกันเพราะพิษที่นางได้รับนั้นกัดกินภายในจนมิอาจช่วยได้ อีกอย่างเมื่อไม่มีซูหลิงหนิงลี่ก็ไม่ต่างกับผู้ที่ไร้หลักยึด นางจึงไม่มีกำลังใจจะสู้ต่อ “ท่านพ่อเจ้าคะ”“พ่อดีใจที่จนถึงตอนนี้ พ่อไม่เคยทำผิดต่อท่านแม่ของเจ้าเลยแม้แต่ครั้งเดียว ก่อนหน้านั้นพ่อรู้สึกผิดกับท่านแม่ของเจ้าและเจ้ามาโดยตลอด”“ท่านพ่อ เรื่องทุกอย่างมันผ่านไปหมดแล้วนะเจ้าคะ ท่านก็อย่า
