เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 22 ข้าจะรอ [1]
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-27 17:47:08
บทที่เกี่ยวข้อง
ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 23 ข้าจะรอ [2]
“ท่านนายอำเภอเจ้าคะ คือข้ามีเรื่องจะคุยด้วยเจ้าค่ะ” ทันทีที่เดินกลับมาจนถึงรถม้าที่ลี่อินจะต้องมารอท่านลุงหวง เมื่อสบโอกาสจึงคิดว่าต้องพูดเรื่องคืนเงินค่าที่ดินกับเขาให้ได้“เจ้ามีอะไรให้ข้าช่วยอีกหรือ” ฮู่ยหมิ่นเอ่ยถามอย่างสงสัย ขอเพียงนางเอ่ยปากเขาพร้อมช่วยเหลือเต็มที่“คือข้าอยากจะคืนเงินค่าที่ดินแปดหมู่เจ้าค่ะ”“ข้าไม่รับคืน ถือว่าเป็นค่าตอบแทนที่แม่นางช่วยชีวิตข้าไว้ก็แล้วกัน แค่ที่ดินแปดหมู่ยังน้อยไปด้วยซ้ำ” ชายหนุ่มปฏิเสธทันทีอย่างไม่ต้องคิด“มิได้เจ้าค่ะ สำหรับข้ามันมากไปเรื่องช่วยท่านก็เถอะ หากเป็นผู้อื่นข้าก็ช่วยอยู่ดี ข้ารับไว้ไม่ได้จริง ๆ” ลี่อินล้วงเอาเงินยี่สิบตำลึงคืนชายหนุ่มไป แต่อีกฝ่ายกลับไม่ยอมรับคืน“ข้าให้แล้วมิรับคืน เอาเป็นว่าตอบแทนด้วยอาหารเย็นสักมื้อก็แล้วกัน ไม่เช่นนั้นข้าก็จะไม่พูดเรื่องซื้อร้านให้”“แต่ว่าข้าเกรงใจนี่เจ้าคะ” เงินตั้งมากมายไม่ยอมรับคืน แต่ต้องการแค่เลี้ยงข้าวหนึ่งมื้อเนี่ยนะ นิสัยคนรวยชัด ๆ“เอาเป็นว่าอีกสองวันข้าจะไปกินข้าวเย็นที่บ้านแม่นางก็แล้วกัน” ชายหนุ่มพูดตัดบททันที หากปล่อยให้นานกว่านี้ นางคงจะต้องคืนเงินเขาให้ได้เป็นแน่“เช่นนั้นก็ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-27ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 24 เชื่อเสี่ยวเหลียนเถอะ [1]
ครบกำหนดสองวันตามที่ได้สัญญากับท่านนายอำเภอ ลี่อินจึงได้เข้าครัวลงมือทำอาหารด้วยตนเอง ตามปกติแล้วจะเป็นท่านน้าเกาอี้ฝานเป็นคนเข้าครัวทำอาหารสำหรับทุกคน แต่วันนี้เป็นมื้อพิเศษกว่าทุกวันหญิงสาวจึงขอเป็นผู้ทำอาหารเองรายการอาหารที่ลี่อินจะทำต้อนรับแขกในวันนี้ก็คือ ปลาทอดราดซอสสามรส ตำไทยไข่เค็ม ต้มจืดผักกาดข้าวห่อหมูสับ และผัดไทยห่อไข่ กินกับข้าวสวยร้อน ๆ ก็เป็นอันเสร็จ เมื่อมีของคาวแล้วก็คงจะขาดของหวานไม่ได้ หญิงสาวจึงทำบัวลอยไข่หวานเพิ่มเข้ามาในรายการอาหารมื้อนี้ด้วยและไม่ต้องสงสัยว่านางเอาวัตถุดิบมาจากที่ใดสำหรับการทำอาหาร ลี่อินก็เอามาจากกระเป๋าสารพัดนึกของนางอย่างไรล่ะ มันสะดวกสบายมากจริงๆ ราวกับว่านางมีซูเปอร์มาร์เก็ตแบบเคลื่อนที่ อยากได้สิ่งใดเพียงแค่นึกภาพสิ่งนั้นก็จะออกมา ทั้งใหม่ทั้งสดเหมือนเก็บมาเดี๋ยวนั้นเลยมันวิเศษมากง่ายแสนง่ายเพียงแค่นึกคิด อยากได้สิ่งใดก็ปรากฏออกมาให้ได้ แต่ก็ยังมีข้อจำกัดในบางอย่างอยู่ดี หากเป็นสิ่งของที่ลี่อินไม่เคยเห็นหรือไม่รู้จักก็จะไม่สามารถเอาออกมาได้ เพียงแค่นี้หญิงสาวก็คิดว่ามันวิเศษมากแล้ว สำหรับสตรีที่มีชีวิตลำบากมาตลอดหากอยู่ดี ๆ จะมาใช้ชีวิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-28ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 25 เชื่อเสี่ยวเหลียนเถอะ [2]
ฮุ่ยหมิ่นที่มองสำรวจรอบบ้านหลังเล็กของลี่อิน ก็ได้แต่คิดว่ามันช่างน่าอยู่และดูอบอุ่นนัก บ้านไม่เล็กและไม่ใหญ่จนเกินไป และยังดูแปลกตานักไม่เหมือนกับบ้านของชาวบ้านทั่วไปที่เคยเห็น ด้านหน้ายังมีหลังคายื่นออกมาก พร้อมกับมุมหนึ่งมีโต๊ะและเก้าอี้ไม้โยกไว้สำหรับนั่งเล่นพักผ่อนหย่อนใจรอบ ๆ ยังมีกระถางไม้ประดับที่ทำจากเปลือกมะพร้าวแขวนอยู่อย่างสวยงาม ด้านล่างยังปลูกดอกไม้หลากหลายสีสัน มีบ่อน้ำเล็ก ๆ เลี้ยงปลาตัวเล็กตัวน้อยหลากหลายสีแหวกว่ายไปมา ด้านหลังเรือนถูกทำให้เป็นพื้นที่โล่ง ๆ ปลูกไม้ผลและผักไว้เกือบเต็มพื้นที่ นี้น่ะหรือที่ดินแปดหมู่ที่เคยมีหญ้ารกร้าง ตอนนี้มันช่างแตกต่างกันจริง ๆวิธีการปลูกและทำแปลงปลูกผักก็ยังดูแปลกตาเช่นกัน ไม่รู้ว่าในสมองน้อย ๆ ของนางมีอะไรอีกหรือไม่ แต่ละอย่างเขาแทบไม่เคยเห็นใครทำเช่นนี้เลย หากแต่ผลลัพธ์ที่ได้มันกลับดูน่ามองและน่าอยู่ยิ่งนักอาเปากับอาฉือผู้ติดตามและยังเป็นมือซ้ายมือขวาคนสนิทของคุณชาย ต่างมองสีหน้าดูมีความสุขและชื่นชมคุณชายแล้ว ให้พวกเขาคิดเป็นอื่นไม่ได้เลย ในไม่ช้าพวกตนทั้งสองคงจะได้นายหญิงเป็นแน่“คารวะท่านนายอำเภอเจ้าค่ะ” ลี่อินอุ้มเจ้าลูกหมีอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-28ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 26 สงครามบนโต๊ะอาหาร [1]
ลี่อินมองทั้งสองคนหนังตากระตุก แววตาที่เหมือนกันนั้นมันคืออะไร ไม่เคยรู้จักกันแท้ ๆ แต่กลับสนิทสนมกันราวกับว่ารู้จักกันดีอย่างไรอย่างนั้นหากมีคนบอกว่าทั้งสองเป็นญาติหรือเป็นบุตรกับบิดานางก็จะเชื่อ แต่ในความทรงจำเดิมไม่ได้มีบุรุษผู้นี้อยู่เลย นั่นหมายความว่าไม่เคยพบเจอกัน ส่วนเสี่ยวเหลียนน้อยตอนที่ลี่อินไปพบ ก็ยังเล็กเกินกว่าจะรู้ความอะไร หรือนางจะคิดมากเกินไป“ข้าว่าเชิญพวกท่านเข้าไปด้านในดีกว่าเจ้าค่ะ อาหารพร้อมแล้ว” เสียเวลากันมานานแล้ว ลี่อินจึงได้เชิญแขกทั้งหมดเข้าเรือน หากช้ากว่านี้ก็เกรงว่าจะเลยเวลาอาหารเย็นเสียก่อนร่างบางเดินนำแขกเข้าไปด้านในบ้าน เมื่อเข้ามายังภายในชายหนุ่มมองไปรอบ ๆ อย่างชื่นชม ภายนอกดูสวยน่าอยู่แล้ว ภายในเรือนสวยและน่าอยู่มากกว่า ก่อนที่สายตาจะไปสะดุดกับโซฟาตัวยาวที่วางไว้ตรงมุมหน้าต่างคิ้วหนาขมวดหมุนเขามิเคยเห็นเก้าอี้เช่นนี้มาก่อน จะบอกว่ามันเป็นเตียงนอนก็มิใช่เพราะถึงมันจะยาวถึงขนาดที่ว่านอนพักได้ แต่ก็มิได้ดูกว้างพอที่จะนอนได้สบายตัว ส่วนตัวเก้าอี้ทำด้วยอะไรก็ไม่ทราบได้ คลุมด้วยหนังสัตว์อีกทีดูมันวาวและแข็งแรง ด้านบนมีหมอนและฟูกหนานุ่ม เขาอยากจะได้เก้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-28ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 27 สงครามบนโต๊ะอาหาร [2]
ลี่อินก็ได้แต่ลุ้นว่าท่านนายอำเภอจะพอใจในฝีมือทำอาหารของตนหรือไม่ พอเห็นการคีบอาหารเข้าปากไม่หยุด นางก็ขอเข้าข้างตัวเองว่าอร่อยมากก็แล้วกัน เห็นเขากินอย่างมีความสุขนางก็ดีใจ จึงได้ตักแกงจืดใส่ถ้วยใบเล็กให้เขา เพื่อจะได้ซดน้ำซุปให้คล่องคอ และคีบเอาผัดไทยใส่จานอีกใบให้ส่งให้ชายหนุ่ม“คุณชายลองแกงจืดผักกาดห่อหมูสับ แล้วก็ผัดไทยห่อไข่ดูสิเจ้าคะ” หญิงสาวเลื่อนถ้วยและจานที่ตักอาหารไปตรงฮุ่ยหมิ่น เห็นเขาคีบเอาแต่ปลาทอดราดซอสเปรี้ยวหวานอย่างเดียว นางจึงอยากให้ชายหนุ่มลองอย่างอื่นบ้าง“ขอบใจเจ้ามาก” ฮุ่ยหมิ่นยิ้มรับเต็มใบหน้า รีบตักอาหารที่หญิงสาวตักให้เข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย อ่า.. เขารู้สึกดีอะไรเช่นนี้ มันเหมือนกับว่าสามีภรรยาและบุตรสาวนั่งทานข้าวร่วมกันเลย“แม่ หม่ำ ๆ” เสี่ยวเหลียนน้อยที่มองหน้าท่านแม่กับท่านลุงฮุ่ยหมิ่นไปมาอยู่บนเก้าอีกนั่งเด็ก เด็กน้อยทนไม่ได้ที่ท่านแม่เอาแต่ตักอาหารให้กับท่านลุง นางต้องเป็นที่หนึ่งท่านลุงต้องเป็นที่สอง จะมาแย่งความรักจากมารดามากกว่าได้อย่างไร“ได้ ๆ เสี่ยวเหลียนของแม่หิวแล้ว มาแม่ป้อน” ลี่อินรีบหันกลับมาเอาใจเจ้าก้อนแป้งทันทีเมื่อถูกทักท้วงหญิงสาวเจียวไข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-28ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 28 ทำตัวดั่งคู่สามีภรรยา [1]
ตั้งแต่วันที่ท่านลุงฮุ่ยหมิ่นมาทานข้าวที่เรือน เสี่ยวเหลียนน้อยก็เอาแต่คอยถามหาท่านลุงแทบทุกวัน ตอนอยู่ด้วยกันก็กลั่นแกล้งกันมิได้หยุด พอห่างกันก็เอาแต่จะถามถึงอีกฝ่ายอยู่ตลอด ลี่อินได้แต่ถอนใจกับความเอาแต่ใจของบุตรสาวแต่ก็มิใช่ว่าท่านลุงฮุ่ยหมิ่นของเสี่ยวเหลียนจะไม่มาเล่นด้วย จากวันนั้นก็ผ่านมาได้หนึ่งเดือนแล้ว ชายหนุ่มก็ได้แวะเวียนมาเล่นด้วยเป็นประจำ เรียกได้ว่าตอนนี้แทบจะเป็นแขกประจำของบ้านก็ว่าได้ทุกครั้งที่ลี่อินเข้าไปในหมู่บ้านเพื่อไปขอขึ้นเกวียนของหัวหน้าหมู่บ้านเข้าในเมือง ก็มักจะได้ยินเสียงซุบซิบนินทาของสตรีน้อยใหญ่อยู่เสมอ เพราะไม่ว่าใคร ๆ ก็เห็นว่าท่านนายอำเภอคอยแวะเวียนมาหานางบ่อยครั้ง หัวข้อสนทนาก็ไม่พ้นไปเรื่องชู้สาวสังคมยุคสมัยนี้มันอะไรกัน หญิงม่ายไม่มีสิทธิ์จะเริ่มต้นใหม่หรืออย่างไร หญิงม่ายก็เป็นคนเหมือนกันมิใช่หรือ ขนาดพวกนางยังคอยทอดสะพานให้กับท่านนายอำเภอเลย ไม่เว้นแม้แต่สตรีที่มีลูกและสามีอยู่แล้ว เหตุใดต้องตั้งแง่กับผู้อื่นด้วยก็ไม่รู้หากเมื่อหญิงสาวหันกลับไปมองตามเสียงพูดคุยคำนินทา สตรีเหล่านั้นก็ทำเป็นมองไปทางอื่นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอลี่อินหันหลังให้พ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-28ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 29 ทำตัวดั่งคู่สามีภรรยา [2]
จากนั้นลี่อินจึงได้รีบวิ่งเข้าไปในครัว จัดข้าวต้มมัดใส่ปิ่นโตเรียงอย่างสวยงาม และยังมีชาผลไม้ใส่กาน้ำกระเบื้องอย่างดีไปให้อีกด้วย พอมาทบทวนสิ่งที่ตัวนางกำลังทำ มันก็เหมือนภรรยาเตรียมข้าวไปส่งให้สามี ในยามออกไปทำงานอย่างไรอย่างนั้นใบหน้าเนียนได้เห่อร้อนขึ้นมาทันที นางก็แค่ตอบแทนน้ำใจเขาเท่านั้นเอง อย่าได้เผลอใจไปเชียวเรื่องเช่นนี้ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก ลี่อินได้แต่หักห้ามใจตัวเองเอาไว้ไม่ให้หวั่นไหวไปมากกว่านี้เมื่อผู้ที่เอารถม้ามาส่งกลับกันไปหมดแล้ว ลี่อินจึงกลับมานั่งคิดรายการขนมต่อ นางอยากจะทำอะไรบ้าง ไม่ต้องทำร้านใหญ่โตเพราะเงินที่มีอยู่ สามารถเลี้ยงตัวเองและบุตรสาวไปได้ทั้งชาติ ลี่อินเพียงต้องการใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในทุกวันก็พอ ที่สร้างร้านขนมขึ้นมาก็เพื่อจะใช้บังหน้าเรื่องรายได้และทำแก้เหงาเท่านั้นเองขนมที่จะขายในร้านมีหลายอย่าง กล้วยตาก ข้าวต้มมัด ขนมกล้วย กล้วยบวชชี กล้วยหอมคลุกงาทอด และอย่างสุดท้ายคือกล้วยเชื่อม เรื่องวัตถุดิบไม่มีอะไรให้ต้องกังวลแม้แต่น้อย กล้วยที่ปลูกเอาไว้สวนหลังบ้านพร้อมสำหรับใช้ทำขนมแล้ว ส่วนเครื่องปรุงพวกน้ำตาล เกลือ กะทิ งา ลี่อินมีมากจนเหลือใช้เลยล่ะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-28ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 30 เปิดร้านขนม [1]
เมื่อวันดีในการเปิดร้านขนมของลี่อินมาถึง ‘ร้านเซียงเจียว’ ความหมายตรงตัวเลยก็คือ ร้านกล้วย เหตุใดนางถึงได้ใช้ชื่อร้านว่ากล้วยน่ะหรือ ก็เพราะว่าขนมทุกชนิดภายในร้านแห่งนี้ ทำมาจากกล้วยเป็นวัตถุดิบหลักนั่นเอง ภายในร้านมีทั้งโต๊ะที่ไว้สำหรับผู้ที่อยากจะนั่งกินอยู่ร้าน และยังมีชาให้ดื่มฟรีคู่กันอีกด้วยด้านในตกแต่งอย่างสวยงาม ขนมทุกอย่างถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบดูน่าทาน ขายของวันแรกลี่อินลดราคาขนมครึ่งหนึ่งของราคาจริง และด้านหน้าขนมแต่ละชนิดจะมีถาดสำหรับทดลองชิม ขนมแต่ละอย่างถูกหั่นเป็นชิ้นเล็กพอดีคำ เสียบด้วยไม้อันเล็กเพื่อจะได้หยิบทานได้ง่ายผู้ที่มาเป็นประธานในการเปิดร้านให้วันนี้ ก็คงจะหนีไม่พ้นฮุ่ยหมิ่นท่านนายอำเภอคนปัจจุบัน วันนี้ท่านนายอำเภอรวบผมตึงดูหล่อเหลากว่าทุกวัน ใบหน้ายิ้มแย้มและสวมชุดสีแดงเป็นมงคล ราวกับนัดกันกับเสี่ยวเหลียนน้อยใส่ชุดเหมือนกันมาร่วมงาน พออยู่ในอ้อมกอดของท่านลุงฮุ่ยหมิ่นของนางแล้ว ผู้ใดผ่านมาเห็นต่างก็ทักเป็นเสียงเดียวกันว่า ‘ใช่บุตรสาวของท่านนายอำเภอหรือไม่’ลี่อินแทบอยากจะเอาตัวเสี่ยวเหลียนกลับคืน แต่เจ้าตัวน้อยก็ติดท่านลุงฮุ่ยหมิ่นของนางเหลือเกิน อุ้มกันเด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-28
บทล่าสุด
ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 102 ตอนพิเศษอ้อมแอ้ม [2]
“ไหนดูสิว่าเรตติ้งจะดีไหม” ร่างบางเปิดคอมพิวเตอร์เครื่องมือทำมาหากินคู่กาย ได้แอบลุ้นว่ายอดวิวจะดีไหม“ยอดวิวห้าหมื่นในหนึ่งวัน ไม่ได้ฝันไปใช่ไหมเนี่ยฉัน” แต่พอลองตบหน้าตัวเองดูมันก็เจ็บ ไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีคนสนใจมากขนาดนี้ ปกติแล้วในความทรงจำของอ้อมแอ้ม นิยายของเธอหนึ่งวันยอดวิวหลักสิบ ครึ่งหนึ่งจากแฟนคลับเดนตายของเธอ อีกครึ่งคือคนที่แวะเข้ามาด่าหญิงสาวรีบกดรีเฟรชหน้าเว็บดูอีกครั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าระบบนิยายไม่ได้รวน แต่กดเท่าไหร่ก็มียอดเท่าเดิม ไม่สิมันเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ต่างหาก‘ฮือออ ไรท์คะ นางเอกกับลูกสาวสู้ชีวิตมาก’‘ติดตามเลยค่า นิยายสนุกมาก’‘อู๊ยยย พระเอกคือดีงาม’‘น้อนน่าร๊ากกก’‘ไรท์เปลี่ยนแนวนิยายแล้วหรือคะ นิยายเรื่องเก่าของไรท์ประสาทแดกมากค่ะ’และยังมีอีกหลายคอมเมนต์แต่ก็มาในทิศทางที่ดี แสดงว่าตัวเธอมาถูกทางแล้ว ที่เหลือก็รอยอดอีบุ๊กอีกสองวัน เปิดขายวันแรกจะเป็นอย่างไรก็ต้องมาวัดกันแล้ว ว่าเธอควรจะสามารถยึดอาชีพนักเขียนต่อไปไหม ถ้าไม่โอเคก็จะหาอย่างอื่นทำเสริมสองวันผ่านไป“ห้า สี่ สาม สอง หนึ่ง” อ้อมแอ้มกำลังนับถอยหลัง เธอกำลังลุ้นกับยอดขายอีบุ๊กเรื่องแรกในฐานะอ้อมแอ้มคนใ
ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 101 ตอนพิเศษ อ้อมแอ้ม [1]
ย้อนกลับไปเมื่อปลายปีที่แล้ว โลกใบนี้ช่างตื่นตาตื่นใจเสียจริง ลี่อินฟื้นขึ้นมาในห้องที่ดูแปลกประหลาดไม่คุ้นตา กับใบหน้าของเธอที่ยังคงเหมือนเดิมไม่มีผิดเพี้ยน ในตอนแรกลี่อินก็ไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีเรื่องน่าอัศจรรย์แบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเองได้ลี่อินฟื้นขึ้นมาในวันหนึ่งพบว่าตัวเองอยู่ในห้องสีขาว มีเครื่องมือแปลกประหลาด มีสายอะไรต่อมิอะไรห้อยระโยงระยางตามตัวเธอเต็มไปหมด ความทรงจำเดิมเริ่มกลับมากเป็นสาย เรื่องราวมากมายไหลเวียนเข้ามาภายในหัวไม่หยุดอ้อมแอ้มหรือก็คือชื่อใหม่ของเธอ ไม่เพียงแค่ความทรงจำเดิมของเจ้าของร่าง แต่ยังมีอีกอย่างที่เธอได้ อ้อมแอ้มตัวจริงสลับไปเป็นลี่อิน พวกเธอทั้งสองต่างสลับกันอยู่ในโลกต่างมิติของกันและกัน ไม่สิไม่ใช่เธอสองคนแต่เป็นคนเดียวกันต่างหาก คนหนึ่งเป็นมิติอนาคตส่วนอีกคนเป็นมิติโบราณ มิติที่ควรจะเป็นไปตามครรลองของกาลเวลาที่มันควรจะเป็น มันกลับเปลี่ยนสลับเธอให้กลับไปในมิติต่างเวลาหลังจากพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลในประเทศจีนจนหายดีแล้ว อ้อมแอ้มก็ได้เดินทางกลับประเทศไทย ต่อจากนี้ไปเธอคืออ้อมแอ้ม และจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ตามใจของตัวเอง ที่แห่งนี้มีทั้งอิสระไม่มีกฎระเบีย
ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 100 ตอนพิเศษต้นเหตุของดวงชะตาผันเปลี่ยน [2]
“หนูซื้อหมดเลย คุณยายขายเท่าไหร่คะ” อ้อมแอ้มรับของมาถือไว้ ก่อนที่หญิงสาวจะล้วงเอากระเป๋าเงินออกมา เพื่อจะจ่ายเงินค่าโสมให้กับคุณยาย“หนึ่งร้อยหยวนลูก” เห็นไหมหลานของนางน่ารักถึงเพียงนี้ ตาแก่นั้นทำหลานสาวนางได้ลงคอ“นี่ค่ะคุณยาย แต่ทำไมขายถูกนักล่ะคะ” เธอคิดว่ามันถูกมากเกินไป เงินหนึ่งร้อยหยวนเทียบกับเงินไทยแล้วเป็นเงินแค่ห้าร้อยยี่สิบห้าบาทเอง ถูกกว่าร้านอาหารบางที่ที่เธอเข้าไปทานมาอีก โสมสามต้นเธอก็เปิดดูแล้ว หากเอาไปขายก็คงจะได้ราคาดีอยู่ ถึงจะไม่มีความรู้เรื่องโสมแต่หญิงสาวก็มั่นใจว่ามันจะต้องแพงกว่านี้“ยายคิดแค่นี้ หนูก็เก็บใส่กระเป๋าไว้ให้ดี มันจำเป็นหนูจะต้องได้ใช้มัน”“คุณยายคะ อะอ้าว หายไปไหนแล้วล่ะ” เธอแค่ก้มเก็บของใส่กระเป๋าแป๊บเดียวเอง จะว่าคุณยายเดินเร็วก็คงจะไม่ใช่ เวลาแค่ไม่ถึงนาทีจะหายตัวไปได้อย่างไรกัน อย่าบอกนะว่าเป็น...? ยิ่งอยู่ในวัดด้วย วิ่งสิคะรออะไร“อ๊ากกกกกกกก”อีกหนึ่งโลกมิติ‘ลี่อินเอ๊ย’ลี่อินที่วันนี้นอนซมเพราะพิษไข้ นอนอยู่บนเตียงทำจากไม้ไผ่กลางเก่ากลางใหม่ ตัวนางที่ดูเหมือนจะหลับลึกตั้งแต่หัวค่ำ แต่ตอนนี้หูกลับได้ยินเสียงของใครบางคนแว่วอยู่ข้างหู หญิงส
ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 99 ตอนพิเศษต้นเหตุของดวงชะตาผันเปลี่ยน [1]
ผู้เฒ่าดวงชะตาแทบจะนั่งไม่ติด เดินวกไปวนมาคิดจนหัวแทบจะระเบิด แต่ก็ยังไม่สามารถคิดหาวิธีแก้ไขความผิดของตนเองได้ สองวันที่แล้วในขณะกำลังทำหน้าที่ของตนอยู่นั้น ด้วยเพราะความเผอเรอทำให้เขาขีดเขียนเส้นดวงชะตาสลับกันทำให้คนอีกช่วงเวลาแห่งมิติที่ถึงเวลาตายกลับไม่ตาย ส่วนคนที่ชะตายังไม่ถึงฆาตกลับสลับดวงวิญญาณเป็นคนที่ต้องตายแทน ตอนนี้วงล้อแห่งดวงชะตาของพวกนางทั้งสองได้หมุนสลับมั่วกันไปหมด ผู้เฒ่าดวงชะตาไม่รู้จะทำเช่นไรดี คนที่ต้องตายแต่ไม่ตายก็ช่างเถิด แต่คนที่ยังไม่ถึงชะตานี่สิคือปัญหาใหญ่เหลือเวลาอีกเพียงน้อยนิด ก็จะเกิดเหตุการณ์ขึ้นจริงตามวงล้อแห่งชะตาแล้ว หากจะขีดเขียนเส้นดวงชะตาขึ้นใหม่ก็ต้องใช้เวลาอีกสักพัก เวลานี้ตาเฒ่าหัวหงอกเช่นเขาก็ยังคิดวิธีไม่ออกจะแก้เช่นไรได้ทันกัน“ตาเฒ่าเหตุใดถึงหน้าไม่สู้ดีนักเล่า” แม่ซื้อเห็นเฒ่าดวงชะตามีสีหน้าไม่สู้ดีมาหลายวันแล้ว นางรู้สึกเป็นห่วงจึงได้ลองมาถามไถ่ถึงสาเหตุที่ทำให้อีกฝ่ายลำบากใจ“คือว่า เรื่องมันเป็นอย่างนี้นะยายเฒ่า” เฒ่าดวงชะตาตัดสินใจเล่าให้กับแม่ซื้อฟัง เขาพยายามคิดแก้ปัญหาเรื่องนี้คนเดียวมาหลายวันแล้ว คิดอย่างไรก็คิดไม่ตกเสียทีโป๊ก
ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 98 ตอนพิเศษ บทสรุปของครอบครัว [2]
“อะแฮ่ม ท่านแม่ของพวกเจ้ากำลังจะมีน้อง” ชายหนุ่มลุกขึ้นยืดออก พูดอย่างภูมิใจแจ้งข่าวดีให้กับลูก ๆ ทั้งสาม ส่วนใบหน้าหรือก็ยิ้มไม่หุบ“ข้าไม่เอาน้องสาวนะเจ้าคะ” อี้หลานฮวา“ข้าก็ไม่ชอบน้องสาว” หวงหลานฮวา พร้อมกับเหล่ตาไปทางน้องเล็กสุด ที่มือไม่เคยว่างเว้นกัดกินหมั่นโถวเต็มปาก จากนั้นก็เคี้ยวจนแก้มตุ่ย“ข้าจะได้เป็นพี่” ไป๋หลานฮวา ต่อไปนางก็ไม่ต้องคอยทำตามคำสั่งของใครแล้ว นางจะได้เป็นผู้สั่งบ้างเสียที แค่คิดก็มีความสุขแล้วนางจะใช้น้องเล็กไปเอาของกินในครัวมาให้ ยามที่ถูกท่านแม่จำกัดมื้ออาหารเด็ก ๆ ทั้งสามเมื่อรู้ว่าท่านแม่จะมีน้อง ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าขอเป็นน้องชายบ้าง เพราะว่าท่านพี่หลี่เจี๋ยบุตรชายของท่านป้าเฟยฮวาทั้งฉลาดและเก่งกาจ พวกนางก็อยากจะได้น้องชายแล้วเก่งดั่งเช่นท่านพี่หลี่เจี๋ยบ้าง ด้วยตนเป็นสตรีต้องทำตามขนบธรรมเนียม บางอย่างก็ไม่สามารถทำได้ จึงอยากจะให้น้องที่กำลังจะเกิดมาเป็นชายมากกว่าสตรี“ท่านพี่แล้วเสี่ยวเหลียนไปไหนเจ้าคะ ไม่เห็นสองสามวันแล้ว” ลี่อินถามถึงบุตรสาวอีกคนเสี่ยวเลียนพอโตเป็นสาวรูปโฉมงดงามไม่แพ้หญิงงามอันดับหนึ่ง เป็นถึงท่านหญิงมู่ตานผู้เลื่องชื่อ ใน
ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 97 ตอนพิเศษ บทสรุปของครอบครัว [1]
“ยินดีด้วยขอรับ ฮูหยินน้อยตั้งครรภ์ได้สามเดือนแล้ว ประเดี๋ยวข้าจะจัดเทียบยาบำรุงครรภ์ให้นะขอรับ” ท่านหมอประจำตระกูลกล่าวแสดงความยินดี“ขอบคุณท่านหมอเจ้าค่ะ”ลี่อินที่มีสีหน้าซีดเซียวนอนดมยาดมอยู่บนเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน หญิงสาวคิดไว้แล้วว่าจะต้องเป็นเช่นนี้ ก็ในเมื่อสามีตัวดีไม่เคยว่างเว้นเลยสักวัน นี้ก็ผ่านมาสิบปีแล้วสามีก็ยังคงตัวติดกันมิได้ห่าง เมื่อก่อนเป็นเช่นไร ผ่านไปสิบปีแล้วก็ยังคงเป็นเช่นเดิมนางก็อุตส่าห์กินยาคุมกำเนิดมิได้ขาดแล้วเชียวนะ ก่อนกินยังตรวจดูให้ดีเสียก่อนจะกินทุกครั้ง ด้วยกลัวว่าสามีตัวดีจะแอบเปลี่ยนเม็ดยาคุมกำเนิดอีก ก็ระวังตัวดีแล้วเชียวเหตุใดถึงได้ตั้งครรภ์อีกจนได้เอ๊ะ!หรือว่านางเองที่เป็นคนลืมกินยาคุมกำเนิดกันนะ แล้วจะเป็นตอนไหนกัน หรือว่าจะเป็นตอนที่แอบหนีไปท่องเที่ยวกันสองคน หรือจะเป็นตอนแอบหนีลูก ๆ ไปเที่ยวงานประจำเมือง หรือจะเป็นตอนที่สามีกลับจากทำภารกิจตึง ตึงปัง“ภรรยารักเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง พี่ดีใจเหลือเกินที่เรากำลังจะมีลูกเพิ่มอีกแล้ว” แม้เวลาจะเปลี่ยนไปกว่าสิบปี แต่ทว่ากาลเวลาก็ไม่อาจทำให้ชายหนุ่มดูแก่ลงเลย เขายังคงดูหนุ่มแน่นทั้งยังดูสง่างามยิ่งกว่
ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 96 ภารกิจสุดท้าย [3]
งานเลี้ยงฉลองภายในครอบครัวเป็นไปอย่างชื่นมื่น ทุกคนต่างกล่าวยินดีและคุยกันอย่างสนุกสนาน ลี่อินที่คอยดูแลสามีเพราะเจ้าตัวเอาแต่นั่งกระแอมเสียงดังไม่ได้หยุด มองจ้าวหรงตาขวางทุกครั้งที่อีกฝ่ายป้อนอาหารให้กับเสี่ยวเหลียน จนตนเองก็หลงลืมที่จะเอาใจภรรยา แต่ก็มีบางครั้งที่เขาจะหันกลับมาคีบอาหารให้กับลี่อินบ้างเป็นบางครา“อุ๊บ!” ลี่อินที่กำลังจะคีบปลาหมึกย่างเข้าปาก นางกลับรู้สึกเหม็นคาวและคลื่นไส้อยากจะอาเจียนขึ้นมาอย่างไม่ทันตั้งตัวแต่ไม่ว่าจะพยายามกลืนก้อนที่จุกอยู่ตรงคอลงไปเท่าไหร่ เมื่อได้กลิ่นอาหารทะเลมันกลับตีรวนขึ้นมาอยู่ร่ำไป“น้องหญิงเจ้าไม่สบายหรือ” ฮุ่ยหมิ่นรีบวางถ้วยกับตะเกียบลงทันที ที่เห็นว่าภรรยาเอามือปิดปากใบหน้าซีดเซียว“ข้าไม่เป็นอะไรเจ้าค่ะ คงจะเหม็นกลิ่นคาวอาหารทะเล” หญิงสาวรีบเอามือผลักถ้วยปลาหมึกออกห่างตัว เพียงแค่ได้กลิ่นเล็กน้อยก็ทำให้นางแทบจะอาเจียนออกมาเสียให้ได้“พี่ว่าเชิญท่านหมอมาตรวจดูดีหรือไม่” ภรรยาเขาคงจะไม่สบายเป็นแน่ อาหารทุกอย่างก็ไม่ได้มีกลิ่นเหม็นจนถึงขั้นต้องอาเจียน เหมือนดั่งเช่นที่ภรรยาเขาบอก ฮุ่ยหมิ่นรีบสั่งให้บ่าวชายไปเชิญท่านหมอทันทีไม่รั้งรอคำตอบ
ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 95 ภารกิจสุดท้าย [2]
“ก่อนอื่นให้เอามันหมูวางไว้ส่วนบนสุดของกระทะนะเจ้าคะ พอน้ำมันเริ่มออกก็ถูมันหมูให้ทั่วกระทะเสียก่อน เวลาเราเอาเนื้อลงย่างจะได้ไม่ติดกระทะเจ้าค่ะ” ลี่อินจัดการสาธิตทำเป็นตัวอย่างให้กับทุกคนดู เพียงแค่นำมันหมูถูไปจนทั่วกระทะที่กำลังร้อน ก็เกิดเสียงฉ่าออกมาทันทีทุกคนเห็นทำตามลี่อินทุกขึ้นตอน เสียงมันหมูดังฉ่าเมื่อถูกกับความร้อนของกระทะ กับเนื้อที่เอาลงไปย่างจนสุกส่งกลิ่นหอมอบอวลไปทั่วทั้งบริเวณ แต่ละคนที่ตั้งตารอต่างก็กลืนน้ำลายดังอึกกันถ้วนหน้า อยากจะลิ้มลองเสียเต็มประดา“ระหว่างรอเนื้อสุก เราก็จะนำผักข้าวโพดหรือเห็ดที่ชอบลงต้นในน้ำซุปด้วยเจ้าค่ะ พอเนื้อสุกได้ที่แล้ว เราก็นำมาจิ้มกับน้ำจิ้ม จากนั้นก็กินได้เลยเจ้าค่ะ” ลี่อินนำเนื้อที่นางย่างแล้วจิ้มน้ำจิ้มที่ปรุงรสมาอย่างดี กระเทียม พริกสับ ผักชีหั่นฝอย ใส่น้ำมะนาวอีกนิด เป็นอันว่าเลิศรสที่สุดแล้วเนื้อสุกกำลังดีจิ้มกับน้ำจิ้มเลิศรสถูกส่งเข้าปากของฮุ่ยหมิ่นเป็นคำแรก ชายหนุ่มได้แต่นั่งยิ้มหน้าบาน ที่ภรรยาเอาอกเอาใจตนเอง ท่ามกลางสายตาของทุกคนทั่วทั้งจวนเช่นนี้“องค์รัชทายาทเสด็จ”ทุกคนที่กำลังกินหมูกระทะกันอย่างเอร็ดอร่อยจึงได้หยุดชะงัก พ
ข้าทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูกติด บทที่ 94 ภารกิจสุดท้าย [1]
หลังจากจบเรื่องราวอันแสนวุ่นวาย ความสงบสุขก็ได้กลับมาอีกครั้ง ไม่นานมานี้ลี่อินได้มีโอกาสกลับไปที่หมู่บ้านหงชุน บ้านหลังเล็กของนางในตอนนี้มันไม่เล็กอีกต่อไปแล้ว ไม่รู้ว่าฮุ่ยหมิ่นให้คนไปต่อเติมไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ตัวบ้านถูกขยายเต็มพื้นที่ มิหนำซ้ำยังซื้อที่ขยายเพิ่มออกไปอีกท่านน้าทั้งสองที่เป็นผู้ดูแลบ้าน พวกเขาก็ได้มีสมาชิกเพิ่มทั้งบุตรชายบุตรสาว เพียงเท่านี้ลี่อินก็มีความสุขมากแล้วจากนั้นหญิงสาวจึงได้แวะไปดูร้านขนมเซียงเจียว มันได้กลายเป็นร้านขนมขึ้นชื่อของอำเภอไปแล้ว หากผู้ใดได้มาอำเภอฉงชิ่งเป็นต้องแวะซื้อขนมที่ทำจากกล้วยเพื่อเป็นของฝาก ไม่เช่นนั้นจะถือว่ามาไม่ถึงอำเภอฉงชิ่งสถานที่สุดท้ายที่ทั้งสามคนพ่อแม่ลูก ได้แวะไปที่ว่าการอำเภอก่อนกลับเมืองหลวง เพราะเสี่ยวเหลียนน้อยไม่ได้พบกับเหมยเหมยนานนับปีแล้ว และเสี่ยวเหลียนเองก็บ่นหาสหายรักอยู่เสมอ ฮุ่ยหมิ่นจึงได้พาบุตรสาวมาพบกับเพื่อนเก่า จนเสี่ยวเหลียนยิ้มไม่หุบก็ว่าได้“เหมยเหมย ข้ามีของฝากมาให้เจ้าเยอะแยะเลย” เสี่ยวเหลียนที่ตัวสูงขึ้นมากกว่าแต่ก่อน เห็นสหายแล้วก็ได้แต่คิดถึงช่วงเวลาที่ได้เล่นด้วยกัน“ขอบใจนะเสี่ยวเหลียน เจ้าตัวสูงขึ
