เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 5 เงินมันดีกว่า
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-26 00:26:20แล้วนลินภัสร์ก็เล่าเรื่องที่ใหญ่ของตนเองเป็นหนี้ให้กับเพื่อนฟังแต่เธอไม่ได้บอกว่าเจ้าหนี้คือใครเพราะกลัวจะกระทบกับการฝึกงานและอาจจะทำให้เธอถูกมองว่าเป็นเด็กเส้นในการเข้าไปฝึกงานครั้งนี้
“เยอะมากเลยนะมายด์แล้วแบบนี้เมื่อไหร่จะใช้หนี้หมดล่ะ”
“เพราะอย่างนี้มายด์ถึงอยากจะรีบเรียนจบแล้วทำงานเร็วๆ ไงล่ะ จะได้ทำงานผ่อนเขาเดือนละห้าหกพันก็คงจะดี”
“หลายปีเลยนะมายด์กว่าจะใช้หนี้หมดแล้วจะดอกเบี้ยอีกล่ะ”
“นั่นสิมายด์ลืมคิดเรื่องดอกเบี้ยไปเลยเจ้าหนี้เขาก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องดอกเบี้ย”
“เจ้าหนี้ของมายด์เป็นใครล่ะหรือเขาจะไม่คิดดอกเบี้ยนะ”
“เห็นที่มายด์จะต้องเข้าไปคุยกับเขาดอกเบี้ย”
“ถามดีๆ นะมายด์เกิดดอกเบี้ยโหดเหมือนพวกเงินกู้นอกระบบขึ้นมาเงินต้นสี่แสนป่านนี้เงินทั้งหมดก็น่าจะเป็นล้านแล้ว”
“น้ำแกก็อย่าพูดให้มายด์มันใจเสียสิ ดูหน้ามันสิตอนนี้หดเหลือแค่สองนิ้วเอง”
“ไม่เป็นไรหรอกนะ วิว่ามายด์ค่อยๆ คุยเราว่าเจ้าหนี้เขาก็น่าจะใจดีอยู่นะ ถ้าอย่างงั้นคงไม่ให้มายด์ผ่อนใช้หนี้หรอก”
“มายก็คิดว่าอย่างนั้น ได้เดี๋ยวมายด์จะลองถามเขาเรื่องดอกเบี้ยดู”
“วิว่ามายด์กับน้ำไปทำงานร้านใหม่กับวิดีไหมร้านที่มายด์ทำอยู่ดริ๊งค์ละร้อยห้าสิบเองนะ แต่ร้านที่วิไปทำได้สองร้อยสามสิบ แต่อาจจะต้องเปลืองตัวหน่อยเพราะลูกค้ามือเป็นปลาหมึก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะออกไปต่อข้างนอกกับแขกนะ เพราะทางร้านก็ไม่ให้พนักงานทำแบบนั้นเหมือนกันถ้าเขารู้เขาก็จะไล่ออก” วิชัญญาเองก็ทำงานพิเศษแต่ทำคนล่ะกับนลินภัสร์และชยาภรณ์
“เอายังไงดีล่ะ” นลินภัสร์หันไปถามชยาภรณ์เพราะพักที่หอเดียวกันและทำงานที่ร้านใกล้กับมหาวิทยาลัยถึงแม้เงินที่ได้ในแต่ละคืนจะไม่เยอะเท่าร้านที่เพื่อนทำแต่มันก็สะดวกกับการเดินทางมากๆ
“หรือว่าเราจะเช่ามอเตอร์ไซค์ใช้กันดีนะมายด์ น้ำเคยถามร้านเช่ามอเตอร์ไซค์รายเดือนที่หน้ามหาวิทยาลัย ค่าเช่าจะอยู่ที่ประมาณสามพันห้า ถ้าเฉลี่ยต่อวันก็ร้อยกว่าบาทแต่ถ้าหารกันสองคนก็เหลือไม่ถึงร้อยนะ เอาไงดีล่ะมายด์” ชยาภรณ์ก็สนใจอยากจะไปทำงานในร้านที่ได้เงินเยอะกว่า
“ดีเหมือนกันนะน้ำ ว่าแต่เขาจะรับคนเพิ่มใช่ไหมวิ”
“เขาก็รับคนเพิ่มเรื่อยๆ ยิ่งช่วงนี้ลูกค้าเยอะมากๆ ร้านเขาขยายออกไปอีกคูหาหนึ่ง”
“ถ้างั้นน้ำว่าจะไปถามเรื่องเช่ามอเตอร์ไซค์ก่อนดีไหม จากนั้นก็ค่อยไปสมัครงานที่นั่น”
“แล้วระหว่างฝึกงานล่ะเราจะเอายังไงจะทำงานอยู่ไหม”
“ทำสิ แล้วน้ำกับวิล่ะจะทำไหม”
“วิก็ว่าจะทำนะ”
“น้ำก็ทำจ้ะ ก็การไปฝึกงานเขาให้เราฝึกไม่ถึงแปดชั่วโมงเองนะ ที่เหลือจากนั้นก็น่าจะว่าง แบบนี้รายได้ของเราก็จะเพิ่มมากขึ้นด้วย ทำไมพวกเราไม่คิดจะทำแบบนี้ตั้งแต่แรกๆ นะ”
“ก็ตอนนั้นเรายังไม่ได้มีความจำเป็นต้องใช้เงินมากมายขนาดนี้ไงล่ะ”
นลินภัสร์เล่าแค่เรื่องนี้ที่คุณยายของเธอไปกู้เงินมาเท่านั้นไม่ได้เล่าเรื่องหนี้ของพี่ชายของตนเองไปก่อเพราะหลังจากที่เธอคุยกับศรุตแล้วหญิงสาวคิดว่าตนเองจะไม่ใช้หนี้ให้พี่ชายเพราะถือว่ามันไม่เกี่ยวข้องกับเธอเลย ถึงแม้พวกนั้นจะตามมาทวงหนี้ก็ไม่มีหลักฐานอะไรที่จะทำให้เธอต้องรับผิดชอบหนี้สินของพี่ชาย
ตั้งแต่วันที่ไปคุยกับเพื่อนของศักรินทร์หญิงสาวก็พยายามโทรหาพี่ชายอยู่ตลอดเขาก็ไม่เคยรับโทรศัพท์เลยป่านนี้ไม่รู้จะเป็นตายร้ายดียังไง แต่เธอกับพี่ชายก็ไม่ค่อยได้สนิทกันเท่าไหร่จึงไม่คิดมาก
หลังเลิกเรียนวันนี้นลินภัสร์และชยาภร์ก็พากันไปถามเช่ารถจักรยานยนต์และได้รถจักรยานยนต์แบบผู้หญิงมาคันหนึ่ง โชคดีที่เพื่อนของนลินภัสร์มีใบขับขี่รถจักรยานยนต์ทางร้านเลยยอมให้เช่า
ทั้งสองได้รถจักรยานยนต์แล้วก็กลับไปยังหอพักก่อนจะแยกย้ายกันไปอาบน้ำและนัดเจอกันในเวลาหนึ่งทุ่มเพื่อขี่จักรยานยนต์ไปยังผับซึ่งที่วิชัญญาทำงานอยู่
เมื่อเข้าไปด้านในผับตอนนี้ยังเป็นเวลาหัวค่ำร้านไม่ยังไม่เปิดให้บริการลูกค้า วิชัญญาเลยพาเพื่อนทั้งสองเข้าไปเจอกับผู้จัดการซึ่งเป็นชายวัยกลางคนดูท่าทางใจดีคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บริเวณหน้าเคาน์เตอร์
“สวัสดีค่ะพี่ชัย”
“สวัสดีจ้ะวิ นี่เหรอเพื่อนที่บอกว่าจะมาทำงาน”
“ค่ะพี่ชัย”
“สวัสดีค่ะหนูชื่อน้ำค่ะ”
“สวัวสค่ะหนูชื่อมายด์ค่ะ”
“หน้าตาสวยทั้งสองคนเลย ผิวพรรณก็ดีมาก เคยทำงานเป็นเด็กนั่งดริ๊งค์มาแล้วใช่ไหม”
“ค่ะหนูเคยทำที่ร้านแถวหน้ามหาวิทยาลัยค่ะ” ชยาภรณ์ตอบและลุ้นว่าพี่ชับคนนี้จะรับเธอกับเพื่อนทำงานที่นี่หรือเปล่า
“ถ้าอย่างนั้นคงไม่ต้องสอนงานกันมาก พร้อมจะเริ่มงานกันเลยหรือเปล่าล่ะ”
“พี่ชัยรับหนูสองคนเข้าทำงานเหรอคะ” นลินภัสร์ถามด้วยความดีใจ
“ก็ใช่นะสิ”
“ขอบคุณมากๆ นะคะ” ทั้งสองคนรีบยกมือไหว้
“แต่หนูสองคนยังไม่ลาออกจากร้านเก่าเลยค่ะ”
“ถ้างั้นก็ไปจัดการให้เรียบร้อย แต่ออกจากที่เก่าไม่ได้มีปัญหาอะไรมาใช่ไหม แล้วนึกยังไงถึงมาทำที่นี่ล่ะ”
“วิบอกว่าที่นี่แขกเยอะค่ะและที่นี่ได้เงินเยอะกว่าที่นั่น แต่ก่อนพวกหนูก็คิดว่าทำที่นั่นโอเคแล้วเพราะจากมหาวิทยาลัยมาร้านของพี่มันค่อนข้างไกลค่ะ แต่ตอนนี้พวกเราจำเป็นต้องใช้เงินก็เลยเช่ามอเตอร์ไซค์ขี่มาทำงานค่ะ”
“มีใบขับขี่กันใช่ไหม พี่ไม่อยากไปประกันตัวเวลามีปัญหายามค่ำคืนหรอกนะ”
“หนูมีใบขับขี่ค่ะ”
“ถ้างั้นวันศุกร์ก็มาเริ่มงานได้เลยนะ เรื่องชุดก็มาเอาที่นี่เพราะร้านพี่เด็กจะใส่ชุดไปในโทนเดียวกัน”
“ขอบคุณค่ะพี่” ทั้งสามคนยกมือไหว้ผู้จัดการร้านพร้อมรอยยิ้มที่มีความหวัง
การมาทำงานที่ผับแห่งใหม่ทำให้นลินภัสร์รู้สึกมีความหวังมากขึ้นเพราะแค่คืนแรกก็ได้ค่าเครื่องดื่มเกือบจะสี่พันบาท
“ปกติลูกค้าจะเยอะแบบนี้ทุกคืนไหมวิ”
“ไม่หรอก ลูกค้าจะเยอะแค่คืนวันศุกร์กับวันเสาร์ ถ้าเป็นวันธรรมาดาก็พันนิดๆ บางคนเลยไม่มาทำงานในคืนวันธรรมดา”
“ที่ร้านเก่าเราวันธรรมาดเขาจะให้สลับกันมาทำแล้วที่นี่ล่ะพี่ชัยไม่เห็นบอกเลย”
“เพราะน้ำกับมายด์เพิ่งมาทำก็ยังเรียกแขกได้เยอะ พอทำได้สักพักพี่เขาก็จะให้สลับกันมา” วิชัญญาอธิบายให้เพื่อนฟัง
“ถ้างั้นช่วงนี้เราคงต้องขยันกันหน่อยนะน้ำ” นลินภัสร์หันไปบอกเพื่อนที่กำลังเคี้ยวลูกชิ้นอยู่เต็มปากจึงได้แต่พยักหน้าเห็นด้วย
หลังเลิกงานวันนี้ทั้งสามคนมานั่งทานก๋วยเตี๋ยวกันที่ร้านแห่งหนึ่งซึ่งเปิดขายถึงตีสามตามคำบอกของวิชัญญา พอทานเสร็จก็แยกย้ายกลับหอพัก
บทที่เกี่ยวข้อง
ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 6 หน้าที่ของผู้ช่วย
นลินภัสร์มาฝึกงานในบริษัทของศรุตได้เกือบหนึ่งอาทิตย์แล้วหญิงสาวช่วยนรเทพได้ค่อนข้างมาก ทำให้เขาพอใจและคิดว่าถ้าหากตนเองต้องไปทำงานแทนเจ้านายที่เวียดนามก็ไม่ต้องห่วงว่าเขาจะไม่มีผู้ช่วย“บ่ายนี้พี่จะออกไปคุยงานข้างนอก ถ้ายังไงพี่ฝากมายด์ชงกาแฟไปให้คุณศรุตในห้องด้วยเวลาบ่ายสองโมงนะ” นรเทพสั่งงานผู้ช่วยคนใหม่ที่นั่งทำงานอยู่ข้างๆ กับโต๊ะทำงานของเขา“ได้ค่ะ พี่น็อตแล้วพี่จะกลับเข้ามาที่บริษัทอีกหรือเปล่าคะ”“คงไม่แล้วแหละคุยธุระเสร็จก็ว่าจะกลับบ้านเลย ถ้ายังไงเราเจอกันอีกทีวันจันทร์นะ”“ค่ะพี่น็อต” นรเทพเดินออกไปแล้วนลินภัสร์ก็นั่งทำงานที่ได้รับมอบหมายพอถึงบ่ายสองเธอก็ชงกาแฟตามสูตรที่นรเทพ บอกว่าเอาไปให้เจ้านายหญิงสาวเคาะประตูสามครั้งอย่างที่นรเทพบอกไว้ก่อนจะเปิดประตูเข้าไป“กาแฟค่ะคุณศรุต” เธอว่างกาแฟลงบนโต๊ะทำงานแต่ยังไม่ยอมเดินออกจากห้องศรุตเงยหน้าขึ้นมามองก็รู้สึกแปลกใจและคิดว่านลินภัสร์น่าจะอะไรบางอย่างจะคุยกับตนเองแน่ๆ“มีอะไรจะคุยกับฉันใช่ไหม”“ใช่ค่ะ แต่มายด์เห็นว่าคุณกำลังยุ่งอยู่เอาไว้วันหลังก็ได้ค่ะ”“ฉันไม่ยุ่งเท่าไหร่หรอก เธอจะถามอะไรล่ะเรื่องฝึกงานหรือเปล่า”“เปล่าค่ะ” นล
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 7 ไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นหรอกมั้ง
หลังจากฝึกงานมาหนึ่งสัปดาห์เพื่อนทั้งสามคนก็นั่งอัปเดตถึงการฝึกงานของตนเองบริเวณห้องพักหลังผับที่พวกเธอมาทำงานซึ่งยังเหลือเวลาอีกเกือบชั่วโมงกว่าจะเริ่มงาน“รุ่นพี่ของน้ำใจดีมากเลย เขาสอนงานได้อธิบายงานน้ำทุกอย่างแล้วของมายด์กับวิเป็นยังไง”“ของวิรุ่นพี่ก็ใจดีเหมือนกันอาทิตย์หน้าพี่เขาจะออกต่างจังหวัดเขาจะให้วิไปด้วย” วิชัญญาที่ฝึกในแผนกการตลาดบอกกับเพื่อน“วิออกต่างจังหวัดก็ไม่ได้มาทำงานที่นี่น่ะสิ”“ก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละ พี่เขาก็ถามนะว่าวิสะดวกไปกับเขาไหม แต่วิอยากได้ประสบการณ์ก็เลยตอบตกลงไปน่ะ งานที่นี่มาทำเมื่อไหร่ก็ได้”“น้ำก็เห็นด้วยนะ เพราะประสบการณ์สำคัญมาก เราต้องรีบเก็บเกี่ยวตอนที่ฝึกงาน”“อือ วิก็คิดอย่างนั้นแหละ ศุกร์หน้ามายด์กับน้ำมาทำกันแค่สองคนนะ”“ได้สิไม่มีปัญหาเลย แล้วมายด์ล่ะทำงานกับเลขาของเจ้าของบริษัทเป็นยังไงบ้าง”“ ก็ดีนะพี่น็อตเขาสอนงานมายด์เยอะเลย”“น้ำได้ยินมาว่าบางครั้งเจ้านายก็ต้องออกไปตรวจงานจากต่างจังหวัดแล้วเขาให้มายด์ไปด้วยมั้ย”“คนที่ออกไปจะเป็นพี่น็อตมากกว่านะ แต่มายด์ไม่ได้ตามไปหรอกพี่เขาอยากให้มายด์ช่วยดูแลงานทางนี้นะ”“ฝึกงานที่นี่ก็ดีเหมือนกัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 8 ทวงหนี้
ระหว่างนั่งดื่มกับเพื่อนศรุตก็มองไปทางนลินภัสร์อยู่หลายครั้ง เขาเก็บเอาคำพูดของปองคุณมาคิดเพราะถ้าหากจะให้นลินภัสร์ออกไปกับเสี่ยกระเป๋าหนักคนนั้นมันก็น่าเสียดายอย่างที่เพื่อนเขาพูดจริงๆ เพราะหญิงสาวนั้นตรงสเปกเขาทุกอย่าง แต่เพราะตอนนี้หญิงสาวยังเป็นนักศึกษาอยู่เขาก็เลยทำอะไรได้ไม่มากเนื่องจากรู้สึกเกรงใจอาจารย์ที่เขาอุตส่าห์ไปเสนอตัวขอรับนักศึกษามาฝึกงานที่บริษัทของตัวเองแต่ถ้ารอให้เธอเรียนจบมันก็ไม่แน่เพราะเงินสี่แสนบาทมันไม่ได้มากมายด์อะไรเลย ถ้าหากเขาจะยกหนี้ให้เธอเพื่อแลกกับการที่เธอมาเป็นผู้หญิงของเขาหลังจากนั่งดื่มจนใกล้เวลาร้านปิดเพื่อนทั้งสองคนของศรุตก็เรียกผู้หญิงมาสองคนจากนั้นก็ขอตัวพากันออกไปต่อข้างนอก ส่วนเขาก็เดินออกมาจากนอกร้านแต่ไปยอมขับรถออกไป ชายหนุ่มนั่งอยู่บนรถมองไปทำประตูหน้าร้านเพื่อรอเวลาให้นลินภัสร์เลิกงานเขาอยากจะรู้ว่าหญิงสาวออกไปกับเสี่ยคนนั้นอย่างที่เพื่อนเขา พูดหรือเปล่าแต่เมื่อเห็นเสี่ยคนนั้นเดินออกมาคนเดียวศรุตก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาสตาร์ทเครื่องยนต์แต่ยังไม่ยอมขับรถออกไปเพราะอยากจะมองจนมั่นใจว่านลินภัสร์นั้นไม่ได้ออกไปกับผู้ชายคนไหนนลินภัสร์เดิ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 9 ปิดบังมานาน
“ฉันขอโทษนะมายด์” เขาพูดกับนลินภัสร์หลังจากที่พาเธอไปทำแผลและกำลังจะไปส่งหญิงสาวที่หอพัก“คุณศรุตจะขอโทษมายด์ทำไมคะ มายด์สิต้องขอโทษคุณมากกว่าที่ทำให้ต้องเสียเวลามาส่งมาให้ที่หออีกทั้งที่น่าจะได้กลับไปพักแล้ว”“ก็ฉันขอโทษที่ฉันบอกให้เธอไม่ต้องใช้หนี้แทนพี่ชายของเธอทำให้เขาต้องตามมาทวง แล้วเขาได้ไปเท่าไหร่” ศรุตรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนผิดและเห็นแก่ตัวมากที่ไม่ยอมให้นลินภัสร์ใช้หนี้แทนพี่ชายแต่กลับให้เธอใช้หนี้แทนยาของเธอ“ในกระเป๋ามีไม่ถึงห้าพันหรอกค่ะ”“งั้นก็หมายความว่าเดี๋ยวเขาจะต้องมาทวงคืนอีกใช่ไหม ฉันว่าเราไปแจ้งความไว้ก่อนดีกว่า แจ้งความข้อหาทำร้ายร่างกายไว้ก่อนและให้ตำรวจจัดการเรื่องนี้ต่อดีไหม”“อย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลยค่ะ เอาเป็นว่าจากนี้มายด์จะระวังตัวเองไม่ให้เจอกับเขาอีก”“เธอคิดว่าเธอจะระวังตัวได้ดีแค่ไหนล่ะเดี๋ยวก็ได้ทำงานฟรีให้เขาเอาเงินไปอีกหรอก”“ต่อไปมายด์จะให้ผู้จัดการร้านโอนเข้าบัญชีดีกว่าค่ะ ไม่เอาเงินสดอีกแล้ว”“แต่ฉันว่านั่นมันเป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ”“เอาไว้เดี๋ยวมายด์โทรไปคุยกับพี่แบงค์เองค่ะ จะบอกเขาว่าไม่ให้มายุ่งกับมายด์อีกถ้าเขายังมายุ่งมายด์จะแจ้งความตก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 10 อยู่ที่นี่ไปก่อน
หลังจากจัดการเรื่องแจ้งความเรียบร้อยแล้ว ศรุตก็กลับมายังหอพักของนลินภัสร์อีกครั้ง จากนั้นเขา นลินภัสร์และชยาภรณ์ก็ช่วยกันเอาของใช้ที่จำเป็นใส่หลังรถส่วนบางอย่างเธอก็ฝากไว้ที่ห้องของชยาภรณ์ก่อน“เธอไปรอฉันในรถก่อนนะมายด์ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเพื่อนของเธอนิดหน่อย”“ค่ะคุณศรุต”เมื่อนลินภัสร์เดินเข้าไปนั่งรอในรถแล้วศรุตก็เดินมาคุยกับชยาภรณ์“คุณศรุตมีอะไรหรือเปล่า”“ฉันอยากให้เรื่องที่มายด์กับฉันรู้จักกันเป็นความลับเธอจะไม่บอกเรื่องนี้กับเพื่อนคนอื่นได้ไหม”“ถึงคุณศรุตไม่สั่งน้ำก็จะไม่บอกคนอื่นค่ะ แต่กลุ่มเราเพื่อนสนิททั้งหมดสามคนยังมีวิอีกคนหนึ่งน้ำขอเล่าเรื่องนี้ให้วิฟังได้ไหมรับรองว่าเราสามคนจะเก็บทุกอย่างเป็นความลับ”“ถ้าเธอมั่นใจว่าเพื่อนของเธอจะเก็บความลับเรื่องนี้อยู่ ฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ แต่กับคนอื่นที่ไม่สนิทก็อย่าพึ่งพูดเรื่องนี้ออกไปแล้วฉันฝากดูด้วยว่าระหว่างนี้ผู้ชายคนเมื่อวานยังมาหามายด์ที่นี่อีกไหม”“ได้ค่ะ”“นี่เบอร์โทรศัพท์ของฉันมีอะไรเธอโทรหาฉันได้ตลอดเลยนะส่วนเรื่องไปทำงานที่ผับฉันว่าช่วงนี้มายด์น่าจะยังไปไม่ได้เขายังเจ็บเข่าอยู่แล้วเธอจะไปทำงานคนเดียวได้ใช่ไหม”“ไม่มีปั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-26ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 11 เธอไม่ใช่เด็กแล้วนะ
ศรุตพานลินภัสร์มาทานอาหารที่ร้านไม่ห่างจากคอนโดมากนัก เมื่อทานอาหารเสร็จเข้าก็พาหญิงสาวไปโรงพยาบาลเพื่อทำแผลที่เข่าชายหนุ่มนั่งรออยู่นอกห้องขณะที่เธอเข้าไปล้างแผล เมื่อทำแผลเสร็จแล้วขณะที่นลินภัสร์ไปรับอุปกรณ์ทำแผลและเดินกลับมายังจุดที่ศรุตนั่งอยู่ แต่ยังเดินมาไม่ถึงหญิงสาวก็บังเอิญได้เจอกับหมอคนหนึ่งที่เคยรักษาคุณยายของเธอเมื่อหลายเดือนก่อน“สวัสดีค่ะคุณหมอ”“สวัสดีมายด์ เป็นอะไรทำไมมาโรงพยาบาลล่ะ”“มายด์หกล้มมีแผลนิดหน่อยค่ะ แล้วคุณหมอล่ะคะมาทำไมที่นี่”“ผมมาออกตรวจที่นี่ แล้วเป็นยังไงบ้างตอนนี้สบายดีใช่ไหม”“มายด์สบายดีค่ะ”“เราไม่ได้เจอกันหลายเดือนแล้วใช่ไหม”“ก็ตั้งแต่งานศพคุณยาย ขอบคุณคุณหมอมากๆ นะคะที่ช่วยดูแลคุณยายตลอดแล้วยังไปร่วมงานคุณยายด้วย”“ไม่เป็นไรหรอกมันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว ว่าแต่มายด์เถอะ ตอนนี้สภาพจิตใจดีขึ้นแล้วใช่ไหม”“ดีขึ้นแล้วค่ะ มายด์รู้ว่าเกิดแก่เจ็บตายมันเป็นเรื่องธรรมดาแต่ช่วงนั้นก็แย่เหมือนกันค่ะ”“ผมว่าหน้าตามายด์ดูสดใสขึ้นมาก”“มายด์ทำใจได้แล้วค่ะ”“แล้วนี่ทำแผลเสร็จแล้วจะกลับบ้านเลยหรือเปล่า”“ค่ะมายด์จะต้องรีบกลับเลย คุณหมอมีอะไรหรือเปล่า”“อยากจะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 12 เขายังโสด
แม้ว่านลินภัสร์จะพักอยู่คอนโดเดียวกับศรุตแต่หญิงสาวก็ไม่ได้มาทำงานพร้อมกับเขาเพราะกลัวคนที่บริษัทจะรู้ แค่เขาให้มาอยู่ด้วยเธอก็รู้สึกเกรงใจเจ้านายมากๆ เรื่องที่นลินภัสร์ไปอยู่คอนโดของเจ้านายมีเพื่อนสนิทของเธอและนรเทพเท่านั้นที่รู้วันนี้เป็นวันอาทิตย์นลินภัสร์ชวนชยาภรณ์และวิชัญญาให้มาช่วยเธอเลือกซื้อเสื้อผ้าและกระเป๋าเดินทางสำหรับการไปตามศรุตไปทำงานที่ประเทศเกาหลีในวันหยุดยาวสัปดาห์หน้า“มายด์จะไปกี่วันเหรอ” วิชัญญาถามเพราะจะได้ช่วยกันเตรียมชุดให้ครบ“ถ้าตามตารางงานก็ประมาณห้านะ วันแรกที่ไปถึงมันเป็นวันศุกร์เราจะเข้าไปดูโรงงานได้ผลิตเครื่องสำอาง ส่วนวันเสาร์อาทิตย์คุณศรุตบอกว่าจะพาเดินสำรวจร้านเครื่องสำอางต่างๆ ในแหล่งช้อปปิ้งของเกาหลี อีกสองวันที่เหลือก็เข้าไปดูโรงงานต่อ”“ถ้าดูตามตารางที่มายด์พูด มายด์แทบไม่ได้เที่ยวที่ไหนเลยนะ น่าเสียดายจังอุตส่าห์ไปถึงประเทศเกาหลีแล้วแท้ๆ มายด์ไม่ลองชวนคุณศรุตไปเที่ยวดูสิ” ชยาภรณ์รู้สึกเสียดายแทนเพื่อนที่ได้ไปต่างประเทศแต่ไม่ได้ไปเที่ยวตามสถานที่ท่องเที่ยวเลย“แค่เขาให้เราไปด้วยก็เกรงใจมากแล้ว เลือกชุดกันต่อเถอะนะ”“ถ้าอย่างนั้นเราก็ต้องเอาชุดสำหร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 13 ฉันเป็นผู้ชาย
“ตื่นเต้นหรือมายด์” ศรุตหันมาถามนลินภัสร์หลังจากคาดเข็มขัดนิรภัยและกัปตันประกาศกำลังเทคอ๊อฟ“ค่ะคุณศรุตนี่เป็นครั้งแรกที่มายด์ได้นั่งเครื่องบินค่ะ”การเดินทางครั้งนี้ศรุตเลือกเดินทางด้วยตั๋วบิสสิเนสคลาสเพราะเขาเป็นคนตัวสูงถ้าจะให้ไปนั่งชั้นประหยัดก็จะเมื่อยขามากๆเดิมทีนลินภัสร์ไม่ยอมมานั่งบิสสิเนสคลาสกับเขา ทำให้เขาต้องบอกว่าที่ให้เธอมานั่งด้วยเพราะบางครั้งอาจต้องคุยเกี่ยวกับงานหญิงสาวถึงยอมมานั่งด้วยชายหนุ่มสังเกตว่าเธอนั่งนิ่งและเริ่มมีเหงื่อซึมบริเวณใบหน้าก็รู้ว่าการชวนเธอคุยไม่ได้ผลเลยสักนิด เขาจึงเอื้อมมือไปจับมือของนลินภัสร์ไว้แล้วบีบเบาๆ เขารู้สึกว่ามือของเธอนั้นเย็นเฉียบ“ไม่ต้องกลัวนะมายด์ ฉันอยู่ตรงนี้ไม่มีอะไรที่น่ากลัวเลย” เขาพยายามพูดให้เธอหายกลัวมือใหญ่ที่กุมไว้ส่งผ่านความอบอุ่นให้กับนลินภัสร์เธอมองหน้าเขาเหมือนต้องการความมั่นใจว่าการเดินทางไปครั้งนี้มันจะปลอดภัย“มายด์กลัวมากจริงๆ ค่ะคุณศรุต” มือของเธอบีบมือของเขาอยากให้เขารับรู้ว่าตัวเธอกลัวมากและไม่อยากให้เขาปล่อยมือ“ไม่ต้องกลัวนะ มันปลอดภัยจริงๆ เชื่อฉันเดี๋ยวพ่อกัปตันเอาเครื่องขึ้นแล้วทุกอย่างจะเรียบร้อยเธอแทบจะไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-10
บทล่าสุด
ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 32 ขังรักด้วยหัวใจ (ตอนจบ)
ศรุตเองก็รู้สึกเสียใจไม่แพ้กันความเป็นคนปากแข็งของเขากำลังทำร้ายจิตใจคนที่เขารักและชายหนุ่มก็รู้สึกตัวแล้วว่าตอนนี้ตนเองได้ทำผิดพลาดกับนลันภัสร์มากๆ สิ่งที่เขาทำมันทำลายความรู้สึกของเธอและทำให้เธอต้องร้องไห้“ฉันขอโทษนะมายด์ ฉันไม่น่าทำแบบนี้กับเธอเลย ฉันจะฉีกสัญญาทั้งหมดนี้ทิ้ง” เขาพูดจบก็ฉีกสัญญาทิ้ง“ตอนนี้เป็นอิสระจากฉันแล้วนะ ฉันจะไม่รั้งเธอไว้ด้วยคำว่าลูกหนี้อีกต่อไป แต่ฉันอยากจะขอร้องให้เธออยู่กับฉันจะได้ไหม”นลันภัสร์เงียบรอฟังว่าเขาจะพูดอะไรต่ออีกไหม ศรุตมองหน้าของเธอและใช้ปลายนิ้วโป้งเช็ดน้ำตาออก เขายิ้มแล้วจับมือเธออีกครั้ง“มายด์เธออยู่กับฉันแบบนี้นะ อยู่กับฉันตลอดไปได้ไหม ฉันคงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธออยู่ด้วย เธอเป็นทุกอย่างของฉันนะมายด์”“คุณศรุตจะให้มายด์อยู่กับคุณแบบนี้ตลอดไปจริงๆ ใช่ไหมคะ”“ใช้สิชีวิตนี้ฉันคงหาผู้หญิงที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขเหมือนเธอไม่ได้นะมายด์” ชายหนุ่มพูดแล้วถอนหายใจเขาไม่เคยรู้สึกประหม่าแบบนี้มาก่อนผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าช่วงนี้อิทธิพลกับหัวใจของเขาเอามากๆและคงจะใช้ชีวิตต่อไปไม่ได้แน่ๆ ถ้าเดินออกไปจากชีวิตของเขา“มายด์ฉันรักเธอนะ” ในที่สุดเขาก็ตัดสิน
ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 31 ความสุขลดน้อยลง
งานเปิดร้านเครื่องสำอางร้านใหม่ห้าสาขาผ่านไปได้ด้วยดี นลินภัสร์และศรุตช่วยกันทำงานตัวเป็นเกลียวหัวเป็นน็อต จนแทบจะไม่มีเวลาใกล้ชิดกันเลย แต่มันกลับทำให้เขารู้สึกมีความสุขมากๆชายหนุ่มเข้าใจแล้วว่าความสุขของคนเรามันไม่ได้มีแค่บนเตียงเท่านั้น การที่มีคนอยู่ข้างๆ ได้เห็นรอยยิ้มของเธอในวันที่เหนื่อยต่างหากล่ะมันคือความสุขที่แท้จริงแต่นลินภัสร์ก็ทำให้เขาไม่พอใจเพราะเมื่อวานตอนที่ไปเปิดสาขาใหม่ในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง หญิงสาวพูดคุยกับเจ้าของห้างสรรพสินค้าด้วยรอยยิ้มอย่างเป็นมิตรและทำให้เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ต้องเก็บอารมณ์ไว้และพยายามคิดว่าสิ่งที่เธอทำลงไปนั้นเธอทำเพื่องานแต่แล้วศรุตก็ไม่พอใจมากขึ้นเมื่อมีช่อดอกไม้ช่อโตส่งมาให้นลินภัสร์“ดอกไม้นั่นของใครเหรอ” เขาเรียกหญิงสาวเข้ามาถามเมื่อกลับจากทานอาหารกลางวันและเห็นดอกกุหลาบสีแดงช่อโตวางอยู่บนโต๊ะทำงานของนลินภัสร์“ดอกไม้ของคุณวศินค่ะ”“เธอมายด์ถึงคุณวศินเจ้าของห้างที่เราเปิดร้านเครื่องสำอางเมื่อวานใช่มั๊ย”“ใช่ค่ะ”“ทำไมเขาต้องเอาดอกไม้มาให้เธอด้วยล่ะ”“เขาก็คงอยากจะแสดงความขอบคุณที่เราเข้าไปเช่าพื้นที่ของเขาค่ะ”“ถ้าเขาจะขอบคุณจร
ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 30 ต้องรั้งเธอไว้
เมื่อรู้ว่าตนเองเป็นอิสระจากคำว่าลูกหนี้แล้วนลินภัสร์ก็มีความสุขมากเย็นนี้หญิงสาวเลยขอเป็นคนเลี้ยงอาหารเย็นกับศรุตที่ร้านอาหารประจำของทั้งสองคน“คุณศรุตค่ะมื้อนี้มายด์ก็เป็นคนเลี้ยงคุณนะคะ”“นึกยังไงดีเดี๋ยวจะเลี้ยงฉันล่ะ”“ก็มายด์อยากฉลองที่ตอนนี้มายด์ไม่ใช่ลูกหนี้ของคุณแล้ว”“ดูเหมือนเธอจะดีใจมากๆ เลยนะมายด์”“ก็แน่สิคะ มีใครบ้างล่ะอยากจะมีคำว่าลูกหนี้ติดตัว”“ฉันว่าเธอคิดมากเกินไปแล้ว ฉันไม่เคยมองว่าเธอมีคำนั้นติดตัวอยู่เลย ฉันมองเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่งที่ช่วยงานฉันได้ดีมากๆ และทำให้ฉันมีความสุขมากๆ”“ถึงคุณศรุตไม่พูดหรือใครไม่พูดแต่ความรู้สึกมันก็ติดอยู่ในใจมายด์ค่ะ แต่ตอนนี้มายด์รู้สึกดีมากๆ และมีความสุขที่สุดเลยค่ะ”“ฉันก็ดีใจนะที่เธอมีความสุข และยิ้มแบบนี้ฉันชอบรอยยิ้มของเธอมากๆ”“ต่อไปมายด์คงยิ้มได้มากขึ้น”“มันก็ดีนะ แต่ขอร้องนะอย่ายิ้มแบบนี้ให้กับใคร”“มายด์ก็ไม่เคยยิ้มแบบนี้ให้กับใครมายด์ยิ้มให้กับคุณศรุตคนเดียว”“ถ้าวันไหนเธอยิ้มแบบนี้ให้คนอื่นฉันคงรู้สึกเสียใจมากๆ”“มายด์สัญญาเลยว่าจะยิ้มแบบนี้ให้แค่คุณคนเดียวเท่านั้นค่ะแล้วคุณล่ะ”“ตั้งแต่รู้จักกันมาเธอเคยเห็นฉันยิ้มให้ผู
ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 29 หมดหนี้
นลินภัสร์มาทำงานที่บริษัทของศรุตได้เกือบสามเดือนแล้วตอนนี้งานทุกอย่างกำลังเข้าที่หญิงสาวช่วยงานของชายหนุ่มได้ดีมากๆ ตอนนี้การเจรจากับทางเกาหลีก็ลงตัวตอนนี้บริษัทก็เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาก ศรุตคาดว่าภายในกลางเดือนก็จะเปิดร้านเครื่องสำอางได้พร้อมกันทั้งหมดห้าสาขาในกรุงเทพจากนั้นเขาก็จะขยายสาขาไปตามต่างจังหวัดเหมือนกับธุรกิจแรกของตนเองบ่ายวันหนึ่งขณะที่ชายหนุ่มกำลังนั่งทำงานอยู่เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นสามครั้งก่อนประตูจะเปิดออก“มีอะไรหรือเปล่ามายด์หรือฉันมีประชุม”“เปล่าหรอกค่ะ มายด์จะขออนุญาตคุณศรุตออกไปเจอพี่ไม้ได้ไหมคะ”“พี่ชายเธอน่ะเหรอ”“ใช่ค่ะ เมื่อกี้พี่ไม้โทรมาหา เขาบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วยมายด์เลยให้เขามาเจอที่ร้านกาแฟข้างๆ บริษัทค่ะ”“เธออยากให้ฉันลงไปด้วยมั้ย”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ มายด์ไม่ไปคนเดียวได้ ถ้าคุณศรุตมีงานด่วนก็โทรตามมายด์นะคะ”“ช่วงนี้ไม่น่าจะมีงานด่วนอะไร เธอใช้เวลากับพี่ชายให้เต็มที่ก็แล้วกันนะ จะคุยกันจนถึงเลิกงานเลยก็ได้ฉันไม่ว่าอะไร”“คงไม่คุยนานขนาดนั้นหรอกค่ะ มายด์ขอตัวก่อนนะคะ แล้วจะรีบกลับขึ้นมาเคลียร์งานค่ะ”หญิงสาวรีบเดินออกมาจากห้องและตรงไปที่ลิฟต์ เมื
ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 28 ถ้าไม่ยอมนอนฉันก็จะทำอย่างอื่น nc
ศรุตเอ่ยขอด้วยเสียงแหบพร่านลินภัสร์มองใบหน้าของเขาแล้วก็พยักหน้าเธอตัดสินใจแล้วว่าเธอจะมอบความสุขให้กับเขาเหมือนที่เขามอบให้เธอมาจนนับครั้งไม่ถ้วน“แต่มายด์ไม่เคย....”“ฉันจะสอนเธอเองนะ”ชายหนุ่มนอนลงบนเตียงก่อนจะดึงให้นลินภัสร์มาคุกเข่าอยู่กลางหว่างขาแล้วจับมือเรียวของเธอไปวางบนแท่งร้อนที่ตั้งตระหง่านชูชันตรงหน้านลินภัสร์หน้าร้อนผ่าวนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นสัดส่วนความเป็นชายของเขาใกล้และชัดเจนกว่าทุกครั้ง มือเล็กสั่นระริกก่อนจะชักขึ้นลงไปตามมือใหญ่ที่โอบอยู่ด้านบนอีกทีหญิงสาวขยับมือไปตามจังหวะแล้วเงยหน้ามองเพราะอยากจะรู้ว่าตนเองทำถูกไหม“ดีมากมายด์ แบบนั้น ช้าๆ ไม่ต้องรีบ อื้ม...”เมื่อเขาปล่อยมือออกหญิงสาวก็ขยับไปตามจังหวะ เธอเงยหน้ามองเขาเมื่อเห็นใบหน้าหล่อเหลาของเจ้านายหนุ่มแดงก่ำก็รู้ว่าตนเองมาถูกทาง ศรุตมองท่าทางของคนรักแล้วได้แต่ครางอยู่ในลำคอ หญิงสาวมองตาเขาอีกครั้งด้วยสายตาที่ยั่วยวน“ใช้ปากให้ฉันหน่อยนะมายด์”นลันภัสร์สุดลมหายใจข้าปอดก่อนจะก้มลงใช้ริมฝีปากสัมผัสส่วนปลายที่ปริ่มน้ำอย่างแผ่วเบา“ซี๊ดดด......มายด์....”เมื่อได้ยินเสียงของชายหนุ่มนลินภัสร์ก็มั่นใจมากขึ้นเธอใช
ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 27 ตลอดไปได้ไหม เด็กดีของฉัน nc
“คุณศรุตมีอะไรจะคุยกับมายด์คะ”“มานั่งตรงนี้ก่อนสิ”“ดูอะไรอยู่เหรอคะ”“ฉันกำลังหาที่พักบนเกาะเสม็ดนะ เราจะไปเที่ยวกันเย็นวันศุกร์นี้ มายด์อยากพักที่ไหนล่ะ”“มายด์แล้วแต่คุณเลยค่ะ”“แล้วแต่ฉันได้ยังไงล่ะ เราพักด้วยกันนะฉันให้เธอเลือก”นลินภัสร์หยิบแท็บเล็ตขึ้นมาดูที่พัก หญิงสาวลากปลายนิ้วผ่านหน้าจอไปไม่นาก็ตกลงเลือกบ้านพักหลังหนึ่งที่มีสระว่ายน้ำส่วนตัว“พักหลังนี้ได้ไหมคะ”“ได้สิ เดี๋ยวฉันจองเลยนะ เราจะไปกันบ่ายวันศุกร์ออกจากบริษัทเร็วหน่อยให้ไปถึงท่าเรือก่อนค่ำ”“ค่ะ แค่นี้ใช่ไหมคะที่จะคุยกับมายด์ ถ้างั้นมายด์ขอตัวก่อนนะคะ”“จะรีบไปไหน” เขาคว้าเอวคอดแล้วให้เธอนั่งบนตักในจังหวะที่เธอกำลังจะลุกพอดี“คุณศรุต...ปล่อยมายด์เถอะค่ะมายด์จะกลับห้อง”“จะกลับไปทำไม ไปนอนห้องฉันนะ”“แต่นี่ไม่ใช่วันศุกร์” เพราะเธอกับเขาตกลงกันไว้แล้วว่าจะนอนด้วยกันในวันที่รุ่งขึ้นไม่ต้องไปทำงานเท่านั้น“ให้ฉันรอถึงวันศุกร์ฉันคงได้ขาดใจตายกันพอดีนะมายด์ ศุกร์ที่แล้วเธอก็บอกว่าเป็นประจำเดือน นี่มันผ่านมาหลายวันแล้วฉันคิดว่าเธอจะหายแล้วใช่ไหม”“ค่ะ”“แล้วให้ฉันไม่ได้เหรอ อย่าใจร้ายกับฉันเลยนะมายด์” ศรุตมองหญิงสาวด้
ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 26 หักเยอะไปหรือเปล่า
วันนี้นลินภัสร์รู้สึกตื่นเต้นมากเป็นพิเศษเพราะเป็นวันที่เงินเดือนของหญิงสาวจะออกเป็นครั้งแรกหลังจากเรียนจบได้เข้ามาทำงานในตำแหน่งเลขานุการของศรุตอย่างเต็มตัวเมื่อหนึ่งเดือนก่อน ส่วนนรเทพนั้นถูกย้ายไปประจำที่สำนักงานในประเทศเวียดนามซึ่งมีชยาภรณ์เพื่อนรักของเธอตามไปทำงานเป็นเลขาที่นั่นนลินภัสร์เลยต้องรับผิดชอบงานแทนเขาทั้งหมดเย็นนี้หญิงสาวมีนัดคุยกับฝ่ายบัญชีเรื่องการหักเงินใช้หนี้ให้กับคุณยายของเธอเมื่อไปถึงหัวหน้าฝ่ายบัญชีก็รออยู่ก่อนแล้ว“สวัสดีค่ะพี่แนน” นลินภัสร์ยกมือไหวหัวหน้าฝ่ายบัญชีก่อนจะนั่งลงเก้าอี้ตรงกันข้ามกับหญิงสาว“มายด์มาคุยเรื่องการหักเงินเดือนค่ะพี่แนน”“มายด์เพิ่งได้รับเงินเดือน เดือนแรกเองนะหนูจะให้พี่หักเงินเดือนตั้งแต่เดือนแรกเลยเหรอ”“ค่ะพี่แนน มายด์ใช้หนีเร็วก็จะเป็นอิสระเร็วมากขึ้น”“แล้วมายด์จะให้พี่หักเท่าไหร่ล่ะ สักสี่พันดีไหม”“พี่แนนหักมายด์ไปหนางหมื่นเลยได้ไหมคะ”“หักตั้งหมื่นมายด์ก็เหลือเงินใช้อีกไม่ถึงหมื่นห้านะเพราะต้องหักประกันสังคมด้วย ค่าครองชีพเดี๋ยวนี้สูงจะตาย มายด์จะพอใช้เหรอ”“มายด์คิดว่าพอใช้ค่ะพี่แนน”“พี่ว่ามันจะชักหน้าไม่ถึงหลังเอานะ หักแค่
ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 25 เต็มใจดูแล
นลินภัสร์รีบกดออดเรียกพยาบาลเข้ามาอย่างรวดเร็วเมื่อพยาบาลมาถึงก็รีบวัดไข้จากนั้นก็เอายาลดไข้ให้ศรุตทานและบอกว่าเขาจำเป็นจะต้องเช็ดตัวลดไข้“เดี๋ยวญาติรอตรงโซฟาก่อนก็ได้นะคะ พยาบาลจะช่วยกันเช็ดตัวให้คนไข้เองค่ะ”“คือผมให้แฟนผมเช็ดให้ได้ไหมครับศรุต” รีบบอกกับพยาบาล“คุณศรุตคะ...” หญิงสาวตกใจกับคำพูดของชายหนุ่ม“เช็ดตัวให้ฉันหน่อยนะมายด์ ไม่ยากหรอกเธอเคยดูแลคุณยายมาแล้วฉันว่าแค่นี้เธอน่าจะทำได้”“คุณสะดวกไหมคะ ถ้าไม่สะดวกฉันจะเรียกพยาบาลผู้ชายมาช่วยเช็ดให้ก็ได้” พยาบาลสาวหันไปถามนลินภัสร์เพราะเห็นท่าทางเธอค่อนข้างอึดอัดหญิงสาวมองหน้าศรุตสลับกับนางพยาบาลก็จะยิ้มอ่อนให้กับคุณพยาบาลตรงหน้า“เดี๋ยวฉันเช็ดตัวให้เขาเองก็ได้ค่ะ”“อุปกรณ์อยู่ในห้องน้ำนะคะ ถ้าเช็ดเสร็จแล้วครึ่งชั่วโมงเราจะเข้ามาวัดไข้อีกครั้งหนึ่งค่ะ”เมื่อพยาบาลออกไปแล้วหญิงสาวก็เดินเตรียมกะละมังและผ้าเช็ดตัวผืนเล็กสองผืนมาเธอรูดผ้าม่านปิดก่อนจะถอดเสื้อของศรุตออกด้วยความยากลำบากเพราะนอกจากจะกลัวเขาจะเจ็บแผลแล้วยังมีเสาน้ำเกลือที่เธอจะต้องสอดแขนเสื้อออกมาอีกด้วย เมื่อถอดเสื้อเสร็จก็รีบเช็ดตัวให้ชายหนุ่มอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าเ
ขังรักลูกหนี้ ตอนที่ 24 ไม่ชอบอยู่เฉยๆ
หลังจากวางสายไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเพื่อนของศรุตทั้งสองคนก็มาถึงโรงพยาบาล“เป็นไงบ้างวะเจ็บหรือเปล่า” ปองคุณถามคนที่นั่งทำหน้าเบื่อโลกอยู่บนเตียง“อือ เจ็บเพิ่งขอยาแก้ปวดพยาบาลกินไปเมื่อกี้นี้เอง”“มึงซวยฉิบหายเลยว่ะศรุตคนตั้งเยอะตั้งแยะมีมึงคนเดียวที่โดนกระสุนปืนของไอ้หมอนั่น” รัชพลพูดกับเพื่อนเพราะเมื่อคืนมีแค่ศรุตคนเดียวเท่านั้นที่ได้รับบาดเจ็บ“แล้วตำรวจว่ายังไงบ้าง”“ตำรวจจับตัวได้แล้ว คงจะดำเนินคดีไปตามกฎหมาย”“ขอบใจพวกมึงสองคนมากนะมายด์บอกกูว่ามึงรออยู่หน้าห้องผ่าตัดเป็นเพื่อนมายด์หลายชั่วโมง”“มึงเป็นเพื่อนกูนี่” รัชพลตบบ่าข้างที่ไม่มีแผลของเพื่อนเบาๆ“มายด์ยังไม่ได้กลับไปพักเลยเหรอ” ปองคุณที่เห็นหญิงสาวสวมชุดเดิมของเมื่อคืนก็ถามขึ้น“คะมายด์รอพี่มาถึงก่อนเดี๋ยวมายด์จะขอตัวไปเอาเสื้อผ้าที่คอนโดนะคะ”“พี่ว่ามายด์ไปนอนพักสักหน่อยก็ได้ระหว่างนี้พี่จะอยู่เป็นเพื่อนไอ้ศรุตเอง”“มายด์ฝากพี่สองคนด้วยนะคะ ถ้ามีอะไรโทรหามายด์นะมายด์จะรีบมาทันที”“ไปเถอะไม่ต้องห่วงหรอก”“คุณศรุตคะมายด์ไปก่อนนะคะ”หญิงสาวเดินลงมาจากนั้นก็เรียกแท็กซี่จากหน้าโรงพยาบาลให้มาส่งที่คอนโดเธออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล
