บทที่ 943

เพื่อนชื่อ ฮาร์วีย์ คาร์เวอร์ กล่าวในการแชทกลุ่ม: [ใช่แล้ว! ในที่สุด คุณนายลูอิสก็หายจากอาการป่วยหนัก ถ้าเด็ก ๆ ทั้งหมดที่เธอเลี้ยงดูมาไม่ได้กลับมาหาเธอในทันที ในตอนนั้น เธอก็อาจจะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย]

แม็กซ์ตอบว่า: [ถ้าอย่างนั้น เราไปหาเธอกัน ทำไมเราไม่หาโรงแรมระดับ 5 ดาวดี ๆ มาเลี้ยงคุณนายลูอิสในงานอาหารนี้ล่ะ?]

สเตฟานีตอบ: [แม็กซ์ เราไม่จำเป็นที่จะต้องฟุ่มเฟือยขนาดนั้น คุณนายลูอิสใช้ชีวิตอย่างประหยัดมาโดยตลอด เธอจะรู้สึกไม่สบายใจอย่างแน่นอนถ้าเราพาเธอไปทานอาหารในสถานที่ฟุ่มเฟือยแบบนั้น ทำไมเราไม่ไปกินที่ร้านอาหารเล็ก ๆ ที่ทำอาหารบ้าน ๆ มาหลายปี ตรงหน้าทางเข้าสถานเด็กกำพร้าล่ะ]

ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในเวลานี้ เขาท่วมท้นด้วยอารมณ์เมื่อเขานึกถึงร้านอาหารเล็ก ๆ ที่ทำอาหารบ้าน ๆ ซึ่งร้านนี้เปิดมานานกว่าสิบปีแล้ว

ในช่วงวันเกิดอายุสิบแปดของเขา คุณนายลูอิสใช้เงินทั้งหมดที่เธอเก็บไว้อย่างประหยัดมาตลอดชีวิต ก่อนจะพาเขาและเพื่อน ๆ ของเขาไปรับประทานอาหารอร่อย ๆ ที่ร้านอาหารนั้น

เธอซื้อเค้กวันเกิดให้เขาด้วยในวันนั้น หลังจากฉลองวันเกิด เขาไม่ได้เป็นลูกบุญธรรมของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าอีกต