บทที่ 417

ลอรีนรู้สึกเสียใจ และโกรธมากเช่นกัน เธอเป็นลูกสาวของตระกูลโธมัส และไม่มีทางที่เธอจะรับผิดอย่างบริสุทธิ์ใจ เธอจึงผลักประตูลงจากรถทันที และตะโกนกลับไปว่า “นี่ หุบปากไปเลยนะ! นี่มันเป็นความผิดของนายตั้งแต่แรก! นายไม่เห็นเหรอว่า ฉันกำลังถอยหลังเข้าจอด ตาบอดเหรอไง? กล้ามาว่าฉันก่อนได้ยังไงกันฮะ?!”

ชายหนุ่มไม่คาดคิดว่า ลอรีนจะตอบกลับใส่เขา เขาตะโกนว่า “โอ้พระเจ้า ให้ตายเถอะคนขับเป็นผู้หญิงโง่อีกคนสินะ! เก้าในสิบของคนขับรถที่โง่ที่สุดบนท้องถนนจะเป็นผู้หญิง! เธอขับรถเป็นหรือเปล่าเนี่ย? ถ้าทำไม่ได้ให้กลับไปอยู่ในท้องของแม่ซะ และเรียนรู้วิธีขับรถก่อนที่จะออกมา ไม่งั้นจะทำให้ตัวเองขายหน้าซะเปล่า ๆ !”

จากนั้นเขากล่าวเสริมว่า “ฉันเพิ่งซื้อรถคันนี้มาสิบล้านนะ แล้วเธอก็มาทำรถฉันเป็นรอย เธอจะรับผิดชอบเท่าไหร่ล่ะ?”

ลอรีนขมวดคิ้วและโต้กลับ “นี่ ก่อนอื่นนะ! ฉันเห็นที่ว่างก่อน แล้วก็ถอยเข้าไปครึ่งหนึ่งแล้ว ส่วนนายโผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ แล้วพยายามแย่งที่จอดฉัน! มันเป็นความผิดของนาย! นายกล้ามาด่าฉันก่อนได้ยังไงกัน?!”

ชายหนุ่มคำรามด้วยความตกใจ “อะไรนะ? ฉันจะด่าเธอไม่ได้เหรอไง เพราะเธอเป็นฝ่ายผิดนะ! แล้วฉัน