ในตอนนี้มาร์คัสและสาวหน้าพลาสติกต่างก็หมดหวัง และกังวลเกี่ยวกับอนาคตของพวกเขาอย่างมากชาร์ลีรู้สึกโล่งใจขึ้นมากหลังจากลงโทษพวกเขา จากนั้นเขาก็พูดกับดอน อัลเบิร์ต “สองคนนี้ทำให้ผมปวดหัวมาก พาออกไปให้พ้น ๆ ได้แล้ว”อัลเบิร์ตพยักหน้าอย่างรวดเร็วก่อนที่จะเตะมาร์คัส และพูดว่า “ยังไม่ลุกขึ้นแล้วรีบไสหัวไปอีก?”มาร์คัสรีบลุกขึ้นยืน และเพิกเฉยต่อสิ่งสกปรกบนร่างกายของเขาในขณะที่เขารีบเตรียมที่จะออกไปกับสาวใบหน้าพลาสติกอัลเบิร์ตเตะตูดเขาอย่างรุนแรงอีกครั้ง และมาร์คัสก็ล้มลงกับพื้นอีกครั้ง หลังจากนั้นอัลเบิร์ตก็พูดว่า “ฟังนะ พวกแกทั้งสองคน ฉันต้องการให้พวกแกมารายงานตัวที่คฤหาสน์ของฉันภายในหนึ่งสัปดาห์! ถ้าไม่โผล่หัวมา พวกแกได้ตายแน่!”“ดอน อัลเบิร์ต ไม่ต้องห่วงครับ พวกเราจะมาหาลุง…”ทั้งคู่รีบตกลงก่อนจะออกไปด้วยความตื่นตระหนกโดยไม่ทิ้งร่องรอยไว้จากนั้นอัลเบิร์ตก็เดินไปหาชาร์ลีก่อนจะถามว่า “คุณเวดครับ พอใจไหมครับ?”ชาร์ลีหันกลับมา และมองไปที่แคลร์กับลอรีน เมื่อเขาเห็นการแสดงออกที่แปลกประหลาดบนใบหน้าของพวกเขา เขาก็ถามพวกเขาทันทีว่า “ที่รัก ลอรีน คุณสองคนพอใจไหม?”แคลร์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งก
ฮิกส์รีบยื่นโทรศัพท์มือถือให้อัลเบิร์ตก่อนที่เขาจะพูดว่า “ดอน อัลเบิร์ต ประธานคาเมรอนต้องการคุยกับคุณ”ทันทีที่อัลเบิร์ตหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ไอแซคก็ตำหนิเขาทางโทรศัพท์ทันทีว่า “ดอน อัลเบิร์ต นายเป็นบ้าอะไร? ใครใช้ให้นายไปสร้างปัญหาในถิ่นของฉัน? ตอนนี้นายพยายามจะต่อต้านฉันอยู่หรือไง? อวดดีไปหรือเปล่า!”ในเวลานี้อัลเบิร์ตตอบอย่างจริงจังว่า “ประธานคาเมรอน ผมไม่ใช่คนที่ทำให้เกิดปัญหาที่นี่นะครับ ในความเป็นจริง มาร์คัสเป็นคนที่ทำให้ปรมาจารย์เวดไม่พอใจ คุณฮิกส์ผู้จัดการของคุณเป็นคนที่ต้องการช่วยมาร์คัสสอนบทเรียนให้ปรมาจารย์เวด! คุณคิดยังไงกับเรื่องนี้ล่ะครับ?”ไอแซคโพล่งทันที “คุณเวด? นายหมายถึงคุณชาร์ลี เวด ใช่ไหม?”“แน่นอน ผมกำลังพูดถึงเขาสิครับ จะคุณเวดไหนได้อีกล่ะครับ?” อัลเบิร์ตถามขณะที่เขาหัวเราะไอแซคตกใจ!คาดไม่ถึงว่าสุนัขที่อยู่ใต้มือของเขาเพิ่งกัดเจ้าของ!ไอ้บ้าเอ๊ย!ดังนั้นไอแซคจึงรีบพูดว่า “อัลเบิร์ตเปิดลำโพงเดี๋ยวนี้!”อัลเบิร์ตเปิดลำโพงของโทรศัพท์มือถือทันที และในเวลานี้ทุกคนสามารถได้ยินเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวของไอแซคจากปลายสาย "ฮิกส์ ไอ้สารเลว! แกสายตาสั้นเหรอไ
เมื่ออัลเบิร์ตเห็นว่าชาร์ลีหมดความอดทนแล้ว เขาก็รีบโบกมือ และสั่งคนของเขาว่า “จัดการซะ!”กลุ่มชายฉกรรจ์พุ่งไปข้างหน้าทันทีก่อนที่จะล้อมรอบคุณฮิกส์ และพวกเขาก็เริ่มชกต่อยและเตะชายคนนั้น พวกเขาจะหยุดเมื่อเขาเหมือนตายไปครึ่งหนึ่งฮิกส์นอนอยู่บนพื้นขณะที่เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เลวร้ายที่สุดยังมาไม่ถึง ในเวลานี้อัลเบิร์ตก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ฉันจะให้เวลานายครึ่งวันเพื่อออกจากโอลรัสฮิลล์ ถ้าฉันยังเห็นนายอยู่รอบ ๆ โอลรัสฮิลล์ พรุ่งนี้ฉันจะฆ่านายด้วยมือเปล่า!”ฮิกส์ที่กำลังจะตาย ไออย่างอ่อนแรงก่อนจะพูดว่า “ดอน อัลเบิร์ต เมตตาผมเถอะครับ และให้เวลาผมอย่างน้อยสองวัน ให้ผมรักษาอาการบาดเจ็บก่อนออกเดินทาง…”“นายไปรักษาที่จังหวัดใกล้เคียงได้!” อัลเบิร์ตตอบอย่างเย็นชา “โทรหาครอบครัวของนาย และขอให้พวกเขาจ้างรถพยาบาลพานายออกไปซะ ดูให้ดีว่านายอยู่ห่างจากโอลรัสฮิลล์นับจากนี้! ถ้านายตายให้แน่ใจว่านายตายในที่อื่น! นายไม่ได้รับอนุญาตให้กลับมาทำพิธีฝังศพที่โอลรัสฮิลล์อีก! ไม่อย่างนั้นฉันจะขุดหลุมฝังศพของนายแล้วกำจัดขี้เถ้าของนายซะ จะได้ไม่ให้ใครมาแสดงความเคารพต่อนายอีก!”ฮิกส์ตกใจ
เมื่อชาร์ลีเห็นฉากนี้ปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา เขารู้ว่ามีเพียงสาวสวยสองคนเท่านั้นที่สามารถมองและชื่นชมกันและกันได้ เขารู้สึกว่า ไม่มีความหวังสำหรับเขาเลยดังนั้นชาร์ลีจึงเข้าไปในห้องอื่น และเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้นที่เขาเตรียมมาด้วยเนื่องจากชาร์ลีเปลี่ยนเป็นกางเกงขาสั้นค่อนข้างเร็ว ผู้หญิงทั้งสองคนก็ยังไม่ออกมาจากห้องของพวกเขาหลังจากที่เขาออกมาจากห้องของเขาแล้วจากนั้นเขาก็ออกไปที่ลานกว้าง และค่อย ๆ ก้าวลงบ่อน้ำพุร้อนขนาดใหญ่ชาร์ลีอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกขณะที่น้ำอุ่นค่อย ๆ ปกคลุมร่างกายของเขาหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามา แคลร์ และลอรีนเปลี่ยนชุดว่ายน้ำแล้ว และกำลังเดินไปที่ลานในเวลานี้ชาร์ลีเงยหน้าขึ้นมองทั้งสองคน และตาของเขาก็สว่างขึ้นทันทีชุดว่ายน้ำที่แคลร์สวมใส่นั้นดูค่อนข้างเชยเล็กน้อย แต่ก็ยังแสดงให้เห็นถึงรูปร่างที่สมบูรณ์แบบ ผิวขาวเนียน และขาที่ยาวเรียว สิ่งนี้ทำให้หัวใจของชาร์ลีเต้นรัวอย่างบ้าคลั่งยิ่งไปกว่านั้นลอรีนที่นั่งข้าง ๆ แต่งตัวสวยเลยทีเดียว ถึงแม้ว่าเอเลนจะป้องกัน และไม่ยอมให้แคลร์ใส่บิกินี่ แต่ตอนนี้ลอรีนก็ใส่บิกินี่สีชมพูที่
ชาร์ลีมีสีหน้าสงบขณะเผชิญหน้ากับคำสารภาพที่กะทันหันของลอรีน เขาตอบเพียงว่า “เราก็แค่เจอพวกสวะไม่กี่คน ผมก็เลยตัดสินใจสั่งสอนคนพวกนั้น ไม่ต้องใส่ใจหรอก"ลอรีนตอบอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าจะเป็นยังไง ฉันก็อยากจะขอบคุณจริง ๆ นะ!”หลังจากนั้นลอรีนก็นั่งลงข้าง ๆ ชาร์ลีและยื่นมือออกไปอย่างรวดเร็วขณะที่เธอกอดเขาไว้ในอ้อมแขนทั้งคู่สวมเสื้อผ้าน้อยชิ้นมาก และชาร์ลีสัมผัสได้ทันทีว่า ผิวเนียนนุ่มของลอรีนกำลังถูกับเขาร่างกายของชาร์ลีกระชับขึ้นทันที และรีบพูดว่า “ลอรีนอย่าทำแบบนี้ ผมไม่อยากให้แคลร์เห็นเราทำตัวแบบนี้กัน”ลอรีนหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่เธอจะถามว่า “นั่นหมายความว่าฉันสามารถกอดคุณ และทำอะไรก็ได้ที่ฉันต้องการ ถ้าแคลร์มองไม่เห็นเรางั้นเหรอคะ?”“นั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมหมายถึง…” ชาร์ลีตอบอย่างช่วยไม่ได้ลอรีนกอดเขาแน่นขึ้นเล็กน้อยก่อนที่เธอจะพูดเสียงแข็งว่า “ฉันอยากกอดคุณ และมันจะดีที่สุดถ้าแคลร์เห็นเราทำแบบนี้ตอนนี้ หลังจากนั้นคุณสองคนก็ฟ้องหย่ากันได้ คุณจะได้อยู่กับฉันแทนในที่สุด!”ในเวลานี้ชาร์ลีมีการแสดงออกที่เปลี่ยนไปบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขาพูดว่า “คุณพูดอะไรแบบนั้นได้ยังไง? คุณเป็นเพื่อน
ชาร์ลีพูดไม่ออก ลอรีนหมายถึงอะไร? เธอเต็มใจที่จะเป็นอนุภรรยาเพียงเพราะเขางั้นเหรอ?แต่ถึงอย่างนั้น เขาจะเห็นด้วยกับคำขอแบบนี้ได้อย่างไร?ประการแรก ความรู้สึกของเขาที่มีต่อแคลร์เป็นเรื่องจริง และเขาจริงใจต่อเธอมาก แม้ว่าในตอนแรกแคลร์จะไม่พอใจกับการจัดเตรียมจากปู่ของเธอ แต่ในที่สุดเธอก็ยอมแต่งงานกับชาร์ลีแม้ว่าทั้งตระกูลของเธอจะหัวเราะ และเยาะเย้ยเธอในการตัดสินใจของเธอก็ตาม แน่นอนว่าแคลร์ไม่เคยดูถูกเขานอกจากนี้ เมื่อคุณป้าที่ดูแลเขาในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าล้มป่วย แคลร์เป็นคนที่ให้เขายืมเงินเพื่อที่เขาจะได้จ่ายเป็นค่ารักษาพยาบาล ชาร์ลีจะไม่มีวันลืมความเมตตาของแคลร์ดังนั้นเขาจะตกลงที่จะให้ลอรีนมาเป็นคนรักของเขาได้อย่างไรกัน?ในเวลานี้แคลร์ที่หลับก็ขยับตัวเล็กน้อยชาร์ลีสะดุ้ง และรีบผลักลอรีนออกจากอ้อมแขนลอรีนมองไปที่แคลร์ และเมื่อเธอเห็นว่าแคลร์ยังไม่ตื่นเต็มที่ เธอก็เคลื่อนใบหน้าไปข้างหน้าทันที และจูบชาร์ลีเบา ๆ ริมฝีปากของเธอสัมผัสกับริมฝีปากของเขาอย่างอ่อนโยนเพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่ชาร์ลีจะรู้สึกตัวอีกครั้งลอรีนก็หน้าแดงขณะที่เธอค่อย ๆ ว่ายหนีจากเขาชาร์ลีไม่สามารถพูดอะไรเกี่
ในขณะที่ชาร์ลี ภรรยาของเขา และลอรีนกำลังแช่น้ำในสระน้ำพุร้อน มาร์คัสผู้ซึ่งมีคำที่สลักติดอยู่บนหน้าผากของเขา 'ไอ้สถุนน่าสมเพช' และแฟนสาวของเขาที่ตอนนี้ก็จมูกเบี้ยวบู้บี้ ก็ได้นั่งรถตู้ซอมซ่อกลับไปยังเมืองมาร์คัสซึ่งนั่งอยู่ในรถตู้ยังคงปิดหน้าผากที่เปื้อนเลือด เพราะกลัวว่าคนขับรถตู้จะเห็นคำที่สลักอยู่บนหน้าผากของเขาทั้งสองคนได้เรียกรถตู้ระหว่างทางออกจากช็องซาลีเซ สปา รีสอร์ต พวกเขาได้เจรจากับคนขับรถตู้ และตกลงกันว่า คนขับรถตู้จะส่งทั้งสองคนกลับบ้านในราคาสองพันบาท ตอนนี้มาร์คัสต้องการกลับบ้านโดยเร็วที่สุด เขาไม่ต้องการให้เกิดปัญหาอีก!อย่างไรก็ตาม คนขับรถตู้ก็สามารถมองเห็นเลือดที่ไหลออกมาจากหน้าผากของมาร์คัสจากกระจกมองหลังหลังจากสังเกตเขาเป็นเวลานานเขาก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความประหลาดใจ “ไอ้หนู บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า?”มาร์คัสตอบอย่างโกรธ ๆ ว่า “นี่ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ! ขับรถต่อไปดี ๆ เถอะ หยุดถามเรื่องไร้สาระกับฉันได้แล้ว!”คนขับรถรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย และพูดว่า “นายคิดว่าฉันเป็นห่วงนายจริง ๆ หรือไง?! ฉันแค่ถามนายเพราะดูเหมือนว่าหน้าผากของนายจะมีเลือดไหลออกมาเรื่อย ๆ ! ฉันไม่อยา
เจ้าหน้าที่ตำรวจตอบอย่างเย็นชาว่า “เอาล่ะ ตอนนี้คุณกำลังดูถูกเจ้าพนักงาน! นั่นหมายความว่านายกำลังต่อต้านกฎหมาย! อย่ามาว่าก็แล้วกันที่เราที่จะดำเนินการกับคุณ!”ทันทีที่เขาพูดจบเจ้าหน้าที่ตำรวจก็หยิบสเปรย์พริกไทยออกมา และเล็งตรงไปที่ใบหน้าของมาร์คัสก่อนจะฉีดลงบนใบหน้าของคนหลังมาร์คัสรู้สึกได้ถึงความปวดแสบปวดร้อนในดวงตาของเขาในเวลานี้ เขาจึงเอื้อมมือไปขยี้ตาโดยไม่รู้ตัว โดยลืมไปว่าทันทีที่เขาเอามือออก คำสองคำที่เปื้อนเลือดที่สลักอยู่บนหน้าผากของเขาก็จะถูกเปิดเผยทันที“โอ้พระเจ้า…” เจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งอุทานออกมาดัง ๆ “ดูเขาสิ! เขามีคำสลักไว้ที่หน้าผากด้วย!”“รอยสักแบบนั้นคืออะไร? สุดเหวี่ยงมากจริง ๆ !”“ฮ่าฮ่าฮ่า! ไม่น่าแปลกใจเลยว่าทำไมเด็กคนนี้ถึงชอบเรียกคนอื่นว่าสถุน เพราะเขามีคำว่า "ไอ้สถุนน่าสมเพช" สลักอยู่บนหน้าผากนี่เอง! "เมื่อมาร์คัสได้ยินดังนั้นเขาก็รีบยกมือขึ้นพยายามที่จะปิดหน้าผาก แต่ท่ามกลางความวุ่นวายนี้ ดวงตาของเขาทั้งบวม และเจ็บปวดมากจนเขาไม่ทันสังเกตว่า มีเจ้าหน้าที่ตำรวจเข้ามาหาเขาหลังจากนั้น มาร์คัสก็ถูกลากออกจากรถ และเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ได้กดเขาลงกับพื้นเจ้าห