บทที่ 219

ชาร์ลีจ้องมองไปที่พวกเขา แต่เพื่อประโยชน์ของดักลาสเขาจึงไม่อยากที่จะใส่ใจกับคนโง่สองคนนี้

แม้ชาร์ลีจะเงียบ แต่โจแอนน์และเจอร์รี่ก็ยิ่งเกลียดเขามากยิ่งขึ้นที่ไม่ปกป้องตัวเองหลังจากถูกเยาะเย้ยและดูถูก! เขามันช่างขี้แพ้อะไรอย่างนี้!

เจอร์รี่ยังคงสบประมาทต่อไป “นี่ จากความคิดของฉันนะ แคลร์เธอช่างตาบอดจริง ๆ มีเหล่าสุภาพบุรุษที่ดีมากมายในชั้นเรียนของเราแต่ชาร์ลีไอ้ขี้แพ้ดันเป็นตัวเลือกสุดท้ายของเธองั้นเหรอ? แย่จัง!”

ทันใดนั้นประตูห้องสวีทก็เปิดออก

ปัง

ชายร่างท้วมในชุดดำหลายคนพุ่งเข้ามาในห้องและหนึ่งในนั้นคือชายหนุ่มที่มีผมทรงครูว์คัตและมีบุหรี่อยู่ในมือกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ออกไปจากที่นี่ซะ ฉันต้องการห้องนี้”

เจอร์รี่ขมวดคิ้วด้วยความรำคาญ “นี่คุณคิดว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่? ไม่เห็นเหรอว่าเรากำลังทานอาหารเย็นกันอยู่น่ะ”

จากนั้นเขาก็กระแทกโต๊ะอย่างแรงและคำรามขึ้นว่า “ที่นี่โรงแรมเมเปิล คนที่มาก่อน จะได้สิทธิก่อน! คุณไม่รู้กฎเหรอไง?”

"มาก่อน ได้ก่อน?"

ชายหนุ่มหน้าตาดุร้ายเข้ามาหาเจอร์รี่และตบหน้าเขาโดยไม่มีการเตือนใด ๆ เจอร์รี่ล้มลงกับพื้นใบหน้าของเขาบวมและอาบไปด้วยเลือดสีแดงสด

“นายคิดว่