บทที่ 224

จอร์จหัวเราะอย่างมีชัย "รอก่อนแล้วคอยดูได้เลย ถ้าฉันได้เข้าร่วมคณะกรรมการแล้วล่ะก็ ไอ้พวกนี้คงจะตกใจอ้าปากค้างแล้วต้องมาเทิดทูนฉันแน่ ๆ !”

เจอร์รี่ถามด้วยความประหลาดใจ “จอร์จ นี่นายจะไปเป็นหนึ่งในกรรมการงั้นเหรอ?”

“ใกล้แล้วล่ะ” จอร์จพูดด้วยรอยยิ้มที่พอใจ “เผอิญว่าอยู่ในระหว่างการดำเนินการ ถ้าทุกอย่างราบรื่นฉันก็จะได้รับการเลื่อนตำแหน่งในอีกไม่กี่เดือน!”

“โอ้โห เจ๋งว่ะเพื่อน!” เจอร์รี่ยกนิ้วให้เขาและอุทานว่า “จอร์จ อย่าลืมเพื่อนของนายถ้านายได้เป็นกรรมการนะ!”

จอร์จพยักหน้า "แน่นอน! ไม่ต้องกังวล เพราะฉันจะคอยดูแลนายเอง”

ในระหว่างการสนทนา มีเสียงดังโครมและประตูห้องทำงานของจอร์จถูกเตะจนเปิดออกอย่างรุนแรง

“ไอ้เวรที่ไหนกันที่กล้าเตะประตูห้องฉัน…”

จอร์จตกใจกับความวุ่นวายที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เขากำลังจะร้องเสียงหลงเมื่อเห็นสมาชิกคณะกรรมการทุกคนยืนอยู่ที่ประตูของเขาและก้มหัวให้ชายวัยกลางคนในชุดสูทด้วยความเคารพ เขาจ้องมองพวกเขาด้วยความงุนงงราวกับว่าโดนต้องคำสาป

ซีคจ้องมองจอร์จอย่างน่ากลัวและถามว่า “แกคือจอร์จ แฮร์ริสใช่ไหม?”

ในความมึนงงจอร์จพยักหน้าช้า ๆ “ใช่ครับ ผมเอง”

โดยไม่มีการเต