ชาร์ลีตอบอย่างเย็นชาว่า “นั่นคือเส้นชีวิตของคุณ สาเหตุที่วิญญาณชั่วร้ายถูกเอาใจได้ง่าย ๆ ก็เพราะว่าแจ็คกำลังใช้ชีวิตของคุณเป็นการแลกเปลี่ยน! ภายในสามวันเส้นสีแดงนี้จะยาวไปจนถึงข้อศอกของคุณ! หลังจากนั้นคุณจะตายทันที แจ็คใช้คุณธรรมและความดีทั้งหมดที่คุณสะสมมาตลอดชีวิต เขาสละชีวิตของคุณเพื่อแลกกับชีวิตของสมาชิกครอบครัวควินตันที่เหลือ!”เกรแฮมตกใจมากเมื่อได้ยินคำพูดของชาร์ลี เขาตัวแข็งเพราะตกใจอย่างที่สุดอดัมก็ตื่นตระหนกเช่นกันในเวลานี้เมื่อเขามองไปที่ผู้คนรอบตัวพวกเขาปรมาจารย์ทุกคนที่อยู่ด้วยตอนนี้พยักหน้าเล็กน้อยเมื่อพวกเขาเห็นฉากนี้ เกรแฮมจะมีชีวิตอยู่ไม่เกินสามวันอดัมคุกเข่าลงบนพื้นก่อนที่เขาจะขอร้องแจ็ค “คุณเยลแมน! ได้โปรดช่วยชีวิตคุณอาของผมด้วย!”ในตอนนี้แจ็คจ้องที่อดัมด้วยสีหน้าหยิ่งผยองขณะที่เขาเยาะเย้ยและพูดว่า “ฉันใช้คาถาเพื่อเอาใจวิญญาณร้ายแล้ว นายจะคาดหวังให้ฉันเอาคืนได้ยังไง? ฉันใช้ชีวิตของคุณเกรแฮมเพื่อแลกกับความปลอดภัยของสมาชิกครอบครัวควินตันที่เหลือ! ตอนนี้นายควรจะขอบคุณฉันนะ”ออโรร่ากัดริมฝีปากและหน้าซีดทันที หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเธอก็คุกเข่าลงต่อหน้าชาร์ลี
ภายในเวลาไม่ถึงห้านาทีอาหารสดทั้งหมดบนโต๊ะก็เน่าเสีย ยุงสีดำจำนวนนับไม่ถ้วนก็เริ่มโผล่ออกมาจากเนื้อเน่ามีไก่ตัวหนึ่งที่ครอบครัวไวท์เลี้ยงไว้ตั้งแต่มันยังเป็นลูกเจี๊ยบในลานบ้านของตระกูลไวท์ยุงดำสองสามตัวบินไปที่ไก่ด้วยความเร็วมาก หลังจากนั้นไม่ถึงสิบวินาทีไก่ก็เริ่มกรีดร้องขณะที่มันกระพือปีกอย่างลนลาน หลังจากนั้นมันก็ร่วงลงสู่พื้นและเริ่มชักกระตุกจนกระทั่งมันร่วงลงมาตายภายในไม่กี่วินาทียุงสีดำขนาดใหญ่จำนวนมากก็เริ่มโผล่ออกมาจากขนของไก่ตัวผู้ที่ตายแล้วในเวลานี้ยุงสีดำจับกลุ่มกันอย่างหนาแน่นบนท้องฟ้าขณะที่พวกมันพุ่งเข้าหาฝูงคนราวกับพายุหมุนในลานบ้านเกิดความโกลาหลยุ่งเหยิงเนื่องจากผู้คนพยายามที่จะหลีกหนียุงสีดำอย่างสุดชีวิต เพราะยุงสีดำไม่เพียงแต่มีพิษร้ายแรงเท่านั้นแต่ยังสามารถเข้าสู่เนื้อคนผ่านทางบาดแผลบนผิวหนังได้อีกด้วยแม้ว่ายุงจะมีขนาดเล็กมากเนื่องจากมีขนาดเท่าเม็ดทรายเท่านั้น แต่การกัดของพวกมันก็เจ็บปวดมากคนที่ถูกยุงสีดำกัดจะเจ็บปวดมากและผิวหนังของพวกเขาจะเริ่มบวมทันทีในเวลานี้ปรมาจารย์ทุกคนในลานบ้านเริ่มใช้ทักษะอาคมทั้งหมดเพื่อกำจัดยุง บางคนถึงกับโยนเครื่องรางของขลัง
"ไม่ ไม่ใช่! เขาไม่ใช่มนุษย์! เขาคือพระเจ้า!”“ไม่นะ อย่าให้สายฟ้าฟาดฉัน! ฉันจะคุกเข่าขอโทษคุณเวดทันที”"ช่วยฉันด้วย ฉันผิดไปแล้ว!"แขกสองสามคนคุกเข่าลงขณะที่พวกเขาเริ่มโค้งคำนับต่อหน้าชาร์ลีเกรแฮมตกใจจนตัวแข็งทื่ออย่างไรก็ตาม ฟ้าผ่าทำให้ยุงดำกลายเป็นเถ้าถ่านโดยไม่ทำร้ายใครเลยในตอนนี้แจ็คตกใจและหวาดกลัวอย่างมาก!เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชาร์ลีจะมีพลังมหาศาลขนาดนี้!เขาเป็นเพียงมดเมื่อเทียบกับชาร์ลี!ถ้าเขาติดอยู่กับสายฟ้าที่ดุร้ายเขาจะตายในไม่กี่วินาทีแน่นอน!แจ็คเริ่มตื่นตระหนกในเวลานี้ ดังนั้นเขาจึงรีบลุกขึ้นก่อนที่จะตะเกียกตะกายเพื่อหนีออกจากลานบ้าน เขาต้องการหนีออกจากโอลรัสฮิลล์และไม่กลับมาที่นี่อีก! จะมีบุคคลที่น่าเคารพเช่นนี้ในโอลรัสฮิลล์ได้อย่างไร?“คุณพยายามหนีใช่ไหม?”ชาร์ลียิ้มขณะที่เขายื่นมือขึ้นไปบนฟ้าและพูดว่า “สายฟ้าฟาด!”ตู้ม!ในเวลานี้ฟ้าร้องดังกึกก้องและสายฟ้าฟาดลงบนเครื่องลายครามในมือของแจ็คและเขาก็ล้มลงกับพื้นทันทีแจ็คอาจรู้สึกเจ็บอย่างรุนแรงที่มือของเขา เขากลัวมากจนตัวสั่นและร้องขอชีวิต"คุณเวด… ปรมาจารย์…. โปรดไว้ชีวิตของผมด้วย”ชาร์ลีมองแจ็คด้วยสี
ทุกคนต่างต่อสู้เพื่อชิงตำแหน่งผู้นำมาตลอดชีวิต แต่ตอนนี้ทุกคนต่างกระตือรือร้นที่จะให้ชาร์ลีเป็นผู้นำวงอภิปรัชญาทั้งหมดในโอลรัสฮิลล์ และแม้แต่อาณาเขตนิวตันก็ไม่มีแขกคนไหนคัดค้านเลยเนื่องจากพวกเขาทั้งหมดเชื่อมั่นในฝีมือของชาร์ลีพวกเขาไม่เคยเห็นใครเหมือนชาร์ลีที่สามารถสั่งให้ฟ้าร้องและฟ้าผ่าจากสวรรค์ได้ด้วยคำพูดเพียงคำเดียว!นี่คือขอบเขตของอภิปรัชญา ชาร์ลีมีพลังเหนือธรรมชาติเหนือจินตนาการของทุกคน!เมื่อพวกเขามองไปที่แจ็คซึ่งนอนอยู่บนพื้นหลังจากถูกฟ้าผ่าแผดเผาพวกเขาก็รู้ว่าพลังและความแข็งแกร่งของชาร์ลีนั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการให้ชาร์ลีเป็นผู้นำของพวกเขาเพื่อที่เขาจะได้เป็นผู้นำและให้คำแนะนำแนวทางที่ดีที่สุดแก่พวกเขาชาร์ลีขมวดคิ้วก่อนจะพูดว่า “ผมไม่ได้เป็นสมาชิกของกลุ่มอภิปรัชญา ปกติผมก็ไม่ได้เรียนวิชาฮวงจุ้ย ผมยังไม่ค่อยสนใจเรื่องอภิปรัชญา ดังนั้นผมหวังว่าคุณจะยอมให้คุณฟินน์เป็นผู้นำและแนะนำพวกคุณในอนาคตแทน”ทุกคนอ้าปากกว้างด้วยความตกใจทันทีที่ชาร์ลีพูดชาร์ลีทำให้พวกเขาตกใจกันหมดด้วยฟ้าร้องและฟ้าผ่าก่อนหน้านี้ แต่ชาร์ลีก็บอกว่าเขาไม่สนใจเรื่องฮวงจุ้ยหรืออภิปรัช
ซีคดีใจมาก เขาประสานมือเข้าหากันพร้อมกับขอบคุณชาร์ลี “ขอบคุณสำหรับความกรุณาของคุณนะครับ คุณเวด ผมจะไตร่ตรองตัวเองอย่างแน่นอน ผมสัญญาว่าสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก!”"ได้ครับ" ชาร์ลีพยักหน้าด้วยความพึงพอใจหลังจากนั้นชาร์ลีก็มองไปที่เกรแฮมที่ยังคงตกตะลึงในเวลานี้ชาร์ลีถามเขาเบา ๆ “งั้นคุณเกรแฮมบอกผมหน่อย คุณคิดจริง ๆ หรือว่าผมโกหกคุณเพื่อโกงเงินของครอบครัวควินตัน?”ขาของเกรแฮมอ่อนลงทันทีและเขาคุกเข่าลงก่อนที่เขาจะพูดว่า “ผมไม่กล้า! ฉันไม่กล้าคิดแบบนั้นหรอกครับ! ผมสับสนอยู่ครู่หนึ่ง แต่ผมไม่เคยเสียความมั่นใจในตัวคุณเลย คุณเวด ตอนนี้ผมเชื่ออย่างสนิทใจแล้วว่าคุณคือปรมาจารย์ตัวจริงในแวดวงอภิปรัชญา! ยกโทษให้ผมด้วยครับคุณเวด!”หลังจากที่เขาพูดเกรแฮมก็จับคอเสื้อของอดัมก่อนที่เขาจะตะโกนว่า "ไอ้เด็กเวรนี่! คุกเข่าขอโทษคุณเวดซะ!”อดัมตัวสั่นด้วยความกลัว ทันทีที่เกรแฮมตะโกนใส่อดัมเขาก็คุกเข่าลงต่อหน้าชาร์ลีและพลางตัวสั่นขณะกำลังขอโทษ "คุณเวด โปรดยกโทษให้ผมด้วยนะครับ! ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะสงสัยคุณหรือสร้างปัญหาให้คุณ ผมไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ …”เกรแฮมส่ายหัวก่อนจะตบอดัมสองสามทีจนแก้มของเขาเริ่มบวมอ
ชาร์ลีออกจากคฤหาสน์ไวท์ในขณะที่ทุกคนยังคงจ้องมองเขาด้วยความเกรงขามจัสมินหยุดตัวเองไม่ได้ที่จะแอบมองชาร์ลีเป็นครั้งคราวขณะที่ส่งเขากลับบ้านในเวลานี้ ชาร์ลีกลายเป็นคนธรรมดาคนเดิมที่เขาเคยเป็น เขาไม่เหมือนชายผู้ทรงพลังและแข็งแกร่งเหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไปจัสมินไม่สามารถหยุดตัวเองจากความรู้สึกสงสัยเล็กน้อยในเวลานี้ได้เมื่อชาร์ลีอยู่ในลานบ้านก่อนหน้านี้เขาเปล่งออร่าที่เหนือกว่าและลึกลับออกมาอย่างไรก็ตาม ชาร์ลีซึ่งนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับข้าง ๆ เธอดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไปจัสมินไม่รู้ว่านี่เป็นความตั้งใจหรือเป็นเพียงภาพลวงตาดังนั้นจัสมินจึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า “ชาร์ลี… เมื่อกี้คุณเป็นคนเรียกฟ้าร้องฟ้าผ่าจริง ๆ เหรอคะ?”ชาร์ลีมองไปที่เธอก่อนที่เขาจะยิ้ม“ทำไมคุณไม่เดาดูล่ะครับ? คุณจะเชื่อผมไหมถ้าผมบอกคุณว่ามันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ”ในเวลานี้ภาพของชาร์ลีเรียกฟ้าร้องฟ้าผ่าก็สว่างวาบผ่านความคิดของจัสมินชาร์ลียืนอยู่อย่างมั่นใจในขณะที่เขาเรียกฟ้าร้องฟ้าผ่าผู้หญิงทุกคนจะตกหลุมรักเขาถ้าพวกเธอเห็นว่าเขาดูดีแค่ไหนในเวลานี้จัสมินรู้สึกได้ว่าหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย อย่างไรก็ตา
อย่างไรก็ตาม เป็นเพราะทัศนคติในปัจจุบันของเอเลนชาร์ลีจึงไม่ต้องการพูดอะไรเกี่ยวกับคฤหาสน์ที่เขากำลังจะได้รับขณะที่ชาร์ลีกำลังยุ่งอยู่ในครัวแคลร์ก็เดินไปหาเขาและพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ชาร์ลี อย่าเก็บเอาคำพูดของแม่มาใส่ใจเลยนะคะ เธอเป็นคนไร้สาระ แม่เขาถือทิฐิและมีอุดมการณ์มากเกินไป”ชาร์ลีจงใจถาม “แม่คุณพูดว่าอะไรเหรอครับ? ผมไม่เห็นได้ยินอะไรเลย”“เอาล่ะ งั้นคุณก็แกล้งไม่เห็นไม่ได้ยินต่อไป มันจะแปลกมากถ้าคุณไม่ได้ยินอะไรเลยจริง ๆ” แคลร์ตอบพลางเอานิ้วจิ้มหน้าผากของชาร์ลีชาร์ลีใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ในการจับมือของแคลร์แคลร์พลันหน้าแดงและมองไปรอบ ๆ ห้องครัวก่อนจะถอนมือกลับมาทันทีแต่ชาร์ลีนั้นไม่ยอมปล่อยมือเธอ เขาดึงมือเธอเข้ามาใกล้และมองมือเธอ เขายิ้มเมื่อเห็นว่าภรรยาสวมสร้อยข้อมือที่เขาทำให้เธอ เขาถามว่า “ข้อมือใช้ได้ผลไหม?”"ก็ได้ผลนะคะ" แคลร์พยักหน้า “ฉันคิดว่ามันได้ผลจริง ๆ ตั้งแต่ที่ฉันใส่ข้อมือนี่ร่างกายของฉันก็เบา ๆ และผ่อนคลายมากขึ้น วันนี้ฉันรู้สึกสบายใจขึ้นมากเลยล่ะค่ะ ข้อมือนี้ทำมาจากอะไรเหรอคะ? ทำไมมันถึงได้ผล?"ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะพูดว่า “มันทำมาจากไข่มุก”ไข่มุก
เช้าวันรุ่งขึ้นชาร์ลีนำกุญแจคฤหาสน์และบัตรผ่านทางที่ซีคมอบให้มาด้วย เขาขับรถไปที่สำนักงานขายธอมป์สันเฟิร์สกับภรรยาหลังจากขับรถไปได้ไม่นานพวกเขาก็มาถึงทางเข้าของสำนักงานขายธอมป์สันเฟิร์สช่วงนี้สำนักงานขายคนแน่นมาก ดูเหมือนว่าผู้อยู่อาศัยในโอลรัสฮิลล์ มีความสนใจในอสังหาริมทรัพย์ที่พัฒนาโดยบริษัทธอมป์สันเฟิร์ส ดีเวลลอปเม้นท์ แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถซื้อได้ก็ตามเมื่อแคลร์เห็นผู้คนจำนวนมากเธอจึงดึงชาร์ลีออกไปพร้อมกับพูดว่า “ชาร์ลี วันนี้คนเยอะมากเลย ยังไงเราก็ซื้อที่นี่ไม่ได้ ทำไมเราไม่ไปที่อื่นแทนล่ะคะ?”ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะตอบว่า “ภรรยาที่รัก เราอยู่ที่นี่แล้วทำไมเราไม่ลองเข้าไปดูก่อนล่ะ? เราไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว ผมอยากจะลองดูอัสหาฯที่พัฒนาโดยบริษัทนี้จริง ๆ คุณพาผมไปหน่อยได้ไหม?”แคลร์ตอบกลับอย่างทำอะไรไม่ถูก “อืม ฉันเดาว่าในที่สุดก็ถึงเวลาที่เราจะได้ดูอสังหาฯที่พัฒนาโดยบริษัทธอมป์สันเฟิร์ส ดีเวลลอปเม้นท์แล้วสินะคะ”หลังจากเข้าไปในสำนักงานขายผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกันที่หน้าโต๊ะขนาดใหญ่ พวกเขากำลังฟังผู้ให้คำแนะนำด้านอสังหาริมทรัพย์ในขณะที่เขาอธิบายสถานการณ์ความเป็นอยู่ทั่วไปใน