ซีคดีใจมาก เขาประสานมือเข้าหากันพร้อมกับขอบคุณชาร์ลี “ขอบคุณสำหรับความกรุณาของคุณนะครับ คุณเวด ผมจะไตร่ตรองตัวเองอย่างแน่นอน ผมสัญญาว่าสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก!”"ได้ครับ" ชาร์ลีพยักหน้าด้วยความพึงพอใจหลังจากนั้นชาร์ลีก็มองไปที่เกรแฮมที่ยังคงตกตะลึงในเวลานี้ชาร์ลีถามเขาเบา ๆ “งั้นคุณเกรแฮมบอกผมหน่อย คุณคิดจริง ๆ หรือว่าผมโกหกคุณเพื่อโกงเงินของครอบครัวควินตัน?”ขาของเกรแฮมอ่อนลงทันทีและเขาคุกเข่าลงก่อนที่เขาจะพูดว่า “ผมไม่กล้า! ฉันไม่กล้าคิดแบบนั้นหรอกครับ! ผมสับสนอยู่ครู่หนึ่ง แต่ผมไม่เคยเสียความมั่นใจในตัวคุณเลย คุณเวด ตอนนี้ผมเชื่ออย่างสนิทใจแล้วว่าคุณคือปรมาจารย์ตัวจริงในแวดวงอภิปรัชญา! ยกโทษให้ผมด้วยครับคุณเวด!”หลังจากที่เขาพูดเกรแฮมก็จับคอเสื้อของอดัมก่อนที่เขาจะตะโกนว่า "ไอ้เด็กเวรนี่! คุกเข่าขอโทษคุณเวดซะ!”อดัมตัวสั่นด้วยความกลัว ทันทีที่เกรแฮมตะโกนใส่อดัมเขาก็คุกเข่าลงต่อหน้าชาร์ลีและพลางตัวสั่นขณะกำลังขอโทษ "คุณเวด โปรดยกโทษให้ผมด้วยนะครับ! ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะสงสัยคุณหรือสร้างปัญหาให้คุณ ผมไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ …”เกรแฮมส่ายหัวก่อนจะตบอดัมสองสามทีจนแก้มของเขาเริ่มบวมอ
ชาร์ลีออกจากคฤหาสน์ไวท์ในขณะที่ทุกคนยังคงจ้องมองเขาด้วยความเกรงขามจัสมินหยุดตัวเองไม่ได้ที่จะแอบมองชาร์ลีเป็นครั้งคราวขณะที่ส่งเขากลับบ้านในเวลานี้ ชาร์ลีกลายเป็นคนธรรมดาคนเดิมที่เขาเคยเป็น เขาไม่เหมือนชายผู้ทรงพลังและแข็งแกร่งเหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไปจัสมินไม่สามารถหยุดตัวเองจากความรู้สึกสงสัยเล็กน้อยในเวลานี้ได้เมื่อชาร์ลีอยู่ในลานบ้านก่อนหน้านี้เขาเปล่งออร่าที่เหนือกว่าและลึกลับออกมาอย่างไรก็ตาม ชาร์ลีซึ่งนั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับข้าง ๆ เธอดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไปจัสมินไม่รู้ว่านี่เป็นความตั้งใจหรือเป็นเพียงภาพลวงตาดังนั้นจัสมินจึงอดไม่ได้ที่จะถามว่า “ชาร์ลี… เมื่อกี้คุณเป็นคนเรียกฟ้าร้องฟ้าผ่าจริง ๆ เหรอคะ?”ชาร์ลีมองไปที่เธอก่อนที่เขาจะยิ้ม“ทำไมคุณไม่เดาดูล่ะครับ? คุณจะเชื่อผมไหมถ้าผมบอกคุณว่ามันเป็นแค่เรื่องบังเอิญ”ในเวลานี้ภาพของชาร์ลีเรียกฟ้าร้องฟ้าผ่าก็สว่างวาบผ่านความคิดของจัสมินชาร์ลียืนอยู่อย่างมั่นใจในขณะที่เขาเรียกฟ้าร้องฟ้าผ่าผู้หญิงทุกคนจะตกหลุมรักเขาถ้าพวกเธอเห็นว่าเขาดูดีแค่ไหนในเวลานี้จัสมินรู้สึกได้ว่าหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย อย่างไรก็ตา
อย่างไรก็ตาม เป็นเพราะทัศนคติในปัจจุบันของเอเลนชาร์ลีจึงไม่ต้องการพูดอะไรเกี่ยวกับคฤหาสน์ที่เขากำลังจะได้รับขณะที่ชาร์ลีกำลังยุ่งอยู่ในครัวแคลร์ก็เดินไปหาเขาและพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ชาร์ลี อย่าเก็บเอาคำพูดของแม่มาใส่ใจเลยนะคะ เธอเป็นคนไร้สาระ แม่เขาถือทิฐิและมีอุดมการณ์มากเกินไป”ชาร์ลีจงใจถาม “แม่คุณพูดว่าอะไรเหรอครับ? ผมไม่เห็นได้ยินอะไรเลย”“เอาล่ะ งั้นคุณก็แกล้งไม่เห็นไม่ได้ยินต่อไป มันจะแปลกมากถ้าคุณไม่ได้ยินอะไรเลยจริง ๆ” แคลร์ตอบพลางเอานิ้วจิ้มหน้าผากของชาร์ลีชาร์ลีใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ในการจับมือของแคลร์แคลร์พลันหน้าแดงและมองไปรอบ ๆ ห้องครัวก่อนจะถอนมือกลับมาทันทีแต่ชาร์ลีนั้นไม่ยอมปล่อยมือเธอ เขาดึงมือเธอเข้ามาใกล้และมองมือเธอ เขายิ้มเมื่อเห็นว่าภรรยาสวมสร้อยข้อมือที่เขาทำให้เธอ เขาถามว่า “ข้อมือใช้ได้ผลไหม?”"ก็ได้ผลนะคะ" แคลร์พยักหน้า “ฉันคิดว่ามันได้ผลจริง ๆ ตั้งแต่ที่ฉันใส่ข้อมือนี่ร่างกายของฉันก็เบา ๆ และผ่อนคลายมากขึ้น วันนี้ฉันรู้สึกสบายใจขึ้นมากเลยล่ะค่ะ ข้อมือนี้ทำมาจากอะไรเหรอคะ? ทำไมมันถึงได้ผล?"ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะพูดว่า “มันทำมาจากไข่มุก”ไข่มุก
เช้าวันรุ่งขึ้นชาร์ลีนำกุญแจคฤหาสน์และบัตรผ่านทางที่ซีคมอบให้มาด้วย เขาขับรถไปที่สำนักงานขายธอมป์สันเฟิร์สกับภรรยาหลังจากขับรถไปได้ไม่นานพวกเขาก็มาถึงทางเข้าของสำนักงานขายธอมป์สันเฟิร์สช่วงนี้สำนักงานขายคนแน่นมาก ดูเหมือนว่าผู้อยู่อาศัยในโอลรัสฮิลล์ มีความสนใจในอสังหาริมทรัพย์ที่พัฒนาโดยบริษัทธอมป์สันเฟิร์ส ดีเวลลอปเม้นท์ แม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถซื้อได้ก็ตามเมื่อแคลร์เห็นผู้คนจำนวนมากเธอจึงดึงชาร์ลีออกไปพร้อมกับพูดว่า “ชาร์ลี วันนี้คนเยอะมากเลย ยังไงเราก็ซื้อที่นี่ไม่ได้ ทำไมเราไม่ไปที่อื่นแทนล่ะคะ?”ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะตอบว่า “ภรรยาที่รัก เราอยู่ที่นี่แล้วทำไมเราไม่ลองเข้าไปดูก่อนล่ะ? เราไม่มีอะไรจะเสียอยู่แล้ว ผมอยากจะลองดูอัสหาฯที่พัฒนาโดยบริษัทนี้จริง ๆ คุณพาผมไปหน่อยได้ไหม?”แคลร์ตอบกลับอย่างทำอะไรไม่ถูก “อืม ฉันเดาว่าในที่สุดก็ถึงเวลาที่เราจะได้ดูอสังหาฯที่พัฒนาโดยบริษัทธอมป์สันเฟิร์ส ดีเวลลอปเม้นท์แล้วสินะคะ”หลังจากเข้าไปในสำนักงานขายผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกันที่หน้าโต๊ะขนาดใหญ่ พวกเขากำลังฟังผู้ให้คำแนะนำด้านอสังหาริมทรัพย์ในขณะที่เขาอธิบายสถานการณ์ความเป็นอยู่ทั่วไปใน
ชาร์ลียิ้มเล็กน้อยก่อนที่เขาจะพูดว่า “ไม่ต้องกังวล สามีของคุณถูกรังแกมาหลายปีแล้ว ชินแล้วล่ะ!”"งั้นก็ได้ค่ะ…” แคลร์พยักหน้าในเวลานี้ผู้แนพนำด้านอสังหาฯยิ้มแย้มและบอกกับเวนดี้ว่า “คุณคะ มันเป็นเรื่องจริงและเป็นความรู้ทั่วไปที่บริษัทธอมป์สันเฟิร์ส ดีเวลลอปเม้นท์ มองว่าเจ้าของคฤหาสน์เป็นลูกค้าที่โดดเด่นที่สุดของเรามาโดยตลอด ดังนั้นสระว่ายน้ำส่วนตัว ยิมระดับไฮเอนด์ สปอร์ตคลับระดับไฮเอนด์ สนามกอล์ฟและร้านอาหารระดับมิชลินสตาร์จากอิตาลีจึงเปิดขึ้นเป็นพิเศษในพื้นที่คฤหาสน์เพื่อให้บริการแก่เจ้าของคฤหาสน์โดยเฉพาะ!”เวนดี้ตอบอย่างโกรธ ๆ “คุณหมายความว่ายังไง? แล้วเจ้าของคอนโดไม่ใช่มนุษย์เหรอ? เราเองก็ใช้เงินจำนวนมากเพื่อซื้ออสังหาริมทรัพย์ของคุณด้วยเช่นกัน! ทำไมเราถึงเพลิดเพลินกับสิ่งอำนวยความสะดวกพวกนี้ไม่ได้?”ผู้แนะนำด้านอสังหาฯตอบกลับได้เพียงว่า “ดิฉันต้องขอโทษด้วยค่ะ แต่เรามีคลับเฮาส์ในพื้นที่คอนโดมิเนียมสูงอยู่แล้ว หากคุณเลือกซื้อคอนโดมิเนียมสูงเสียดฟ้าของเรา คุณก็สามารถใช้คลับเฮาส์ที่นั่นได้เช่นกันนะคะ”เวนดี้ถามว่า “แล้วนั่นหมายความว่าฉันจะไม่สามารถใช้สิ่งอำนวยความสะดวกใดอะไรในพื้นท
เห็นได้ชัดว่าแฮโรลด์กำลังดูถูกชาร์ลียิ่งไปกว่านั้นเขายังเต็มไปด้วยความแค้นต่อแคลร์ที่ได้เป็นผู้อำนวยการบริษัทเมื่อแฮโรลด์เห็นว่าทั้งคู่มาดูบ้านธอมป์สันเฟิร์ส เขาจึงต้องการฉวยโอกาสเหน็บแนมและเยาะเย้ยพวกเขาชาร์ลียิ้มเยาะทันทีที่ได้ยินน้ำเสียงเหน็บแนมของแฮโรลด์ที่มีต่อแคลร์ และตัวเขาเอง "อะไรนะ? ถ้าคนอย่างนายยังเข้ามาดูบ้านที่ธอมป์สัน เฟิร์สได้แล้วทำไมวันนี้เราถึงมาที่นี่ไม่ได้ล่ะ?”แฮโรลด์หัวเราะเยาะ “เหตุผลที่ครอบครัวของฉันและฉันสามารถมาที่นี่ได้ในวันนี้ก็เพราะว่าเราสามารถซื้อบ้านที่นี่ได้ไงล่ะ! แล้วนายล่ะ ซื้อบ้านที่นี่ได้งั้นเหรอ?”ชาร์ลียิ้มก่อนที่เขาจะตอบว่า “นายแน่ใจแค่ไหนว่าฉันจะไม่สามารถซื้อบ้านที่นี่ได้เลย?”แฮโรลด์ตะคอก “ถ้านายสามารถซื้อบ้านที่นี่ได้ ฉันก็คงเป็นผีไปแล้ว! นายรู้ไหมว่าบ้านที่นี่ราคาเท่าไหร่? ขนาดบ้านที่เล็กที่สุดในธอมป์สัน เฟิร์สก็ยังมีขนาดหนึ่งร้อยยี่สิบตารางเมตรและมีราคาอย่างน้อยร้อยล้านบาท! นายมีเงินร้อยล้านเหรอไง?”ชาร์ลีหัวเราะ “แล้วทำไมฉันต้องดูบ้านหลังเล็กที่สุดด้วยล่ะ? ถ้าฉันต้องการซื้อบ้าน ฉันต้องได้บ้านหลังใหญ่ที่สุดแน่นอน”“เฮอะ!” แฮโรลด์พูด
ในตอนนี้พนักงานขายเดินมาหาชาร์ลีก่อนที่เธอจะพูดว่า “คุณคะ ถ้าวันนี้คุณจะไม่ซื้อบ้านก็ช่วยรบกวนออกไปด้วยค่ะ อย่าทำอะไรกระทบต่อลูกค้าท่านอื่นที่มาซื้อบ้านของเราเลยนะคะ”แคลร์ถอนหายใจก่อนจะดึงแขนเสื้อของชาร์ลีแล้วพูดว่า “ไปกันเถอะค่ะ ชาร์ลี ไปดูที่อื่นแทนดีกว่า”คนอื่น ๆ ก็เริ่มโห่ชาร์ลีในเวลานี้ “ถ้าคุณยากจนนักก็ช่วยกรุณาออกไปเถอะ ดีกว่าทำให้เป็นเรื่องอับอายนะ!”ชาร์ลีนิ่งไม่ไหวติงก่อนจะกล่าวด้วยรอยยิ้ม “พวกคุณรู้ไหมว่าทำไมพวกคุณทุกคนถึงไม่สามารถอยู่ในคฤหาสน์ที่นี่ได้? เป็นเพราะคุณตาต่ำและไม่มีทางที่คุณจะสามารถอยู่ในคฤหาสน์นี่ได้ไปตลอดชีวิต!”แฮโรลด์ยังคงดูถูกชาร์ลี “ฮ่าฮ่าฮ่า! ชาร์ลี นายยังจะโกหกอยู่อีกเหรอ? ที่นี่วันนี้มีใครไม่รวยกว่านายบ้างเหรอ?”ชาร์ลีเลิกคิ้วก่อนจะพูดว่า “แฮโรลด์ นายพูดอยู่นั่นแหละว่าฉันซื้ออสังหาฯที่ธอมป์สัน เฟิร์สไม่ได้เลย แล้วนายจะทำยังไงล่ะ ถ้าฉันเป็นเจ้าของคฤหาสน์ที่นี่จริง ๆ ?”แฮโรลด์หัวเราะ เขาชี้ไปที่ตึกสูงที่สูงที่สุดบนโต๊ะและพูดด้วยท่าทีหยิ่งผยองว่า “ถ้านายสามารถเป็นเจ้าของคฤหาสน์ที่นี่ ฉันแฮโรลด์คนนี้จะกระโดดลงมาจากด้านบนของตึกนี่เอง!"หลายคนที่อย
พนักงานขายตื่นตระหนกเพราะกังวลว่าเธอจะตกงานเนื่องจากทำให้ชาร์ลีไม่พอใจ อย่างไรก็ตาม ชาร์ลีเพียงแค่โบกมือก่อนจะพูดอย่างนิ่ง ๆ “ไม่ต้องกังวล ก็แค่ปัญหาเล็กน้อย ผมจะไม่ถือสาเรื่องนี้กับคุณ”หลังจากนั้นชาร์ลีก็พูดต่อว่า “ยังไงก็ช่วยอธิบายให้พวกคนสายตาสั้นที่นี่ฟังหน่อยนะว่า คฤหาสน์ A05 คืออะไร”พนักงานขายรีบอธิบายว่า “คฤหาสน์ในธอมป์สันเฟิร์ส แบ่งออกเป็น 4 ประเภท ได้แก่ A B C และ D ประเภทที่มีน้อยที่สุดคือประเภท A ซึ่งมีพื้นที่ใหญ่ที่สุด คฤหาสน์ในประเภท A ประกอบด้วยสามชั้นรวมชั้นใต้ดิน นอกจากนี้ยังมีลิฟต์ส่วนตัวภายในคฤหาสน์ แต่ละหลังมีขนาดมากกว่าหนึ่งพันตารางเมตร นอกจากนี้ยังประกอบด้วยลานด้านหน้าและด้านหลัง ราคาของหนึ่งในคฤหาสน์เหล่านี้มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งพันล้านบาท นี่คือคฤหาสน์ที่แพงที่สุดในธอมป์สันเฟิร์สและอาจจะแพงที่สุดในโอลรัสฮิลล์ทั้งหมดด้วยซ้ำ!”ทุกคนอ้าปากค้างทันทีที่พนักงานขายอธิบายเสร็จชาร์ลีเป็นเจ้าของคฤหาสน์ที่มีมูลค่ามากกว่าหนึ่งพันล้านเลยอย่างนั้นเหรอ? คนที่แต่งกายด้วยชุดลำลองเช่นนี้จะเป็นเจ้าของคฤหาสน์สุดหรูได้อย่างไรกัน?การแสดงออกของแฮโรลด์ดูตกใจมาก พ่อแม่และน้องสาว