บทที่ 164

ตอนนี้แมทธิวยังคงนอนอยู่ที่พื้นและใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยความโมโห เขาไม่สามารถควบคุมร่างกายหรือปฏิกิริยาตอบสนองของตัวเองได้ ตอนนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนกำลังจะตาย

แจ็คโบกมือให้แมทธิวหมดเรี่ยวแรงและทรุดลงกับพื้นทันที เขารู้สึกละอายใจอย่างยิ่งกับตัวเองในเวลานี้

“อืม ตอนนี้คุณก็เชื่อแล้วใช่ไหมคุณกิบสัน?” ซีคถามพลางหัวเราะ

แมทธิวกัดฟันจนเลือดแทบไหลซึมออกมาจากเหงือกขณะที่เขาพึมพำอย่างขมขื่น “ดี คุณชนะ… คุณชนะ…”

เมื่อแมทธิวก้มหัวลงในที่สุดขณะที่เขาพ่ายแพ้อย่างเต็มที่ทั้งลานก็เงียบเพราะไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีกต่อไป

หลังจากนั้นแจ็คก็หันหน้าไปมองชาร์ลีก่อนที่เขาจะพูดว่า “แล้วนายที่เอาหอยอันมีค่าที่ฉันอยากจะซื้อในงานประมูลไปเมื่อวันก่อนน่ะ ในเมื่อนายได้เห็นทักษะและความสามารถทางเวทมนตร์ของฉันแล้วในวันนี้นายยังกล้าที่จะหยิ่งผยองขนาดนี้อีกไหม?”

ชาร์ลียักไหล่ก่อนที่เขาจะพูดว่า “แค่สองจังหวะง่าย ๆ แล้วคุณคิดว่าจะแพ้ไม่ได้จริง ๆ เหรอ?”

ในตอนนี้จัสมินรีบดึงชาร์ลีออกไปก่อนที่เธอจะพูดด้วยเสียงเบา “คุณเวด ตอนนี้อย่าไปต่อต้านเขาเลยค่ะ คุณเยลแมนมีทักษะและความสามารถบางอย่าง อย่าเสี่ยงชีวิตเพียงเพราะความเย่อห