แชร์

บทที่ 161

ผู้แต่ง: ลอร์ด ลีฟ
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-10-29 19:42:56
ในเวลานี้จู่ ๆ ซีคก็พูดขึ้น “ทุกคนโปรดใจเย็น คุณเยลแมนกำลังพิจารณาเรื่องนี้ในแวดวงอภิปรัชญาด้วย! ที่ผ่านมาพวกเราทุกคนกระจัดกระจายไปทั่วทุกที่ ตอนนี้ถ้าเราเลือกที่จะจัดตั้งตัวเองและจัดตั้งพันธมิตรที่นำโดยผู้นำคนเดียว มันจะสะดวกกว่าสำหรับเราในการจัดการกับศัตรูในอนาคต ยิ่งไปกว่านั้นหากผู้ท้าชิงเลือกประเภทที่คุณไม่ถนัดมันจะดีที่สุดสำหรับพวกเราที่เหลือไม่ใช่เหรอ? ผู้นำของเราควรเป็นคนที่มีคุณสมบัติและความเชี่ยวชาญในทุกด้านสาขาวิชาในอภิปรัชญา”

หลังจากที่เขาพูดบางคนคัดค้านแนวคิดนี้อย่างรุนแรง ในขณะที่แขกบางคนรู้สึกว่านี่เป็นโอกาสที่ดีจริง ๆ

ท้ายที่สุดผู้ชนะจะได้รับโอกาสในการเรียกร้องบางสิ่งจากผู้แพ้ ยิ่งไปกว่านั้นถ้าพวกเขาได้ที่หนึ่งพวกเขาจะได้รับการยกย่องให้เป็นผู้นำของโลกอภิปรัชญาด้วย

อภิปรัชญาไม่ได้เป็นเพียงศัพท์ทางวิชาการเท่านั้น!

หากมีใครเชี่ยวชาญด้านอภิปรัชญาอย่างจริงจังก็จะมีผู้ร่ำรวยและมีอิทธิพลหลายคนที่จะสนับสนุนกับพวกเขา!

ดังนั้นจึงมีคนจำนวนไม่น้อยที่สามารถปฏิเสธหรือไม่ปฏิเสธการล่อลวงของอำนาจและเงินได้! แขกบางคนรู้สึกตื่นเต้นมากในเวลานี้

“แน่นอน…” แจ็คลุกขึ้นยืนในขณะที่เขาพูดต่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 162

    คุณเยลแมนยิ้มโดยไม่พูดอะไรทุกคนต่างสงสัยขณะรอผลหนึ่งชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็วและในเวลานี้จาเร็ดกำลังจ้องมองไปในอากาศขณะที่เขารู้สึกประหม่าเล็กน้อยทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงดังมาจากทางทิศตะวันตก! หลังจากนั้นลมแรงพัดไปทั่วสวนและมีแรงสั่นสะเทือนเล็กน้อยจากพื้นดินซีคยิ้มขณะมองไปที่โทรศัพท์มือถือของเขาและพูดว่า “จากฟีดข่าวที่ฉัผมเพิ่งได้รับดูเหมือนว่ามีคนพยายามเคลื่อนย้ายหินบางก้อน มันทำให้เกิดการระเบิดและแผ่นดินไหวขนาด 2.4 ทางทิศตะวันตก ตำรวจจับผู้ร้ายได้แล้ว”ในเวลานี้จาเร็ดเงยหน้าขึ้นและเขาก็ไม่ได้ดูหยิ่งผยองเหมือนก่อนหน้านี้อีกต่อไป เขายิ้มอย่างเชื่องช้าก่อนจะพูดว่า “คุณเยลแมน คุณเหลือเชื่อจริง ๆ ! ผมยอมรับความพ่ายแพ้ วันนี้ผม จาเร็ด ยัง แพ้คุณ ผมจะถอนตัวจากงานเลี้ยงนี้ทันที”หลังจากนั้นจาเร็ดก็หยิบหยกของเขาขึ้นมาก่อนที่เขาจะหันกลับไปในขณะที่เขาเตรียมพร้อมที่จะจากไป"ช้าก่อน!" ซีคก็ตะโกนขึ้น "คุณยัง ในเมื่อคุณเข้าร่วมการแข่งขันแล้วคุณก็ต้องปฏิบัติตามกฎสิ”“คุณหมายถึงกฎอะไร?” จาเร็ดถามด้วยสีหน้าบึ้งตึง“ตามกฎถ้าคุณแพ้ ผู้ชนะมีสิทธิ์ที่จะเอาของที่เป็นของคุณไป! ยิ่งไปกว่านั้นคุณต้

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 163

    เทรวิสเป็นคนที่มีฐานะสูงส่งและมีชื่อเสียง ดังนั้นเขาจึงรู้สึกหงุดหงิดมากกับคำพูดของแจ็ค “คุณหมายถึงอะไร?”"คุณเลน ให้ผมจัดการกับเขาดีกว่า!”แมทธิวพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นในเวลานี้ขณะที่เขาก้าวไปข้างหน้าเพื่อปกป้องเทรวิส “ถ้าคุณกล้าห้ามไม่ให้คุณเลนออกไปจากที่นี่ ก็อย่าโทษว่าผมไร้ความปรานี”ทุกคนเริ่มส่งเสียงเชียร์เมื่อเห็นว่าแมทธิวเริ่มเคลื่อนไหว"คุณกิบสัน ให้คนน่ารังเกียจนี่ได้ลิ้มรสพลังหมัดของคุณหน่อยสิ!”“คนนอกต้องการที่จะควบคุมวงอภิปรัชญาทั้งหมด เขาต้องบ้าแน่ ๆ ! ฉันคิดว่าเขาควรจะหยุดฝันกลางวัน”“รั้งเขาไว้ อย่าให้เขาออกไปได้!”ในเวลานี้แจ็คยิ้มขณะที่เขาจับจ้องไปที่แมทธิวด้วยสีหน้าเย็นชา “ถ้าคุณคิดว่าจะเอาชนะผมได้จริง ๆ ก็เข้ามาเลย”แมทธิวโกรธมากในเวลานี้และเขาพุ่งตัวเข้าหาแจ็คขณะที่เขาเล็งหมัดไปที่ใบหน้าของแจ็ค เห็นได้ชัดว่านี่เป็นหมัดที่ทรงพลังมากเพราะแมทธิวไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา“คุณคิดว่าจะทำอะไรกับผมได้จริง ๆ เหรอ?” ทุกคนรู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวที่รวดเร็วและในเวลานี้แจ็คยืนอยู่อีกด้านหนึ่งของแมทธิวในขณะที่เขายื่นมือออกมาและติดยันต์สีเหลืองไว้ที่หน้าผากของเขา“การเคลื่อนไ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 164

    ตอนนี้แมทธิวยังคงนอนอยู่ที่พื้นและใบหน้าของเขาแดงก่ำด้วยความโมโห เขาไม่สามารถควบคุมร่างกายหรือปฏิกิริยาตอบสนองของตัวเองได้ ตอนนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนกำลังจะตายแจ็คโบกมือให้แมทธิวหมดเรี่ยวแรงและทรุดลงกับพื้นทันที เขารู้สึกละอายใจอย่างยิ่งกับตัวเองในเวลานี้“อืม ตอนนี้คุณก็เชื่อแล้วใช่ไหมคุณกิบสัน?” ซีคถามพลางหัวเราะแมทธิวกัดฟันจนเลือดแทบไหลซึมออกมาจากเหงือกขณะที่เขาพึมพำอย่างขมขื่น “ดี คุณชนะ… คุณชนะ…”เมื่อแมทธิวก้มหัวลงในที่สุดขณะที่เขาพ่ายแพ้อย่างเต็มที่ทั้งลานก็เงียบเพราะไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีกต่อไปหลังจากนั้นแจ็คก็หันหน้าไปมองชาร์ลีก่อนที่เขาจะพูดว่า “แล้วนายที่เอาหอยอันมีค่าที่ฉันอยากจะซื้อในงานประมูลไปเมื่อวันก่อนน่ะ ในเมื่อนายได้เห็นทักษะและความสามารถทางเวทมนตร์ของฉันแล้วในวันนี้นายยังกล้าที่จะหยิ่งผยองขนาดนี้อีกไหม?”ชาร์ลียักไหล่ก่อนที่เขาจะพูดว่า “แค่สองจังหวะง่าย ๆ แล้วคุณคิดว่าจะแพ้ไม่ได้จริง ๆ เหรอ?”ในตอนนี้จัสมินรีบดึงชาร์ลีออกไปก่อนที่เธอจะพูดด้วยเสียงเบา “คุณเวด ตอนนี้อย่าไปต่อต้านเขาเลยค่ะ คุณเยลแมนมีทักษะและความสามารถบางอย่าง อย่าเสี่ยงชีวิตเพียงเพราะความเย่อห

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 165

    เมื่อแจ็คเห็นว่าชาร์ลียืนกรานจนถึงที่สุดเขาก็ทำได้เพียงเย้ยหยันขณะที่เขาสั่งซีค “ดูเหมือนว่าบางคนจะเบื่อหน่ายกับการมีชีวิตอยู่จริง ๆ ไม่ว่าจะยังไงฉันจะสอนให้เขารู้ที่ของตัวเอง ซีค ขอไม้จันทน์สามต้น กระถางธูปทองสีม่วง และกระบี่ไม้ท้อให้ฉันหน่อย ฉันจะแสดงให้เขาเห็นว่าปรมาจารย์ที่แท้จริงนั้นเป็นยังไง”ซีคไม่กล้าที่จะยืดยาด เขารีบเตรียมสิ่งของทั้งหมดที่แจ็คขอแจ็ควางไม้จันทน์ลงในกระถางธูป ในเวลานี้ควันหนาจากธูปก็ฟุ้งกระจายในอากาศคุณเยลแมนยกกระบี่ไม้ท้อขึ้นก่อนที่เขาจะเริ่มท่องคาถาในตอนนี้เกรแฮมที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขารู้สึกเวียนหัวขึ้นมาอย่างกับว่ามีคนยื่นแก้วให้เขาดื่มไปหลายช็อตเขาอดทนอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะโต้แย้ง “คุณเยลแมน มันจะอยู่ได้นานแค่ไหน…”“ในตอนนี้พลังงาน 'หยิน' ในครอบครัวของคุณหนักมาก นั่นคือเหตุผลที่ต้องใช้เวลาสักพักกว่าคาถาของผมจะใช้งานได้ ช่วยอดทนต่อไปอีกสักครู่นะครับ”ในเมื่อปรมาจารย์ได้กล่าวเช่นนี้ เกรแฮมจึงทำได้เพียงแค่กัดริมฝีในขณะที่เขาอดทนต่อความเจ็บปวดที่กำลังเผชิญอยู่อย่างไรก็ตาม ยิ่งเขาอดทนกับมันมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งรู้สึกอึดอัดมากขึ้นเท่านั้น หลังจากนั้นไม่น

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 166

    ชาร์ลีตอบอย่างเย็นชาว่า “นั่นคือเส้นชีวิตของคุณ สาเหตุที่วิญญาณชั่วร้ายถูกเอาใจได้ง่าย ๆ ก็เพราะว่าแจ็คกำลังใช้ชีวิตของคุณเป็นการแลกเปลี่ยน! ภายในสามวันเส้นสีแดงนี้จะยาวไปจนถึงข้อศอกของคุณ! หลังจากนั้นคุณจะตายทันที แจ็คใช้คุณธรรมและความดีทั้งหมดที่คุณสะสมมาตลอดชีวิต เขาสละชีวิตของคุณเพื่อแลกกับชีวิตของสมาชิกครอบครัวควินตันที่เหลือ!”เกรแฮมตกใจมากเมื่อได้ยินคำพูดของชาร์ลี เขาตัวแข็งเพราะตกใจอย่างที่สุดอดัมก็ตื่นตระหนกเช่นกันในเวลานี้เมื่อเขามองไปที่ผู้คนรอบตัวพวกเขาปรมาจารย์ทุกคนที่อยู่ด้วยตอนนี้พยักหน้าเล็กน้อยเมื่อพวกเขาเห็นฉากนี้ เกรแฮมจะมีชีวิตอยู่ไม่เกินสามวันอดัมคุกเข่าลงบนพื้นก่อนที่เขาจะขอร้องแจ็ค “คุณเยลแมน! ได้โปรดช่วยชีวิตคุณอาของผมด้วย!”ในตอนนี้แจ็คจ้องที่อดัมด้วยสีหน้าหยิ่งผยองขณะที่เขาเยาะเย้ยและพูดว่า “ฉันใช้คาถาเพื่อเอาใจวิญญาณร้ายแล้ว นายจะคาดหวังให้ฉันเอาคืนได้ยังไง? ฉันใช้ชีวิตของคุณเกรแฮมเพื่อแลกกับความปลอดภัยของสมาชิกครอบครัวควินตันที่เหลือ! ตอนนี้นายควรจะขอบคุณฉันนะ”ออโรร่ากัดริมฝีปากและหน้าซีดทันที หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเธอก็คุกเข่าลงต่อหน้าชาร์ลี

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 167

    ภายในเวลาไม่ถึงห้านาทีอาหารสดทั้งหมดบนโต๊ะก็เน่าเสีย ยุงสีดำจำนวนนับไม่ถ้วนก็เริ่มโผล่ออกมาจากเนื้อเน่ามีไก่ตัวหนึ่งที่ครอบครัวไวท์เลี้ยงไว้ตั้งแต่มันยังเป็นลูกเจี๊ยบในลานบ้านของตระกูลไวท์ยุงดำสองสามตัวบินไปที่ไก่ด้วยความเร็วมาก หลังจากนั้นไม่ถึงสิบวินาทีไก่ก็เริ่มกรีดร้องขณะที่มันกระพือปีกอย่างลนลาน หลังจากนั้นมันก็ร่วงลงสู่พื้นและเริ่มชักกระตุกจนกระทั่งมันร่วงลงมาตายภายในไม่กี่วินาทียุงสีดำขนาดใหญ่จำนวนมากก็เริ่มโผล่ออกมาจากขนของไก่ตัวผู้ที่ตายแล้วในเวลานี้ยุงสีดำจับกลุ่มกันอย่างหนาแน่นบนท้องฟ้าขณะที่พวกมันพุ่งเข้าหาฝูงคนราวกับพายุหมุนในลานบ้านเกิดความโกลาหลยุ่งเหยิงเนื่องจากผู้คนพยายามที่จะหลีกหนียุงสีดำอย่างสุดชีวิต เพราะยุงสีดำไม่เพียงแต่มีพิษร้ายแรงเท่านั้นแต่ยังสามารถเข้าสู่เนื้อคนผ่านทางบาดแผลบนผิวหนังได้อีกด้วยแม้ว่ายุงจะมีขนาดเล็กมากเนื่องจากมีขนาดเท่าเม็ดทรายเท่านั้น แต่การกัดของพวกมันก็เจ็บปวดมากคนที่ถูกยุงสีดำกัดจะเจ็บปวดมากและผิวหนังของพวกเขาจะเริ่มบวมทันทีในเวลานี้ปรมาจารย์ทุกคนในลานบ้านเริ่มใช้ทักษะอาคมทั้งหมดเพื่อกำจัดยุง บางคนถึงกับโยนเครื่องรางของขลัง

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 168

    "ไม่ ไม่ใช่! เขาไม่ใช่มนุษย์! เขาคือพระเจ้า!”“ไม่นะ อย่าให้สายฟ้าฟาดฉัน! ฉันจะคุกเข่าขอโทษคุณเวดทันที”"ช่วยฉันด้วย ฉันผิดไปแล้ว!"แขกสองสามคนคุกเข่าลงขณะที่พวกเขาเริ่มโค้งคำนับต่อหน้าชาร์ลีเกรแฮมตกใจจนตัวแข็งทื่ออย่างไรก็ตาม ฟ้าผ่าทำให้ยุงดำกลายเป็นเถ้าถ่านโดยไม่ทำร้ายใครเลยในตอนนี้แจ็คตกใจและหวาดกลัวอย่างมาก!เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าชาร์ลีจะมีพลังมหาศาลขนาดนี้!เขาเป็นเพียงมดเมื่อเทียบกับชาร์ลี!ถ้าเขาติดอยู่กับสายฟ้าที่ดุร้ายเขาจะตายในไม่กี่วินาทีแน่นอน!แจ็คเริ่มตื่นตระหนกในเวลานี้ ดังนั้นเขาจึงรีบลุกขึ้นก่อนที่จะตะเกียกตะกายเพื่อหนีออกจากลานบ้าน เขาต้องการหนีออกจากโอลรัสฮิลล์และไม่กลับมาที่นี่อีก! จะมีบุคคลที่น่าเคารพเช่นนี้ในโอลรัสฮิลล์ได้อย่างไร?“คุณพยายามหนีใช่ไหม?”ชาร์ลียิ้มขณะที่เขายื่นมือขึ้นไปบนฟ้าและพูดว่า “สายฟ้าฟาด!”ตู้ม!ในเวลานี้ฟ้าร้องดังกึกก้องและสายฟ้าฟาดลงบนเครื่องลายครามในมือของแจ็คและเขาก็ล้มลงกับพื้นทันทีแจ็คอาจรู้สึกเจ็บอย่างรุนแรงที่มือของเขา เขากลัวมากจนตัวสั่นและร้องขอชีวิต"คุณเวด… ปรมาจารย์…. โปรดไว้ชีวิตของผมด้วย”ชาร์ลีมองแจ็คด้วยสี

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 169

    ทุกคนต่างต่อสู้เพื่อชิงตำแหน่งผู้นำมาตลอดชีวิต แต่ตอนนี้ทุกคนต่างกระตือรือร้นที่จะให้ชาร์ลีเป็นผู้นำวงอภิปรัชญาทั้งหมดในโอลรัสฮิลล์ และแม้แต่อาณาเขตนิวตันก็ไม่มีแขกคนไหนคัดค้านเลยเนื่องจากพวกเขาทั้งหมดเชื่อมั่นในฝีมือของชาร์ลีพวกเขาไม่เคยเห็นใครเหมือนชาร์ลีที่สามารถสั่งให้ฟ้าร้องและฟ้าผ่าจากสวรรค์ได้ด้วยคำพูดเพียงคำเดียว!นี่คือขอบเขตของอภิปรัชญา ชาร์ลีมีพลังเหนือธรรมชาติเหนือจินตนาการของทุกคน!เมื่อพวกเขามองไปที่แจ็คซึ่งนอนอยู่บนพื้นหลังจากถูกฟ้าผ่าแผดเผาพวกเขาก็รู้ว่าพลังและความแข็งแกร่งของชาร์ลีนั้นไม่อาจหยั่งรู้ได้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการให้ชาร์ลีเป็นผู้นำของพวกเขาเพื่อที่เขาจะได้เป็นผู้นำและให้คำแนะนำแนวทางที่ดีที่สุดแก่พวกเขาชาร์ลีขมวดคิ้วก่อนจะพูดว่า “ผมไม่ได้เป็นสมาชิกของกลุ่มอภิปรัชญา ปกติผมก็ไม่ได้เรียนวิชาฮวงจุ้ย ผมยังไม่ค่อยสนใจเรื่องอภิปรัชญา ดังนั้นผมหวังว่าคุณจะยอมให้คุณฟินน์เป็นผู้นำและแนะนำพวกคุณในอนาคตแทน”ทุกคนอ้าปากกว้างด้วยความตกใจทันทีที่ชาร์ลีพูดชาร์ลีทำให้พวกเขาตกใจกันหมดด้วยฟ้าร้องและฟ้าผ่าก่อนหน้านี้ แต่ชาร์ลีก็บอกว่าเขาไม่สนใจเรื่องฮวงจุ้ยหรืออภิปรัช

บทล่าสุด

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1600

    “โอเค” ชาร์ลีพยักหน้าก่อนจะพูดว่า “เอาล่ะ ถึงเวลาที่นายต้องออกเดินทางแล้ว”ในเวลานี้จาเวียร์ก็วิ่งเข้าไปหาพวกเขาพร้อมกับแบตเตอรี่สำรองในมือ หลังจากนั้นเขาก็ยื่นแบตเตอรี่สำรองกับสายชาร์จให้กับดีแลนในขณะที่พูดว่า “ดีแลน นี่แบตเตอรี่สำรอง!”ดีแลนหยิบแบตเตอรี่สำรองใส่ไว้ในเป้ หลังจากปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแล้ว เขาก็พูดกับทุกคนว่า “คุณยาย คุณตา พ่อ แม่ ลุง อา ผมจะไปแล้วนะคับ…”ทุกคนโบกมือให้เขา “ไปเถอะ อย่าลืมใส่ใจในเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนนนะ!”ดีแลนมองไปที่ชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะโค้งคำนับแล้วพูดว่า “ผมจะไปแล้วนะครับคุณเวด…”ชาร์ลีส่งเสียงพึมพำในขณะที่พูดว่า “รีบไปเถอะ ไม่งั้นนายจะถูกทำโทษที่ไปถึงช้านะ”ดีแลนรีบพยักหน้าในขณะที่พูดว่า “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ! ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ!”ชาร์ลีโบกมือแล้วพูดว่า “อืม ไปได้แล้ว!”ดีแลนพยักหน้าก่อนจะหันกลับไปมองเหล่าญาติ ๆ อย่างไม่เต็มใจ จากนั้นเขาก็เริ่มปั่นจักรยาน Phoenix 28 คันใหญ่อย่างหนักหน่วง หลังจากถีบจักรยานไปได้สองสามครั้ง ในที่สุดดีแลนก็ถีบจักรยานจากไปในลักษณะโคลงเคลงซิลเวียเริ่มร้องไห้อย่างขมขื่น ลีโอนาร์ดจึงรีบคว้าเธอมาปลอบโยนอยู่ในอ้อ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1599

    เมื่องานเลี้ยงวันเกิดสิ้นสุดลง และแขกคนอื่น ๆ ได้กลับไปแล้ว ดีแลนก็เข็นรถจักรยาน Phoenix 28 คันใหม่ออกมาในเวลานี้จู่ ๆ ดีแลนก็นึกถึงเพลงฮิตที่เขาเคยเห็นในคลิปวิดีโอสั้น ๆ…เพลงนี้ก็คือเพลง ‘ขี่มอเตอร์ไซต์แสนรักของฉัน’...ในขณะที่เขานึกถึงเพลงนี้ เขาก็มองไปที่จักรยาน Phoenix 28 ในสภาพเก่าที่ดูน่าเกลียดนั้น แล้วอดที่จะถอนหายใจไม่ได้ในขณะที่คิดกับตัวเองว่า ‘ถ้าฉันขี่มอเตอร์ไซค์ไปโอลรัสฮิลล์ได้ก็คงจะดีไม่น้อย เพราะจะทำให้ฉันสามารถเดินทางได้ประมาณสามถึงสี่ร้อยกิโลเมตรต่อวัน ซึ่งจะช่วยให้ฉันเดินทางไปถึงโอลรัสฮิลล์ได้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องทนทุกข์กับความคับข้องใจและความอยุติธรรมมากมายในระหว่างทาง…’แต่ช่างน่าสงสารเหลือเกินที่เขารู้ว่าชาร์จะไม่มีทางเปิดโอกาสให้เขาได้ต่อรองอะไรเลย เขาจึงทำได้แค่เข็นจักรยานออกมาเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางเจริล… ลุงของเขาถือหมวกกันน็อกสีเขียวอยู่ในมือ ในขณะที่พยายามจะสวมให้กับดีแลน ดีแลนหลบเลี่ยงหมวกใบนั้นในขณะที่ถามอย่างอึดอัดใจว่า “ทำไมถึงซื้อหมวกกันน็อกสีเขียวมาให้ผมล่ะลุง? หมวกสีเขียวเป็นสัญลักษณ์ของผู้ชายที่โดนสวมเขานะ…”“อย่าพูดถึงเรื่องนั้นเลยน่า” เจร

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1598

    "หา? เร็วไปไหม? คุณจะไม่อยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่ออีกสักสองสามวันเหรอ?”“ผมทำธุระของผมเสร็จหมดแล้วน่ะ ไม่มีธุระอะไรให้ผมต้องอยู่ที่นี่อีก ผมจะออกเดินทางพรุ่งนี้เลย”เมื่อลอรีนได้ยินดังนี้ เธอก็พูดขึ้นอย่างไม่ลังเลเลยว่า “ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะออกจากอีสต์คลิฟฟ์พรุ่งนี้ด้วย เราเดินทางกลับโอลรัสฮิลล์พร้อมกันดีไหมคะ? เราจะได้นั่งเครื่องบินลำเดียวกันชาร์ลีอยากจะปฏิเสธเธอ แต่เมื่อเขาเห็นสีหน้าที่แสดงความวิงวอนของเธอแล้ว เขาก็ปฏิเสธเธอไม่ลงเพราะไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม… นับเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนเป็นเพื่อนกัน ที่ต้องนั่งเครื่องบินลำเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถหลบเลี่ยงการนั่งเครื่องบินเที่ยวบินเดียวกับเธอได้ชาร์ลีจึงพูดว่า “ได้สิ เรากลับด้วยกันก็ได้”ลอรีนรีบพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวคุณให้รายละเอียดบัตรประจำตัวกับฉันมานะ ฉันจะได้ซื้อตั๋วเครื่องบินของเราพร้อมกัน!”“โอเค”***ในขณะที่งานเลี้ยงวันเกิดยังคงดำเนินอยู่นั้น ลุงและอารองของดีแลนก็ได้ตระเตรียมการเดินทางด้วยการปั่นจักรยานไปยังโอลรัสฮิลล์ให้ดีแลนเรียบร้อยแล้วพวกเขาได้ให้คนไปซื้อจักรยาน Phoenix 28 รุ่นเก่ามา แล้วติดตั้งชั้นวางสัมภา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1597

    หลังจากนั้นงานเลี้ยงวันเกิดก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการมีการจัดที่นั่งให้กับชาร์ลีเป็นพิเศษในฐานะที่เขาเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุด โดยเขาได้นั่งอยู่ข้างนายท่านโธมัสกับลอรีนและริกลีย์หลังจากนั้นสมาชิกของตระกูลโธมัสก็ผลัดกันดื่มอวยพรให้เขา โดยทั้งการแสดงออกทางสีหน้า น้ำเสียง และการกระทำล้วนเต็มไปด้วยการสรรเสริญเยินยอ ชาร์ลีไม่มีอะไรจะพูดมากนัก เมื่อมีคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็แค่ดื่มอวยพรกลับไป ซึ่งถึงแม้ดีแลนจะเป็นคนมาดื่มอวยพรให้เขา เขาก็ดื่มอวยพรกลับไปอย่างง่ายดายในเวลานี้ริกลีย์ก็ยังมาดื่มอวยพรให้กับชาร์ลีอย่างระมัดระวังด้วย โดยเขาได้เยินยอแล้วพูดว่า “คุณเวดครับ ผมมีเรื่องจะถามคุณหน่อยครับ…”ชาร์ลีรู้อยู่แล้วว่าเขาจะถามอะไรก่อนที่เขาจะเริ่มพูดออกมาด้วยซ้ำไป เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการให้ชาร์ลีช่วยฟื้นคืนสมรรถภาพ เพื่อให้เขากลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้งแต่เมื่อพิจารณาถึงเรื่องเลวร้ายทั้งหมดที่ครอบครัวของพวกเขาได้ทำกับครอบครัวของยูลแล้ว ชาร์ลีก็ยังแน่ใจว่าเขาจะไม่ยอมฟื้นคืนสมรรถภาพให้พวกเขาในตอนนี้ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่แล้วจะต้องชดใช้และรับผิดชอบต่อการกระทำของพวกเขา ไม่อย่างนั้นแล้วพวกเขาจะได้บทเ

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1596

    ชาร์ลีหยิบภาพวาดที่ยูลมอบให้เขาจากมือของดีแลน ก่อนจะยื่นให้กับยายของลอรีนด้วยตัวเอง หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “คุณยายโธมัสครับ นี่เป็นของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผมครับ ผมหวังว่าคุณยายจะรับมันไว้ และผมอยากจะขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นไปเมื่อกี้นี้ ด้วยวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณยาย ผมหวังว่าคุณยายคงจะให้อภัยผมนะครับ”คุณท่านโธมัสรู้สึกปลื้มใจแล้วรีบพูดขึ้นว่า “คุณเวด ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ จริง ๆ แล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เป็นเพราะหลานชายของฉันทำอะไรผิดไป ฉันมาคิดดูแล้ว… ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเราละเลยในการอบรมสั่งสอนหลานของเรา จึงทำให้คุณเวดต้องเดือดร้อน”ในขณะที่เธอพูดอยู่นั้น เธอก็มองดูภาพวาดก่อนจะพูดว่า “คุณเวดคะ ภาพวาดนี้มีมูลค่ามากเหลือเกิน ฉันคงรับของขวัญชิ้นนี้ไว้ไม่ได้หรอกค่ะ!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “คุณยายโธมัสครับ ของขวัญชิ้นนี้เป็นเพียงของเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแคลร์และผม มูลค่าของของขวัญชิ้นนี้ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรเลย คุณยายไม่ต้องเกรงใจผมหรอกครับ พูดตามตรงนะครับ ผมไม่ได้ใช้จ่ายเงินกับของขวัญชิ้นนี้เลยด้วยซ้ำ เพราะคุณโกลดิ้งจากโกลดิ้งกรุ๊ปมอบภาพวาดนี้ให้ผม แล้วผมก็นำมา

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1595

    เมื่อได้ยินว่าเขาจะต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง ดีแลนก็ส่ายหัวอย่างบ้าคลั่งทันที!เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว เขาคงต้องทนทุกข์ทรมานและรู้สึกคับข้องใจเพียงเล็กน้อย ถ้าเขาต้องอาศัยอยู่ในชุมชนแออัด โดยมีค่าครองชีพเดือนละหนึ่งหมื่นบาท แต่ถ้าเขาต้องไปขนปูนซีเมนต์ในไซต์ก่อสร้าง เขาก็คงต้องทนทุกข์ทรมานอย่างมาก และต้องเจอะเจอความยากลำบากมากมายในไซต์ก่อสร้างแห่งนั้นเขาจึงพยักหน้าแบบไม่คิดอะไรทันที “คุณเวดครับ ผมยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของคุณแล้ว ผมจะไม่ต่อรองอะไรกับคุณแล้วครับ! ขอแค่อย่าส่งผมไปไซต์ก่อสร้างนั้นเลยนะครับ…”ชาร์ลีรู้สึกพอใจมากแล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อย่าลืมปรับปรุงเปลี่ยนแปลงและกลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดีหลังจากนายไปถึงที่โอลรัสฮิลล์แล้ว อย่าสร้างปัญหาอะไรเพิ่มขึ้นมาอีกล่ะ ถ้านายยังคงอยู่ที่อีสต์คลิฟฟ์ต่อไป ทายาทที่ชอบเยาะเย้ยถากถางคนอื่นอย่างนาย ก็อาจก่อให้เกิดหายนะที่ร้ายแรงกว่านี้ได้ในสักวันหนึ่ง นายอาจเข้าไปพัวพันและทำให้ให้ตระกูลโธมัสและตระกูลโคชต้องเดือดร้อนได้!”ในเวลานี้สองพี่น้องอย่างเจริลและจาเวีย์ก็อดที่จะตัวสั่นขึ้นมาเล็กน้อยไม่ได้ดูเหมือนคำพูดของชาร์ลีจะทำให้คนทั้งคู่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1594

    สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดก็คือ การปั่นจักรยานอย่างยากลำบากจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์แต่นั่นก็เป็นเรื่องที่ยังพอรับได้ การที่ต้องปั่นจักรยานเป็นเวลาครึ่งเดือน ก็ยังดีเสียกว่าการนอนบนเตียงอยู่ครึ่งเดือนหลังผ่าตัดนอกจากนี้เขายังรู้สึกคับข้องใจอย่างมากในระหว่างการผ่าตัดครั้งล่าสุด ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ยังไม่หายดีเลย ถ้าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดแบบเดิมอีกครั้งในเร็ว ๆ นี้ เขาก็จะต้องได้รับความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าอย่างแน่นอนในเวลานี้ชาร์ลีพูดขึ้นมาว่า “ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์ก็เพื่อให้นายได้ไปปรับปรุงตัวและกลับเนื้อกลับตัวใหม่ นายคิดว่า การที่ฉันให้นายไปที่โอลรัสฮิลล์เพื่อให้ไปสนุกสนานกับชีวิตที่นั่นเหรอ? จะบอกอะไรให้นะ นายจะต้องปั่นจักรยานธรรมดา ๆ อย่าง Phoenix 28 เท่านั้น ใช้อย่างอื่นไม่ได้เลย! ไม่งั้นฉันจะให้นายปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์พร้อมกับเกวียนที่บรรทุกก้อนอิฐไปจนเต็มคัน!”“แล้วหลังจากนายไปถึงโอลรัสฮิลล์ นอกจากนายจะต้องคอยขับรถรับส่งให้กับลอรีนแล้ว นายต้องเช่าห้องเดี่ยวในชุมชนแออัดคลิฟฟ์คูลส์ด้วย ค่าใช้จ่ายรายเดือนรวมถึงค่าเช่าบ้านของนายจะต้องไม่เกินเดือนละหนึ่งหมื่นบาท!”

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1593

    เมื่อเขาได้ยินว่า จะต้องขี่จักรยานจากอีสต์คลิฟฟ์ไปยังโอลรัสฮิลล์ตลอดทาง และต้องอยู่ในโอลรัสฮิลล์ในฐานะคนขับรถเป็นเวลาหนึ่งปี ดีแลนก็รู้เหมือนกำลังจะตายไปแล้วจริง ๆ ประเด็นก็คือระยะทางจากอีสต์คลิฟฟ์ไปโอลรัสฮิลล์นั้น มีระยะทางมากกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะไม่ตายเพราะหมดแรงถ้าต้องปั่นจักรยานไปตลอดทางจริง ๆ เหรอ?แล้วตอนนี้ก็อยู่ในเดือนธันวาคมซึ่งเข้าสู่ฤดูหนาวแล้ว เขาจะต้องขี่จักรยานตลอดทางไปจนถึงภาคใต้ แล้วไม่ได้รับอนุญาตให้พักในโรงแรมเลยด้วย ข้อกำหนดเหล่านี้รุนแรงเกินไปไม่ใช่เหรอ?ดีแลนรู้สึกเสียใจมากและน้ำตาก็เริ่มไหลอาบใบหน้านี่มันเรื่องบ้าบออะไรกันเนี่ย… เขาเป็นนายน้อยคนที่สามของตระกูลโคช แต่จะต้องขี่จักรยานไปจนถึงโอลรัสฮิลล์? เขาจะไม่ล้มตายไปในระหว่างทางหรอกเหรอ?คงจะน่าทึ่งมากถ้าเขาสามารถปั่นจักรยานได้วันละห้าสิบ หรือหกสิบกิโลเมตรระยะทางกว่า 1,200 กิโลเมตร เขาจะต้องปั่นจักรยานไปประมาณยี่สิบวัน!แต่นี่มันเดือนธันวาคมแล้วนะ!เขาสะอึกสะอื้นพร้อมกับพูดว่า “คุณเวดครับ ถ้าผมเริ่มปั่นจักรยานไปโอลรัสฮิลล์ กว่าจะถึงที่นั่นก็คงเป็นเดือนมกราคมแล้ว น้องสาวผมจะต้องกลับมาฉลองปีใหม่ที่

  • กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ   บทที่ 1592

    ลอรีนดีใจมากแล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ขอบคุณมากนะคะชาร์ลี!”ชาร์ลีรีบพูดว่า “รอเดี๋ยวนะ ผมจะไม่บังคับให้เขากลืนจี้หยกเข้าไป แต่ยังต้องลงโทษเขาด้วยวิธีอื่น ไม่งั้นเขาคงไม่จดจำไว้เป็นบทเรียน”ลอรีนรีบถามว่า “คุณจะลงโทษเขาด้วยวิธีไหนคะ ชาร์ลี? คงไม่ร้ายแรงไปกว่าการกลืนจี้หยกเข้าไปแล้วใช่ไหมคะ?”“ไม่หรอกครับ ชาร์ลียิ้มเบา ๆ ก่อนจะพูดว่า “คุณมั่นใจได้เลยว่า การลงโทษครั้งนี้จะส่งผลดีกับตัวเขาอย่างแน่นอน”ในที่สุดลอรีนก็รู้สึกสบายใจในขณะที่พูดอย่างเสน่หาว่า “ขอบคุณนะคะชาร์ลี ขอบคุณที่ให้อภัยพี่ชายของฉัน และปล่อยเขาไปเพราะเห็นแก่ฉัน ถ้าอย่างนั้น คุณให้โอกาสฉันได้ตอบแทนคุณดีไหมคะ…”ชาร์ลีถามด้วยความประหลาดใจ “คุณจะตอบแทนผมยังไงเหรอ?”ลอรีนกะพริบตาในขณะที่ยิ้มและพูดอย่างตั้งใจว่า “ฉันสัญญาว่าจะแต่งงานกับคุณ และให้กำเนิดลูกชายตัวอ้วน ๆ เพื่อคุณ! คุณคิดว่ายังไงคะ?”ชาร์ลีตอบด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “อย่าพูดอะไรแบบนี้อีก ผมเป็นสามีของเพื่อนสนิทของคุณนะ!”ลอรีนพยักหน้าก่อนจะพูดอย่างจริงจังว่า “ฉันรู้ค่ะ แต่คุณทั้งคู่แต่งงานกันแบบปลอม ๆ นี่! ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการแต่งงานกันอย่างแท้จริง! จริง ๆ แล

DMCA.com Protection Status