แชร์

บทที่ 117

จากการที่วิกรมรายงานเรื่องที่ทรงกลดอ้างชื่อของอักษะ เพื่อหวังข่มเวหาและรังแกอนิล ทำให้อักษะโกรธจนแทบฆ่าเขา นั่นเพราะเขานำชื่อของอักษะข่มคนที่ไม่สมควรถูกข่มอย่างเวหาและอนิล โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าเวหาเป็นลูกชายของรัฐมนตรีมานิต นั่นยิ่งทำให้นายอักษะแทบคลั่ง

นายอักษะให้โอกาสเขาอีกครั้งในการหาทางกำจัดสืบสายให้ได้ ถ้าไม่สำเร็จ หากเกิดอะไรขึ้นกับทรงกลด พวกเขาจะไม่ขอยุ่งเกี่ยว แต่ถ้าสำเร็จ แม้แต่รัฐมนตรีมานิตก็ไม่มีสิทธิ์แตะต้องทรงกลด ซึ่งนั่นเป็นข้อเสนอที่ดูคุ้มเกินกว่าคุ้ม และยากที่จะปฏิเสธได้ ทำให้ทรงกลดรีบตบปากรับคำทันที

เมื่อกลับมาถึงที่พัก ข้าวของต่างๆ ถูกเขวี้ยงปากระจัดกระจายด้วยโทสะ เขาต้องระบายมันออกมา เพราะต่อหน้านายอักษะ เขาต้องเก็บมันไว้ ความเคืองแค้นที่เขามีต่อวิกรมและเมืองนายไม่ได้จบแค่นั้น เมืองนายที่มารู้จักกับอักษะเพราะเขา แต่กลับทำตัวอยู่เหนือกว่าและนิ่งเฉยราวกับเจ้านาย แม้แต่อักษะยังต้องเกรงใจ ในขณะที่วิกรมที่จ้องเล่นงานเขาจากเรื่องนี้ เพื่อลิดรอนความไว้วางใจของนายอักษะที่มีต่อเขา

น้ำรินถูกเรียกตัวทันที แม้จะไม่อยากมาพบทรงกลดแต่ก็จำใจ เพราะพักหลังมาน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status