แชร์
บทที่ 124
บทที่เกี่ยวข้อง
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 125
The Bitch เป็นชื่อของกลุ่มลับภายใต้คลับเฮาส์หรู มีผู้บริหารหนุ่มที่ไม่เคยเปิดเผยตัวตน เริ่มก่อตั้งมากว่าสิบปี จากกลุ่มคนเล็กๆ กลุ่มหนึ่งที่มีความชื่นชอบและรสนิยมทางเพศที่แตกต่าง ผสมผสานจินตนาการสร้างเรื่องราว เหนือจินตนาการและความตื่นเต้นเร้าใจ ที่คนส่วนใหญ่มองว่าเป็นความบกพร่องทางจิตตรีทศคือชายหนุ่มที่เห็นเรื่องราวความรักของเพื่อนร่วมสถาบันมามาก ทั้งที่รูปร่างหน้าตาดีและไม่ดี ที่มีความต้องการทางกาย แต่แสดงออกได้ไม่เท่ากัน ชายหนุ่มหน้าตาดีบางคนแสดงมันออกมาอย่างชัดเจนโดยไม่แคร์สายตาใคร บางคนไม่ต้องทำอะไรก็ได้มาอย่างง่ายดาย และไม่เคยเห็นคุณค่า แต่สำหรับบางคน ฐานะและหน้าตาทางสังคมมากมายที่ต้องคอยควบคุมความรู้สึก ความต้องการทางอารมณ์และร่างกายอยู่ตลอดเวลา อารมณ์ดิบที่ต้องถูกซ่อน หรือไม่สามารถแสดงออกได้เต็มที่มันคือแรงกดดันสำหรับคนหลายๆ คน แม้แต่หญิงสาวที่บางครั้งต้องตกเป็นทาสอารมณ์และความรู้สึกทางกายของชายหนุ่ม แต่ไม่อาจสนองตอบความต้องการที่แท้จริงของตัวเองได้ ก็ถูกชักชวนเข้ามาที่ The BitchThe Bitch มีต้นแบบมาจากความคลั่งไคล้ในชายหนุ่มที่เป็นเพื่อนรักของเขาอย่าง ธนญ สืบสาย
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 126
นายอักษะเกรี้ยวกราดทันทีที่กลับถึงบ้านเก่าหลังเดิมในยุกสร้างตัว ที่ถูกสั่งทำความสะอาดอย่างเร่งด่วนให้ทันการกลับมาของเขา แม่บ้านวัยกลางคนนำน้ำเย็นมาเสิร์ฟด้วยอาการมือสั่นเทา“ยายอังไปไหน”แม่บ้านถึงกับตกใจจนเข่าทรุด ก่อนจะตอบเสียงตะกุกตะกักออกไป“คุณหนูพักอยูที่โรงแรมแถวหาดพลาค่ะท่าน”“ทำไมไม่มาพักที่บ้าน”เสียงตวาดทรงพลังและมีอำนาจทำให้แม่บ้านเสียงสั่น“คุณหนูบอกว่าอยากใกล้ชิดทะเล ไม่อยากยุ่งยากให้อิฉันต้องมาคอยจัดเตรียมอาหารทำความสะอาดบ้านน่ะค่ะท่าน”“แล้วนั่นมันงานของแกไหมนังสม อยากตกงานตอนแก่หรือไงอีนี่”“ไม่ค่ะท่าน อิฉันผิดไปแล้วที่ไม่รั้งคุณหนู อภัยให้อิฉันด้วยนะคะท่าน อิฉันกราบล่ะค่ะ”นายวิกรมเข้ามาแก้สถานการณ์ ช่วยแม่บ้านเก่าแก่ให้รีบออกไป“ผมส่งคนไปรับคุณหนูให้กลับมาที่บ้านแล้วครับท่าน ส่วนนังสม แกไปเตรียมห้องพักให้คุณเมืองนายด้วย เขาเป็นแขกพิเศษของท่าน”เมืองนายและวิกรมส่งสายตาให้กัน เพราะเข้าใจสถานการณ์ทันที ก่อนจะค่อยๆ ถอยออกไป ปล่อยให้วิกรมอยู่กันตามลำพังกับนายอักษะ“อีกสองอาทิตย์โครงการพัฒนาอุตสาหกรรมภาคตะวันออกจะเปิดตัวไปพร้อมๆ กับโครงพัฒนาอาหารเพื่ออุตสาหก
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 127
คงทรัพย์มาส่งอังคณาที่บ้านพักอย่างไม่เกรงกลัว เขามาเพียงลำพังกับอังคณาเท่านั้น เพราะลูกน้องของเขาได้กลับไปพร้อมกับสืบสายหมดแล้ว“อย่าเข้าไปเลย ส่งฉันแค่นี้ก็พอ”“เธอกลัวแทนฉันเหรอ”“มีคนของพ่ออยู่เต็มบ้าน หากเกิดอะไรขึ้น นายจะไม่ปลอดภัย”คงทรัพย์ไม่ฟัง เขาขับรถไปจอดถึงหน้าบ้าน ก่อนจะลงไปเปิดประตูให้กับอังคณา อังคณารู้สึกกลัวแทนเขา ประหม่าจนแทบจะก้าวขาไม่ออกคงทรัพย์จูงมืออังคณาเดินเข้าไปถึงหน้าบ้านหลังใหญ่ คนของนายอักษะกรูออกมาล้อมตัวเขาไว้ ก่อนที่นายอักษะและนายวิกรมจะออกมา“กล้ามากนะ ที่บุกเข้ามาถึงนี่”เสียงเคร่งขรึม วางอำนาจของอักษะ คำรามใส่คงทรัพย์ อังคณาทำท่าจะเดินเข้าไปหานายอักษะ แต่ถูกคงทรัพย์ดึงไว้ อังคณามองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ ว่าทำไมคงทรัพย์ถึงทำแบบนี้“ผมมาส่งคู่หมั้นของผมมันผิดหรือครับ”นายวิกรมเบิกตาโพรง เขาไม่คิดว่าคงทรัพย์จะยังจำเรื่องนี้ได้ ทั้งที่ตอนหมั้นกัน พวกเขานั้นยังเด็กมาก นายอักษะกัดฟันกรอดๆ แค้นที่เขาเอาเรื่องนี้มาอ้าง ทั้งที่มันจบไปนานแล้ว ตั้งแต่ที่นายอักษะคิดจะฆ่านายคงกระพันนั่น ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขามันก็จบลงไปด้วย“พวกแกถอนหมั้น
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 128
อังคณาตัดสินใจเดินทางมากับเมืองนายที่เชียงใหม่ ทันทีที่ถึงสนามบิน คนของเมืองนายที่นำรถมารับต้องแปลกใจที่เจ้านายของเขามาพร้อมกับหญิงสาว ที่ดูอย่างไรก็ไม่ใช่สเปคของเมืองนายเลยสักนิด“ภูผา นี่คุณอังคณา เธอเป็น..”“เพื่อนค่ะ ฉันเป็นเพื่อคุณเมืองนาย”อังคณารีบตอบแทนเขา เมื่อเห็นว่าเมืองนายอึกอัก ไม่รู้ว่าควรจะแนะนำเธอว่าอย่างไร ทำให้เมืองนายยิ้ม ภูผายื่นมือให้อังคณาตามมารยาท เพราะเห็นว่าอายุน่าจะเท่ากับเขา ภูผายกกระเป่าและสัมภาระของเมืองนายและอังคณาขึ้นท้ายรถ และเข้าไปนั่งประจำตำแหน่งคนขับ“จะไปที่โรงแรมหรือว่าเฮือนแสงดาวครับ”“ไปที่เฮือนแสงดาว คุณอังคณาจะพักอยู่ที่นี่สักระยะหนึ่ง”“ครับ”อังคณายิ้มเศร้าๆ เป็นการขอบคุณเมืองนาย ที่พาเธอหนีปัญหามาอยู่ที่เชียงใหม่ และให้อาศัยอยู่ในบ้านของเขา โดยไม่รังเกียจ ทั้งที่เขาเองก็รู้ดีว่าจุดประสงค์ที่พ่อยอมให้เธอมากับเขาเพื่ออะไร แต่ตัวเธอเองที่มีปัญหา และไม่สมควรจะได้รับคำเรียกนั้นด้วยซ้ำ เธอไม่สามารถเป็นเมียของเขาได้ตามที่พ่อต้องการ นอกจากความเป็นเพื่อนเท่านั้น“อยู่ที่นี่จนกว่าจะคลอด แล้วค่อยมาคิดกันอีกทีว่าจะทำอย่างไรต่อไป”“ฉ
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 129
ตรีทศไล่จับมัลแวร์ที่กำลังก่อกวนระบบอย่างเคร่งเครียด และในที่สุดเขาก็ทำสำเร็จ เขาฆ่ามันพร้อมสร้างรหัสผลักดันข้อมูลแปลกปลอมที่ไม่สอดคล้องและกับโค้ดคำสั่งของเขา ให้ดีดออกจากระบบจนหมดสิ้น รวมถึงการล็อคพิกัดต่างๆ ให้เป็นรหัสคำสั่งที่ซับซ้อนขึ้นไปอีก เพื่อให้ยากต่อการเจาะเข้ามาแต่ละขั้น ยากและใช้เวลานานขึ้น นั่นหมายถึง เวลาที่เขาเข้ามาหาหรือจับตัวมันจะทำได้ง่ายยิ่งขึ้น คีย์บอร์ดที่ถูกเคาะครั้งสุดท้ายอย่างสะใจ พร้อมเสียหัวเราะในชัยชนะของเขา ทำให้ลลิตาอดยิ้มไปด้วยไม่ได้ เขาผละมือจากคีย์บอร์ดมาจับมือนุ่มนิ่มของลลิตาอย่างลืมตัว และจับมันมาจูบ ทำให้ลลิตาตกใจรีบชักมือออก ตรีทศก็เช่นกัน เขาลืมตัวไปชั่วขณะ ที่ทำกับเธอเช่นนั้น “เรียบร้อยแล้วแล้วเหรอ สำเร็จแล้วเหรอคะ” “อืม” ลลิตาถามคำถามแก้เขินออกไป ผละมือจากไหล่ของเขา เมื่อตรีทศจะเอื้อมไปหยิบแก้วน้ำ แต่มันหมดแล้ว ทำให้ลลิตารีบดึงมา และเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นรินให้เขาใหม่ แต่ไม่ทันที่เขาจะรับไปดื่มต่อ เขากลับโยนตัวเองขึ้นไปบนเตียงนอนแผ่เพราะความเมื่อยล้า เขาหลับตาอยู่ครู่หนึ่ง ทำให้ลลิตาทำอะไรไม่ถูก ยืนมองเขาตาปริบๆ ร่างกาย
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 130
อนิลที่เริ่มเข้ามาทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มตัว โดยมีรองธนาคอยให้คำปรึกษา เหมือนกับช่วงแรกที่ธนญมารับตำแหน่งใหม่ แผนการตรวจเยี่ยม ดำเนินไป“เราต้องเดินทางไปที่เชียงใหม่ในสัปดาห์หน้า เพื่อตรวจเยี่ยมโครงการรับซื้อวัตถุดิบจากชาวสวนขาวไร่ป้อนโรงงานสกัดหัวน้ำหอมโดยตรงของเราที่นั่น และไปดูงานวิจัยใหม่ที่ขุนวาง”ตรีวิทย์รายงานตารางงานใหม่ให้อนิลในสัปดาห์ถัดไป“เมื่อก่อนพี่นญก็ไปเหรอ”“ครับ แรกเริ่มเลยเรายังไม่มีโรงงานที่นั่น รับแต่วัตถุดิบ แต่พอส่งตรงมาถึงเรา มันใช้ได้ไม่เต็มประสิทธิภาพ พี่นญเลยเกิดความคิดว่าสกัดที่นั่นแล้วส่งเป็นหัวน้ำหอมมันสะดวกและได้ประสิทธิภาพกว่า ก็เลยร่วมมือกับชุมชนและศูนย์วิจัยฯส่งเสริมอาชีพการเกษตรเพราะเลี้ยงพืชหลักป้อนเข้าโรงงานให้เรา”“อืม ใช้ได้เลย เป็นความคิดที่ดีมาก”“ต้องให้เครดิต ผอ.นับหนึ่งครับ เธอเป็นคนเริ่มไว้ก่อน”อนิลยิ้มรับ ก่อนจะออกไปหานับหนึ่งที่แผนก ตั้งแต่มินตราลาออกนับหนึ่ง ไม่ได้รับเลขาคนใหม่มาทำหน้าที่แทน เพราะเธอสามารถจัดการได้ด้วยตัวเองเป็นอย่างดีเมื่อเห็นอนิลเดินมาที่แผนกงานวิจัย เจ้าหน้าที่นักวิจัยต่างตื่นเต้นทำตัวไม่ถูก เ
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 131
ร่างที่นอนสงบนิ่งดวงตามองเพดานมือทั้งสองประสานอยู่บนอก อนิลที่เพิ่งลืมตาจากความอ่อนล้ามองเขาด้วยสายตาชื่นชม ความสุขที่เขามอบให้มันทำให้เธอเสพติดอย่างที่เขาบอก สันจมูกที่เป็นสันโด่งชวนมองและอยากสัมผัส อนิลตะแคงมองเขาเอามือสอดใต้ศีรษะ ดวงตาเคลิบเคลิ้มราวกับภาของเขาที่เห็นมันอยู่ในความฝัน“คุณหล่อเหลือเกิน”เวหายิ้ม ที่เธอเอาแต่จ้องมองเขา มิหนำซ้ำยังชมเขาซึ่งหน้าเช่นนี้“อืม ผมรู้ คุณก็สวยเหมือนกัน”อนิลยิ้มก่อนจะพยุงกายลุกขึ้น นั่งมองเขาไม่ปิดบังสายตาอีก ก่อนจะปีนขึ้นไปบนตัวของเขา ดวงตาวาวโรจน์ของเขาตกใจที่เธอทำเช่นนั้น อนิลเกยคางวางมือทั้งสองอยู่บนมือที่ประสานกันบนอกของเวหา เธอมองใบหน้า คิ้ว ตา จมูก และปาก ก่อนดึงมือข้างหนึ่งใช้ปลายนิ้วลากไปตามสันจมูกอย่างหยอกเย้าอนิลจูบแก้มเขาเบาๆ ยิ้มอ่อนให้เขา แววตาที่อ่อนหวานชื่นชม เธอกำลังมีความสุขที่ได้อยู่ข้างกายเขา เธอกำลังทำให้หญิงสาวคนอื่นอิจฉา หากได้เห็นภาพนี้“นิลไม่สวยหรอก ถ้านิลสวยจริงคุณคนจะสนใจนิลตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันสิ”เวหาดึงมือโอบรอบตัวเธอ ที่ทาบทับตัวเขาอยู่ สะโพกนุ่มนิ่มกลมกลึงที่เขาลูบไล้ สัมผัสเย้ายวนชวนหลงใ
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 132
เมืองนายยืนท้าวสะเอวหันหลังให้น้องชายที่นั่งอยู่เก้าอี้โยกเฉลียงหน้าบ้าน ทั้งคู่ต่างมีสีหน้าเคร่งเครียด อังคณาจากไปพักใหญ่ ไม่นานนักภูผาก็โทรมาบอกเมืองนายว่าเธอไม่ยอมกลับไป เขาจึงจะพาเธอไปพักที่โรงแรมในเมืองก่อน และเขาจะอยู่คอยดูแลเธอเอง ไม่ต้องเป็นห่วง“เอาหละคุณอังไปพักโรงแรมในเมืองแล้ว ทีนี้บอกได้หรือยังทำไมทำแบบนี้”“ผู้หญิงคนนั้นท้อง”“ใช่”“ไหนพี่สัญญากับผมแล้วว่าจะไม่แต่งงานอีก แต่ทำไมถึงปล่อยให้เธอท้อง แถมพามาอยู่ที่บ้านแบบนี้”“คุณอังคณาไม่ได้ท้องกับฉัน และที่ฉันให้มาอยู่ที่นี่ เพื่อป้องกันข่าวลือบ้าๆ ที่แกได้ยินมานั่นยังไงล่ะ”เมืองเหนือเงียบไป ท่าทางกระอักกระอวนที่ตัวเองเข้าใจผิด แต่ก็เฉไฉกลบเกลื่อนความผิดของตัวเอง“ถ้าไม่ได้ท้องกับพี่ จะพาเธอมาที่นี่ทำไม มันไม่ใช่เรื่องที่พี่ต้องมายอมรับสมอ้าง”“มันเกี่ยวกับธุรกิจและผลประโยชน์ของฉันยังไงล่ะ ในเมื่อคุณอังคณาเป็นลูกสาวนายอักษะ สส.ที่มีอิทธิพลมากมายในประเทศนี้ และเขาก็พยายามยัดเยียดหล่อนให้ฉัน ฉันก็แค่ตามน้ำไป คุณอังคณาเธอไม่ได้อยากจะแต่งงานกับฉันอยู่แล้ว นี่มันก็แค่เรื่องผลประโยชน์ร่วมกันของฉันกับอังคณา ถ
บทล่าสุด
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 154
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 153
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 152
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 151
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 150
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 149
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 148
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 147
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 146
