แชร์
บทที่ 119
บทที่เกี่ยวข้อง
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 120
เช้าที่สดใส แสงแดดอบอุ่นส่องเข้ามาภายในห้อง ผ่านกรองแสงด้วยม่านขาวบางเบา เวหากอดร่างของอนิลไว้ในอ้อมกอดโดยไม่รู้ตัว เพราะความเมาไม่ได้สติ สำหรับอนิลเธอคิดว่ามันคือความฝัน แม้จะรู้สึกเคลิบเคลิ้มและหลงใหลเวลาที่เขาสัมผัสเรือนกายที่เปลือยเปล่าอนิลติดนิสัยไม่ใส่เสื้อผ้ายามนอน เพราะรู้สึกสบายกว่าอีกทั้งเธอนอนคนเดียว และมีห้องนอนส่วนตัวมาตั้งแต่เด็ก เมื่อเข้าสู่วัยสาว ก็ไม่เคยถูกรบกวนจากพ่อแม่ เธอจึงทำมันโดยไม่คิดว่าจะมีใครมานอนร่วมเตียงกับเธอเช่นนี้เวหาที่ตื่นขึ้นมาก่อน เขารู้สึกปวดตึบที่ศีรษะ ก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้น เขากำลังปรับสายตา เพราะใบหน้าซุกอยู่ที่แผ่นหลังขาวเนียนของใครคนหนึ่ง จนเมื่อชัดเจนและมั่นใจว่าไม่ใช่ฝัน เขาถึงกับตกใจผละออก แต่เพราะแขนอีกข้างที่ถูกทับอยู่ มันทำให้เขากลัวว่าเจ้าของร่างนั้นจะตื่น เขามองไปทั่วห้อง เมื่อจำได้ว่ามันคือห้องคอนโดของเขาที่ยกให้กับอนิลไปแล้วอนิลพลิกกายหันหน้ามากอดเขา เธอรู้สึกหนาว เพราะผ้าห่มเลื่อนออกจากไหล่ เพราะเวหาขยับตัวจะลุกออก เมื่อรู้ตัวว่าเขากำลังกอดอนิลอยู่ เวหาตัวเกร็งไปหมด เมื่ออกอวบอูมของอนิลกอดอยู่บนอกกว้างของเข
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 121
รอยยิ้มที่แสนหวานของอนิลหันมาทางที่เวหาและมานัสยืนอยู่ เธอคิดว่าเขาเป็นแค่ภาพลวงตา เพราะความมึน เทพบุตรที่แสนหล่อเหล่าเป็นที่ปรารถนาของหญิงสาวทุกเพศทุกวัย แต่เมื่อรู้ตัวว่ามันไม่ใช่ภาพลวงตา อนิลถึงกับหุบยิ้ม เมื่อวาทิตทักทายเขา “ไง ท่านที่ปรึกษาฯ เวหาเพื่อนรัก” เวหายิ้มให้กับเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมานานอย่างเป็นกันเอง ในขณะที่ลลิตาเดินกลับมาจากห้องน้ำพร้อมกับกอดไหล่เพื่อนสาว ยิ้มพรายที่ได้เห็นเวหาอีกครั้งในระยะใกล้แค่เอื้อมเช่นนี้ ลลิตาเดินเข้าไปราวกับละเมอ จ้องมองเวหา จนเวหาถึงกับทำหน้าไม่ถูก เพราะจำเธอไม่ได้ “พี่เวหาจริงเหรอเนี่ย โห หล่อโคตร เหมือนเดิมไม่มีผิด” “หยุดลิตา ไม่ใช่เวลาพร่ำเพ้อของเธอ ว่าแต่นั่นใครอ่ะ” มานัสเบรคลลิตา พร้อมทำท่ากะลิ้มกะเหลี่ย ทำให้ลลิตารีบกันท่ามานัสทันที “หยุดพี่นัส เพื่อนลิตา เช็ดน้ำลายด้วย” เวหาและอนิลต่างวางสีหน้าเฉยชาต่อกัน เขาไม่พอใจที่เธอไม่ตรงกลับคอนโดแต่กลับมาเที่ยวเล่นดื่มจนเมามายในสถานบันเทิงแบบนี้ ส่วนอนิลเองก็โกรธที่เขาทิ้งเธอลงกลางทางบอกว่ามีธุระด่วน เพียงเพราะต้องการมาดื่มกับเพื่อนในสถานที่เที่ยวกลางคืนที่แสนล่อแ
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บททที่ 122
เวหามาที่โรงแรมตามที่เมืองนายบอก สีหน้าโกรธขึงเคร่งเครียด ใบหน้าหล่อเหลาเป็นที่จดจ้อง แต่เขาไม่สนใจสิ่งใด นอกจากมุ่งตรงไปหาอนิลที่ห้องพักเท่านั้นเสียงกริ่งดังขึ้น ทำให้อนิลแปลกใจ เพราะเธอเพิ่งเช็คอินเข้ามาพักเพียงไม่กี่ชั่วโมง อีกทั้งมันก็ดึกเกินกว่าที่พนักงานหรือใครจะมารบกวนเช่นนี้ แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเธอได้ขอหมอนและผ้าห่มเพิ่มไปอีกหนึ่งชุด ก่อนจะเปิดประตูให้ใครในเวลาเช่นนี้ เพื่อความแน่ใจเธอจึงส่องดูในช่องตาแมวก่อนว่าเป็นใครอนิลส่องดูที่ตาแมว แต่ไม่เห็นว่าเป็นใคร รอสักพักจึงเห็นเป็นพนักงานนำหมอนและผ้าห่มที่เธอขอเพิ่มไปมาให้ เธอจึงยอมเปิดประตู เวหาที่ยืนอยู่ด้วยมองหน้าอนิลไม่สบอารมณ์นัก อนิลพูดอะไรไม่ออก เพราะอยู่ต่อหน้าพนักงาน เขาเดินเข้าไปในห้องอย่างถือวิสาสะ และนั่งลงที่โซฟาชุดรับแขกริมกระจก ที่เปิดม่านกว้างมองทิวทัศน์ยามค่ำคืน เขารอจนกว่าพนักงานจะจัดการกับหมอนและผ้าห่มให้เธอจนเสร็จเมื่อพนักงานสาวของโรงแรมออกไป อนิลจึงหันมาถามเขาทันทีด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ“คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่”“ใครอนุญาตให้มานอนค้างอ้างแรมในโรงแรมแบบนี้ ห้องพักที่ผมให้อยู่มันไม่สะด
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 123
ตรีทศนั่งมองนามบัตรของนับหนึ่ง ก่อนจะยิ้ม เมื่อมีเวลา เขาจึงลองโทรหาเธอทันที“สวัสดีค่ะ นับหนึ่งค่ะ”“ฉันเองหนึ่ง ตรีทศ คุณเวหาเอานามบัตรเธอมาให้”“ตรีทศ ดีใจจังที่นายโทรมา สบายดีไหม”“สบายดี ธนญบอกว่าเธอทำงานอยู่ที่บริษัทของเขาเหรอ ฉันเพิ่งเจอธนญกับสืบสายเมื่อวันก่อน ฉันแทบไม่ได้ติดต่อกับใครเลย”“งั้นเหรอ ไม่เห็นนญเล่าให้ฟังเลยว่าเจอนาย แต่ก็อย่างว่า ฉันเองก็ไม่เจอเขามาหลายวันแล้ว นญงานเยอะน่ะ”“แล้วนี่เพื่อนเก่าๆ เรา มีใครบ้างล่ะที่เธอติดต่ออยู่”“กลุ่มเราเกือบทั้งหมด นญ สืบ วี แล้วก็พรีม”“พรีมเหรอ ฉันจำได้ว่าพรีมตึงๆ กับเธอเรื่องธนญ เขาเป็นไงบ้างตอนนี้”“พรีม แต่งงานกับวี เงียบๆ เขาแค่จดทะเบียนกันน่ะ”“อะไรนะ ไม่อยากเชื่อ”“พวกเรานัดเจอกันหน่อยดีไหม แล้วนายเจอยศบ้างไหม เขาเป็นยังไงบ้าง”“ฉันเองก็ไม่เจอเขาเลย ไม่ได้ข่าวคราวเลยด้วย ไม่รู้ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง”เมื่อคิดถึงยศขึ้นมา พวกเขาแทบไม่มีใครเคยได้ข่าวยศเลยสักคน ป่านนี้เขาเป็นยังไงบ้าง นับหนึ่งเองเมื่อสามารถติดต่อกับตรีทศได้ เธอก็เริ่มมานึกถึงยศ ในกลุ่มตอนนี้ขาดเพียงยศคนเดียว หากได้เจอเขาอีกคน มันจ
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 124
เมื่อแยกจากนายกสมชายกลับมาที่โรงแรม สืบสายบอกให้คงทรัพย์ไปจัดการเรื่องส่วนตัวของตัวเองได้ไม่ต้องห่วงเขา นั่นทำให้คงทรัพย์รู้ว่าเขาหมายถึงอะไร “ฉันต้องดูแลความปลอดภัยให้นาย จะสนใจเรื่องอื่นได้ยังไง” “แต่เรื่องอื่นที่ว่า มันก็ส่งผลกับความปลอดภัยของฉันได้เหมือนกันเพื่อน ถ้านายรู้วิธีว่าจะจัดการกับมันยังไง” คงทรัพย์หรี่ตามองสืบสาย ก่อนที่สืบสายจะหัวเราะและเมินไปทางอื่น และเดินเข้าลิฟท์ไปเพียงลำพัง ในขณะที่คงทรัพย์เดินตรงไปที่เคาน์เตอร์เพื่อมาถามพนักงานต้อนรับว่าอังคณาได้มารับรองเท้าและหมวกของเธอไปหรือยัง อังคณานั้นลงมาเพื่อออกไปทานอาหารเย็นในตัวเมืองตั้งแต่หัวค่ำ เมื่อกลับเข้ามาเธอไม่ลืมที่จะแวะรับของกลับคืนไป นั่นทำให้คงทรัพย์ยิ้มอย่างเสียมิได้ ก่อนจะเดินจากไปตรงขึ้นลิฟท์ไปที่ชั้น 11 ทันที เสียงเคาะประตูสามครั้ง และหายไป มันทำให้อังคณาไม่แน่ใจว่าตัวเองนั้นหูแว่วไปเองหรืออย่างไร เมื่อส่องที่ช่องตาแมวก็ไม่เห็นใคร แต่เมื่อจะเดินกลับไปที่เตียง เสียงนั้นก็ดังขึ้นอีก เมื่อเห็นว่าเป็นคงทรัพย์ เธอจึงไม่ยอมเปิด “เปิดประตู ฉันมีเรื่องต้องคุยกับเธอ ไม่ต้องกลัวว่าจะมาขอนอนด
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 125
The Bitch เป็นชื่อของกลุ่มลับภายใต้คลับเฮาส์หรู มีผู้บริหารหนุ่มที่ไม่เคยเปิดเผยตัวตน เริ่มก่อตั้งมากว่าสิบปี จากกลุ่มคนเล็กๆ กลุ่มหนึ่งที่มีความชื่นชอบและรสนิยมทางเพศที่แตกต่าง ผสมผสานจินตนาการสร้างเรื่องราว เหนือจินตนาการและความตื่นเต้นเร้าใจ ที่คนส่วนใหญ่มองว่าเป็นความบกพร่องทางจิตตรีทศคือชายหนุ่มที่เห็นเรื่องราวความรักของเพื่อนร่วมสถาบันมามาก ทั้งที่รูปร่างหน้าตาดีและไม่ดี ที่มีความต้องการทางกาย แต่แสดงออกได้ไม่เท่ากัน ชายหนุ่มหน้าตาดีบางคนแสดงมันออกมาอย่างชัดเจนโดยไม่แคร์สายตาใคร บางคนไม่ต้องทำอะไรก็ได้มาอย่างง่ายดาย และไม่เคยเห็นคุณค่า แต่สำหรับบางคน ฐานะและหน้าตาทางสังคมมากมายที่ต้องคอยควบคุมความรู้สึก ความต้องการทางอารมณ์และร่างกายอยู่ตลอดเวลา อารมณ์ดิบที่ต้องถูกซ่อน หรือไม่สามารถแสดงออกได้เต็มที่มันคือแรงกดดันสำหรับคนหลายๆ คน แม้แต่หญิงสาวที่บางครั้งต้องตกเป็นทาสอารมณ์และความรู้สึกทางกายของชายหนุ่ม แต่ไม่อาจสนองตอบความต้องการที่แท้จริงของตัวเองได้ ก็ถูกชักชวนเข้ามาที่ The BitchThe Bitch มีต้นแบบมาจากความคลั่งไคล้ในชายหนุ่มที่เป็นเพื่อนรักของเขาอย่าง ธนญ สืบสาย
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 126
นายอักษะเกรี้ยวกราดทันทีที่กลับถึงบ้านเก่าหลังเดิมในยุกสร้างตัว ที่ถูกสั่งทำความสะอาดอย่างเร่งด่วนให้ทันการกลับมาของเขา แม่บ้านวัยกลางคนนำน้ำเย็นมาเสิร์ฟด้วยอาการมือสั่นเทา“ยายอังไปไหน”แม่บ้านถึงกับตกใจจนเข่าทรุด ก่อนจะตอบเสียงตะกุกตะกักออกไป“คุณหนูพักอยูที่โรงแรมแถวหาดพลาค่ะท่าน”“ทำไมไม่มาพักที่บ้าน”เสียงตวาดทรงพลังและมีอำนาจทำให้แม่บ้านเสียงสั่น“คุณหนูบอกว่าอยากใกล้ชิดทะเล ไม่อยากยุ่งยากให้อิฉันต้องมาคอยจัดเตรียมอาหารทำความสะอาดบ้านน่ะค่ะท่าน”“แล้วนั่นมันงานของแกไหมนังสม อยากตกงานตอนแก่หรือไงอีนี่”“ไม่ค่ะท่าน อิฉันผิดไปแล้วที่ไม่รั้งคุณหนู อภัยให้อิฉันด้วยนะคะท่าน อิฉันกราบล่ะค่ะ”นายวิกรมเข้ามาแก้สถานการณ์ ช่วยแม่บ้านเก่าแก่ให้รีบออกไป“ผมส่งคนไปรับคุณหนูให้กลับมาที่บ้านแล้วครับท่าน ส่วนนังสม แกไปเตรียมห้องพักให้คุณเมืองนายด้วย เขาเป็นแขกพิเศษของท่าน”เมืองนายและวิกรมส่งสายตาให้กัน เพราะเข้าใจสถานการณ์ทันที ก่อนจะค่อยๆ ถอยออกไป ปล่อยให้วิกรมอยู่กันตามลำพังกับนายอักษะ“อีกสองอาทิตย์โครงการพัฒนาอุตสาหกรรมภาคตะวันออกจะเปิดตัวไปพร้อมๆ กับโครงพัฒนาอาหารเพื่ออุตสาหก
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 127
คงทรัพย์มาส่งอังคณาที่บ้านพักอย่างไม่เกรงกลัว เขามาเพียงลำพังกับอังคณาเท่านั้น เพราะลูกน้องของเขาได้กลับไปพร้อมกับสืบสายหมดแล้ว“อย่าเข้าไปเลย ส่งฉันแค่นี้ก็พอ”“เธอกลัวแทนฉันเหรอ”“มีคนของพ่ออยู่เต็มบ้าน หากเกิดอะไรขึ้น นายจะไม่ปลอดภัย”คงทรัพย์ไม่ฟัง เขาขับรถไปจอดถึงหน้าบ้าน ก่อนจะลงไปเปิดประตูให้กับอังคณา อังคณารู้สึกกลัวแทนเขา ประหม่าจนแทบจะก้าวขาไม่ออกคงทรัพย์จูงมืออังคณาเดินเข้าไปถึงหน้าบ้านหลังใหญ่ คนของนายอักษะกรูออกมาล้อมตัวเขาไว้ ก่อนที่นายอักษะและนายวิกรมจะออกมา“กล้ามากนะ ที่บุกเข้ามาถึงนี่”เสียงเคร่งขรึม วางอำนาจของอักษะ คำรามใส่คงทรัพย์ อังคณาทำท่าจะเดินเข้าไปหานายอักษะ แต่ถูกคงทรัพย์ดึงไว้ อังคณามองหน้าเขาอย่างไม่เข้าใจ ว่าทำไมคงทรัพย์ถึงทำแบบนี้“ผมมาส่งคู่หมั้นของผมมันผิดหรือครับ”นายวิกรมเบิกตาโพรง เขาไม่คิดว่าคงทรัพย์จะยังจำเรื่องนี้ได้ ทั้งที่ตอนหมั้นกัน พวกเขานั้นยังเด็กมาก นายอักษะกัดฟันกรอดๆ แค้นที่เขาเอาเรื่องนี้มาอ้าง ทั้งที่มันจบไปนานแล้ว ตั้งแต่ที่นายอักษะคิดจะฆ่านายคงกระพันนั่น ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขามันก็จบลงไปด้วย“พวกแกถอนหมั้น
บทล่าสุด
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 154
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 153
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 152
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 151
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 150
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 149
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 148
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 147
กรุ่นกลิ่นรัก แรงปรารถนา บทที่ 146
