เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 96
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-13 10:09:58
บทที่เกี่ยวข้อง
กฎคือห้ามรัก บทที่ 97
"คุณทำอะไรคะ" พอได้ยินเทวินถาม ข้าวหอมก็รีบเข้ามาดูในห้อง แต่ก็คิดไว้แล้วแหละว่ามันคงเป็นแบบที่ตัวเองคิด"คุณชอบไหม"หญิงสาวมองกระท่อมน้อยปลายนาของเธอที่เขายกมาไว้ในห้องทำงาน ทีแรกก็แอบแปลกใจอยู่หรอกว่าเขาถ่ายรูปไว้ตั้งแต่เมื่อไร เพราะรูปติดอยู่ผนังเกือบทุกมุมห้อง"คุณจะได้ไม่คิดถึงบ้านมากไง""ฉันไม่เท่าไรหรอก..แต่คุณหนักแล้ว""ว่าผัวมันบาปนะ""ก็มันจริงไหมล่ะคะ"หนึ่งเดือนผ่านไป~"มีอะไรคะ" ขณะที่กำลังแต่งตัวสโนไวท์เห็นสามีนั่งทำหน้ามุ่ย"วันนี้เจ้าเทวาพาเมียไปตามนัด รู้ไหมว่าเมียมันท้องกี่เดือนแล้ว""สองเดือนค่ะ แล้วไงต่อคะ""คุณเมียครับ พี่เป็นพี่ชายเจ้าเทวามัน แถมอายุเยอะกว่ามันเยอะมาก แต่พี่ยังไม่มีวี่แววเลยว่าจะได้เป็นพ่อ"สโนไวท์มองสามีผ่านกระจกบานใหญ่ที่กำลังแต่งหน้า อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอยังไม่อยากมีลูกหญิงสาวไม่ได้ตอบ ไม่ใช่ว่าเธอไม่รักเด็ก รู้ว่าเพื่อนกำลังท้องเธอดีใจมาก รอวันที่หลานจะคลอดออกมา"พี่กดดันเราเกินไปไหม" เทวินเห็นว่าสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเมื่อพูดเรื่องนี้"ฉันยังไม่พร้อม""ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรจ้ะ ปีหน้าเราคุยกันใหม่ก็ได้"ปีหน้าเธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะพร้อมไหม แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13กฎคือห้ามรัก บทที่ 98 ตอนจบเทวา
กฎคือห้ามรัก บทที่ 98🔞 [ตอนจบเทวา]"มีอะไรกันคะ ทำไมอยู่ในห้องนี้กันหมดเลย" พอสโนไวท์เข้ามาในห้องนี้ ก็เจอว่าข้าวหอมและเทวาก็อยู่ในนี้ด้วย"เปล่าหรอก..แล้วเรามีอะไร" เทวินถามในขณะที่กำลังเซ็นเอกสารให้กับน้องสะใภ้"ฉันอยากจะปรึกษาเรื่องงานค่ะ แต่ถ้าพี่ไม่ว่างก็ไม่เป็นไร""เราแค่เอาเอกสารมาให้บอสเซ็น""แค่นั้นจริงนะ""ใช่""บอกฉันมา" แค่มองหน้าก็รู้แล้วว่าเพื่อนคงมีอะไรแน่"หึ.." เทวินขำมีเรื่องไหนที่รอดพ้นสายตาของสโนไวท์ไปได้ "หวานใจกำลังเดินทางกลับมา" เขาก็เลยเป็นคนบอกเอง"หวานใจเหรอคะ? เห็นว่าไปเรียนต่างประเทศนานแล้วนี่คะ""เธอรู้จักด้วยเหรอ""รู้จักสิ ก็ลูกสาวเพื่อนของพ่อเรา"จริงด้วยข้าวหอมลืมเลยว่าพวกเขารู้จักกันตั้งแต่เด็กแล้วพอได้ลายเซ็นข้าวหอมก็กลับมาห้องทำงาน"ถอยไปค่ะฉันจะทำงาน""ยังไม่หายโกรธผมอีกเหรอ" ชายหนุ่มที่เดินตามมาโอบเอวเธอไว้"ฉันได้ยินเพื่อนคุณพูดเต็มสองหูเลย""นั่นมันเรื่องสมัยก่อน" ก็รู้กันอยู่ว่าเทวาเป็นผู้ชายนิสัยยังไง และหวานใจก็เป็นผู้หญิงที่สวยมากด้วย"คุณยอมรับแล้วใช่ไหม"เทวามองหน้าเธอครู่หนึ่งโดยไม่ได้พูดอะไร จนข้าวหอมรู้สึกหวั่นๆ ในใจ"คุณร้องไห้ทำไม"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 ตอนจบเทวิน
กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 [ตอนจบเทวิน]"อะไรนะ? นี่เหรอที่มันบอกว่าจะยกบริษัทไปไว้บ้านหนอง..หนองอะไรนะ""หนองบึงใหญ่ครับ""นั่นแหละ แล้วใครจะมีเวลาไปเล่นกับมัน""แต่เอกสารนี้สำคัญมาก ผมคงต้องได้เดินทางไปเองแล้วล่ะบอส" จะส่งแฟกซ์หรืออีเมล์ไปให้เซ็นก็ไม่ได้ เพราะต้องการลายลักษณ์อักษรจริงๆ"แล้วเมื่อไรมันจะกลับมา""อีกสี่วันครับ" เพราะตอนนี้เทวาเดินทางไปได้สามวันแล้ว"ถ้ามีงานสำคัญแบบนี้อีก จะไม่ต้องวิ่งไปหามันที่บ้านหนองบึงเลยเหรอ""หนองบึงใหญ่ครับ""รู้แล้ว!""ตกลงเอาไงดีครับบอส""คงต้องเป็นแบบนั้นแหละ"ฝ่ายที่เกี่ยวข้องกับงานที่เทวาได้รับมอบหมายก็เลยต้องเดือดร้อนไปด้วย จะว่าเดือดร้อนทั้งหมดก็ไม่ใช่ เพราะการออกต่างจังหวัดมันก็มีอะไรสนุกๆ อีกหลายอย่าง"มีอะไรคะ ทำไมหน้าเป็นแบบนั้น" สโนไวท์เดินสวนทางกับคนที่เพิ่งออกจากห้องเทวินพอดี"ก็ไอ้ตัวดีน่ะสิ""เทวาเหรอ? เขาทำอะไรคะ""เพื่อนเราเมื่อไรจะกลับมา""เห็นข้าวบอกว่าสัปดาห์หน้าค่ะ""อะไรนะ? ไหนบอกอีกสี่วันไง""ไม่รู้สิคะ แต่ข้าวหอมบอกว่าจะอยู่ต่อ""ตายแน่งานนี้""ทำไมคะ""เปล่าหรอก" ขณะที่คุยกับเธออยู่ เทวินยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานเขายอมรับว่าช่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-13กฎคือห้ามรัก บทที่ 1
"ฮ่าฮ่า""นิทานอะไร""รุ่นพี่จะบ้าระบบกฎบ้าบออะไรของรุ่นพี่" "เราต้องจัดให้มีการรวมตัวกัน""รุ่นพี่คะรุ่นพี่รับบทเป็นพระเอกละครเวทีเยอะไปไหม" "เธออย่าทำเป็นเล่นสิ""ก็ได้ค่ะห้ามรักก็ห้ามรักอยู่แล้วอย่ามาหลงรักเค้าแล้วกัน" สโนว์หรือสโนไวท์เธอเป็นบุตรคนที่สองในพลโทกองทัพหรือเธอยังคงเป็นของผู้นำไทนั่นเอง และกว่าที่ทุกวันนี้ก็ผ่านมาที่สำคัญที่สุดแล้วนักรบผู้พันกองทัพเลื่อนขั้นเป็นพลโทกองทัพ ที่พูดถึงเรื่องการรวมเข้าด้วยกันเพราะคุณปู่ของเลื่องไปแล้วและเขาคือหลานชายคนโตเป้าหมายที่จะรับช่วงต่อ แต่ด้วยวุฒิภาวะของเขายังไม่เหมาะสมกับตำแหน่งนี้จักรพรรดิอย่างมากรับตอนนี้เหลือบไรต้องเล่นงานเขาแน่เรตินจึงคิดแผนนี้โดยรู้กันกับสโนไวท์แค่ประสิทธิภาพเพราะเหตุที่บุตรสาวของพลโทกองทัพซึ่งกองทัพก็มีอยู่แล้วที่บริษัทด้วยและเป็นรุ่นน้องในคณะของเขา เฟินมีปัญหาเรื่องเรียนตั้งแต่อนุบาลจะต้องเป็นไปตามที่ติดตามคุณปู่จับตัวมาเลยเรียนเลยช้ากว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันส่วนสโนไวท์เป็นเด็กที่หัวดีและหัวไวมากเธอสามารถสอบเทียบเข้ามหาวิทยาลัยได้ร้านอาหารเพื่อนรุ่นเดียวกันหมายถึงว่าตอนนี้เธอเรียนปีเดียวกับพี่ชายตัวเองเป็
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04กฎคือห้ามรัก บทที่ 2
"เมื่อกี้คุยอยู่กับใคร" เธอคนที่เข้ามาใหม่ มองตามผู้หญิงคนเมื่อสักครู่ไป ด้วยใบหน้าที่บ่งบอกว่าไม่ปลื้มเอามากๆ"รุ่นน้องที่คณะ""วิรู้แล้วค่ะ ที่วิถาม หมายถึงอยากให้เทวินอธิบายมากกว่านี้" วิหรือวิชุดาคนนี้แหละที่สโนไวท์พูดถึง เธอคือหญิงคนรักของเทวิน ถึงแม้เทวินจะอายุเยอะกว่าเพื่อนในห้องหนึ่งปี แต่เขาก็ให้พวกเพื่อนๆคุยกับเขาเหมือนเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน"ผมก็ต้องมีเรื่องส่วนตัวบ้าง""เราเป็นแฟนกัน วินยืนคุยอยู่กับรุ่นน้องที่เป็นผู้หญิงจะไม่ให้วิหึงเลยเหรอคะ""ก่อนที่จะตกลงเป็นแฟน เราคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าไม่ให้ยุ่งเรื่องส่วนตัวของกันและกัน" นี่แหละมันคือนิสัยของเทวินเลย เหมือนที่เขาตั้งกฎกับสโนไวท์นั่นแหละ"วิน!" วิชุดาหน้าบึ้งเดินไปทางที่ผู้หญิงคนนั้นไป"วิชุดากลับมา""วิจะไปคุยกับมันค่ะ""ผมบอกให้กลับมา"ฟังแค่น้ำเสียงก็รู้แล้วว่าเทวินกำลังปกป้องเธอคนนั้น "อย่าให้รู้นะว่าวินกำลังคบซ้อน""ผมว่าเราควรจะทบทวนความสัมพันธ์ของเราก่อนดีไหม""ไม่นะวิน วิขอโทษ"ถ้าให้เลือกระหว่างบริษัทของคุณปู่กับผู้หญิง เทวินจะไม่คิดให้เสียเวลาเลย เพราะยังไงเขาต้องเลือกบริษัทของคุณปู่อยู่แล้ว ช่วงหลังที่พ่อ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04กฎคือห้ามรัก บทที่ 3
"ทำไมเหรอ..น้องมีปัญหาอะไร""ปัญหานะมีแน่ค่ะ คนเขายืนรอกันมาตั้งหลายนาทีแล้ว รุ่นพี่มาถึงจะมาแย่งเข้าข้างหน้าไม่ได้นะคะ""ก็ฉันจองไว้ก่อนแล้วนี่""รุ่นพี่จองตั้งแต่เมื่อไร""ตั้งแต่เมื่อวาน""ถ้างั้นรุ่นพี่คงต้องได้จองใหม่แล้วล่ะค่ะ""ฉันว่าพอเถอะ" ข้าวหอมกลัวมากกลัวว่าจะมีเรื่องกับรุ่นพี่ เพราะทั้งสองก็เพิ่งเข้ามาเรียน ถ้ามีเรื่องกับรุ่นพี่การเรียนคงไม่ราบรื่นแน่"ตกลงจะซื้อกันไหม ถ้าไม่ซื้อก็หลบให้คนข้างหลังเข้ามา" แม่ค้าเริ่มจะไม่ปลื้ม เพราะคนที่ทะเลาะกันยืนขวางหน้าร้านอยู่"ป้าอ่อนคะ เฟิร์นขออันนี้ อันนี้" แม่ค้าที่เฟิร์นเรียกว่าป้าอ่อนก็ลงมือตักอาหาร ตักสองอย่างนั้นยังไม่เสร็จด้วยซ้ำเฟิร์นก็ชี้อันอื่นอีกจนบางคนเปลี่ยนใจไปซื้อร้านอื่น เพราะเห็นแล้วว่าคนที่ต่อแถวอยู่ด้านหน้าถูกรุ่นพี่แกล้ง"เฟิร์นฉันฝากซื้อเผื่อแฟนฉันด้วยนะ" ขณะที่เฟิร์นกำลังคิดอยู่ว่าจะเอาอะไรอีกดี เสียงวิชุดาก็ดังขึ้นและจงใจให้คนที่ยืนอยู่ด้านหลังได้ยิน"เทวินน่ะเหรอ เธอจำได้ไหมว่าแฟนชอบทานอะไรเป็นพิเศษ"สายตาสโนไวท์เริ่มเก็บรายละเอียด และสมองของเธอก็ประมวลผล รู้ได้ในทันทีว่าสิ่งที่รุ่นพี่เฟิร์นทำไป คงเพราะแรงยุ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04กฎคือห้ามรัก บทที่ 4
"อะไรคือห้อง 44" วิชุดาหันมองตามสโนไวท์ที่พูดแล้วก็รีบเดินหนีไป "บอกมาเดี๋ยวนี้นะวิน ว่าอะไรคือห้อง 44"แต่เทวินไม่ได้ตอบ เขายังคงตักอาหารขึ้นมาทานเหมือนว่าไม่ได้เกิดอะไรขึ้น"เธออย่ายอมนะวิ ฉันคิดว่าต้องเป็นเบอร์ห้องที่แม่นั่นอยู่แน่เลย" บ่างช่างยุสะกิดพูดเบาๆ"วิไม่หิวแล้วค่ะ" วิชุดาพูดพร้อมกับขยับถ้วยออกทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ทานอะไร แล้วก็ลุกขึ้น"แกจะยอมแพ้เหรอ"เทวินเหลือบตามองเพื่อนของวิชุดาเล็กน้อย ก่อนที่จะหันกลับมาสนใจอาหารหลายคนต่างก็ให้ความสนใจตอนที่วิชุดาและเฟิร์นเดินตามรุ่นน้องคนนั้นออกไป เพราะคิดว่าคงมีเรื่องแล้ว"เธอไม่น่าหาเรื่องเลยนะ" ข้าวหอมที่เดินตามมาคิดว่าจะเรียกสติเพื่อน"ถ้าเธอกลัว จะไม่คบกับฉันก็ได้นะข้าวหอม" สโนไวท์เปิดใจคบกับข้าวหอมคนแรก ที่จริงในมหาวิทยาลัยยังไม่รู้หรอกว่าเธอเป็นใคร"กลัวน่ะฉันกลัวแน่ แต่ฉันคงไม่ทิ้งเพื่อนเพราะเรื่องแค่นี้หรอก เธอก็ระวังตัวหน่อยแล้วกันควบคุมอารมณ์ให้ได้" แต่ขณะที่ทั้งสองหยุดคุยกัน งานก็ได้เข้าอีกครั้ง ..รุ่นพี่สองคนนั้นเดินมาถึง คนหนึ่งดักหน้า อีกคนอยู่ด้านหลัง"ถึงฉันไม่หา..เรื่องก็มาหาฉันอยู่ดี" ใครอยากจะสร้างศัตรูไม่มีหรอก แ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04กฎคือห้ามรัก บทที่ 5
สโนไวท์กลับมาที่ห้อง ก็เห็นว่าหน้าห้องของเธอมีถุงขยะวางอยู่ แค่มองก็รู้แล้วว่าเป็นฝีมือของใคร"เล่นอะไรเหมือนเด็กไปได้" หญิงสาวไม่สนใจถุงขยะ เธอใช้เท้าเขี่ยออกจากหน้าห้องเล็กน้อยก่อนที่จะเปิดประตู"มันอยู่ห้องนี้จริงด้วย" พวกเขาเรียนมหาวิทยาลัยกันแล้ว ไม่มีหรอกหอแยกหญิงชาย ห้องเบอร์ 44 ก็ไม่ได้มีแค่ตึกเดียวด้วย ทั้งสองลองไปดูมา 2-3 ตึกแล้ว"ห้อง 45 ว่าง พรุ่งนี้เราไปขอจองกัน" มองไปเห็นป้ายติดไว้ว่าห้องว่าง วิชุดาคิดว่าอยู่ใกล้หูใกล้ตาดีกว่า"มันต้องเด็ดขาดแบบนี้สิเพื่อน""เธอต้องช่วยฉันนะเฟิร์น ฉันไม่ยอมเสียเทวินง่ายๆ แน่""ฉันจะช่วยเธอสุดใจขาดดิ้นไปเลย" เฟิร์นรู้ดีว่าถ้าช่วยเรื่องนี้ได้ วิชุดาต้องตบรางวัลให้อย่างงามแน่เช้าวันต่อมา.."อะไรนะคะ? ห้องเบอร์ 45 มีคนจองไปแล้วเหรอ?""จองเมื่อคืนนี้เองค่ะ""เจ้าของห้องย้ายเข้ามาอยู่หรือยังคะ""ยังหรอกค่ะ""ถ้างั้นฉันให้สองเท่า""ไม่ได้หรอกค่ะ ทางนั้นจ่ายค่าห้องมาเป็นปีแล้ว""อะไรนะ?"พอไม่ได้ห้องจริงๆ ทั้งสองก็เลยกลับมาที่ห้องของตัวเอง"เสียดายจัง เราน่าจะมาจองตั้งแต่เมื่อคืนนี้""ฉันไม่มีวันยอมแพ้แค่นี้แน่" เอาแม่นั่นไม่อยู่ก็หันมาเอาคนของ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04
บทล่าสุด
กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 ตอนจบเทวิน
กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 [ตอนจบเทวิน]"อะไรนะ? นี่เหรอที่มันบอกว่าจะยกบริษัทไปไว้บ้านหนอง..หนองอะไรนะ""หนองบึงใหญ่ครับ""นั่นแหละ แล้วใครจะมีเวลาไปเล่นกับมัน""แต่เอกสารนี้สำคัญมาก ผมคงต้องได้เดินทางไปเองแล้วล่ะบอส" จะส่งแฟกซ์หรืออีเมล์ไปให้เซ็นก็ไม่ได้ เพราะต้องการลายลักษณ์อักษรจริงๆ"แล้วเมื่อไรมันจะกลับมา""อีกสี่วันครับ" เพราะตอนนี้เทวาเดินทางไปได้สามวันแล้ว"ถ้ามีงานสำคัญแบบนี้อีก จะไม่ต้องวิ่งไปหามันที่บ้านหนองบึงเลยเหรอ""หนองบึงใหญ่ครับ""รู้แล้ว!""ตกลงเอาไงดีครับบอส""คงต้องเป็นแบบนั้นแหละ"ฝ่ายที่เกี่ยวข้องกับงานที่เทวาได้รับมอบหมายก็เลยต้องเดือดร้อนไปด้วย จะว่าเดือดร้อนทั้งหมดก็ไม่ใช่ เพราะการออกต่างจังหวัดมันก็มีอะไรสนุกๆ อีกหลายอย่าง"มีอะไรคะ ทำไมหน้าเป็นแบบนั้น" สโนไวท์เดินสวนทางกับคนที่เพิ่งออกจากห้องเทวินพอดี"ก็ไอ้ตัวดีน่ะสิ""เทวาเหรอ? เขาทำอะไรคะ""เพื่อนเราเมื่อไรจะกลับมา""เห็นข้าวบอกว่าสัปดาห์หน้าค่ะ""อะไรนะ? ไหนบอกอีกสี่วันไง""ไม่รู้สิคะ แต่ข้าวหอมบอกว่าจะอยู่ต่อ""ตายแน่งานนี้""ทำไมคะ""เปล่าหรอก" ขณะที่คุยกับเธออยู่ เทวินยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานเขายอมรับว่าช่
กฎคือห้ามรัก บทที่ 98 ตอนจบเทวา
กฎคือห้ามรัก บทที่ 98🔞 [ตอนจบเทวา]"มีอะไรกันคะ ทำไมอยู่ในห้องนี้กันหมดเลย" พอสโนไวท์เข้ามาในห้องนี้ ก็เจอว่าข้าวหอมและเทวาก็อยู่ในนี้ด้วย"เปล่าหรอก..แล้วเรามีอะไร" เทวินถามในขณะที่กำลังเซ็นเอกสารให้กับน้องสะใภ้"ฉันอยากจะปรึกษาเรื่องงานค่ะ แต่ถ้าพี่ไม่ว่างก็ไม่เป็นไร""เราแค่เอาเอกสารมาให้บอสเซ็น""แค่นั้นจริงนะ""ใช่""บอกฉันมา" แค่มองหน้าก็รู้แล้วว่าเพื่อนคงมีอะไรแน่"หึ.." เทวินขำมีเรื่องไหนที่รอดพ้นสายตาของสโนไวท์ไปได้ "หวานใจกำลังเดินทางกลับมา" เขาก็เลยเป็นคนบอกเอง"หวานใจเหรอคะ? เห็นว่าไปเรียนต่างประเทศนานแล้วนี่คะ""เธอรู้จักด้วยเหรอ""รู้จักสิ ก็ลูกสาวเพื่อนของพ่อเรา"จริงด้วยข้าวหอมลืมเลยว่าพวกเขารู้จักกันตั้งแต่เด็กแล้วพอได้ลายเซ็นข้าวหอมก็กลับมาห้องทำงาน"ถอยไปค่ะฉันจะทำงาน""ยังไม่หายโกรธผมอีกเหรอ" ชายหนุ่มที่เดินตามมาโอบเอวเธอไว้"ฉันได้ยินเพื่อนคุณพูดเต็มสองหูเลย""นั่นมันเรื่องสมัยก่อน" ก็รู้กันอยู่ว่าเทวาเป็นผู้ชายนิสัยยังไง และหวานใจก็เป็นผู้หญิงที่สวยมากด้วย"คุณยอมรับแล้วใช่ไหม"เทวามองหน้าเธอครู่หนึ่งโดยไม่ได้พูดอะไร จนข้าวหอมรู้สึกหวั่นๆ ในใจ"คุณร้องไห้ทำไม"
กฎคือห้ามรัก บทที่ 97
"คุณทำอะไรคะ" พอได้ยินเทวินถาม ข้าวหอมก็รีบเข้ามาดูในห้อง แต่ก็คิดไว้แล้วแหละว่ามันคงเป็นแบบที่ตัวเองคิด"คุณชอบไหม"หญิงสาวมองกระท่อมน้อยปลายนาของเธอที่เขายกมาไว้ในห้องทำงาน ทีแรกก็แอบแปลกใจอยู่หรอกว่าเขาถ่ายรูปไว้ตั้งแต่เมื่อไร เพราะรูปติดอยู่ผนังเกือบทุกมุมห้อง"คุณจะได้ไม่คิดถึงบ้านมากไง""ฉันไม่เท่าไรหรอก..แต่คุณหนักแล้ว""ว่าผัวมันบาปนะ""ก็มันจริงไหมล่ะคะ"หนึ่งเดือนผ่านไป~"มีอะไรคะ" ขณะที่กำลังแต่งตัวสโนไวท์เห็นสามีนั่งทำหน้ามุ่ย"วันนี้เจ้าเทวาพาเมียไปตามนัด รู้ไหมว่าเมียมันท้องกี่เดือนแล้ว""สองเดือนค่ะ แล้วไงต่อคะ""คุณเมียครับ พี่เป็นพี่ชายเจ้าเทวามัน แถมอายุเยอะกว่ามันเยอะมาก แต่พี่ยังไม่มีวี่แววเลยว่าจะได้เป็นพ่อ"สโนไวท์มองสามีผ่านกระจกบานใหญ่ที่กำลังแต่งหน้า อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอยังไม่อยากมีลูกหญิงสาวไม่ได้ตอบ ไม่ใช่ว่าเธอไม่รักเด็ก รู้ว่าเพื่อนกำลังท้องเธอดีใจมาก รอวันที่หลานจะคลอดออกมา"พี่กดดันเราเกินไปไหม" เทวินเห็นว่าสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเมื่อพูดเรื่องนี้"ฉันยังไม่พร้อม""ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรจ้ะ ปีหน้าเราคุยกันใหม่ก็ได้"ปีหน้าเธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะพร้อมไหม แ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 96
"ทำไมคุณถึง.." พอสโนไวท์ออกไปแล้ว ข้าวหอมก็อยากจะถามเขาว่าทำแบบนี้ทำไม เพราะหมู่บ้านของเธอไม่ได้สวยงามพอที่จะเอามาตกแต่งห้องทำงานสักหน่อย"ถึงอะไร""ถึงทำแบบนี้คะ" หญิงสาวมองไปรอบๆ ห้อง ไม่ได้มีแค่รูปถ่าย ยังมีโมเดลของกระท่อมน้อยปลายนา"เพราะมันเป็นที่ที่คุณเกิดและโตมาไง""คุณรักฉันจริงหรือคะ" จะผิดไหมถ้าจะบอกว่า เธอไม่ได้เชื่อร้อยเปอร์เซ็นที่เขาบอกรัก เขาอาจจะเห็นแก่เด็กที่กำลังจะเกิด หรืออะไรสักอย่างที่ไม่ใช่รักแท้ เพราะเธอกับเขารู้จักกันเพียงแค่ไม่นาน แถมรู้จักกันจากเหตุการณ์ที่ไม่ค่อยดีด้วย"ถามแบบนี้สงสัยอยากให้ผมบอกรักอีกเหรอ" ชายหนุ่มมองไปที่ประตู"คุณมองอะไรคะ""คุณลืมแล้วหรือไง ถ้าบอกรักครั้งหนึ่งก็ต้องหนึ่งครั้ง""อะไรของคุณ!""เอาวะที่ทำงานก็ที่ทำงาน""คุณเทวา คุณทำเป็นเล่นได้ทุกสถานการณ์จริงๆ เลยนะ""ถ้างั้นมันก็ผิดคอนเซ็ปท์น่ะสิ""ฉันไม่เล่นกับคุณแล้ว คนกำลังจะซึ้งแล้วเชียว""ใครบอกผมเล่น.. ว่าแล้วก็ขึ้นเลยเห็นไหมเนี่ย" ชายหนุ่มค่อยๆ รูดซิปลงเผยให้เห็นเป้ากางเกงชั้นในที่มันตุงออกมา"คนบ้า" ปากว่าให้แต่ใบหน้าอดยิ้มไม่ได้"ช่วยหน่อยสิ คุณเห็นไหมเนี่ยมันจะลงง่ายไหม..งานการไม
กฎคือห้ามรัก บทที่ 95
ขณะที่ข้าวหอมกำลังจะเดินไป เมื่อเห็นว่ามีผู้หญิงทักเขา..เทวาก็เลยคว้าแขนเธอไว้ก่อน"ผมเชื่อว่าคุณฉลาดพอที่จะไม่ก่อเรื่องอีก" เทวาหันไปพูดกับผู้หญิงที่ทักเขาอยู่เมื่อสักครู่"แค่ทักก็ไม่ได้หรือคะ" ประโยคนี้อันอันมองไปที่ข้าวหอมเหมือนเย้ยหยันอีกฝ่าย"ปล่อยค่ะ ฉันจะไปทำงาน" หญิงสาวดึงมือของเขาออก แต่อีกฝ่ายไม่ยอมปล่อย"โกรธผมเหรอ""ทำไมฉันต้องโกรธคุณด้วยคะ คุณทำอะไรผิด"ดวงตาของผู้หญิงอีกคนตอนนี้มองบน แถมเบะริมฝีปากเล็กน้อย และกำลังจะเดินหนีไปจากตรงนี้ เพราะอันอัน แค่อยากให้ทั้งสองมีปากเสียงกันเฉยๆ แต่ถ้าทำให้เลิกกันได้นั่นมันคือกำไร"หยุด"พอได้ยินเสียงเทวาบอกให้หยุดอันอันก็เลยหันกลับมา "มีอะไรคะ""ผมคิดว่าเราคงอยู่ร่วมกันไม่ได้แล้วล่ะ""คุณคะฉันยังไม่ได้ทำอะไรพวกคุณเลยนะ แค่ฉันทักมันก็ผิดมากเลยเหรอ คนเคยเห็นหน้าค่าตากันถ้าไม่ทักนี่สิแปลก""ถ้าคุณทักแบบจิตใจบริสุทธิ์ใครจะว่าอะไรให้คุณ""เทวาคะ เราสองคนก็เคย....." อันอันแกล้งพูดทิ้งช่วงไว้ให้คนฟังอีกคนเข้าใจผิด ว่าทั้งสองเคยมีอะไรกัน "..สนิทกันมาก่อน""คุณกำลังจะพูดอะไร" เทวาไม่ใช่คนโง่เขาหันมองไปดูข้าวหอมที่ตอนนี้ไม่มองหน้าใครเลย"อย่าบ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 94
โรงแรมที่ขึ้นชื่อประจำจังหวัดนี้"แม่สวยจังเลยค่ะ" ข้าวหอมไม่เคยเห็นแม่แต่งชุดแบบนี้มาก่อน ถ้าไม่ใช่งานสำคัญของลูกสาวดวงใจก็คงไม่แต่งแบบนี้ แต่เพราะลูกสาวแต่งงานกับคนมีหน้ามีตา ดวงใจก็เลยยอมใส่ชุดที่ถูกจัดมาให้"หนูก็สวยเหมือนกัน""สวยได้แม่ไงคะ""ชมกันไปชมกันมาอยู่นี่แหละ แล้วพ่อเราล่ะ""ใช่..พ่อไปไหนแล้วแม่" ข้าวหอมมองหาพ่อเพราะพ่อก็มาเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกันกับแม่"พ่ออยู่นี่" สาธิตหลบมุมไม่กล้าออกมาให้ลูกกับเมียเห็น"พ่อไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นคะ""แน่ใจนะว่าจะให้พ่อใส่ไอ้ชุดนี้""พ่อทำเป็นเล่นไป ออกมาก่อนเร็ว" ดวงใจขำสามี..ไม่ใช่แค่นางหรอกที่ไม่เคยใส่เสื้อผ้าพวกนี้สามีก็เช่นกันสาธิตค่อยๆ ก้าวเดินออกมาแบบประหม่า"ใกล้เสร็จกันหรือยังครับ" ทันใดนั้นประตูห้องก็เปิดเข้ามา จากที่สาธิตกำลังจะเดินออกมารีบหลบเข้ามุมเดิม "เกิดอะไรขึ้นครับ" เทวาเห็นอะไรแว๊บๆ พอดี"ก็พ่อน่ะสิคะไม่เคยใส่ชุดแบบนี้ก็เลยไม่กล้าออกมา""คุณพ่อออกมาเถอะครับ" เทวาเดินเข้าไปพาตัวพ่อตาออกมาจากมุมนั้น"หล่อมากเลยค่ะพ่อ""หล่อจริงเหรอ ไม่ได้ดูแปลกนะ""คุณพ่อแต่งแบบนี้แล้วหล่อขึ้นเยอะเลยครับ""ขอใส่แค่งานลูกสาวพอแล้วนะ ไม่ต้อ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 93
"เฮ้ยๆ ทำไมขบวนรถถึงไปจอดอยู่หน้าบ้านของ??" ทุกคนที่อยู่ร้านค้าต่างก็มองตามขบวนรถนั้นไปพอเห็นแล้วว่าขบวนรถไปหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของใคร ทุกคนในร้านค้าต่างก็หันมองดูป้าคนที่มโนเมื่อสักครู่"หรือว่าจะเป็นลูกเขยของป้าจริงๆ""มึงคิดเหมือนกูไหมวะ" ป้าคนนั้นรีบเดินออกมาจากร้านค้า และคนในร้านต่างก็เดินตามไปดูขบวนรถนั้นหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของป้าก็จริง แต่ท้ายขบวนยาวเลยบ้านอีกหลังไป"พ่อรถใครมาทำอะไร ทำไมเยอะจัง" ดวงใจที่กำลังเก็บกวาดบ้านอยู่ถามสามีในขณะที่มองออกมาดู"นี่แหละมั้งที่เขาบอกไม่ให้เราทำเสียงดังกัน" ที่จริงวันนี้ก็ยังมีงานให้ทำอยู่นิดหน่อยแต่สาธิตไม่ทำ เพราะทางจังหวัดบอกออกมาแบบนั้นพอเทวาและข้าวหอมได้ยิน..ทั้งสองก็รีบออกมาจากห้องหน้าบ้าน.."ถ้าไม่ใช่บ้านป้าก็คงเป็นบ้านหลังนี้แล้วล่ะ" "บ้านหลังนี้เขาจะมาทำไมกันวะ" ป้ายังคงใจเต้นตุบตับๆ เพราะคิดว่าลูกสาวคงไปได้สามีรวยไม่บอกแม่ แล้วทีนี้ทางครอบครัวผู้ชายออกตามหาเมื่อรู้ว่าลูกสาวตัวเองท้องหนีกลับมาอยู่บ้าน"สวัสดีค่ะคุณ" เสียงนี้ดังขึ้นจากกลุ่มชาวบ้าน คนที่เพิ่งก้าวลงจากรถกำลังจะหันไปมอง ..แต่จังหวะเดียวกันกับคนในบ้านหลังที่พวกท่านมา
กฎคือห้ามรัก บทที่ 92
วันนี้ก็เข้าวันที่สองแล้วที่เทวาเป็นผู้ช่วยช่าง เขาเห็นความมุ่งมั่นของพ่อเธอ ถึงแม้เขาอาสาจะจ้างช่างมาทำให้ ท่านก็อยากจะทำเอง ท่านเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมาก นี่แค่เพิ่งได้มาสัมผัสกับครอบครัวของเธอเขายังรู้สึกได้"ให้ฉันช่วยไหม" ข้าวหอมเห็นเขาใช้จอบผสมปูนเพราะมันต้องใช้แรงเยอะ กว่าจะทำให้เนื้อปูนและทรายเข้ากันได้"อยากช่วยเหรอ"หญิงสาวพยักหน้าแล้วรีบเดินเข้ามาใกล้"ถ้างั้นก็ช่วยดูตาให้ผมหน่อย ไม่รู้อะไรเข้า""จริงเหรอคะ" ข้าวหอมเขย่งเท้าขึ้น ส่วนเขาก็โน้มตัวลงมาเหมือนว่าจะให้เธอดูให้ แต่จังหวะนั้นเขาก็ได้จุ๊บเข้าที่ริมฝีปากของเธอแทน "อุ๊ยคุณเทวา" หญิงสาวมองไปดูพ่อก่อนเลยเป็นอันดับแรก"ชื่นใจจัง มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย""คุณทำอะไร""เดี๋ยวค่อยมาเติมพลังให้ผมใหม่ ตอนนี้ถอยออกไปก่อน" พอเธอขยับออกเขาก็เริ่มใช้จอบนั้นผสมปูนอีกครั้งวันต่อมา.."ทำอะไรก็ไม่รู้จักอายผีสางเทวดา""พี่ว่าให้ใคร" ดวงใจที่กำลังทำความสะอาดรอบบ้านเพราะวันนี้สามีก็คงจะทำเสร็จแล้ว ได้ยินเพื่อนบ้านพูดลอยๆ ก็เลยถามดู"ถ้าฉันพูดไปเดี๋ยวก็หาว่าฉันแอบมอง""พี่ว่าให้ลูกฉันเหรอ" ดวงใจอดทนกับคนข้างบ้านมาก็นานพอสมควรแล้ว แต่ช่วงหลังเร
กฎคือห้ามรัก บทที่ 91
พอซ่อมแซมหลังคาเสร็จ สาธิตก็เริ่มฉาบปูนตรงที่ค้างคาไว้ตั้งแต่สมัยส่งลูกสาวเข้าเรียนมหาวิทยาลัย"เราทำเป็นเหรอ" สาธิตเห็นลูกเขยกำลังจะผสมปูน"ผมเห็นคุณพ่อทำเมื่อสักครู่ คิดว่าคงทำเป็นครับ" เทวากะปริมาณทรายละเอียดที่กรองไว้แล้ว และปูนกับน้ำตามที่พ่อของเธอผสมไปครั้งแรก เพราะถ้าจะให้ท่านทั้งฉาบและผสมเองมันคงเสียเวลาข้าวหอมอาสาทำอาหารกับแม่รอ เพราะเธอไม่มีเวลาเป็นห่วงเขาแล้ว ตอนนี้เป็นห่วงพ่อกับแม่มากกว่า กำนันใครก็รู้ว่าแกโหดมากแค่ไหน มีชาวบ้านบางคนส่งดอกเบี้ยไม่ตรงแกถึงกับยึดที่ดินทันทีจะว่าให้เจ้าหนี้ก็ไม่ได้เพราะมีสัญญาเซ็นกันไว้แล้วเวลาเดียวกันนั้นแต่คนละสถานที่..ติ๊ก~ รูปภาพไลน์ถูกส่งมายังเครื่องของพลตรีศิลา"มีอะไรคะ" ญาณินเห็นสามีมองรูปภาพนั้นด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยเชื่อในรูปภาพเท่าไร "ลูกชายเรานี่คะ""คุณก็เห็นเหมือนผมใช่ไหม""เทวาทำงานพวกนี้เป็นตั้งแต่เมื่อไรคะ" ใช่แล้วมันคือรูปภาพที่เทวากำลังผสมปูนแถมมาให้ดูแบบคลิปก็มีคนของศิลาเดินทางมาก่อนเพื่อดูสถานที่ พอมาถึงเห็นภาพนั้นแล้วก็อดส่งไปให้คนเป็นพ่อแม่ได้เห็นด้วยไม่ได้"ผู้หญิงคนนี้แน่จริงๆ" กับพ่อแม่บางคนอาจจะโมโหที่เห็นลูกไปทำ
