เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 6
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-04 10:25:48"เชิญที่ห้องนี้เลยค่ะ" พนักงานของร้านอาหารออกมารอต้อนรับท่านนายพลทั้งสอง
ก๊อก..ก๊อก.. ก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปในห้อง พนักงานได้เคาะส่งสัญญาณบอกคนด้านในก่อนเพื่อเป็นมารยาท
"??/???" พอประตูเปิดออกเท่านั้นแหละ จากที่คุยหัวเราะเดินตามกันมาเมื่อสักครู่ถึงกับพูดไม่ออก
"เทวิน!" ศิลาตะคอกลูกชายให้ปล่อยคนที่กำลังกอดอยู่
"ทำอะไรกัน" กองทัพก็ตกใจไม่แพ้เพื่อนเลย เพราะผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอดของลูกชายเพื่อนก็คือลูกสาวของเขานั่นเอง
"คุณพ่อคะ" สโนไวท์ใช้มือดันหน้าอกเทวินเล็กน้อย เพื่อไม่ให้หน้าอกของเธอสัมผัสกับอีกฝ่าย
"ปล่อยน้องนะเทวิน" ถึงแม้กองทัพไม่พูดศิลาก็ต้องห้ามลูกชายไม่ให้ทำแบบนี้
ถ้าคนที่กอดลูกสาวอยู่ไม่ใช่ลูกชายเพื่อนรัก ปืนที่พกติดรถประจำคงได้ใช้งานก็วันนี้แหละ
"ผมกับสโนว์เรารักกันครับ" เขาไม่ยอมปล่อยแถมยังกอดเธอแน่นกว่าเดิม
"อะไรนะ?!" ประโยคนี้พ่อทั้งสองพูดขึ้นแทบจะพร้อมกัน
"คุณพ่อฟังไม่ผิดหรอกครับ ผมรักเธอ"
"ตั้งแต่เมื่อไร" กองทัพถามเพราะไม่คิดว่าพวกเขาจะสนิทสนมกันจนถึงขั้นที่เรียกว่ารัก
"ตอนที่น้องเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยครับ" ถ้าจะบอกว่าก่อนหน้านั้น พวกท่านต้องสงสัยแน่ เพราะเธอกับเขาไม่เคยนัดเจอกันเลยด้วยซ้ำ
"แต่น้องยังเด็กมาก" ถึงแม้กองทัพอยากจะได้เทวินเป็นลูกเขย แต่มันไม่ใช่ตอนนี้ เพราะลูกสาวเพิ่งจะ 18 เมื่อไม่กี่วันมานี้เอง
"ลูกรักพี่วินค่ะ"
ดวงตาคมมองต่ำลงไปดูผู้หญิงที่เขากอดอยู่ ถึงแม้มันจะเป็นประโยคบอกรัก แต่น้ำเสียงที่เธอพูดเหมือนท่องมาเลย
"พ่ออยากให้พวกเราทั้งสอง.."
"เราจะแต่งงานกันครับ" เทวินชิงพูดก่อนที่ท่านนายพลพ่อของเธอจะพูดจบ
"ห๊าา!!" ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะตกใจอะไรก่อนดี
"ใช่ค่ะพ่อ เรารักกัน เราจะแต่งงานกัน"
"ถ้าแม่รู้"
"พ่ออย่าบอกแม่นะคะ"
กองทัพหันมองสบตาเพื่อนรักที่นั่งอยู่ข้างๆ จะเป็นไปได้ยังไงที่ลูกสองคนจะแต่งงานกันโดยไม่ให้บอกแม่
"ถ้าพ่อไม่ยอมให้เราแต่งงานกัน ลูกจะหนีตามพี่เทวินไป"
กองทัพถึงกับพูดไม่ออก อะไรมันจะขนาดนั้น
"นะครับผมขอแต่งงานกับน้องนะ"
"เรื่องนั้นพ่อไม่ห้ามหรอก แต่รอให้น้องเรียนจบก่อนได้ไหม"
"ได้ครับ ถ้าน้องเรียนจบเราจะจัดงานแต่งกัน แต่ระหว่างนี้ผมขอจองน้องไว้ก่อนได้ไหมครับ"
"หมั้นหมายกันน่ะเหรอ"
"จดทะเบียนสมรสครับ"
บทที่เกี่ยวข้อง
กฎคือห้ามรัก บทที่ 7
"เมื่อกี้พ่อฟังผิดใช่ไหม" ศิลาพูดพร้อมกับปลายหางตามองไปดูเพื่อน ตอนนี้เริ่มกลัวแล้ว..กลัวว่าเพื่อนจะลุกขึ้นมากระทืบลูกชายตัวเอง"พ่อฟังไม่ผิดหรอกครับ อย่าขัดขวางความรักของเราทั้งสองคนเลยนะครับ""พวกเราสองคนกำลังเรียนอยู่ เอาไว้เรียนจบค่อยคุยเรื่องนี้ กลับบ้านกันลูก" กองทัพเริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว คนเป็นพ่อยื่นมือไปกำลังจะคว้าแขนลูกสาว ให้ออกมาจากอ้อมกอดของลูกชายเพื่อน"ไม่ค่ะพ่อ สโนว์รักพี่เทวิน สโนว์ไม่ได้ขู่ถ้าพ่อไม่ให้เราสองคนจดทะเบียนกัน ลูกจะหนีตามพี่เขาไป" พอพูดจบใบหน้าสวยหวานนั้นก็แนบลงกับลำตัวของคนที่เธอบอกรักอึก! ถ้าตั้งใจฟังคงได้ยินเสียงกลืนน้ำลายลงคอของอีกฝ่าย ทำไมเขาถึงรู้สึกแปลกๆ ก็รู้อยู่ว่าที่เธอทำไปแค่เล่นละคร"เอาเป็นว่าพ่อจะเก็บไปพิจารณา แต่วันนี้พ่อจะพาน้องกลับบ้านก่อน" กองทัพยังคงพูดแบบใจเย็น"ไม่ค่ะ สโนว์ไม่กลับ" สโนไวท์กอดเทวินแน่นขึ้น "พ่อคะตอนนี้เราสองคนพักอยู่ด้วยกันแล้วค่ะ"จากที่ยืนอยู่กองทัพถึงกับทิ้งตัวลงนั่งที่เดิมแบบไม่มีแล้วเรี่ยวแรงที่จะยืน คงแบบนี้สินะที่ลูกสาวอยากย้ายออกมาอยู่หอพัก"เทวิน!" ศิลาจ้องลูกชายตาเขม็ง ไม่คิดว่าลูกชายจะชิงสุกก่อนห่าม แถมกับลูกส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04กฎคือห้ามรัก บทที่ 8
ถ้าเขาเจรจากับพ่อทั้งสองท่านไม่ได้ ก็ยังไม่ให้นายทะเบียนเข้ามา เพราะถ้านายทะเบียนเข้ามาเห็นว่ามีการแย้งเรื่องนี้จากผู้ใหญ่ การจดทะเบียนสมรสครั้งนี้อาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้"ลุกขึ้นทั้งสองคน มาคุยกันดีๆ" กองทัพคิดว่าตายเป็นตาย ในเมื่อเด็กรักกันขนาดนี้ ค่อยเคลียร์กับเมียทีหลังแล้วกัน เพราะเขารู้ดีว่าถ้า มโนราห์ภรรยารักรู้เรื่อง สโนไวท์คงไม่เห็นเดือนเห็นตะวันอีกแน่"คุณพ่อยอมให้เราทั้งสองจดทะเบียนสมรสกันแล้วใช่ไหมคะ""ท่านบอกว่าให้ลุกขึ้นไปคุยกัน" เทวินกระซิบพูด เพราะถ้าเธอไม่ลุกตอนนี้ มือของเขามีหวังได้ตัดทิ้งแน่"ไม่ค่ะ ถ้าคุณพ่อไม่ตกลง สโนว์ก็ไม่ลุก"แม่คุณเอ้ยจะเล่นสมบทบาทไปถึงไหน "ลุกขึ้นมา""เย่ดีใจจังเลยค่ะ" ก่อนที่จะลุกสโนไวท์ทิ้งแรงลงที่เข่าแบบลืมตัว ซี๊ดดดด อย่าให้ถึงทีเอาคืนแล้วกัน ..ชายหนุ่มค่อยๆ ยกมือที่เพิ่งเป็นอิสระขึ้นมามองดู เพราะตอนนี้มันแทบจะขยับนิ้วไม่ได้"ไหวไหมล่ะเรา" ศิลามองลูกชายก็รู้แล้ว ให้ผู้หญิงทับนานขนาดนั้น"ไหวสิครับพ่อ ก็ผมรักของผมนี่" ปากบอกรักแต่สายตาเอาเรื่อง จนคนที่แกล้งเมื่อสักครู่ไม่กล้ามอง "โทรศัพท์ในกระเป๋า" ชายหนุ่มกระซิบบอกหญิงสาวเบาๆ"รุ่นพี่ก็หย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04กฎคือห้ามรัก บทที่ 9
พอไม่ได้คำตอบจากลูกๆ เรื่องคุมกำเนิด กองทัพคิดว่าตัวเองต้องเป็นคนจัดการให้แล้วล่ะ ถึงยังไงเขาจะปล่อยให้ลูกสาวท้องตอนที่กำลังเรียนอยู่ไม่ได้หอพักตึก C"รุ่นพี่ตามมาทำไม ฉันแค่โกหกพ่อว่าเราพักด้วยกัน" ทีแรกคิดว่าเขาแค่จะมาส่งที่ตึก แต่พออีกฝ่ายเดินตามเข้ามาในลิฟต์เธอก็เลยแปลกใจ"พี่ก็พักที่นี่" ทั้งสองไม่ได้มีท่าทีเหมือนตอนที่อยู่ต่อหน้าพ่อเลย"ฉันไม่ยักรู้ว่าพี่พักอยู่ตึก C"เทวินยังไม่ตอบประตูลิฟต์ก็เปิดออกที่ชั้น 4 เขาเดินนำหน้าเธอออกจากลิฟต์แบบไม่ได้สนใจ"เดี๋ยวก่อนนะ นี่มันทางไปห้องฉัน" สโนไวท์รีบเดินตามไป "หือ?"แต่พอเขาเดินผ่านห้องเบอร์ 44 ไปหยุดอยู่หน้าห้องเบอร์ 45 มันก็ยิ่งทำให้เธอแปลกใจมากกว่าเดิม"พี่เพิ่งย้ายเข้ามา เราจะอยู่ไกลกันไม่ได้ เดี๋ยวพวกท่านสงสัย""ฉลาดนี่ อุ้ยขอโทษค่ะ""ประตูระเบียงไม่ต้องล็อกนะ" พูดจบชายหนุ่มก็เข้าไปในห้องของตัวเอง"อะไรของเขา" สโนไวท์ไม่เข้าใจ แทนที่จะบอกไม่ต้องล็อกประตูหน้าห้อง แต่นี่บอกไม่ให้ล็อกประตูระเบียง "เป็นซุปเปอร์แมนหรือไง"กว่าจะกลับมาถึงห้องก็ค่ำมืดแล้วเข้ามาถึงในห้องเธอก็เดินไปทิ้งตัวลงนอนที่เตียงแบบใช้ความคิด พอคิดมาถึงตอนที่ทั้งส
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04กฎคือห้ามรัก บทที่ 10
ด้วยความที่พ่อของเธอเป็นทหาร พอได้ยินเสียงอะไรแปลกๆ ยิ่งเสียงนั้นอยู่ตรงระเบียงห้องลูกสาวด้วยแล้ว กองทัพจึงรีบเปิดประตูออกไปดูแปะ! "ทำไมวันนี้ยุ่งเยอะจัง" เสียงตบยุงพร้อมกับเสียงพูดของคนที่ยืนอยู่หน้าระเบียง เหมือนว่ากำลังชมวิว"??" พอเห็นว่าเป็นใครสโนไวท์หันมองไปดูจุดที่เชื่อมต่อกันระหว่างทั้งสองห้อง ..โหซุปเปอร์แมนจริงด้วยเพราะมันไม่ใช่ทางเดินผ่านมาหากันแบบง่ายๆ ต้องปีนออกไปนอกตึกแล้วถึงเกาะระเบียงอีกห้อง ถ้ามือไม่แข็งแรงจริงคงได้ตกลงไปถึงชั้นล่างแน่"เรามายืนทำอะไรตรงนี้""อ้าวคุณพ่อ สวัสดีครับ คุณพ่อมาตั้งแต่เมื่อไรครับ ทำไมผมไม่ได้ยินเสียงเลย""เพิ่งมาเมื่อสักครู่""สโนว์ก็ไม่เรียกพี่"โหการแสดงยอดเยี่ยม จาพนม หรือเฉินหลงกันแน่เนี่ย สโนไวท์ไม่ได้ตอบเธอยังคง ตกตะลึงในความพยายามของเขา"เข้ามาคุยกันข้างใน" กองทัพพูดจบก็กลับเข้ามาในห้อง เพราะถ้ายืนคุยกันอยู่ด้านนอก ข้างห้องอาจจะได้ยิน"อะไรคะพ่อ" สโนไวท์มองสิ่งที่พ่อล้วงออกมาจากกระเป๋า หญิงสาวรับมันมาแล้วเปิดดู เพราะห่อดีเหลือเกิน "พ่อ!!" พอเห็นว่าข้างในเป็นอะไรหญิงสาวก็รีบจับยัดเข้าไปในถุงเหมือนเดิม"อย่าบอกว่าเราจะไม่ใช้มัน พ่อบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04กฎคือห้ามรัก บทที่ 11
เทวินมองจนแน่ใจแล้วว่าพ่อของเธอลงไปถึงชั้นล่าง เขาถึงได้กลับเข้าห้องที่ตัวเองเช่าไว้สิ่งที่เขาเห็นในลิ้นชักมันยังคงติดตา และมันก็ทำให้เขาอดคิดไม่ได้ ว่าเธอใช้ของพวกนี้ด้วยเหรอ ชายหนุ่มสะบัดใบหน้าเพื่อสลัดภาพที่เพิ่งเห็นออกไป เพราะมันเป็นความชอบของแต่ละคนเช้าวันต่อมา.. และวันนี้ก็เป็นวันหยุดอีกหนึ่งวันประตูห้องทั้งสองเปิดออกมาพร้อมกัน สโนไวท์เห็นว่าห้องเทวินก็เปิด เธอจึงรีบปิดห้องตัวเองไว้ก่อนก๊อก..ก๊อก.. เขาเห็นแล้วว่าเธอเปิดห้อง แต่ที่รีบปิดคงเพราะเห็นเขาออกมา"มีอะไร" แค่นี้ก็รู้แล้วว่าใครเป็นคนเคาะ"พรุ่งนี้มีการประชุม พี่จะเดินทางแต่เช้ามืด ไปด้วยไหม""ไม่ไปเรียนหรือไง" ถ้าเป็นไปได้ไม่อยากคุยด้วยเลย"โทรไปลาแล้ว""ขอคิดดูก่อน""ถ้าจะเดินทางไปด้วย ก็อย่าลืมโทรแจ้งอาจารย์ล่ะ" "อืม!" ทำยังไงถึงจะกล้าสู้หน้าเขาเนี่ย "อยากทานอะไรไหม เดี๋ยวซื้อขึ้นมาเผื่อ""ไม่!" รีบๆ ไปเถอะน่า พูดอยู่ได้ ก๊อก ก๊อก ผ่านไปเพียงแค่ครู่ก็มีเสียงเคาะประตูอีกแล้ว"มีอะไรอีก""เราเอง""ข้าวหอมเหรอ?" ทีแรกคิดว่าเทวินมาเคาะอีก แต่พอรู้ว่าเป็นเพื่อน สโนไวท์ก็รีบมาเปิดประตู"วันนี้วันหยุดไม่ไปไหนเหรอ" "ไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04กฎคือห้ามรัก บทที่ 12
"กรี๊ดด" สโนไวท์ตกใจตอนที่มองออกไปเห็นเทวินกำลังปีนข้ามมา แต่พอเขาข้ามมาได้เธอก็โล่งใจขึ้นมากก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูหน้าห้องดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อศิลาได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้หญิง "สโนว์เป็นอะไรหรือเปล่าลูก เปิดประตูให้พ่อหน่อย""ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ สโนว์แค่ตกใจแมลงสาบ"แกร็ก.. ก่อนที่จะเปิดประตูเทวินหันมองเธอเล็กน้อย เมื่อได้ยินเธอบอกว่าตกใจแมลงสาบ"พ่อมีอะไรครับ""พ่อมีอะไรจะถามหน่อย""ถามเรื่องอะไรครับ""ทำไมรายชื่อผู้บริหารในที่ประชุมถึงมีชื่อเราอยู่ด้วย""พ่อรู้แล้วเหรอครับ""เราคิดจะทำอะไร""นั่นมันบริษัทคุณปู่ ผมจะทวงคืน" ถึงแม้ว่าหุ้นส่วนใหญ่ยังเป็นของวงศ์ตระกูลเขาอยู่ แต่ความน่าเชื่อถือ น้อยกว่ารองประธานที่รับตำแหน่งอยู่ด้วยซ้ำ"อย่าบอกนะ?" ทีแรกศิลาไม่คิดแบบนี้หรอก แต่พอได้ยินลูกชายพูดสายตาของคนเป็นพ่อปรายมองมาดูผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆ ลูกชาย"พ่อกำลังคิดอะไรอยู่ ผมกับสโนว์เรารักกันจริงๆ" ว่าแล้วเทวินก็ยื่นมือไปโอบเอวของเธอไว้"พ่ออยากให้เราเรียนจบก่อน ค่อยเข้าไปจัดการเรื่องนี้" ถึงแม้วุฒิภาวะของลูกชายจะยังไม่เหมาะสมกับการรับตำแหน่งท่านประธาน แต่พอเทวินจดทะเบียนสมรสกับสโนไวท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04กฎคือห้ามรัก บทที่ 13
"ปล่อยฉันนะรุ่นพี่" เราเป็นบ้าอะไรเนี่ย พอได้สบตาเขาใกล้ๆ ทำไมมันรู้สึกใจหวิวๆ ยังไงชอบกล "บอกให้ปล่อยไงคะ" น้ำเสียงของคนที่พูดอยู่เริ่มสั่นเครือเล็กน้อย"เราต่างหากที่ต้องปล่อยพี่" เพราะเธอเป็นคนทับร่างเขาอยู่"อ้าวเหรอ" สโนไวท์ค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้น "รุ่นพี่ออกไปนอนระเบียงเลยนะ""ระเบียงเขาไม่ได้มีไว้ให้นอน""ถ้างั้นก็กลับห้องไป""เผื่อพ่อยังไม่กลับล่ะ""นั่นมันปัญหาของรุ่นพี่ ฉันเป็นผู้หญิงนะ!""พี่ไม่ทำอะไรหรอก"แกร็ก..แกร็ก.. ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกันอยู่ เสียงหมุนลูกบิดประตูข้างห้องก็ได้ดังขึ้น ดวงตาของคนทั้งสองประสานกันแบบไม่ได้นัดหมาย และรู้ได้ในทันทีว่าคนที่ทดลองบิดประตูนั้นเป็นใครไปไม่ได้นอกจากพ่อ คิดว่าที่ท่านลองหมุนเผื่อว่าประตูไม่ได้ล็อกท่านจะได้เข้าไปเช็คห้องนั้นดูได้"รุ่นพี่ว่าท่านจะรู้ความจริงไหม""ถ้าเราแยกห้องกันอยู่แบบนี้ท่านคงรู้""ฉันไม่ร่วมห้องกับพี่นะ""พี่ก็บอกแล้วไงว่าไม่ทำอะไรเราหรอก นอนเถอะเหลือเวลานอนอีกแค่ไม่กี่ชั่วโมง" ว่าแล้วเทวินก็หันหลังให้ แถมยังทำเป็นหลับอีก"ทำเหมือนกับเป็นห้องตัวเอง" หญิงสาวสะบัดร่างเล็กน้อยแบบไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะทิ้งตัวลงนอนที่จ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04กฎคือห้ามรัก บทที่ 14
"จะพักห้องเดียวกับฉัน ถามความเห็นจากเจ้าของห้องหรือยัง" อย่างที่รู้กันอยู่ว่าสโนไวท์ชอบความเป็นส่วนตัวมาก"ไม่เห็นหรือไงว่าคุณพ่อให้คนตามอยู่""ถ้างั้นรุ่นพี่ก็ปีนกลับไปห้องตัวเองสิ""คิดหรือว่าตึกนั้นจะไม่มีใครแอบมอง เธอรู้จักพวกท่านดีไม่ใช่เหรอ""ฉันให้รุ่นพี่อยู่ในห้องนี้ด้วยก็ได้ แต่ห้ามมานอนบนเตียงของฉัน""มีแค่เตียงเดียวไม่ให้นอนบนเตียงจะให้นอนไหน""นั่นเรื่องของรุ่นพี่ ฉันเป็นผู้หญิงนะ"เทวินอดมองไปดูลิ้นชักของเธอไม่ได้ ทำไมดูเธอหวงเนื้อหวงตัว แต่กลับเล่นของพวกนั้นจังหวะนั้นสโนไวท์ไม่ได้สังเกตสายตาของเขา เพราะเธอมัวมองไปรอบๆ ห้อง ว่าจะให้เขานอนตรงไหนได้ ในหอนี้ไม่มีโซฟาให้ นอกจากจะจัดหามากันเอง"พี่ก็เอาหมอนไปนอนมุมนั้นแล้วกัน" พูดจบสโนไวท์ก็เข้าห้องน้ำพออาบน้ำเสร็จออกมาก็เห็นเขานอนอยู่บนเตียง"ไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง""ใครจะบ้าไปนอนพื้น เย็นก็เย็น แข็งก็แข็ง""ถ้างั้นกลับห้องตัวเองไปเลยนะ""คืนนี้ขอนอนเตียงก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้หาโซฟามาไว้" ถ้าจะสั่งเตียงเพิ่มยิ่งน่าสงสัย แต่ถ้าเป็นโซฟาคงไม่มีใครสงสัยหรอก"ถ้างั้นก็ไปอาบน้ำ"เทวินรีบลุกขึ้นอย่างว่าง่าย คิดว่าเธอจะไม่ยอมให้นอนบ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-04
บทล่าสุด
กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 ตอนจบเทวิน
กฎคือห้ามรัก บทที่ 99 [ตอนจบเทวิน]"อะไรนะ? นี่เหรอที่มันบอกว่าจะยกบริษัทไปไว้บ้านหนอง..หนองอะไรนะ""หนองบึงใหญ่ครับ""นั่นแหละ แล้วใครจะมีเวลาไปเล่นกับมัน""แต่เอกสารนี้สำคัญมาก ผมคงต้องได้เดินทางไปเองแล้วล่ะบอส" จะส่งแฟกซ์หรืออีเมล์ไปให้เซ็นก็ไม่ได้ เพราะต้องการลายลักษณ์อักษรจริงๆ"แล้วเมื่อไรมันจะกลับมา""อีกสี่วันครับ" เพราะตอนนี้เทวาเดินทางไปได้สามวันแล้ว"ถ้ามีงานสำคัญแบบนี้อีก จะไม่ต้องวิ่งไปหามันที่บ้านหนองบึงเลยเหรอ""หนองบึงใหญ่ครับ""รู้แล้ว!""ตกลงเอาไงดีครับบอส""คงต้องเป็นแบบนั้นแหละ"ฝ่ายที่เกี่ยวข้องกับงานที่เทวาได้รับมอบหมายก็เลยต้องเดือดร้อนไปด้วย จะว่าเดือดร้อนทั้งหมดก็ไม่ใช่ เพราะการออกต่างจังหวัดมันก็มีอะไรสนุกๆ อีกหลายอย่าง"มีอะไรคะ ทำไมหน้าเป็นแบบนั้น" สโนไวท์เดินสวนทางกับคนที่เพิ่งออกจากห้องเทวินพอดี"ก็ไอ้ตัวดีน่ะสิ""เทวาเหรอ? เขาทำอะไรคะ""เพื่อนเราเมื่อไรจะกลับมา""เห็นข้าวบอกว่าสัปดาห์หน้าค่ะ""อะไรนะ? ไหนบอกอีกสี่วันไง""ไม่รู้สิคะ แต่ข้าวหอมบอกว่าจะอยู่ต่อ""ตายแน่งานนี้""ทำไมคะ""เปล่าหรอก" ขณะที่คุยกับเธออยู่ เทวินยังคงก้มหน้าก้มตาทำงานเขายอมรับว่าช่
กฎคือห้ามรัก บทที่ 98 ตอนจบเทวา
กฎคือห้ามรัก บทที่ 98🔞 [ตอนจบเทวา]"มีอะไรกันคะ ทำไมอยู่ในห้องนี้กันหมดเลย" พอสโนไวท์เข้ามาในห้องนี้ ก็เจอว่าข้าวหอมและเทวาก็อยู่ในนี้ด้วย"เปล่าหรอก..แล้วเรามีอะไร" เทวินถามในขณะที่กำลังเซ็นเอกสารให้กับน้องสะใภ้"ฉันอยากจะปรึกษาเรื่องงานค่ะ แต่ถ้าพี่ไม่ว่างก็ไม่เป็นไร""เราแค่เอาเอกสารมาให้บอสเซ็น""แค่นั้นจริงนะ""ใช่""บอกฉันมา" แค่มองหน้าก็รู้แล้วว่าเพื่อนคงมีอะไรแน่"หึ.." เทวินขำมีเรื่องไหนที่รอดพ้นสายตาของสโนไวท์ไปได้ "หวานใจกำลังเดินทางกลับมา" เขาก็เลยเป็นคนบอกเอง"หวานใจเหรอคะ? เห็นว่าไปเรียนต่างประเทศนานแล้วนี่คะ""เธอรู้จักด้วยเหรอ""รู้จักสิ ก็ลูกสาวเพื่อนของพ่อเรา"จริงด้วยข้าวหอมลืมเลยว่าพวกเขารู้จักกันตั้งแต่เด็กแล้วพอได้ลายเซ็นข้าวหอมก็กลับมาห้องทำงาน"ถอยไปค่ะฉันจะทำงาน""ยังไม่หายโกรธผมอีกเหรอ" ชายหนุ่มที่เดินตามมาโอบเอวเธอไว้"ฉันได้ยินเพื่อนคุณพูดเต็มสองหูเลย""นั่นมันเรื่องสมัยก่อน" ก็รู้กันอยู่ว่าเทวาเป็นผู้ชายนิสัยยังไง และหวานใจก็เป็นผู้หญิงที่สวยมากด้วย"คุณยอมรับแล้วใช่ไหม"เทวามองหน้าเธอครู่หนึ่งโดยไม่ได้พูดอะไร จนข้าวหอมรู้สึกหวั่นๆ ในใจ"คุณร้องไห้ทำไม"
กฎคือห้ามรัก บทที่ 97
"คุณทำอะไรคะ" พอได้ยินเทวินถาม ข้าวหอมก็รีบเข้ามาดูในห้อง แต่ก็คิดไว้แล้วแหละว่ามันคงเป็นแบบที่ตัวเองคิด"คุณชอบไหม"หญิงสาวมองกระท่อมน้อยปลายนาของเธอที่เขายกมาไว้ในห้องทำงาน ทีแรกก็แอบแปลกใจอยู่หรอกว่าเขาถ่ายรูปไว้ตั้งแต่เมื่อไร เพราะรูปติดอยู่ผนังเกือบทุกมุมห้อง"คุณจะได้ไม่คิดถึงบ้านมากไง""ฉันไม่เท่าไรหรอก..แต่คุณหนักแล้ว""ว่าผัวมันบาปนะ""ก็มันจริงไหมล่ะคะ"หนึ่งเดือนผ่านไป~"มีอะไรคะ" ขณะที่กำลังแต่งตัวสโนไวท์เห็นสามีนั่งทำหน้ามุ่ย"วันนี้เจ้าเทวาพาเมียไปตามนัด รู้ไหมว่าเมียมันท้องกี่เดือนแล้ว""สองเดือนค่ะ แล้วไงต่อคะ""คุณเมียครับ พี่เป็นพี่ชายเจ้าเทวามัน แถมอายุเยอะกว่ามันเยอะมาก แต่พี่ยังไม่มีวี่แววเลยว่าจะได้เป็นพ่อ"สโนไวท์มองสามีผ่านกระจกบานใหญ่ที่กำลังแต่งหน้า อย่างที่รู้กันอยู่ว่าเธอยังไม่อยากมีลูกหญิงสาวไม่ได้ตอบ ไม่ใช่ว่าเธอไม่รักเด็ก รู้ว่าเพื่อนกำลังท้องเธอดีใจมาก รอวันที่หลานจะคลอดออกมา"พี่กดดันเราเกินไปไหม" เทวินเห็นว่าสีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเมื่อพูดเรื่องนี้"ฉันยังไม่พร้อม""ไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรจ้ะ ปีหน้าเราคุยกันใหม่ก็ได้"ปีหน้าเธอก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะพร้อมไหม แ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 96
"ทำไมคุณถึง.." พอสโนไวท์ออกไปแล้ว ข้าวหอมก็อยากจะถามเขาว่าทำแบบนี้ทำไม เพราะหมู่บ้านของเธอไม่ได้สวยงามพอที่จะเอามาตกแต่งห้องทำงานสักหน่อย"ถึงอะไร""ถึงทำแบบนี้คะ" หญิงสาวมองไปรอบๆ ห้อง ไม่ได้มีแค่รูปถ่าย ยังมีโมเดลของกระท่อมน้อยปลายนา"เพราะมันเป็นที่ที่คุณเกิดและโตมาไง""คุณรักฉันจริงหรือคะ" จะผิดไหมถ้าจะบอกว่า เธอไม่ได้เชื่อร้อยเปอร์เซ็นที่เขาบอกรัก เขาอาจจะเห็นแก่เด็กที่กำลังจะเกิด หรืออะไรสักอย่างที่ไม่ใช่รักแท้ เพราะเธอกับเขารู้จักกันเพียงแค่ไม่นาน แถมรู้จักกันจากเหตุการณ์ที่ไม่ค่อยดีด้วย"ถามแบบนี้สงสัยอยากให้ผมบอกรักอีกเหรอ" ชายหนุ่มมองไปที่ประตู"คุณมองอะไรคะ""คุณลืมแล้วหรือไง ถ้าบอกรักครั้งหนึ่งก็ต้องหนึ่งครั้ง""อะไรของคุณ!""เอาวะที่ทำงานก็ที่ทำงาน""คุณเทวา คุณทำเป็นเล่นได้ทุกสถานการณ์จริงๆ เลยนะ""ถ้างั้นมันก็ผิดคอนเซ็ปท์น่ะสิ""ฉันไม่เล่นกับคุณแล้ว คนกำลังจะซึ้งแล้วเชียว""ใครบอกผมเล่น.. ว่าแล้วก็ขึ้นเลยเห็นไหมเนี่ย" ชายหนุ่มค่อยๆ รูดซิปลงเผยให้เห็นเป้ากางเกงชั้นในที่มันตุงออกมา"คนบ้า" ปากว่าให้แต่ใบหน้าอดยิ้มไม่ได้"ช่วยหน่อยสิ คุณเห็นไหมเนี่ยมันจะลงง่ายไหม..งานการไม
กฎคือห้ามรัก บทที่ 95
ขณะที่ข้าวหอมกำลังจะเดินไป เมื่อเห็นว่ามีผู้หญิงทักเขา..เทวาก็เลยคว้าแขนเธอไว้ก่อน"ผมเชื่อว่าคุณฉลาดพอที่จะไม่ก่อเรื่องอีก" เทวาหันไปพูดกับผู้หญิงที่ทักเขาอยู่เมื่อสักครู่"แค่ทักก็ไม่ได้หรือคะ" ประโยคนี้อันอันมองไปที่ข้าวหอมเหมือนเย้ยหยันอีกฝ่าย"ปล่อยค่ะ ฉันจะไปทำงาน" หญิงสาวดึงมือของเขาออก แต่อีกฝ่ายไม่ยอมปล่อย"โกรธผมเหรอ""ทำไมฉันต้องโกรธคุณด้วยคะ คุณทำอะไรผิด"ดวงตาของผู้หญิงอีกคนตอนนี้มองบน แถมเบะริมฝีปากเล็กน้อย และกำลังจะเดินหนีไปจากตรงนี้ เพราะอันอัน แค่อยากให้ทั้งสองมีปากเสียงกันเฉยๆ แต่ถ้าทำให้เลิกกันได้นั่นมันคือกำไร"หยุด"พอได้ยินเสียงเทวาบอกให้หยุดอันอันก็เลยหันกลับมา "มีอะไรคะ""ผมคิดว่าเราคงอยู่ร่วมกันไม่ได้แล้วล่ะ""คุณคะฉันยังไม่ได้ทำอะไรพวกคุณเลยนะ แค่ฉันทักมันก็ผิดมากเลยเหรอ คนเคยเห็นหน้าค่าตากันถ้าไม่ทักนี่สิแปลก""ถ้าคุณทักแบบจิตใจบริสุทธิ์ใครจะว่าอะไรให้คุณ""เทวาคะ เราสองคนก็เคย....." อันอันแกล้งพูดทิ้งช่วงไว้ให้คนฟังอีกคนเข้าใจผิด ว่าทั้งสองเคยมีอะไรกัน "..สนิทกันมาก่อน""คุณกำลังจะพูดอะไร" เทวาไม่ใช่คนโง่เขาหันมองไปดูข้าวหอมที่ตอนนี้ไม่มองหน้าใครเลย"อย่าบ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 94
โรงแรมที่ขึ้นชื่อประจำจังหวัดนี้"แม่สวยจังเลยค่ะ" ข้าวหอมไม่เคยเห็นแม่แต่งชุดแบบนี้มาก่อน ถ้าไม่ใช่งานสำคัญของลูกสาวดวงใจก็คงไม่แต่งแบบนี้ แต่เพราะลูกสาวแต่งงานกับคนมีหน้ามีตา ดวงใจก็เลยยอมใส่ชุดที่ถูกจัดมาให้"หนูก็สวยเหมือนกัน""สวยได้แม่ไงคะ""ชมกันไปชมกันมาอยู่นี่แหละ แล้วพ่อเราล่ะ""ใช่..พ่อไปไหนแล้วแม่" ข้าวหอมมองหาพ่อเพราะพ่อก็มาเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกันกับแม่"พ่ออยู่นี่" สาธิตหลบมุมไม่กล้าออกมาให้ลูกกับเมียเห็น"พ่อไปทำอะไรอยู่ตรงนั้นคะ""แน่ใจนะว่าจะให้พ่อใส่ไอ้ชุดนี้""พ่อทำเป็นเล่นไป ออกมาก่อนเร็ว" ดวงใจขำสามี..ไม่ใช่แค่นางหรอกที่ไม่เคยใส่เสื้อผ้าพวกนี้สามีก็เช่นกันสาธิตค่อยๆ ก้าวเดินออกมาแบบประหม่า"ใกล้เสร็จกันหรือยังครับ" ทันใดนั้นประตูห้องก็เปิดเข้ามา จากที่สาธิตกำลังจะเดินออกมารีบหลบเข้ามุมเดิม "เกิดอะไรขึ้นครับ" เทวาเห็นอะไรแว๊บๆ พอดี"ก็พ่อน่ะสิคะไม่เคยใส่ชุดแบบนี้ก็เลยไม่กล้าออกมา""คุณพ่อออกมาเถอะครับ" เทวาเดินเข้าไปพาตัวพ่อตาออกมาจากมุมนั้น"หล่อมากเลยค่ะพ่อ""หล่อจริงเหรอ ไม่ได้ดูแปลกนะ""คุณพ่อแต่งแบบนี้แล้วหล่อขึ้นเยอะเลยครับ""ขอใส่แค่งานลูกสาวพอแล้วนะ ไม่ต้อ
กฎคือห้ามรัก บทที่ 93
"เฮ้ยๆ ทำไมขบวนรถถึงไปจอดอยู่หน้าบ้านของ??" ทุกคนที่อยู่ร้านค้าต่างก็มองตามขบวนรถนั้นไปพอเห็นแล้วว่าขบวนรถไปหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของใคร ทุกคนในร้านค้าต่างก็หันมองดูป้าคนที่มโนเมื่อสักครู่"หรือว่าจะเป็นลูกเขยของป้าจริงๆ""มึงคิดเหมือนกูไหมวะ" ป้าคนนั้นรีบเดินออกมาจากร้านค้า และคนในร้านต่างก็เดินตามไปดูขบวนรถนั้นหยุดอยู่ที่หน้าบ้านของป้าก็จริง แต่ท้ายขบวนยาวเลยบ้านอีกหลังไป"พ่อรถใครมาทำอะไร ทำไมเยอะจัง" ดวงใจที่กำลังเก็บกวาดบ้านอยู่ถามสามีในขณะที่มองออกมาดู"นี่แหละมั้งที่เขาบอกไม่ให้เราทำเสียงดังกัน" ที่จริงวันนี้ก็ยังมีงานให้ทำอยู่นิดหน่อยแต่สาธิตไม่ทำ เพราะทางจังหวัดบอกออกมาแบบนั้นพอเทวาและข้าวหอมได้ยิน..ทั้งสองก็รีบออกมาจากห้องหน้าบ้าน.."ถ้าไม่ใช่บ้านป้าก็คงเป็นบ้านหลังนี้แล้วล่ะ" "บ้านหลังนี้เขาจะมาทำไมกันวะ" ป้ายังคงใจเต้นตุบตับๆ เพราะคิดว่าลูกสาวคงไปได้สามีรวยไม่บอกแม่ แล้วทีนี้ทางครอบครัวผู้ชายออกตามหาเมื่อรู้ว่าลูกสาวตัวเองท้องหนีกลับมาอยู่บ้าน"สวัสดีค่ะคุณ" เสียงนี้ดังขึ้นจากกลุ่มชาวบ้าน คนที่เพิ่งก้าวลงจากรถกำลังจะหันไปมอง ..แต่จังหวะเดียวกันกับคนในบ้านหลังที่พวกท่านมา
กฎคือห้ามรัก บทที่ 92
วันนี้ก็เข้าวันที่สองแล้วที่เทวาเป็นผู้ช่วยช่าง เขาเห็นความมุ่งมั่นของพ่อเธอ ถึงแม้เขาอาสาจะจ้างช่างมาทำให้ ท่านก็อยากจะทำเอง ท่านเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมาก นี่แค่เพิ่งได้มาสัมผัสกับครอบครัวของเธอเขายังรู้สึกได้"ให้ฉันช่วยไหม" ข้าวหอมเห็นเขาใช้จอบผสมปูนเพราะมันต้องใช้แรงเยอะ กว่าจะทำให้เนื้อปูนและทรายเข้ากันได้"อยากช่วยเหรอ"หญิงสาวพยักหน้าแล้วรีบเดินเข้ามาใกล้"ถ้างั้นก็ช่วยดูตาให้ผมหน่อย ไม่รู้อะไรเข้า""จริงเหรอคะ" ข้าวหอมเขย่งเท้าขึ้น ส่วนเขาก็โน้มตัวลงมาเหมือนว่าจะให้เธอดูให้ แต่จังหวะนั้นเขาก็ได้จุ๊บเข้าที่ริมฝีปากของเธอแทน "อุ๊ยคุณเทวา" หญิงสาวมองไปดูพ่อก่อนเลยเป็นอันดับแรก"ชื่นใจจัง มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย""คุณทำอะไร""เดี๋ยวค่อยมาเติมพลังให้ผมใหม่ ตอนนี้ถอยออกไปก่อน" พอเธอขยับออกเขาก็เริ่มใช้จอบนั้นผสมปูนอีกครั้งวันต่อมา.."ทำอะไรก็ไม่รู้จักอายผีสางเทวดา""พี่ว่าให้ใคร" ดวงใจที่กำลังทำความสะอาดรอบบ้านเพราะวันนี้สามีก็คงจะทำเสร็จแล้ว ได้ยินเพื่อนบ้านพูดลอยๆ ก็เลยถามดู"ถ้าฉันพูดไปเดี๋ยวก็หาว่าฉันแอบมอง""พี่ว่าให้ลูกฉันเหรอ" ดวงใจอดทนกับคนข้างบ้านมาก็นานพอสมควรแล้ว แต่ช่วงหลังเร
กฎคือห้ามรัก บทที่ 91
พอซ่อมแซมหลังคาเสร็จ สาธิตก็เริ่มฉาบปูนตรงที่ค้างคาไว้ตั้งแต่สมัยส่งลูกสาวเข้าเรียนมหาวิทยาลัย"เราทำเป็นเหรอ" สาธิตเห็นลูกเขยกำลังจะผสมปูน"ผมเห็นคุณพ่อทำเมื่อสักครู่ คิดว่าคงทำเป็นครับ" เทวากะปริมาณทรายละเอียดที่กรองไว้แล้ว และปูนกับน้ำตามที่พ่อของเธอผสมไปครั้งแรก เพราะถ้าจะให้ท่านทั้งฉาบและผสมเองมันคงเสียเวลาข้าวหอมอาสาทำอาหารกับแม่รอ เพราะเธอไม่มีเวลาเป็นห่วงเขาแล้ว ตอนนี้เป็นห่วงพ่อกับแม่มากกว่า กำนันใครก็รู้ว่าแกโหดมากแค่ไหน มีชาวบ้านบางคนส่งดอกเบี้ยไม่ตรงแกถึงกับยึดที่ดินทันทีจะว่าให้เจ้าหนี้ก็ไม่ได้เพราะมีสัญญาเซ็นกันไว้แล้วเวลาเดียวกันนั้นแต่คนละสถานที่..ติ๊ก~ รูปภาพไลน์ถูกส่งมายังเครื่องของพลตรีศิลา"มีอะไรคะ" ญาณินเห็นสามีมองรูปภาพนั้นด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยเชื่อในรูปภาพเท่าไร "ลูกชายเรานี่คะ""คุณก็เห็นเหมือนผมใช่ไหม""เทวาทำงานพวกนี้เป็นตั้งแต่เมื่อไรคะ" ใช่แล้วมันคือรูปภาพที่เทวากำลังผสมปูนแถมมาให้ดูแบบคลิปก็มีคนของศิลาเดินทางมาก่อนเพื่อดูสถานที่ พอมาถึงเห็นภาพนั้นแล้วก็อดส่งไปให้คนเป็นพ่อแม่ได้เห็นด้วยไม่ได้"ผู้หญิงคนนี้แน่จริงๆ" กับพ่อแม่บางคนอาจจะโมโหที่เห็นลูกไปทำ
