Share

You are my destiny️พรหมลิขิตรัก<30>พุธโธ ธัมโม สังโฆ พี่ทัพต้องรอด

เช้าวันต่อมา

เจ้าขาตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่เมื่อยขบไปทั้งตัว เพราะเมื่อคืนกว่าที่เธอจะได้นอนก็เกือบตีสาม เธอหลับทั้ง ๆ ที่พี่กองทัพยังไม่เสร็จด้วยซ้ำ ด้วยความเหนื่อยจนไม่สามารถทนต่อความง่วงได้ ดวงตากลมโตเพ่งพิศมองใบหน้าหล่อเหลาที่ยามหลับราวกับหนุ่มน้อยที่ไร้พิษสง แต่ใครเลยจะรู้ว่าเขานั้นร้ายกาจเพียงใด โดยเฉพาะความเจ้าเล่ห์ที่เธอมักจะตามไม่ค่อยทันเขาสักเท่าไหร่นัก

เจ้าขาทำใจกล้ายื่นจมูกไปกดลงบนแก้มเนียนของคนที่นอนหลับสนิท กลิ่นหอมของแก้มนุ่มทำเอาคุณแม่ท้องอ่อนไม่อยากผละออก เธอยังคงกดจมูกค้างเอาไว้อย่างนั้นเพื่อสูดดมความหอมด้วยความสดชื่น ทำเอาคนที่แกล้งหลับถึงกับทนไม่ไหวอีกต่อไป กองทัพลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางดวงตากลมโตของเจ้าขาที่เบิกกว้างด้วยความตกใจ

“แอบลักหลับพี่เหรอจ๊ะเมียจ๋า”

รอยยิ้มกรุ้มกริ่มเผยอยู่บนใบหน้าหล่อเหลา ในขณะที่คนแอบหอมแก้มรีบเบือนหน้าหนีคนเจ้าเล่ห์ที่แกล้งหลับด้วยความเขินอายกับการกระทำของตัวเธอเองที่ริอ่านแอบไปหอมแก้มผู้ชายก่อน

“ปะ เปล่าสักหน่อย เจ้าขากำลังจะลุกขึ้น แต่บังเอิญสะดุดหกล้มจมูกไปโดนแก้มพี่ทัพต่างหากล่ะคะ”

น้ำเสียงอ้อมแอ้มตอบกลับกองทัพที่ยิ้มอย่างรู้ทันคนตัวเ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status