หลังจากที่คุณปู่และพ่อเก้าทำการเจรจาสู่ขอเจ้าขาเรียบร้อยแล้ว งานต่อไปของกองทัพกับเจ้าขาก็คือการแถลงข่าว ซึ่งงานนี้จัดขึ้นที่โรงแรมในเครือของพิสิฐกุลวัตรดิลก โดยมีบิดาของเขาเป็นคนจัดการเรื่องนี้ให้ ส่วนสื่อที่ได้รับเชิญมาก็เป็นช่องใหญ่ที่ล้วนแต่ได้รับความนิยมและทุกคนต่างเกรงใจในอิทธิพลของตระกูลนี้ดี คำถามที่เลือกมาถามในวันนี้จึงถูกคัดเลือกเป็นพิเศษ เพื่อไม่ให้กระทบต่อภาพลักษณ์ของใครสักคน“เหนื่อยไหมคะ”กองทัพถามเจ้าขาที่พอตกบ่ายมาก็เริ่มมีอาการไม่ค่อยสดชื่นสักเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะว่ากำลังตั้งครรภ์เลยทำให้เจ้าขารู้สึกเหนื่อยง่ายและอ่อนเพลียอยู่ตลอดเวลา ถึงแม้ว่าเมื่อคืนเธอจะนอนฟังนิทานของพี่กองทัพจนหลับสนิทก็ตาม“เพลียนิดหน่อยค่ะ อยากทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่ม ๆ แล้วสงสัยลูกคงจะง่วงมาก”เจ้าขาบอกกองทัพด้วยใบหน้าที่เปื้อนยิ้ม ก่อนที่ทั้งคู่จะหัวเราะออกมาน้อย ๆ แล้วเดินจับมือกันเข้ามาในห้อง ๆ หนึ่งที่เต็มไปด้วยนักข่าวที่พากันมานั่งรอสัมภาษณ์ทั้งคู่ สายตาทุกคู่ต่างมองไปยังสองหนุ่มสาวที่เดินประคับประคองกันเข้ามาภายในห้องรับรองของโรงแรมราวกับถูกสะกดเจ้าขาเป็นผู้หญิงที่ถูกโหวตว่าสวยมากเกือบทุกป
หลังจากที่แถลงข่าวออกไปแล้ว กระแสเกี่ยวกับข่าวของเจ้าขาก็เป็นไปในทิศทางบวกแฟนคลับและแฟนละครส่วนใหญ่ไม่ได้ตำหนิหรือไม่พอใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น หากแต่ทุกคนกลับประทับใจกับความเป็นลูกผู้ชายของกองทัพ ที่ย้ำด้วยคำพูดที่ชัดถอยชัดคำว่าทุกอย่างล้วนเกิดจากความรักและความตั้งใจไม่ใช่ความผิดพลาด โดยที่ทุกคนต่างยินดีกับหนึ่งชีวิตที่จะเกิดขึ้น พร้อมกับอวยพรให้เจ้าขาและกองทัพมีความสุขกับชีวิตคู่ส่วนสำนักข่าวที่กล้าตั้งถามคำถามไม่เข้าหูเขา ก็โดนเก็บไปตามระเบียบแต่เขาไม่ได้โหดเหมือนปู่ที่เล่นทีถอนรากถอนโคนจนพวกคนเหล่านั้นตกงานกันเป็นแถว เขาก็แค่ทำให้ผู้หญิงหน้าสวยคนนั้นกับหัวหน้าของเธอกระเด็นออกไปจากที่ทำงานแบบไม่ค่อยสวยสักเท่าไหร่หึ อยากเล่นงานเขาเหรอ ก็เจอเขาเล่นกลับคืนวิน ๆ กันทั้งสองฝ่ายไปเลยสิ แต่สองคนนั้นกลับเละเป็นโจ๊กจนแทบไม่มีที่ยืนในสังคม ก็ถือว่าสมน้ำสมเนื้อสมราคาที่ต้องจ่าย กับคำถามที่ทำให้เมียของเขาต้องสะเทือนใจ“ทานอีกนิดนะคะ”กองทัพพยายามป้อนข้าวต้มเจ้าขาที่เหลืออีกเพียงนิดเดียวก็จะหมดถ้วย หากแต่เจ้าขากลับเบือนหน้าหนีราวกับเด็กน้อยสามขวบ ที่พออิ่มแล้วก็ไม่อยากที่จะฝืนใจกินต่อ จนกองท
ก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องทำให้เจ้าขาที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่ลุกขึ้นจากโซฟา เมื่อเดินไปส่องตาแมวดูก็พบว่าคนที่มาเคาะประตูยามเที่ยงก็คือคุณป้าแก้มใสพี่สาวของคุณพ่อเก้าทัพนั่นเอง ใบหน้าที่ยังคงเค้าความสวยและอ่อนเยาว์ แม้ว่าอายุของป้าแก้มใสจะล่วงเลยไปถึงห้าสิบกว่าปีแล้วก็ตาม เธอกำลังยืนยิ้มโชว์ลักยิ้มสวยอยู่หน้าห้อง ก่อนที่เจ้าขาจะเปิดประตูออกกว้างเพื่อต้อนรับญาติผู้ใหญ่ของพี่กองทัพ ที่น่าจะมาเยี่ยมเยียนหลานชาย“ฮาย สวัสดีจ้ะหนูเจ้าขา ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะจ๊ะ”น้ำเสียงที่สดใสร่าเริงเอ่ยทักทายว่าที่หลานสะใภ้ ก่อนที่จะเดินเข้ามาในห้องของหลานชายอย่างคนที่คุ้นเคยดี เพราะแก้มใสแวะมาที่นี่หลายครั้งแล้วเพื่อมาเยี่ยมเยียนหลายชายหัวแก้วหัวแหวนที่เธอรักไม่ต่างจากลูกในไส้ ด้วยความที่เธอเองก็เลี้ยงกองทัพมาตั้งแต่เด็กเช่นกันเวลาที่เก้าทัพติดงานและนับดาวไปเรียนหนังสือ“วันนี้ป้าแก้มว่างก็เลยแวะมาเยี่ยมน่ะจ๊ะ ป้าเดาเอาว่าเจ้าทัพต้องให้เจ้าขามาอยู่ด้วยที่คอนโดแน่นอนเลย และก็เดาถูกเสียด้วยก็เลยแวะมาเยี่ยม เอ๋ ไม่ใช่สิ ถ้าจะพูดให้ถูกต้องตามความตั้งใจก็คือ มาหาเพื่อนกินมื้อเที่ยงด้วยกัน วันนี้ป้า
“ว้าว น่ากินจังเลยพี่ทัพหลานรัก”แก้มใสที่ตื่นขึ้นมาและเห็นหลานชายกำลังบรรจงวางขนมลงบนถ้วยเล็ก ๆ ก็รีบวิ่งเข้ามาหาด้วยความดีใจที่หลานชายมาสานต่อเจตนารมณ์ของเธอที่อยากทำขนมทองหยิบทองหยอด ส่วนแก้มใสที่ได้ยินเสียงร้องของป้าแก้มใสก็ลืมตาตื่นขึ้นด้วยใบหน้าที่งัวเงีย แต่พอหันมาเจอเข้ากับพี่กองทัพของเธอที่กำลังบรรจงหยอดขนมลงถ้วยอยู่ ๆ หัวใจก็เต้นแรงขึ้นมาอย่างไม่สามารถควบคุมได้รอยยิ้มน้อย ๆ ค่อย ๆ เผยออกมาก่อนที่จะยิ้มกว้างจนไม่สามารถหุบยิ้มได้ เธอไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงเป็นผู้ชายที่อ่อนโยนขนาดนี้ เพราะผู้ชายที่ทำอาหารและขนมเก่งมักจะเป็นคนที่มีความละเอียดอ่อน รวมไปถึงอ่อนโยนซึ่งกองทัพก็คือผู้ชายแบบนั้นแหละผู้ชายที่ชอบพูดทะลึ่งแต่ก็แสนจะอ่อนโยน“เจ้าขามาเร็ว มาชิมทองหยิบทองหยอดฝีมือพี่ทัพ”แก้มใสกวักมือเรียกหลานสะใภ้ที่ลุกขึ้นเดินตรงมาหาทั้งสองคน ก่อนที่จะตักขนมขึ้นมาแล้วจ่อมาที่ริมฝีปากของเจ้าขา เธอนึกเขินไม่น้อยที่คุณป้าไม่ถือตัวแถมยังป้อนขนมเธออีก เจ้าขาอ้าปากรับขนมเข้าปากก่อนที่ดวงตากลมโตจะเบิกกว้างด้วยความตกใจเพราะรสชาติขนมที่พี่กองทัพทำอร่อยมาก เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่าฝีมือการทำขนมของ
“ให้เขาหานางเอกคนใหม่มาแสดงแทนเจ้าขาไม่ได้เหรอคะ”กองทัพถามเจ้าขาที่กำลังเตรียมตัวจะออกไปถ่ายละคร ที่หยุดการถ่ายทำมาหลายวัน เพื่อให้เธอได้จัดการกับข่าวของตัวเองให้เรียบร้อย ซึ่งละครเรื่องนี้ถ่ายทำไปมากกว่าเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว เจ้าขาจึงอยากถ่ายทำต่อให้เสร็จ เพราะไม่อยากให้ทุกคนที่ร่วมแสดงละครกับเธอต้องเสียเวลาถ่ายทำใหม่ทั้งหมดอีกครั้ง ที่ต้องเปลี่ยนนางเอกกะทันหันหากเธอขอถอนตัว“ถ้าเจ้าขาขอถอนตัว แบบนั้นก็คงไม่แฟร์กับเพื่อนนักแสดงคนอื่นที่เขาต้องถ่ายทำใหม่อีกครั้ง เหลืออีกแค่ไม่กี่วันก็จะถ่ายทำเสร็จแล้วค่ะ ให้เจ้าขาไปถ่ายต่อเถอะนะคะ จะได้เป็นการทิ้งท้ายผลงานก่อนที่จะเป็นคุณแม่เต็มตัว”เอ่ยบอกคุณพ่อขี้ห่วงที่บึนปากน้อย ๆ อย่างงอแงเมื่อว่าที่ภรรยาคนสวยจะออกไปทำงานทั้ง ๆ ที่กำลังตั้งท้องอ่อน ๆ อยู่ แต่เขาก็รับฟังและเข้าใจเหตุผลที่เจ้าขาบอก ถึงแม้มันอาจจะขัดใจเขาไปบ้าง เพราะเขาเป็นห่วงเธอ ถ้าหากเกิดพลาดพลั้งมีการผิดคิวขึ้นมาในระหว่างการถ่ายทำ อาจจะทำให้เจ้าขากับลูกได้รับอันตรายซึ่งเขาคงจะเจ็บปวดน่าดูถ้าเป็นแบบนั้น“เจ้าขาสัญญาว่าจะดูแลตัวเองให้ดี ในระหว่างที่ถ่ายทำจะไม่ให้ลูกของเราได้รับอ
“กรี๊ด ไอ้บ้าผู้ชายบ้า ไอ้คนบ้า”เพลงพิณกรีดร้องเสียงดังลั่นอยู่ในน้ำเมื่อกองทัพไม่ยอมช่วยเธอ แถมยังปล่อยเธอให้ร่วงลงสระน้ำจนเปียกโชกไปทั้งตัวอีก กองทัพเบะปากใส่เพลงพิณพร้อมกับไหวไหล่น้อย ๆ อย่างไม่แยแสร่างบางที่ลอยคออยู่ในน้ำ เขาเดินเข้าไปหาเจ้าขาที่ยกมือขึ้นกุมแก้มเอาไว้ด้วยความเจ็บมือใหญ่เชยคางมนขึ้นก็พบว่าแก้มของเจ้าขานั้นแดงช้ำจากแรงฟาดของเพลงพิณ เห็นแบบนั้นก็ให้นึกโกรธและเกลียดเพลงพิณขึ้นเป็นเท่าตัว เรื่องเดิมยังไม่ทันคิดบัญชีก็สรรหาเรื่องใหม่มาให้ทบต้นทบดอกหึ ได้เลย กล้าทำร้ายเจ้าขาต่อหน้าเขาแบบนี้กองทัพต้องจัดให้หนักพลั่กเพลงพิณที่ขึ้นมาจากน้ำเดินปรี่เข้ามาผลักไหล่กองทัพที่ไม่ทันตั้งตัว จนเขาเซไปทางด้านหลังเล็กน้อย ก่อนที่กองทัพจะเงยหน้าขึ้นมองหน้าเพลงพิณด้วยความไม่พอใจ ตบหน้าเมียเขายังไม่พอยังมีหน้ามาผลักเขาอีกผู้หญิงอะไรนิสัยโคตรพาล ต้องโตมาแบบไหนกันนะถึงได้ไร้มารยาทแบบนี้“กล้าดีมากนะมาผลักฉันตกน้ำน่ะฮะ”น้ำเสียงที่เคยหวานตวาดแหวด้วยความโกรธกองทัพ ที่เขากล้าผลักเธอตกน้ำต่อหน้าทุกคนในกองถ่าย ที่พากันนั่งหัวเราะที่เห็นเธอโดนผลัก โดยที่ไม่มีใครคิดจะลงไปช่วยเธอขึ้นมาจากสระน
หลังจากวันนั้นกองทัพก็ให้เจ้าขาหยุดพักงานไปถึงสองวัน ก่อนที่จะกลับมาถ่ายทำต่อจนละครที่เหลือเพียงไม่กี่ฉากถ่ายเสร็จเรียบร้อยและจบลงด้วยดี ท่ามกลางความคับแค้นใจของเพลงพิณที่ไม่สามารถแตะต้องเจ้าขาได้เลย เพราะกองทัพส่งคนมาคอยเฝ้าตามประกบอีกคนตลอดเวลาแม้กระทั่งเวลาที่เข้าฉากกับเพลงพิณเจ้าขากลับเล่นได้อย่างถึงบทบาท แต่กลับเป็นเพลงพิณเองที่ประหม่าจนทำให้ผู้กำกับต้องสั่งคัตอยู่หลายครั้ง ส่งผลให้นักแสดงคนอื่นเกิดความไม่พอใจเพลงพิณตามไปด้วยที่เธอไม่เป็นมืออาชีพพอ แต่ทุกอย่างก็ผ่านมาได้ด้วยดีและในที่สุดเวลาที่กองทัพเฝ้ารอก็มาถึง เวลาที่เขาจะเอาคืนเพลงพิณเสียที หลังจากที่รอให้ละครถ่ายทำจนเสร็จ ที่เห็นเขานิ่งนั่นเพราะเขาแค่รอเวลา ไม่ได้นิ่งนอนใจแต่อย่างใด เพราะใครทำให้เจ้าขาเจ็บคน ๆ นั้นต้องเจ็บเสียยิ่งกว่าClubวันนี้หลังจากเลิกงานกองทัพก็ขอหนีเมียมาเที่ยวหนึ่งวัน โดยที่ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่บนโซฟาราคาแพง เพราะที่แห่งนี้คือสถานที่รวมตัวของบุคคลที่มีฐานะและชื่อเสียง รวมถึงใครบางคนที่ชอบมามั่วกับคนในวงการเดียวกันโดยที่ชอบนัดพบกัน ณ สถานที่แห่งนี้“เธอมาถึงแล้วครับนาย”ลูเซียลูกน้องคู่ใจของกองทัพร
เมื่ออาบน้ำและเปลี่ยนเป็นชุดนอนเรียบร้อยแล้วกองทัพก็ตรงไปที่ห้องทำงานเพื่อจัดการกับงานที่ยังไม่เสร็จเรียบร้อย โดยเป็นงานที่อิตาลีที่เขามอบหมายให้เควินดูแล ซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวกับการลงทุนที่เขาต้องเป็นคนตัดสินใจ แว่นตาที่วางเอาไว้บนโต๊ะทำงานถูกหยิบขึ้นมาสวมก่อนที่กองทัพจะหยิบเอกสารออกมานั่งอ่านข้อมูลอย่างละเอียด อีกด้านหนึ่งเจ้าขาค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนที่เธอจะเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าและหยิบชุดนอนตัวบางที่แทบจะปกปิดร่างอวบอิ่มของเธอเอาไว้ไม่มิดขึ้นมาสวมแทนที่ชุดเดิมที่ค่อนข้างหนาและถอดยาก มันอาจจะไม่สะดวกถ้าเธอต้องมอบรางวัลให้พี่กองทัพโดยที่มีชุดเป็นสิ่งกีดขวางแกรก แอดเจ้าขาค่อย ๆ เปิดประตูห้องทำงานเข้ามาพร้อมกับนมร้อน ๆ ที่เธอลงไปชงเพื่อนำมาให้กองทัพดื่มก่อนนอน ทั้ง ๆ ที่ความจริงแล้วเธอตั้งใจจะมาป้อนนมสดให้พี่ทัพได้ดื่มก่อนเข้านอนมากกว่าหมับร่างบางที่ทิ้งตัวลงนั่งบนตักของว่าที่สามีพร้อมกับยกมือขึ้นโอบรอบคอหลวม ๆ ทำเอาคนที่กำลังตั้งใจจ้องมองตัวอักษรในกระดาษถึงกับชะงักไปเล็กน้อย คิ้วเข้ม ๆ ขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัยเพราะเขาคิดว่าเจ้าขานั้นหลับสนิทแล้วแต่ทำไมเธอถึง...“ทำไมถึงยังไม่เข้