โรงพยาบาล N“ยินดีด้วยนะคะ คุณแม่ตั้งครรภ์ได้ 8 สัปดาห์แล้วค่ะ”คำบอกเล่าของคุณหมอวัยกลางคนที่อยู่ตรงหน้าทำเอามือของเจ้าขาสั่นระริกอย่างไม่สามารถควบคุมได้ หยาดน้ำตาพลันไหลรินลงมา จนหน้ากากผ้าที่เธอสวมอยู่เปียกชุ่มไปด้วยหยดน้ำตา เมื่อเธอต้องพบเจอกับเรื่องไม่คาดฝัน ที่เกิดขึ้นจากความสะเพร่าและอารมณ์เพียงชั่ววูบของเธอ ถ้าหากคืนนั้นเธอไม่หลงใหลไปกับเจ้าของแววตาสีน้ำตาลคู่นั้น เธอก็คงไม่ต้องมานั่งเสียใจในวันนี้“ฮึก ฮือ”ไหล่บอบบางสะท้านขึ้นลงไปมาพร้อม ๆ กับน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้มไม่ขาดสาย เจ้าขาเป็นดาราที่ขึ้นชื่อในเรื่องการเข้าถึงอารมณ์การแสดงได้ค่อนข้างดี โดยเฉพาะบทดราม่าเคล้าน้ำตาเธอตีทุกบทแตกได้ทุกบทบาทการแสดง แต่ครั้งนี้เธอกลับไม่ได้กำลังแสดงอยู่ หากแต่เธอกำลังร้องไห้ออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ เมื่อเรื่องที่ไม่คาดคิดและตั้งรับมาก่อนกำลังเกิดขึ้นกับเธอ“คุณแม่ใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ”แพทย์หญิงเจ้าของไข้รีบกุลีกุจอหยิบกระดาษทิชชูยื่นให้คุณแม่มือใหม่ เธอกลั้นสะอื้นพลางยื่นมือที่สั่นเทาไปรับกระดาษมาซับน้ำตาที่ทำอย่างไรก็ไม่ยอมหยุดไหล เพราะความรู้สึกของเจ้าขาในตอนนี้ราวกับโลกแห่งความสุขที่เธอกำลังย
“อะ เอ่อ คุณไค”น้ำเสียงเบาหวิวเอ่ยทักอีกฝ่ายด้วยความตกใจและแปลกใจ เพราะเธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าแท้ที่จริงแล้ว ไค แมคคินสัน พ่อของลูกในท้องเธอจะเป็นถึงคุณหมอ ในขณะที่ร่างสูงของกองทัพรีบเดินเข้ามานั่งลงข้าง ๆ เจ้าขาบนเตียงและจับไปตามเนื้อตัวของเธออย่างลืมตัวด้วยความเป็นห่วง“ป่วยเป็นอะไรครับ ทำไมถึงได้เข้าโรงพยาบาล”น้ำเสียงอ่อนโยนที่ถามเจ้าขาทำเอาหัวใจดวงน้อยของเธอสั่นไหว ไหนจะสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใยอย่างปิดไม่มิดนั่นอีก แต่เธอก็พยายามกล้ำกลืนทุกความรู้สึกที่มีเก็บไว้ในใจ แล้วดึงมือของเขาออกช้า ๆ กองทัพที่เพิ่งรู้ตัวว่าเผลอทำตัวรุ่มร่ามกับเธอก็รีบปล่อยมือบางให้เป็นอิสระทันที แต่ยังคงไม่ยอมลุกจากเตียงคนไข้ทั้ง ๆ ที่ข้างเตียงก็มีเก้าอี้ให้นั่ง“พอดีเจ้าขาตากฝนนิดหน่อยน่ะค่ะเลยรู้สึกไม่สบายตัว อีกอย่างเจ้าขาก็อยากลองเปลี่ยนบรรยากาศมานอนเล่นที่โรงพยาบาลบ้าง อยากลองอู้งานมานานแล้ว”เอ่ยอย่างติดตลกให้คุณหมอหลุดขำออกมา ซึ่งรอยยิ้มนั้นของร่างสูงทำเอาหัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่หยุด เพราะทุกครั้งที่เขายิ้ม มันเหมือนกับโลกทั้งใบสว่างสดใสขึ้นมา ทำเอาเจ้าขาอดที่จะยิ้มตามเขาไม่ได้ผู้ชายคนน
แกรก แอดดึกสงัดคืนนั้นกองทัพเปิดประตูห้องคนไข้ของเจ้าขาเข้ามาอย่างเงียบเชียบ ใบหน้าสวยหวานยามนี้นอนหลับสนิทราวกับเด็กน้อย กองทัพเดินไปยืนข้าง ๆ เตียงและค่อยดึงผ้าห่มที่กองอยู่ตรงเอวบางขึ้นมาห่มให้ร่างเล็กทั้งตัว เพราะช่วงดึกอากาศจะเย็นลงเขากลัวคุณดาราสาวจะหนาวจนนอนไม่สบายตัวคุณหมอที่แอบถือวิสาสะค่อย ๆ ก้มลงไปแตะริมฝีปากประทับบนหน้าผากมนอย่างแผ่วเบา เจ้าขาขยับตัวเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ลืมตาตื่นขึ้นมาแต่อย่างใด ลมหายใจที่เข้าออกอย่างสม่ำเสมอบ่งบอกว่าเธอยังคงหลับสนิท เมื่อเห็นดังนั้นคุณหมอหนุ่มจึงเดินไปล้มตัวลงนอนบนโซฟาเพื่อนอนเฝ้าคนไข้ในค่ำคืนนี้ ดูท่าแล้วเจ้าขาน่าจะไม่ได้บอกพี่เอมมี่ด้วยซ้ำว่าเข้าโรงพยาบาล เพราะอาจจะกลัวพี่เอมมี่ไม่สบายใจแต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวคุณหมอ กองทัพคนนี้จะนอนเฝ้าและดูแลเจ้าขาเองเช้าวันต่อมาเจ้าขาลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกวิงเวียนศีรษะและอาการคลื่นไส้ที่มักจะเล่นงานเธอในทุก ๆ เช้า ร่างบางผุดลุกขึ้นแต่กลับติดเข็มน้ำเกลือที่เสียบอยู่ที่มือของเธอ เมื่อรู้สึกพะอืดพะอมจนทนไม่ไหวก็ตัดสินใจดึงเข็มน้ำเกลือออก ทำให้เลือดที่มือไหลหยดลงบนพื้นทันที แต่เจ้าขากลับไม่ได้มีเวลาส
“เข้าโรงพยาบาลทำไมไม่บอกแม่ล่ะคะลูกสาว”เอมมี่ถามเจ้าขาด้วยน้ำเสียงที่แสดงถึงความห่วงใยอย่างชัดเจน แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าก็ยังคงติดจะงอนอยู่สักเล็กน้อยที่น้องสาวคนสนิทเข้าโรงพยาบาลแล้วไม่บอกเธอ เมื่อวานตอนที่แยกกันเธอก็เข้าใจว่าเจ้าขากลับมาพักผ่อนที่ห้องเรียบร้อยแล้ว จนกระทั่งวันนี้ที่เธอแวะมาหาเพื่อคุยรายละเอียดเรื่องงานที่เธอไปคุยมาเมื่อวานถึงได้รู้ลูกสาวของเธอไม่ได้อยู่ห้อง สภาพที่นอนผ้าห่มถูกพับเก็บอย่างเรียบร้อยราวกับว่าเจ้าขาไม่ได้กลับมานอน ทำให้เธอรู้สึกร้อนใจและเป็นกังวล พยายามกดโทรออกหาเจ้าขาก็ไม่ยอมรับสาย ที่ไหนได้ลูกสาวเธอเพิ่งกลับเข้าห้องมาวันนี้ นี่ถ้าเธอไม่แอบเห็นถุงยาในกระเป๋า ยัยตัวดื้อคนนี้ก็คงไม่ยอมสารภาพอย่างแน่นอนว่าแอบไปแอดมิดที่โรงพยาบาลมา“เจ้าขาขอโทษนะคะพี่เอมมี่ เจ้าขาไม่อยากให้พี่เอมมี่เป็นห่วง อีกอย่างแค่เป็นไข้และก็อ่อนเพลียเพราะพักผ่อนไม่เพียงพอแค่นั้นเอง อย่าโกรธเจ้าขาเลยนะคะ นะ ๆ พี่เอมมี่คนสวยของเจ้าขา”เจ้าขาขยับเข้ามากอดเอมมี่ไว้พร้อมกับใบหน้าสวยที่ถูไถแขนเล็กของเอมมี่อย่างอ้อน ๆ แต่พี่สาวสุดที่รักกลับสะบัดหน้าไปอีกทางด้วยความรู้สึกที่ทั้งเป็นห่วงและโ
“เจ้าขาของคุณแม่สวยมาก ๆ เลยค่ะ”เอมมี่ยกนิ้วให้เจ้าขาอย่างชื่นชม วันนี้เจ้าขาสวยมากสวยราวกับเทพธิดานางฟ้าบนสวรรค์ที่แอบมาวิ่งเล่นยังโลกมนุษย์ เจ้าขาได้แต่ยิ้มรับคำชมของพี่เอมมี่ก่อนที่จะหันไปมองตัวเองที่อยู่ในกระจก ชุดที่พี่เอมมี่เลือกให้เธอในวันนี้สวยจริง ๆ เหมาะสำหรับงานประกาศรางวัลในค่ำคืนนี้ ซึ่งมีชื่อเธอเข้าชิงรางวัลนักแสดงนำหญิงดีเด่นประจำปีนี้ตั้งแต่เข้าวงการมาเธอได้รับรางวัลมาแล้วหลายรางวัล แต่รางวัลนักแสดงนำหญิงดีเด่นเธอเพิ่งได้รับปีที่แล้วเป็นปีแรก และปีนี้ก็มีรายชื่อของเธอเข้าชิงเหมือนเช่นเคย เพราะละครเรื่องล่าสุดของเธอที่กำลังฉายอยู่บนจอแก้วกำลังดังและเรตติ้งดีมาก ๆ ซึ่งเจ้าขาเองก็ปลาบปลื้มใจไม่น้อยที่ทุกคนต่างเอ็นดูตัวละครที่เธอเล่น“งานนี้หนุ่ม ๆ คงมากันเยอะทีเดียว โอ๊ยคุณแม่ตื่นเต้นจังเลย จะได้เห็นคนหล่อมารวมตัวกันให้เป็นบุญตาอีกแล้ว”เอมมี่วี้ดว้ายด้วยความตื่นเต้นเพราะเวลาที่มีงานประกาศรางวัลทีไรทั้ง นักแสดง นายแบบ นางแบบ รวมถึงนักร้อง ทุกคนจะมารวมตัวกันที่งานนี้เพื่อลุ้นผลประกาศรางวัล มันทำให้เอมมี่ได้เจอทั้งคนสวยและคนหล่อมากหน้าหลายตาในเวลาเดียวกัน ผิดกับเจ้าขาที่ร
หลังจากที่ออกมาจากงานแล้วกองทัพก็ขับรถไปตามทางเรื่อย ๆ อย่างไร้จุดหมายปลายทาง โดยที่บรรยากาศภายในรถไร้เสียงพูดคุยสนทนากันของคนทั้งคู่ เจ้าขานั่งกำมือแน่นจนมือของเธอนั้นชื้นไปด้วยเหงื่อเพราะความประหม่าและตั้งรับไม่ทันกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัวส่วนกองทัพก็ตั้งใจขับรถโดยที่ไม่มีคำพูดใดหลุดออกมา เพราะความคิดภายในใจกำลังตีกันให้วุ่นจนทำให้เขาเกิดความรู้สึกสับสนไม่น้อย จนกระทั่งกองทัพตัดสินใจเลี้ยวรถเข้าไปจอดที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่งเพื่อคุยกับเจ้าขาถึงเรื่องที่เกิดขึ้นให้เข้าใจกัน“เราสองคนมีเรื่องต้องคุยกันค่ะเจ้าขา”กองทัพเอ่ยบอกแม่ของลูกก่อนที่จะเปิดประตูลงจากรถและอ้อมมาเปิดประตูให้เจ้าขาที่เงยหน้าขึ้นมองร่างสูงที่พยักหน้าเป็นเชิงให้เธอลงมาจากรถ ร่างเล็กในชุดราตรียาวถอนหายใจออกมาเบา ๆ แล้วเดินลงมาจากรถ ก่อนจะเดินนำไปนั่งบนม้านั่งที่อยู่ใกล้ ๆ โดยที่มีกองทัพเดินไปนั่งลงข้าง ๆ กัน“วันนั้นที่เจ้าขาเข้าโรงพยาบาล เจ้าขาโกหกพี่ทัพใช่ไหมคะว่าไม่สบาย”กองทัพเปิดฉากถามเจ้าขาถึงเหตุการณ์ที่เธอเข้าโรงพยาบาลในครั้งนั้น ซึ่งวันนั้นเธอบอกเขาว่าเธอไม่สบาย แต่หลังจากที่เข
ปึกแผ่นหลังของกองทัพกระแทกเข้ากับกำแพงห้องที่แสนเย็นเยียบก่อนที่เจ้าขาจะช้อนมองใบหน้าหล่อเหลาด้วยความหลงใหล ดวงตาคมกริบที่ทอดมองเธอในแต่ละครั้งราวกับว่า เขากำลังสะกดให้เธอไม่สามารถที่จะหนีไปไหนได้และท้ายที่สุดแล้วมันก็คงจะเป็นเช่นนั้นเมื่อในตอนนี้ทั้งตัว...และ...หัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอ ๆ ได้ยกให้เขาไปเรียบร้อยแล้วผู้ชายที่บังเอิญผ่านมาเจอกันมีความสัมพันธ์กันและกำลังจะแต่งงานกัน พ่อของลูกคนที่ทำให้หัวใจของเธอหวั่นไหวไปกับเขาทุกครั้งและจบลงด้วยความรู้สึกที่เธอมั่นใจว่ามันคือความรู้สึกของการ...“ตกหลุมรัก”“รู้ไหมคะ ตั้งแต่ที่เจ้าขาเจอกับพี่ทัพครั้งแรก เจ้าขาก็รู้สึกราวกับต้องมนต์สะกด ดวงตาคู่นี้ของพี่ทัพน่ะพอได้สบตาทีไรก็เกิดความรู้สึกหวั่นไหวทุกครั้งไป”เจ้าขาพูดความรู้สึกของตัวเองออกมาอย่างไม่ปิดบัง แต่คนที่ได้ฟังกลับรู้สึกดีใจจนเผยรอยยิ้มออกมาอย่างไม่สามารถกักเก็บความดีใจนี้ได้อีกต่อไป สี่ห้องหัวใจเต้นแรงจนเจ้าขาสัมผัสได้ เพราะฝ่ามือของเธอกำลังทาบทับอยู่บนหน้าอกแกร่งก่อนที่มือทั้งสองข้างของเจ้าขาจะยกขึ้นสัมผัสที่ใบหน้าหล่อเหลาพร้อมกับลูบไล้ไปมาเบา ๆ ทั้งคู่สบตากันท่ามกลางความมืดที่
เช้าวันต่อมาเจ้าขาตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่เมื่อยขบไปทั้งตัว เพราะเมื่อคืนกว่าที่เธอจะได้นอนก็เกือบตีสาม เธอหลับทั้ง ๆ ที่พี่กองทัพยังไม่เสร็จด้วยซ้ำ ด้วยความเหนื่อยจนไม่สามารถทนต่อความง่วงได้ ดวงตากลมโตเพ่งพิศมองใบหน้าหล่อเหลาที่ยามหลับราวกับหนุ่มน้อยที่ไร้พิษสง แต่ใครเลยจะรู้ว่าเขานั้นร้ายกาจเพียงใด โดยเฉพาะความเจ้าเล่ห์ที่เธอมักจะตามไม่ค่อยทันเขาสักเท่าไหร่นักเจ้าขาทำใจกล้ายื่นจมูกไปกดลงบนแก้มเนียนของคนที่นอนหลับสนิท กลิ่นหอมของแก้มนุ่มทำเอาคุณแม่ท้องอ่อนไม่อยากผละออก เธอยังคงกดจมูกค้างเอาไว้อย่างนั้นเพื่อสูดดมความหอมด้วยความสดชื่น ทำเอาคนที่แกล้งหลับถึงกับทนไม่ไหวอีกต่อไป กองทัพลืมตาตื่นขึ้นมาท่ามกลางดวงตากลมโตของเจ้าขาที่เบิกกว้างด้วยความตกใจ“แอบลักหลับพี่เหรอจ๊ะเมียจ๋า”รอยยิ้มกรุ้มกริ่มเผยอยู่บนใบหน้าหล่อเหลา ในขณะที่คนแอบหอมแก้มรีบเบือนหน้าหนีคนเจ้าเล่ห์ที่แกล้งหลับด้วยความเขินอายกับการกระทำของตัวเธอเองที่ริอ่านแอบไปหอมแก้มผู้ชายก่อน“ปะ เปล่าสักหน่อย เจ้าขากำลังจะลุกขึ้น แต่บังเอิญสะดุดหกล้มจมูกไปโดนแก้มพี่ทัพต่างหากล่ะคะ”น้ำเสียงอ้อมแอ้มตอบกลับกองทัพที่ยิ้มอย่างรู้ทันคนตัวเ