Mag-log inShare
Chapter 6
Huling Na-update:
2024-10-21 15:31:19Keith's Point of View
After grandma's operation, nanatili siyang walang malay. They transferred her to the most comfortable room they had at kinabitan ng kung ano-anong mga equipment to make sure she's doing fine while she sleeps. Nakausap ko ang doctor niya. He told me Grandma will take time to recover. I couldn't help but watch her all through the night. Nakaidlip lang ng ilang minuto pero dahil oras-oras ay may pumapasok ng nurse to check Grandma, napakahirap makakuha ng tulog. I was sitting on a chair close to my grandmother's bed. Hawak ko ang kamay niya at doon nakaidlip ako. Hindi ko alam kung gaano katagal, but I knew I slept. Nagising ako sa pagkatok sa pinto. Nang imulat ko ang aking mga mata ay maliwanag na sa labas. Hinayaan ko lang ang kumatok na 'yon sa pag-aakalang isa sa mga nurse. I went to the restroom to wash my face at nang matapos, I heard someone was knocking again. Dumiretso ako sa pinto after magpunas ng mukha using the clean towel na nakarolyo sa cabinet. "Good morning, Sir. My name is Elias. You're grandma's personally assistant," pakilala ng isang lalaki na mukhang hindi nalalayo sa akin ang edad. I haven't met him, but I know Grandma's assistant. "Please come in," yaya ko sa kaniya at nilakihan ang bukas ng pinto para ito'y makapasok. "Thank you, Sir," anito at muli akong hinarap nang isara ko na ang pinto. "I'm here to inform you, Sir, that your Uncle called for an emergency meeting today. He called all board of directors and all shareholders," anunsyo nito. "What's the matter with that? Uncle Frank can do so because he's the CEO of the company and besides—" "Yes, Sir, he is," sabat niya at seryoso akong tinitigan sa mga mata. Bakas sa mukha nito na may iba siyang nais ipunto kaya naman binigyan ko siya ng pagkakataon magpaliwanag. "It's not because he's the CEO he is in the position to call for an emergency meeting lalo na ngayon na wala pang malay si Madam. Last night—on your birthday party, Sir, Madam Janet planned to announce her plan of transferring the position she has." Naguluhan yata ako lalo. Posisyon daw. Si Lola ang Presidente, so kung ita-transfer niya ang posisyon. Biglang nanlaki ang mata ko. "W-wait... you're saying ako ang gusto ni Lola na maging presidente ng kompanya?" tanong ko para makasigurado. "Yes, Sir," sagot naman ni Elias. "P-pero bakit ako? Uncle Frank had been working..." Gulong-gulo ang isip ko. It was so sudden. "Kailangan po natin pumunta sa meeting. The shareholders are expecting you to appear, Sir," wika ni Elias. I didn't I had a choice. Pupunta ako roon bilang representante ni Lola, not because I am the President. Alam kong magigising din siya and I need to hear from her kung talaga bang ako ang napili niya. Elias drive me back to the mansion. I took a shower at nagsuot nang mas kagalang-galang na damit. I was still wearing the fashionable suit that Lola brought for me at kaya naman medyo uncomfortable. While on our way sa company, my thoughts were all over the place. Hindi makapaniwala na Lola wanted me to manage our huge company. To think kaga-graduate ko lang. Habang nasa biyahe, one question struck me. "Did Uncle Frank knew that Grandma wants me to take over?" I saw Elias's eyes move from the rearview mirror. He glance at me at mabilis ding ibinalik sa kalsada ang kaniyang tingin. "I don't think he knew, Sir. Iilan pa lamang po ang nasabihan ni Madam. She planned that announcement to be a surprise pero bigla naman pong nangyari ang nangyari kagabi kaya hindi na niya nagawa." "Did Uncle Frank mentioned the purpose of today's meeting?" sunod kong tanong. "No, Sir, but I have a feeling na tungkol sa pag-take over ng posisyon ni Madam habang wala pa siyang malay." Natahimik na ako matapos makuha ang sagot na 'to. Uncle Frank and I never had a nice relationship noonpaman. His family doesn't like me. He has a daughter, si Agatha na mas matanda ako ng apat na taon but she always bully me. Mabait sila sa akin kapag nand'yan si Lola, pero kapag wala ay parang ibang tao ang turing nila akin. Mas lumala pa nga noon nang mamatay ang parents ko. I felt left out kapag wala si Lola. Hindi ko makalimutan ang mga panahon na 'yon. I saw him sa party with his wife and daughter, but they didn't dare to approach me. Habang nagmumuni-muni, hindi ko namalayan na nasa parking area na pala kami. Elias stopped the car and went out. He even opened the door for me. "Thank you, Elias." Ngumiti lang siya at itinuro sa akin ang daan. Nang makapasok kami sa lobby, I was nostalgic. I looked around and all I could see was glasses. Napakaaliwalas ng paligid. Malawak ang lobby and I could see any trace of dirt and dust. Napakatagal na nang huli akong makapasok sa loob ng company and the last, I was with my parents at sa mismong office ni Dad ay hinahayaan niya akong maglaro noon. How I miss those days. Days that I couldn't take back no matter how much I tried. Dinala ako ni Elias sa elevator. May mga empleyado na naghihintay sa labas but Elias motioned his hand at biglang nagsitabi ang mga ito para bigyan kami ng daan. Saktong pagbukas ng elevator kaya nakapasok kami agad. "Do you really need to do that?" pabulong kong tanong sa kaniya. "I'm sorry, Sir, but that's a protocol," sagot niya. Si Lola agad ang sumagi sa isip ko. Nang makarating kami sa 8th floor, may natanggap ng mensahe si Elias. "They are starting," aniya sa akin at napansin kong bumilis ang lakad niya. Sa labas nang assembly hall, dinig na dinig na nagkakainitan ang mga tao sa loob. Elias opened the door at lahat ng kanilang atensyon at napako sa akin. I saw relief in most of their eyes, but when I looked at Uncle Frank, his reaction was its opposite.Kaugnay na kabanata
You're Hired! Carry My Child Chapter 7
Third-person's Point of View Sa pagpasok nina Keith sa assembly hall, isang masamang tingin ang ipinukol sa kaniya ng kaniyang tiyuhin. Habang ang lahat ng naroon ay nakangiti siyang binati sa kaniyang pagdating at nakikisimpatiya sa biglaang pagkaka-ospital ng kaniyang lola, si Frank naman ay walang pagsidlan ang inis na nararamdaman para sa kaniyang pamangkin. Sinadya nitong hindi ipaalam kay Keith ang meeting at hindi niya akalain na magagawa nitong makarating gayong isi-net niya nang ganoon kaaga para hindi ito makahabol sakaliman na makarating kay Keith ang balita. Dahil sa naging reaksyon ng mga tao sa loob, napilitan si Frank na umarte na masaya rin siyang nakarating ito sa tamang oras. "Salamat naman at nakarating ka, Keith. We're about to start!" Palihim na napangisi si Keith. "I'm sorry that I came a little late. Huli ko na po kasing nalaman na may meeting pala and surprisingly, everyone are here," untag nito. Lahat ng nakarinig ng sinabi niya ay nagulat. Napalin
Huling Na-update : 2024-10-22You're Hired! Carry My Child Chapter 8
Merrill's Point of View Araw ng Huwebes at naka-schedule ang check-up ni Papa sa Baypointe Hospital sa Subic. Maaga pa lamang ay bumiyahe na kami upang hindi maipit sa traffic ngunit habang nasa daan ay panay ang reklamo niya na masakit daw ang kaniyang tiyan paikot sa kaniyang balakang at likod. "Aray...ang sakit talaga, mahal." Nakakaawa ang itsura ni Papa habang namimilipit sa sakit. "Mawawala rin 'yan, mahal, kapag umipekto na ang gamot," wika ni Mama habang inaalo ito. Ang hirap niyang tingnan nang mga oras na 'yon. Pinagpapawisan siya nang butil-butil. Agad pinupunasan ni Mama ang mga pawis niya dahil pati ang suot nitong damit ay basa na kahit may aircon naman sa likod ng L300. Nang tumalab na ang gamot ay ilang oras na tahimik lang Papa. Parang walang nangyari at nakatulog siya habang nakahiga sa mahabang upuan at ang hita ni Mama ang kaniyang unan. Nasa Cabangan na kami nang magising siya. Napapahiyaw sa sobrang sakit na nararamdaman at kahit ang driver namin na
Huling Na-update : 2024-10-23You're Hired! Carry My Child Chapter 9
Merrill's Point of View Nanatiling nakatakip ang kamay niya sa bibig ko hanggang sa tumango ako. Unti-unti niyang inalis ang kamay niya. Kumakabog na ang dibdib ko habang papalapit ang mga kalalakihan sa labas sa pag-check sa lahat ng mga cubicle. Nasa bandang dulo kami at nang makita ko ang anino ng isa sa kanila sa tapat ng pinto ng cubicle kung nasaan kami ay agad akong sumigaw. "Hoy! Ano'ng ginagawa ninyo? Mga manyakis ba kayo ay dito n'yo pa naisip sa ospital maghanap ng mamanyakin?!" "Boss, may tao!" pasigaw na anunsyo ng isa sa kanila. "Buksan mo!" Nataranta ako sa naging sagot nito. Sinubukang buksan ng lalaki ang pinto ngunit hinawakan ko ang mismong lock sa loob upang hindi basta-basta mabuksan pero bigla nitong sinipa ang pinto dahilan para mabitawan ko ang lock nang bigla itong kumalabog. "Siraulo ka ba?! Saklolo! Tulong! May mga manyak po rito! Tumawag po kayo ng pulis!" Pilit ko nilakasan ang pagsigaw ko upang maalarma ang mga ito. "Tulong!!" "Bakit kayo nan
Huling Na-update : 2024-10-23You're Hired! Carry My Child Chapter 10
Keith's Point of View I can't believe someone would take that measure para mapatahimik ako. They didn't know they only prove they are hiding something na ayaw nilang malaman ko. Akala siguro nila ay ganoon na lang kadali silang makakawala. I'm not going to let them hurt me or my Grandma! "Sir, Keith, nakausap ko na ang mga pulis. They will put you and Madam under surveillance. May kilala rin ang lolo ko na p'wedeng makatulong para tiyak ang kaligtasan ninyong dalawa ni Madam," wika ni Elias. "Salamat," akin namang sagot. Sa sobrang busy ko, hindi ko namalayan ang mabilis na pagdaan ng mga araw. Tatlong araw pa lamang simula ng maging temporary President ako nang kompanya. Ang mga folder na ibinigay ni Elias sa akin ang pinakatinutukan ko sa lahat. Ang mga pangalan na naroon ay isa-isa kong inilista. Those folders were filed according to their dates, kaya naman ang mga latest ang mga nasa ibabaw at ang mga empleyadong involved sa mga pagnanakaw ng pondo ng mga kontrata a
Huling Na-update : 2024-10-24You're Hired! Carry My Child Chapter 11
Merrill's Point of View Muntik na akong matumba sa motor nang bigla kong bitawan ang clutch. Mabuti na lang at hindi pa umaabante ang kotseng naharang ko ang daan. Kinabahan ako nang husto. Mukha pa naman ding mamahalin ang kotse na 'yon at magkakaroon pa ako ng atraso kapag nagkataon. Medyo nanibago kasi ako sa motor ng pinsan kong si Patrick, anak ni Tito Baste dahil naisip ni Tito na bumalik na sa Sta. Cruz para makakuha ng kailangan. Chinat ko siya nang papunta na kami sa San Fernando. Sa Pampanga siya nagtatrabaho at mayroon itong motor na ginagamit na service. Sanay ako sa automatic na motor dahil ganoon ang gamit kong service kapag pumapasok sa school. Nagkataong may clutch ang motor niya pero alam ko namang gamitin dahil may tricycle kami na may clutch ang nakakabit sa sidecar. Medyo nagulat lang talaga ako dahil single at walang sidecar. Ayon tuloy, halos lumipad ako kanina. Jusko! Humiwalay ang kaluluwa ko sa nangyari. Pinapunta ko siya sa ospital para siya muna
Huling Na-update : 2024-10-25You're Hired! Carry My Child Chapter 12
Third-Person's Point of View Nang gabing 'yon, umuwi muna ng mansion si Keith upang ipagpatuloy ang pagbabasa ng mga dokumentong ipinagkatiwala sa kaniya ng kaniyang Lola. Ibinigay ni Elias ang pangalan ng dalawang kasama ng mag-asawang Frank at Katya at agad niyang hinanap kung naroon sa mga dokumento ang mga ngalan ng mga ito. Hindi nga siya nabigo. Sa bawat dokumento, nakasaad ang mga discrepancy na nagkakahalagang milyon-milyong piso. "I can imagine how much headache Grandma had after discovering all these," wika ni Keith nang nakangisi habang nagpapatuloy sa pagbabasa. Sa kaniyang pagpapatuloy, nasumpungan niya ang isa sa mga lumang deals na nasa taong 2014. Sampung taon na ang nakalilipas at ang deal na iyon ay hindi biro ang halaga. Isa iyong 50 bilyon deal upang itayo ang isang malaking theater sa Pampanga. Bigla siyang kinabahan nang makitang ang pangalan ng kaniyang yumaong ama sa pinakaibaba ng unang pahina. Wala iyong pirma ngunit ang mas nagpakaba ng kaniyang di
Huling Na-update : 2024-10-26You're Hired! Carry My Child Chapter 13
Third-person's Point of View "Who told you I would let you go to work in that condition?" Keith asked Elias after he joked about not going to work the next day because of what happened to him. "No one will assist you tomorrow, Sir, I can't be there," pagrarason nito at nanlulumo na lamang na napatingin sa kaniyang boss dahil sa sunod-sunod na nangyayari. "Nobody wants this. What really happened at nagkagitgitan kayo ng kotse na 'yon?" usisa ni Keith na tila nagdududa na siya na may kinalaman iyon sa apat na lalaking sumusunod din sa kaniya nang nagdaang-araw. Kapansin-pansin kung paano nanahimik ang lahat. Ang mga mata nila ay nagpalipat-lipat sa isa't-isa na parang may itinatago. Ang ama ni Elias ang bumasag sa katahimikan. Who wants something to eat? Mukhang pare-pareho tayong hindi pa naghahapunan," anito at niyaya ang kaniyang misis upang samahan siyang bumili. Naiwan sa silid ang lolo ni Elias at ito ang sumagot sa tanong ng binata. "Malakas ang kutob ko na inutusan ng t
Huling Na-update : 2024-10-27You're Hired! Carry My Child Chapter 14
Third-Person's Point of View Araw na ng Biyernes at sumang-ayon si Merrill na magpa-interview nang araw na ito. Wala siyang kaalam-alam na si Keith mismo ang kaniyang makakaharap. Maagang dumating ang kaniyang Tito Baste at inabala niya ito sandali at nagpahatid siya sa Mall kung saan siya magpapaayos ng buhok. Nauna na itong bumalik sa ospital dala ang binili nilang almusal. Napakaaga pa nang mga oras na 'yon kaya naghintay pa siya nang ilang minuto sa labas ng isang beauty salon. Matapos magpaayos ng buhok ay nagpalagay naman siya ng light lang na makeup. Bahagya lamang kinulot ang mahaba niyang itim na buhok upang magkaroon ng volume. Matapos sila ay nakigamit na rin siya ng banyo upang doon magbihis. Suot ang nabiling white long sleeves na pang-itaas na sinadya niyang nakabukas ang dalawang butones sa itaas, itim na skirt na above the knee ang tabas at high heels na nagdagdag ng kaniyang taas mula sa 5'4" ngayon ay 5'7". Saktong-sakto sa kaniyang katawan ang mga nabiling
Huling Na-update : 2024-10-29
Pinakabagong kabanata
You're Hired! Carry My Child Chapter 50
Keith's POVI woke up wearing the same clothes I was wearing when I came home last night. Mahaba-habang tulog din ang nakuha ko ngunit tila ba hindi sapat dahil sa pagod at stress sa araw-araw na hindi na nga nababawasan, nadagdagan pa. Mabigat ang aking ulo maging ang buong katawan. Nais ko pa sanang umidlip sandali dahil hindi pa tumutunog ang aking alam ngunit napilitan akong bumangon dahil sa walang tigil na mga katok sa pinto ng aking silid."S-Sir?" tawag mula sa labas ngunit may ibang ingay pa na mas nakaagaw ng aking pansin. Umaalingawngaw ang paparating na sirena ng bombero ngunit hindi ko alam kung saan didiretso."S-Sir Keith?" Muling pagtawag sa pinto na tila ba natataranta na ito.Dahan-dahan akong bumangon because I still could step on my sprained left foot. I received for my cane but it fell on the floor. Hindi ko na pinulot. Dumiretso na ako sa pinto ma hindi naman kalayuan kahit paika-ika sa paghakbang.The firetruck came closer. Nagsisisigaw rin ang mga tao sa labas
You're Hired! Carry My Child Chapter 49
Keith's POV"Thank you." I turned to face her when we were about to leave. Hinatid niya 'ko sa front door after we shared a delicious dinner with all the house helpers and my two bodyguards that she insisted on letting them stay outside.Her kind heart made me adore her secretly. She reminded me of my late parents who would do the same if there are people are. They wouldn't care to stand just to give another person a seat. It was a bitter sweet memory that I could forever cherish because I was young when I lost them.It felt great as well to eat around people. Mula nang umuwi ako ng Pilipinas at maospital si Lola ay laging mag-isa na lamang akong kumakain sa hapag-kainan kapag nasa bahay ako. The mansion is too big to live alone lalo na at may separate house ang mga house helpers doon.Merrill gave me a frown. "Para saan ka nagpapasalamat?" tanong nito na tila ba nalilito at walang clue sa kung ano ang ipinagpapasalamat ko."Sa dinner... and the laughter earlier?" sagot ko na medyo pa
You're Hired! Carry My Child Chapter 48
Merrill's POV"I have to go. Pupuntahan ko pa si Lola sa ospital before heading home. Will you be okay here? May mga kailangan ka pa ba na wala rito?" "Nandito naman na po lahat. May dala rin po akong gamit kaya okay na po," sagot ko sa kaniya."Okay... I'm glad to know," tugon niya. Sandali itong natahimik ngunit nanatiling nakatunghay sa akin. Nakakailang na hindi ko maipaliwanag. Pakiramdam ko ay nasa ilalim ako ng microscope at iniiksamin ng kaniyang mga mata. Naalis lamang ang kaniyang tingin nang sipatin niya ang kaniyang suot na mamahaling relo. "I need to go. Dumaan lang talaga ako to tell you the news and check if you're really okay just like what Doc Trixie said." Ibinalik niya ang tingin sa akin saka bumuga ng hangin. Naging malamlam ang kaniyang mga mata. Kitang-kita ko ang pagod mula roon, ang pangamba at ang takot. Nang muli siyang nagsalita, maging tinig nito ay kakaiba sa pandinig ko. "I'm truly glad you're okay, Merrill." Bigla siyang tumalikod at naglakad patungo
You're Hired! Carry My Child Chapter 47
Keith's POV"Kasama ho ba sa kontrata na murahin ako?" I froze when she asked this. The way she looked straight into my eyes brought shivers down my spine. Napalunok na lang ako ng laway at napaiwas ng tingin dahil parang anumang oras she will punch me on the face. Parang sampal para sa akin ang tanong na 'yon. Pumunta ako sa villa to confront her sa ginawa niya kay Agatha. She made me dead worried nang malaman kong nasa clinic pa siya nang pumunta roon ang pinsan ko. Hindi ako mapakali nang malaman ko at kahit si Elias ay napansin iyon ngunit nakahanap ako ng alibi at sinabi kong hindi lamang ako makapaghintay na mahuli si Agatha. We arrived at the hospital at nagkakagulo sila. The elevator broke na parang ayaw makisama. Ang isa naman ay saktong ipinapasok ang isang pasyente na nasa stretcher kaya wala kaming choice kundi gamitin ang hagdan kahit may sprain ang paa ko. Kasama ko ang mga pulis at gwardiya. Inutusan ko ang mga tauhan ko na bantayang mabuti ang kwarto ni Lola dahil
You're Hired! Carry My Child Chapter 46
Merrill's POVNapakasarap maligo ng may automatic kang hot water. Parang minamasahe ang katawan ko habang nasa ilalim ng shower. Medyo sumakit pa naman din nang dahil kay Agatha. Nang matapos akong maligo ay roon ko lang napagtanto na wala pala akong inihandang pamalit na damit. Mabuti na lang ay may roba na naroon at iyon na muna ang isinuot ko. Mahirap na at baka may mga surveillance camera sa paligid at nakabalandra ang kahubdan ko.Ibinalot ko muna ng tuwalya ang basa kong buhok bago lumabas ng banyo. Naaalala ko ang nakita kong walk-in closet at naisip kong tingnan ang mga damit na naroon.Pagpasok ko palang ay mga kahon ng sapatos agad ang natanaw ko sa bandang dulo. Mga orange na box iyon na may tatak ng isang mamahaling brand sa buong mundo. "Tunay kaya ang mga 'yon?" Di makapaniwala kong usal habang nakatitig sa mga kahon ng sapatos. Humakbang ako palapit upang siyasatin. Nanguha ng isa sa mga naka-display at binuksan. "Hala!" Inilabas ko ang flat shoes na may kakaibang pa
You're Hired! Carry My Child Chapter 45
Nang makarating siya sa Hotel, si Simoun agad ang nakita niya sa may lobby. "Ms. Merrill..." Lumapit ito sa dalaga."Pahintay na lang po ako rito. Kukunin ko lang po mga gamit ko," wika ni Merrill. Bakas sa kaniyang tinig ang labis na pagod."Sige po, Ma'am." Iniwan na niya si Simoun at nagtungo sa elevator upang umakyat sa palapag kung nasaan ang kaniyang inupahang silid.Mabilis lamang siya. Nang matanaw siya ni Simoun na lumabas ng elevator ay kaniya na itong sinalubong. Kinuha na ng lalaki ang kaniyang maleta at naunang maglakad. Isang puting kotse na mukhang bago pa dahil sa kintab ang kanilang hinintuan. Pinagbuksan muna siya ni Simoun ng pinto bago ito pumunta sa likod upang buksan ang compartment. Dalawang minuto rin nilang binaybay ang kalsada bago makarating sa villa na siyang magiging tirahan niya sa loob ng siyam na buwan ngunit sa kaniyang isip iyon ay ang kaniyang kulungan hanggang sa maisilang ang susunod na tagapagmana ng mayamang pamilya ng mga Lee. Napakalaki ng l
You're Hired! Carry My Child Chapter 44
Third-person's POV"Iyon na nga po ang nangyari, Sir." Pagkatapos ni Merrill ng kaniyang pahayag sa buong nangyari sa loob ng clinic bago nila nahuli si Agatha.Habang tinatanong siya ay hindi maiwasan ng dalawa ang mapalinga ng ilang ulit sa paligid. Hinahanap niya kung naroon si Keith ngunit hindi niya ito nakita kahit isang beses. "Thank you for your cooperation. Tatawagan ka na lamang namin sakaliman na may kailangin pa kami," anang pulis nang matapos na ito sa pagkuha ng mga importanteng detalye kay Merrill. Hinayaan na siyang makaalis. Hindi na niya hinintay sina Doc Trixia at ang nurse na kasabay niyang pumaroon kasama ng mga pulis sa isang kotse.Paglabas na paglabas niya sa pinto, isang lalaki ang bigla na lamang humarang sa kaniyang daraanan. Mukha itong nasa mid-30s lamang. Mukhang disenteng tingnan sa kaniyang suot na malinis ang puting t-shirt at pantalong kupas. Gumilid si Merrill sa pag-aakalang papasok ito sa loob ng police station ngunit laking-pagtataka niya nang h
You're Hired! Carry My Child Chapter 43
"W-what are you doing, you b*tch?" sigaw nito sa akin habang nagpupumiglas. "Let me go... you id*ot!" utos niya ngunit hindi ko siya pinakawalan kahit pa nakakahilong sumakay sa likod niya habang hawak ko ang dalawang kamay. Ginawa ko siyang kabayo ngunit sa bandang binti niya ako nakasampa. Biglang nawala si Doc Trixie na kanina ay naroon lang sa kwarto kasama namin. Hindi ko napansin kung lumabas ba siya ng clinic o nagtago sa kung saan pero sana naman dumating na ang mga security personnel. Bakit kasi ang tagal nila? "Let me go!" sigaw nito ulit na parang naiiyak na pero sino ba siya para kaawaan.Pinaikot ko na lamang ang mata ko sa inis. Wala akong balak na patulan siya pero nakakainis—napakaingay."Manahimik ka nga! Ang lakas ng loob mong magpunta rito kahit alam mong wanted ang mga magulang mo tapos pati doctor ko guguluhin mo't pinagbantaan kanina na sasaktan.""I didn't do that!" "Sus! Sinungaling. Akala mo ba hindi ko narinig 'yon? Dinig na dinig sa labas."Sandali siya
You're Hired! Carry My Child Chapter 42
"Doc Trixie is asking for assistance. Nasa clinic po ngayon ang anak ng wanted na si Frank Lee..." Tila nag-slow motion ang papasarang pinto ng elevator nang marinig ko ang sinabi ng nurse sa kausap niya sa cellphone.Dalawa lang ang pagpipilian ko nang mga oras na 'yon, ang lumabas at tiyaking hindi makakatakas ang anak ni Frank Lee para magkaroon na ng lead sa kung saan ito nagtatago o ang hayaan na lamang makatakas ito nang sa ganoon ay matagalan ang paghahanap ni Keith ng hustisya para sa mga magulang niya.Pakiwari ko ay wala naman akong ibang choice kundi ang tulungan siya. Kapag nakuha niya ang hustisya para sa mga magulang niya ay malilinis na rin namin ang pangalan ni Lolo. Pikit-mata akong humakbang paabante at pinindot ang isang button sa dingding upang hindi tuluyang sumara ang pinto. Huminto naman agad iyon at muling nagbukas. "Opo. Magpadala raw po kayo ng sec—" Ito ang huling narinig ko mula sa kaniya bago niya ako habulin. "M-Ms. Merrill! tawag niya sa akin ngunit h
