Chapter 7

Third-person's Point of View

Sa pagpasok nina Keith sa assembly hall, isang masamang tingin ang ipinukol sa kaniya ng kaniyang tiyuhin. Habang ang lahat ng naroon ay nakangiti siyang binati sa kaniyang pagdating at nakikisimpatiya sa biglaang pagkaka-ospital ng kaniyang lola, si Frank naman ay walang pagsidlan ang inis na nararamdaman para sa kaniyang pamangkin.

Sinadya nitong hindi ipaalam kay Keith ang meeting at hindi niya akalain na magagawa nitong makarating gayong isi-net niya nang ganoon kaaga para hindi ito makahabol sakaliman na makarating kay Keith ang balita.

Dahil sa naging reaksyon ng mga tao sa loob, napilitan si Frank na umarte na masaya rin siyang nakarating ito sa tamang oras. "Salamat naman at nakarating ka, Keith. We're about to start!"

Palihim na napangisi si Keith. "I'm sorry that I came a little late. Huli ko na po kasing nalaman na may meeting pala and surprisingly, everyone are here," untag nito.

Lahat ng nakarinig ng sinabi niya ay nagulat. Napalingon sila kay Frank na tila naghihintay ng paliwanag. Dali-dali namang nag-isip si Frank ng sagot. "I-I sent you a message early morning. Hindi ba nakarating sa'yo?" tanong nito.

"I left my phone at home last night. I haven't checked it since this morning. Thankfully, sinundo ako ni Elias sa ospital kanina."

Aminado si Keith na nakaligtas ang kaniyang tiyuhin sa pagkakataong iyon.

"Iyon naman pala ang dahilan. Tutal nandito ka naman na, let's start nominating."

Nagsalubong ang kilay ni Keith. Napalingon siya kay Elias dahil hindi niya maintindihan kung para saan ang nominasyon na iyon. Nabasa naman agad ni Elias ang nasa isip niya at humakbang ito palapit upang bulungan siya. "Don't worry, Sir. They are on our side."

Napabuntung-hininga ito pero gaya nang sabi ni Elias, he had nothing to worry.

Nag-umpisang mag-nominate ang mga shareholders. Na-nominate ang mga may pinakamalalaking share sa kompanya. Kasama rin si Frank at maya-maya may isang nagtaas ng kamay para isama si Keith sa listahan.

Apat ang pangalan na nakasulat sa whiteboard sa harapan. Mga pangalan na siyang magiging acting President ng kompanya habang nasa ospital at wala pang malay si Madam.

Nang magsimula ang voting. Iilan lamang ang nagtaas ng kamay sa dalawang naunang pangalan. Sa labing-walong mga tao na naroon. Tig-dalawa lamang ang nakuhang boto ng dalawa. Nang si pangalan na ni Frank ang tinawag. Tatlong tao ang nagtaas ng kamay.

Hindi maipinta ang kaniyang mukha nang mga sandaling ito at nang si ngalan na ni Keith ang nabanggit, higit inaasahan na kahit ang dalawang naunang nominado ay nagtaas ng kamay para kay Keith.

Naikuyom na lamang ni Frank ang kaniyang mga kamao habang nagtatagis ang kaniyang ngipin.

"The majority to votes goes to Keith, so we have a temporary President while waiting for Madam Janet," usal ng isa sa mga shareholders.

Walang magawa si Frank kundi ang magkunwari na ayos lamang sa kaniya ang kanilang naging pasya ngunit sa labis na galit, nauna na siyang nagpaalam sa mga naroon.

Pagpasok ni Frank sa kaniyang opisina nadatnan na roon ang kaniyang asawa na si Katya. "How was the meeting?" salubong niyang tanong sa kaniyang mister ngunit tila hangin ito at hindi siya pinansin.

Naupo sa kaniyang swivel chair si Frank at isinandal ang kaniyang ulo.

"Ano'ng nangyari, sweetheart? Ikaw ba ang napili?" sunod na tanong ni Katya at lumapit sa kaniya.

"Ho—"

"P'wede ba, Katya!? Managimik ka muna!" malakas niyang sigaw rito dahilan para matigilan ang kaniyang misis at mapahakbang palayo. Kitang-kita sa mga mata nito ang galit. Nagtatagis ang kaniyang panga sa labis na panggigigil sa lahat ng mga nagtaas ng kamay para iboto si Keith at hindi siya.

Pakiramdam niya'y napagkaisahan siya ng mga ito na buong akala niya'y sa kaniya papanig.

"Bullsh*t!" Hindi na siya nakatiis. Napamura siya sa galit. Napakabigat ng kaniyang dibdib na animo'y sasabog anumang oras. Nagpalinga-linga bago nagtungo sa pribadong banyo sa loob ng kaniyang opisina. Sa kaniyang pagpasok, inalis niya ang suot na necktie at ipinaikot sa kaniyang kanang kamao. Walang anu-ano'y bigla na lamang nitong pinagsusuntok ang salamin na sa nasa kaniyang harapan at nang mahulog na ang mga pirasong ng mga salamin sa lababo ay saka lamang niya tinigilan.

"Honey!" pasigaw na tawag ni Katya sa kaniya sa labas.

"Isa kang salot, Keith! Namatay ka na rin sana noon kasabay ng mga magulang mo! Pareho lang kayo ng ama mo na pakialamero!" malakas na sigaw ni Frank sa loob ng banyo. Panay ang tawag sa kaniya ni Katya sa labas ngunit hindi niya ito pinapansin.

Nang makaalis na ang lahat ng shareholders at board members na ipinatawag ni Frank, doon lang din lumabas ng assembly hall si Keith kasama si Elias. Sa pinakataas na palapag sila nagtungo kung saan naroroon ang opisina ng kaniyang lola. Nang nasa loob na si Keith ng maluwang na office, napahinga siya nang malalim nang makita ang paligid. Ang pinakamataas na palapag na iyon ay puro salamin ang siyang pader. Kitang-kita mula ika-30th floor ang paligid.

Sandaling nagpaalam si Elias dahil maroon lamang daw kukunin.

"Sir?" ani Elias nang ilapag sa desk ang patong-patong na mga folder. Mabilis na lumapit si Keith at naupo sa swivel chair ng kaniyang lola. Masyadong mababa para sa kaniya na may mahahabang biyas kaya naman agad niyang in-adjust.

"Madam wanted me to give this to you. Walang may alam ng nasa akin ang mga files na iyan kahit noon pa nila hinahanap," dugtong ni Elias.

"Sino'ng naghahanap? At ano ba ang mga 'to?" Magkasunod na tanong ni Keith dito.

"Ang totoo, hindi ko rin po alam. Madam only asked me to keep it gaya nang utos niya sa aking lolo."

"Lolo mo?"

"Yes, Sir. Madam's former assistant," sagot nito.

"Wow!" naibulalas ni Keith sa pagkamangha.

"I'm also one of your Grandma's scholars. Nakatapos po ako nang walang binabayaran dahil sinuportahan ni Madam ang lahat ng mga gastusin sa school. This is my way to give back at gaya ng bilin ng lolo ko noong pinalitan ko siya rito, I will stay loyal to Madam and only to Madam. Kaya kung may mga tanong po kayo o taong pinagdududahan sa kompanyang ito, sabihin n'yo lang po."

Napangiti si Keith sa mga sinabi nito. Buong akala niya'y mangangapa siya sa dilim dahil hindi niya alam ang pasikot-sikot sa kompanya maging ang tungkol sa mga taong kaniyang makakasalamuha. His grandma trusted Elias, kaya naman he will give his trust to him as well.

"Maraming salamat, Elias. Grandma didn't fail on trusting you."

"It's an honor, Sir," magalang nitong sagot. Lumabas na ito matapos nilang mag-usap. Nasa labas lamang ng opisina ng Presidente ang desk ni Elias at maari siyang tawagan ni Keith gamitin ang telepono na nagkokonekta sa telepono na nasa lamesa nito.

Inumpisahan na ni Keith ang mga folder at habang ini-scan ang mga naka-imprentang files sa loob. Nanlaki ang kaniyang mga mata nang madiskubre kung ano ang mga nilalaman niyon.