Mag-log inShare
Chapter 5
Huling Na-update:
2024-10-18 08:41:50Hindi mapakali si Keith habang nasa party. Humahaba ng ang kaniyang leeg kahahanap sa kaniyang lola na hindi pa rin nagpapakita kahit hiniling na ng MC na samahan niya si Keith sa harapan.
Nang hindi na makatiis, he excused himself sa MC at idinahilan na kailangan niyang magbanyo sandali. Nagmadali siya paglalakad na halos patakbo na para hagilapin si Madam. Nagkasalubong sila Mercedes, ang kanilang mayordoma sa mansyon. "Have you seen, lola?" tanong niya rito at kunot-noong umiling si Mercedes. "Ang sabi niya kanina aakyat lang siya sandali. Akala ko nakababa na, iho," ani Mercedes nang kaniyang maalala. Akmang tatakbuhin na sana ni Keith ang hagdan upang tingnan sa kaniyang silid ang abuela ngunit nakita na niya itong pababa. "Oh, God, lola! I thought something happened to you!" bulalas nito na alalang-alala. "Nasa taas lang ako. Nagpalit ng damit dahil naiinitan ako sa suot ko kanina," sagot ni Madam. Pilit itinatago ang nararamdaman di maganda. Uminom na siya ng gamot kaya kampante itong mawawala na ang nararamdamang paninikip ng dibdib. Kalmado na siya ngunit may kirot pa rin sa parte ng kaniyang puso. "Tara na! Hinintay mo na lang saan ako roon," yaya ni Madam sa kaniyang apo at sabay na silang naglakad pabalik sa garden. "I was waiting for you. The MC tried calling your attention a few times also. I thought something happened that's why you were not showing up," sagot ni Keith na ikinatuwa nang husto ni Madam dahil labis kung mag-alala ito sa kaniyang kalagayan. "Ano ka ba naman, nothing bad will ever happen to your lola. Kung may mangyari man sa akin, I'll make sure na maayos ang lahat at alam mo na ang lahat ng paliguy-ligoy sa kompanya," Madam Janet assured him. "I don't like how that sounds," malungkot na saad ni Keith. "Don't give me a sad face. It's your birthday and you need to have fun. Inimbitahan ko pa naman din ang mga kaibigan ko with their gorgeous granddaughters. I want you to meet them and make new friends. Mas maganda if you will try dating one of them also nang sa ganoon naman ay magkaroon ka na ng lovelife, apo." "La, makapaghihintay po ang lovelife. There are so many things I should focus into. Gusto ko munang gamitin ang mga napag-aralan ko sa kompanya natin para naman mabawasan ang mga iniisip mo araw-araw." "Iyan ang gusto sa'yo you have a heart for our business. I'm sure your parents are so proud of all your achievements. Bukod sa matalino at gwapo ka, napakabait mo pa," puri ni madam sa binata habang naglalakad sila. "I hope they are," pabulong na wika ni Keith. Hindi niya maitago kung gaano siya nalulungkot na wala ang kaniyang mga magulang. He missed them every day at kung p'wede nga lang hilingin na sana bumalik sila ay ginawa na niya. But he knew that was impossible to happen kaya naman he would just do his best to make his parents proud saanman sila naroon. Nang matanaw ng MC ang palapit na mag-lola. He announced their arrival. Isang masigabong palakpakan muli ang sumalubong sa kanila. Na-informed na ang MC tungkol sa announcement na gagawin ni Madam kaya naman nang makalapit na ang mga ito ay inabot niya agad ang mikropono sa ginang. "Thank you everyone for coming tonight and I'm happy to see all of you here. From our business partners, close family friends, and relatives." Habang nagpapasalamat ito, naramdaman na naman niya ang kakaibang kirot sa kaniyang dibdib. "Aside from my precious grandson's birthday, I have an announcement..." Sandali siyang natigilan. Natanaw niya ang anak na si Frank na naroon at matalim ang tingin sa kaniya. Madam Janet remembered everything her son told her. Mas tumindi ang kirot sa kaniyang dibdib. Huminga siya nang malalim upang pakalmahin ang sarili. Sinubukan niyang hindi ipihalata sa mga matang nakatunghay ngunit sadyang matindi ang kirot na kaniyang nararamdaman. Nasapo na ginang ang kaniyang dibdib at biglang nanghina ang kaniyang kaliwang kamay. Dahil dito, nabitawan niya ang hawak na mikropono. "A-are you okay, lola?" Nag-aalalang lumapit si Keith sa kaniyang abuela. Hindi sumagot si Madam. Nahilo na siya at unti-unting natumba. Nagkagulo ang lahat sa nasaksihan. Isa sa mga bisitang doktor ng agad gumitna at pinulsuhan ang ginang. "Let's take her to the hospital!" bulalas nito at agad binuhat ni Keith ang kaniyang lola nang walang pag-aalinlangan. Hindi niya alam kung saan galing ang kaniyang lakas nang gabing 'yon. Nadala niya ito sa isa sa kanilang mga sasakyan at ang driver na patakbong sumunod at agad ini-start ang kotse. Itinakbo nila si Madam sa pinakamalapit na ospital. Binigyan agad ng mga nurse at doktor ng paunang lunas. Keith was shaking habang pinagmamasdan ang kaniyang lola na inaasikaso ng mga mediko. Takot na takot siya sa kung ano'ng pwedeng mangyari rito. "Please help my Lola! Please!" Paulit-ulit niyang pagmamakaawa habang nakasilip sa labas ng pinto ng emergency room. "You're not allowed here, Sir," wika ng isang nurse at inalalayan si Keith di kalayuan upang hindi ito makaistorbo saka nito isinara ang pinto. Keith was left alone sa labas ng emergency room. Napasandal na lamang siyang sa konkretong dingding at parang bata na humahagulgol doon. Ilang minuto ang lumipas, dumating na sina Mercedes kasama ang driver. "Keith, anak?" tawag ni Mercedes sa binata na nadatnan nilang nakaupo sa sahig at tulala habang pumapatak ang luha. Agad siya nitong niyakap nang mahigpit. Ang yakap na iyon ay parang isang buton. Mas tumindi ang kaniyang pag-iyak at dinig na dinig ang hagulgol nito sa hallway.ng ospital. "Tahan na, Keith. Gagawin ng doktor ang makakayanan nila para iligtas ang iyong lola," ani Mercedes habang inaalo ang binata habang sinasabayan ng marahang pagtapik sa likod. Nang bumukas ang pinto ng emergency room, lumabas ang isa sa dalawang doktor na nasa loob. Agad tumayo si Keith at sinalubong ito. "How's my lola, doctor?" "We need an urgent operation para kay Mrs. Lee. There's a blood clotting sa left artery ng kaniyang puso," anunsyo nito. "The nurse will give you the papers to sign before we start to procedure—" Nahinto ang doktor sa pagsasalita nang biglang bumukas ang pinto ng E.R. muli at isang humahangos na nurse ang lumabas. "The patient's heart rate is going down, doctor!" anito at agad tumakbo pabalik sa loob ang doktor. Sinubukang humabol ni Keith sa kanila pero naharang siya ng driver bagupaman siya makapasok sa pintuan ng E.R. "Bawal po tayo sa loob, Sir," wika nito sa kaniya.Kaugnay na kabanata
You're Hired! Carry My Child Chapter 6
Keith's Point of View After grandma's operation, nanatili siyang walang malay. They transferred her to the most comfortable room they had at kinabitan ng kung ano-anong mga equipment to make sure she's doing fine while she sleeps. Nakausap ko ang doctor niya. He told me Grandma will take time to recover. I couldn't help but watch her all through the night. Nakaidlip lang ng ilang minuto pero dahil oras-oras ay may pumapasok ng nurse to check Grandma, napakahirap makakuha ng tulog. I was sitting on a chair close to my grandmother's bed. Hawak ko ang kamay niya at doon nakaidlip ako. Hindi ko alam kung gaano katagal, but I knew I slept. Nagising ako sa pagkatok sa pinto. Nang imulat ko ang aking mga mata ay maliwanag na sa labas. Hinayaan ko lang ang kumatok na 'yon sa pag-aakalang isa sa mga nurse. I went to the restroom to wash my face at nang matapos, I heard someone was knocking again. Dumiretso ako sa pinto after magpunas ng mukha using the clean towel na nakarolyo sa
Huling Na-update : 2024-10-21You're Hired! Carry My Child Chapter 7
Third-person's Point of View Sa pagpasok nina Keith sa assembly hall, isang masamang tingin ang ipinukol sa kaniya ng kaniyang tiyuhin. Habang ang lahat ng naroon ay nakangiti siyang binati sa kaniyang pagdating at nakikisimpatiya sa biglaang pagkaka-ospital ng kaniyang lola, si Frank naman ay walang pagsidlan ang inis na nararamdaman para sa kaniyang pamangkin. Sinadya nitong hindi ipaalam kay Keith ang meeting at hindi niya akalain na magagawa nitong makarating gayong isi-net niya nang ganoon kaaga para hindi ito makahabol sakaliman na makarating kay Keith ang balita. Dahil sa naging reaksyon ng mga tao sa loob, napilitan si Frank na umarte na masaya rin siyang nakarating ito sa tamang oras. "Salamat naman at nakarating ka, Keith. We're about to start!" Palihim na napangisi si Keith. "I'm sorry that I came a little late. Huli ko na po kasing nalaman na may meeting pala and surprisingly, everyone are here," untag nito. Lahat ng nakarinig ng sinabi niya ay nagulat. Napalin
Huling Na-update : 2024-10-22You're Hired! Carry My Child Chapter 8
Merrill's Point of View Araw ng Huwebes at naka-schedule ang check-up ni Papa sa Baypointe Hospital sa Subic. Maaga pa lamang ay bumiyahe na kami upang hindi maipit sa traffic ngunit habang nasa daan ay panay ang reklamo niya na masakit daw ang kaniyang tiyan paikot sa kaniyang balakang at likod. "Aray...ang sakit talaga, mahal." Nakakaawa ang itsura ni Papa habang namimilipit sa sakit. "Mawawala rin 'yan, mahal, kapag umipekto na ang gamot," wika ni Mama habang inaalo ito. Ang hirap niyang tingnan nang mga oras na 'yon. Pinagpapawisan siya nang butil-butil. Agad pinupunasan ni Mama ang mga pawis niya dahil pati ang suot nitong damit ay basa na kahit may aircon naman sa likod ng L300. Nang tumalab na ang gamot ay ilang oras na tahimik lang Papa. Parang walang nangyari at nakatulog siya habang nakahiga sa mahabang upuan at ang hita ni Mama ang kaniyang unan. Nasa Cabangan na kami nang magising siya. Napapahiyaw sa sobrang sakit na nararamdaman at kahit ang driver namin na
Huling Na-update : 2024-10-23You're Hired! Carry My Child Chapter 9
Merrill's Point of View Nanatiling nakatakip ang kamay niya sa bibig ko hanggang sa tumango ako. Unti-unti niyang inalis ang kamay niya. Kumakabog na ang dibdib ko habang papalapit ang mga kalalakihan sa labas sa pag-check sa lahat ng mga cubicle. Nasa bandang dulo kami at nang makita ko ang anino ng isa sa kanila sa tapat ng pinto ng cubicle kung nasaan kami ay agad akong sumigaw. "Hoy! Ano'ng ginagawa ninyo? Mga manyakis ba kayo ay dito n'yo pa naisip sa ospital maghanap ng mamanyakin?!" "Boss, may tao!" pasigaw na anunsyo ng isa sa kanila. "Buksan mo!" Nataranta ako sa naging sagot nito. Sinubukang buksan ng lalaki ang pinto ngunit hinawakan ko ang mismong lock sa loob upang hindi basta-basta mabuksan pero bigla nitong sinipa ang pinto dahilan para mabitawan ko ang lock nang bigla itong kumalabog. "Siraulo ka ba?! Saklolo! Tulong! May mga manyak po rito! Tumawag po kayo ng pulis!" Pilit ko nilakasan ang pagsigaw ko upang maalarma ang mga ito. "Tulong!!" "Bakit kayo nan
Huling Na-update : 2024-10-23You're Hired! Carry My Child Chapter 10
Keith's Point of View I can't believe someone would take that measure para mapatahimik ako. They didn't know they only prove they are hiding something na ayaw nilang malaman ko. Akala siguro nila ay ganoon na lang kadali silang makakawala. I'm not going to let them hurt me or my Grandma! "Sir, Keith, nakausap ko na ang mga pulis. They will put you and Madam under surveillance. May kilala rin ang lolo ko na p'wedeng makatulong para tiyak ang kaligtasan ninyong dalawa ni Madam," wika ni Elias. "Salamat," akin namang sagot. Sa sobrang busy ko, hindi ko namalayan ang mabilis na pagdaan ng mga araw. Tatlong araw pa lamang simula ng maging temporary President ako nang kompanya. Ang mga folder na ibinigay ni Elias sa akin ang pinakatinutukan ko sa lahat. Ang mga pangalan na naroon ay isa-isa kong inilista. Those folders were filed according to their dates, kaya naman ang mga latest ang mga nasa ibabaw at ang mga empleyadong involved sa mga pagnanakaw ng pondo ng mga kontrata a
Huling Na-update : 2024-10-24You're Hired! Carry My Child Chapter 11
Merrill's Point of View Muntik na akong matumba sa motor nang bigla kong bitawan ang clutch. Mabuti na lang at hindi pa umaabante ang kotseng naharang ko ang daan. Kinabahan ako nang husto. Mukha pa naman ding mamahalin ang kotse na 'yon at magkakaroon pa ako ng atraso kapag nagkataon. Medyo nanibago kasi ako sa motor ng pinsan kong si Patrick, anak ni Tito Baste dahil naisip ni Tito na bumalik na sa Sta. Cruz para makakuha ng kailangan. Chinat ko siya nang papunta na kami sa San Fernando. Sa Pampanga siya nagtatrabaho at mayroon itong motor na ginagamit na service. Sanay ako sa automatic na motor dahil ganoon ang gamit kong service kapag pumapasok sa school. Nagkataong may clutch ang motor niya pero alam ko namang gamitin dahil may tricycle kami na may clutch ang nakakabit sa sidecar. Medyo nagulat lang talaga ako dahil single at walang sidecar. Ayon tuloy, halos lumipad ako kanina. Jusko! Humiwalay ang kaluluwa ko sa nangyari. Pinapunta ko siya sa ospital para siya muna
Huling Na-update : 2024-10-25You're Hired! Carry My Child Chapter 12
Third-Person's Point of View Nang gabing 'yon, umuwi muna ng mansion si Keith upang ipagpatuloy ang pagbabasa ng mga dokumentong ipinagkatiwala sa kaniya ng kaniyang Lola. Ibinigay ni Elias ang pangalan ng dalawang kasama ng mag-asawang Frank at Katya at agad niyang hinanap kung naroon sa mga dokumento ang mga ngalan ng mga ito. Hindi nga siya nabigo. Sa bawat dokumento, nakasaad ang mga discrepancy na nagkakahalagang milyon-milyong piso. "I can imagine how much headache Grandma had after discovering all these," wika ni Keith nang nakangisi habang nagpapatuloy sa pagbabasa. Sa kaniyang pagpapatuloy, nasumpungan niya ang isa sa mga lumang deals na nasa taong 2014. Sampung taon na ang nakalilipas at ang deal na iyon ay hindi biro ang halaga. Isa iyong 50 bilyon deal upang itayo ang isang malaking theater sa Pampanga. Bigla siyang kinabahan nang makitang ang pangalan ng kaniyang yumaong ama sa pinakaibaba ng unang pahina. Wala iyong pirma ngunit ang mas nagpakaba ng kaniyang di
Huling Na-update : 2024-10-26You're Hired! Carry My Child Chapter 13
Third-person's Point of View "Who told you I would let you go to work in that condition?" Keith asked Elias after he joked about not going to work the next day because of what happened to him. "No one will assist you tomorrow, Sir, I can't be there," pagrarason nito at nanlulumo na lamang na napatingin sa kaniyang boss dahil sa sunod-sunod na nangyayari. "Nobody wants this. What really happened at nagkagitgitan kayo ng kotse na 'yon?" usisa ni Keith na tila nagdududa na siya na may kinalaman iyon sa apat na lalaking sumusunod din sa kaniya nang nagdaang-araw. Kapansin-pansin kung paano nanahimik ang lahat. Ang mga mata nila ay nagpalipat-lipat sa isa't-isa na parang may itinatago. Ang ama ni Elias ang bumasag sa katahimikan. Who wants something to eat? Mukhang pare-pareho tayong hindi pa naghahapunan," anito at niyaya ang kaniyang misis upang samahan siyang bumili. Naiwan sa silid ang lolo ni Elias at ito ang sumagot sa tanong ng binata. "Malakas ang kutob ko na inutusan ng t
Huling Na-update : 2024-10-27
Pinakabagong kabanata
You're Hired! Carry My Child Chapter 33
Keith's POV"Nothing, just asking..." I typed. I checked the time bago nagpatuloy. I saw it was nearly ten in the evening. "baka kasi nakakaabala ako." I waited for a reply. Dumating naman agad. "Hindi naman po. Actually, kagigising ko lang. Napagod po sa mahabang biyahe kaya nakatulog ako nang makarating kami sa bahay."I smiled, but at the back of my mind, I envied her. Nakakatulog siya sa pagod samantalang ako kahit anong pagod ay hirap akong makatulog. No matter how much I try."Glad to hear that. Sleep is important lalo na sa mga taong pagod maghapon. By the way, how are you feeling lately? Wala ka bang nararamdaman na kakaiba?" Pag-iiba ko ng paksa. Curious lang ako. Baka kasi may mga early symptoms siyang nararamdaman for us to conclude as a sign na successful ang unang procedure. Honestly, I was excited. I want to know right away kung may nabuo ba o wala. I had high hopes na maganda ang resulta sa check-up niya and we doesn't need to repeat it. Another reason that excites m
You're Hired! Carry My Child Chapter 32
Keith's POVI was surprised. Binasa niya ang kabuuan ng kontrata. At first I thought gaya rin siya ng iba na basta na lamang pumipirma nang hindi iniintindi ang nakasulat sa mga dokumento. The thought of that put a smile on my lips. Hindi ko akalain na pagkatapos ng nakaka-stress na araw mapapangiti ako ng ganoong kasimpleng bagay.Masyado ko na yatang nakalimutan ang magsaya at pati sa simpleng bagay ay napapangiti na lang ako bigla. I typed my answer. [Yes, it was, but it was also stated na it would only happen with your consent s'yempre. No forcing on your part.] and pressed send.I placed my phone on the side table. Kauuwi ko lang galing sa ospital to check Grandma. Tulog pa rin siya at walang kasiguraduhan kung kailan magigising. Her stroke was quite bad. The blood clotting sa ulo niya ay maswerteng naalis agad, but according to the doctor, it could take sometime for her to recover dahil sa edad na rin niya. I loosened my necktie before removing it. My room seemed empty kahi
You're Hired! Carry My Child Chapter 31
Merrill's POVMuli kong dinampot ang cellphone ko at nagsimulang nagtipa. "Yes, Sir. Nakauwi na po kami. May next time naman po siguro."Ayan na lamang ang isinagot ko.Bumangon na ako at binuksan ang ilaw. Paglabas ko ng kwarto, nasalubong ko si Mama na palabas din mula sa silid nila ni Papa."Salamat naman at bumangon ka na. Nagluto ako ng nilagang baka, initin mo na lang, anak. Tiyak na nagsesebo na 'yon sa kaserola," aniya nang nakangiti. "Opo, Mama." Pupungas-pungas akong naglakad papunta sa kusina namin upang maghapunan. Gutom na gutom ako na para bang dalawang araw akong hindi kumain. Siguro ay dahil na-miss ko ang mga ganoong lutong-bahay di gaya ng mga kinakain namin sa ospital na puro galing sa mga restaurant.Matapos maghapunan, hinugasan ko muna ang pinagkainan ko't mga natirang hugasan sa lamesa. Pagbalik ko sa kwarto, ilang beses na tumunog ang message tone ng cellphone ko. Nang siyasatin ko kung sino ang nagpadala ng mga mensahe, nakita kong puro galing sa apo ni Mada
You're Hired! Carry My Child Chapter 30
Merrill's POVMula ng araw na nakakuha ako ng mensahe mula sa apo ni Madam ay hindi na muli itong nagparamdam. Akala ko ay hindi niya ako titigilan kulitin na sumama na sa kanilang resthouse pero madali ko rin pala siyang makukumbinsi. Nakakapagtaka lang dahil tatlong araw na akong walang balita mula sa kaniya. "Grabe talaga ang pamilyang 'yon, sila-sila lang din ang sumisira sa mga pangalan nila. Mantakin mo habang nasa coma ang matanda e nagkakagulo naman ang mga kamag-anak niya." Nadinig kong sabi ni Mama habang inaayos ang mga maruruming damit sa isang bag.Hindi ko alam kung sino ang tinutukoy niya pero mukhang hindi gusto ni Papa ang paksa nila."Parang hindi mo naman alam ang nangyari noon. Sila-sila lang din 'yon at nandamay pa sila ng taong inosente. Karma na nila kung anuman ang nangyayari ngayon," sagot ni Papa na labis akong naintriga.Nasa ospital pa rin kami ngunit pinayagan na si Papa na makauwi nang araw na 'yon. Hinihintay na lang namin ang permit niya na ibinigay
You're Hired! Carry My Child Chapter 29
Third-person's POVIsang tawag ang ginawa ng retired general na tumagal nang ilang minuto. Nanatili siya nasa linya habang ibinibigay ang lahat ng impormasyon na kailangan nila. "We're going to check in all the security cameras kung naroon pa sila," saad ng nasa kabilang linya. Inutusan nito ang kaniyang tauhan na gawin ang kaniyang nais gamit ang isang computer na naroon ay napasok nila ang system ng Airport. Inilagay ang mga impormasyon ni Frank at ng kaniyang asawa, ang kanilang flight numbers at ang oras ng pag-alis. Ayon sa nakuha ni Elias, alas kuwatro ang kanilang flight papunta sa Palawan at may trenta minutos pa bago mag-alas kuwatro ng hapon."Spotted! Nandoon pa silang mag-asawa at ang anak nilang babae," anunsyo ng tinawagan ni Renato. Naka-loudspeaker ang cellphone nang mga oras na ito. Napatayo si Keith mula sa kaniyang kinauupuan nang marinig ang balita. "We need to catch them." Seryoso ang kaniyang ekspresyon habang nakatingin diretso sa mga mata ni Renato."Mayroo
You're Hired! Carry My Child Chapter 28
"Hindi ko alam kung kaya tayong matulungan ng kaklase ko noon. He's a retired general," sagot nito sa kaniya. "Sino, Lolo?" Salubong ang kilay na tanong ni Elias sa matanda."Si Lolo Renato mo." "N-no way! He's a retired general?""Oo, hindi mo ba alam?" "Lolo Renato is a clown. Walang bakas na galing sa militar o nagkaroon ng mataas na ranggo noong araw," bulalas ng di makapaniwalang si Elias."Iyan ang sinasabi nila na don't judge the book by its cover, apo. Isang magaling na sundalo ang isang 'yon. Hindi nga lang halata," natatawang wika ni Patricio.Keith enjoyed hearing how the two talk. Parang magbarkada lang ang mga ito. He never had a chance to meet his Lolo dahil maagang nabawian ng buhay. "Saan po namin siya p'wedeng makita?" singit ni Keith sa dalawa."Madalas nasa farm ang isang 'yon kaya naman mahirap makontak e, but I will try to visit him and personally talk to him para malaman kung matutungan niya ba tayo.""I think it's better kung sasama na lang kami sa'yo, Lolo,
You're Hired! Carry My Child Chapter 27
Third-person's POVNa-release na ang warrant of arrest para kay Frank. Sumama sina Keith sa mga pulis upang saksihan ang pagdakip sa kaniyang tiyuhin, ngunit nang makarating sila sa gusali ng J.O. Group, walang Frank Lee ang nasa kaniyang opisina.Ayon sa gwardya na naroon sa gusali ay nagmamadali di umano itong umalis kasama ang kaniyang asawa. Dumiretso sina Keith at ang mga pulis sa bahay ng kaniyang tiyuhin ngunit maging doon ay wala rin ito. Kahit ang pinsan ni Keith ay hindi rin nila mahagilap. Hindi matawagan ang kanilang mga numero at maging ang mga kasambahay ay walang ideya kung saan nagtungo ang mga ito."Wala pong sinabi sina Sir sa amin. Nagpaimpake po ng mga damit kanina sina Ma'am at Sir. Kinuha lang po nila ang mga maleta at pagkatapos po umalis ulit," kwento ng isa sa mga kasambahay sa mga pulis."This is too impossible! Paano siya nakatakas?" Napahilamos sa kaniyang mukha si Keith sa inis. "Can you get all the addresses ng lahat ng properties ni Uncle Frank?" baling
You're Hired! Carry My Child Chapter 26
Keith's POVPagkatapos namin nakipagkita kay Attorney Herald, I decided to go back to the company ngunit hindi pa man nakalalayo ang sinasakyan namin, isang tawag ang natanggap ni Elias mula kay Amanda gamit ang numero ng kaniyang ama. I asked Elias to put it into loudspeaker. Agad naman itong tumalima."H-hello? We need help! Somebody blocking our way," she said habang nanginginig ang boses. "H-he's about to go...he has a gun!" she added."Let's go back!" utos ko sa driver. Mabilis itong naghanap ng daan na pwedeng mapaglikuan dahil nasa kalagitnaan kami ng main road nang mga oras na 'yon. "We're on our way now! Try to calm do—" "How can I? He's pointing the gun in front of us. He might have shot any of us in a nick of seconds. This car isn't bulletproof—"Bang!"No!" Napasigaw si Amanda nang biglang magpaputok ang lalaking humarang sa kanila. Ang sakit sa tainga ang nilikha nitong feedback."Labas!" Nadinig kong sigaw mula sa kabilang linya."Hello, Amanda?" wika ko ngunit walang
You're Hired! Carry My Child Chapter 25
*Resto Italiano*Keith's Point of ViewWe headed straight to the restaurant to meet Attorney Herald without any fear kung nasa paligid ba ang galamay ni Uncle Frank. Base naman sa narinig naming pag-uusap nila ay wala siyang ibang gagawin kundi ang sundan ako kaya wala akong dapat na ipangamba. Isa pa, kasama ko naman ang dalawa sa mga bodyguards na ipinadala ng kaibigan ni Lolo Patricio at kampante akong mapuprotektahan nila ako.My plan was for him to know kung sino ang haharapin kong tao nang araw na 'yon. I wanted to see what kind of measures he would do after finding out I was meeting the lawyer that handled my parents' case back then. It had been said na marami siyang alam na baluktot noon but because his job was to make sure the accused goes to prison, lahat ng paraan na maaring gamitin laban sa akusado ay ginamit niya.Pagpasok namin ni Elias sa loob, I gestured my hand para bigyan ng signal ang dalawang bodyguards. I already gave them an order sa daan pa lamang na doon muna s
