Chapter 4

Third-Person's Point of View

Habang nasa loob ng banyo si Keith ay pumasok sa kaniyang silid si Madam kasama ang dalawang mga kasambahay na dala ang sapatos at damit na isusuot ni Keith sa kaniyang party.

"Keith, apo?" tawag ni Madam nang di siya makita nang sila'y pumasok.

Mabilis ipinihit ni Keith ang knob ng shower upang patayin ito nang kaniyang narinig ang pagtawag ni Madam. "I'm here, lola!" pasigaw niyang sagot mula sa loob.

"We have your clothes here outside. Iiwan na lang namin dito sa kama with your shoes. Ito ang gamitin mo for tonight, ha! Binili ko pa sa Paris ang mga 'to noong fashion week. Alam kong babagay sa'yo!" pasigaw na tugon ni Madam.

"Okay, lola. Thank you!"

"Anything for my apo," malambing ng turan ni Madam bago niya niyaya ang mga kasambahay na ilapag na sa kama ang kanilang mga dala.

Nang lumabas si Keith, wala na sa silid ang mga ito. Tanging tuwalya lamang ang tumatabing sa ibabang parte ng katawan ng binata. Tumutulo pa ang tubig mula sa kaniyang ulo at habang naglalakad palapit sa kama ay pinupunasan niya ng mas maliit na tuwalya ang kaniyang basang ulo.

Agad niyang nilapitan ang kama upang siyasatin ang damit na tinutukoy ng kaniyang lola. Agad kumunot ang kaniyang noo nang madiskubre kung anong klaseng suit ang naroon.

"What the heck?" sambit niya nang makita ang disenyo ng damit. Dinampot niya ang naka-hanger na coat at malapitang sinuri. May kadena na kulay silver ang kabilang bahagi ng coat na hindi niya maintindihan kung bakit mayroon. Bukod sa kadena, napansin niya rin ang magkaibang sukat ng k'welyo ng damit. Medyo mahaba sa kaliwa at may kahabaan ang kulay silver sa kanan.

Napailing na lang siya. "Hindi kaya ako magmukhang payaso nito?" Natatawang tanong ni Keith sa sarili habang hawak pa rin ang damit.

Sinuot na lamang niya iyon nang walang pagrereklamo. Nang humarap sa salamin, namangha siya dahil kasyang-kasya sa kaniya. "Parang sinukat, a!" naibulalas nito dahil nagmukha siyang K-pop idol sa kaniyang porma.

"Not bad at all," kaniya pang komento habang nasa harapan ng salamin.

Nagdesisyon siyang lumabas bandang alas-sais trenta. Dumadagundong na ang malakas na musika sa kanilang bakuran na kahit mga langgam at anay na nasa ilalim ng lupa ay mabubulahaw.

Nang makita siya ng mga bisita, inulan siya ng mga pagbati mula sa kanila. Sa malawak na hardin nakaayos ang mga lamesa na punong-puno ng mga dekorasyon. Naghalong itim at silver ang tema ng gabing iyon gaya ng kulay ng kaniyang kasuotan. May magarbong upuan sa pinakaharapan para sa binata at nang matanaw siya ng MC sa gabing iyon ay agad niyang kinuha ang atensyon ng lahat ng mga bisita. Sinalubong siya ng masigabong palakpakan ng mga dumalo at nakangiting mga mukha ng mga taong hindi niya kilala ang lumapit sa kaniya upang makipagkamay at personal siyang batiin.

Napaka-awkward ng pakiramdam para sa kaniya dahil sa dami ng mga tao at ang mga lumalapit ay hindi naman niya mga kilala. Nagkataon pa na kaaakyat ni Madam Janet sa kaniyang silid upang magbanyo at mag-retouch ng kaniyang makeup. Nag-change outfit na rin si Madam. Hindi niya alam na may nag-aabang sa labas ng kaniyang silid, ang kaniyang anak na bunso, si Frank.

Hindi ito mapakali sa labas. Pabalik-balik ng lakad na tila may iniisip habang naninikip ang kaniyang dibdib dala ng galit. "How could you do this, Ma?" Pabulong niyang tanong habang nagtatagis ang kaniyang panga.

Nang marinig ni Madam ang anunsyo ng MC, nagmadali siyang nanalamin at lumabas ng silid. Hindi niya inaasahang makikita sa labas si Frank na matalim na tingin ang agad ipinukol sa kaniya.

"What are you planning, Ma?" salubong ni Frank sa kaniya.

"A-ano'ng ibig mong sabihin?" tanong ni Madam na hindi agad nakuha ang nais nitong iparating sa tanong na iyon.

"One of the board members spilled the tea just now! You're planning to announce tonight that you want Keith to take over!" pasigaw na sagot ni Frank nang hindi na makontrol ang galit na nadarama.

"I can't believe that you set a meeting behind my back and I am the CEO, but I was the last to know!" dugtong niya. Mas tumaas pa ang tono ng kaniyang boses sa pagkakataong 'to.

Unti-unting nabura ang gulat sa mukha ni Madam. Sinadya niyang hindi ipaalam kay Frank ang kaniyang pasya dahil may mabigat siyang dahilan at ibang plano para sana sa bunsong anak ngunit may nadiskubre siya kamakailan na nagpabago ng kaniyang isip at mas minabuting ang panganay na apo na lamang ang kaniyang ipalit sa puwesto.

"What's the problem? Keith deserv—"

"And how about me?!" putol ni Frank sa nais sabihin ng kaniyang ina. "I've been working so hard to prove that to you! All these years, Ma—all my life! I've spent all my time and efforts to show you how I'm capable of! Bakit si Keith? I worked for so many years under your shadow. I closed countless deal. Why Keith? Katatapos lang niya ng college and you want him to lead? The company is not a playground and training center! Kumpara sa aming dalawa, mas marami akong magagawa para maiangat pa ang kompanya, but what is this? Hilaw pa Keith kumpara sa akin. For real, Ma? Are you getting insane?" Mahabang litanya nito na hindi nagustuhan ni Madam ang bawat salitang lumabas sa kaniyang bibig.

"Do you think I'm insane? Sa tingin mo Keith will just play around kapag siya na ang Presidente?

"You're the one who could answer that, Ma. Walang sinuman ang may matinong isip na ibibigay sa kamay ng isang baguhan at walang experience ang isang malaking kompanya gaya ng J.O. Group. Better put him somewhere else, hindi sa pinakaitaas gaya nang ginagawa mo sa akin noon. I started below."

"Siguro nga, Frank. Baka nga baliw na ako to make Keith take over, pero mas baliw ka to think you are more capable sa kabila ng mga ginagawa mo behind my back! Pinagsimula kita sa ibaba for a good reason. Inasahan ko na maging makatao ka kapag naranasan mong mag-umpisa sa mababang lebel, but I was wrong. Mas naging tuso ka pa!" Tumaas na rin ang boses ni Madam. Mabilis na tumaas ang kaniyang dugo sa mga marinig sa kaniyang anak na walang ginawa kundi ang magbuhat ng bangko at ipamukha na siya ang pinakamagaling kahit pa noon.

Natigilan naman si Frank sa nakuhang sagot sa kaniyang ina. Hindi niya magawang sagutin pa ang mga sinabi nito dahil totoo naman ang mga sinabi ng ginang.

Marami siyang ginawa para makaangat agad. He did everything—as in everything.

"I know you did everything to make sure you would earn more than everyone. Akala mo ba hindi ko alam? I know enough, Frank at dahil sa mga pinaggagawa mo, I feel ashame na anak kita. At huwag mo akong diktahan sa mga dapat at hindi dapat dahil sa ating dalawa, ikaw ang mas kailangan ng tulong," wika ni Madam habang dinuduro ang kaniyang anak.

Naninikip na ang kaniyang dibdib nang mga oras na 'to. Ramdam na rin niya ang pananakit ng batok dala na pagtaas ng kaniyang dugo. Sa kaniyang edad, marami na siyang iniinda sa katawan. Isama pa ang mahina niyang puso na ilang beses na rin siyang itinakbo sa ospital dahil sa paninikip niyon.

"Get out! Umalis ka rito sa pamamahay ko!" pagtataboy niya rito. Mabilis namang tumalikod si Frank at nagmartsa palayo. Hindi na nilingon ang kaniyang ina na sapo ang kaniyang dibdib.

Sinubukan niyang pakalmahin ang sarili. Kumapit siya sa pinto.

Samantala, sa ibaba ay palinga-linga si Keith. Hinahanap ang kaniyang lola. Biglaang nakadama ng pagkabalisa nang hindi ito makita sa paligid.