This is a work of fiction Name, Characters, Events And Invident Are Either The Product Of The Author's Imagination Or Used In A Fiction's Manner Any Resemblance To Actual Persons. Living Or Dead Or Actual Events. Is Purely Coincidental. _____ Do not distribute, publish transmint, modify, display on creat derivative work from or exploit the contents of this story in anyway. PLEASE OBTAIN PERMISSION! ______ So this is my first story so expect that you may encounter some wrong grammatical and typos. I wish that you would like my story at wala namang problema sakin yun. Gusto ko lang i share itong kwento at i sulat. yun lang at maraming salamat... ••••••••••• Kung meron man kayong feedback, advice, correction sa storyang ito. Wag kayongahiyang mag comment sa comment box😊 kung meron man kayong gustong itama or what just comment in comment box at itatama ko iyon. So its enough na sa pag momonologue at umpisahan na nating basahin ang kwento nina Clarence Buenavista An
Maxine's POV "GOOODDDDMURNENGGGGGG EVEEERRYYOONEEE" masigla na bati ko sa kanila. "Magandang Umaga Anak" Naka ngiting bati ni Nanay at tatay. "Magandang Umaga ate" masigla na bati nang dalawa kung kapatid. "Ohh maxine ko, maganda ka pa sa umaga" sabi naman ni Pedro. "Tseee! Wala na Pedro sinira mo na ang umaga ko!" Ang aga aga nangbwibwisit. Si Pedro ay kasamahan ni tatay sa pagsasaka matagal na akong gusto ni Pedro. Pano ba naman di ako magugustuhan ni Pedro kay ganda ganda ng katawan ko kay ganda ng kutis ko kaya di na nakakapagtaka. "Pareng marvin, pareng marvin, pareng marvin". Pag sigaw sa pangalan ni tatay. Sino naman Kaya yun!? Tsk. si kuya Dodong lang pala. "Ano ba yan kuya Dodong kay aga aga sigaw ka ng sigaw diyan! Ano ba su-suso ka ba Kay itay? ha?!" Inis na sabi ko dito. Pano ba naman kasi kay aga aga eh ang ingay ingay. "Pasensya na maxine, may importanteng sasabihin kasi ako sa tatay mo!" "Eh ano ba iyon dodong!?" pagsagot ng tatay ko. ———— "ANO!?" pag s
"Pansit,pansit Kayo diyan murang mura lang sa halagang sampung piso ay may pangtawid gutom na Kayo" pagsigaw ko.Eto na muna ang naisip namin ni inay hangga't Hindi pa kami nakakabawi sa pananim namin."Ate bili na Po kayo, murang mura Lang!" Pag aalok ko sa babae na ito."Eh, magkano ba iyan?""Ate, sampung piso lang, sa sobrang sarap nito tiyak akong makakalimutan mo ang pangalan mo" "Sige pabili ako ng dalawa""Ano? Dalawa lang? Sure na kayo diyan! Ay pramis talaga pagnatikman mo ito ay hahanap hanapin mo!". Pang-uuto ko dito."Ayssuss, ikaw talaga sige na nga i-apat mo na". Nakangiti nitong Sabi."Maraming salamat ate!".Hay,buti na lang nabibili Itong paninda namin. Sapat na itong kikitain ko na Ito sa pagkain namin sa araw araw.Pauwi na ako ng may nakita akong nakapaskil doon sa poste."YAYA FOR HIRE""Iha! Gusto mo ba mag apply diyan?" Pagtatanong sa akin ng baklang ito."A-ahh h-hindi po". "Ay sayang naman, naghahanap pa naman kami" malungkot na saad nito.Naghahanap pa sil
Maxine's POVHindi agad ako makatulog dahil iniisip ko ang mga nangyayari, nasira ang pananim namin, nagsuguran ang mga maniningil ni inay at itay, sa mga oras na ito ay isa lang ang malalapitan ko."O diyos ko,alam ko pong pagsubok lang ang lahat ng ito, alam ko pong sinusubukan niyo lang po kami kung gaano kami katatag na pamilya,alam ko pong sa oras na mga laban na ito ay kasama po namin kayo,alam ko pong ano mang pagsubok ang ibigay mo po sa amin ay nandiyan pa rin po kayo,alam ko pong sa lahat ng mga paghihirap namin ay may kapalit ang lahat ng ito, diyos ko sa mga oras na ito ay humihingi po ako ng gabay." Ako na lang ang maaring gumawa ng paraan para hindi na maghirap ang pamilya ko___KINABUKASAN"GOODDDMURRRNENGGGGGG EVERRRYYYOONEEE" masigla na pagbati ko sa kanila,kahit araw araw ko naman itong ginagawa."Oh,bakit ganyan mga itsura niyo dapat smile lang! Tsk, ang aga aga ang lulungkot niyo!" "Anak, pasensya kana ah, sa ating lahat ikaw ang nahihirapan!"ani ni tatay."Nak,
Maxine's POV"Magiingat ka doon anak ah! Wag na wag mo pababayaan ang sarili mo, pag nagkaproblema ka sabihin mo sa amin ah! lagi kang magpapadala ng sulat ah!" "Opo nay!" "Anak, wala na akong masabi dahil lahat ay sinabi na ng nanay mo!" Natatawa nitong sabi."Mamimiss ko po kayo, wag niyo po pababayaan ang sarili niyo ah! Wag niyo po pababayaan ang kalusugan!" At binalingan ko ng tingin ang dalawa kong kapatid"Hoy kayong dalawa! Alagaan niyo si nanay at tatay ah! Wag niyo hahayaang mapagod iyan!""Opo ate"————Ayos na ang lahat, pagluwas na lang at magiging ganap na isa na akong kasambahay, sa totoo lang ay exited na ako, bata daw ang aalagaan ko tiyak akong Kay cute cute non!"Oh byaheng pa-maynila!"Nakasakay na ako ng bus, habang naglalagay ako ng maleta sa taas ay bigla itong nabagsak dahilan para lumaglag sa katabi kong lalaki na natutulog. "Nako Po!" ng gumalaw Ito ay kinabahan ko,ngunit hindi parin ito nagising, laglagan ko kaya ulit ito ng maleta nonstop!"Tsk,nagasgasa
Maxine's POVMaxine's POVAng ganda ganda naman nitong bahay na ito, ay mali hindi lamang siya isang bahay kundi isang mansion."Excuse ikaw po ba si Zeanna Maxine Quirion?" pagtatanong sakin ng guard na ito."Opo,ako nga po!""Pasok na po kayo"----Pagpasok ko sa loob, ang ganda para akong nasa palasyo,ang gaganda ng mga gamit mukang mamahalin."Excuse me, ikaw ba ang bagong maid?" pagtatanong sa akin ng isang yaya na,nasa tingin ko ay mga 40 years old na, at may kasama siyang isang yaya din na mukang mas matanda lamang ng ilang taon sa akin at isa pa mukang kasing edad ko lamang. "Ako nga po""Ako si Manang Selly,siya naman si Ate Vida at siya naman si Angel""Ako po si Zeanna Maxine Quirion, Maxine for short" nakangiting saad ko dito."Napakaganda mo naman" ani ni manang selly"Hindi naman,medyo lang"pabulong na sabi ni ate Vida at natatawang siniko naman siya ni angel----"At dito naman ang kwarto mo! Nandoon ang mga damit mo! Magbihis kana at para malaman na din nila Madam na
Maxine's POV9 pm na hindi pa rin ako makatulog dahil sa nalaman ko, ang hirap nga ng ganoon na sitwasyon. Kaya napagdisyunan ko na magpahangin muna sa garden."Hayy,buti na lang kami kapos sa pera, pero hindi kapos sa pagmamahal."sabi ko habang nakaupo sa damuhan habang pinapanood ang mga nag gagandahang mga bituin at buwan."Dahil wala kang sakit" nagulat ako ng biglang may nagsalita, paglingon ko ay nakaramdam ako ng kaba dahil si Sir Clarence pala ito, at nagulat ako ng tumabi siya sa akin."S-sir ano pong ginagawa mo dito?" "Eh ikaw ano bang ginagawa mo dito?" "N-nagpapahangin lang po""Dahil sa akin kaya nasira ang pamilya namin, ng dahil sa akin naging protective si mommy, lahat ng nangyayari dito kasalanan ko" "S-sir hindi mo kasalanan niyan, hindi mo ginusto na magkasakit ka,magkasakit sa puso! At hindi mo din ginusto na maging protective sayo ang mommy mo na naging dahilan ng pag alis ng daddy mo" hindi ko alam kung tama ba ang pinagsasabi ko sa sitwasyon niya.Nang bigla
Maxine's POVHindi na ako pinapansin ni Sir Clarence,hindi niya na din ako inuutusan. Kaya nakatunganga lang ako ngayon sa favorite spot ko dito sa mansion,garden.Nang biglang may tumatawag sa akin,"Ikaw na naman po?, Nako po baka pagalitan na naman ako ni Sir Clarence niyan!""Pasensya na tungkol doon sa nakaraan, pero pwede ka bang sumama muna sa akin saglit? Mag kape lang muna tayo diyan sa kanto" pag aaya nito."Ay nako po, may trabaho po kasi ako na dapat tapusin,saka po baka hanapin ako ni Sir Clarence" pagtanggi ko dito."Sige na iha, may importanteng sasabihin lang ako" ————"Miss pa order, anong gusto mo?" Sumama na rin ako dahil sa sobrang kakulitan nito,bahala na pero ngayon nandito kami sa coffee shop na sinasabi niya. "Bahala na po kayo""Paorder ng 2 espresso 2 red velvet cake!" nakangiting tugon nito sa waitress na ito."Matanong ko lang ho, sino po ba kayo? Anong koneksyon niyo po ba sa Pamilya Beunavista?""Ako si Eduardo Beunavista, daddy ni Clarance" nagulat ak