Lunch na, habang ako nandito parin sa Classroom, hindi lang pala ako kundi si Bryle, at Clarance ay nandito din.Nang biglang tumayo si Bryle kaya pinigilan ko siya."Teka! Kainin natin itong dala mo!" nakangiting sabi ko dito."S-sayo na lang" si Bryle, at tuluyan na akong tinalikuran.Palabas na sana ako ng room ng bigla akong tinawag ni Clarance."M-maxine, sabay tayong kumain" ng biglang pamasok si Jenna."Ayan may kasabay kana" walang ganang sabi ko dito.Simula kasi kagabi ay hindi ko na siya pinapansin._____________Uwian na kaya hinihintay kong matapos si Bryle para sa gagawin namin."M-maxine" si Clarance, pero tinignan ko lang Ito."Tara na!" pag aaya ni Bryle."Teka! Hintay!" ang bilis niyang maglakad kasi ang haba ng mga hita niya.Nandito na kami sa field ng school, pero ni isa sa amin ay walang gumagawa."Paano daw?" pagtatanong ko kay Bryle."Hindi din Alam" "Ibig sabihin parehas natin hindi alam ang gagawin?""Tsk, ang dami ko kaseng makaka partner bakit boba pa!" Sa
Makalipas ang isang linggo ay normal na ulit si Clarance ay parang walang nangyari, at mas lalo pa silang naging Close ni Jenna.Sa Totoo lang ayoko talaga kay Jenna gustong gusto ko sabihin sa kaniya na layuan niya iyon.Lalong akong nasasaktan dahil may araw talaga na ikinu-kompara niya ako.Mas lalong masakit na parang mas masaya siya pag si Jenna ang kasama niya kaysa sa akin, nalaman ko nun na ako na mismo ang nag aya ng date, dahil ang huli noon ay ang nag motel pa kami.Pero tumanggi siya dahil may lakad daw sila ni Jenna at sasamahan pa daw niyang mag shopping."Ahmmm guys! Celebrate naman tayo!" pag aaya ng Classmate ko."SIGE!""GAME AKO!""GUSTO KO YAN!" Ilan iyan sa mga sigawan ng Classmate ko, ng tignan ko si Clarance ay mukang okay lang sa kaniya ang opinyon ng kaklase ko."Mamaya? 7pm diyan sa RestoBar!"pagsigaw ng Classmate ko_________"Maxine! Hindi ka ba sasama?" Tanong ng Classmate ko."S-susunod ako!" sabi ko.Si kuya kasi tinawagan ako samahan ko daw siyang mam
Maxine's POVHindi ko alam ang gagawin ko para makalimutan ko siya, ayoko na sa kanya hindi ko kinakaya ang mga pinag gagawa niya sakin."Bakit di ka pa natutulog?" si kuya."A-ano hindi lang a-ako makatulog" pag papalusot ko dito, hindi niya alam na hiwalay na kami ni Clarance at ang dahilan pa ay niloko ako tiyak kasing magagalit Ito."Umiiyak kaba?" seryosong sabi nito."H-hindi ah" "Sabihin mo lahat, walang kulang walang dagdag, kung paano ka niloko ni Clarance" pano niya nalaman."K-kuya p-paano mo nalaman?" "Ayan! Lumabas din mismo sa bibig mo! Niloko ka ni Clarance?" wala na akong ginagawa kundi ang tumango na lang, at kita ko sa mata nito na galit na galit siya."Paano ka niloko?" pagtatanong nito."N-nakita ko s-siya may kahalikan" naiiyak na sabi ko, nagulat ako ng biglang siyang lumabas ng kwarto ko.Sinundan ko siya, at nakita ko siyang pinagsusuntok si Clarance."K-kuya! Tama na! K-kuya!" Pag aawat ko dito."Gago ka! Paano mo nagawang saktan yung kapatid ko!" At sinugod
MaxinePOV"MABUHAY ANG BAGONG KASAL!" pag sigaw ng lahat.And yes! We are now officially married! Hindi ko aasahan na aabot ito sa ganto."Uyy kris congrats!" buntis si Kris, at ang napangasawa niya ay si Nash."Congrats maxine!" nakangiting sabi ni Nash."Uyy,uyy, dumistansya ka sa asawa ko" parang bata na sabi ni Clarance, at napailing naman si Nash."Uyy bayaw! Umayos ka! Kundi lulumpuhin talaga Kita!" sabi ni kuya, may anak na sila ni ate Clare at kasal na rin."Kasal na yung sistah ko! Wala na tuloy akong kalaro!" pag aarte ni kuya na parang batang inagawan ng candy."Kuya para kang tanga!" at niyakap naman ako."Basta kung anong mangyari andito lang si kuya, sabihin mo lang sa akin pag nagkaproblema ah!" nakangiting sabi nito, gusto ko yung ganto kami ni kuya._____________Tapos na ang lahat nandito na kami ni Clarance sa kwarto."Mahal na mahal kita maxine!" "Mahal na mahal din Kita Clarance" at hindi na kami nakapag pigil kaya pinaulanan na namin ang halik ng isat isa.Nagis
This is a work of fiction Name, Characters, Events And Invident Are Either The Product Of The Author's Imagination Or Used In A Fiction's Manner Any Resemblance To Actual Persons. Living Or Dead Or Actual Events. Is Purely Coincidental. _____ Do not distribute, publish transmint, modify, display on creat derivative work from or exploit the contents of this story in anyway. PLEASE OBTAIN PERMISSION! ______ So this is my first story so expect that you may encounter some wrong grammatical and typos. I wish that you would like my story at wala namang problema sakin yun. Gusto ko lang i share itong kwento at i sulat. yun lang at maraming salamat... ••••••••••• Kung meron man kayong feedback, advice, correction sa storyang ito. Wag kayongahiyang mag comment sa comment box😊 kung meron man kayong gustong itama or what just comment in comment box at itatama ko iyon. So its enough na sa pag momonologue at umpisahan na nating basahin ang kwento nina Clarence Buenavista An
Maxine's POV "GOOODDDDMURNENGGGGGG EVEEERRYYOONEEE" masigla na bati ko sa kanila. "Magandang Umaga Anak" Naka ngiting bati ni Nanay at tatay. "Magandang Umaga ate" masigla na bati nang dalawa kung kapatid. "Ohh maxine ko, maganda ka pa sa umaga" sabi naman ni Pedro. "Tseee! Wala na Pedro sinira mo na ang umaga ko!" Ang aga aga nangbwibwisit. Si Pedro ay kasamahan ni tatay sa pagsasaka matagal na akong gusto ni Pedro. Pano ba naman di ako magugustuhan ni Pedro kay ganda ganda ng katawan ko kay ganda ng kutis ko kaya di na nakakapagtaka. "Pareng marvin, pareng marvin, pareng marvin". Pag sigaw sa pangalan ni tatay. Sino naman Kaya yun!? Tsk. si kuya Dodong lang pala. "Ano ba yan kuya Dodong kay aga aga sigaw ka ng sigaw diyan! Ano ba su-suso ka ba Kay itay? ha?!" Inis na sabi ko dito. Pano ba naman kasi kay aga aga eh ang ingay ingay. "Pasensya na maxine, may importanteng sasabihin kasi ako sa tatay mo!" "Eh ano ba iyon dodong!?" pagsagot ng tatay ko. ———— "ANO!?" pag s
"Pansit,pansit Kayo diyan murang mura lang sa halagang sampung piso ay may pangtawid gutom na Kayo" pagsigaw ko.Eto na muna ang naisip namin ni inay hangga't Hindi pa kami nakakabawi sa pananim namin."Ate bili na Po kayo, murang mura Lang!" Pag aalok ko sa babae na ito."Eh, magkano ba iyan?""Ate, sampung piso lang, sa sobrang sarap nito tiyak akong makakalimutan mo ang pangalan mo" "Sige pabili ako ng dalawa""Ano? Dalawa lang? Sure na kayo diyan! Ay pramis talaga pagnatikman mo ito ay hahanap hanapin mo!". Pang-uuto ko dito."Ayssuss, ikaw talaga sige na nga i-apat mo na". Nakangiti nitong Sabi."Maraming salamat ate!".Hay,buti na lang nabibili Itong paninda namin. Sapat na itong kikitain ko na Ito sa pagkain namin sa araw araw.Pauwi na ako ng may nakita akong nakapaskil doon sa poste."YAYA FOR HIRE""Iha! Gusto mo ba mag apply diyan?" Pagtatanong sa akin ng baklang ito."A-ahh h-hindi po". "Ay sayang naman, naghahanap pa naman kami" malungkot na saad nito.Naghahanap pa sil
Maxine's POVHindi agad ako makatulog dahil iniisip ko ang mga nangyayari, nasira ang pananim namin, nagsuguran ang mga maniningil ni inay at itay, sa mga oras na ito ay isa lang ang malalapitan ko."O diyos ko,alam ko pong pagsubok lang ang lahat ng ito, alam ko pong sinusubukan niyo lang po kami kung gaano kami katatag na pamilya,alam ko pong sa oras na mga laban na ito ay kasama po namin kayo,alam ko pong ano mang pagsubok ang ibigay mo po sa amin ay nandiyan pa rin po kayo,alam ko pong sa lahat ng mga paghihirap namin ay may kapalit ang lahat ng ito, diyos ko sa mga oras na ito ay humihingi po ako ng gabay." Ako na lang ang maaring gumawa ng paraan para hindi na maghirap ang pamilya ko___KINABUKASAN"GOODDDMURRRNENGGGGGG EVERRRYYYOONEEE" masigla na pagbati ko sa kanila,kahit araw araw ko naman itong ginagawa."Oh,bakit ganyan mga itsura niyo dapat smile lang! Tsk, ang aga aga ang lulungkot niyo!" "Anak, pasensya kana ah, sa ating lahat ikaw ang nahihirapan!"ani ni tatay."Nak,