Share

CHAPTER 57

JAKE ANDREW

"Umuwi ka na Loi, magpapahinga lang ako at mawawala rin itong lagnat ko mamaya," sabi ko kay Loi na nakatayo sa gilid ko.

Sa mga oras no'n ay nakahiga ako sa sofa.

"Sir lumipat po kaya kayo sa inyong kuwarto," ani ni Loi.

"Don't worry Loi lilipat din ako roon maya maya. For now umuwi ka muna sa Misis mo at nakainom naman na ako ng gamot," sabi kong muli.

"Are you sure na hindi n'yo na po ako kailangan?" muling tanong ni Loi na tinanguan ko bago ako pumikit.

Hindi ko na naramdaman ang pag-alis ni Loi dahil sa nakatulog ako agad. Epekto marahil ng gamot na ininom ko.

Naramdaman kong may mabigat na nakapatong sa aking noo. Hinawakan ko agad kung ano ba iyon. Isang basang towel pala ang nakapatong.

Pero sino ang may gawa?

Ilang oras ba akong nakatulog at hindi ko man lang naramdaman na may taong tumitingin sa akin?

Marahil ay nagbalik si Loi o baka naman hindi ito umalis at binabantayan niya ako.

Hindi na masakit at mabigat ang aking ulo ng maupo ako. Hawak ko ngayon ang bas
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status