Determinadong ipinukol ni Camila ang mga mata kay Juancho at gamit ang malamig na boses ay binitawan niya ang limang salitang iyon.
Saktong pagkatapos magsalita ni Camila ay parehong naagaw ang atensyon nilang dalawa sa biglaang pag-iingay ng telepono ng lalaki.
Hinugot ni Juancho mula sa bulsa ang kaniyang telepono. Kumunot ang noo nito nang masulyapan kung sino ang tumatawag.
"What's the problem?" aniya pagkatapos sagutin ang tawag.
Hindi naririnig ni Camila kung ano ang sinasabi ng taong nasa kabilang linya ngunit kung ano man iyon ay mas pinadilim lang nito ang ekspresyong nakapaloob sa mukha ng lalaki.
"Pupunta na agad ako ngayon," dagdag pa nito sa malalim na boses.
Naglakad si Juancho patungo sa pintuan at agad na nilisan ang kanilang silid. Hindi man lamang nito muling tinapunan ng tingin si Camila.
Napairap na lamang ito sa kawalan at wala ng sinabi pa.
Napagdesisyunan niyang huwag nang matulog pa at mukhang hindi na rin naman siya dadalawin ng antok.
Tumayo ito, nag-impake ng mga damit at gumawa ng divorce agreement. Sa taas ng kanyang pangalan ay inilagay niya ang kaniyang lagda at pagkatapos ay inilagay ito sa ibabaw ng coffee table sa kanilang living room. Inilapag din nito ang ilang mga credit cards na galing kay Juanho.
"Seryoso? Iyan lang ang dadalhin mo!?"
Naka-ekis ang mahahabang hita ni Leila habang kaswal na nakahilig sa harap ng kaniyang sasakyan at ito agad ang bungad niya sa kaibigan nang makita ito. Tinutukoy nito ang isang maleta na tanging dala ni Camila nang makalabas sa gusali kung nasaan ang condo unit ni Juancho.
"Hayaan mo na. Those are just external things, hindi importante. Ang mahalaga ngayon ay sa wakas ay malaya na ako, ‘di ba?" kaswal nitong winika.
Tinulungan ni Leila ang kaibigan sa paglalagay ng maleta sa trunk ng sasakyan. Sumakay ito sa passenger seat.
"Eto ha, seryosong tanong. Sigurado ka na ba talaga? Makikipag-divorve ka talaga sa asawa mo?" Bakas sa tono ng boses ni Leila na hindi pa rin ito makapaniwala.
Tamad na umismid si Camila sa tinuran ng kaibigan. "Tigilan mo na nga 'yang kung anong nasa isip mo, Lei. Walang kwenta ang love-love na 'yan. Mabuti pa mamundok ka na lang at magtanim at mag-ani ng gulay."
Napangiwi si Leila sa tinuran ni Camila at hindi na muling nagtanong pa. Pinaandar na lang nito ang sasakyan at tumulak na paalis saka ito muling nagmura.
"Juancho Buenvenidez is so damn rich! Will it hurt his pocket if he'd give you a few hundred million in property?!"
Camila pursed her lips in disdain, "His riches are all pre-marital property, I dare not to covet it."
Hindi naman talaga madamot pagdating sa pera si Juancho, sa katunayan ay mapagbigay pa nga ito.
At kung idadaan sa legal na paraan ang usapan at totoo ngang nahati sa kanilang dalawa ang mga ari-arian nito, malamang ay hindi lamang ilang daang milyon ang maaari niyang makuha mula rito.
Subalit hindi naman pera o ari-arian o kung ano pa mang materyal na bagay ang nais matanggap ni Camila mula kay Juancho sa simula pa lang.
Naramdaman ni Camila na parang tinutusok ng karayom ang kaniyang puso dahil sa biglaang pagkirot nito na agad din naman niyang winaksi kalaunan.
"You know what? Tama na rin pala na makipag-hiwalay ka na sa asawa mo, Camila," pag-iiba ni Leila sa paksa ng kanilang usapan nang mapansin nitong wala ng balak pang magsalita si Camila tungkol sa huling usapin.
"Sumasakit na ang katawan ko sa dami ng trabaho sa studio, halos mabali na nga ang balakang ko sa sobrang dami ng proyektong nakatambak. Tama lang na bumalik ka na at palaging ako na lang ang namamahala sa studio. Kaonti na lang talaga iisipin na ng mga tao na ako lang mag-isa ang nagmamay-ari sa shop nating dalawa!" eksaheradang wika ni Leila.
Nang makapag tapos sa kolehiyo ang magkaibigan ay nagbukas silang dalawa ng kanilang fashion design studio. Pinangalanan nila itong V&L House of Fashion.
Ang V&L ay nagmula sa initials ng kanilang mga apelyido, Villrazon kay Camila at Lopez naman kay Leila.
Kaya naman naging lubhang matagumpay ang negosyo nilang ito nang dahil na rin ang isa sa kanila ay matalino sa paghawak ng negosyo at ang isa naman ay mahusay sa pagdi-disenyo.
Gayunpaman, kahit nasa r***k na ng tagumpay sa kaniyang karera, mas pinili pa ring pakasalan ni Camila si Juancho at maging maybahay nito.
Noon pa man, ang V&L House of Fashion ay pinamamahalaan na ni Leila nang mag-isa. Samantalang si Camila naman ang nagtratrabaho sa likod nito. Ito naman ang punong-abala sa pagguhit ng mga disenyo.
Leila is devoted to what she was doing, and with her oustanding ability in handling a business, it only took her a few years to transform V&L House of Fashion into a high-end private clothing design studio.
Bilang natatanging designer at half owner ng shop ay naging matunog ang pangalan niya bilang ang ace designer ni Leila Lopez na si "Sunshine". Sobrang sikat niya lalong-lalo na sa mga kilalang personalidad na may malaking pangalan at may matataas na antas na pamumuhay sa lipunan.
Halos wala ng natira sa kaniya matapos niyang makipag-divorce kay Juancho.
Sa katotohanang ito, ang nais na lamang i-konsidera ni Camila ay kung paano siya mabubuhay. Unang naisip nito ay ang bumalik na lamang sa kanilang shop. Nang maalala niya ang sinabi ng kaibigan kanina tungkol sa tambak na proyekto ay hindi na niya napigilang tingnan ito ng seryoso.
"Hindi ba at marami naman akong iniwang designs sa'yo dati? Bakit marami pa ring tambak na orders?"
Biglang sumakit ang ulo ni Leila nang maisip ang problema sa mga ito. Napahilot ito bigla sa kaniyang sentido, "Alam mo na girl, sobrang hirap i-please ang mga mayayaman, dalaga man o may mga asawa na. Dinaig pa ang first lady ng bansa! Hindi puwedeng pareho ng kulay o estilo, kaya naman talagang isang piraso lang ang magagawa kada isang design. Iyong mga designs na iniwan mo sa akin dati ay sapat lamang para mapunan lahat 'yong huli nating tinanggap na appoinents," mahaba nitong paliwanag.
"Anyway, I was a little greedy, so I took a few more appointments..." sambit ni Leila. Ang dulo ng kaniyang hinlalaki at hintuturo ay bahagyang ipinagdidikit habang pinapakita ito kay Camila. "Just a little bit..."
"How much is a little?" tanong ni Camila sa nag-aalalang boses.
"Uh...66 orders lang naman," sabay tawa nito.
"Dresses," dagdag pa nito gamit ang tila mas huminang boses makalipas ang ilang segundo.
Malalim na bumuntonghininga si Camila. Kanina lang ay iniisip nito kung saan siya maaaring manirahan, pero ngayon mas mabuti pa ngang sa shop na lamang muna tumuloy.
Makakapag pahinga pa nga ba kaya siya nang maayos hanggang sa katapusan ng taon? Nag-aalala ito para sa sarili.
Sa animnapu't anim na disenyo, isang piraso kada isang araw sa loob ng dalawang buwan. Kailangan din nitong paghambingin ang mga detalyadong materyales sa bawat isa.
isinandal ni Camila ang likod sa upuan ng sasakyan. Kasabay nito ay napagtanto niyang sa loob ng ilang taon habang siya ay nakatali sa kasal, bukod sa pagguhit at paggawa ng kaunting mga disenyo ay wala na siyang iba pang naging ambag sa binuo nilang negosyo ng kaibigan.
Sinulyapan ni Camila ang kaibigan at nginitian ito ng totoo, "Leila, you have worked hard in the past few years," aniya.
Nanliit ang mga mata ni Leila sa kanya, "Hoy, ano ka?! Pag-uusapan talaga natin 'yan?" tawa nito. "At saka anong sinasabi mong worked hard? E, kung tutuusin kung wala ang mga ginuguhit mo ay wala rin namang silbi ang pagpupursigi ko." Mas lumawak pa lalo ang ngiti ni Camila.
"Hay nako! Huwag nga 'yan ang pag-usapan natin. Alam mo, Camila, balang araw magsasanib pwersa tayo para maghanap ng kapalit doon sa mukhang bangkay na Juancho na 'yon! Akala mo naman kung sinong guwapo. Marami naman diyang mas guwapo at mas bata pa, lalo na sa showbiz industry. Hindi lang guwapo, may silbi pa!"
Sa nabanggit na pangalan ay mas lalong nanggigil si Leila. "Sooner or later, sinasabi ko sa'yo, Camila, sisiguraduhin kong luluhod ang tarantadong lalaking 'yon at magmamakaawa siya sa'yo na balikan mo siya!" Sa kabila ng galit na boses ay halata ring seryoso ang kaibigan sa kaniyang tinuran.
Humalakhak ng malakas si Camila, the only genuine laugh she had since yesterday.
Upon hearing the name, Juancho's face lingered in her mind again.
Bukod sa marahas nitong ugali, wala ng mapupuna pa sa kanya.
Alam ni Camila sa kaniyang puso na si Dominique lamang ang tanging laman ng puso at isip ni Juancho at nag-iisa sa kaniyang mga mata. At alam niyang isa lamang siyang pagkakamali, isang hadlang na inaasam nito na tuluyan nang maitaboy.
Beg for her to go back?
Imposible!
"Can you hope for me?" Sinulyapan ni Camila ang kaibigan.
Ayaw na ni Camila pa na mag krus ang landas nila ni Juancho.
V&L House of Fashion was located around Bonifacio Global City in Taguig City.
The studio has expanded from a storefront at the beginning to a row of connected shops, with more than 400 square meters inside. Camila and Leila has hired seven or eight assistants to work for them.
Nang maihatid ni Leila ang kaibigan sa V&L House of Fashion ay nagmamadali na agad itong makaalis para sa pupuntahang business trip.
"Bago ko pa nga pala makalimutan, baka sa susunod na mga araw ay may darating tayong bisita. Gusto nila ng long-term contract sa V&L House of Fashion para gumawa ng mga damit para sa kanilang mga artists. Ang totoo niyan ay matagal na silang may appointment sa atin. Mabuti na rin at nandito ka na, I can finally work at ease," tiyak na bilin nito kay Camila.
"Ako na ang bahala sa mga ito simula ngayon, Lei, 'wag kang mag-alala."
Mayroong special lounge na matatagpuan sa ikalawang palapag ng kanilang estudyo. Doon naisip ni Camila na pansamantala munang manirahan. She went to the room and started moving her things out of her luggage. Nang makuha na nito mula sa kaniyang assistant ang mga impormasyon tungkol sa mga dapat na gawin ay agad din itong nahila ng tuluyan ng pagtratrabaho.
Mukhang maganda na rin ito para kay Camila upang pansamantalang malimutan ang tungkol sa divorce kahit sa sandaling panahon lamang.
Sa loob ng tatlong araw, ginugol lamang ni Camila ang lahat ng oras niya sa mga disenyong ginagawa. Buong araw itong gumuguhit, sa umaga man o gabi. At dahil dito ay natapos na niya ang mga disenyong kailangang magawa sa lalong madaling panahon. Nakapag padala na rin ito para sa proofing ng kaniyang mga designs.
Katok mula sa pinto ang kumuha ng atensyon ni Camila nang sana'y hihiga na ito sa kaniyang kama dahil sa wakas ay natapos na rin ang kaniyang trabaho.
Maya-maya pa ay bumukas ang pinto at sumilip dito ang kaniyang assistant.
"Miss Villarazon, pasensya na po sa abala. Mayroon kasing kliyente sa baba at hindi po namin sila kayang kausapin nang kami lang."
"Pakihintay na lamang ako sa baba, mag hahanda lang ako sandali, susunod ako."Malumanay na sinagot ni Camila ang assistant na naghihintay sa kaniyang pintuan.Pagkatapos niya itong makausap ay mabilis na itong naglagay ng katamtamang kolorete sa kaniyang mukha upang matakpan ang mga itim na bilog na namuo sa ilalim ng kaniyang mga mata. Suot ang malinis na commuter suit at pares ng sapin sa paa na may mataas na takong ay tuluyan na nga rin nitong nilisan ang silid at nagtungo sa ibaba ng kanilang estudyo.Malawak ang ngiti ni Camila habang naglalakad patungo sa kung nasaan ang nasabing kliyente.Sa malayo pa lamang ay bumungad na sa kanya ang pigura ng dalawang taong pamilyar sa kanya. Komportableng nakaupo at magkatabi ang dalawang panauhin sa kanilang malambot na sofa sa kanilang tanggapan.Ang suot na malawak na ngiti ni Camila ay unti-unting naglaho nang makumpirma kung sino nga ang mga ito. Gustuhin man nitong umatras at hindi na tumuloy pa ngunit huli na ang lahat para gawin pa
7.18 Million.Ang presyong sinambit ni Camila ay maari na ring ikumpara sa presyo ng gawa ng mga international designers. Totoong mas mataas ang binigay nitong presyo kumpara sa totoong halaga ng wedding dress, ngunit pagdating sa disenyo nito ay talaga namang nakakasabay din ito sa mga may malaking pangalan sa larangang iyon.Tatlong taon na ang trahe de bodang ito mula nang mabuo subalit walang kupas pa rin ang ganda at tingkad nito."It's okay, Dom, If you really like it, we will get that one for you." Tinapunan ng tingin ni Juancho si Camila. Walang emosyong mababakas sa mukha nito. Ang mga kamay ay nasa loob ng bulsa. Ilang sandali pa ay kaswal nitong inabot ang credit card kay Camila, "That has no password, just swipe it.""Oh my God! Thank you very much, Juancho! Kaya mahal na mahal kita!" Masayang niyakap ni Dominique ang lalaki. Ang mga braso nito'y agad na pumulupot sa leeg ng lalaki at mas hinigpitan pa ang pagkakalingkis nito.1. Ibinaling ni Camila ang tingin sa iba. H
Nagsalubong ang itim at makapal na mga kilay ni Juancho nang lumabas na rin mula sa fitting room si Camila. Tinapanunan niya ito ng tingin.Hindi lubusang maintindihan ng lalaki kung ano ba itong ginagawa ni Camila. Bakit pa siya nandoon sa lugar na iyon at nagpapakahirap magtrabaho.Higit na malayong mas maganda at maginhawa ang buhay na tinatamasa niya sa puder ng Pamilya Buenvenidez kaysa sa buhay na mayro'n ito ngayon, nagtratrabaho sa ganitong klase ng mababang uri ng trabaho at hinahayaan ang mga taong maliitin lamang siya."Kung hindi mo naman pala kayang pagsilbihan ng maayos ang mga kliyente niyo, mas mabuti pang itigil mo na lang at 'wag nang magpanggap na alam mo ang ginagawa mo." Hindi na napigilan ni Juancho ang sarili na tuyain ang babae.Biglang sumakit ang damdamin ni Camila dahil dito.Ang mga taong 'to, bagay na bagay nga silang dalawa! Para silang pinaghalong mga kulay na puti at itim. Parehong magagaspang ang ugali!Umangat ang sulok ng mga labi ni Camila, "Oh siya,
"Are you serious?" Juancho suppressed his anger and squeeze out a few words.Tinapunan nito nang masamang tingin ang divorce agreement at ilang mga cards na nasa kaniyang kamay, punong-puno ng iritasyon ang mga mata.Buong akala niya ay isa lamang ito sa mga tantrums ni Camila, ngunit nagkamali siya. Talagang tinotoo niya!Mataray na itinaas ni Camila ang isa niyang kilay, "It's easier than steaming cakes, sign it, and go to complete the formalities when you have time another day." She crossed her arms against her chest.Ibinuhos ni Juancho ang buong atensyon sa asawa na nasa kaniyang harap. Tinitigan niya ito.In the three years of their marriage, she has always been a very quualified Mrs. Buenvenidez. Siya ay tahimik, masunurin at napakabait lalong-lalo na sa kaniyang buong pamilya. Camila is even more attentive when it comes to him.Pero ngayon, para itong ibang tao, parang hindi na ito ang Camila na nakilala niya noon.Looking at her fair and rosy face, she is filled with impatienc
This was somewhat insulting.Itinaas ni Camila ang kaniyang mga kilay.May oras siya para i-meet si Dominique. May oras siya para samahan ang babae niyang maghanap at magsukat ng wedding dress. Tapos dalawampung minuto lang na paghihintay sa kanya, hirap na hirap pa siyang gawin para sa divorce?Camila would willingly step aside to give them face. Fine!Humugot ito ng isang malalim na buntonghininga, bigla nitong narinig ang katok mula sa pintuan sa kabilang linya."Juancho, you didn't go to the Civil Affairs Bureau at all, did you?" pag-iiba nito sa usapan. Bakas sa boses ng babae ang bahagyang panghuhusga."Sa tingin mo ba lahat ng tao ay kagaya mo, hindi marunong tumupad sa usapan?" nanunuyang sagot pabalik ni Juancho.Sa pagkakataong ito, sigurado na si Camila na hindi nga pumunta si Juancho sa nasabing lugar. "Take a picture of the door of the Civil Affairs Bureau for me, then..." hamon nito sa lalaki.Bago pa nito maipagpatuloy ang iba pang sasabihin, bigla na lang siyang binabaa
"Magkano naman kaya ang sasakyang 'yan?"Leila Lopez could not keep her eyes off the blue and flashy sports car stuck under the back of the Volkswagen in the rearview mirror, and asked her friend bitterly, "Can we afford the loss if we sell it?"Napakurapkurap si Camila sa narinig, "Akala ko sinadya mo talagang gawin 'yon kasi ayaw mo sa mga taong nang-aagaw ng parking space ng iba?""Oo, ayaw ko nga sa mga gano'ng klaseng tao pero hindi naman ako tanga para sadyaing banggain 'yan 'no! Nag-panic ako, hindi ko sinadya!" Nalukot sa sakit ang mukha ni Leila, iniisip pa lamang nito ang malaking halagang posible niyang ibayad sa may-ari ng sasakyan.Napangiwi si Camila, gumalaw ito palapit sa manibela upang tulungan ang kaibigan na iliko ang gears, hinila nito ang handbrake bago itinulak pabukas ang pinto sa kaniyang gilid. "I'll go, and check it," aniya.Nang makababa na sa sasakyan si Camila ay ang sakto ring pagbaba ng may-ari noong nabanggang sasakyan. Ang may-ari ng sasakyan ay isang g
MSumunod din naman sina Camila at Leila sa babae papasok sa elevator, ngiting-ngiti na ngayon si Leila, tila nakabawi na sa pagka-ilang na naramdaman kanina.Nang makarating sa tamang palapag kung nasaan ang opisina ng presidente ay nakasunod lamang muli ang mga ito sa babae hanggang sila ay makarating sa tapat ng isang pinto. Kumatok muna ang babae bago nito buksan ng maluwag ang pinto at pumasok."Is it Sunshine?" Dinig nilang kaswal na tanong ng boses sa loob ng silid.Maya-maya pa ay narinig nila ang mga yapak ng mga taong patungo sa may pintuan. Ngumiti muli ang receptionist sa kanila bago ito tuluyang umalis.Tila naging bato naman sina Camila at Leila sa kanilang kinatatayuan nang biglang lumitaw sa kanilang harapan si Kenneth Fortaleza na may suot na malawak na ngiti sa labi para sana batiin sila sa kanilang pagdating.Unang nakabawi mula sa pagkaka-estatwa si Leila, tumikhim ito upang mapunta sa kanya ang atensyon ng lalaki."H-hello, Mr. Fortaleza! I am Sunshine, and I am al
Dahil na rin siguro sa pagod, hindi na namalayan ni Camila at nakatulog na pala siya sa passenger seat. Wala itong narinig sa ano mang sinabi ng kaibigan kanina.Nang magising, napansin nito na ang sasakyan ni Leila ay hindi nakahinto sa harapan ng kanilang shop, kung hindi ay nakahinto ito sa harapan ng isang bagong gawang apartment complex. Suot ang nalilitong ekspresyon, sinulyapan niya ang kaibigan na si Leila na abala sa paglalaro sa kaniyang cellphone sa may driver's seat. "Mayroon pa ba tayong ibang kliyente na imi-meet ngayon?" takang tanong nito.Nang nalaman ni Leila na nagising na ang kaibigan ay binalingan niya agad ito ng tingin. Ipinakita nito ang susi na nasa kaniyang kamay at masaya itong iwinagayway, "Na-uh! Of course, I'll take you to see the world!"Nang tuluyan nang makababa sa sasakyan si Camila, doon niya lamang napagtanto na wala nga silang imi-meet na customer. Dahil ang apartment na nasa kanilang harapao n ay ang apartment na sekretong binili ni Leila para sa k
Pagkatapos ibaba ni Camila ang tawag ay nginitian niya ang assistant na may hawak ng kaniyang cellphone sa oras na iyon. “Kapag tumawag ulit siya, 'wag mo nang sabihin sa akin. Ikaw na ang bahalang sumagot.“ Ibinalik niya ang cellphone sa assistant at saka siya bumalik sa loob ng opisina kung saan sila nag-uusap ni Marco, naantala lamang sandali dahil sa tumawag.Narinig ng assistant ang pag-uusap ni Camila at ng taong nasa kabilang linya kanina. Napailing-iling siya sa kawalan.“Wala pa namang asawa si Miss Villarazon. Bakit niya ito tinatawag na sister-in-law? Lakas ng trip,” bulung-bulong niya sa kaniyang sarili.Sumulyap siya kay Marco na nakikipagkuwentuhan kay Camila sa loob ng opisina at isang ngiti ang lumitaw sa kaniyang mga mata.Bagaman ang show ay ginawang sikat na loveteam sina Camila at Juancho, ang assistant naman ay isang die-hard romantic. Mas gusto pa rin niya ang totoong pag-ibig, hindi iyong palabas lang. Iyong tungkol sa ginawa ni Juancho na binilihan niya pala ng
Paghinto ng sasakyan sa harap ng store, hindi pa rin in-unlock ni Juancho ang mga pinto. Sa halip, bumaling siya kay Camila at sinabing, “Ang kooperasyon sa pagitan ng V&L House of Fashion at ni Marco Santos ay dapat na ma-terminate agad sa lalong madaling panahon. At iha-handle ni Kenneth ang liquidated damages.““Kung magdadagdag ka rin lang ng mga kondisyon para gumawa ng mga konsesyon, 'wag ka nang mag-abalang magsabi pa,” sagot ni Camila sabay abot sa door handle ng sasakyan para mabuksan ito.Nang mapagtanto niyang naka-lock ito ay tinapunan niya ng tingin si Juancho at huminga nang malalim.Samantalang si Juancho naman ay nanatiling mahinahon.“Camila, it’s pointless to cause such trouble. You’ve been talking about divorce repeatedly but never followed through. What are you doing now?"“Buksan mo ang pintuan, may trabaho pa ako,” utos ni Camila.“The cooperation with Marco Santos—”“Hindi ako ang may desisyon sa bagay na 'yon. Isa lang akong empleyado,” malamig na putol ni Cami
Sa gabing iyon, sa kauna-unahang pagkakataon, hindi nakipagtalik si Juancho kay Camila.Hindi siya makatulog. Ginugulo ni Camila ang kaniyang isipan. Alas tres na nang madaling araw subalit gising na gising pa rin ang diwa niya. Hindi niya lubusang maunawaan kung bakit biglang nagbago si Camila sa pakikitungo sa kanya. Matagal nang nagtratrabaho si Camila sa ilalim ng pangalan ni Sunshine. Tatlong taon pa lamang silang kasal, kaya ang pagbabago niya ay hindi nangyari pagkatapos niyang magsimula sa trabaho. Pagkaraan nang ilang oras na pagninilay-nilay, napagtanto niya na biglang nagbago si Camila magmula noong lumitaw si Dominique.Nagseselos ba siya kay Dominique?Hanggang sa unti-unti niyang naintindihan kung ano marahil ang dahilan ng mga kinikilos ni Camila kamakailan. Bumalikwas siya at tumagilid upang makaharap kay Camila na mukhang mahimbing ang tulog. Pinagmasdan niya ang mukha nito at lalo pang lumapit.Naramdaman ni Camila ang banayad na mga haplos ni Juancho sa kaniyang muk
Ni isa sa kanila ay walang nakapansin kay Juancho sa malapit."You’re being too formal again. I’ve invested a lot in this drama, and of course, I hope it will have a good reputation once it airs.“ Ngumiti si Marco.Nakaramdam ng kaginhawaan si Camila pagkatapos ng buong araw na marami siyang nagawang makabuluhan. “Ililibre kita ng meal sa susunod na araw kapag may libreng oras ako,” sambit niya sa malumanay na boses.“Paano ba 'yan, dalawang meals na ang utang mo sa akin? Ilibre mo na ako bukas ng gabi. Simpleng bonding lang. Kumain tayo ng street foods at manood ng firework displays,” mungkahi ni Marco habang sabay silang naglalakad pababa sa hagdan na mayroon lamang ilang mga hakbang hanggang sa tabi ng kalsada. “Ihatid na kita inyo. Sinadya ko talagang hindi uminom ng alak ngayon para maihatid ka. Kaya wala kang dapat ipag-alala,” dagdag niya.“Uh, okay lang. Puwede naman akong mag-taxi na lang pauwi. Salamat,” pag-aalinlangan ni Camila.“Are you being too formal again, my junior s
Hindi na hinintay pa ni Camila si Juancho na lumabas mula sa silid at tapusin ang pagpapagaan sa damdamin ni Lola Zonya. Tanging sina Kenneth at Dominique lamang ang naiwan sa pasilyo.Napatayo si Dominique mula sa kaniyang kinauupuan at agad na nilapitan si Juancho nang makita niya itong lumabas mula sa silid. “Juancho, kumusta na si Lola?“ nag-aalalang tanong niya.“No big deal. And you are not allowed to contact my grandma again next time.“ Malamig ang mga mata ni Juancho ngunit ang kaniyang tono ay nananatiling hindi nagbago.Naramdaman ni Dominique ang kaunting pagkirot ng kaniyang puso. “Juancho, matanda na si Lola, baka kailangan niya ng taong makakausap. Nandito lang ako lagi para samahan siya...“Napukaw ng kaniyang mga salita ang atensyon ni Juancho. Ang seryoso at masusi nitong pagsisiyasat ay nagdulot ng kaba sa kanya. Kinagat niya ang kaniyang pang-ibabang labi at kinakabahang tiningnan sa mga mata si Juancho. “B-bakit?“ mahinang tanong niya.Nakatayo si Kenneth sa malapi
Matagal na pinagmasdan ni Juancho si Lola Zonya bago nagsalita gamit ang malumanay na boses, “Lola, hindi mo na po ba ako mahal?“Agad na hinawakan ni Lola Zonya ang kamay ni Juancho pagkatapos niyang marinig ang sinabi nito.“Anong pinagsasabi mo, apo? Simula noong bata ka pa ako na ang nag-alaga sa'yo. Paanong hindi na kita mahal? Ang hinihiling ko lang naman sa kanya ay magkaroon na kayo ng anak dahil gusto kong maging masaya ka, hindi para ipahamak siya o anuman. Ngayon, malusog pa ako kahit papaano kaya maalagaan ko pa ang magiging apo ko sa'yo. Pero paano kung dumating iyong panahon na nanghihina na talaga ako, edi hindi ko na siya maalagaan pa.““Lola, puwede po bang bigyan niyo pa ako ng sapat na oras para sa hinihiling ninyo?“ Malamlam ang mga mata ni Juancho habang nakatingin sa kaniyang lola.Tiningnan ni Camila si Juancho. Ang totoo, hindi niya lubusang maunawaan kung bakit ayaw pa rin ni Juancho na magkaroon sila ng anak.Subalit hindi na niya hinayaan na magtagal pa ang
Mariing itinikom ni Juancho ang kaniyang labi habang nakatitig kay Camila.Naiinip naman siyang sinuklian ng tingin ni Camila.“Kung sana ay ch-in-eck mo na agad at dinala ang bastardong doktor na iyon kay Lola Zonya, edi sana maayos na ang lahat ngayon!““Nasa ospital si Lola ngayon, 'yan pa rin ang iniisip mo? Ni hindi ka man lang pumunta agad doon para kumustahin ang lagay niya ng personal. Tinawagan na kita pero binalewala mo lang pala?!“ patuloy ni Juancho.l“Sa tingin mo ba gusto niya akong makita? At bakit hindi ko iisipin ang tungkol sa doktor na nag-inject ng acupunture sa akin? Dahil sa doktor na nahanap ng lola mo, muntik na akong mamatay! Hindi mo siguro siya kinausap nang maayos, kaya hanggang ngayon pinagpipilitan pa rin niya na nagsumbong ako sa'yo at dahil doon galit na galit siya sa akin! Tao rin ako nakakaramdam ng sakit, masama bang magreklamo kahit isang beses lang?“Napatayo si Camila sa inis. Hindi na niya hinintay pang makapagsalita si Juancho, nagpatuloy siya
Mula sa mansyon ng mga Buenvenidez, tumungo si Camila sa V&L House of Fashion upang ibigay kay Leila ang deed ng bahay at pagkatapos ay pumunta na siya sa totoo niyang pakay sa araw na ito.Si Direk Castro ay magfi-film ng isang sophisticated na drama patungkol sa 'Five Barbarians' Rebellion', ang kuwento nito ay umiikot patungkol sa kasaysayan ng bansang Tsina, kaya kailangan niyang maghanap ng mga mahahalaga at angkop na impormasyon.Walang ready-made na impormasyon si Camila, kaya kinailangan niya pang bumisita sa dating paaralan upang kumonsulta sa kakilala niyang Chinese old history professor.Pagkatapos kumonsulta sa propesor sa halos buong araw ay nakalikom siya ng maraming impormasyon, ngunit hindi pa rin sapat ang mga ito. Minungkahi sa kanya ng propesor na bumisita siya sa library upang maghanap ng ilan pang mga aklat doon para sa mas masusing pag-aaral.Pagkaalis sa paaralan, nakatanggap ng tawag si Camila mula kay Juancho.“Pumunta ka sa mansyon upang kunin ang deed ng bah
Ibinaon ni Juancho ang kaniyang mukha sa leeg ni Camila. Marahan niyang dinampi ang kaniyang labi sa malambot na balat nito at ang kamay niyang nakapatong sa baywang nito ay unti-unting naging mas mapangahas.Nanatiling pikit ang mga mata ni Camila. Hinayaan lamang niya si Juancho na sa kaniyang ginagawa nang walang anumang senyales ng pagtanggi.Ang kaniyang buong katawan ay nag-iinit dahil sa mainit na hininga ni Juancho na tumatama sa kaniyang balat at sa maliliit at masuyong pagdampi ng labi nito.Dahan-dahan siyang gumalaw pagkaraan ng ilang sandali upang humarap kay Juancho. Nag-angat din ng tingin si Juancho sa kanya.“Bakit puting suit ang suot mo kanina?“ tanong niya sa medyo nanginginig na boses.Namumungay ang mga mata ni Juancho habang tinititigan niya sa mga mata si Camila. Pagkatapos ay dahan-dahan niyang ibinaba ang kaniyang tingin sa malambot at mapula nitong labi.Hindi niya sinagot ang tanong nito, bagkus ay dinampi niya ang kaniyang labi sa labi nito.Napasinghap si