This was somewhat insulting.
Itinaas ni Camila ang kaniyang mga kilay.
May oras siya para i-meet si Dominique. May oras siya para samahan ang babae niyang maghanap at magsukat ng wedding dress. Tapos dalawampung minuto lang na paghihintay sa kanya, hirap na hirap pa siyang gawin para sa divorce?
Camila would willingly step aside to give them face. Fine!
Humugot ito ng isang malalim na buntonghininga, bigla nitong narinig ang katok mula sa pintuan sa kabilang linya.
"Juancho, you didn't go to the Civil Affairs Bureau at all, did you?" pag-iiba nito sa usapan. Bakas sa boses ng babae ang bahagyang panghuhusga.
"Sa tingin mo ba lahat ng tao ay kagaya mo, hindi marunong tumupad sa usapan?" nanunuyang sagot pabalik ni Juancho.
Sa pagkakataong ito, sigurado na si Camila na hindi nga pumunta si Juancho sa nasabing lugar. "Take a picture of the door of the Civil Affairs Bureau for me, then..." hamon nito sa lalaki.
Bago pa nito maipagpatuloy ang iba pang sasabihin, bigla na lang siyang binabaan ng tawag ni Juancho.
"What the? Scumbag!" Camila cursed out loud in so much irritation. Itinapon nito sa kaniyang kama ang telepono sa gigil na naramdaman.
Leila put away her half-changed clothes and cursed unceremoniously, "Ano na naman ba ang ginagawa niya?"
"Hindi ko rin alam! Siguro noong hindi ako dumating sa tamang oras, nagalit siya, hindi na rin siya pumunta sa Civil Affairs Bureau," ani Camila, punong-puno pa rin ng inis ang tono.
Only the officials are allowed to set fires! The people aren’t allowed to light lamps, is that it?
Napatingin si Leila sa kaniyang cellphone nang makatanggap ito ng mensahe pagkatapos lamang magsalita ng kaibigan.
Kinuha nito ang cellphone at agad na binasa ang natanggap na mensahe. Ngumiwi ito sa nabasa at umirap, "Speaking of the devil..." Ibinigay nito ang cellphone kay Camila upang maipakita ang nilalaman ng text message.
"Nagbayad lang naman ang ex-husband mo ng malaking pera para lang i-arrange ang trip kasama ka the day after tomorrow."
No. To be precise, it was actually to arrange a trip with "Sunshine".
What a bastard! Wala siyang dalawampung minuto para sa divorce, pero napakadami naman niyang oras para ayusin ang trip na gusto niya kasama si Sunshine?
Halos madurog na ang cellphone dahil sa sobrang higpit nang pagkakahawak ni Camila rito. Malamig ang mga matang ipinukol niya sa kausap, "Kamamatay lang ng asawa ko, 'di ba? I don't have time!"
Isang bagay lang ang tumatakbo sa isipan niya ngayon, divorce!
Divorce immediately!
Binawi ni Leila ang kaniyang telepono, sandaling nilaro ito sa kamay bago napagdesisyonang reply-an ang kaniyang assistant gamit ang dating palusot ng kaibigan patungkol sa pagiging biyuda diumano ni Sunshine.
Ibinaba nito nang tuluyan ang hawak na cellphone at bahagyang nag-isip, "Inaaya kang lumabas ni Juancho, siguro para kumbinsihin kang gawaan mo ng dress si Dominique. Balita ko, may magaganap na fashion party sa Tala sa susunod na buwan, at narinig ko rin na nasa listahan ang pangalan ng babae niya. Ang party na ito ay pribado. Malamang nga nito ay gumastos si Juancho ng malaking halaga para lang makapasok si Dominique rito."
Wala man lang naramdamang kirot sa kaniyang puso si Camila sa narinig na impormasyon mula kay Leila. Siguro nga dahil namanhid na siya. Bahagyang umangat ang sulok ng kaniyang labi nang walang emosyong mababakas sa mukha.
Hindi lamang nito ginawan ng paraan ng lalaki para mapasama sa listahan si Dominique, pilit din itong gumagawa ng paraan upang mahanap si Sunshine at mapagawaan siya ng dress nito. Isn't that a huge investment?
Bahagyang kumunot ang noo ni Leila nang mapansing wala man lang reaksiyon ang kaibigan, kaya naman hindi na nito napigilan ang pag-init ng ulo. Hinampas nito nang malakas ang mesa, "No way?! Hinahayaan mo talaga ang keridang 'yon na mag-take advantage sa'yo, Camila?"
Nanatili lamang kalmado si Camila. "Kung may idea ka kung paano maba-bankrupt si Juancho, I don't mind taking part in it."
Cheating, ito ay isang bagay na ginagamitan ng dalawang kamay, ginagawa ng dalawang taong nagkasala, subalit kung iisiping mabuti, ang lalaki ang siyang sumira sa kahalagahan ng kasal.
At isa pa, ayaw din naman nitong ibaba ang sarili, gumawa ng eskandalo at awayin ang isang kabit na wala rin namang ideya kung sino ba talaga siya.
Napansin ni Camila na gusto pang sumagot ng kaibigan tungkol sa bagay na iyon kaya naman ay mabilis na lang nitong inibahan ang kanilang usapan.
"Hindi ba at nabanggit mo noong nakaraan na mayroon tayong malaking kliyente?"
Umismid si Leila at tila walang interes sa ginawang topic ni Camila ngunit sumagot pa rin ito, "Oo. Ito 'yong sinasabi kong Tala Entertainment. Ang boss nila ay saktong narito sa Taguig ngayon at gusto ka niyang i-meet para makapag-usap kayo patungkol sa mga detalye. Hindi pa ako sumasang-ayon."
Ang Tala Entertainment ay mayroong maraming mga kilalang artista. Sa loob ng maraming taon, patuloy nga ang mga anunsiyo nila para sa ilang fashion events, award ceremonies at various evening parties. Ang mga pangangailangan nila para sa mga damit na susuotin ay sadyang mas marami kumpara sa ibang mga kompanya.
Kung magtatagumpay sa proyektong ito, siguradong sa susunod na taon ay tiyak na mas tataas pa ang maaari nilang kitain at ang overall na reputasyon ng V&L House of Fashion ay tataas pa sa bago nitong level.
"Ano pa ang hinihintay mo, Leila? If you do not make money,you are stupid, right? Sige na at pumayag ka na sa meeting ngayon, dali!" masayang saad ni Camila.
Napatingin si Leila sa baywang ni Camila, napakapayat, parang hindi man lang mahawakan nang mahigpit. Napairap na lang ito at may nabuong ideya sa kaniyang isipan
Alas dos nang tanghali. Nagtungo ang dalawang magkaibigan sa kung nasaan ang Tala Entertainment building.
Nang makarating ay agad na nagtungo ang sasakyang minamaneho sa parking lot, nang sana'y magpa-park na ay bigla namang may sumulpot na isang mamahalin na sports car na kulay asul sa espasyong dapat na paghihintuhan ng sasakyan ni Leila.
Kinabahan nang matindi si Leila at mabilis na tinapakan ang accelerator.
"Bang!" Isang maingay na tunog nang pakabangga ang umalingawngaw bigla sa buong paligid.
"Magkano naman kaya ang sasakyang 'yan?"Leila Lopez could not keep her eyes off the blue and flashy sports car stuck under the back of the Volkswagen in the rearview mirror, and asked her friend bitterly, "Can we afford the loss if we sell it?"Napakurapkurap si Camila sa narinig, "Akala ko sinadya mo talagang gawin 'yon kasi ayaw mo sa mga taong nang-aagaw ng parking space ng iba?""Oo, ayaw ko nga sa mga gano'ng klaseng tao pero hindi naman ako tanga para sadyaing banggain 'yan 'no! Nag-panic ako, hindi ko sinadya!" Nalukot sa sakit ang mukha ni Leila, iniisip pa lamang nito ang malaking halagang posible niyang ibayad sa may-ari ng sasakyan.Napangiwi si Camila, gumalaw ito palapit sa manibela upang tulungan ang kaibigan na iliko ang gears, hinila nito ang handbrake bago itinulak pabukas ang pinto sa kaniyang gilid. "I'll go, and check it," aniya.Nang makababa na sa sasakyan si Camila ay ang sakto ring pagbaba ng may-ari noong nabanggang sasakyan. Ang may-ari ng sasakyan ay isang g
MSumunod din naman sina Camila at Leila sa babae papasok sa elevator, ngiting-ngiti na ngayon si Leila, tila nakabawi na sa pagka-ilang na naramdaman kanina.Nang makarating sa tamang palapag kung nasaan ang opisina ng presidente ay nakasunod lamang muli ang mga ito sa babae hanggang sila ay makarating sa tapat ng isang pinto. Kumatok muna ang babae bago nito buksan ng maluwag ang pinto at pumasok."Is it Sunshine?" Dinig nilang kaswal na tanong ng boses sa loob ng silid.Maya-maya pa ay narinig nila ang mga yapak ng mga taong patungo sa may pintuan. Ngumiti muli ang receptionist sa kanila bago ito tuluyang umalis.Tila naging bato naman sina Camila at Leila sa kanilang kinatatayuan nang biglang lumitaw sa kanilang harapan si Kenneth Fortaleza na may suot na malawak na ngiti sa labi para sana batiin sila sa kanilang pagdating.Unang nakabawi mula sa pagkaka-estatwa si Leila, tumikhim ito upang mapunta sa kanya ang atensyon ng lalaki."H-hello, Mr. Fortaleza! I am Sunshine, and I am al
Dahil na rin siguro sa pagod, hindi na namalayan ni Camila at nakatulog na pala siya sa passenger seat. Wala itong narinig sa ano mang sinabi ng kaibigan kanina.Nang magising, napansin nito na ang sasakyan ni Leila ay hindi nakahinto sa harapan ng kanilang shop, kung hindi ay nakahinto ito sa harapan ng isang bagong gawang apartment complex. Suot ang nalilitong ekspresyon, sinulyapan niya ang kaibigan na si Leila na abala sa paglalaro sa kaniyang cellphone sa may driver's seat. "Mayroon pa ba tayong ibang kliyente na imi-meet ngayon?" takang tanong nito.Nang nalaman ni Leila na nagising na ang kaibigan ay binalingan niya agad ito ng tingin. Ipinakita nito ang susi na nasa kaniyang kamay at masaya itong iwinagayway, "Na-uh! Of course, I'll take you to see the world!"Nang tuluyan nang makababa sa sasakyan si Camila, doon niya lamang napagtanto na wala nga silang imi-meet na customer. Dahil ang apartment na nasa kanilang harapao n ay ang apartment na sekretong binili ni Leila para sa k
"Come home to the mansion with me tonight. Gusto kang makita ni lolo."Ang baritono at kalmadong boses ni Juancho ang bumungad kay Camila nang sagutin ang tawag.Sa nakikita ni Camila na tambak ng bayarin sa kaniyang harapan, di na niya maiwasang makaramdam ng galit. At pagkatapos marinig ang sinabi ni Juancho ay mas lumala pa lalo ang galit nito."Sa tingin ko'y hindi na magandang tingnan kung uuwi pa ako sa mansiyon," sagot nito gamit ang malamig na tinig.Natahimik naman ng ilang segundo si Juancho sa kabilan linya. "Baka nakakalimutan mo, hindi pa tayo divorced, Camila. Hindi ikaw ang magpapasiya kung pupunta ka ba o hindi," matigas at may autoridad nitong tugon.Ang tinutukoy nilang mansiyon ay ang tahanan ng mag-asawang matandang Buenvenidez, lolo at lola ni Juancho. Sa hindi nasabing dahilan, ang mag-asawang matandang Buenvenidez ang nag-alaga at nagpalaki sa kanya, kaya naman labis ang pagmamahal at pagpapahalaga ni Juancho sa mga ito. Kaya rin noong sinabi ng dalawang matanda
Alonzo Buenvenidez has always been an upright man, and he couldn't bear hearing his wife's harsh words.Camila really wanted to have a child, but surely it was something she should be able to decide for herself, and not pressured by anyone else.Kahit pa bahagyang naramdaman ni Camila na hindi siya komportable, tipid pa rin itong ngumiti at magalang na sumagot sa matandang babae, "Okay po..."Hindi na napigilan ng matandang lalaking Buenvenidez ang malukot ang mukha dahil sa narinig, at marahan ngunit may diin na pinagalitan ang asawa."Zonya, ngayon na nga lang muling nakabisita ang mga apo natin dito sa mansiyon, tapos ay tungkol na naman diyan sa pagbubuntis ni Camila ang sinasabi mo. Stop pressuring her all the time," naiiling na sermon nito.Agad namang pumakli ang matandang babae sa sermon ng asawa. "Ano naman ang masama sa sinasabi ko, Alonzo? Bakit ayaw mo pa bang masilayan at mahawakan ang magiging apo mo sa tuhod?" balik na sermon nito sa asawa.Inismiran na lamang ni Alonzo
Pagkatapos maligo at magbihis ni Camila, kumuha siya ng makapal na kumot at agad itong inilatag sa malaking sofa sa kuwarto. Nang masigurong maayos na ay agad na itong humiga, handa nang matulog.Hindi pa man tuluyang nakakahiga ng maayos ay nakarinig siya ng katok mula sa pinto.Agad na bumangon si Camila at umupo, tinapunan nito ng tingin si Juancho na nakahiga na rin sa kanilang kama. "Ni-lock mo ang pinto?" mahinang tanong nito sa kanya.Hindi siya sinagot ng lalaki, bagkus ay binalingan nito ang nakasarang pinto at malakas na nagsalita, "What's the matter?""Uh... Sir Juancho ako ito," ani Manang Jacinta sa labas ng kuwarto. "Ihahatid ko lamang sana itong inihandang Leche Flan ni Senyora Zonya para kay Miss Camila. Kung hindi pa kayo natutulog, papasok po sana ako para ihatid ito at ipatikim sa asawa niyo."With a soft "click" the door lock opened.Halos mapatalon si Camila sa matinding gulat. Bago pa man tuluyang makapasok si Manang Jacinta sa kanilang silid ay mabilis nitong hin
Sa loob ng kuwarto.Nang makita ni Camila na tuluyan nang nakalabas si Manang Jacinta, nagmadali siya upang makaalis na sa kama, ngunit bago pa man ito makagalaw, bigla siyang itinulak pahiga ni Juancho sa kama at dinaganan ito.Parang may sariling buhay ang mga kamay nito at agad na lumapat sa dibdib ng lalaki, bahagya niya itong itinulak upang hindi sila tuluyang magdikit ng sobra."What the hell are you doing? Wala ng ibang taong nakakakita sa atin." Camila uttered in a defensive tone.Juancho's gaze turned intense as he looked down at her eyes, "Didn't you grab me for this just a moment ago?" aniya sa mababa at namamaos na boses.Napakurapkurap si Camila sa pagkalito, "What?" Hindi makapaniwalang singhal nito. "I was just trying to remind you not to let Manang Jacinta come near me! Are you horny? You think everything is all about... that?"But Juancho only smirked, kinuha nito ang isang kamay ng babae at inilapat sa matigas na parte sa kaniyang pang-ibabang katawan.Nang mapagtanto
Cold.Heart-piercing coldness.Isinandal ni Camila ang kaniyang likod sa dulong bahagi ng bathtub. Sa totoo lang ay hindi niya alam kung paano siya tuluyang nakatulog sa naramdamang pinagsamang init at lamig.Ibinabad niya ang sarili sa malamig na tubig sa bathtub buong magdamag. At kinaumagahan, nagising na lamang siya na nahihilo at nanghihina.Habang naglalakad ay nakasalubong niya si Manang Jacinta sa living room. Huminto siya upang kausapin ang kasambahay."Manang, maagang umalis si Juancho kagabi at hindi pa umuuwi hanggang ngayon. Hindi ko alam kung saan siya pumunta. Hindi ko na siya hihintayin, Manang. Kailangan ko pang pumasok sa trabaho, I'll go now," paalam niya.Wala naman talaga siyang pakialam kung saan pumunta o kung saan natulog si Juancho kagabi. Wala na rin sana siyang balak pang banggitin ang bagay na ito kay Manang Jacinta ngunit mas minabuti na rin niyang sabihin upang makarating ang impormasyong iyon sa matandang babaeng Buenvenidez.Na hindi naman sila natulog n
“Do you think Miko likes you?“Sa halip na sagutin ni Juancho ang tanong ni Camila, isang tanong din ang ibinato niya.“Hindi ko alam. Maingat ako kapag nakikipag-interact sa mga taong nasa loob ng entertainment industry, kaya hindi ako nagpi-pay attention sa mga ganitong bagay,” totoong sagot ni Camila.Itinuturing niya lamang bilang isang kaibigan si Miko. Dalawang beses na siya nitong tinulungan, kaya naman noong nag-request ito na gusto niyang magpadisenyo ng mga kasuotan para sa kanya at sa kaniyang pamilya sa V&L, ay pumayag siya bilang isang token of appreciation.Gayunpaman, hindi niya kailanman naisip ang posibilidad ng anumang romantikong pagkakasangkot.“Patunay lang ito na hindi mo pa napapansin ang malinaw niyang pagtingin para sa iyo,” puna ni Juancho.Matapos marinig ito, bumalik ang isipan ni Camila sa ipinakikitang pag-uugali ni Miko kamakailan. Pinasingkit niya ang kaniyang mga mata subalit pinanatili ang tonong walang bakas ng anumang emosyon.“Pakiusap. Kahit gano'
The song she liked was actually a niche song.Adding to that, the gloves and the coincidence of the date made it impossible for her to convince herself that it was just happenstance.“Sayang, ang guwapo guwapo pa man din talaga ng Miko na 'yon. Siya nga pala, kumusta si Juancho... sa iyo?“ Hininaan ni Leila ang kaniyang boses.Nagnilay-nilay muna sandali si Camila bago sumagot, “Maayos naman.“Gayon pa man, sa kaniyang opinyon, ang kasalukuyang pag-uugali ni Juancho ay isa lamang pagmamahal na huli na.“Lei, magsisimula na ang trabaho ko, tawagan na lang kita ulit mamayang gabi. Ikaw na muna ang bahala riyan. Bye, see you soon!“Nang mahagip ng mga mata ni Camila na magkakasunod nang pumapasok sa loob ng sasakyan ang mga artista ay dali-dali na siyang nagpaalam sa kaibigan bago binaba ang tawag.Pinagmasdan ni Miko si Camila na tinatapos ang tawag at saka siya dali-daling humabol.“Happy New Year!“ bati niya, ang tinig niya ay umalingawngaw sa tabi ng babae.Ipinasok ni Camila ang cel
Gaya noong Pasko, maaga ring tinapos ni Direk Zaldy ang trabaho ngayong Bisperas ng Bagong Taon at nagpahanda rin siya ng dinner sa hotel para sa kanilang lahat.Kaunti lang ang ininom na wine ni Camila. Pagbalik niya sa kaniyang kuwarto ay naligo siya at napansin niyang umuulan na naman pala ng nyebe.Sa labas ng bintana, dahan-dahang bumabagsak ang mga snowflakes. Gusto niyang i-video call ang kaniyang lola, ngunit dahil sa paulit-ulit na pagtagay ay hindi na niya namalayang alas diez na pala ng gabi nang sila ay natapos. Nagpadala na lamang siya ng mensahe ng pagbati sa kanila.Sumandal siya sa bintana at nanood ng serye sa telebisyon. Habang nakakaramdam siya ng pagkahilo ay bigla siyang nakarinig ng katok mula sa pintuan.P-in-ause niya ang palabas, itinagilid ang ulo at nakinig sa paligid ng ilang sandali. Tapos ay muli na namang kumatok ang kung sinuman.Kaya naman tumayo na siya upang pagbuksan ito.Bahagya siyang nagulat nang ang lalaking hindi niya inaasahan ang tumambad sa
“Hindi pa ba naki-kuwento sa'yo ng lolo o ng lola mo ang tungkol sa mga magulang mo?“Patapos na ang kanilang jogging nang biglang magtanong si Miko kay Camila.“Hindi, e. Siguro nag-aalala sila na baka malungkot lang ako. Ramdam ko na ayaw nilang pag-usapan ang tungkol doon, kaya hindi na rin ako masyadong nagtatanong. Mabuti na rin 'yong gano'n,” marahang humingal si Camila.“Hmm...“ si Miko.Unang tumungo sa lobby ng hotel si Camila dahil naiwan pa si Miko sa labas, na nakakunot ang noo.Bilang pinsan ni Camila, wala pa bang nasasabi si Juancho sa kanya patungkol sa kaniyang mga magulang?Naghihintay si Juancho kay Camila sa lobby. Sa panamagitan ng mga pintong babasagin, napansin niya si Miko sa labas na tila malalim ang iniisip.“Parang ang dami dami ninyong pinag-uusapan ni Miko. Anong sinabi niya sa'yo?“ tanong niya nang makalapit sa tabi niya si Camila.“Wala ka na ro'n. Siya nga pala, malapit nang mag Bagong Taon. Hindi ka pa ba uuwi para sa holiday?“Pinunasan ni Camila ang
Alam ng lahat na sina Juancho at Camila ay magpinsan na sobrang malapit sa isa't-isa. At na mahal na mahal ni Juancho ang pinsan niyang ito, na para bang sarili niya itong buhay.Sa pag-aalala niya na magkasakit ito dahil sa sobrang lamig, gumatos siya ng malaking halaga para lamang makapagpatayo ng isang heated carriage house para sa crew. Sa tuwing magsisimula ang kanilang trabaho, sinisindi na rin ang electric heater sa loob, na siyang nagpapanatili ng mainit na temperatura sa paligid.Hindi inasahan ni Camila na pupunta rito si Juancho ng personal, at ang presensiya nito ang nag-iwan sa kanya ng hindi masyadong komportableng pakiramdam.Habang unti-unting nagkakahiwa-hiwalay ang crew, si Camila at si Juancho naman ay pumasok sa loob ng carriage.“Hindi ka ba busy para sa annual meeting?“ tanong ni Camila na dumiretso sa kaniyang upuan at doon umupo.“Tapos ko nang asikasuhin 'yon, kaya puwede akong mag-stay dito hanggang sa Bisperas ng Bagong Taon,” sagot ni Juancho sa malumanay n
Mabilis na kinausap ni Camila ang iba pang mga artista bago sila naglakad patungo sa hindi gaanong malayo sa banda kung nasaan ang trak, tumayo sila doon at nakipag-kuwentuhan sa bawat isa.Pagkaraan ng ilang sandali, biglang nag-ring ang kaniyang cellphone.Nang makita niyang si Juancho ang tumatawag ay pinindot niya ang answer button at dahan-dahang naglakad palayo sa grupo ng mga artista.“Anong problema?“ Malamig ang kaniyang boses.“Miko's online account is about to be exposed. Doesn't the crew know anything about it?!"May dalang bakas ng galit ang boses ni Juancho.Kaagad na naging alerto si Camila. “Bakit? Anong nangyari?““Nag-post si Andi ng isang picture ng gloves na binili ni Miko a few days ago sa X. May p-in-ost din si Miko sa X tungkol sa parehong gloves. Can you guess what the result will be?“ tanong ni Juancho.Mag-aassume ang mga netizens na magkarelasyon ang dalawa... Mali, nabanggit nga pala ni Andi na ipinahiram lang sa kanya ni Camila ang gloves, ibig sabihin kay
“S-sandali lang...“Tumalikod si Camila para umalis na sana, kaso bigla niyang marinig ang namamaos na pagpigil sa kanya ni Miko.Lumingon siya upang tingnan ito.May sinenyas si Miko sa kaniyang assistant, na agad namang nakuha ng huli dahil binaba niya kaagad ang hawak na baso at dali-daling lumabas sa silid upang iwanan silang dalawa.“Uh, ako na ang kukuha ng tubig mo,” sambit ni Camila habang naglalakad na patungo sa water dispenser.Pinanood lamang siya ni Miko at tahimik na naghintay hanggang sa maiabot sa kanya ang tubig bago nagsalita.“Salamat. Ano palang dala mo?““Chicken soup. Pinaluto ko sa cook ng hotel na ito para sa'yo,” tugon ni Camila. Hinila niya ang isang silya patungo sa tabi ng kama bago kinuha ang dala niyang pagkain sa mesa.“Gusto kong kumain,” ani Miko bago umubo-ubo ulit.Nag-hum si Camila bilang tugon, umupo siya sa tabi ng kama at binuksan ang dala niyang pagkain.Dahan-dahang hinigop ni Miko ang sabaw, na maya't-maya ay sinisingitan ng pag-ubo hanggang s
Mula sa likuran, niyakap ni Juancho si Camila at ipinahinga ang kaniyang baba sa balikat nito.“I'm sorry... Sinabi mo sa akin na mahalaga sa iyo ang aking opinyon at umaasa kang sasang-ayon ako. Naging seloso ako at ginawa kitang malungkot. Huwag ka nang magalit, okay?"Sumimangot si Camila at bahagyang pumiglas upang makawala mula sa pagkakayakap sa kanya ni Juancho. Walang imik siyang tumayo at naglakad patungo sa kama. Inangat niya ang makapal na kumot at humiga.“Gusto kong matulog. Huwag kang maingay,” saad niya bago nagtalukbong.Wala siya sa mood para makipag-usap pa ulit kay Juancho.Habang lalo siyang nahuhumaling sa ipinakikitang kabaitan ni Juancho, lalo ring nagiging madali para sa kanya na kalimutan ang tunay niyang lugar sa puso nito.Noon, kapag may sinabi si Juancho, sinusunod niya agad nang walang reklamo.Ngayon, natagpuan niya ang kaniyang sarili na naging makitid ang isip sa lalaki dahil lang sa ipinamamalas nitong kabaitan sa kanya.Sumimangot si Juancho. Naglaka
Sa sumunod na umaga, ni-notify ni Direk Zaldy ang lahat na magkakaroon sila ng day off para sa araw na ito.Sabik na sabik na tumakbo si Andi patungo sa kuwarto ni Camila upang maki-tsismis.“Alam mo ba nabalitaan ko na nasa labas daw si Miko at nagbabad sa snow kagabi. Basang-basa ang buo niyang katawan at naging purple na rin ang kulay ng balat niya dahil sa lamig. Tapos ayon hinila siya ni direk pabalik sa loob ng hotel, na galit na galit, at pinagalitan siya ng bongga,” balita ni Andi habang ang kaniyang mga mata ay nanlalaki dahil sa pananabik.Sa ganito niyang edad na masiglang masigla pa siya, nakikita niya ang mga kuwentong gaya nito na nakakaaliw. Kumikislap pa ang kaniyang mga mata habang siya'y nagsasalita.Kumunot ang noo ni Camila. “Baka gano'n lang talaga ang mga artista?“ nalilito niyang turan. Hindi niya lubos na maintindihan.Lumukot ang mukha ni Andi.“Ginawa ba niya iyon dahil may gagawin siyang eksena kung saan ang karakter ay nasa bingit na ng kamatayan? Did he pu