AZALEA
As he motioned me on top of him, I then unzipped and pulled down his pants and removed his boxers. I suddenly froze when I saw his big hard c*ck.. lively and it was hungry for me.
“If it's too much for you, we don't have to do this.” natatawa niyang sabi nang makita ang gulat na gulat kong expresyon. Makailang beses akong lumunok at hindi makasagot.
Talaga bang hahayaan ko na maangkin ng lalaking 'to ang katawan ko? Paano kung magsisi ako pagkatapos ng gagawin ko ngayon?
He gently tossed me on bed and started to kiss my neck aggressively.
Kinakabahan ako pero mas nangingibabaw sakin ang init na nararamdaman. Fvck this sensation.
“D*mn! You're wetter than I imagined.” he said moving into a kiss while placing one finger on my womanhood.
I can't help but to grind and tug his hair “Ugh..” knowing the fact that it's my first time to feel so much pleasure.
My body was enjoying all of the bitting, kissing and even licking. The heck! Am I losing my mind?
“You're tight as fvck. Sh*t!” naglabas masok siya sa'king bukana at halos mabaliw ako nang mas lalo niya pa itong isinagad.
“Oooh—mmm.” despite of feeling in pain, I still manage to moan and I am now gripping onto his hair so hard like as if I was pulling out a few strands. “I-I'm cumming.” I felt my legs shaking when he hit the spot.
“Not yet, baby.” he motioned himself in front of my womanhood.
I never bothered to listen at him, so I released and to my surprised... “W-What are you doing—hmmm.” muli na naman akong napaungol nang bigla niyang dilaan at higupin lahat ng mga inilabas ko.
Maya-maya lang ay humarap siya sakin at hinalikan ako sa labi “That's how tasty you are, baby.” he said between our kisses and then inserted his tongue on my mouth and I can savor the juices he just swallowed.
He continue kissing me down to my neck, sucking and leaving some hickies. I moaned and I felt his smiles on my neck.
“Get ready, my baby.” he put his hand on my leg and made their way to my thigh. He gently rub my cl*t and plunges two fingers into me.
“Ugh..” not again, he did it again.
“My name is Izon, incase you want to scream it."
He positioned himself as if he was ready to fvck me. Tinanggal niya sa aking bukana ang kanyang daliri and without warning, he slams into me, making me scream his name louder.
“IZZZZZOONNNNNN!” I yell but he just chuckled.
Ramdam ko na parang mapupunit yung pagkababae ko dahil sa biglaan niyang pagpasok. “Masakit pero intense.” sagot niya at mas lalo pang sinagad yung pagkakabaon.
D*mn. He's big.
“Argh..” tuluyan nang kumawala ang mga luha ko dahil sa sobrang sakit kasabay ng pagbaon ko ng aking kuko sa kanyang likod.
Nakita ko kung paano siya mangamba at mabilis akong hinalikan sa labi. He wipe out my tears while keep on saying “Sssshh.”
I can still feel his manhood at me, pero habang tumatagal ang pagkakabaon ay medyo nawawala yung sakit at napapalitan ng kiliti. “We're almost at climax.” at magkasunod na paglabas pasok ang ginawa niya.
Patuloy ako sa pagdaing sa magkahalong sakit at kiliti sa ginagawa niya. Sinabayan ko na din ang paggalaw ng kanyang katawan para mas makaramdam pa 'ko ng kiliti at sarap.
He was jumping the gun— going right for my cl!tor*s and putting a too much pleasure on it.
Dinig din ng dalawa kong tenga ang kanyang mga ungol. He thrust vigorously at mukhang nag-eenjoy pa siya sa kanyang ginagawa. “I'm cumming..ugh.” he moaned and after a couple of thrust, kaagad niyang hinugot ang kanya at saktong nilabasan din ako.
The entire length of his was enough to make me cum instantly. My whole body shuts down after of what he did.
“Sh*t! That was totally heaven.” mura niya habang nakahawak sa kanyang alaga. Hinang-hina na yung pakiramdam ko. Parang naubos ang buo kong lakas dahil sa ginawa namin. “I love seeing just how much I rock your world.” dagdag niya at pabagsak na humiga sa tabi ko.
“Tss. What you did doesn’t rock my world as much as you think." sagot ko at tinalikuran siya.
Wala na 'kong lakas para harapin ang isang estranghero na nakatalik ko ngayon lang.
“Then what about a second round?”
Hindi ko siya sinagot at pumikit na lang hanggang sa marinig ko ang magkasunod na pagkatok sa pinto.
“Hijo! Nandito yung mama mo.” dinig kong sigaw ng isang babae mula sa labas ng kwarto.
“LALABAS NA PO.” sagot naman ng katabi ko sabay bangon.
Nandito yung mommy niya? Paano ako?
“H-Hoy!? A-Anong gagawin ko? Saan ako magtatago?” kahit na nanghihina pa 'ko ay pinilit ko pa ding bumangon.
“Who told you to hide?” nakataas ang kanyang kilay nang tinanong niya ako.
Kung hindi ako magtatago? Anong gagawin ko? Tatalon sa labas ng bintana ng kanyang kwarto?
“Dito ka lang. Babalik ako,” tuluyan na nga siyang nakabihis at inaayos na ngayon ang magulo niyang buhok “By the way. Don't forget to sign the contract.” dagdag pa niya at naglakad na palabas sa kwarto.
Heck. I almost forgot about the contract. Masyado yata akong nadala sa nangyari.
***
IZON“What brings you here, Mom?” tanong ko kay Mom nang makalapit ako sa living area kung saan siya nakaupo.
“I missed my son.” nakangiting sagot niya sakin at sinalubong ako ng yakap.
I hug her in return bago muling nagsalita. “I miss you too, mom.” napabitaw siya mula sa pagkakayakap at hinawakan ako sa pisnge “Mom! Ayan ka na naman.” napangiti na lang ako dahil paniguradong mangungulit na naman 'to.
Pipilitin na naman niya 'kong umuwi sa mansion, at yun ang ayaw kong gawin dahil sermon lang ang lagi kong inaabot kay Dad.
“Please, son.”
“Mom, ayoko.”“Next month na yung birthday ko, hindi mo man lang ba pagbibigyan ang mommy?”There. Binablackmail na naman niya 'ko.
“Of course pagbibigyan kita, pero hindi nga lang sa ganyang request.” natatawa kong sagot tsaka muli siyang niyakap.
Naagaw ang atensyon ko ng isang babaeng tila daig pa ang kriminal kung makatago. Nakayakap pa din ako kay mom habang tinititigan kung paano magmadaling umalis si Azalea. She's wearing her skirt paired with my favorite shirt. Tatakas siya, panigurado.
Tsk. Tsk. Hindi man lang nagawang magpaalam sakin.
AZALEA "How was the negotiation yesterday?” Bigla akong pinalambutan ng tuhod nang marinig ko ang tanong sakin ni Nixel pagkapasok ko sa classroom. Naalala ko na naman yung nangyari kagabi. Mabuti na lang at dumating yung nanay ng lalaking yun kaya nakatakas ako ng palihim. They're having a chitchat sa living area kaya sinagad ko na ang time na yun para umalis. Hindi naman nila napansin ang pagtakas ko dahil masyadong malawak ang bahay nila. Ninakawan ko pa nga ng damit ang loko-lokong yun dahil sirang-sira na yung blouse ko at wala ng pag-asang gamitin. “Teka... Nagpalit ka ba ng uniform? Bakit ang sikip tingnan sa'yo?” dagdag pa niya tsaka nilapitan ako at sinuri ang suot kong uniporme. Anong sasabihin ko sa kanya? Hindi ko naman pwedeng sabihin na pinunit ng lalaking yun ang uniform ko dahil may nangyari sa'min kagabi kaya no choice ako ngayon kundi suotin ang luma kong blouse na masikip sakin. “ANO 'TO?” Napalundag ako sa gulat nang bigla siyang sumigaw sa tenga ko. “Tigila
AZALEA “I added thirty-k in your bank account,” walang tigil pa din ang kakabuntot niya sakin hanggang sa makalabas ako sa university. “Hindi mo na kailangang mag-trabaho as part timer sa mga fastfood—” napahinto siya nang huminto ako sa paglalakad at bumaling sa kanya. “Hindi ko alam kung paano mo nalaman yung bank account ko pero hindi ko gagamitin yung perang nilagay mo. Wala kang karapatang utusan ako na tumigil sa trabaho ko dahil yun lang ang bumubuhay sakin. And stop forcing me to sign that stupid contract of yours kasi kahit anong pilit mo sakin, I won't and I will never—” “I'm not forcing you. Ikaw mismo yung nagbigay ng sarili mo sakin kagabi, remember?” That hits me. May nakapaskil na ngisi sa kanyang mukha at tila naghihintay ng salita mula sakin. I can't deny the fact na kasalanan ko yung nangyari sa'min kagabi. Pero siya yung nauna, nadala lang ako that's why I begged him for more. “But it doesn't mean na pumapayag ako sa gusto mo—” “So you're telling me na nagpak
AZALEA “Don't come near me!” I yelled in frustration bago siya tinalikuran. Tinakip ko sa suot kong skirt na may tagos sa likuran ang paper bag na pinaglagyan niya ng uniform. Kumukulo ang dugo ko sa kanya dahil sa table napkin na pinagsasabi niya. Pano na lang kapag may dala siyang pera? Totohanin niya talaga ang pagbili ng napkin— table napkin? Tsss. Naglakad ako palayo sa kanya at naghanap ng malapit na drug store. Tumawid ako sa pedestrian lane nang may makita akong Mercury drug store sa kabila. Mukha akong timang dahil sa ginagawa ko ngayon dahil panay ang tingin ko sa mga taong nakakasabay ko sa paglalakad, baka kasi mahalata nila yung tagos ko. “Miss, one pack of whisper with wings nga po.” pilit ang ngiting sabi ko sa isang pharmacist. Mabuti na lang at hindi masyadong marami ang taong bumibili dito. Binayaran ko yung binili ko tsaka lumabas sa mercury drug store. Luminga-linga pa 'ko sa paligid at nagbabakasakaling makahanap ng CR. “Tsk. Saan naman ako magpapalit?” pab
AZALEA"I told you. Kumakain ako ng dinuguan." Kaagad kong tinuhod ang alaga niya nang makalapit ulit siya sakin at nakita ko kung paano siya mamilipit sa sakit."Alam mo, kanina pa ako nagtitimpi sayo. Kung hindi mo mapigilan yang kalibugan mo. Pwes! Lumayo ka sakin kung ayaw mong mapuruhan ng todo." "B-Biro lang yun. D*mn! Sineryoso mo naman." namimilipit pa din siya sa sakit habang nakahawak sa ano niya.Hindi porket binigay ko yung sarili ko sa kanya kagabi, eh pwede niya na 'kong galawin kahit anong oras na gusto niya. Asa siya!"Kahit ganito ako kag*go, nirerespeto ko pa din ang dinugua-" napalayo siya sakin nang aakmang sisipain ko sana siya. "Sabi ko nga, titigil na ako." napa-peace sign pa ang loko.Lumabas ako sa condo niya at binilisan ang paglalakad papuntang elevator. Saktong malapit na siya papuntang elevator nang sumara ito. Mabuti na lang at hindi siya nakaabot. Tsss.Bumukas ang elevator pagkarating ko sa main floor. Mabilis akong naglakad dahil ayokong maabutan ng
AZALEAMag-iisang buwan na simula nung hindi na nagpapakita si Izon. The last time I saw him, yun yung nasa restaurant kami. Pagkatapos nun, hindi na siya nagpaparamdam.Mas mabuti na nga yun at wala ng may mangungulit sakin. “Azalea, can you do me a favor?” Napatingin ako kay Nixel na ngayon ay nakanguso. Panigurado, may kalokohan na naman siyang iuutos sakin.“Kung hindi yan kalokohan, I'll do it. Pero kapag yan—”“Ok! Ok!” putol niya at mas lalo pang ngumuso “kung pwede lang sanang kunin mo yung laptop ko kay twinie. Nandun kasi lahat ng documents na gagawan ko ng hard copy. Kung hindi lang sana ako busy ngayon, baka—”“Oo na.” Pasalamat siya at magkatabi lang ang building ng Engineering at Business Education department.Good thing. Makikita ko na naman si Nizel.“Sa pagkakaalam ko, vacant niya ngayon at dahil ayokong mapagod yung beshie ko, tatawagan ko na lang si Nizel at sasabihing magkita kayo sa round table dun sa baba nitong building.” napailing na lang ako kay Nixel tsaka
AZALEA "Lea! Sa table eight ang isang 'to." Kinuha ko kay Jennie ang tray tsaka tinungo ang table na tinutukoy niya. "Enjoy your meal." nakangiti kong tugon sa customer pagkatapos kong ilapag sa table ang inorder nila. After ng sagutan namin kanina ni Izon, iniwan ko siya at hindi ko na din naabutan si Nizel kaya wala akong choice kundi ang mag-isang bumalik sa school. "Doon ka muna sa kitchen, tulungan mong maghugas si Miguel." utos sakin ng ka-trabaho ko kaya napatango na lang ako at dumiretso sa kusina. I work as a part-timer dito sa fastfood. Hindi masyadong kalakihan ang sweldo kaya minsan dinadagdagan ko pa ang mga sideline ko para lang makabayad ng tuition. "Ikaw muna ang bahala dito." sabi ni Miguel pagkalapit ko sa kitchen sink. Binigay niya sakin ang sponge na ginagamit pang-hugas kaya kinuha ko na lang at ako na ang nagpatuloy sa ginagawa niyang paghugas ng mga pinagkainan ng customers. Ganito lagi yung eksena ko dito, minsan nakakapagod na pero wala akong magawa dahi
AZALEA"Wake up, baby." Napabalikwas ako ng bangon dahil sa taong panay ang pag-yugyog sa balikat ko. Bumungad sakin si Izon na nakaupo sa kama habang nakangiting aso kaya't hindi ko mapigilan ang mapairap sa kawalan."Nambubwisit ka-" bahagya akong napahinto nang bigla niya akong halikan sa labi kung kaya't mabilis ko siyang nasipa dahilan para mahulog siya sa kama."Nang-aasar ka ba talaga?" "What? Anong mali sa ginawa ko?" pagmamaang-maangan nito habang nakaupo sa sahig."Anong mali sa ginawa mo?" sarkastiko kong tanong sabay lapit sa kanya.Hinawakan ko ang suot niyang polo at pilit siyang pinatayo, ngunit parang nagsisisi yata ako nang tuluyan siyang makatayo dahil mas mataas siya kumpara sakin kaya't napabitaw ako sa pagkakahawak sa polo niya. "Saan-banda-ang-mali-sa-ginawa-ko?" ulit niya at unti-unting inilapit ang mukha niya sa mukha ko. "Gusto mo bang ulitin ko para malinawan ka na walang mali sa ginawa ko?" nagpakawala siya ng isang ngisi kaya't isang suntok din ang pinaka
AZALEA “Nixel...” I am trying my best to approach Nixel pero nakakainis lang dahil kahapon niya pa ako binabalewala. “Sorry na, hindi naman talaga ikaw yung minura ko.” niyogyog ko yung braso niya pero parang bato pa din siya na tila ba'y isa lang akong hangin na nangungulit na mapansin. “Bati na tayo Nixel.” lahat lahat ginawa ko na. Nagmumukha akong ewan sa kakapout tapos dedma pa din ang lola. Natapos na ang lunch break hanggang sa nagdismissal na pero wala talaga. Ayaw talaga ako pansinin ng babaeng 'to. “Bye. Una na 'ko.” alam kong hindi niya pa din ako papansinin pero gusto ko lang magpaalam. May trabaho pa ako at gusto kong magsimula ng maaga para mas maaga din akong matapos. “Wait..” napahinto ako sabay lingon kay Nixel na nagsalita at naghihintay sa susunod niyang sasabihin. “Do me a favor.” mataray niyang sabi sabay taas ng kaliwa niyang kilay. “A-Anong favor?” “Promise me first na gagawin mo ang gusto ko. Minura mo ako at unacceptable yun sakin, kaya dapat lang na g
THIRD PERSONDahan-dahang iminulat ni Azalea ang kanyang mga mata nang maramdaman niyang natatamaan siya ng sinag ng araw mula sa bintana ng kwarto. Nag-unat siya ng kanyang braso at sinamahan pa ng kaunting paghikab.Nang tuluyan na siyang magising, iginala niya ang kanyang paningin at napagtantong wala pala siya sa sarili nitong kwarto. Saka niya lang din naalala ang nangyari bago siya nilamon ng antok kaninang madaling araw.Napasilip siya sa ilalim ng comforter para i-check kung suot niya pa din ba ang damit, at parang nabunutan siya ng tinik sa lalamunan nang makitang pareho pa din ang damit na suot niya bago siya nakatulog.“Binuhat niya kaya ako?” napatanong siya sa kanyang sarili habang sapo-sapo ang noo. Nagtataka siya kung bakit nandito siya ngayon sa kama gayong sa sahig naman siya nakatulog kanina.Napabaling siya sa bedside table at nakita ang cellphone niya. Kaagad niya itong kinuha at tinignan ang oras.Mag-aalas dose na ng tanghali.Maya-maya’y nakarinig siya ng katok
THIRD PERSON Mahigit kalahating oras na ang nakalipas simula noong lumabas sa kwarto si Izon at hindi pa din dinadalaw ng antok si Azalea. Lahat na yata ng paraan para makatulog ay ginawa na niya, pero hindi pa din tumalab. Tumambling sa kama, nagpagulong-gulong at nagbilang ng mga tupa habang nakatitig sa kisame, pero ni isa ay walang umobra. Inis niyang tinanggal ang pagkakatalukbong ng comforter, saka napabangon. “Mag-aalas kwatro na,” sambit niya pagka-check niya sa oras sa cellphone niyang naka-charge malapit sa bedside table. Nakaramdam siya ng pagkauhaw kaya tumayo siya at naglakad palabas ng kwarto. Dumiretso siya sa kusina at kinuha ang pitsel sa loob ng ref para magsalin ng tubig sa baso. Pagkatapos niyang uminom, napadako ang kanyang paningin sa sala. “Ba't gising ka pa?” tanong niya nang makita si Izon na kasalukuyang abala sa pagtitipa sa laptop. “I'm waiting for my secretary. I told him to pick up some stuff you’ll need while you’re staying here,” Mabagal ang mg
THIRD PERSON“Mag-ingat kayo,” bilin ni Azalea sa mga kasamahan niya dahil halos pagewang-gewang na ang lakad ng iba, maliban lang kay Nicole. Masyadong nadala sa alak ang mga kasama niya kaya hindi naiwasang malasing pagkatapos ng apat na oras na pagpakasaya sa KTV.“Sigurado ka bang mag-isa mong ihahatid ang mga ‘to?” nag-aalalang tanong niya kay Nicole nang makitang nakaupo sa sahig si Miguel at mag-isang kinakausap ang sarili.Pasado ala una na nang madaling araw at kasalukuyan silang nasa labas ng KTV lounge at nag-aabang ng taxi para sakyan pauwi.Pinara ni Azalea ang isang taxi at pinagbuksan sila ng pinto. “Samahan na lang kita—”“Huwag kang mag-alala. Kaya ko na ‘to. Saka, hindi tayo magkakasya lahat sa taxi kapag sumama ka,” putol ni Nicole sa alok niya.Kahit na nag-aalala, pumayag na lang din siya. “Basta tawagan mo na lang ako kapag nakauwi na kayong lahat,”Tinulungan sila ng taxi driver na alalayan si Miguel papasok sa taxi dahil wala na talaga ito sa wisyo. Mabilis na
THIRD PERSON It’s past nine in the evening at katatapos lang ng shift nilang lahat. Azalea packed her things from her locker before finally bidding her goodbye to her co-workers. Medyo may katagalan na din siya dito kaya halos lahat ng mga nagtatrabaho dito ay naging malapit sa kanya. “Ikaw ha, baka kakalimutan mo na kami,” kunwaring nagtatampong pahayag ni Miguel sa kanya at sinabayan pa ito ng pagnguso. “Palagi ka pa namang busy.” “Naku! Kapag ginawa mo talaga ‘yon sa’min, sisiguraduhin kong hindi ka invited sa kasal ni bakla.” Dagdag pa ni Jenny na tila ba’y nagbabanta. “Teka, bakit ako?” nagtataka namang tanong ng kaibigan. Napailing na lamang si Azalea habang nakangiti. “Tigilan niyo nga ako sa kalokohan niyo. Baka nga kayo pa ang makalimot sakin e.” pambabaliktad na sagot ng dalaga habang nakahalukipkip para kunwari’y magmukhang mataray. “Aba! Aba! May pa ganyan ganyan ka na sa’min ngayon? Porke’t aalis ka na?” hindi nagpatalo si Miguel at humalukipkip din sabay irap dahila
AZALEA “Please give us a call whenever you’re ready. Your grandfather is waiting for you.” Malimit akong ngumiti kay Mister Nicolaus saka tumango. “I will.” Medyo kumalma na ang pakiramdam ko. Nabuhos ko na lahat ng luha na pwede kong ibuhos. Ilang taon ko din sinarili ang nangyari sa’min ni mama, sa pag-aakalang wala akong matakbuhan at makikinig sakin. Now, I finally had someone, not just someone, but a family that I could ran into when I’m bothered. Pagkatapos magpaalam ni Mister Nicolaus, kaagad siyang sumakay sa dala niyang kotse saka ito pinaharorot paalis. Sinundan ng tingin ko ang papalayo niyang kotse hanggang sa tuluyan nan ga itong maglaho. Saglit akong napatingin sa hawak kong calling card, saka napagdesisyunang itago ito sa case ng cellphone ko. Sinabi ko kay Mister Nicolaus na saka ko na lang bibisitahin yung mga kamag-anak ni mama dahil sa ngayon ay abala pa ako. Siguro pag dumating na yung panahon na may napatunayan at may narating na yung sarili ko, yu
AZALEA“I’m Nicolaus Villamor, chief executive of Magallon Law Firm and I'm your mom's cousin.” Inabot sakin ng lalaki ang contact card niya pagkatapos magpakilala.“Teka, pakiulit nga po ng sinabi mo.” naguguluhan kong tanong habang pinagmamasdan ang binigay niyang card sakin.Nandito kami ngayon sa sala dahil gusto niya akong makausap. Kakaalis lang din ni Izon dahil may emergency sa kompanya niya. Nag-aalangan pa siyang umalis kanina dahil ayaw niya akong iwan sa lalaking estranghero, pero sinabi ko sa kanyang magiging okay lang ako, at kung hindi man, sinigurado ko sa kanya na tatawagan ko siya. “I'm your mom's cousin. Siguro nagtataka ka kung bakit bigla na lang ako nagpakita at nagpakilala.” pag-uulit ng lalaki. I haven't had any contact with anyone from my mom's side. Kaya hindi ako sigurado kung totoo ba ang sinasabi ng lalaking ito. “Mag-iisang taon na din magmula noong sinimulan namin ang paghahanap sayo.” dagdag pa niya na mas lalo kong ipinagtaka.Hinahanap niya ako? At
THIRD PERSON“So that explains the reason kung bakit ka nakipag-away doon sa bar kagabi,” naiiling na sambit ni Azalea pagkatapos i-kwento ni Izon ang nangyari. “Pero hindi pa din valid ang rason mo para manggulo sa bar. Buti nga hindi ka pinapulis ng mga nakaaway mo dahil kapag nagkataon, sa kulungan ka sana nagpalipas ng gabi.” Dagdag pa nito saka ininom ang tubig na isinalin niya sa baso.Sa kadahilanang wala siyang pasok ngayon, napagpasyahan niyang ipaghanda ng agahan si Izon at sabay na ding kumain. Habang nasa hapag, hindi naman nito maiwasan ang magtanong sa totoong nangyari.“So, anong plano mo?” tanong niya ngunit nanatiling tikom ang bibig ni Izon na tila ba’y ayaw magpa-istorbo sa kinakain. “Wala naman sigurong masama sa plano ng tatay mo,” walang pakundangang sabi pa niya dahilan para saglit na mapatigil si Izon. “If it’s for business, then be it. Besides hindi ka naman magpapakasal sa kung kani-kanino lang.”May punto nga naman siya. Kasintahan ni Izon si Samantha at sa
THIRD PERSONBlinded by his anger and frustration, Izon stormed out of the VVIP room, leaving Samantha behind, hurt and bewildered by his sudden coldness. He didn't bother to consider her feelings; all he could think about was how his father was trying to control his life once again, dictating his future without any regard for his happiness.With a storm raging in his chest, Izon sought solace in the oblivion of a bar. He drowned his frustration in the numbing embrace of alcohol, desperately trying to escape the harsh reality that had unfolded before him. Hours slipped away unnoticed, and the darkness of the night clung to his troubled mind.Past three in the morning, Izon's drunken state reached its peak, causing him to lose control. His anger and despair spilled over, causing him to lash out, sending bottles crashing to the floor. The bouncer's gaze fell upon the shattered glass and the disheveled figure of Izon. Kaagad siyang inawat ng mga ito. Nakakaagaw na din siya sa atensyon n
THIRD PERSON“Ipapaalala ko lang that you'll be having a dinner with your girlfriend's family and Mr. Villamor will be joining as well,” paalala ng sekretarya ni Izon sa kanya at ipinatong sa kanyang mesa ang dokumento na kanyang pinagawa. “Anong oras na ba?” tanong nito sa sekretarya habang abala pa din sa ginagawa niya sa monitor ng computer, tila may hinahabol na gawain na kailangan tapusin. “Quarter to six. Traffic pa naman kapag ganitong oras,” sagot naman ni Ivan pagkaupo niya sa mahabang sofa na nakapwesto sa gitna ng opisina. Nagpaschedule ng dinner ang tatay niyang si Mr. Villamor kasama ang girlfriend niya at mga magulang nito dahil may mahalaga silang bagay na pag-uusapan patungkol sa kanilang kompanya. Masyado siyang nababad sa trabaho buong maghapon, kung kaya't hindi niya namalayan na palubog na pala ang araw. “E, boss?” tawag pansin ng kanyang sekretarya pero hindi niya ito binalingan at patuloy pa din sa ginagawa. “Oh?” maikling tugon na lamang niya. Napakamot pa