AZALEA"I told you. Kumakain ako ng dinuguan." Kaagad kong tinuhod ang alaga niya nang makalapit ulit siya sakin at nakita ko kung paano siya mamilipit sa sakit."Alam mo, kanina pa ako nagtitimpi sayo. Kung hindi mo mapigilan yang kalibugan mo. Pwes! Lumayo ka sakin kung ayaw mong mapuruhan ng todo." "B-Biro lang yun. D*mn! Sineryoso mo naman." namimilipit pa din siya sa sakit habang nakahawak sa ano niya.Hindi porket binigay ko yung sarili ko sa kanya kagabi, eh pwede niya na 'kong galawin kahit anong oras na gusto niya. Asa siya!"Kahit ganito ako kag*go, nirerespeto ko pa din ang dinugua-" napalayo siya sakin nang aakmang sisipain ko sana siya. "Sabi ko nga, titigil na ako." napa-peace sign pa ang loko.Lumabas ako sa condo niya at binilisan ang paglalakad papuntang elevator. Saktong malapit na siya papuntang elevator nang sumara ito. Mabuti na lang at hindi siya nakaabot. Tsss.Bumukas ang elevator pagkarating ko sa main floor. Mabilis akong naglakad dahil ayokong maabutan ng
AZALEAMag-iisang buwan na simula nung hindi na nagpapakita si Izon. The last time I saw him, yun yung nasa restaurant kami. Pagkatapos nun, hindi na siya nagpaparamdam.Mas mabuti na nga yun at wala ng may mangungulit sakin. “Azalea, can you do me a favor?” Napatingin ako kay Nixel na ngayon ay nakanguso. Panigurado, may kalokohan na naman siyang iuutos sakin.“Kung hindi yan kalokohan, I'll do it. Pero kapag yan—”“Ok! Ok!” putol niya at mas lalo pang ngumuso “kung pwede lang sanang kunin mo yung laptop ko kay twinie. Nandun kasi lahat ng documents na gagawan ko ng hard copy. Kung hindi lang sana ako busy ngayon, baka—”“Oo na.” Pasalamat siya at magkatabi lang ang building ng Engineering at Business Education department.Good thing. Makikita ko na naman si Nizel.“Sa pagkakaalam ko, vacant niya ngayon at dahil ayokong mapagod yung beshie ko, tatawagan ko na lang si Nizel at sasabihing magkita kayo sa round table dun sa baba nitong building.” napailing na lang ako kay Nixel tsaka
AZALEA "Lea! Sa table eight ang isang 'to." Kinuha ko kay Jennie ang tray tsaka tinungo ang table na tinutukoy niya. "Enjoy your meal." nakangiti kong tugon sa customer pagkatapos kong ilapag sa table ang inorder nila. After ng sagutan namin kanina ni Izon, iniwan ko siya at hindi ko na din naabutan si Nizel kaya wala akong choice kundi ang mag-isang bumalik sa school. "Doon ka muna sa kitchen, tulungan mong maghugas si Miguel." utos sakin ng ka-trabaho ko kaya napatango na lang ako at dumiretso sa kusina. I work as a part-timer dito sa fastfood. Hindi masyadong kalakihan ang sweldo kaya minsan dinadagdagan ko pa ang mga sideline ko para lang makabayad ng tuition. "Ikaw muna ang bahala dito." sabi ni Miguel pagkalapit ko sa kitchen sink. Binigay niya sakin ang sponge na ginagamit pang-hugas kaya kinuha ko na lang at ako na ang nagpatuloy sa ginagawa niyang paghugas ng mga pinagkainan ng customers. Ganito lagi yung eksena ko dito, minsan nakakapagod na pero wala akong magawa dahi
AZALEA"Wake up, baby." Napabalikwas ako ng bangon dahil sa taong panay ang pag-yugyog sa balikat ko. Bumungad sakin si Izon na nakaupo sa kama habang nakangiting aso kaya't hindi ko mapigilan ang mapairap sa kawalan."Nambubwisit ka-" bahagya akong napahinto nang bigla niya akong halikan sa labi kung kaya't mabilis ko siyang nasipa dahilan para mahulog siya sa kama."Nang-aasar ka ba talaga?" "What? Anong mali sa ginawa ko?" pagmamaang-maangan nito habang nakaupo sa sahig."Anong mali sa ginawa mo?" sarkastiko kong tanong sabay lapit sa kanya.Hinawakan ko ang suot niyang polo at pilit siyang pinatayo, ngunit parang nagsisisi yata ako nang tuluyan siyang makatayo dahil mas mataas siya kumpara sakin kaya't napabitaw ako sa pagkakahawak sa polo niya. "Saan-banda-ang-mali-sa-ginawa-ko?" ulit niya at unti-unting inilapit ang mukha niya sa mukha ko. "Gusto mo bang ulitin ko para malinawan ka na walang mali sa ginawa ko?" nagpakawala siya ng isang ngisi kaya't isang suntok din ang pinaka
AZALEA “Nixel...” I am trying my best to approach Nixel pero nakakainis lang dahil kahapon niya pa ako binabalewala. “Sorry na, hindi naman talaga ikaw yung minura ko.” niyogyog ko yung braso niya pero parang bato pa din siya na tila ba'y isa lang akong hangin na nangungulit na mapansin. “Bati na tayo Nixel.” lahat lahat ginawa ko na. Nagmumukha akong ewan sa kakapout tapos dedma pa din ang lola. Natapos na ang lunch break hanggang sa nagdismissal na pero wala talaga. Ayaw talaga ako pansinin ng babaeng 'to. “Bye. Una na 'ko.” alam kong hindi niya pa din ako papansinin pero gusto ko lang magpaalam. May trabaho pa ako at gusto kong magsimula ng maaga para mas maaga din akong matapos. “Wait..” napahinto ako sabay lingon kay Nixel na nagsalita at naghihintay sa susunod niyang sasabihin. “Do me a favor.” mataray niyang sabi sabay taas ng kaliwa niyang kilay. “A-Anong favor?” “Promise me first na gagawin mo ang gusto ko. Minura mo ako at unacceptable yun sakin, kaya dapat lang na g
NIXEL “Bakit kasama ni Mixz ang anak ni Mrs. Villamor?” nagulat ako nang biglang sumulpot yung kakambal ko mula sa aking likuran. “Anak ni Mrs. Villamor? Sino naman yan?” pabalik kong tanong sabay inom ng wine sa hawak kong wine glass. It's Mrs. Villamor's birthday party and my mom forced me to attend this party for some unknown reasons. Kaya dinala ko na din dito si Azalea dahil alam kong pang-matanda ang party na 'to. Duh! Hindi ako bagay sa mga ganitong okasyon. “The one we met at condo last month. Yung lalaking nagsabing girlfriend niya daw si Mixz but—” “You mean yung ka-secret affair ni bestie? Why? Where are they? Baka nagta
THIRD PERSON"Do you want to play something interesting?""But you need to promise me first that you will never tell anyone about our game,""Can't I atleast tell Daddy about it?""No, baby. This game... will be our greatest secret. Do you still want to play with me?" Napahikbi ang isang batang babae sa dalampasigan. Nabitawan niya ang ang hawak nitong stuff toy saka makailang beses na humagulhol sa iyak. "I want you back, mom..." puno ng pagsusumamo ang mga mata niyang walang tigil sa pag-agos ng luha. Nagmamakaawang bumalik ang taong matagal na niyang inaasam-asam na bumalik. Wala sa sariling naglakad siya sa dagat. Unti-unti na siyang nilalamon ng tubig ngunit walang sawa pa din siya sa pag-iyak. Wala na siyang ibang gustong mangyari kundi ang makita ang kanyang ina. Naipikit na lamang niya ang kanyang mga mata, na tila ba'y handa na ito sa kung ano man ang mangyari sa kanya. "YAH!" isang matinis na boses ang kanyang narinig dahilan para muli niyang imulat ang kanyang mga mata. "
THIRD PERSON "Long time no see, Lea..." Despite feeling anxious, Azalea managed to compose herself still. She had no choice but to remain calm dahil ayaw niyang ipakita sa kanyang kapatid na nababalisa siya sa presensya nito. "Anong kailangan mo?" prangka niyang tanong. "Hindi mo man lang ba ako kukumustahin?" pabalang na sagot sa kanya ni Jasper dahilan para titigan niya ito nang masama. "Ginaganyan mo na 'ko ngayon? Naks naman, Lea." nagpakawala ito ng isang pagak na tawa at hindi niya mapigilan ang makaramdam ng mas lalong pagkabalisa. Jasper turns out to be his step brother nang muling magpakasal ang kanyang ama pagkatapos mamatay ang kanyang ina. Isa ito sa mga dahilan kung bakit lumuwas siya papuntang manila, kasabay ng pagtalikod niya sa nakaraang gusto niyang kalimutan. "May pera ka ba diyan?" sunod na tanong ng kanyang kapatid. "Wala--" "Lumuwas pa 'ko ng Manila para lang puntahan ka dito tapos sasabihin mong wala? Ginag*go mo ba 'ko?" asik nito na labis niyang ikinagu
AZALEAIT’S BEEN DAYS—ilang araw na din ang lumipas since huli kong makausap si Izon. No calls, no texts, not even a single seen sa messages na sini-sent ko sa kanya. At this point, I wasn’t just confused. I was bothered. Super bothered.At kahit gaano ko pa sinubukang i-distract ang sarili ko, hindi ko maiwasang mapatingin sa phone ko every five minutes, secretly hoping na baka ngayon na… baka ngayon na siya magparamdam. Pero wala. It was as if he vanished into thin air right after that night.That night.Hindi naman talaga siya nag-propose. He just asked. A simple question na parang hindi biro, pero hindi rin klaro. Like he was testing the waters or maybe throwing something out there just to see how I’d react. And me? I froze. I didn’t say no, but I didn’t say yes either.I wasn’t ready. I didn’t even know where we stood. Wala kaming label, wala kaming malinaw na usapan. So how was I supposed to answer something that big?Nasa cafeteria kami ngayon ni Nixel, sharing our usual spot b
AZALEA"Eighty-six..."I shut the book without much thought, the quiet snap of its closing barely registering in my mind. My chin rested on my palms, as though they were the only things holding up the weight I hadn’t realized I was carrying. I felt drained—parang mawawalan ako ng gana.Another sigh escaped my lips."Eighty-seven..."Inis kong binalingan si Nixel na ngayon ay nagbabasa pa din sa libro. "What?" she asked, raising a brow.She must've noticed the glare I was giving her. "Are you seriously counting my sighs?""What’s so wrong with counting each of your sighs? And why do you keep sighing anyway? Don’t tell me na may problema ka pa din gayong nalaman mo na na isa kang anak mayaman with a handsome boyfriend to top it off?" sabat niya dahilan para mapairap ako."Minimize your voice, please." Suway ng isang estudyanteng napadaan sa table namin. Hindi ko na lang pinansin si Nixel at binaling na lang ang tingin sa kabilang side. Vacant time namin at nandito nga pala kami ngay
THIRD PERSON PANG-WALUMPU'T LIMANG tawag na ang natanggap ni Azalea mula kay Izon at pang-walumpu't limang beses niya na din itong dinecline. She doesn’t want to hear anything from him dahil hanggang ngayon ay masama pa din ang loob niya. Halo-halo pa ang nararamdaman niya dahil sa nangyari kanina. Selos na selos siya kay Samantha at nagagalit na parang maiiyak naman kapag naalala niya ang nangyaring sagutan sa pagitan nila ni Izon. Hindi niya lubos akalain na maiisip ni Izon na magagawa niya ‘yon. Muli siyang napatalukbong sa comforter at ipinikit ang mga mata. Pasado alas diyes na ng gabi at kasalukuyan siya ngayong nasa Imperial Suites at dito nagmumukmok sa unit niya. Napagdesisyunan niyang dito na muna tumuloy pagkatapos niyang iwan si Izon. Ayaw niya din naman kasing gambalain pa ang kaibigan niyang si Nixel sa ganitong dis oras ng gabi. Nasa kalagitnaan siya ngayon sa pagmumukmok nang bigla siyang makarinig ng doorbell sa tinutuluyan niya. Nagtataka siyang tumayo at kahit pa
AZALEANAKATUKOD PA DIN ang ulo ko sa aking tuhod at medyo kalmado na din ang sariling galing lang sa pag-iyak. Pinunasan ko ang luha na nasa’king pisnge saka inayos ang buhok ko dahil ilang minuto din akong nakatungo dito, kakaiyak. Tumayo ako saka nagpakawala ng isang mabigat na hininga.Buo na ang loob ko at nakapagdesisyon.Nagsimula ulit akong maglakad pabalik sa unit ni Izon at binuksan iyon. Walang katao-tao ang bumungad sakin, at mukhang nakaalis na din ang bisita niya. Sa tagal ko ba namang nakatambay dun sa hagdan.Dumiretso ako sa kwarto ni Izon at hindi nga ako nagkakamali dahil nakita ko siya nandoon at halatang katatapos niya lang maligo dahil nakita ko siyang pinupunasan ngayon ang kanyang buhok habang nakatapis ng twalya ang pang-ibaba niya.He’s d-mn hot, pero hindi oras ngayon para pagpantasyahan siya. I need to talk to him.“Where have you been—What happened?” napalitan ng pag-aalala ang reaksyon niya nang makita niya ako.Pakiramdam ko magang-maga ang mga mata ko da
AZALEAMAKALIPAS ANG MAHIGIT isang oras nang matapos kaming kumain. Nag-insist na din si Izon na siya ang magbabayad sa lahat ng kinain namin kaya gano’n na lang kasaya ng kaibigan kong si Nixel.Hilig niya talaga sa lahat ang libre. Ewan ko sa babaitang ito, mayaman naman siya pero ang hilig sa libre.“Bye-Bye! Ingatan mo ang frenny ko,” paalam ni Nixel saka kumaway kay Izon. Bumaling pa siya ng tingin sakin at binigyan ako ng makahulugang titig at tanging pag-iling lang ang itinugon ko sa kanya.Etong babaeng ‘to talaga. Kung kanina, halos paulanan na niya ng sermon si Izon, ngayon naman ay todo support na siya sa aming dalawa pagkatapos niyang kiligin sa sinabi ni Izon na ako ang girlfriend nito.Naku! Kung alam niya lang talaga.“Bye, Mixz. Mauna na kami,” paalam sakin ni Nizel at hindi man lang tinatapunan ng tingin si Izon.Ramdam kong kanina niya pa hindi gusto ang presensya ng kasama ko.Pumasok na sila sa dala nilang kotse kaya pumunta na lang din kami ni Izon sa kotse niya na
AZALEA“Kanina ka pa ba naghihintay?” tanong ni Izon pagkaupo ko sa passenger’s seat.“Hindi naman,” pagsisinungaling ko habang inaayos ang seatbelt.Sa totoo lang, kanina pa ‘ko naghihintay sa waiting shed sa labas ng campus, kaso ayoko namang sabihin ‘yon sa kanya dahil baka maguilty siya.“Gusto mo bang kumain muna tayo bago umuwi sa condo?” tanong pa niya dahilan para bigla akong mamula.Bago umuwi sa condo? Para lang ‘yan sa mga mag-asawa e. Hindi ko alam kung kinikilig ba ako o ewan. Basta, kung pwede lang tumili, baka kanina pa kami nabingi dito dahil sa boses ko.Hindi ko mapigilang kagatin ang ibabang bahagi ng labi ko saka bumaling ng tingin sa labas ng bintana.“Hey? Ayaw mo ba?” pukaw niya sa atensyon ko at bahagya naman akong napatingin sa kanya. Nagsisimula na din siyang magdrive. “What’s wrong? Ayos lang ba ang pakiramdam mo?” sunod niyang tanong na ikinakunot ng noo ko. “Namumula ka. May masakit ba sayo?”Napatampal ako sa sariling noo saka napapikit nang mariin. Masya
THIRD PERSON“Are you sure you’re not coming with me?” kanina pa pinipilit ni Izzah si Izon na sumama sa kanya at puntahan ang ama nila para kausapin, kaso makailang beses na ding umayaw si Izon.“Ivan will be here in a minute,” he said, declining her offer. “Just look after the company. Besides, I won’t be gone for too long. Gusto ko lang bigyan ng leksyon ang matandang ‘yon.” he added, referring to his Dad.“He’s still your Dad. Show some respect atleast,” suway ng kapatid pero umiwas lang siya ng tingin. “Feel free to give me a call if ever you need my help,” usal pa nito bago ito tuluyang nagpaalam.Izon just shook his head. Tingin talaga sa kanya ng kapatid niya ay parang batang laging may nakaalalay sa likod. They’re not that close though she’s always like that kahit pa noong mga bata pa lamang sila.“No need to worry about me. I’d handle this myself,” he mumbled before putting back his sister’s number in his blacklist.Sigurado siyang pagkatapos ng pag-uusap nila ngayon, mangun
THIRD PERSON“Call me as soon as your class ends. I’ll be fetching you,” paalala ni Izon kay Azalea at sinagot naman siya nito ng simpleng pagtango bago lumabas ng kotse.Sinundan siya ni Izon ng tingin hanggang sa tuluyan itong makapasok sa gate ng eskwelahan. Nang hindi na niya ito matanaw, kaagad niyang denial ang numero ng kanyang kapatid na si Izzah.[Hello? Where were you? Kanina pa kita hinihintay dito,] batid ang pagkabagot sa boses nito.“I’m coming. May dinaanan lang ako,” he then ended the call and started to maneuver the car.Makalipas ang ilang minuto, narating niya ang kanyang destinasyon. Malapit lang din naman ang coffee shop sa eskwelahan na pinapasukan ni Azalea.“Here!” tawag sa kanya ng kapatid niya pagkapasok niya sa loob. “You told me not to be late, pero ikaw naman ‘tong late,” pagmamaktol ng kapatid.Umupo siya sa kaharap nitong upuan at tinawag ang waitress. “Could you get me a Doppio Espresso Macchiato with hot milk on the side?” bumaling siya sa kapatid, “Wh
THIRD PERSON Azalea slowly opened her eyes, the sun rays, warm and gentle, painting stripes across her face through the glass door. She stretched languidly, the crisp sheets whispering against her skin as she sat up. Iginala niya ang kaniyang paningin at napagtantong nandito na naman siya sa kwarto ni Izon. “Anong ginagawa ko dito?” napatanong na lang siya sa kaniyang sarili nang maalala na sa sofa siya nakatulog kagabi katabi si Izon. Possible bang binuhat siya nito kagabi? But he was drunk!? Kinukusot ang mga matang bumaba siya sa kama at lumabas ng kwarto. Dumiretso siya sa kusina sa pagbabasakaling makita niya si Izon at hindi nga siya nagkakamali dahil nakita niya itong abala sa paghahanda ng agahan. “Good morning,” masiglang bati nito sa kaniya. “Breakfast is ready,” dagdag pa nito at saktong patapos na din ito sa paglilinis ng mga pinanggamitan sa pagluluto. Nagtataka man, pero napaupo na lang din siya sa dining chair at hinintay na matapos si Izon. Hindi sila nagkausap n