AZALEA
"Yun na nga eh. Nagdadalawang isip pa ako kung tatanggapin ko-""Ano ka ba naman? Thirty-k na yan oh. Ang laking pera niyan 'teh! Atsaka pandagdag tuition mo na din." sabat sakin ni Nixel dahilan para mapayuko ako sa desk.Tatanggapin ko ba o hindi? Thirty-k every week? Pero anong klaseng trabaho naman yun?"If I were you, tatanggapin ko 'yang offer ni Mr. Stranger."Napatingin ako kay Nixel tsaka sinimulang iligpit lahat ng mga gamit ko. Nandito kami sa classroom at gulong-gulo yung utak ko simula noong ma-meet ko si kuyang estranghero sa park."Eh kasi naman eh. Hindi man lang niya sinabi yung klase ng trabaho na ipapagawa niya sakin." pagmamaktol ko habang nakatingin sa hawak kong business card.Pano kung pagiging prostitute pala sa bar ang trabaho ko? Sa laki ba naman ng kikitain, daig ko pa ang nagtatrabaho sa isang kompanya pag gano'n. Gipit na gipit ako ngayon pero sana naman huwag ganun."Curiosity kills you. Bakit hindi mo na lang puntahan ang address diyan sa card na binigay sayo.""Ayoko nga-""Ayaw mo? Edi ako na lang. Akin na nga 'yan."Balak niya pa sanang kunin sakin ang business card ngunit bigla ko itong inilayo sa kanya. "Psh!""Ano? Pupuntahan mo ba o hindi?""Oo na! Pupuntahan ko na."Napatayo ako nang wala sa oras tsaka kinuha ang mga gamit ko.Walang mangyayari kung hindi ko susubukan. Besides, pwede namang umayaw kapag hindi ko magustuhan ang trabaho na ibibigay sa'kin."Go girl. Libre mo na lang ako kapag nabigyan ka na ng sahod. Haha" she jokingly said making me shook my head before leaving the room.Azalea Mixz Allejo, here. I live independently without getting a full support from my parents. I decided to moved out simula noong nag-asawa ulit si papa pagkatapos mamatay ni mama. I just don't like the idea living in the same roof with his new wife na walang ibang ginawa kundi ang maltratuhin ako. Papa was actually against sa desisyong ginawa ko, at mas lalo pa siyang nagalit noong binilog ng asawa niya yung ulo niya at ginawan ako ng kung anu-anung dahilan kaya gusto kong umalis sa puder niya.Napatingin ako sa hawak kong business card. Medyo malapit lang naman yung address mula dito sa eskwelahan kaya't hindi na ako nag-abala pang maghanap ng masasakyan pagkalabas ko ng University.Nagdadalawang isip man ako ngayon, pero hindi ko na inalintana yun. Nowadays, mahirap maghanap ng ganyang kalaking pera sa isang linggo lang.Saglit akong napahinto sa paglalakad at napatingin ulit sa hawak kong card tsaka tiningnan yung malaking bahay na nasa aking harapan."Eto na siguro yun." mahina kong bulong sabay pindot sa doorbell. Sinubukan kong pindutin muli at nakailang pindot pa ako bago bumukas ang gate."Sino po sila?" tanong sakin ng babaeng nagbukas at sa tingin ko'y nasa 50's na yung edad niya."Ahm.. D-Dito po ba nakatira si.." napatingin ako sa hawak ko tsaka muling tumingin sa babae ".. si Mr. Izon Bricks Villamor?" tanong ko.Yun yung nakalagay na pangalan sa business card."Ah, Izon? Pumasok ka na at kanina pa naghihintay sa'yo iyon." nagagalak niyang sagot tsaka ako pinatuloy sa loob.Ganun? Expected na niya talaga na pupunta ako dito at tatanggapin yung offer niya? Tss"Sumunod ka sakin,"Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko sa nakikita ko ngayon. Ang lawak ng bahay, kitang kita ko yung napakagandang harden nila. Ang gaganda ng mga halaman na para bang alagang-alaga ang mga ito.Patuloy ko pa ding sinusundan ng lakad ang babae hanggang sa makapasok kami sa mala-mansyong bahay. Kaya naman pala napakalaki ng ibibigay na pera ng lalaking yun.Baka naman gusto niya akong maging kasambahay dito dahil kulang ng taga-linis sa bahay nila."Pumasok ka na lang sa kuwartong iyan, hija nang sa gano'n ay makapag-usap kayong dalawa,"Bahagyang napalaki ang aking mga mata dahil sa sinabi ng babae. "Ako po? Papasok diyan?" tanong ko sabay turo sa kwartong hinintuan namin.Anong gagawin ko diyan? Don't tell me, kikidnapp-in nila ako tapos kailangan nila ng ransom"Nandiyan sa loob si-""Ayoko po."Baka kung ano pang gawin nila sakin. Hindi ko lang namamalayan na na-modos na pala ako ng babaeng 'to tapos gagawin nila akong myembro ng budol-budol gang at kung mamalasin ako, ibebenta nila ang lamang loob ko. Waaaaaaah! Send help."Manang, sinabi ko naman sa inyo na papasukin niyo na lang po siya sa kwarto pagkarating niya dito."Mas lalo akong kinabahan dahil sa pagsulpot ng isang lalaki. Siya yung lalaki sa park."I think, mukhang napag-isipan mo na yung tungkol sa sinabi ko,""H-Huh?" hindi ko na alam kung ano ang sumunod na nangyari, basta't naramdaman ko na lang ang pagkakaakbay niya sakin hanggang sa tuluyan kaming makapasok sa loob ng nasabing kwarto.***IZON's POINT OF VIEW"Once you accept my proposal, there's no reason for you to back off," sabi ko sa kanya pagkatapos kong isara ang pinto ng kwarto. Nagtungo ako sa side table ng kama at kinuha ang isang envelope sa drawer. "All you need to do is to sign this contract. Then everything is settled." dagdag ko at inabot sa kanya ang envelope."A-Anong klaseng trabaho-""Basahin mo." putol ko sabay hubad sa suot kong damit at naglakad papunta sa fridge. Itinapon ko sa kama ang hawak kong damit bago kumuha ng tubig tsaka uminom."T-Tama ba ang nakasulat dito?" halata yung pag-aalinlangan sa boses niya dahilan para mapangisi ako."What do you think? May mali ba sa spelling?" naglakad ako palapit sa kanya na siya namang parang natuod sa kinatatayuan."Hindi yun. I-I mean-"Kinuha ko sa kanya ang hawak niyang contract at nakita ko ang dalawang beses niyang paglunok. Binasa ko muna ang nakalagay dito bago ibinalik sa kanya."Tama naman yung spelling, walang mali." balewala kong sagotNapakunot na lamang ako ng noo nang ibalik niya sakin ang envelope. "Pero seryoso ka ba dito? You want me to be your escort?""Yes, why not?""Thirty thousand in a week? Are you really sure about this?""Of course I am!"Saglit siyang napahinto at napaisip. Nagdadalawang isip pa ba siya? O baka naman nakukulangan siya sa offer ko? Do I need to raise it to fifty thousand for her to accept my deal?"Thank you, pero hindi ko matatanggap ang alok mo,""Fifty thousand!" hirit ko."Ayoko po talaga—""Kailangan ko lang naman ang pirma mo. What's the big deal? Unless you want me to use my unpleasant way of forcing you," banta ko at dahan dahan siyang nilapitan. Inabot ko sa kanya ang kontrata ngunit tinitigan niya lang ako ng masama. "Trabaho lang 'to. Walang personalan." nakangisi kong tugon."Sa inaasta mo, mas lalo kang nagiging kaduda-duda. Maghanap na lang ho kayo ng iba at hindi ko matatanggap ang alok niyo." sagot niya dahilan para mapailing ako ng wala sa oras.Ako na nga ang umaalok sa kanya tapos ako pa ngayon itong kaduda-duda? Tsk. Playing hard to get."Walang sisihan. You force me to do this." humakbang ako palapit sa kanya kaya't ganun na lang ang sunod-sunod niyang ginawang pag-atras."H-Huwag naman po y-yung ganito."Hinayaan ko lang siyang umatras nang umatras hanggang sa bumangga siya sa pader. Bingo"Pirma lang ang kailangan ko sa ngayon, pero mukhang pinaaga mo yata ang trabaho mo." I smirk"H-Hindi kasama 'to sa usapan...""Pasensyahan na lang tayo."Kaagad kong inilapit ang mukha ko sa kanya at mabilis na sinunggaban siya ng halik. Sinubukan niya akong itulak ngunit mas malakas pa din ako kumpara sa kanya. Patuloy ko pa din siyang hinahalikan habang yung isang kamay ko ay nakahawak na sa kanyang batok.Hindi siya tumugon sa'king mga halik kaya napilitan akong kagatin yung ibabang parte ng kanyang labi. Napaawang ang kanyang bibig at mas lalo kong sinagad ang paghalik sa kanya. Binitawan ko ang hawak kong envelope tsaka nagsimulang maglakbay ang kaliwa kong kamay."B-Bitaw-"Hindi ko siya hinayaang magsalita at nakabantay lang ako sa kanyang labi sa pamamagitan ng paghalik. Hindi pa din siya tumutugon at pilit na kumakawala kaya sapilitan ko siyang isinandal sa pader."Kiss me." utos ko at mas diniinan ko pa ang pagkagat sa kanyang labi hanggang sa malasahan ko ang dugo. "Just respond to my kisses." muli kong bulong at nakita ko kung paano manggilid ang kanyang mga luha.The hell I care. TsssMabilis kong napunit ang kanyang damit dahil mukhang wala na siyang lakas para umayaw sakin. Tanging pag-iyak lang ang ginawa niya habang nagpapaka-busy naman ako sa ginagawa ko."Mabilis lang 'to. Trust me." nakangisi kong sabi.***THIRD PERSON's POINT of VIEWHe almost ripped off her blouse which make the whole scene easy for him. Inuna niyang inunhook ang bra ng dalaga at sinunod nito ang suot nitong skirt.Mabilis na hinaplos ng binata ang malulusog na dibdib ni Azalea hanggang sa mauwi sa pagpisil na siyang ikinahagulhol nito. "T-Tama na po..." pagmamakaawa ng dalaga at batid dito ang panginginig at takot sa mga posibleng mangyari."I'm just starting." ngisi naman ng binata at pasalin-salin ang paghalik sa dalawang bundok na pinipisil niya.When his tongue touches her n¡pples, it brings her a so much pleasure, making her wet between her thighs. Hindi mawari ng dalaga kung anong klaseng sensasyon ang kanyang nararamdam. Unti-unti napalitan ng mahinang pag-ungol ang kaninang umiiyak na Azalea lalo na nang lumakbay pababa ang kamay ni Izon papunta sa kanyang kaselanan.Inilabas ng binata ang kanyang dila tsaka ito pinaikot sa u***g ng dalaga kaya kumawala ang kanina pang nagtitimping ungol ni Azalea. "Ahhh-Uhm..." napahawak siya sa batok ni Izon habang patuloy pa ding nilalaro ng binata ang naninigas niyang ut°ng.Kakaibang kiliti ang kanyang nararamdaman kaya't hindi niya napigilan na mapasabunot sa buhok ng lalaking nagpapaliyab sa kanya. "Ohhh.." sunod sunod ang kanyang d***g dahilan para muling mapangisi ang binata.'I turned her cries into moan' sigaw ng isip ng binata tsaka pinagpatuloy ang kanyang ginagawa. Sapo-sapo ng kaliwa niyang kamay ang isang bundok ng dalaga habang yung isa nama'y nilalaro gamit ang kanyang dila.Azalea was out of breath when he massaged and play both her nipples and breast. She parted open her lips and her eyes rolled back in so much pleasure. Hindi niya maitatanggi na nasasarapan siya sa sensasyong pinaparamdam sa kanya ng binata.Habang abala ang dalaga sa pagpapakasarap, patuloy pa din sa paglakbay ang kamay ni Izon sa kanyang kaselanan. All the muscles in her vag*n* tensed up as the sensation grew stronger and she wanted to scream at this time but she can't. Nahihiya siya sa kung ano ang magiging reaksyon ni Izon dahil sa kanyang asta."Ughh." mahigpit siyang napahawak sa balikat ng lalaki nang laruin nito ang namamasa niyang pagkababae. Napatingkayad siya nang biglang ipasok ng binata ang daliri nito sa kanyang kaselanan. Hindi niya malaman kung saang banda siya babaling lalo pa't patuloy pa din sa paglalaro sa kanyang dibdib si Izon at mas lalo siyang nag-iinit dahil sa nararamdamang sensasyon sa kanyang kaibuturan.Every rubbed he made to her cl*t makes her wetter than she is. Nilabas pasok niya ang kanyang dalawang daliri sa pagkakababae ng dalaga dahilan para mapadaing ito sa sakit. "Uggggh-uhm.." napahinto siya sa kakalaro sa malulusog na bundok ni Azalea at mariin itong tinitigan sa mata. Nakita niya ang nararamdaman nitong sakit kaya mabilis niya itong siniil ng halik habang hindi niya pa din tinitigilan ang ginagawa sa ibabang parte."I'm sorry..." he whispered between their kisses pero alam niyang hindi iyon narinig ng dalaga. Gusto niyang mabawasan ang sakit na nararamdaman nito.He hurriedly wipe her tears nang makita niyang nagbabadya ito. The more he sees her in pain made him feel so much guilt. Gusto niyang tumigil dahil ayaw niyang may makitang babaeng nasasaktan."I-I'm sorry." pag-uulit nito tsaka huminto. Hinugot niya ang kanyang daliri sa maselang parte ng dalaga at mabilis na kinuha ang kanyang damit sa kama. Binigay niya yun kay Azalea bago tumalikod. Dinampot niya ang envelope sa sahig at nagtungo sa kanyang drawer para ibalik ito. "You may leave after-" hindi pa man siya tuluyang makapagsalita ng tapos nang bigla siyang hatakin ng dalaga dahilan para mapaharap ito at sinalubong siya ng halik.Only one expression is written on Izon's face. Gulat dahil sa pinaghalong pagtataka at pagkamangha sa nakikita niya ngayon. He never expect to see her doing this surprising act but one thing is on his mind..."Wild yet Innocent. Thanks for making me feel guilty no more." nakangisi niyang sambit tsaka sinabayan ang halik ng dalaga.Marahan niyang dinala sa kanyang kama si Azalea at pinagpatuloy ang naudlot nilang ginawa na nagdulot ng matinding sensasyon at init sa kanilang katawan.AZALEA As he motioned me on top of him, I then unzipped and pulled down his pants and removed his boxers. I suddenly froze when I saw his big hard c*ck.. lively and it was hungry for me. “If it's too much for you, we don't have to do this.” natatawa niyang sabi nang makita ang gulat na gulat kong expresyon. Makailang beses akong lumunok at hindi makasagot. Talaga bang hahayaan ko na maangkin ng lalaking 'to ang katawan ko? Paano kung magsisi ako pagkatapos ng gagawin ko ngayon? He gently tossed me on bed and started to kiss my neck aggressively. Kinakabahan ako pero mas nangingibabaw sakin ang init na nararamdaman. Fvck this sensation. “D*mn! You're wetter than I imagined.” he said
AZALEA "How was the negotiation yesterday?” Bigla akong pinalambutan ng tuhod nang marinig ko ang tanong sakin ni Nixel pagkapasok ko sa classroom. Naalala ko na naman yung nangyari kagabi. Mabuti na lang at dumating yung nanay ng lalaking yun kaya nakatakas ako ng palihim. They're having a chitchat sa living area kaya sinagad ko na ang time na yun para umalis. Hindi naman nila napansin ang pagtakas ko dahil masyadong malawak ang bahay nila. Ninakawan ko pa nga ng damit ang loko-lokong yun dahil sirang-sira na yung blouse ko at wala ng pag-asang gamitin. “Teka... Nagpalit ka ba ng uniform? Bakit ang sikip tingnan sa'yo?” dagdag pa niya tsaka nilapitan ako at sinuri ang suot kong uniporme. Anong sasabihin ko sa kanya? Hindi ko naman pwedeng sabihin na pinunit ng lalaking yun ang uniform ko dahil may nangyari sa'min kagabi kaya no choice ako ngayon kundi suotin ang luma kong blouse na masikip sakin. “ANO 'TO?” Napalundag ako sa gulat nang bigla siyang sumigaw sa tenga ko. “Tigila
AZALEA “I added thirty-k in your bank account,” walang tigil pa din ang kakabuntot niya sakin hanggang sa makalabas ako sa university. “Hindi mo na kailangang mag-trabaho as part timer sa mga fastfood—” napahinto siya nang huminto ako sa paglalakad at bumaling sa kanya. “Hindi ko alam kung paano mo nalaman yung bank account ko pero hindi ko gagamitin yung perang nilagay mo. Wala kang karapatang utusan ako na tumigil sa trabaho ko dahil yun lang ang bumubuhay sakin. And stop forcing me to sign that stupid contract of yours kasi kahit anong pilit mo sakin, I won't and I will never—” “I'm not forcing you. Ikaw mismo yung nagbigay ng sarili mo sakin kagabi, remember?” That hits me. May nakapaskil na ngisi sa kanyang mukha at tila naghihintay ng salita mula sakin. I can't deny the fact na kasalanan ko yung nangyari sa'min kagabi. Pero siya yung nauna, nadala lang ako that's why I begged him for more. “But it doesn't mean na pumapayag ako sa gusto mo—” “So you're telling me na nagpak
AZALEA “Don't come near me!” I yelled in frustration bago siya tinalikuran. Tinakip ko sa suot kong skirt na may tagos sa likuran ang paper bag na pinaglagyan niya ng uniform. Kumukulo ang dugo ko sa kanya dahil sa table napkin na pinagsasabi niya. Pano na lang kapag may dala siyang pera? Totohanin niya talaga ang pagbili ng napkin— table napkin? Tsss. Naglakad ako palayo sa kanya at naghanap ng malapit na drug store. Tumawid ako sa pedestrian lane nang may makita akong Mercury drug store sa kabila. Mukha akong timang dahil sa ginagawa ko ngayon dahil panay ang tingin ko sa mga taong nakakasabay ko sa paglalakad, baka kasi mahalata nila yung tagos ko. “Miss, one pack of whisper with wings nga po.” pilit ang ngiting sabi ko sa isang pharmacist. Mabuti na lang at hindi masyadong marami ang taong bumibili dito. Binayaran ko yung binili ko tsaka lumabas sa mercury drug store. Luminga-linga pa 'ko sa paligid at nagbabakasakaling makahanap ng CR. “Tsk. Saan naman ako magpapalit?” pab
AZALEA"I told you. Kumakain ako ng dinuguan." Kaagad kong tinuhod ang alaga niya nang makalapit ulit siya sakin at nakita ko kung paano siya mamilipit sa sakit."Alam mo, kanina pa ako nagtitimpi sayo. Kung hindi mo mapigilan yang kalibugan mo. Pwes! Lumayo ka sakin kung ayaw mong mapuruhan ng todo." "B-Biro lang yun. D*mn! Sineryoso mo naman." namimilipit pa din siya sa sakit habang nakahawak sa ano niya.Hindi porket binigay ko yung sarili ko sa kanya kagabi, eh pwede niya na 'kong galawin kahit anong oras na gusto niya. Asa siya!"Kahit ganito ako kag*go, nirerespeto ko pa din ang dinugua-" napalayo siya sakin nang aakmang sisipain ko sana siya. "Sabi ko nga, titigil na ako." napa-peace sign pa ang loko.Lumabas ako sa condo niya at binilisan ang paglalakad papuntang elevator. Saktong malapit na siya papuntang elevator nang sumara ito. Mabuti na lang at hindi siya nakaabot. Tsss.Bumukas ang elevator pagkarating ko sa main floor. Mabilis akong naglakad dahil ayokong maabutan ng
AZALEAMag-iisang buwan na simula nung hindi na nagpapakita si Izon. The last time I saw him, yun yung nasa restaurant kami. Pagkatapos nun, hindi na siya nagpaparamdam.Mas mabuti na nga yun at wala ng may mangungulit sakin. “Azalea, can you do me a favor?” Napatingin ako kay Nixel na ngayon ay nakanguso. Panigurado, may kalokohan na naman siyang iuutos sakin.“Kung hindi yan kalokohan, I'll do it. Pero kapag yan—”“Ok! Ok!” putol niya at mas lalo pang ngumuso “kung pwede lang sanang kunin mo yung laptop ko kay twinie. Nandun kasi lahat ng documents na gagawan ko ng hard copy. Kung hindi lang sana ako busy ngayon, baka—”“Oo na.” Pasalamat siya at magkatabi lang ang building ng Engineering at Business Education department.Good thing. Makikita ko na naman si Nizel.“Sa pagkakaalam ko, vacant niya ngayon at dahil ayokong mapagod yung beshie ko, tatawagan ko na lang si Nizel at sasabihing magkita kayo sa round table dun sa baba nitong building.” napailing na lang ako kay Nixel tsaka
AZALEA "Lea! Sa table eight ang isang 'to." Kinuha ko kay Jennie ang tray tsaka tinungo ang table na tinutukoy niya. "Enjoy your meal." nakangiti kong tugon sa customer pagkatapos kong ilapag sa table ang inorder nila. After ng sagutan namin kanina ni Izon, iniwan ko siya at hindi ko na din naabutan si Nizel kaya wala akong choice kundi ang mag-isang bumalik sa school. "Doon ka muna sa kitchen, tulungan mong maghugas si Miguel." utos sakin ng ka-trabaho ko kaya napatango na lang ako at dumiretso sa kusina. I work as a part-timer dito sa fastfood. Hindi masyadong kalakihan ang sweldo kaya minsan dinadagdagan ko pa ang mga sideline ko para lang makabayad ng tuition. "Ikaw muna ang bahala dito." sabi ni Miguel pagkalapit ko sa kitchen sink. Binigay niya sakin ang sponge na ginagamit pang-hugas kaya kinuha ko na lang at ako na ang nagpatuloy sa ginagawa niyang paghugas ng mga pinagkainan ng customers. Ganito lagi yung eksena ko dito, minsan nakakapagod na pero wala akong magawa dahi
AZALEA"Wake up, baby." Napabalikwas ako ng bangon dahil sa taong panay ang pag-yugyog sa balikat ko. Bumungad sakin si Izon na nakaupo sa kama habang nakangiting aso kaya't hindi ko mapigilan ang mapairap sa kawalan."Nambubwisit ka-" bahagya akong napahinto nang bigla niya akong halikan sa labi kung kaya't mabilis ko siyang nasipa dahilan para mahulog siya sa kama."Nang-aasar ka ba talaga?" "What? Anong mali sa ginawa ko?" pagmamaang-maangan nito habang nakaupo sa sahig."Anong mali sa ginawa mo?" sarkastiko kong tanong sabay lapit sa kanya.Hinawakan ko ang suot niyang polo at pilit siyang pinatayo, ngunit parang nagsisisi yata ako nang tuluyan siyang makatayo dahil mas mataas siya kumpara sakin kaya't napabitaw ako sa pagkakahawak sa polo niya. "Saan-banda-ang-mali-sa-ginawa-ko?" ulit niya at unti-unting inilapit ang mukha niya sa mukha ko. "Gusto mo bang ulitin ko para malinawan ka na walang mali sa ginawa ko?" nagpakawala siya ng isang ngisi kaya't isang suntok din ang pinaka
THIRD PERSONWalang salitang namutawi mula sa labi ni Azalea habang sakay sila ng itim na SUV na dumaan sa isang pribadong daan papunta sa Villa Magallon.Sa buong biyahe, naroon lang siya sa sulok ng likurang upuan, nakatingin sa bintana, tahimik na pinagmamasdan ang mga taniman, punong kahoy, at mga bakod na tila palatandaan ng limitadong mundo ng mga taong may kapangyarihan.Hindi pa din siya makapaniwala na nangyayari ito ngayon sa kanya. Dati lang ay hirap na hirap siyang maka-survive sa pang-araw araw, pero ngayon… tila ba’y nasa isang magandang panaginip siya.Pagdating nila sa harap ng gate, awtomatikong bumukas ito. May mga tauhang nakaitim na uniporme ang nagbigay-galang habang dahan-dahang pumapasok ang sasakyan sa mahabang driveway.“You okay?” tanong ni Mister Nicolaus mula sa passenger seat.Tumango siya, kahit hindi siya sigurado kung totoo.Pagbaba ng kotse, tila bumigat ang hangin sa paligid. Ang Villa ay mas malaki kaysa sa na-imagine niya—isang mansyon na tila kinop
THIRD PERSONDAPIT-HAPON na nang maihatid ni Izon si Azalea sa Imperial Suites. Tahimik ang buong byahe nila at walang gustong umimik. Tila ba’y sapat na ang pag-uusap nila kanina para bigyan ng katahimikan ang isa’t isa.Napalapit na ang loob ni Azalea kay Izon—mas higit pa sa inaasahan niya. Pero alam nilang pareho na sa puntong ito, wala na silang magagawa. May hangganan ang papel ni Izon sa buhay niya. At sa mga oras na ‘to, tanggap niya.“I promise to contact you if everything goes according to plan,” paninigurado ni Izon. Nandito sila ngayon sa labas ng unit ni Azalea.She gave him a faint, bittersweet smile while slowly shaking her head. “You don’t have to.”Tumindig siya ng tuwid, kahit nanlalambot na ang loob. “I’ll be okay, Izon.”Tinalikuran niya ang binata saka pumasok sa unit. “Safe drive,” she muttered, barely audible, bago isinara ang pinto at sinandalan ito saglit.Sinabi sa kanya ni Izon kanina na may plano silang dalawa ni Samantha para hindi matuloy ang kasal. Hindi
THIRD PERSONPASADO ALAS DOSE na ng tanghali. Dahan-dahang iminulat ni Azalea ang mga mata, at unang bumungad sa kanya ang kisame. Tahimik at walang kahit na anong ingay ang buong silid.Iginala niya ang kanyang pangingin, ngunit walang katao-tao ang loob ng kwarto maliban sa kanya. Ultimong bakas ng lalaking nagdala dito sa kanya kagabi at nagbantay sa kanya buong magdamag ay wala din.Muling nag-flashback sa kanya ang nangyari kagabi. Takot na takot siya at hindi alam ang gagawin sa mga oras na ‘yon. Akala niya ay tuluyan na siyang mapapahamak matapos siyang ipagbenta ng kapatid niya, at hindi niya inaakalang magtatagpo muli ang landas nila ni Izon at ito pa ang nagligtas sa kanya.Napapikit siya nang mariin saka marahang bumaba ng kama. Hinanap ng mga mata niya ang bathroom para makapaghilamos. Binuksan niya ito at bumungad sa kanya ang salaming kaharap ng sink. Lumapit siya dito at pinakatitigan ang sarili.May kaunting galos siya sa kanang pisngi na natamo niya kahapon sa matanda
PAPASIKAT NA ANG ARAW ngunit hindi pa rin nakakatulog si Izon. Buong gabi siyang nakaupo lang sa gilid ng kama, binabantayan ang mahimbing na natutulog na si Azalea. Pagkatapos ng nangyari kagabi, parang ayaw na nitong mawaglit sa paningin niya si Azalea. Ayaw niyang may masamang mangyari na naman dito.Dito na din sila nagpalipas ng gabi sa isang kwarto ng building kung saan ginanap ang bachelor’s party kagabi dahil pagkatapos humagulhol sa iyak si Azalea, ilang oras din bago ito nakatulog.Nasa kalagitnaan siya ng pagbabantay nang biglang tumunog ang kanyang telepono, hudyat na may tumawatawag dito. “Speak,” malamig niyang tugon sa kabilang linya pagkasagot niya sa tawag.[Nahanap na po namin ang pinapahanap niyo,] boses ni Ivan na sekretarya niya ang nasa kabila.“Where is he now?”[Nasa warehouse 12, hawak namin. What do you want us to do?]Saglit na napatahimik si Izon saka napahigpit ang hawak niya sa telepono. Makikitang nag-aapoy na ngayon ang mga mata niya sa galit.“I’m on m
Nanlalamig ang balat ni Azalea at amoy na amoy ang masangsang na amoy na dala ng hangin. Nakahandusay siya sa malamig na sahig habang nakapiring at nakagapos ang mga kamay at binti. Basang basa na din ng pawis ang kanyang batok dahil kanina niya pa sinusubukang tanggalin ang pagkakagapos sa kanya. “Na-nasaan ako…” bulong niya. Basag ang kanyang tinig at nanginginig ang mga kamay niyang pilit kumakawala. Mula sa di kalayuan, may narinig siyang boses ng dalawang lalaking nag-uusap. "Maayos 'yan at malinis. Sinisigurado kong hinding hindi ka magsisisi," Kilala niya ang boses na 'yon. Yung boses ng lalaking hindi na lang sana niya pinagkatiwalaan muli. Yung boses ng taong nagdala sa kanya sa ganitong sitwasyon. “Sigurado ka? Wala ’tong sabit?” sabat ng kausap nitong matanda. "Wala, Boss. Bayaran mo na lang ako para makauwi na 'ko" "Ito lang ang bayad. Huwag kang umasa na madadagdagan ko pa 'yan dahil ang laki ng utang mo sakin," inabot ng matanda ang iilang libo kay Jasper at
The sky bore a somber weight that afternoon—overcast and brooding, like a shadow long concealed behind every fragile smile Azalea had ever worn. Nasa labas sila ng campus, bitbit ang bag sa balikat, habang si Nixel ay busy sa katitipa ng cellphone nito. "Mauna ka na. May dadaanan lang ako sa may kanto," paalam niya kay Nixel dahilan para mapaangat ito ng tingin.“O sige, text mo ko ha pag pauwi ka na,” sagot ng kaibigan at saktong nakaparada na sa harap nila ang van na sumusundo dito. Sumakay dito sa Nixel at nag-wave pa sa kanya. Pagkaalis ng sinasakyan nito, saka lang nagsimulang maglakad si Azalea.Ilang araw na din ang nakalipas magmula noong malaman niyang ikakasal ni Izon sa ibang babae. After hearing that news, she decided to let him go, at kalimutan ang kung ano mang ugnayan meron sila. Ayaw na din naman niyang guluhin pa 'yon dahil wala siya sa lugar. Kasalukuyan siya ngayong naglalakad sa kanto habang dinadama ang haplos ng simoy ng hangin. Pasado alas sinko na din ng ha
THIRD PERSONIt had been raining non-stop buong maghapon. Nixel arrived home with wet sleeves, her tote bag soaked at the bottom. Hindi kasi siya nasundo ng family driver nila kaya minabuti na lang niya ang mag-commute, kaso hindi naman niya inaasahan na maaabutan siya ng ulan pauwi.Pagkapasok niya sa gate ng kanilang bahay, agad siyang sinalubong ng mabining tunog ng ulan sa bubong at ang mahinang pag-ikot ng ceiling fan sa veranda. “Ate Nilda!” tawag niya habang tinatanggal ang kanyang sapatos. “May dumating bang parcel para sakin?”Lumabas mula sa kusina ang kanilang kasambahay, may dalang tray ng tinapay at sa kabilang kamay naman ay isang sobre. “Wala naman po, Ma’am. Pero kani-kanina lang po, may inabot na sobre para sa Mommy niyo po.”“Sobre?” tanong niya habang pinupunasan ang kanyang basang braso. “Anong klaseng sobre?”“Hindi ko po alam, Ma’am. Kayo na lang po ang magbigay sa mommy niyo,”Nang inabot ni Ate Nilda ang sobre, nangunot ang noo ni Nixel habang tinitignan ang ka
AZALEAIT’S BEEN DAYS—ilang araw na din ang lumipas since huli kong makausap si Izon. No calls, no texts, not even a single seen sa messages na sini-sent ko sa kanya. At this point, I wasn’t just confused. I was bothered. Super bothered. At kahit gaano ko pa sinubukang i-distract ang sarili ko, hindi ko maiwasang mapatingin sa phone ko every five minutes, secretly hoping na baka ngayon na… baka ngayon na siya magparamdam. Pero wala. It was as if he vanished into thin air right after that night. That night. Hindi naman talaga siya nag-propose. He just asked. A simple question na parang hindi biro, pero hindi rin klaro. Like he was testing the waters or maybe throwing something out there just to see how I’d react. And me? I froze. I didn’t say no, but I didn’t say yes either. I wasn’t ready. I didn’t even know where we stood. Wala kaming label, wala kaming malinaw na usapan. So how was I supposed to answer something that big?Nasa cafeteria kami ngayon ni Nixel, sharing our usual spo
AZALEA"Eighty-six..."I shut the book without much thought, the quiet snap of its closing barely registering in my mind. My chin rested on my palms, as though they were the only things holding up the weight I hadn’t realized I was carrying. I felt drained—parang mawawalan ako ng gana.Another sigh escaped my lips."Eighty-seven..."Inis kong binalingan si Nixel na ngayon ay nagbabasa pa din sa libro. "What?" she asked, raising a brow.She must've noticed the glare I was giving her. "Are you seriously counting my sighs?""What’s so wrong with counting each of your sighs? And why do you keep sighing anyway? Don’t tell me na may problema ka pa din gayong nalaman mo na na isa kang anak mayaman with a handsome boyfriend to top it off?" sabat niya dahilan para mapairap ako."Minimize your voice, please." Suway ng isang estudyanteng napadaan sa table namin. Hindi ko na lang pinansin si Nixel at binaling na lang ang tingin sa kabilang side. Vacant time namin at nandito nga pala kami ngay