HINDI ALAM NI RAINE kung alam ba ng driver ni Mr. Almonte ang tungkol sa marriage agreement. Natatakot siya na baka marinig nito ang tungkol doon. Nasa papel pa naman na walang sinuman ang makakaalam sa kasunduan nila kaya naaalarma siya.Kaya kahit gusto niyang personal na isabi rito ang kanyang sadya ay pinili nalang niya na idaan iyon sa pamamagitan ng mensahe. Nang nasa kamay na niya ang aparato ay nabitin naman sa ere ang kanyang daliri. Hindi niya alam kung ano ang ititipa niya sa cellphone. Nag - aalangan siya, bukod roon ay nakakahiya rin ang kanyang itatanong.Sa kadahilanan na gusto niyang malaman ang totoo ay mabilis niyang tinipa ang cellphone. Baka magbago pa ang kanyang isip at hindi na naman niya magawa ang kanyang gustong itanong.'Kasali ba sa kasunduan natin iyong ano ...'DeliveredNarinig niyang tumunog ang cellphone nito. Mabagal pa nitong kinuha ang aparato kaya parang nag - slow motion sa kanya ang lahat. Bagay na ikinatibok ng mabilis ng kanyang puso.Napaayos
ALAS KUWATRO NA NG HAPON nang makarating sila sa La Costano, ang mansiyon na pagmamay - ari mismo ng Lolo nito. Bumulaga sa kanila ang isang napakalaking tarangkahan. Sa taas nito ay hindi na niya makita kung ano ang nasa likod. Yari ito sa isang kahoy na pinakintab ng isang varnish. Ang hawakan naman ng mismong gate ay sing kinang ng ginto ang kulay. Sa itaas naman nito ay may ulo pa ng toro na nakalagay bilang desinyo. Sa ibaba mismo nito ay nakalagay ang pangalan ng mansiyon. Tatlo kulay lang ang naglalaro sa gate; itim, kayumanggi at ginto. Kaya hindi niya maiwasang mapangmangha dahil napaka - elegante ng desinyo nito. Kusang bumukas ang malaking tarangkahan. Napakurap pa siya dahil wala naman siyang nakitang tao na nagpapasok sa kanila. Nakita lang niya ang driber na naglabas ng Id. Saka lang niya naanalisa na computer generated pala ang tarangkahan. 'Iba na talaga kapag mayaman' Kasalukuyan pa nilang tinatahak ang front lawn ng mansiyon. Muntik nang tumulo ang la
Hindi pa man natapos ni Lolo ang sasabihin ay namula na ang mata nito."You loved her adobo since you were a child."Isang intelektwal na tao si Lolo Faustino kaya madalas kapag kaya talaga nitong gawin ang isang bagay ay ito na ang nag - kukusang gumawa. Ayaw nitong umasa sa ibang tao kung hindi kinakailangan. Kahit na noong buhay pa ang asawa nito ay ganito na ang pag - uugali nito. Nakatira na si Crassus noon sa kanyang Lolo't Lola. Kahit na noong buhay pa ang kanyang Lola Celestina ay hindi na ito kumukuha ng katulong dahil ito mismo ang tumututol. Kaya nang pumanaw na ang Lola niya ay gusto niyang kumuha ng tagapangalaga rito. Para kahit papaano ay may kasama at mag - aasikaso man lang dito.Sabi pa nga nito," I am half dead, don't bother someone to take care of me."Iyon nga ang kinakatakot ni Crassus. Sa bibig na mismo ng Lolo niya nanggaling ang 'half dead.' Alam na nito na kalahati ng katawan nito ay palyado na. Hindi nila kontrolado ang oras. Papano nalang kung may nangya
NANG LUMABAS SI RAINE sa banyo ay naka-pajama na siya. Nakita niyang nakasandal na si Crassus sa headboard ng kama habang nagbabasa ng libro. Inokupa nito ang kalahati ng kama. Naisip niya palang na siya ang gagamit sa kalahati ng kama ay parang lolobo na ang kanyang ulo. Suot ni Crassus ang silk na pajama na may maganda at de - kalidad na tela. Habang si Raine naman ay nakasuot ng purong cotton na pajama. Sa ayos nito ay mapagkamalan pa itong bata dahil sa ayos nito. Bagay na ikinalaki ng agwat nilang dalawa. Simula kanina ay hindi na siya tinapunan ng atensiyon ni Crassus. Ni hindi na ito nag - abalang mag - angat pa ng tingin. Nasa libro lang ang mata nito.Nang makitang wala itong balak matulog ay kinuha rin ni Raine ang "Economic Law" mula sa kanyang maleta. Magbabasa nalang din siya kaysa pagtuunan niya pa ng pansin ang kanyang amo. Naghahanda kasi si Raine para sa CPA EXAM. At dahil may oras pa naman siya para mag - aral ay binuklat niya ang kanyang libro. Hindi biro ang e
"Why are you crying?"ISINIKSIK NI RAINE ang kanyang ulo sa kubrekama at tahimik na tumulo ang mga luha. Pinigilan niya ang sarili na mapahagulhol sa takot na maistorbo niya ang kanyang amo. Ilang beses pa siyang napasigok. Tinakpan niya ang kanyang bibig para hindi mapalakas ang kanyang pagtangis. Ngunit kahit anong gawin niya, nanaig pa rin ang kanyang emosiyon. Nagmistulang sumabog ang kanyang kinimkim na lungkot dahilan para mapahagulhol siya. "Ganyan ba ka-mali sa paningin mo ang pagsunod sa akin?" Ang mahinahong boses ni Crassus ay nanggaling sa labas ng kubrekama.Lumunok muna si Raine bago siya sumagot. "Hindi.""Then why are you crying?" he asked again."A-ano..." Pinunasan niya ang kanyang luha. Huminga pa siya ng malalim para hindi siya nito mahalata."Na - mimiss ko lang iyong bahay namin," pagsisinungaling niya sabay talikod dito.Napapikit siya nang hindi na siya nakarinig pa ng tanong na mula rito. Ipinagsalamat niya iyon ng palihim.Pero kahit na sinabi niyang gusto
HINDI ALAM NI RAINE kung bakit biglang napatanong si Crassus tungkol sa 'imaginary boyfriend' niya. Gawa - gawa lang naman niya iyon at hindi ito nag - exist sa totoong buhay. At dahil nagtanong ito ay wala siyang ibang magawa kung hindi ipagpatuloy ang kasinungalingan niya. "Ex-boyfriend or current boyfriend?" Ngumisi si Crassus. Hindi niya inaasahan na ang babaeng pinapakasalan niya ay kaakit - akit pala sa mata ng tao, lalo na sa mga kabaro niya. "Ilan ba ang naging boyfriend mo?" "Dalawa lang." 'Dalawa lang? Lang?' panunuya pani Crassus sa isip. "Your current boyfriend. What's his name?" Crassus asked in a hoarse voice. Kaagad siyang nag - isip. Nang maanalisa niyang hindi pala madaling mag - isip ng pangalan ay basta nalang siya nagsambit. "Paul Tyler." "Surname?" "Xhun." Napakalaki ng mundo. Paano naman niya ito makilala. "Paul Tyler Xhun?" Pagbuo pa ni Crassus sa pangalang inimbento niya. "So, Xhun is his surname." Sumimangot ang mukha nito. "Oo, bakit m
PAGKATAPOS NIYANG MAGPADALA NG MENSAHE sa kanilang instructor ay hinanap niya ang account ni Mr. Almonte. Nagpadala siya ng mensahe rito. 'Thank you, Mr. Almonte.' Sent Delivered Seen Hindi ito nag - reply. Naalala niyang may gusto siyang itanong rito kaya nagtipa ulit siya. "Mapapadalas po ba ang pagbibisita natin kay Lolo? Kung ganoon po, kailan ang susunod natin na punta? Gusto ko lang po malaman." "Hindi na." Sandaling natigilan si Raine. Hinihimay pa ng utak niya ang reply nito. Nang makuha niya ang ibig nitong sabihin ay nagkibit - balikat nalang siya. Mabuti na lang at wala siyang tunay na kasintahan. Kapag nagkataon ay baka mahihirapan pa siya makapunta sa Lolo nito. Baka iyon pa kasi ang dahilan nila kung bakit sila mag - aaway at maghihiwalay ng jowa niya. Lunes Hindi pa nagtagal nang dumating sa kompanya si Raine ay may natanggap na siya na email. Galing ito sa Human Resource Department na ipinadala sa isang group chat. "After the research, and the
LUMIPAT SI RAINE sa company apartment. Malapit lang ito sa pinasukan niya kaya natuwa siya. Nasa tapat lamang ito ng kompanya kaya makakatipid siya sa mga gastos sa transportasyon at renta. Hindi na niya kailangan pang sumakay dahil walking distance lang ito. Sa isang apartment ay apat silang magsasama. Kasama ni Raine ang kaibigan niya na si Diana. Ang dalawa pa nilang roommates ay galing sa Costumer Sevice Department ng kompanya. Kaya medyo limitado ang espayo nila dahil apat silang nakatira sa iisang apartment. Huli na silang lumipat kaya naunahan sila ng pwesto. Pinili ng dalawang roommates nila ang kwarto na nakaharap sa araw. Gusto pa sana makipagtalo ni Diana pero pinigilan ito ni Raine. "Huwag na Diana. Walang nakalagay na pangalan sa bawat kwarto kaya pwede silang pumili kung saan nila gusto," pagpapa - intindi niya sa kanyang kaibigan. Hinayaan nalang ito ni Diana at hindi na umimik pa. Ibinigay din ni Raine sa kaibigan ang mas malaking silid. Siya naman ang gumam
"You heard me.""P-pero --""What?" Pagputol ni Crassus sa sasabihin ni Raine. "Look, mag - asawa tayo sa mata ni Lolo. Kung hindi ka titira rito, how will I explain it to him?""Pero kasi..." Napipilan siya. "Paano naman iyong bibig ng ibang tao? Iyong makakakita sa atin?""Mas importante si Lolo. I don't care about other people," he hissed. What do you want? Na iisipin niyang nag - aaway tayo o may isa sa atin ang nagloko kaya bumukod ka ng ibang bahay? Ayoko ng gulo."Natahimik si Raine. Tama naman kasi ito. Isa pa, kapag hindi siya rito titira ay hindi tatagal ay tiyak na mabubuko sila. May edad man ito pero matinik pa rin ito. Lalo na at ilang taon nito naging gamay ang propesiyon nito. Medyo malaki na rin ang pera nilabas nito. Ayaw siguro nito na mabulilyaso sila lalo na't ang dami na nitong ginastos. Nagliwanag ang kanyang mukha nang may maalala siya. "Sige," pag - sang - ayon niya. "Pero kailangan ko ng mas malaking pera," diretsahang sabi niya rito.Nahinto sa pag - aayo
"Babe, sino siya?" tanong pa ni Raine habang nakatingin sa leeg ni Crassus. Alam niya kung sino ang babaeng kaharap niya. Hindi naman siya tanga at hindi rin naman siya inosente pagdating sa pag - ibig. Alam niyang balak pagselosin ni Mr. Almonte si Tia kaya hahayaan niya na ito ang unang gumawa ng hakbang. Sasakyan lang niya ang trip nito. After all, she's just a tool. Binibigyan siya nito ng pera para gawin siyang kasangkapan nito. Kung tutuusin ay may kasalanan pa siya rito. Nagsinungaling siya at hindi pa siya sumipot sa itinakdang oras ng kanilang plano. Para makabawi ay susunod siya sa gusto nito. Nang maibsan din ang galit nito. Pinulupot ni Raine ang kanyang kamay sa leeg ni Crassus dahilan upang mas magkalapit ang kanilang mukha. Ramdam na rin ni Raine ang hininga nito sa kanyang pisngi. "I miss you too. Bakit ngayon ka pa dumating? Sa'n ka ba galing?" Sunod - sunod natanong pa ni Crassus. Mahinang tumawa si Raine. Sinadya pa niyang palandiin ang kanyang boses para mas
PAGKATAPOS BASAHIN NI RAINE ANG DIARY ay nahulog siya sa isang malalim na pag -iisip. Nadala siya sa kanyang emosiyon. Dumaan ang ilang minuto ay nakabuo siya ng isang plano. Gusto niya tuparin ang pangarap nito. Alam niyang wala na ito at hindi na nito masisilayan ang kanyang effort. Pero nandito pa siya, may magagawa pa siya at may maabot pa siya. Gagawin niya ang lahat para matupad ang kagustuhan nito. Isa pa, hindi masama ang hangarin nito. Bagkus ay isa iyong napakalaking tulong para sa mga estudyante na nais lawakin ang kanilang kaalaman.Kinalkula niya ang kanyang mga bayarin.Noong unang trabaho niya kay Mr. Almonte ay binigyan na kaagad siya nito ng limang daang libo. Bukod pa roon ay may natanggap pa siya galing dito nang bumisita sila kay Lolo Faustino. Kung susumahin ang lahat ng naipon niyang pera, lagpas na iyon ng limang daang libo. Nabawasan naman iyon nang nagbyad siya ng hospital bill ng kanilang Ina. Kumuha rin siya ng tagabantay rito at hindi pa kasali roon ang mg
NAPATINGALA SA ERE ang lalaki nang makita nito si Raine. Malakas itong napabuntonghininga at may kasama pa itong tunog. Parang nabunutan ito ng tinik."Thank goodness!" He said, overjoyed. Pumaklakpak pa ito ng isang beses sabay harap sa kanya. "Naubusan kasi ako ng gas. Kanina pa ako naghahanap ng gasoline station pero wala akong nadaanan kahit isa. Kanina pa ako tawag ng tawag pero kahit saan ako pumwesto ay walang signal. Hindi ako makahingi ng tulong."Napatango si Raine. Alam niya ang pakiramdam nito dahil kanina naranasan niya rin ito. Hirap din siyang makasagap ng signal. Naalala niya na may nakita siyang isang storage room sa paaralan. May mga nakatambak na mga drum ng gas doon. Sabi ni Prinsipal Fontebila ay para iyon sa mga bata. Gagawa kasi sila ng bonfire bilang parte ng aktibidad sa nalalapit na scouting."Diretsuhin mo lang itong daanan na ito," pagbibigay ni Raine ng direksiyon. "Tapos po kumaliwa ka. Kapag may nakita ka po na isang malaking puno ng mangga ay may isan
UMANGAT ANG GILID NG LABI NI CRASSUS nang marinig niya ang tanong ni Raine. "Kailangan ko pa lang magpaliwanag sa'yo?" Hindi niya maiwasan na maging sarkastiko. Pagkatapos ng nangyari ay ito pa ang may ganang magtanong. Samantalang ito iyong may kasama na lalaki noong nakaraang araw. "Bilang mag - asawa, obligasyon natin na maging loyal sa isa't - isa. Hindi mo naman siguro nakalimutan na hindi peke ang kasal natin hindi ba?" Saglit itong huminto. "At isa pa, madalas na tayong nagsasasama sa pagtulog. Bakit ang mga matataas opisyal sa kompanyang ito ay pwedeng makipaglaro sa sarili nilang apoy. Samantalang kaming nasa ibaba ay hindi pwede? Baka gusto mong magpaliwanag?" ani pa nito. Napaangat ang kanyang kanang kilay. Gusto niya sanang ipaalala rito na wala sa kontrata nila ang maging affectionate habang sila ay kasal pa, ngunit hindi niya inaasahan na siya pa ang sinisisi nito. "Jealous?" Crassus walked unto the table and put the documents. He lowered his head and rolled
Crassus glanced at the form and said, "Just do it."Tumango si Mr. De Guzman. "Masusunod po," sabay alis sa harap ni Mr. Almonte.Noong kailangan nilang pumili ng isang Intern para i- convert bilang regular employee ay si Raine ang napili. Imbes na si Sasha ang nasa posisyon na iyon ay ito pa ang natanggap. Hindi nagustuhan ni Mr. De Guzman ang resulta. Para sa kanya ay mas magaling pa si Sasha kaysa kay Raine. Alam nito ang iniisip niya at marunong din itong mag - handle ng mga bagay kaya minsan ay namanipula niya ito.Iba si Raine, patas ito kung magtrabaho at napaka- metikuloso. Sineseryo nito ang trabaho para wala ito maging sabit. Parati rin itong alerto kaya hirap siyang utakan ito. Sino ba naman ang hindi gaganahan kung ganito ka - dedicated ang empleyado mo. Ang ganitong intern ay mainam na ilagay sa departamento ng pananalapi, ngunit paano nalang kung pumasok na ito sa sa management in the future? Siguradong mahihirapan siya. Kaya imbes na isali ito sa listahan ay binura niy
NAPASULYAP SI CRASSUS SA dala nito. Inabot nito sa kanya ang regalo. Tinanggap niya ito at nilapag sa mesa. "Thank you." "You don't even look at it." Tia said with a frown. Kinuha nito sa mesa ang kahon at binuksan iyon. Tumambad sa kanila ang isang eye mask. "I bought this from abroad. You should try it." Crassus face soften a little when he saw the gift. "You don't have to worry. My eyes are healed." "Kahit na. So tell me. Paano ako hindi mag - alala? Muntik ka ng mabulag dati. You even waited a year just to find a donor for your cornea." Umupo si Tia sa sofa. Pinag - krus nito ang paa. "Way back then, you just started your business. You suffered a lot and got a big blow." Sa narinig ni Crassus ay hindi niya maiwasang makaalala ng kanyang nakaraan, ngunit hindi niya iyon pinapahalata. Lumapit siya sa babae at tinapik ang balikat nito. "Why are you still talking about the past?" "I'm sorry. I just can't help it." She heaved a sigh. "Sometimes I feel that this is all arrang
NAPATANGA SI RAINE. Gusto niya sanang bawiin ang kanyang cellphone pero nailayo na nito sa kanya ang aparato. "Let me read," Crassus said. Wala siyang nagawa dahil sinabi na nito ang gusto. Sa huli ay bahagya niyang nilapit ang kanyang katawan dito para mabasa niya ang chat ni Professor Xhun. "Huwag kang lumapit." Napangiwi siya. Napilitan siyang antayin ito. Mayamaya pa ay bigla itong nagsalita. "So, I'm not a good person, huh?" "Ah, eh." Binawi niya ang kanyang cellphone. Saka niya palang nabasa ang lahat ng chat ni Mr. Xhun. [Was that Crassus Almonte? Raine, paano mo siya nakilala? Kailangan mong mag - ingat sa kanya. He is not a good person. Don't fall into his trap.] "I'm not a good person?" Crassus sneered, "So, he is a good person?" Sinulyapan ni Crassus si Raine mula ulo hanggang sa paa. Hindi na maipinta ang mukha nito. "Siya si Paul Tyler Xhun?" Napaawang ang bibig ni Raine. "A-ano --" "Siya ang boyfriend mo?" dugtong pa nito. "P-po?" Bumagsak
NAPAHAPLOS SI RAINE sa kanyang braso habang yakap - yakap ang kanyang sarili. Ang kanyang kamay ay nanginginig. Bahagya na ring namutla ang kanyang labi dahil sa malamig na tubig na kanyang naligo kanina para maibsan ang epekto ng droga sa kanya. "Maraming salamat, Professor Xhun. Salamat po talaga," nanginginig niyang sabi. Ang kanyang labi at ngipin ay hindi mapermi. Panay ang bahagya nitong pagtalon dulot ng lamig. "What are you talking about?" Professsor Xhun touched her forehead. "Silly girl. Naging alerto si Raine. Iginala niya ang kanyang paningin. Nang masigurong wala na ang kanyang kapatid ay nagsalita siya. "Sir, umalis na po tayo rito. Baka babalik pa iyong kapatid ko at maabutan tayo rito." He shook his head. "Don't be afraid. I'm here. You should rest first." "No." Siya naman ang umiling. "Hindi mo kilala si Athelios. Mabait lang siya kapag ikaw ang kaharap niya. Tuso ang kapatid ko. Hindi mo ba napansin? Siya ang may pakana ng lahat ng ito." Bumangon si Raine. Nang