Hindi pa man natapos ni Lolo ang sasabihin ay namula na ang mata nito."You loved her adobo since you were a child."Isang intelektwal na tao si Lolo Faustino kaya madalas kapag kaya talaga nitong gawin ang isang bagay ay ito na ang nag - kukusang gumawa. Ayaw nitong umasa sa ibang tao kung hindi kinakailangan. Kahit na noong buhay pa ang asawa nito ay ganito na ang pag - uugali nito. Nakatira na si Crassus noon sa kanyang Lolo't Lola. Kahit na noong buhay pa ang kanyang Lola Celestina ay hindi na ito kumukuha ng katulong dahil ito mismo ang tumututol. Kaya nang pumanaw na ang Lola niya ay gusto niyang kumuha ng tagapangalaga rito. Para kahit papaano ay may kasama at mag - aasikaso man lang dito.Sabi pa nga nito," I am half dead, don't bother someone to take care of me."Iyon nga ang kinakatakot ni Crassus. Sa bibig na mismo ng Lolo niya nanggaling ang 'half dead.' Alam na nito na kalahati ng katawan nito ay palyado na. Hindi nila kontrolado ang oras. Papano nalang kung may nangya
NANG LUMABAS SI RAINE sa banyo ay naka-pajama na siya. Nakita niyang nakasandal na si Crassus sa headboard ng kama habang nagbabasa ng libro. Inokupa nito ang kalahati ng kama. Naisip niya palang na siya ang gagamit sa kalahati ng kama ay parang lolobo na ang kanyang ulo. Suot ni Crassus ang silk na pajama na may maganda at de - kalidad na tela. Habang si Raine naman ay nakasuot ng purong cotton na pajama. Sa ayos nito ay mapagkamalan pa itong bata dahil sa ayos nito. Bagay na ikinalaki ng agwat nilang dalawa. Simula kanina ay hindi na siya tinapunan ng atensiyon ni Crassus. Ni hindi na ito nag - abalang mag - angat pa ng tingin. Nasa libro lang ang mata nito.Nang makitang wala itong balak matulog ay kinuha rin ni Raine ang "Economic Law" mula sa kanyang maleta. Magbabasa nalang din siya kaysa pagtuunan niya pa ng pansin ang kanyang amo. Naghahanda kasi si Raine para sa CPA EXAM. At dahil may oras pa naman siya para mag - aral ay binuklat niya ang kanyang libro. Hindi biro ang e
"Why are you crying?"ISINIKSIK NI RAINE ang kanyang ulo sa kubrekama at tahimik na tumulo ang mga luha. Pinigilan niya ang sarili na mapahagulhol sa takot na maistorbo niya ang kanyang amo. Ilang beses pa siyang napasigok. Tinakpan niya ang kanyang bibig para hindi mapalakas ang kanyang pagtangis. Ngunit kahit anong gawin niya, nanaig pa rin ang kanyang emosiyon. Nagmistulang sumabog ang kanyang kinimkim na lungkot dahilan para mapahagulhol siya. "Ganyan ba ka-mali sa paningin mo ang pagsunod sa akin?" Ang mahinahong boses ni Crassus ay nanggaling sa labas ng kubrekama.Lumunok muna si Raine bago siya sumagot. "Hindi.""Then why are you crying?" he asked again."A-ano..." Pinunasan niya ang kanyang luha. Huminga pa siya ng malalim para hindi siya nito mahalata."Na - mimiss ko lang iyong bahay namin," pagsisinungaling niya sabay talikod dito.Napapikit siya nang hindi na siya nakarinig pa ng tanong na mula rito. Ipinagsalamat niya iyon ng palihim.Pero kahit na sinabi niyang gusto
HINDI ALAM NI RAINE kung bakit biglang napatanong si Crassus tungkol sa 'imaginary boyfriend' niya. Gawa - gawa lang naman niya iyon at hindi ito nag - exist sa totoong buhay. At dahil nagtanong ito ay wala siyang ibang magawa kung hindi ipagpatuloy ang kasinungalingan niya. "Ex-boyfriend or current boyfriend?" Ngumisi si Crassus. Hindi niya inaasahan na ang babaeng pinapakasalan niya ay kaakit - akit pala sa mata ng tao, lalo na sa mga kabaro niya. "Ilan ba ang naging boyfriend mo?" "Dalawa lang." 'Dalawa lang? Lang?' panunuya pani Crassus sa isip. "Your current boyfriend. What's his name?" Crassus asked in a hoarse voice. Kaagad siyang nag - isip. Nang maanalisa niyang hindi pala madaling mag - isip ng pangalan ay basta nalang siya nagsambit. "Paul Tyler." "Surname?" "Xhun." Napakalaki ng mundo. Paano naman niya ito makilala. "Paul Tyler Xhun?" Pagbuo pa ni Crassus sa pangalang inimbento niya. "So, Xhun is his surname." Sumimangot ang mukha nito. "Oo, bakit m
PAGKATAPOS NIYANG MAGPADALA NG MENSAHE sa kanilang instructor ay hinanap niya ang account ni Mr. Almonte. Nagpadala siya ng mensahe rito. 'Thank you, Mr. Almonte.' Sent Delivered Seen Hindi ito nag - reply. Naalala niyang may gusto siyang itanong rito kaya nagtipa ulit siya. "Mapapadalas po ba ang pagbibisita natin kay Lolo? Kung ganoon po, kailan ang susunod natin na punta? Gusto ko lang po malaman." "Hindi na." Sandaling natigilan si Raine. Hinihimay pa ng utak niya ang reply nito. Nang makuha niya ang ibig nitong sabihin ay nagkibit - balikat nalang siya. Mabuti na lang at wala siyang tunay na kasintahan. Kapag nagkataon ay baka mahihirapan pa siya makapunta sa Lolo nito. Baka iyon pa kasi ang dahilan nila kung bakit sila mag - aaway at maghihiwalay ng jowa niya. Lunes Hindi pa nagtagal nang dumating sa kompanya si Raine ay may natanggap na siya na email. Galing ito sa Human Resource Department na ipinadala sa isang group chat. "After the research, and the
LUMIPAT SI RAINE sa company apartment. Malapit lang ito sa pinasukan niya kaya natuwa siya. Nasa tapat lamang ito ng kompanya kaya makakatipid siya sa mga gastos sa transportasyon at renta. Hindi na niya kailangan pang sumakay dahil walking distance lang ito. Sa isang apartment ay apat silang magsasama. Kasama ni Raine ang kaibigan niya na si Diana. Ang dalawa pa nilang roommates ay galing sa Costumer Sevice Department ng kompanya. Kaya medyo limitado ang espayo nila dahil apat silang nakatira sa iisang apartment. Huli na silang lumipat kaya naunahan sila ng pwesto. Pinili ng dalawang roommates nila ang kwarto na nakaharap sa araw. Gusto pa sana makipagtalo ni Diana pero pinigilan ito ni Raine. "Huwag na Diana. Walang nakalagay na pangalan sa bawat kwarto kaya pwede silang pumili kung saan nila gusto," pagpapa - intindi niya sa kanyang kaibigan. Hinayaan nalang ito ni Diana at hindi na umimik pa. Ibinigay din ni Raine sa kaibigan ang mas malaking silid. Siya naman ang gumam
NAPUNO NG TAWANAN ang loob ng bahay ni Lolo Faustino nang may sinabi si Raine na isang nakakatawang bagay. Kung si Crassus ay tahimik at matalino, si Raine ay matabil ang dila at masayahin. Katulad ngayon, inulan niya ng tanong si Lolo Faustino. Panay naman ang sagot ng huli.Tulad ng pagkakaiba ng iskedyul sa pagitan ng dalawang sikat na Unibersidad. Masaya nitong ikinuwento ang nakaraan nito. Lalo na noong nagtuturo pa ito sa mga estudyante."Pero, Lolo, madami na pong bumagsak sa subject mo?" Tanong pa ni Raine habang nakaupo sa stall."Ay nako! Tinanong mo pa. Alam mo ba ----" Kinuwento na naman nito ang lahat. Napahagalpak ng tawa si Raine nang inilahad nito ang mga dahilan na nagpapasakit ng ulo nito. Lalo na iyong mga bulakbol na anak - mayaman. Lahat ng iyon ay magiliw na sinagot ni Lolo Faustino.Kailanman ay hindi nagsalita si Lolo tungkol sa kanyang nakaraan kay Crassus, pero sa harap ni Raine, naging madaldal ito. Nang tumambay si Crassus sa veranda para sana magbasa n
Hindi katulad noong nakaraan, wala masyadong ginagawa si Raine sa bahay ni Lolo Faustino ngayon. Hindi rin siya makapagluto dahil may nakatuka nasa pagkain. Dumating kasi ang tagapag - luto ni Lolo kaya tumakbo ang araw niya na halos nakahilata lang siya.Ayaw rin makipag - usap ni Crassus. Naintindihan niya naman ito pero minsan ay naiilang na siya. Dumaan ang araw na halos mapanisan siya ng laway dahil hindi ito kumikibo sa kanya. Buti na lamang at nandiyan ang Lolo nito. Kahit papaano ay may kausap siya.Binigyan na naman siya ng pera ni Crassus. Alam niyang sumunod lang ito sa kasunduan nila pero may kakatwa siyang nararamdaman. Hindi na siya komportable kung binibigyan siya nito ng pera. Hinatid siya nito sa baba ng apartment. Ewan niya kung ano ang nasa isip nito. Basta lang siya nito hinatid at hindi nagsalita. Nang makababa na siya sa kotse nito ay bigla namang humarurot ang sasakyan nito. Napakurap siya. Tinanaw niya ang papalayo nito na sasakyan. Binalot man ng pagtataka
Ipinagpatuloy nila Raine na ipagdaos ang kaarawan ni Lolo Faustino. Maraming nakahain na pagkain at hindi ito kayang ubusin ng tatlong tao. Kaya tinawagan niya sila Manang Lena. Maging si Diana ay pinapasok na rin niya sa loob.Tuwang - tuwa si Lolo Faustino dahil matapos ang maraming taon, ngayon lang ito nagdiwang ng kaarawan na punong - puno ng kasiyahan. Hindi katulad sa nakasayan nito na tahimik. Kinantahan pa nila ito happy birthday at pina - blow ng cake. Napuno ang halakhalakan ang dining area."Tina, kumain ka ng cake. May bata kang dala riyan sa tiyan mo kaya kailangan mong kumain ng marami," paalala pa ni Lolo Faustino."Lolo! Kanina mo pa ako pinapalamon! Time out muna," reklamo pa ni Raine.Hindi ito nakinig. Sa halip ay nag - slice ito ng cake at naglagay ng isang slice sa platito. Inusog nito ang platito papunta sa kanya. "Eating sweets is a happy pill for a baby. Go on, eat it."Walang magawa si Raine kung hindi sundin ang gusto nito."Lena, simula ngayon, magluto ka n
Napapadalas ang pagtitig ni Crassus kay Raine. May mga oras na nagtama ang kanilang mata at dahil sa ilang, ito na ang umiiwas sa kanya. Alam na niyang hindi lang ito isang simpleng babae. She have the guts. Ilang beses na siyang pinakitaan ng kakayahan nito at sa tuwing nagpapakitang gilas ito ay hindi niya maiwasang mamangha. Lalo na ngayon, pagkatapos itong komprotahin ni Athelios ay tila hindi man lang ito natakot o nag - panic. Bagkus ay naging kalmado pa ito. Ito pa ang nang - bilog ng ulo. She lied so well that even he began to doubt whether her pregnancy was true or not.Wala sa sariling napainom ng wine si Crassus. Inisang lagok niya ang laman niyon. Pagkatapos niyang uminom ay pabagsak niyang nilapag sa la mesa ang baso dahilan upang mapalingon sa kanya si Raine. Tinitigan naman siya nito pero hindi ito nagsalita. Isang oras ang lumipas, dumating si Diana sa villa ni Crassus. Nasa bungad pa lang ito ay napaawang na ang labi nito habang nakatingala sa magarang chandelier ng
Hinanap ni Crassus ang numero ng taga HR DEPARTMENT at tinawagan ito. Nang sinagot na nito ang tawag ay hindi na siya nagpaliguy - ligoy pa."I asked you to vacate Raine's apartment before. Have you given it to someone else?" Crassus said in a tone that he was oppressed but had to obey.Nilayo niya muna ang cellphone at tinap ang loudspeaker para marinig nila Raine ang usapan nila. "Hindi pa po. Kukunin ni'yo po ba ulit?" tanong pa ng Direktor ng HR.Napakamot sa kilay si Crassus. "Yes. May naiiwan pa na gamit si Raine sa apartment. Pakibalik na lang sa kanya.""Noted, Sir." Then Crassus hang up the phone.Nang marinig ito nina Athelios at Tia ay labis silang nadismaya. Palihim na ikinuyom ni Athelios ang kanyang kamay habang si Tia naman ay napakurot sa kanyang hita. Tinutoo nga ni Crassus ang hiling ni Raine.Pero nangangalumihan pa rin si Athelios. Talaga bang nagpakasal sila hindi dahil sa papel? Napaisip ng malalim siya ng malalim. Kung pagbabasehan ang sinabi ng kanyang kapati
Binalot ng tensiyon ang hapag - kainan pero wala ni isa ang naglakas loob na magsalita. Lahat ay manghang nakatingin kay Raine, habang ito naman ay nakatitig din sa kapatid nito. Paklang tumawa si Athelios, dahilan upang batuhin siya ng malamig na tingin ni Crassus. Si Raine ay hindi gustong putulin ang pagtitig sa kanyang kapatid. Ni hindi siya natinag sa nakakasurang pagtawa ni Athelios. Sa halip ay pasimple pa niya itong ginantihan ng pekeng ngiti."Crassus, care to explain?" Lolo Faustino asked."Ako na. Kapatid ko po siya, Lolo Austin kaya ako ang mananagot sa katangahan niya," sabat pa ni Raine sa usapan. Tumingin siya sa mesa para sana uminom ng ibang likido pero lahat ng nandoon ay hindi pwede. Maliban na lang sa orange juice na nakahain sa mesa. Pinagkasya na lang niya ang sarili sa pag - inom niyon."Pasensiya ka na po, Lolo kung bakit hindi ko pinakilalala sa'yo ang kapatid ko. Isa lang ito sa mga dahilan kung bakit ayaw ko na lumapit siya sa pamilya na iniingatan ninyo."
"Bakit ka nandito?" maasim na tanong ni Raine sa kanyang kapatid.Napatapik si Athelios sa dalawang hita nito."Tignan ni'yo nga naman. Kapatid mo ako pero ganyan ang bungad mo sa akin. Siyempre, birthday ni Lolo ngayon. Hindi ba ako pwedeng pumunta rito?" tanong pa ni Athelios habang nakangisi."Happy birthday po, Lolo," bati nito sabay abot ng bouquet.Biglang naging alerto si Raine. Alam niyang may sadya ito. Simula't sapul ay parati na itong may masamang balak sa kanya. Kahit kailan ay hindi niya pinagsabi kung sinuman ang kaarawan ni Lolo Faustino. Hindi niya alam kung paano nito nalaman ang importanteng araw ni Lolo. Napatingin si Crassus kay Raine. Nang makita niyang hindi maganda ang timpla ng mukha nito ay biglang gumana ang kanyang instinct. Pero nasa harap nila si Lolo Faustino. Gusto man niyang paalisin ang kapatid nito ay hindi siya makakilos. Paniguradong magtataka ang Lolo niya kung bakit niya 'yon ginawa.Tinapunan niya ng malamig na tingin si Athelios."Tina, sa'yo n
"Nasaan ang asawa ko?" tanong pa ni Raine nang mapunang wala si Crassus sa villa."Ah, si Crassus?" tanong pabalik ni Tia. Nilapag muna nito sa mesa ang dala na tray bago sumagot. "Umalis. Pinabili ko ng rekados.""Ah..." Mabagal na tumango si Raine. Napaisip tuloy siya. Ilang putahe ba ang lulutuin nito at bakit kinulang iyong binili niya kahapon?Tia smiled. "I came here early in the morning to make longevity noodles for Lolo Austin. Nagluto na rin ako para sa'yo. Saglit lang, malapit na 'yon maluto," ani nito tapos bumalik ng kusina.Hindi maiwasan ni Raine na manibugho. Nahalata niya kasi na para na itong hostess ng bahay. Samantala siya naman dapat ang gumawa niyon. Natagalan lang siya ng gising, may pumalit na kaagad sa papel niya.Mukhang hindi na niya magagawa iyong plano niya na magluto. Napatingin siya sa la mesa. Saka pa lang niya nasagot ang kanyang tanong. Mukhang balak nga nitong punuin ang mesa ng mga putahe. Hindi pa nga ito tapos pero may apat na menu ng nakalatag.
PAGLAPAT ng likod ni Raine sa kama ay sinunggaban na ni Crassus ang kanyang labi. Kumunot ang kanyang noo. Balak niya sanang itikom ang kanyang bibig pero nagawa na ni Crassus na palalimin ang paghalik nito. Napatangay na lang siya sa halik nito. Namalayan na lang niya na tumugon na siya sa halik nito.Napakapit siya sa leeg ni Crassus. Pinilit niyang pantayan ang paghalik nito pero kinakapus siya ng hininga. Huminto siya at dumilat ng mata. Napalunok siya nang makitang habol na ni Crassus ang hininga nito at bahagya pang namumungay ang mga mata."Crassus," pagtawag niya sa pangalan nito. Naglapat ng mariin ang labi nito. "Ayaw mo ba? Tell me, I'll stop."Hindi siya kaagad nakasagot. Parang may bumikig sa kanyang lalamunan. Nangangapa rin siya kung ano ang isasagot.Nahalata naman ni Crassus ang biglaang pagtahimik ni Raine. Imbes na tanungin ulit ito ay dahan - dahan siyang lumapit sa ilong nito. Gamit ang kanyang ilong ay binangga niya ang ilong nito. Napapikit naman ito at bahagya
RAINE STAYED in the villa for several days. Wala naman siyang mapagpipilian kung hindi ang tumira roon. Nangako na siya kay Crassus na hindi siya aalis ng villa kung hindi kinakailangan. Maayos naman ang trato nito sa kanya at hindi naman siya inaaway nito kaya wala pa naman problema. Ibang away nga lang ang ginawa nito kaya pagkagising niya ng umaga ay paika - ika na naman siya kung maglakad. Nang maalala niya ang ginawa nito noong nakaraang gabi ay namula ang kanyang mukha. Isang araw, inanunsiyo ni Crassus na ang nalalapit na kaarawan ni Lolo Faustino. Bigla siyang na - excite. Ito kasi ang unang pagkakataon na magdidiwang ng kaarawan ang Lolo nito kasama siya. "Ano pong plano? Enggradeng selebrasyon po ba, Lolo? May maitutulong po ba ako?" tanong pa ni Raine. Habang sumisimsim ng kape, si Crassus ang sumagot sa tanong niya. "Lolo is not fond of extravagance. Simple handaan lang ang magaganap at tayong tatlo lang din ang mag - cecelebrate." Mahinang pumalakpak si Raine. "
DUMAAN ANG KATAHIMIKAN sa pagitan nila. Nakabusangot si Raine at hindi makatingin kay Crassus. Ito naman ay taimtim na nakatitig sa kanya.Mayamaya pa ay binasag nito ang katahimikan. "Mangako ka."Napaangat siya ng tingin. "Mangako?"Tumango ito. "Mangako ka sa akin, nasa susunod kapag nag - away tayo ay hindi ka aalis ng bahay. Kung gusto mo talaga at ayaw mo magpapigil, magpaalam ka kay Manang Lena."Napaisip si Raine. Tinimbang niya ang mga sinabi nito."Raine?""Hmm." Tumaas ang kilay nito. "So?"Bigla niyang itinaas ang kanyang kamay at nanumpa sa harap nito. "I, Raine Athena Villanueva--"Villanueva?"Nakagat niya ang kanyang labi. Parte lang ng kanyang pagbibiro ang paraan ng panunumpa niya. Hindi niya inaasahan na sasabay ito sa trip niya at gawing katotohanan."I, Raine Athena Almonte, swear and ought in front of her husband, Crassus Adam Almonte to never leave the house in the future. Kung hindi na talaga ako makapagpigil, magpapaalam ako kay Manang Lena para hindi magaga