Share

Chapter 21

Author: Ellitch
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

"Yes babe, bye" ani ko kay Anthony saka pinatay ang telepono.

Tumawag kase ito para paalalahanan na mag-ingat ako sa site. I'm now on the way na para pumunta sa site kung saan ay sinisimulan nang itayo ang aking shop.

Infiarness, hindi ko nakikita ang mga tao na sumira ng buhay ko. I wonder kung ano na ang ganap sa kanila. Matagal na kase akong walang balita sa kanila, I think three to four years na ang nakalilipas?

Nang makarating sa site ay naghanap na agad ng mapapag parkingan ang aking driver. Iginaya naman ako ng isa kong bodyguard papasok sa mismong site.

"Good morning, ma'am" ani ng Engineer rito.

"Good morning, too, Engineer Legaspi" bati ko rito.

Gayundin sa construction workers na narito; binati ko rin sila.

"I really appreciate this, Engineer" ani ko saka pumasok sa ginagawa pa lamang na shop.

It was a big big shop! Ang bilis nilang gumawa ng shop, maya-maya pa siguro ay may second floor na ito.

"Well, para sa napaka ganda kong client" ani nito saka ngumiti.

Nginitian ko na lamang ito.

"By the way, ano nga pala ang sadya mo at napadaan ka rito?" Tanong ni Engr. Legaspi.

"Nothing, masama bang bumisita sa future shop ko?" Tanong ko saka tumawa.

"Syempre, obvious naman" ani nito sa akin.

Nang dumating ang tanghali ay naisipan ko na umalis na. May aasikasuhin pa akong designs para sa gown naman. Sana lang ay wala pa sa bahay si Anthony dahil kung naroon ay baka hindi ko na naman magawan ng designs ang mga gown.

Nang makarating sa penthouses ay nadatnan ko si 'nay Lydia na naglilinis sa sala. Malinis pa naman ito ah.

"Nay" bati ko rito nang makapasok na ako.

"Nandyan ka na pala, 'nak. Kanina ka pa ba? Gutom ka ba? Halika ipaghahanda kita ng pagkain. Ano nga pala ang gusto mo?" Ani nito, natataranta.

Natawa naman akong lumapit rito. "ikaw talaga, 'nay, hindi na po kailangan. Busog pa ako. Nag drive thru na lamang po kami kanina" ani ko rito saka nginitian siya.

"Oh sya, ganon ba? Sigurado ka d'yan ah" ani nito.

"Syempre naman, 'nay" sagot ko rito. "Ikaw 'nay, malinis naman itong area ah, bakit naglilinis ka pa" puna ko rito saka inagaw sa kaniya ang mop na hawak n'ya.

"Nak, hayaan mo na ako. Nabuburyo lang kase ako rito sa bahay kapag ako lang mag-isa, hayaan mo na" ani nito.

Sa huli ay pumayag s'ya na magpahinga na lamang at manood sa TV.

Bukas ay ibibili ko sila ni Lyka ng cellphone nang sa ganon ay hindi sila mahuli sa balita.

Nang makapasok sa kwarto ay agad ko itong inilock saka nanghihina at naiiyak na naupo sa kama. I miss you so much, Nanay at Tatay.

Bigla ko silang namiss lalo na kapag inaasikaso talaga ako ni 'nay Lydia, na parang ako ay tunay rin niyang anak.

“pangako, 'nay, 'tay, dadalaw ako sa puntod n'yo sa sandaling maging maayos na ang lahat. 'nay, 'tay, malapit na po nating makamit ang hustisya. Nagsisimula na po ako” bulong ko sa hangin na animo ay naroon ang aking namayapang magulang.

Ilang sandali pa akong ganoon nang maisipan ko na maglinis ng katawan.

Nang malinis ang katawan ay agad na akong nagsimula na magdesign ng sa mga gowns. Kakatapos ko lamang kahapon ng designs sa mga t-shirt and dress.

"Babe, wake up" isang boses ang pumukaw sa akin.

Nakatulog pala ako habang gumagawa ng designs.

"Hmmm" ani ko.

"Hey, Babe, wake up. Gabi na" ani ni Anthony.

"Akala ko kung ano na ang nangyari sa'yo. Kanina pa akong kumakatok, hindi ka naman sumasagot. Tulog ka lang pala" natatawang dagdag pa nito saka hinalikan ang tungki ng ilong ko.

"Kararating mo lang?" Tanong ko rito saka hinarap siya.

"Kani-kanina lang po" sagot nito.

"Hintayin mo ako rito, magbibihis lang ako. Sabay na tayong pumunta sa kusina" ani ni Anthony saka pumasok na sa cr.

Nang makalabas ito ay sabay na nga kami na pumunta sa kitchen para kumain.

Doon ay nadatnan namin si Nay Lydia at Lyka na naghahanda na ng pagkain.

Nang maihanda ay sabay-sabay na rin kaming kumain.

"Naku, ate Ivy, sobrang nag-aalala kami kanina ni Nanay sa'yo. Mag gagabi na ba naman kanina, di ka pa lumalabas sa kwarto tapos tawag ng tawag at katok kami ng katok, 'di ka naman sumasagot" ani ni Lyka habang kumakain kami.

"I'm sorry, nakatulog lang pala ako habang nagdedesign" ani ko rito.

"Pati ako pinapag-alala mo" ani ni Anthony sa tabi ko.

Natawa na lamang ako. Sobrang na appreciate ko ang concerns at tulong nito.

"Ate, kapag nag open na 'yung shop mo, dapat present din kami doon ah" ani ni Lyka.

Ang daldal nito ngayon.

"Syempre naman" sagot ko.

"Yown" ani ng dalaga.

"Kayo ang magiging mata ko doon" ani ko sa mga ito.

Halata na nag loading sila sa sinabi ko.

"What do you mean, ate?" Tanong ni Lyka.

"Si ate Ivy mo ay hindi pa maaring makita ng publiko. Alam n'yo naman ang past n'ya. May tamang panahon pa para lumabas s'ya at magpakilala, syempre, hindi pa 'yon sa ngayon" si Anthony.

"E paano po yung binilhan n'yo ng lupa? Tapos yung poging Engineer pa at construction workers?" Tanong ni Lyka saka uminom ng orange juice.

"Syempre 'yung company na nilapitan ng ate mo ay may sama ng loob or what so ever tungkol doon kina Adrian and Mayor Acosta. Ganoon din si Engineer Legaspi" sagot ni Anthony. "Pero, don't worry. Pina-alam namin sa kanila ang plano namin. Syempre, g naman sila" dagdag pa nito.

"Siguraduhin n'yo lamang na hindi kayo mapapahamak d'yan ah" pagsingit ni 'nay Lydia.

"I will, 'nay" sagot ni Anthony.

"S'ya nga pala, may balita na ako about kay Adrian and friends, as well as sa ate mo, Ivy. Well, nakahanap na rin ako ng magiging kakampi pa natin. Nabalitaan ko kase na nananakit ng tauhan or katulong si Mayor, so" dagdag pa nito.

Natigilan naman ako. "Really?"

"Yes, babe. Gusto mo na bang malaman? Handa ka na ba?" Tanong nito.

Tumango naman agad ako.

"Si Mayor Acosta, pansin n'yo na ba palagi na lamang nakasoot ng long sleeve ang secretary nito?" Panimula nito.

Tumango naman ako.

"Well, the reason is, sinasaktan pala nito ni Mayor sa office. Mayroon din na ibang tauhan na sinasaktan n'ya rin. Alam ko na kung nasaan sila. Nakausap ko na rin sila about the issue. Recorded pa 'yon" ani ni Anthony saka mahinang natawa.

"And this up on election, for the first time ever, may makakalaban na sa pagka-mayor si Mayor Glenn. Ayon sa survey at balita, mas malakas daw ang kalaban nito" dagdag pa nito.

"Well, that's good" sagot ko na lamang.

"Hindi ko s'ya kilala, pero sana matalo s'ya" pagsingit ni Lyka.

Natawa naman kami.

"Si Adrian, ayon sa private investigator ko, ang mamahaling sasakyan raw nito ay ipinagbenta na. Malapit na rin itong malubog sa utang sa bangko. 'yung Daddy n'ya, ganoon na rin" ani ni Anthony.

"Deserve" si Nay Lydia.

"Ang ate mo, may trabaho s'ya. Sa Clark's Company s'ya nagtatrabaho" ani ni Anthony. "As Janitress" dagdag pa nito.

Napatango na lamang ako. "Actually, nakita ko s'ya noong pumunta ako sa CC"

"Nakita ka ba n'ya?" Tanong ni Anthony.

"Muntik na" sagot ko saka natawa na lamang.

"Are you sure na hindi ka n'ya nakita? Mahirap na" paninigurado ni Anthony.

Para makasigurado ito ay ikinuwento ko na rito kung ano talaga ang nangyari noong araw na iyon. Walang labis at walang kulang ang aking ikinuwento, dahilan para maniwala sila.

"How about the boys?" Tanong ko kay Anthony.

"Matteo and Leonard, nasa jail na sila" sagot ni Anthony.

Agad nanlaki ang aking mata.

"Why?"

"Kasong r*ape sa menor de edad" sagot ni Anthony.

"Kawawa naman 'yung mga nabiktima" pagsingit ni Nay Lydia.

"True, 'nay" pag sang-ayon ko na lamang.

"How about the others?" Tanong ko, hindi mapakali kung ano na ang balita sa kanila.

"Yung dalawa, I forgot their name pero wanted sila. May mabigat rin na kaso e" sagot ni Anthony.

"So si Adrian na lamang pala ang hindi pa wanted or nakukulong" ani ko.

Tumango naman ito.

Natapos ang aming kainan na puno ng kwentuhan tungkol doon.

Nakahinga ako ng maluwag nang mabanggit iyon ni Anthony.

At least ngayon alam ko na kung papaano sila sasalakayin.

Kaugnay na kabanata

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 22

    "Sleep tight, babe" ani ni Anthony sa akin nang sandaling mahiga na kami. "Good night, babe" ani ko rito saka natulog na. "Omg, ate Ivy. Laman na ng balita at dyaryo ang shop mo" ani ni Lyka sa akin. Kakagising ko lamang. Teka, ano ba ang pinagsasasabi ng batang ito. "Ha?" Tanong ko, naguguluhan. "Ate naman! Mag open ka kaya ng social media mo, o kaya ay magbasa ka din minsan ng dyaryo" natatawang ani nito sa akin. Mabilis naman akong naupo sa tabi nito saka hinablot ang dyaryo na hawak n'ya. "See ate" ani nito nang mabasa ko na. "Papaano?" Tanong ko, naguguluhan pa rin. "Tinatanong pa ba 'yan? E'di syempre ang ganda ganda kaya ng mga designs mo. Pak na pak" sagot nito. "How come? E kakabukas ko lamang n'yan last week" tanong kong muli. "Syempre, design ba naman ng isang Ivy San Francisco iyon, e'di goods na goods. Sikat na sikat agad" natatawang sagot ni Lyka. "Look ate oh, palaisipan daw kung sino ang owner at designer ng mga damit na 'yon" natatawang aning muli ni Lyka

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 23

    "Good morning, princess" bati ni Anthony pagkamulat ko pa lang. "Good morning" bati ko rin. "Bangon na, tanghali na" ani ni Anthony. "Di ko kaya" mahinang ani ko. "Ha?" Tanong nito, naguguluhan. "M-masakit ang puson ko" sagot ko rito. "Meron ka ba ngayon?" Tanong nito. Sinamaan ko naman ito ng tingin. "Malamang"Nang maisigaw ko iyon ay dali-dali siyang bumangon saka nagbihis. "Dito ka lang. Babalik rin ako" ani nito saka mabilis na lumabas sa kwarto. Problema non. Naiwan naman akong nananatiling nakahiga habang hawak hawak ang puson na namimilipit na sa sakit. Ika-26 nga pala ngayon. Buwanang dalaw ko na naman. Agad na kumalat ang takot sa aking sistema. Tuwing nagkakameron kase ako ay hindi rin maiiwasan na magkaroon ako ng lagnat, sipon, at ubo. Habang nag-iisip ay biglang bumukas ang pinto. Iniluwa noon si Anthony na humihingal. "Saan ka galing? Ba't ganiyan ka?" Tanong ko rito. "Pumunta lang ako sa pinaka-malapit na convenience store. I brought you this" ani nito s

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 24

    Hello, dear Readers! I just want to say Thank you huhu. Napaka unexpected po ng numbers of reads, follows sa akin and sa pag-add ng story ko sa library n'yo; pagbabasa. Maraming maraming salamat po! Parang kailan lang, sobrang saya ko kapag mayroong 3 reads or views ang story ko hanggang sa mag fifty reads na s'ya, and kanina lang, pagkagising ko, I was shocked sa dami ng number of reads or views + followers pa and kanina pagkatapos ko kumain, chineck ko ulit and omg, am I dreaming?! Ang bilis naman huhu. Salamat po ulit! At dahil d'yan, Sabi ko sa sarili ko, hindi pwede na hindi ako mag uupdate ngayong araw kahit may pasok pa ako mamaya. Lol. So here. Enjoy! -----"Naku, sino kaya ang nasa likod ng successful na clothing industry na Enchanté Attire" ani ng isang Ginang sa kabilang table, hindi kalayuan ang pwesto nila sa pwesto ko. "Oo nga, Mars, pati 'yung anak ko, si Nicole, naku halos araw-araw na yata na nandoon sa Shop na 'yon, araw-araw din bumibili, baka daw matetyempuhan n'

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 25

    "Good morning, sweetie" ani ni Anthony sa akin pagmulat ko pa lamang ng mata. Ito ay nakangiting nakatingin sa akin. "Good morning" bati ko rito. "Anong meron?" Tanong ko. "Check your phone" ani na lamang nito saka umalis sa tabi ko. "C'mon, bilisan mo na maghilamos, ipagluluto kita ng gusto mong pagkain. Ano-ano ba 'yon?" Dagdag pa nito. "I want pancakes" sagot ko rito. "Yon lang ba?" Tanong muli nito. "Scrambled eggs and omelette" sagot kong muli. "Plus, hotdog and Ticino" dagdag ko pa. "Okay, copy" ani nito saka lumabas na sa silid. Ako naman ay nagtungo sa comfort room dito lamang din sa aming kwarto saka naghilamos at ginawa ang morning skin care routine ko. Nang matapos sa pag-aayos ng hitsura ay lumabas rin agad ako sa banyo saka nagpalit ng damit. Wala naman akong lakad ngayong araw kaya naka pambahay lamang ako. Magdidisenyo lamang naman ako ngayong araw ng mga damit. Lalabas na sana ako sa room namin nang maalala ko ang sinabi ni Anthony kaya naman ay dali-dali k

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 26

    "Ma'am, may pumunta po dito kanina na mag nobyo at nobya, gusto raw po ng babae na ang Enchanté Attire ang gumawa at magdesign ng wedding gown n'ya po" iyan ang bungad ni Danica sa akin, pagkagising ko pa lamang. Antok na antok pa akong bumangon habang hawak pa rin ang cellphone. "Okay, ano daw ang pangalan?" Tanong ko rito. "Andrea Maxine Lavera at Martin Javier Solis po, Ma'am. Naisend na raw po nila sa page po natin 'yung description ng gusto n'ya po" sagot nito. "Okay, I'll check it na lang later" ani ko. "Okay po, Ma'am" ani ni Danica."Ang aga naman ata nila na pumunta diyan, kakabukas pa lang ng shop ngayong araw ah" ani kong muli. "Ah, opo, Ma'am. Mas maganda raw po na maaga sila ngayon para daw po kaunti pa lamang ang customers" sagot nito mula sa kabilang linya. "Okay, maganda naman nga 'yon. By the way, kailan daw kailangan 'yung wedding gown?" Tanong ko."Sa March 17 pa po ang mismong wedding nila, Ma'am. Pero by March 15 po ay kailangan na daw" sagot nito."Okay. M

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 27

    After a couple of hours ay may nagawa na rjn akong sampung sketches ng wedding gown na gusto ni Andrea. Agad ko itong isinend kay Danica at sinabi na iyon ang sketches ko sa gowns, sinabi ko rin dito na mamayang gabi ay mayroong magdadala ng sketches ko doon sa shop. Kuhanin na lamang nila. Nang maisend ko at masabi kay Danica ang mga dapat sabihin ay ini-log ko naman ang account ng page namin saka hinanap ang conversation namin with Ms. Andrea. Hindi pa rin nagbabago ang mga tao. Sobrang dami pa rin ng messages at notifications ng page namin. Nakakataba ng puso. Enchanté Attire : Hello, Ms. Andrea, soon-to-be Mrs. Solis, Good afternoon! I'll send you a ten of wedding gown sketches ng owner and designer po namin. And I suggests na bukas na bukas rin po ay pumunta kayo sa shop namin para matingnan personally ang sketches po. I hope you like it po! Thanks for trusting Enchanté Attire!

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 28

    "Good morning, Ma'am. Sorry for waking you up po, on the way na raw po si Ms. Andrea together with her soon-to-be husband po" boses ni Danica mula sa kabilang linya. It was 5:00am in the morning pa lamang. Humihikab hikab pa ako na bumangon mula sa kama. "Okay. Update me na lang kapag okay na and kung ano 'yung napag-usapan" sagot ko. "Sige po, Ma'am. Tulog na po ulit kayo, hehe" ani nito saka pinatay ang tawag. Pwede naman na itext na lang ako e. Nang makahiga akong muli sa tabi ni Anthony ay niyakap naman niya ako. "Good morning" bati niya gamit ang sleepy voice. "Good morning, Love" bati ko. "Aga mong nagising ngayon. Don't tell me dahil na naman 'yan sa mga gowns?" Ani nito. "Nah, tumawag kase si Danica. Informing me na on the way na raw 'yung client" sagot ko. Tumango naman ito. "pwede naman itext na lamang" ani nito saka ngumuso. "Yeah" ani ko. "What time is it?" Tanong niya."5:39" sagot ko nang matingnan ang oras mula sa wall clock."Aga pa. Let's sleep pa" ani ni

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 29

    After watching a movie ay tinawag lamang ni Anthony si Nanay Lydia para iligpit ang pinagkainan at kalat nilang dalawa. Tutulong pa sana si Ivy nang awatin ito ni Nanay Lydia kaya naman ay nagpatianod na lamang ang dalaga sa kasintahan niya papunta sa kwarto. "Tutulong na naman tayo?" Tanong ni Ivy o Marisse nang makapasok na sila sa kwarto. Agad naman na yumakap si Anthony rito. "I" ani ni Anthony. "Nevermind" dagdag pa nito saka lumayo kay Ivy. "Hey what's wrong. May nagawa ba akong mali?" Tanong ni Ivy saka sumunod kay Anthony. "Nah, wala" sagot ni Anthony habang iniiwas ang tingin kay Ivy. Hindi nagpatinag si Ivy kay Anthony kaya naman ay mabilis itong nakalapit rito. "Please, Love, huwag ka munang lumapit please" ani ni Anthony. Parang nahihirapan siyang magsalita. Ano ba talaga ang mayroon. Bakit bigla na lamang siyang naging ganoon. Sa inis ay lumayo nga si Ivy mula kay Anthony saka naglakad papunta sa table n'ya. Nang tinatawag ni Anthony si Ivy ay hindi naman ito pina

Pinakabagong kabanata

  • Wild Flowers (Tagalog)   Last Chapter

    One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled

  • Wild Flowers (Tagalog)   Additional Chapter I

    In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa

  • Wild Flowers (Tagalog)   Marisse/Heather's POV

    Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.

  • Wild Flowers (Tagalog)   Anthony's POV

    As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang

  • Wild Flowers (Tagalog)   Vanessa and Darwin's POV

    Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun

  • Wild Flowers (Tagalog)   Martin's POV

    As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 103

    Author's Note: Hello, thank youuuu so much po sa lahat ng nakarating hanggang dulo, sa lahat ng nagbabasa hehe. I love y'all po🥹 nasa dulo na po tayo, oo. Hindi ko pa siya matawag na epilogue kasi mayroon pang POV ang ilang characters. Happy reading po.___________In the aftermath of the tumultuous events at the café, after a month, Marisse and Anthony finally found themselves face to face once more, the wounds of betrayal and heartache still fresh in their minds. The air between them crackled with unspoken words and shattered dreams, the weight of their shared past bearing down on their fragile connection.As they stood in the quiet solitude of the park, their conversation turned bitter and painful, each word a dagger that pierced the fragile bond that once held them together. Marisse's voice trembled with resolve as she declared that she no longer needed Anthony in her life, that she could bear the weight of her child's future alone."Kamusta ka?" Panimula ni Anthony habang pare

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 102

    "Ano bakit parang nakakita ka ng multo?" Tanong ni ate Vanessa sa tatlong babae na nasa harap namin. "T-this is not true. Hindi i-ikaw si Marisse" nauutal na ani ng babae sa amin habang maluha-luhang nakatingin. "Ano! Ilabas mo ngayon ang tapang n'yo. Mga duwag" sigaw muli ni ate Vanessa sa kanila. "Sharmaine, tara na" bulong ng babaeng naka short hair sa babaeng sinampal ni ate Vanessa kanina. So, her name is Sharmaine..."P-patay ka na" naiiyak na ani nito. "Ano, kaya ka ba nawala dahil pagkaraan ng ilang taon, guguluhin mo ang pamilya namin? Kukuhanin mo sa amin ng anak ko si Anthony? Naghihiganti ka ba sa ginawa ko, sa ginawa namin?" Sunod-sunod na tanong nito habang umiiyak. "Shocks" bulong ng isang babae malapit sa amin. "Ano, takot ka girl? Kasi nagpabuntis ka sa lalaking hindi ka naman mahal, napilitan pang magpakasal sa'yo si Anthony dahil diyan sa k*landi*n mo" ani ni ate Vanessa habang nakataas pa ang kanan na kilay. "Alam mo, bakit ka ba sabat ng sabat. E si Marisse

  • Wild Flowers (Tagalog)   Chapter 101

    As I woke up the next day, a wave of dizziness washed over me, sending a rushing to the bathroom in a panic. The sensation of something strange pressing against my stomach made my heart race, and before she knew it, she was doubled over, vomiting in a whirlwind of confusion and fear."What the. Wala naman akong masyadong kinain kagabi" ani ko habang nakaupo na sa loob ng bathroom ko. Amidst the chaos of my bathroom, a soft knock on the door interrupted her turmoil. "Nak, breakfast is ready. Halikana, sabayan mo na ang Mommy at Daddy mo bago sa pagkain bago sila umalis para magtrabaho" Yaya Dulce, the family maid, stood outside, her voice gentle yet concerned as she announced that breakfast was ready. My mind spun with a mix of emotions as I tried to compose herself and face the day ahead."Ayos ka lang ba diyan? Gusto mo ba pumasok ako?" Tanong ni Yaya Dulce nang hindi agad ako nakasagot. "A-ayos lang ako, Yaya. Medyo masakit lang ang tiyan ko kasi hindi ako nakakain ng ayos kagab

DMCA.com Protection Status