After a couple of hours ay may nagawa na rjn akong sampung sketches ng wedding gown na gusto ni Andrea.
Agad ko itong isinend kay Danica at sinabi na iyon ang sketches ko sa gowns, sinabi ko rin dito na mamayang gabi ay mayroong magdadala ng sketches ko doon sa shop. Kuhanin na lamang nila.Nang maisend ko at masabi kay Danica ang mga dapat sabihin ay ini-log ko naman ang account ng page namin saka hinanap ang conversation namin with Ms. Andrea.Hindi pa rin nagbabago ang mga tao. Sobrang dami pa rin ng messages at notifications ng page namin. Nakakataba ng puso.Enchanté Attire : Hello, Ms. Andrea, soon-to-be Mrs. Solis, Good afternoon! I'll send you a ten of wedding gown sketches ng owner and designer po namin. And I suggests na bukas na bukas rin po ay pumunta kayo sa shop namin para matingnan personally ang sketches po. I hope you like it po! Thanks for trusting Enchanté Attire! <3Nang maisend ko iyon ay mabilis naman itong nagtipa ng mensahe.Andrea Maxine Lavera : Omygosh! Sobrang dami at sobrang gaganda naman po ng gowns na ito kahit sketches pa lamang. Tiyak mahihirapan kami nito na makapili. We'll visit the shop na lamang po bukas para makita personally 'yung sketches. Maraming maraming salamat po!Hindi na ako nag reply rito at ni-long press ko na lamang siya.Binaling ko naman ang aking tingin sa mga sketches ko. Magaganda nga.Habang tinitingnan ng maigi ito ay biglang bumukas ang pinto. Iniluwa noon si Anthony na nakasoot pa ng office attire n'ya. Boss na Boss ang datingan."Good afternoon, Babe" bati ko rito saka tumayo mula sa kinaroroonan ko at lumapit sa kaniya para patakan siya ng maliliit na halik sa pisngi."Good afternoon, Babe" bati nito saka niyakap ako. "Sabi ni Nanay Lydia hindi ka raw nag lunch. May problema ba?" Tanong nito.Agad naman akong umiling."Wala namang problema. I'm just busy sa pag sketch ng wedding gown ni Andrea" sagot ko rito."Napaka hard working naman ng Babe ko. Pero this is the last time na makakarating sa akin ang balita na hindi ka kumakain sa tamang oras para lamang sa trabaho na iyan" pangaral nito."Okay. I'm sorry na" ani ko saka ngumuso.Pinisil naman nito ang pisngi ko dahilan para lalo akong mapanguso."Can I see your sketches" ani ni Anthony.Hinila ko naman ito palapit sa table ko."Upo ka d'yan" ani ko sa kaniya. Mabilis naman itong umupo sa kama.Kinuha ko na rin ang mga sketches ko saka tumabi sa kaniya at isa-isang dinescribe sa kaniya ang mga wedding gowns."This is the first one" panimula ko.Tumango naman ito."This wedding gown has a stunning masterpiece with intricate lace details that envelope the entire bodice and cascade down the flowing skirt. I am going to add blue chalcedony rin ito" ani ko."Why?" Tanong ni Anthony. "I mean, maganda naman na s'ya pero bakit blue?" Tanong nitong muli."Because blue ang favorite color ng soon-to-be bride" sagot ko."Nice nice" sagot ni Anthony.Sunod ko namang ipinakita ang pangalawang sketch ko."This gown features a sweetheart neckline that will surely beautifully frame's the bride's face, accentuating the bride's natural beauty" ani ko."Ang ganda" tanging ani ni Anthony.Sunod ko namang ipinakita ang pangatlong sketch ko."The bodice is adorned with delicate beading and embroidery and moonstone. Adding a touch of sparkle and satisfaction""Paano ka naka-isip agad ng ten designs and sketches in just one day?" Tanong ni Anthony."Well" sagot ko na lamang saka nag flip ng hair.Natawa naman siya."Go on, Babe" ani nito."This wedding gown one has a fitted silhouette that will surely hugs the bride's curves and flares out into a dramatic train. This will truly create a bride's captivating look" tukoy ko sa pang-apat."Wala akong masabi, kun'di wow. You're unbelievable, Babe. I'm so proud of you" ani ni Anthony."This one naman, the back of the gown naman is a showstopper with a low V-shaped back and illusion lace panels with Amethyst, adding an element of allure and femininity" tukoy ko naman sa pang limang sketch ko."Woah, five more to go. I'm not the bride at lalong hinding-hindi ako magiging bride pero ngayon pa lang, hirap na hirap na akong mag decide. Bakit naman sobrang gaganda, Babe" reklamo ni Anthony sa tabi ko.Tumawa naman ako rito saka inilabas ang pang anim na sketch ko."I'm planning this gown na luxurious satin fabric ang gamitin to give elegant and rich feel" ani ko. "Ano kaya ang maganda gamitin na satin fabric here. Vicuña or Guanaco?" Tanong ko rito.Nangunot naman ako noo nito kaya natawa na naman ako."You know naman na hindi ako mahilig sa ganiyan" ani nito saka natawa."I'll give description na lang sa dalawang luxurious fabric na gagamitin ko, and then, choose. Okay?" Ani ko rito.Tumango naman ito."The first one sa choices ay Vicuña. Vicuña is considered one of the most luxurious and expensive fabrics in the world. It comes from the wool of the rare and protected vicuña, a wild South American camelid. Vicuña fabric is incredibly soft, lightweight, and warm" panimula ko."Incredible" ani na lamang nito."The second one is Guanaco. It is similar to vicuña, guanaco is another luxurious fabric sourced from a South American camelid. The wool of the guanaco is known for its exceptional softness and warmth. Guanaco fabric is often used in high-end fashion and luxury garments" pag describe ko sa pangalawa."I don't know pa rin. Ang hihirap naman ng choices mo. Mabuti na lamang at hindi ka nag teacher, dahil kung nag teacher ka, panigurado bagsak lahat ng estudyante mo. Ang hirap hirap mo magpa-exam" ani ko."Sorry na. Ganito lang ako naisip ko kanina" ani ko rito."Parehas naman silang maganda, pero it depends na rin sa customer mo naman. Nalagay mo na ba 'yung details and everything rito sa sketches mo?" Ani nito."Yeah" tango ko."May hindi pala ako nasama" ani ko pa."Ano?" Tanong nito. "Perfect naman na s'ya" dagdag pa nito."Ipis sa gown" sagot ko."Hey, don't do that" ani ni Anthony.Natawa na lamang ako sa reaksyon nito."Loko, syempre joke joke lang"Matapos ang asaran ay inumpisahan ko nang muli ang pag describe sa pang pitong sketch ko."For me, this gown was so fvcking perfect. 'yung skirt nito is voluminous and ethereal. It is created with layers of tulle and organza. Creating a romantic and dreamy look" ani ko.Hindi ko na ito hinayaan na makapag comment dahil mabilis ko nang inilabas ang pang walo kong sketch saka sinimulan na idescribe ito."This one naman, the gown is designed with intricate button detailing running along the back of the dress, adding a touch of a vintage charm""Second to the last, this wedding gown is a work of art. Though, lahat naman sila. But this gown combines timeless elegance and modern details. And I guarantee that this gown can make any bride feels like a princess of her special day" ani ko."Stunning" ani ni Anthony."Sa wakas, last na" dagdag pa nito.Natawa na lamang ako. Ngayon ko lamang na realize na hindi pa pala s'ya nagbibihis. Tutok na tutok ang atensyon nito sa sketches ko at sa akin kapag nagsasalita ako."The last one naman, The final touches of a wedding gown naman ay may include a handcrafted veil, delicate accessories such as a tiara or headpiece, and a wedding sandals with a pair of ivory lace sandals with a low heel. These sandals are made from high-quality materials such as satin, silk, or leather, and are designed to provide both style and comfort for the bride throughout the wedding ceremony and reception. The sandals feature an open-toe design, allowing the bride to show off her pedicure and adding a touch of femininity. The lace detailing on the straps adds a romantic and delicate element to the sandals, making them perfectly suited for a wedding.The low heel of the sandals provides a comfortable and stable base for the bride to walk, allowing her to move gracefully and confidently down the aisle. The heel height can vary depending on the bride's preference, ranging from flat to a small heel that adds a subtle lift.To enhance their bridal charm, these wedding sandals may also have additional embellishments such as pearls, crystals, or rhinestones. These embellishments can be delicately placed along the straps or on the front of the sandals, adding a touch of sparkle and glamour to the bride's ensemble. These finishing touches complete the bridal look and add a touch of luxury and sophistication." Pagtatapos ko."Hindi naman halata na may favorite ka na?" Patanong na ani nito."Ha?" Tanong ko."Mas maganda kase 'yung pagkakagawa mo sa last sketch mo. I loved it" ani nito."Thanks, Love" ani ko rito."My pleasure" ani nito saka tumayo na."I am going to change clothes lamang" dagdag pa nito saka pumunta sa walk in closet namin."Okay, I'll clean these table lamang" ani ko rito.Hindi na ito nakasagot. Siguro ay nasa loob na ng cr.Bago pa makalabas si Anthony mula sa cr ay naayos ko na rin ang table ko. Ang mga sketches ko naman ay inilagay ko sa box. Iniisip ko pa kung sino ang magdadala nito sa shop. Hindi naman kase pwede na ako.Nang tingnan ko ang cellphone ay nakita ko ang reply ni Danica na "okay po, Ma'am".It was 6:15 na pala ng gabi. Madilim na rin sa labas."Good morning, Ma'am. Sorry for waking you up po, on the way na raw po si Ms. Andrea together with her soon-to-be husband po" boses ni Danica mula sa kabilang linya. It was 5:00am in the morning pa lamang. Humihikab hikab pa ako na bumangon mula sa kama. "Okay. Update me na lang kapag okay na and kung ano 'yung napag-usapan" sagot ko. "Sige po, Ma'am. Tulog na po ulit kayo, hehe" ani nito saka pinatay ang tawag. Pwede naman na itext na lang ako e. Nang makahiga akong muli sa tabi ni Anthony ay niyakap naman niya ako. "Good morning" bati niya gamit ang sleepy voice. "Good morning, Love" bati ko. "Aga mong nagising ngayon. Don't tell me dahil na naman 'yan sa mga gowns?" Ani nito. "Nah, tumawag kase si Danica. Informing me na on the way na raw 'yung client" sagot ko. Tumango naman ito. "pwede naman itext na lamang" ani nito saka ngumuso. "Yeah" ani ko. "What time is it?" Tanong niya."5:39" sagot ko nang matingnan ang oras mula sa wall clock."Aga pa. Let's sleep pa" ani ni
After watching a movie ay tinawag lamang ni Anthony si Nanay Lydia para iligpit ang pinagkainan at kalat nilang dalawa. Tutulong pa sana si Ivy nang awatin ito ni Nanay Lydia kaya naman ay nagpatianod na lamang ang dalaga sa kasintahan niya papunta sa kwarto. "Tutulong na naman tayo?" Tanong ni Ivy o Marisse nang makapasok na sila sa kwarto. Agad naman na yumakap si Anthony rito. "I" ani ni Anthony. "Nevermind" dagdag pa nito saka lumayo kay Ivy. "Hey what's wrong. May nagawa ba akong mali?" Tanong ni Ivy saka sumunod kay Anthony. "Nah, wala" sagot ni Anthony habang iniiwas ang tingin kay Ivy. Hindi nagpatinag si Ivy kay Anthony kaya naman ay mabilis itong nakalapit rito. "Please, Love, huwag ka munang lumapit please" ani ni Anthony. Parang nahihirapan siyang magsalita. Ano ba talaga ang mayroon. Bakit bigla na lamang siyang naging ganoon. Sa inis ay lumayo nga si Ivy mula kay Anthony saka naglakad papunta sa table n'ya. Nang tinatawag ni Anthony si Ivy ay hindi naman ito pina
After 3 Days...."Babe, where are you?" Tanong ko kay Anthony mula sa kabilang linya. "I'm on the way na sa office, Babe. Why?" Sagot nito."Ohh, okay. Ingat ka" sagot ko na lamang. "May problema ba?" Tanong nito."Wala naman. Parating na kase ang orders ko para sa gagawing wedding gown. Wala kaseng kukuha doon, pero okay na. I'll message Danica na lamang or 'yung other staff ng shop" sagot ko. "Okay, Love. Call me kapag walang kukuha. Ako na ang bahala doon" ani nito."Alright, thanks Love. I love you" ani ko saka ibinaba na ang tawag. Sunod ko namang tinawagan si Danica. Agad naman itong sinagot ng dalaga."Yes, Ma'am. Is there something wrong?" Bungad ni Danica mula sa kabilang linya."Danica, busy ka ba ngayon?" Tanong ko agad dito."Medyo po, Ma'am" sagot nito."May ibang staff ba d'yan na hindi naman sobrang busy?" Tanong kong muli."Tingnan ko, Ma'am" sagot nito.Maya-maya pa ay umimik na itong muli mula sa kabilang linya."Ma'am, si Jairus daw po, hindi busy" "Alright. I
"I'm going to office na, Love" ani ni Anthony sa akin habang ibinobotones pa ang kaniyang polo. "Alright. Take care" sagot ko rito saka lumapit sa kaniya para iayos ang kaniyang necktie. "I love you" ani nito habang inaayos ko ang necktie n'ya. Ngumiti naman ako rito. Nang maiayos ko na ito ay umalis na rin s'ya kaagad dahil tanghali na. Isa pa ay pinaalis ko na rin s'ya dahil kapag tinamad na naman ito ay aabsent na naman s'ya. Kawawa naman ang tauhan n'ya sa kompanya nila. Nang masiguradong naka lock na ang pinto at mga bintana ay pumasok na ako sa aming kwarto. Nothing to worry naman na ako lamang mag-isa sa penthouse ngayon. Mayroon din naman kaseng CCTV's sa buong bahay. Ginugol ko ang oras ko sa pag gagawa ng wedding gown ni Andrea. Siguro kung sa iba ay hindi nila ito tatanggapin kase sino nga ba naman ang maggagawa ng wedding gown ng isang babae na ang mapapangasawa ay ang lalaking una mong minahal, ang lalaki na pinangakuan ka pero sa iba ginawa. Naisip ko na ito dati
"Thank you so much, @Enchanté Attire for inviting me. I am so so excited to finally meet the CEO and Designer of this clothing business. It was such an honor. See you on Saturday 😍" Ito agad ang bumungad sa akin nang ilog-in ko ang page ko sa laptop ko. Two weeks later ay naisipan namin na it is the time para ireveal ang sarili ko. Why not, e ngayon, mahihina na ang kalaban. Makalipas ang isang linggo ay namahagi na rin kami ng invitation all over the Philippines. Mayroon rin sa ibang bansa. Hanggang ngayon ay kabadong kabado pa rin ako. I know na para sa akin rin naman ito pero hindi pa rin maalis sa isip ko na magtampo ang mga kaibigan namin, kaibigan ko. Lalong-lalo na si Patricia. Kasalukuyan akong nakaupo sa harap ng table ko at ginagawa pa rin ang wedding gown ni Andrea. Malapit na itong matapos kaya naman ay hindi ko na masyadong inaalala. Napaka ganda nito. Monday na ngayon at naisipan ni Anthony na sa isang sikat na fashion clothing sa America na lamang ipagawa ang gow
"I am Ivy San Francisco or Marisse Dela Fuente, the CEO and designer of the famous Enchanté Attire"Hindi nakalampas sa pandinig ko ang loud gasps ng mga naroon. I smirked. Surprise, everyone. Agad na nanahimik ang buong crowd. Siguro ay pinoproseso pa rin ang nangyayari. May ilan na nakikipag usap sa kanilang mga katabi, may ilan na kumakain at may ilan na kumukuha ng drinks sa waiters na dumaraan. While me, I'm still at the stage. Nakapalibot na ang mga bodyguards sa akin at sa buong event hall. Even my staffs, nakapalibot rin sila sa buong event hall. I still wondering where's my Boy's, Nanay Lydia and Lyka. Mula noong dumating ako rito ay hindi na sila nahagip ng mata ko. "Ma'am, take a seat" ani ng isa kong staff. Tumango naman ako rito saka naupo sa malaking upuan na nandoon sa stage. "Anong kacheap-an naman 'yung pinagsasabi mo, Miss Ivy. Mahal at magaganda nga ang mga gawa mo, but you, ang pangit pangit pala ng ugali mo. Cheap na nga, story maker pa" ani ni 'ate' Vanes
"Paano ba 'yan, pinaghandaan ko talaga ang pagbabalik ko. Ano na ang mukhang maihaharap n'yo sa publiko?" Sarcastic na ani ni Ivy sa Actosta's."Hi, Adrian and friends" baling nito sa grupo ng mga kalalakihan. "Miss me, guys?" Patanong na ani ni Ivy. "Wait" I trailed off. "Bakit hindi na kayo katulad nang dati? Ang pangit pangit n'yo na tingnan, sayang naman wala na kayong mauuto na babae" ani pa ni Ivy sabay tawa. "Guard, paki-alis na sila dito please. I don't want to see their faces. Nakakasira ng mood, nakakasira pa ng party" ani ni Ivy sa mga guards. Tulad ng ginawa kay Vanessa ay sapilitan din na pinalabas sa Event Hall ang mga Acosta, together with Adrian's friends. As I stood out of the crowd na puro Artista, CEO, Vloggers, fashion designer, and mga taong humahanga sa designs ko, syempre ay hindi nakalampas sa paningin ko si Martin. Martin Javier Solis, my ex-boyfriend, the man who had broke my heart and betrayed my trust. My eyes locked with his, and even from a distan
A flicker of determination sparked in Ivy's eyes. "After the initial shock and heartbreak, I realized that I couldn't let their actions define me. I decided to channel my pain into my work, to rebuild my life and career from the ashes."Isabella leaned back in her chair, a glimmer of admiration in her eyes. "And that's when you released your latest collection, the one that has garnered international acclaim?" Pagtukoy nito sa latest collection ko. Ivy nodded, a faint smile tugging at the corners of her lips. "Yes, 'Resilience' was my way of telling my story, of revealing my strength and determination to the world. Each piece in the collection represents a different facet of my journey, a symbol of empowerment and triumph over adversity."Isabella's gaze shifted to the photographs flashing on the big screen. Isabella's voice filled with reverence. "Wow" a loud gasps came from the people out in the Event Hall. "Ivy, your story is one of redemption, of turning pain into art. It's a st
One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled
In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa
Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.
As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang
Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun
As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year
Author's Note: Hello, thank youuuu so much po sa lahat ng nakarating hanggang dulo, sa lahat ng nagbabasa hehe. I love y'all po🥹 nasa dulo na po tayo, oo. Hindi ko pa siya matawag na epilogue kasi mayroon pang POV ang ilang characters. Happy reading po.___________In the aftermath of the tumultuous events at the café, after a month, Marisse and Anthony finally found themselves face to face once more, the wounds of betrayal and heartache still fresh in their minds. The air between them crackled with unspoken words and shattered dreams, the weight of their shared past bearing down on their fragile connection.As they stood in the quiet solitude of the park, their conversation turned bitter and painful, each word a dagger that pierced the fragile bond that once held them together. Marisse's voice trembled with resolve as she declared that she no longer needed Anthony in her life, that she could bear the weight of her child's future alone."Kamusta ka?" Panimula ni Anthony habang pare
"Ano bakit parang nakakita ka ng multo?" Tanong ni ate Vanessa sa tatlong babae na nasa harap namin. "T-this is not true. Hindi i-ikaw si Marisse" nauutal na ani ng babae sa amin habang maluha-luhang nakatingin. "Ano! Ilabas mo ngayon ang tapang n'yo. Mga duwag" sigaw muli ni ate Vanessa sa kanila. "Sharmaine, tara na" bulong ng babaeng naka short hair sa babaeng sinampal ni ate Vanessa kanina. So, her name is Sharmaine..."P-patay ka na" naiiyak na ani nito. "Ano, kaya ka ba nawala dahil pagkaraan ng ilang taon, guguluhin mo ang pamilya namin? Kukuhanin mo sa amin ng anak ko si Anthony? Naghihiganti ka ba sa ginawa ko, sa ginawa namin?" Sunod-sunod na tanong nito habang umiiyak. "Shocks" bulong ng isang babae malapit sa amin. "Ano, takot ka girl? Kasi nagpabuntis ka sa lalaking hindi ka naman mahal, napilitan pang magpakasal sa'yo si Anthony dahil diyan sa k*landi*n mo" ani ni ate Vanessa habang nakataas pa ang kanan na kilay. "Alam mo, bakit ka ba sabat ng sabat. E si Marisse
As I woke up the next day, a wave of dizziness washed over me, sending a rushing to the bathroom in a panic. The sensation of something strange pressing against my stomach made my heart race, and before she knew it, she was doubled over, vomiting in a whirlwind of confusion and fear."What the. Wala naman akong masyadong kinain kagabi" ani ko habang nakaupo na sa loob ng bathroom ko. Amidst the chaos of my bathroom, a soft knock on the door interrupted her turmoil. "Nak, breakfast is ready. Halikana, sabayan mo na ang Mommy at Daddy mo bago sa pagkain bago sila umalis para magtrabaho" Yaya Dulce, the family maid, stood outside, her voice gentle yet concerned as she announced that breakfast was ready. My mind spun with a mix of emotions as I tried to compose herself and face the day ahead."Ayos ka lang ba diyan? Gusto mo ba pumasok ako?" Tanong ni Yaya Dulce nang hindi agad ako nakasagot. "A-ayos lang ako, Yaya. Medyo masakit lang ang tiyan ko kasi hindi ako nakakain ng ayos kagab