Mag-log inShare
Chapter 28
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56"Good morning, Ma'am. Sorry for waking you up po, on the way na raw po si Ms. Andrea together with her soon-to-be husband po" boses ni Danica mula sa kabilang linya.
It was 5:00am in the morning pa lamang.Humihikab hikab pa ako na bumangon mula sa kama."Okay. Update me na lang kapag okay na and kung ano 'yung napag-usapan" sagot ko."Sige po, Ma'am. Tulog na po ulit kayo, hehe" ani nito saka pinatay ang tawag.Pwede naman na itext na lang ako e.Nang makahiga akong muli sa tabi ni Anthony ay niyakap naman niya ako."Good morning" bati niya gamit ang sleepy voice."Good morning, Love" bati ko."Aga mong nagising ngayon. Don't tell me dahil na naman 'yan sa mga gowns?" Ani nito."Nah, tumawag kase si Danica. Informing me na on the way na raw 'yung client" sagot ko.Tumango naman ito. "pwede naman itext na lamang" ani nito saka ngumuso."Yeah" ani ko."What time is it?" Tanong niya."5:39" sagot ko nang matingnan ang oras mula sa wall clock."Aga pa. Let's sleep pa" ani nito saka hinapit ako palapit sa kaniya.Nakatulog naman agad kami pagkatapos ng ilang sandali....Nagising na lamang ako dahil sa sikat ng araw. Nang tingnan ko ang wall clock ay ala-una na pala ng hapon.Dali-dali akong bumangon saka pumunta sa cr para maghilamos.Wala na si Anthony sa tabi ko nang magising ako.Pagkatapos maghilamos ay pumunta na agad ako sa kusina. Sobrang gutom ko na kase.Sa papunta sa kusina ay nadaanan ko si Anthony sa Sala. May hawak pa itong pop corn habang tutok na tutok sa pinapanood niyang basketball game."Booo" pang gigitla ko rito."Kala mo naman hindi ko s'ya nakita na palapit sa akin" pabulong na ani nito.Agad akong nakaramdam rito ng inis kaya naman ay inis akong pumasok sa kusina. Hindi ko rin siya nililingon kahit na kanina pa niya akong tinatawag.Pagdating sa kusina ay nadatnan ko si Nanay Lydia na naglalagay ng stock sa refrigerator."Sarap ng tulog mo 'nak, ah" ani ni Nanay Lydia sa akin."Oo 'nay e, napagod kahapon sa kakaisip at kaka sketch" ani ko."Huwag mo nang uulitin 'yon bata ka. Kapag ikaw nagkasakit dahil sa pag skip mo ng pagkain" pangaral nito."Opo, 'nay" sagot ko na lamang dito saka naupo na sa upuan.Mabilis naman itong lumapit sa akin dala-dala ang kanin at ulam.Nang maipaghayin na nito ako ay hindi na ako nag aksaya pa ng oras. Mabilis na akong kumain."Nanay Lydia sino 'tong tao na 'to?" Maya-maya ay tanong ni Anthony kay Nanay Lydia saka bumaling sa akin.Inirapan ko na lamang ito. Nakaka-inis, kakagising ko lamang ay tanging pang aasar pa ang ginagawa sa akin.Samantala, natawa naman si Nanay Lydia kay Anthony."Huwag ka muna diyang maingay, Hijo. Bagong gising iyan at gutom na gutom pa" ani ni Nanay kay Anthony.Naupo naman si Anthony sa tabi ko habang may hawak pang popcorn. Nakahalumbaba pa ito habang tinitingnan ako habang siya ay kumakain ng popcorn."Ganda ganda mo" ani nito sa akin. Pakiramdam ko ay nawala lahat ng inis ko sa kaniya."I know" sagot ko, kunwari ay hindi kinikilig."Wala kang trabaho?" Maya-maya ay tanong ko rito. Hindi ko mapigilang kausapin siya. He's the one na nga."Meron" sagot nito.Dahil sa sagot niya ay mabilis akong lumingon rito habang nakakunot ang noo."I'm the Boss, puwede kong gawin ang kahit na anong gusto ko" dagdag pa nito.Hindi ko maiwasan na mapabuntong hininga na lamang saka hinilot ang noo ko. Kahit kailan talaga!Nang makakain ay sinabihan ako ni Anthony na doon raw naman kami sa Sala tumambay. Palagi na raw kaseng sa kwarto kaya naman ay mabilis akong nagtungo sa aming kwarto para kuhanin ang laptop at ilang gamit ko."Any update doon sa customer n'yo?'' tanong ni Anthony nang makaupo ako sa tabi n'ya."Oh sh*t" sagot ko na lamang saka natataranta na ini-log ang account ng page namin sa laptop ko.Nang successful ko na itong nai-log ay mabilis kong hinanap ang conversation namin ni Andrea. On the other hand, si Anthony naman ay binuksan ang isa kong cellphone para tingnan ang mga mensahe ni Danica.Andrea Lavera : Hi, Enchanté Attire! First, I just want to say Thank you. Every details na gusto ko ay naroon, kuhang-kuha. Labis pa nga e. Salamat din sa effort mo na mabilis na nag isip at nag sketch ng designs. I really really loved it! Even my Fiancé loved it. I hope your secretary message you na about sa napag-usapan kanina pero I'll message you na rin.Andrea Lavera : Napag desisyonan namin na 'yung sketch number 10 na ang wedding gown ko. About nga pala sa details, isesend na lamang raw po ng secretary mo iyon. Thank you so much again! Rooting to meet you Personally! Sana maka-attend ka sa wedding namin, hihi.Nag react lamang ako ng heart sa message na ito."Sketch number 10 daw ang napili" baling ko kay Anthony."Hmmm. Maganda naman nga talaga e. Lahat naman" sagot nito."Ano ang sabi ni Danica?" Tanong ko rito."Here's the wedding gown na napili. Nandito na rin 'yung details and sukat" sagot ni Anthony saka inilahad sa akin ang cellphone ko."Thanks" sabi ko na lamang.Nang masabi ko iyon ay mabilis kong iminessage ang company na bibilhan ko ng mga kagamitan.Nang maisend ko ito ay hindi naman ako nabigo. Mabilis na nag reply ang mga ito at sinabing it takes 2-4 days pa bago makarating dito ang orders ko since mahal ito and from other countries pa.Nang ma log-out ko na ang account ng page namin ay bumaling naman ako kay Anthony."It takes 2 to 4 days pa bago makarating ang orders" sabi ko rito."Umorder ka na kaagad?" Tanong nito."Malamang" sagot ko na lamang."It's good then. Para naman magkaroon tayo ng bonding man lamang sa loob ng 2-4 days na 'yon. Stress na ako sa office tapos hindi mo pa ako nilalambing" ani nito saka ngumuso.Natawa na lamang ako. "Excuse me, super busy ko din kaya. Stress na stress na rin ako araw-araw tapos wala ka pang ginagawa kun'di asarin ako" ani ko rito."Then, let's watch a movie" anyaya nito saka tumayo."Where are you going?" Tanong ko rito."I'll just get popcorn, pizza, donuts, and juice" ani nito.Tumango na lamang ako.Nang makabalik ito ay kasunod na niya si Nanay Lydia. Parehas silang may bitbit na brown box.Nang mailapag na ni Nanay ang kaniyang bitbit ay walang pasabi na umalis na lamang ito."Sabi mo popcorn, pizza, donuts, and juice lamang. Bakit ang damit nito?" Ani ko kay Anthony habang nakatingin sa mga pagkain.Mayroon din dito na waffles, fries, pancakes, and pretzels."Hayaan mo na, kaunti lang naman 'yan" ani nito saka umupo na sa tabi ko."What do you want to watch?" Tanong nito."500 Days of Summer, Love" sagot ko."Alright! After that, horror movie naman" ani nito. Tumango na lamang ako."The conjuring, maganda 'yon" dagdag pa niya."Alright. Let's watch na" ani ko rito....Napuno ng takutan, asaran, tawanan at sweet moments namin ang buong oras na panonood namin.Parang ngayon lamang ulit kami nagkaroon ng bonding tulad nito makalipas ang isang buwan. Nakaka-miss din pala.Sa pagtatapos ng movie ay ang pagtatapos rin ng aming mga pagkain kaya naman ay natawa na lamang kami.
Kaugnay na kabanata
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 29
After watching a movie ay tinawag lamang ni Anthony si Nanay Lydia para iligpit ang pinagkainan at kalat nilang dalawa. Tutulong pa sana si Ivy nang awatin ito ni Nanay Lydia kaya naman ay nagpatianod na lamang ang dalaga sa kasintahan niya papunta sa kwarto. "Tutulong na naman tayo?" Tanong ni Ivy o Marisse nang makapasok na sila sa kwarto. Agad naman na yumakap si Anthony rito. "I" ani ni Anthony. "Nevermind" dagdag pa nito saka lumayo kay Ivy. "Hey what's wrong. May nagawa ba akong mali?" Tanong ni Ivy saka sumunod kay Anthony. "Nah, wala" sagot ni Anthony habang iniiwas ang tingin kay Ivy. Hindi nagpatinag si Ivy kay Anthony kaya naman ay mabilis itong nakalapit rito. "Please, Love, huwag ka munang lumapit please" ani ni Anthony. Parang nahihirapan siyang magsalita. Ano ba talaga ang mayroon. Bakit bigla na lamang siyang naging ganoon. Sa inis ay lumayo nga si Ivy mula kay Anthony saka naglakad papunta sa table n'ya. Nang tinatawag ni Anthony si Ivy ay hindi naman ito pina
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 30
After 3 Days...."Babe, where are you?" Tanong ko kay Anthony mula sa kabilang linya. "I'm on the way na sa office, Babe. Why?" Sagot nito."Ohh, okay. Ingat ka" sagot ko na lamang. "May problema ba?" Tanong nito."Wala naman. Parating na kase ang orders ko para sa gagawing wedding gown. Wala kaseng kukuha doon, pero okay na. I'll message Danica na lamang or 'yung other staff ng shop" sagot ko. "Okay, Love. Call me kapag walang kukuha. Ako na ang bahala doon" ani nito."Alright, thanks Love. I love you" ani ko saka ibinaba na ang tawag. Sunod ko namang tinawagan si Danica. Agad naman itong sinagot ng dalaga."Yes, Ma'am. Is there something wrong?" Bungad ni Danica mula sa kabilang linya."Danica, busy ka ba ngayon?" Tanong ko agad dito."Medyo po, Ma'am" sagot nito."May ibang staff ba d'yan na hindi naman sobrang busy?" Tanong kong muli."Tingnan ko, Ma'am" sagot nito.Maya-maya pa ay umimik na itong muli mula sa kabilang linya."Ma'am, si Jairus daw po, hindi busy" "Alright. I
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 31
"I'm going to office na, Love" ani ni Anthony sa akin habang ibinobotones pa ang kaniyang polo. "Alright. Take care" sagot ko rito saka lumapit sa kaniya para iayos ang kaniyang necktie. "I love you" ani nito habang inaayos ko ang necktie n'ya. Ngumiti naman ako rito. Nang maiayos ko na ito ay umalis na rin s'ya kaagad dahil tanghali na. Isa pa ay pinaalis ko na rin s'ya dahil kapag tinamad na naman ito ay aabsent na naman s'ya. Kawawa naman ang tauhan n'ya sa kompanya nila. Nang masiguradong naka lock na ang pinto at mga bintana ay pumasok na ako sa aming kwarto. Nothing to worry naman na ako lamang mag-isa sa penthouse ngayon. Mayroon din naman kaseng CCTV's sa buong bahay. Ginugol ko ang oras ko sa pag gagawa ng wedding gown ni Andrea. Siguro kung sa iba ay hindi nila ito tatanggapin kase sino nga ba naman ang maggagawa ng wedding gown ng isang babae na ang mapapangasawa ay ang lalaking una mong minahal, ang lalaki na pinangakuan ka pero sa iba ginawa. Naisip ko na ito dati
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 32
"Thank you so much, @Enchanté Attire for inviting me. I am so so excited to finally meet the CEO and Designer of this clothing business. It was such an honor. See you on Saturday 😍" Ito agad ang bumungad sa akin nang ilog-in ko ang page ko sa laptop ko. Two weeks later ay naisipan namin na it is the time para ireveal ang sarili ko. Why not, e ngayon, mahihina na ang kalaban. Makalipas ang isang linggo ay namahagi na rin kami ng invitation all over the Philippines. Mayroon rin sa ibang bansa. Hanggang ngayon ay kabadong kabado pa rin ako. I know na para sa akin rin naman ito pero hindi pa rin maalis sa isip ko na magtampo ang mga kaibigan namin, kaibigan ko. Lalong-lalo na si Patricia. Kasalukuyan akong nakaupo sa harap ng table ko at ginagawa pa rin ang wedding gown ni Andrea. Malapit na itong matapos kaya naman ay hindi ko na masyadong inaalala. Napaka ganda nito. Monday na ngayon at naisipan ni Anthony na sa isang sikat na fashion clothing sa America na lamang ipagawa ang gow
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 33
"I am Ivy San Francisco or Marisse Dela Fuente, the CEO and designer of the famous Enchanté Attire"Hindi nakalampas sa pandinig ko ang loud gasps ng mga naroon. I smirked. Surprise, everyone. Agad na nanahimik ang buong crowd. Siguro ay pinoproseso pa rin ang nangyayari. May ilan na nakikipag usap sa kanilang mga katabi, may ilan na kumakain at may ilan na kumukuha ng drinks sa waiters na dumaraan. While me, I'm still at the stage. Nakapalibot na ang mga bodyguards sa akin at sa buong event hall. Even my staffs, nakapalibot rin sila sa buong event hall. I still wondering where's my Boy's, Nanay Lydia and Lyka. Mula noong dumating ako rito ay hindi na sila nahagip ng mata ko. "Ma'am, take a seat" ani ng isa kong staff. Tumango naman ako rito saka naupo sa malaking upuan na nandoon sa stage. "Anong kacheap-an naman 'yung pinagsasabi mo, Miss Ivy. Mahal at magaganda nga ang mga gawa mo, but you, ang pangit pangit pala ng ugali mo. Cheap na nga, story maker pa" ani ni 'ate' Vanes
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 34
"Paano ba 'yan, pinaghandaan ko talaga ang pagbabalik ko. Ano na ang mukhang maihaharap n'yo sa publiko?" Sarcastic na ani ni Ivy sa Actosta's."Hi, Adrian and friends" baling nito sa grupo ng mga kalalakihan. "Miss me, guys?" Patanong na ani ni Ivy. "Wait" I trailed off. "Bakit hindi na kayo katulad nang dati? Ang pangit pangit n'yo na tingnan, sayang naman wala na kayong mauuto na babae" ani pa ni Ivy sabay tawa. "Guard, paki-alis na sila dito please. I don't want to see their faces. Nakakasira ng mood, nakakasira pa ng party" ani ni Ivy sa mga guards. Tulad ng ginawa kay Vanessa ay sapilitan din na pinalabas sa Event Hall ang mga Acosta, together with Adrian's friends. As I stood out of the crowd na puro Artista, CEO, Vloggers, fashion designer, and mga taong humahanga sa designs ko, syempre ay hindi nakalampas sa paningin ko si Martin. Martin Javier Solis, my ex-boyfriend, the man who had broke my heart and betrayed my trust. My eyes locked with his, and even from a distan
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 35
A flicker of determination sparked in Ivy's eyes. "After the initial shock and heartbreak, I realized that I couldn't let their actions define me. I decided to channel my pain into my work, to rebuild my life and career from the ashes."Isabella leaned back in her chair, a glimmer of admiration in her eyes. "And that's when you released your latest collection, the one that has garnered international acclaim?" Pagtukoy nito sa latest collection ko. Ivy nodded, a faint smile tugging at the corners of her lips. "Yes, 'Resilience' was my way of telling my story, of revealing my strength and determination to the world. Each piece in the collection represents a different facet of my journey, a symbol of empowerment and triumph over adversity."Isabella's gaze shifted to the photographs flashing on the big screen. Isabella's voice filled with reverence. "Wow" a loud gasps came from the people out in the Event Hall. "Ivy, your story is one of redemption, of turning pain into art. It's a st
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 36
Kinabukasan ay tanghali na ng magising ako. Agad na tumama ang mainit na sinag ng araw sa katawan ko. Nang akmang babangon na ako ay agad rin akong napahiga dahil sa sakit ng ulo. Da*n. A sudden memory flash on my mind. Lasing na lasing ako kagabi. Mabuti na lamang at nasa private room kami. I don't know kung papaano pa ako nakauwi. Marahil ay may isa sa amin na hindi naman masyadong lasing. Mabuti na rin lamang at walang nakakita sa akin, dahil kung mayroon man, tiyak nakakahiya at pinagpipyestahan na ako ngayon sa social media. Kahit masakit ang ulo ay nagawa ko pa rin na makapaghilamos. Nang matapos na ako sa pag aayos sa sarili ko ay napagpasyahan ko na lumabas na sa kwarto namin ni Anthony. Habang tinatahak ang daan papunta sa kusina ay nadaanan ko si Clark at Kuya Darwin na ganoon pa rin ang soot at masarap ang tulog sa sofa sa sala. Agad kong kinuha ang aking cellphone saka kinuhanan ng picture ang dalawa. Natatawa naman akong pumasok sa kusina. "Good morning, 'nak. Mu
Pinakabagong kabanata
Wild Flowers (Tagalog) Last Chapter
One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled
Wild Flowers (Tagalog) Additional Chapter I
In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa
Wild Flowers (Tagalog) Marisse/Heather's POV
Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.
Wild Flowers (Tagalog) Anthony's POV
As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang
Wild Flowers (Tagalog) Vanessa and Darwin's POV
Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun
Wild Flowers (Tagalog) Martin's POV
As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 103
Author's Note: Hello, thank youuuu so much po sa lahat ng nakarating hanggang dulo, sa lahat ng nagbabasa hehe. I love y'all po🥹 nasa dulo na po tayo, oo. Hindi ko pa siya matawag na epilogue kasi mayroon pang POV ang ilang characters. Happy reading po.___________In the aftermath of the tumultuous events at the café, after a month, Marisse and Anthony finally found themselves face to face once more, the wounds of betrayal and heartache still fresh in their minds. The air between them crackled with unspoken words and shattered dreams, the weight of their shared past bearing down on their fragile connection.As they stood in the quiet solitude of the park, their conversation turned bitter and painful, each word a dagger that pierced the fragile bond that once held them together. Marisse's voice trembled with resolve as she declared that she no longer needed Anthony in her life, that she could bear the weight of her child's future alone."Kamusta ka?" Panimula ni Anthony habang pare
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 102
"Ano bakit parang nakakita ka ng multo?" Tanong ni ate Vanessa sa tatlong babae na nasa harap namin. "T-this is not true. Hindi i-ikaw si Marisse" nauutal na ani ng babae sa amin habang maluha-luhang nakatingin. "Ano! Ilabas mo ngayon ang tapang n'yo. Mga duwag" sigaw muli ni ate Vanessa sa kanila. "Sharmaine, tara na" bulong ng babaeng naka short hair sa babaeng sinampal ni ate Vanessa kanina. So, her name is Sharmaine..."P-patay ka na" naiiyak na ani nito. "Ano, kaya ka ba nawala dahil pagkaraan ng ilang taon, guguluhin mo ang pamilya namin? Kukuhanin mo sa amin ng anak ko si Anthony? Naghihiganti ka ba sa ginawa ko, sa ginawa namin?" Sunod-sunod na tanong nito habang umiiyak. "Shocks" bulong ng isang babae malapit sa amin. "Ano, takot ka girl? Kasi nagpabuntis ka sa lalaking hindi ka naman mahal, napilitan pang magpakasal sa'yo si Anthony dahil diyan sa k*landi*n mo" ani ni ate Vanessa habang nakataas pa ang kanan na kilay. "Alam mo, bakit ka ba sabat ng sabat. E si Marisse
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 101
As I woke up the next day, a wave of dizziness washed over me, sending a rushing to the bathroom in a panic. The sensation of something strange pressing against my stomach made my heart race, and before she knew it, she was doubled over, vomiting in a whirlwind of confusion and fear."What the. Wala naman akong masyadong kinain kagabi" ani ko habang nakaupo na sa loob ng bathroom ko. Amidst the chaos of my bathroom, a soft knock on the door interrupted her turmoil. "Nak, breakfast is ready. Halikana, sabayan mo na ang Mommy at Daddy mo bago sa pagkain bago sila umalis para magtrabaho" Yaya Dulce, the family maid, stood outside, her voice gentle yet concerned as she announced that breakfast was ready. My mind spun with a mix of emotions as I tried to compose herself and face the day ahead."Ayos ka lang ba diyan? Gusto mo ba pumasok ako?" Tanong ni Yaya Dulce nang hindi agad ako nakasagot. "A-ayos lang ako, Yaya. Medyo masakit lang ang tiyan ko kasi hindi ako nakakain ng ayos kagab
