Mag-log inShare
Chapter 26
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56"Ma'am, may pumunta po dito kanina na mag nobyo at nobya, gusto raw po ng babae na ang Enchanté Attire ang gumawa at magdesign ng wedding gown n'ya po" iyan ang bungad ni Danica sa akin, pagkagising ko pa lamang.
Antok na antok pa akong bumangon habang hawak pa rin ang cellphone."Okay, ano daw ang pangalan?" Tanong ko rito."Andrea Maxine Lavera at Martin Javier Solis po, Ma'am. Naisend na raw po nila sa page po natin 'yung description ng gusto n'ya po" sagot nito."Okay, I'll check it na lang later" ani ko."Okay po, Ma'am" ani ni Danica."Ang aga naman ata nila na pumunta diyan, kakabukas pa lang ng shop ngayong araw ah" ani kong muli."Ah, opo, Ma'am. Mas maganda raw po na maaga sila ngayon para daw po kaunti pa lamang ang customers" sagot nito mula sa kabilang linya."Okay, maganda naman nga 'yon. By the way, kailan daw kailangan 'yung wedding gown?" Tanong ko."Sa March 17 pa po ang mismong wedding nila, Ma'am. Pero by March 15 po ay kailangan na daw" sagot nito."Okay. May iba pa ba silang bilin?" Tanong ko pa."Wala na, Ma'am. 'yung isosoot po ng Abay nila ay may stocks naman po tayo kaya okay na po iyon" sagot nito."Sige na po, Ma'am. Ayon lang po, bababa ko na po ang tawag. May dumadating na po kase ulit na customers" ani muli nito."Okay, bye. Ingat kayo" ani ko saka binaba na ang tawag."Sinong kausap mo?" Maya-maya ay tanong ni Anthony. Nakahiga pa rin ito at mukhang kakagising pa lamang. Pipikit-pikit pa ang mata nito."Si Danica, may nagpapagawa kase ng wedding gown" sagot ko rito."Wow. Sino daw?" Ani nito saka bumangon na at naupo pa rin sa kama.Tumabi naman ako sa kaniya. Bahagya pa siyang umusod nang maupo ako sa tabi n'ya."It was the girl named Andrea" panimula ko."And?" Tanong nito."Martin" sagot ko.Bahagya pang nangunot ang noo nito. "Is he?" Tanong nito.Hindi agad ako nakasagot kaya naman ay inulit niyang muli ang tanong. "Is he?"Dahan-dahan akong tumango sa tanong nito."It was him" sagot ko.Natigilan naman siya sa sagot ko."It's okay. Gagawin ko lang naman 'yung wedding gown nung bride. That's all" ani ko rito.Tumingin naman ito sa akin saka niyakap ako."I love you so bad" ani nito, halos pabulong na."Mahal na mahal na mahal kita" ani ko naman rito. "Pero sana magdamit ka muna" ani kong muli saka natawa at umalis sa tabi n'ya."Para namang hindi ka nag eenjoy sa katawan ko" ani ni Anthony saka natawa rin.Umalis na ito sa kama saka naghanap ng masosoot sa Walk in closet namin."Any plans for today, Miss Ma'am?" Tanong ni Anthony sa akin. Kakatapos n'ya lamang na magbihis."Wala naman. Gagawin ko lang at lalagyan ng design 'yung wedding gown. That's it" sagot ko."Baka ma-bored ka rito. Sumama ka na kaya sa akin sa office?" Parang batang ani nito."Sira, e'di nasira ang pinaghirapan natin" sagot ko rito. "Kain na tayo. Baka malate ka pa" ani ko rito."Pwede naman na ako ang kainin mo" pilyong ani nito saka tumawa.Inirapan ko na lamang ito saka hinila s'ya palabas sa kwarto."Good morning, love birds" bati ni Clark pagdating namin sa kusina."What are you doing here?" Tanong kaagad ni Anthony rito."Wala, masama ba maki-breakfast?" Tanong ni Clark rito.Hindi naman na ito inintindi ni Anthony, sa halip ay inalalayan na n'ya ako na makaupo.Nang makumpleto na kami sa kusina ay nagsimula na rin kaming kumain."Grabe, nakakamiss naman ang mga lutong bahay" ani ni Clark habang kumakain, mayroon pang laman ang bibig nito."Umayos ka nga, para kang hindi Businessman" saway ni Anthony kay Clark. Natawa na lamang ako sa aking isipan."Ang tagal ko na kaseng hindi nakakain ng lutong bahay" ani ni Clark."Bakit hindi ka magluto?" Tanong ko rito."Woaah" ani ni Clark saka uminom."Magkasintahan nga kayo" maya-maya ay ani niya nang makainom."Ang sasama ng ugali nyong dalawa. Palagi n'yo na lang akong inaaway" dagdag pa nito. Parang bata talaga."Tsss" ani na lang ni Anthony rito."Bakit ang init ng ulo mo ngayon, Anthony?" Tanong ni Clark kay Anthony."Nandito ka kase" sagot nito.Natawa na lamang kaming dalawa ni Lyka."Kailan nga pala ang sunod na shoot ni Ivy?" Tanong ni Clark."Next week pa" si Anthony na ang sumagot."Tapos na sa eyes, anong next?" Tanong muli ni Clark."Body ata, hindi ba, Babe?" Tanong ni Anthony sa akin."Yes, body ko" sagot ko."Pero I'm wearing my collection naman 'no" depensa ko na agad. Nakita ko kase na natigilan si Nanay Lydia sa pagkain."By the way, Lyka" baling ni Anthony sa bata."Yes Kuya?" Tugon ni Lyka."Next month na ang 15th birthday mo" ani ni Anthony. "What's the plan?" Tanong ni Anthony."Wala kuya. Gusto ko lamang ay makamit n'yo na ang kapayapaan at hustisya" sagot ng dalaga saka ngumiti.Natigilan naman ako."Aww that's so sweet""Yeah, I agree. Pero hindi pwede na wala tayong ganap sa birthday mo. Pambawi ko man lang iyon sa paggabay at pag-aalaga n'yo sa amin" ani ni Anthony."Salamat, Kuya. Pero hindi naman na po kailangan" sagot ni Lyka."Ilang months or years na kayong katulong ng dalawang ito?" Pagsingit ni Clark."Five years" sagot ko."Wow. Matagal na pala" ani ni Clark."Sobra" sabi ko naman."Dahil may plano si Anthony sa birthday mo, baby girl, mag aambag ako" ani ni Clark kay Lyka."Naku, nakakahiya naman ho" si Nanay Lydia."No, Nanay. Alam ko sobra sobra na ang nagawa n'yo sa dalawang ito" ani ni Clark."Pero may bayad naman iyon, Sir" sagot ni Nanay Lydia."Pero kahit pa po" si Anthony."And please, stop calling me Sir. Clark na lamang po" si Clark naman."Whether you like it or not, Nanay, may ganap sa birthday ni Lyka, right?" Dagdag pa nito saka bumaling sa amin."Salamat ng marami sa inyo" masayang ani ni Nanay Lydia."Salamat po, Kuya Anthony and Kuya Clark" ani naman ni Lyka. "Maraming salamat din po, ate Ivy" baling naman ng dalaga sa akin."No worries" si Clark. "Barya lamang 'yan sa Company ko" dagdag pa nito."My pleasure. Parte na rin kayo ng pamilya namin" ani naman ni Anthony."Always. You deserve all the happiness in the world, Nanay and Lyka" ani ko naman.Ang kaninang salu-salo na puro asaran ay napalitan ng kasiyahan nang mapag-usapan namin ang magiging ganap sa birthday ni Lyka.Pagkatapos namin kumain ay namahinga lamang saglit si Clark sa bahay, samantalang si Anthony naman ay naligo na. Halos sabay rin ang dalawa na umalis papunta sa kani-kanilang trabaho.Naiwan naman kami nina Nanay Lydia sa penthouse kaya ay nagpaalam na ako na papasok na ako sa kwarto namin ni Anthony para umpisahan ang paggawa ng design sa wedding gown ni Andrea.Habang hinihintay na ma-log in ang account ng page namin sa computer ko ay bigla na lamang pumasok sa isip ko na, siguro, panahon na rin na magpagawa ako o kami ni Anthony ng sarili naming bahay. Sobrang laki naman na ng kinikita ng shop sa araw-araw, may trabaho rin si Anthony sa kompanya nila kaya siguro sapat na ito para makapag pundar naman kami ng sarili namin. Though, hindi naman kami pinapa-alis ni Kuya Darwin rito sa penthouse n'ya. Safe naman kami dito pero iba pa rin talaga kapag may sarili na kayong inyo. Siguro ay sasabihin ko ito ay Anthony sa susunod.Nang ma-log in na ang page namin sa computer ko ay mabilis kong tinungo ang message ni Andrea.Matagal bago ko pa ito nakita dahil sa dami ng message.Nang makita ko na ito ay isinave ko agad ang sinabi n'ya at kung ano ang gusto n'ya saka nagtipa ng mensahe para sa kanila.Kasama na sa mensahe ang sukat niya, gustong style o disenyo, fabrics, and embellishments. Though, nasabi na rin sa akin ito ni Danica kanina.Iminessage ko rin si Andrea na siguro ay two to three days pa bago ko isend o bago pa nila makita ang mga sketches ko.Nang maisend ko iyon ay hindi na ako nag-aksaya pa ng oras. Agad ko nang sinimulan ang pag sketch nang sa gayon ay matapos ko na ito kaagad.
Kaugnay na kabanata
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 27
After a couple of hours ay may nagawa na rjn akong sampung sketches ng wedding gown na gusto ni Andrea. Agad ko itong isinend kay Danica at sinabi na iyon ang sketches ko sa gowns, sinabi ko rin dito na mamayang gabi ay mayroong magdadala ng sketches ko doon sa shop. Kuhanin na lamang nila. Nang maisend ko at masabi kay Danica ang mga dapat sabihin ay ini-log ko naman ang account ng page namin saka hinanap ang conversation namin with Ms. Andrea. Hindi pa rin nagbabago ang mga tao. Sobrang dami pa rin ng messages at notifications ng page namin. Nakakataba ng puso. Enchanté Attire : Hello, Ms. Andrea, soon-to-be Mrs. Solis, Good afternoon! I'll send you a ten of wedding gown sketches ng owner and designer po namin. And I suggests na bukas na bukas rin po ay pumunta kayo sa shop namin para matingnan personally ang sketches po. I hope you like it po! Thanks for trusting Enchanté Attire!
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 28
"Good morning, Ma'am. Sorry for waking you up po, on the way na raw po si Ms. Andrea together with her soon-to-be husband po" boses ni Danica mula sa kabilang linya. It was 5:00am in the morning pa lamang. Humihikab hikab pa ako na bumangon mula sa kama. "Okay. Update me na lang kapag okay na and kung ano 'yung napag-usapan" sagot ko. "Sige po, Ma'am. Tulog na po ulit kayo, hehe" ani nito saka pinatay ang tawag. Pwede naman na itext na lang ako e. Nang makahiga akong muli sa tabi ni Anthony ay niyakap naman niya ako. "Good morning" bati niya gamit ang sleepy voice. "Good morning, Love" bati ko. "Aga mong nagising ngayon. Don't tell me dahil na naman 'yan sa mga gowns?" Ani nito. "Nah, tumawag kase si Danica. Informing me na on the way na raw 'yung client" sagot ko. Tumango naman ito. "pwede naman itext na lamang" ani nito saka ngumuso. "Yeah" ani ko. "What time is it?" Tanong niya."5:39" sagot ko nang matingnan ang oras mula sa wall clock."Aga pa. Let's sleep pa" ani ni
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 29
After watching a movie ay tinawag lamang ni Anthony si Nanay Lydia para iligpit ang pinagkainan at kalat nilang dalawa. Tutulong pa sana si Ivy nang awatin ito ni Nanay Lydia kaya naman ay nagpatianod na lamang ang dalaga sa kasintahan niya papunta sa kwarto. "Tutulong na naman tayo?" Tanong ni Ivy o Marisse nang makapasok na sila sa kwarto. Agad naman na yumakap si Anthony rito. "I" ani ni Anthony. "Nevermind" dagdag pa nito saka lumayo kay Ivy. "Hey what's wrong. May nagawa ba akong mali?" Tanong ni Ivy saka sumunod kay Anthony. "Nah, wala" sagot ni Anthony habang iniiwas ang tingin kay Ivy. Hindi nagpatinag si Ivy kay Anthony kaya naman ay mabilis itong nakalapit rito. "Please, Love, huwag ka munang lumapit please" ani ni Anthony. Parang nahihirapan siyang magsalita. Ano ba talaga ang mayroon. Bakit bigla na lamang siyang naging ganoon. Sa inis ay lumayo nga si Ivy mula kay Anthony saka naglakad papunta sa table n'ya. Nang tinatawag ni Anthony si Ivy ay hindi naman ito pina
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 30
After 3 Days...."Babe, where are you?" Tanong ko kay Anthony mula sa kabilang linya. "I'm on the way na sa office, Babe. Why?" Sagot nito."Ohh, okay. Ingat ka" sagot ko na lamang. "May problema ba?" Tanong nito."Wala naman. Parating na kase ang orders ko para sa gagawing wedding gown. Wala kaseng kukuha doon, pero okay na. I'll message Danica na lamang or 'yung other staff ng shop" sagot ko. "Okay, Love. Call me kapag walang kukuha. Ako na ang bahala doon" ani nito."Alright, thanks Love. I love you" ani ko saka ibinaba na ang tawag. Sunod ko namang tinawagan si Danica. Agad naman itong sinagot ng dalaga."Yes, Ma'am. Is there something wrong?" Bungad ni Danica mula sa kabilang linya."Danica, busy ka ba ngayon?" Tanong ko agad dito."Medyo po, Ma'am" sagot nito."May ibang staff ba d'yan na hindi naman sobrang busy?" Tanong kong muli."Tingnan ko, Ma'am" sagot nito.Maya-maya pa ay umimik na itong muli mula sa kabilang linya."Ma'am, si Jairus daw po, hindi busy" "Alright. I
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 31
"I'm going to office na, Love" ani ni Anthony sa akin habang ibinobotones pa ang kaniyang polo. "Alright. Take care" sagot ko rito saka lumapit sa kaniya para iayos ang kaniyang necktie. "I love you" ani nito habang inaayos ko ang necktie n'ya. Ngumiti naman ako rito. Nang maiayos ko na ito ay umalis na rin s'ya kaagad dahil tanghali na. Isa pa ay pinaalis ko na rin s'ya dahil kapag tinamad na naman ito ay aabsent na naman s'ya. Kawawa naman ang tauhan n'ya sa kompanya nila. Nang masiguradong naka lock na ang pinto at mga bintana ay pumasok na ako sa aming kwarto. Nothing to worry naman na ako lamang mag-isa sa penthouse ngayon. Mayroon din naman kaseng CCTV's sa buong bahay. Ginugol ko ang oras ko sa pag gagawa ng wedding gown ni Andrea. Siguro kung sa iba ay hindi nila ito tatanggapin kase sino nga ba naman ang maggagawa ng wedding gown ng isang babae na ang mapapangasawa ay ang lalaking una mong minahal, ang lalaki na pinangakuan ka pero sa iba ginawa. Naisip ko na ito dati
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 32
"Thank you so much, @Enchanté Attire for inviting me. I am so so excited to finally meet the CEO and Designer of this clothing business. It was such an honor. See you on Saturday 😍" Ito agad ang bumungad sa akin nang ilog-in ko ang page ko sa laptop ko. Two weeks later ay naisipan namin na it is the time para ireveal ang sarili ko. Why not, e ngayon, mahihina na ang kalaban. Makalipas ang isang linggo ay namahagi na rin kami ng invitation all over the Philippines. Mayroon rin sa ibang bansa. Hanggang ngayon ay kabadong kabado pa rin ako. I know na para sa akin rin naman ito pero hindi pa rin maalis sa isip ko na magtampo ang mga kaibigan namin, kaibigan ko. Lalong-lalo na si Patricia. Kasalukuyan akong nakaupo sa harap ng table ko at ginagawa pa rin ang wedding gown ni Andrea. Malapit na itong matapos kaya naman ay hindi ko na masyadong inaalala. Napaka ganda nito. Monday na ngayon at naisipan ni Anthony na sa isang sikat na fashion clothing sa America na lamang ipagawa ang gow
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 33
"I am Ivy San Francisco or Marisse Dela Fuente, the CEO and designer of the famous Enchanté Attire"Hindi nakalampas sa pandinig ko ang loud gasps ng mga naroon. I smirked. Surprise, everyone. Agad na nanahimik ang buong crowd. Siguro ay pinoproseso pa rin ang nangyayari. May ilan na nakikipag usap sa kanilang mga katabi, may ilan na kumakain at may ilan na kumukuha ng drinks sa waiters na dumaraan. While me, I'm still at the stage. Nakapalibot na ang mga bodyguards sa akin at sa buong event hall. Even my staffs, nakapalibot rin sila sa buong event hall. I still wondering where's my Boy's, Nanay Lydia and Lyka. Mula noong dumating ako rito ay hindi na sila nahagip ng mata ko. "Ma'am, take a seat" ani ng isa kong staff. Tumango naman ako rito saka naupo sa malaking upuan na nandoon sa stage. "Anong kacheap-an naman 'yung pinagsasabi mo, Miss Ivy. Mahal at magaganda nga ang mga gawa mo, but you, ang pangit pangit pala ng ugali mo. Cheap na nga, story maker pa" ani ni 'ate' Vanes
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 34
"Paano ba 'yan, pinaghandaan ko talaga ang pagbabalik ko. Ano na ang mukhang maihaharap n'yo sa publiko?" Sarcastic na ani ni Ivy sa Actosta's."Hi, Adrian and friends" baling nito sa grupo ng mga kalalakihan. "Miss me, guys?" Patanong na ani ni Ivy. "Wait" I trailed off. "Bakit hindi na kayo katulad nang dati? Ang pangit pangit n'yo na tingnan, sayang naman wala na kayong mauuto na babae" ani pa ni Ivy sabay tawa. "Guard, paki-alis na sila dito please. I don't want to see their faces. Nakakasira ng mood, nakakasira pa ng party" ani ni Ivy sa mga guards. Tulad ng ginawa kay Vanessa ay sapilitan din na pinalabas sa Event Hall ang mga Acosta, together with Adrian's friends. As I stood out of the crowd na puro Artista, CEO, Vloggers, fashion designer, and mga taong humahanga sa designs ko, syempre ay hindi nakalampas sa paningin ko si Martin. Martin Javier Solis, my ex-boyfriend, the man who had broke my heart and betrayed my trust. My eyes locked with his, and even from a distan
Pinakabagong kabanata
Wild Flowers (Tagalog) Last Chapter
One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled
Wild Flowers (Tagalog) Additional Chapter I
In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa
Wild Flowers (Tagalog) Marisse/Heather's POV
Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.
Wild Flowers (Tagalog) Anthony's POV
As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang
Wild Flowers (Tagalog) Vanessa and Darwin's POV
Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun
Wild Flowers (Tagalog) Martin's POV
As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 103
Author's Note: Hello, thank youuuu so much po sa lahat ng nakarating hanggang dulo, sa lahat ng nagbabasa hehe. I love y'all po🥹 nasa dulo na po tayo, oo. Hindi ko pa siya matawag na epilogue kasi mayroon pang POV ang ilang characters. Happy reading po.___________In the aftermath of the tumultuous events at the café, after a month, Marisse and Anthony finally found themselves face to face once more, the wounds of betrayal and heartache still fresh in their minds. The air between them crackled with unspoken words and shattered dreams, the weight of their shared past bearing down on their fragile connection.As they stood in the quiet solitude of the park, their conversation turned bitter and painful, each word a dagger that pierced the fragile bond that once held them together. Marisse's voice trembled with resolve as she declared that she no longer needed Anthony in her life, that she could bear the weight of her child's future alone."Kamusta ka?" Panimula ni Anthony habang pare
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 102
"Ano bakit parang nakakita ka ng multo?" Tanong ni ate Vanessa sa tatlong babae na nasa harap namin. "T-this is not true. Hindi i-ikaw si Marisse" nauutal na ani ng babae sa amin habang maluha-luhang nakatingin. "Ano! Ilabas mo ngayon ang tapang n'yo. Mga duwag" sigaw muli ni ate Vanessa sa kanila. "Sharmaine, tara na" bulong ng babaeng naka short hair sa babaeng sinampal ni ate Vanessa kanina. So, her name is Sharmaine..."P-patay ka na" naiiyak na ani nito. "Ano, kaya ka ba nawala dahil pagkaraan ng ilang taon, guguluhin mo ang pamilya namin? Kukuhanin mo sa amin ng anak ko si Anthony? Naghihiganti ka ba sa ginawa ko, sa ginawa namin?" Sunod-sunod na tanong nito habang umiiyak. "Shocks" bulong ng isang babae malapit sa amin. "Ano, takot ka girl? Kasi nagpabuntis ka sa lalaking hindi ka naman mahal, napilitan pang magpakasal sa'yo si Anthony dahil diyan sa k*landi*n mo" ani ni ate Vanessa habang nakataas pa ang kanan na kilay. "Alam mo, bakit ka ba sabat ng sabat. E si Marisse
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 101
As I woke up the next day, a wave of dizziness washed over me, sending a rushing to the bathroom in a panic. The sensation of something strange pressing against my stomach made my heart race, and before she knew it, she was doubled over, vomiting in a whirlwind of confusion and fear."What the. Wala naman akong masyadong kinain kagabi" ani ko habang nakaupo na sa loob ng bathroom ko. Amidst the chaos of my bathroom, a soft knock on the door interrupted her turmoil. "Nak, breakfast is ready. Halikana, sabayan mo na ang Mommy at Daddy mo bago sa pagkain bago sila umalis para magtrabaho" Yaya Dulce, the family maid, stood outside, her voice gentle yet concerned as she announced that breakfast was ready. My mind spun with a mix of emotions as I tried to compose herself and face the day ahead."Ayos ka lang ba diyan? Gusto mo ba pumasok ako?" Tanong ni Yaya Dulce nang hindi agad ako nakasagot. "A-ayos lang ako, Yaya. Medyo masakit lang ang tiyan ko kasi hindi ako nakakain ng ayos kagab
