LOGINShare
Chapter 25
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56"Good morning, sweetie" ani ni Anthony sa akin pagmulat ko pa lamang ng mata.
Ito ay nakangiting nakatingin sa akin."Good morning" bati ko rito. "Anong meron?" Tanong ko."Check your phone" ani na lamang nito saka umalis sa tabi ko."C'mon, bilisan mo na maghilamos, ipagluluto kita ng gusto mong pagkain. Ano-ano ba 'yon?" Dagdag pa nito."I want pancakes" sagot ko rito."Yon lang ba?" Tanong muli nito."Scrambled eggs and omelette" sagot kong muli. "Plus, hotdog and Ticino" dagdag ko pa."Okay, copy" ani nito saka lumabas na sa silid.Ako naman ay nagtungo sa comfort room dito lamang din sa aming kwarto saka naghilamos at ginawa ang morning skin care routine ko.Nang matapos sa pag-aayos ng hitsura ay lumabas rin agad ako sa banyo saka nagpalit ng damit.Wala naman akong lakad ngayong araw kaya naka pambahay lamang ako. Magdidisenyo lamang naman ako ngayong araw ng mga damit.Lalabas na sana ako sa room namin nang maalala ko ang sinabi ni Anthony kaya naman ay dali-dali kong dinampot ang aking cellphone na nakapatong sa cabinet, saka binuksan ito at nag scroll sa internet.Doon ay bumungad ang picture ng aking dalawang mata. Kalat na kalat na ito sa internet at number 1 trending agad sa buong Asia. Wow, as in wow.Agad kong ini-log ang sa aking cellphone ang page ng Business ko. Sobrang daming notifications, messages, likes and share, at tags rito.@Celine_LopezOmyghod😍😍 mata pa lamang ng owner, designer at stylist ng @Enchanté Attire, kabog na. Can't wait na makita s'ya personally, or kahit sa picture lamang. Manifesting sana next time buong face and body na n'ya ang naka-post. Thanks, Enchanté Attire sa napaka-gaganda kong dresses. 😘Ani ng isang sikat na artista.Mabilis akong nagtipa ng comment rito pero agad ko din itong binura. Hindi pwede.@Danica_LeeAraw-araw na akong tatambay sa Enchanté Attire, baka mamaya makasalubong ko 'yung owner HHAHAHAH kimmy. Love it! Ganda ng mata n'yo po!Ani ng isang commentor.Masaya akong nagsscroll sa internet nang biglang tumunog ang isang cellphone ko.Danica calling....Agad ko naman itong sinagot."Good morning, Ma'am" bati nito mula sa kabilang linya."Good morning" bati ko naman."Ma'am, congratulations po" ani nito."Thank you. Kamusta ang shop?" Ani ko rin."Ma'am sobrang busy po ng shop. Maya't-maya ang dating ng mga customers, 'yung mga artista nandito po kanina" pagkukwento nito."Hmmm" ani ko na lamang."Kakabukas pa lang ng shop ngayong araw, right?" Tanong ko rito."Yes po, Ma'am. Naku, kakarating pa lamang po namin dito sa shop, pila na 'yung mga tao. Hindi pa nga po kami nakakalinis sa shop, pinapasok na sila ng guard" ani muli nito."What? Why?" Tanong ko."Tinawagan na po kase namin si Sir Darwin po. Alam ko po kase ay tulog pa po kayo kani-kanina" sagot nito."Ohh, okay. Kumain na ba kayo?" Tanong ko."Yung iba po, Ma'am, pinauna ko na po na papag-almusalin. Mamaya na lamang po kami pagkatapos nila" sagot nito."Okay, kain kayo sa tamang oras ha. Kayo na muna ang bahala sa shop" bilin ko rito."Yes, Ma'am. Makakaasa po kayo" ani nito.Hindi rin nagtagal ang usapan namin na iyon. Ibinaba na rin agad niya ang tawag dahil dumarami na daw ulit ang tao sa shop.Nagpatuloy naman ako sa pag scoll. May nakita rin akong ilang post ang news company ng billboards ng mata ko all over Luzon, Visayas and Mindanao.Bawat post na madaanan ko ay tintingnan ko rin ang bawat comments ngunit isang comment ang pumukaw ng atensyon ko."Love, parang gusto ko ay ang Enchanté Attire ang gumawa ng wedding gown na sosootin ko sa wedding natin, huhu. @Martin.Mabilis kong inistalk ang profile ng babae saka clinick ang cover photo nito.Halos hindi ako makapaniwala sa cover photo nito. It was the girl named Andrea and Martin. Kapwa may soot na singsing ang dalawang ito. May caption pa na "Save the Date. 03. 17. 2024"Halos hindi ko agad maiproseso ang nakita. I was shocked, still. May kung ano na nangyari sa loob ko. Hindi dapat ako masaktan ng ganito, lalong higit ay hindi ko dapat iyakan ang lalaking iyon.Matapos maistalk ang babae ay si Martin naman ang inistalk ko. Mula sa profile picture at cover photo ay picture nila ng babae ang naroon. Sa Highlights ay doon din. May recent post din siya tungkol sa proposal n'ya sa babae na may caption na "Finally, after 3 years. She said Yes!"Para akong namanhid. He's everything my first. First boyfriend, first love and first heartbreak.Minahal ko lang naman s'ya pero ano ang ginawa niya sa akin. Niloko n'ya ako, niloko nila ako ng ate ko at ngayon, ikakasal na siya.Bigla na lamang nag flashback sa akin ang pinangako niya."I promise, sa harap ng ilong na ito na saksi ng pagmamahal ko sa'yo, pagdating natin sa tamang edad, pakakasalan kita, hindi kita paiiyakin, hindi rin paluluhain. Lahat ng masasayang bagay ay ipararanas ko sa iyo dahil deserve mo 'yan. Hindi mo deserve na lumuha"Nang maalala iyon ay hindi ko maiwasang maluha. Ako ang pinangakuan ng kasal at ang nangyari ngayon, ako pala ang magdidisenyo sa gown ng babaeng ihaharap niya sa altar."Babe, why are you crying?" Nag-aalalang tanong ni Anthony nang makapasok na ito. May soot pa rin itong apron."Nothing, babe. I'm just overwhelmed about sa business natin" sagot ko rito. Liar. Mabilis ko namang ibinack ang cellphone ko para hindi niya makita ang tinitingnan ko."You deserve it all" ani ni Anthony habang yakap yakap pa ako."Let's go na, kain na tayo" anyaya nito.Tumango naman ako rito saka sumunod sa kaniya papunta sa kusina.Pagdating sa kusina ay nakaupo na si Nanay Lydia at Lyka. Si Anthony naman ay ipinaghila ako ng upuan at nang makaupo na ako ay umupo na rin siya."Napaka shalla ng mata mo ate" ani ni Lyka habang kumakain kami."Bakit naman?" Tanong ko rito."Mata mo pa lamang 'yan ha, papaano pa kaya kapag mukha mo na. Mamaya nasa TV ka na naman" natatawang ani nito.Natawa na lamang din ako."What if may magkagusto sayong poging artista, sino ang pipiliin mo, ate? Si Kuya Anthony ba or 'yung poging artista?" Maya-maya ay tanong ni Lyka saka tumingin kay Anthony.Tumigil naman si Anthony sa pagkain saka tiningnan ng masama si Lyka."Next time, huwag ka na makikain sa luto ko" ani ni Anthony rito. Halatang napipikon na naman."Lyka, tama na 'yan" ani ni Nanay Lydia."Hey guys, stop the bangayan na muna. Kumakain tayo. We supposedly enjoying our breakfast" ani ko naman."Sorry" sabay na sabi ng dalawa saka natawa."Para talaga kayong ano" naiiling na sabi ko na lamang."By the way, how was the food, babe?" Tanong ni Anthony."It was good. Pwede na" sagot ko."What, anong pwede na. Masarap ba s'ya or what?" Tanong ni Anthony. Kinakabahan na siguro."Masarap s'ya, to be honest" sagot ko."Pwede ka na maging asawa ko" dagdag ko pa."Hala, si Kuya nagbablush" pagsingit ni Lyka."H-hindi no" depensa ni Anthony.Natawa na lamang kaming dalawa ni Lyka."Hindi pa kase ako tapos magsalita, oa ka naman agad d'yan" ani ko kay Anthony.Tumawa naman si Lyka "Oa daw" ani nitong muli saka tumawa na naman."Nay Lydia oh, inaaway ako ni Lyka" parang bata na sumbong nito kay Nanay Lydia.Related chapters
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 26
"Ma'am, may pumunta po dito kanina na mag nobyo at nobya, gusto raw po ng babae na ang Enchanté Attire ang gumawa at magdesign ng wedding gown n'ya po" iyan ang bungad ni Danica sa akin, pagkagising ko pa lamang. Antok na antok pa akong bumangon habang hawak pa rin ang cellphone. "Okay, ano daw ang pangalan?" Tanong ko rito. "Andrea Maxine Lavera at Martin Javier Solis po, Ma'am. Naisend na raw po nila sa page po natin 'yung description ng gusto n'ya po" sagot nito. "Okay, I'll check it na lang later" ani ko. "Okay po, Ma'am" ani ni Danica."Ang aga naman ata nila na pumunta diyan, kakabukas pa lang ng shop ngayong araw ah" ani kong muli. "Ah, opo, Ma'am. Mas maganda raw po na maaga sila ngayon para daw po kaunti pa lamang ang customers" sagot nito mula sa kabilang linya. "Okay, maganda naman nga 'yon. By the way, kailan daw kailangan 'yung wedding gown?" Tanong ko."Sa March 17 pa po ang mismong wedding nila, Ma'am. Pero by March 15 po ay kailangan na daw" sagot nito."Okay. M
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 27
After a couple of hours ay may nagawa na rjn akong sampung sketches ng wedding gown na gusto ni Andrea. Agad ko itong isinend kay Danica at sinabi na iyon ang sketches ko sa gowns, sinabi ko rin dito na mamayang gabi ay mayroong magdadala ng sketches ko doon sa shop. Kuhanin na lamang nila. Nang maisend ko at masabi kay Danica ang mga dapat sabihin ay ini-log ko naman ang account ng page namin saka hinanap ang conversation namin with Ms. Andrea. Hindi pa rin nagbabago ang mga tao. Sobrang dami pa rin ng messages at notifications ng page namin. Nakakataba ng puso. Enchanté Attire : Hello, Ms. Andrea, soon-to-be Mrs. Solis, Good afternoon! I'll send you a ten of wedding gown sketches ng owner and designer po namin. And I suggests na bukas na bukas rin po ay pumunta kayo sa shop namin para matingnan personally ang sketches po. I hope you like it po! Thanks for trusting Enchanté Attire!
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 28
"Good morning, Ma'am. Sorry for waking you up po, on the way na raw po si Ms. Andrea together with her soon-to-be husband po" boses ni Danica mula sa kabilang linya. It was 5:00am in the morning pa lamang. Humihikab hikab pa ako na bumangon mula sa kama. "Okay. Update me na lang kapag okay na and kung ano 'yung napag-usapan" sagot ko. "Sige po, Ma'am. Tulog na po ulit kayo, hehe" ani nito saka pinatay ang tawag. Pwede naman na itext na lang ako e. Nang makahiga akong muli sa tabi ni Anthony ay niyakap naman niya ako. "Good morning" bati niya gamit ang sleepy voice. "Good morning, Love" bati ko. "Aga mong nagising ngayon. Don't tell me dahil na naman 'yan sa mga gowns?" Ani nito. "Nah, tumawag kase si Danica. Informing me na on the way na raw 'yung client" sagot ko. Tumango naman ito. "pwede naman itext na lamang" ani nito saka ngumuso. "Yeah" ani ko. "What time is it?" Tanong niya."5:39" sagot ko nang matingnan ang oras mula sa wall clock."Aga pa. Let's sleep pa" ani ni
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 29
After watching a movie ay tinawag lamang ni Anthony si Nanay Lydia para iligpit ang pinagkainan at kalat nilang dalawa. Tutulong pa sana si Ivy nang awatin ito ni Nanay Lydia kaya naman ay nagpatianod na lamang ang dalaga sa kasintahan niya papunta sa kwarto. "Tutulong na naman tayo?" Tanong ni Ivy o Marisse nang makapasok na sila sa kwarto. Agad naman na yumakap si Anthony rito. "I" ani ni Anthony. "Nevermind" dagdag pa nito saka lumayo kay Ivy. "Hey what's wrong. May nagawa ba akong mali?" Tanong ni Ivy saka sumunod kay Anthony. "Nah, wala" sagot ni Anthony habang iniiwas ang tingin kay Ivy. Hindi nagpatinag si Ivy kay Anthony kaya naman ay mabilis itong nakalapit rito. "Please, Love, huwag ka munang lumapit please" ani ni Anthony. Parang nahihirapan siyang magsalita. Ano ba talaga ang mayroon. Bakit bigla na lamang siyang naging ganoon. Sa inis ay lumayo nga si Ivy mula kay Anthony saka naglakad papunta sa table n'ya. Nang tinatawag ni Anthony si Ivy ay hindi naman ito pina
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 30
After 3 Days...."Babe, where are you?" Tanong ko kay Anthony mula sa kabilang linya. "I'm on the way na sa office, Babe. Why?" Sagot nito."Ohh, okay. Ingat ka" sagot ko na lamang. "May problema ba?" Tanong nito."Wala naman. Parating na kase ang orders ko para sa gagawing wedding gown. Wala kaseng kukuha doon, pero okay na. I'll message Danica na lamang or 'yung other staff ng shop" sagot ko. "Okay, Love. Call me kapag walang kukuha. Ako na ang bahala doon" ani nito."Alright, thanks Love. I love you" ani ko saka ibinaba na ang tawag. Sunod ko namang tinawagan si Danica. Agad naman itong sinagot ng dalaga."Yes, Ma'am. Is there something wrong?" Bungad ni Danica mula sa kabilang linya."Danica, busy ka ba ngayon?" Tanong ko agad dito."Medyo po, Ma'am" sagot nito."May ibang staff ba d'yan na hindi naman sobrang busy?" Tanong kong muli."Tingnan ko, Ma'am" sagot nito.Maya-maya pa ay umimik na itong muli mula sa kabilang linya."Ma'am, si Jairus daw po, hindi busy" "Alright. I
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 31
"I'm going to office na, Love" ani ni Anthony sa akin habang ibinobotones pa ang kaniyang polo. "Alright. Take care" sagot ko rito saka lumapit sa kaniya para iayos ang kaniyang necktie. "I love you" ani nito habang inaayos ko ang necktie n'ya. Ngumiti naman ako rito. Nang maiayos ko na ito ay umalis na rin s'ya kaagad dahil tanghali na. Isa pa ay pinaalis ko na rin s'ya dahil kapag tinamad na naman ito ay aabsent na naman s'ya. Kawawa naman ang tauhan n'ya sa kompanya nila. Nang masiguradong naka lock na ang pinto at mga bintana ay pumasok na ako sa aming kwarto. Nothing to worry naman na ako lamang mag-isa sa penthouse ngayon. Mayroon din naman kaseng CCTV's sa buong bahay. Ginugol ko ang oras ko sa pag gagawa ng wedding gown ni Andrea. Siguro kung sa iba ay hindi nila ito tatanggapin kase sino nga ba naman ang maggagawa ng wedding gown ng isang babae na ang mapapangasawa ay ang lalaking una mong minahal, ang lalaki na pinangakuan ka pero sa iba ginawa. Naisip ko na ito dati
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 32
"Thank you so much, @Enchanté Attire for inviting me. I am so so excited to finally meet the CEO and Designer of this clothing business. It was such an honor. See you on Saturday 😍" Ito agad ang bumungad sa akin nang ilog-in ko ang page ko sa laptop ko. Two weeks later ay naisipan namin na it is the time para ireveal ang sarili ko. Why not, e ngayon, mahihina na ang kalaban. Makalipas ang isang linggo ay namahagi na rin kami ng invitation all over the Philippines. Mayroon rin sa ibang bansa. Hanggang ngayon ay kabadong kabado pa rin ako. I know na para sa akin rin naman ito pero hindi pa rin maalis sa isip ko na magtampo ang mga kaibigan namin, kaibigan ko. Lalong-lalo na si Patricia. Kasalukuyan akong nakaupo sa harap ng table ko at ginagawa pa rin ang wedding gown ni Andrea. Malapit na itong matapos kaya naman ay hindi ko na masyadong inaalala. Napaka ganda nito. Monday na ngayon at naisipan ni Anthony na sa isang sikat na fashion clothing sa America na lamang ipagawa ang gow
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 33
"I am Ivy San Francisco or Marisse Dela Fuente, the CEO and designer of the famous Enchanté Attire"Hindi nakalampas sa pandinig ko ang loud gasps ng mga naroon. I smirked. Surprise, everyone. Agad na nanahimik ang buong crowd. Siguro ay pinoproseso pa rin ang nangyayari. May ilan na nakikipag usap sa kanilang mga katabi, may ilan na kumakain at may ilan na kumukuha ng drinks sa waiters na dumaraan. While me, I'm still at the stage. Nakapalibot na ang mga bodyguards sa akin at sa buong event hall. Even my staffs, nakapalibot rin sila sa buong event hall. I still wondering where's my Boy's, Nanay Lydia and Lyka. Mula noong dumating ako rito ay hindi na sila nahagip ng mata ko. "Ma'am, take a seat" ani ng isa kong staff. Tumango naman ako rito saka naupo sa malaking upuan na nandoon sa stage. "Anong kacheap-an naman 'yung pinagsasabi mo, Miss Ivy. Mahal at magaganda nga ang mga gawa mo, but you, ang pangit pangit pala ng ugali mo. Cheap na nga, story maker pa" ani ni 'ate' Vanes
Latest chapter
Wild Flowers (Tagalog) Last Chapter
One week later..... As we arrived back in the Philippines, the warm embrace of our homeland welcomed us with open arms. Sinundo pa kami nina Mommy and Daddy, Mama and Papa namin ni Anthony. Present din doon si Patricia at ang kaniyang anak, maging si Angelo. The familiar sights and sounds of our surroundings filled their hearts with a sense of nostalgia and belonging, a reminder of the roots that anchored them to the land they called home. As they settled back into the rhythm of their lives, a sense of peace and contentment settled over their family, a testament to the enduring bonds of love and connection that held them together. Amidst the hustle and bustle of daily life, a joyous surprise awaited Marisse and Martin, a gift that would fill their hearts with anticipation and excitement. The news of Marisse's pregnancy for their second child spread like wildfire, a beacon of light and hope in the midst of their everyday routines. The echoes of laughter and celebration filled
Wild Flowers (Tagalog) Additional Chapter I
In the peaceful embrace of the garden, Marisse, Martin, and their son Matthew found solace and joy in the simple moments of life. As the days turned into weeks and the weeks into months, their bond deepened, their love growing stronger with each passing day."Happy birthday, anak" bati ko sa aking anak na ngayon ay ipinagdiriwang namin ng ika pito niyang kaarawan. Matthew grown into a big and gentle man. One day, nang makauwi na siya sa bahay galing sa school, nagkwento ang anak ko na mayroon daw siyang inaway sa school. At first, napagalitan ko siya, I just don't want my child na lumaking basagulero, pero noong nag explain na siya, namangha ako. Hindi ko lubos akalain na sa murang edad ng aking anak, marunong na siyang mag tanggol sa iba. Ani ni Matthew, inaway n'ya raw ang isang kaklase niyang lalaki dahil inaway raw ang kaklase nilang babae. "Bakit ba inaway yung girl, anak?" Tanong ni Martin sa tabi ko habang nandito kami ngayon sa Salas. "E kasi naman Dad, may ipinapagawa
Wild Flowers (Tagalog) Marisse/Heather's POV
Two years later.....As I stood in the bustling kitchen of my successful restaurant, the aroma of culinary delights wafting through the air, I felt a sense of contentment wash over me. Sa wakas, Nanay, Tatay, natupad ko na po ang pangarap ko noong bata pa ako. May sarili na akong restaurant. The echoes of my dark past, now relegated to the shadows of memory, resonated in the background, a reminder of the trials I had overcome and the strength I had found within myself. The news of Glenn Acosta's confinement in a psychiatric ward and Adrian's incarceration brought a sense of closure and relief to me, a chapter of pain and suffering finally coming to an end. Dahil sa kahihiyan ng pamilya, ang ginang ni Glenn Acosta ay nawala na na parang bula at walang tao ang nakaka alam kung nasaaan iyon. The people who had once cast shadows over my life were now held accountable for their actions, their presence fading into the background as I embraced a future filled with hope and redemption.
Wild Flowers (Tagalog) Anthony's POV
As I stood at a distance, hidden from view, my heart heavy with the weight of regret and longing, I watched Marisse, the high school crush who had once captured his heart, walk down the aisle towards a future that no longer included mine. The echoes of our shared dreams and successes, now overshadowed by the darkness of our past mistakes, resonated in the space between us, a haunting reminder of what once was and what could have been.I was crying. Imbitado ang buong angkan namin, pero ako lamang itong hindi pumunta. Napatawad na din ni Marisse sina Mama at Papa. Everyone was in peace now.In the quiet of my soul, I grappled with the memories of a love that had bloomed and withered, a bond that had weathered the storms of life only to crumble under the weight of betrayal and loss. The image of Marisse, radiant and resplendent in her joy, stirred a mix of emotions within him, a tumultuous blend of regret, longing, and acceptance.Ang g*g* ko. Nagawa ko pa na saktan siya. Akala ko, hang
Wild Flowers (Tagalog) Vanessa and Darwin's POV
Vanessa's POVAs I stood at the threshold of a new chapter in my life, my heart brimming with gratitude and humility, for the past few years, noong mahigit apat na taon na nasa kamay ng mga Acosta si Marisse, doon, I reflected on the journey that had led me to this moment of redemption and reconciliation. The echoes of my past mistakes, the shadows of betrayal and regret that had once clouded my existence, now seemed like distant memories as I embraced the forgiveness and acceptance that Marisse had extended to me. Minsan, pakiramdam ko, sa dami ng pagkukulang at kasalanan ko sa kaniya, hindi ko deserve na mapatawad niya, o mapatawad ng pamilya niya. I still clearly remembered back when we were young, si Marisse palagi ang apple of the eye nina Nanay at Tatay. Inggit na inggit ako sa kaniya dahil pakiramdam ko, hindi pantay ang pagtingin nila sa amin. So, nag rebelde ako. 'yung pang tuition ko, ginagastos ko lamang sa kung ano-anong bagay, 'yung mga kaibigan ko, iniwan ko dahil kun
Wild Flowers (Tagalog) Martin's POV
As I stood inside the hallowed halls of the church, my heart beat with a rhythm that echoed the memories of a love long lost and found once more. The soft strains of music filled the air, a melody that wove a tapestry of emotions and longing around him as I watched Marisse, radiant and resplendent, walking down the aisle towards me. She's so perfect in her fitted wedding gown made out of diamonds. She's so gorgeous, everything about her is so pretty. Idagdag pa ang napaka ganda at perpektong kanta na sumasabay sa lakad niya, sa saliw ng musika at isang violin na tinutugtog ng kaibigan kong seaman. One step closerI have di*d everyday, waiting for you Darling don't be afraid, I have love you for a thousand yearsI'll love for a thousand more~Time stands still Beauty and all she isI will be brave I will not let anything take awayWhat's standing in front of meEvery breath, every hour has come to thisOne step closer~In that fleeting moment, time seemed to stand still, the year
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 103
Author's Note: Hello, thank youuuu so much po sa lahat ng nakarating hanggang dulo, sa lahat ng nagbabasa hehe. I love y'all po🥹 nasa dulo na po tayo, oo. Hindi ko pa siya matawag na epilogue kasi mayroon pang POV ang ilang characters. Happy reading po.___________In the aftermath of the tumultuous events at the café, after a month, Marisse and Anthony finally found themselves face to face once more, the wounds of betrayal and heartache still fresh in their minds. The air between them crackled with unspoken words and shattered dreams, the weight of their shared past bearing down on their fragile connection.As they stood in the quiet solitude of the park, their conversation turned bitter and painful, each word a dagger that pierced the fragile bond that once held them together. Marisse's voice trembled with resolve as she declared that she no longer needed Anthony in her life, that she could bear the weight of her child's future alone."Kamusta ka?" Panimula ni Anthony habang pare
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 102
"Ano bakit parang nakakita ka ng multo?" Tanong ni ate Vanessa sa tatlong babae na nasa harap namin. "T-this is not true. Hindi i-ikaw si Marisse" nauutal na ani ng babae sa amin habang maluha-luhang nakatingin. "Ano! Ilabas mo ngayon ang tapang n'yo. Mga duwag" sigaw muli ni ate Vanessa sa kanila. "Sharmaine, tara na" bulong ng babaeng naka short hair sa babaeng sinampal ni ate Vanessa kanina. So, her name is Sharmaine..."P-patay ka na" naiiyak na ani nito. "Ano, kaya ka ba nawala dahil pagkaraan ng ilang taon, guguluhin mo ang pamilya namin? Kukuhanin mo sa amin ng anak ko si Anthony? Naghihiganti ka ba sa ginawa ko, sa ginawa namin?" Sunod-sunod na tanong nito habang umiiyak. "Shocks" bulong ng isang babae malapit sa amin. "Ano, takot ka girl? Kasi nagpabuntis ka sa lalaking hindi ka naman mahal, napilitan pang magpakasal sa'yo si Anthony dahil diyan sa k*landi*n mo" ani ni ate Vanessa habang nakataas pa ang kanan na kilay. "Alam mo, bakit ka ba sabat ng sabat. E si Marisse
Wild Flowers (Tagalog) Chapter 101
As I woke up the next day, a wave of dizziness washed over me, sending a rushing to the bathroom in a panic. The sensation of something strange pressing against my stomach made my heart race, and before she knew it, she was doubled over, vomiting in a whirlwind of confusion and fear."What the. Wala naman akong masyadong kinain kagabi" ani ko habang nakaupo na sa loob ng bathroom ko. Amidst the chaos of my bathroom, a soft knock on the door interrupted her turmoil. "Nak, breakfast is ready. Halikana, sabayan mo na ang Mommy at Daddy mo bago sa pagkain bago sila umalis para magtrabaho" Yaya Dulce, the family maid, stood outside, her voice gentle yet concerned as she announced that breakfast was ready. My mind spun with a mix of emotions as I tried to compose herself and face the day ahead."Ayos ka lang ba diyan? Gusto mo ba pumasok ako?" Tanong ni Yaya Dulce nang hindi agad ako nakasagot. "A-ayos lang ako, Yaya. Medyo masakit lang ang tiyan ko kasi hindi ako nakakain ng ayos kagab
